Ik ben jaloers

21-08-2015 12:44 644 berichten
Ok lieve collega Viva mensen,



Dit is geloof ik de eerste keer dat ik een topic open op relaties. Best eng. maar het moet even. Ik hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen.



Al meer dan 10 jaar samen met vriend, twee kinderen, nooit jaloers geweest. Vriend is supertrouw, ik ook trouwens, en onze relatie is alleen maar mooier en sterker geworden door de jaren heen. De laatste tijd sprak hij heel enthousiast over een vrouw die hij met zijn hobby ziet en ook tijdelijk mee samenwerkt. Hij werkt heel vaak met vrouwen, en ik heb hem gewoon nooit (zo) enthousiast gezien over een andere vrouw en dat vind ik moeilijk. Dat vind ik echt oprecht fucking moeilijk. Het kan een keer gebeuren en het zou mij ook kunnen gebeuren.



Hij geeft me helemaal geen aanleiding om jaloers te zijn met zijn gedrag. Hij had zelf niet eens door dat hij anders dan anders over haar praatte. Ik heb het pas uitgesproken want ik heb wel geleerd dat mijn onderbuikgevoel/intuïtie wat je het ook wil noemen niet iets is om te negeren. Zij is een heel enthousiaste warme persoonlijkheid en geeft hem positieve aandacht, dus ik snap wel dat het hem wat doet. (Ze heeft zelf een gezin trouwens.)

Ik heb rationeel gezien echt niets om me zorgen over te maken. Heb hem (natuurlijk) ook niets verboden of wat dan ook. Het is is mijn probleemDoordat ik het heb uitgesproken na een paar maanden denk ik wel dat hij misschien iets bewuster is. En een beetje afstand houdt.



Het is gewoon zon rotgevoel. Het is zon eerlijke, lief geweldige man waar ik vreselijk veel van hou. En ik vind het niet fijn dat een andere vrouw hem een positieve boost geeft. Ik ben ook gewoon bang, omdat ik niet weet wanneer het over gaat, omdat we in onze hele relatie zoiets nog nooit aan de hand hebben gehad. Omdat het zo iets kleins is en het me toch zo van mijn stuk brengt.
quote:blijftgewoondametje schreef op 03 oktober 2015 @ 08:15:

Tja weten jullie. Ik weet het even niet. De laatste losse eindjes zijn afgehandeld, de club op een laag pitje gezet en op het schoolplein en op de opvang komen we haar natuurlijk gewoon tegen.



Man heeft zijn best gedaan, er staat een date, er staat een vrij weekend, hij heeft de therapeut gebeld, gepraat geluisterd, me omarmd en bevestigd. Ik zou niet weten wat hij nu nog meer zou kunnen doen. Ik weet dat ik zijn grote liefde ben en andersom. Daar zit geen twijfel.



Ja dat 'spontane ' bloemetje oid, maar daar is hij echt het type niet voor. Het is en blijft en een man, het is afgehandeld, het is goed en we gaan met iemand praten, opgelost.



Ik denk vooral, wat nu? Ik voel me een slap vogeltje. Moet toch zelf weer nu gewoon weer door. Loslaten, vergeven, beetje zelfvertrouwen tanken uit de dingen die ik doe. Ik moet er even over nadenken hoe ik 'er weer kom'.



Dit klinkt toch alsof het de goede kant op gaat? Ik denk dat juist omdat jullie relatie zo goed was, zo iets "kleins" een veel groter impact heeft en dat het voor jou meer tijd nodig heeft om het een plek te geven.



Focus je op de dingen die jullie samen gaan dien. Focus je op de dingen die hij wel voor jou en de kinderen doet. Probeer alles rondom die andere vrouw los te laten. Probeer geen info meer over haar te krijgen en niet zelf op zoek te gaan naar info. Vertel vriend wat je van hem nodig hebt. Praat met elkaar in hoeverre jullie elkaar realistisch tegemoet kunnen komen in elkaars wensen.



Als je je vriend vertrouwt, moet je proberen om niet gelijk "onzeker" (ik weet even niet hoe ik het moet zeggen) te worden zodra er iets over die andere vrouw valt. Hij weet nu dat je het niet leuk vindt, hij kiest voor jou en wil zijn best daarvoor doen. Geloof hem dat hij dat ook gaat doen.

Door angstig te zijn dat er misschien toch iets speelt of dat er toch iets kan gebeuren, daar bouw je geen relatie mee op. En dat is niet jou keus. Jou keus is om voor deze relatie te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of TO angstig is of hij vreemd zal gaan of dit heeft gedaan, ik heb eerder het idee dat het haar kwetst dat ze hem moet overtuigen wat te doen terwijl zij veel verdriet heeft door de situatie en het in haar ogen vanzelfsprekend moet zijn.

Ik kan me dat gevoel goed voorstellen.

En in mijn ogen was het iets kleins gebleven als hij meteen onvoorwaardelijk voor zijn gezin had gekozen. Dat deed hij niet,maar werd een draaikont.

Kan me voorstellen dat je je dan in de steek gelaten voelt, en doordat je dit misschien nooit van je partner had verwacht je vertrouwen is geschaad.

Maar je moet zo goed en kwaad nu weer door, ik vind het heel positief dat hij mee wil naar een coach. Hopelijk brengt dat verheldering en een stukje rust.

En iets wat ik zelf aan het leren ben (maar wel moeilijk vind om te accepteren): mannen denken soms echt heel anders en waar wij denken 'dat snap je toch wel?!' moeten zij überhaupt eerst begrijpen waar het over gaat.

(Wil niet zeggen dat dat in deze situatie ook zo is geweest overigens)...
Alle reacties Link kopieren
quote:Vivaviaviva schreef op 03 oktober 2015 @ 10:11:



En in mijn ogen was het iets kleins gebleven als hij meteen onvoorwaardelijk voor zijn gezin had gekozen. Dat deed hij niet,maar werd een draaikont.



Wat is dat, onvoorwaardelijk voor je gezin kiezen? Alles uit je handen laten klappen zodra je partner roept iets niet zo leuk te vinden? Bestaat dat wel, onvoorwaardelijk?

En wat als hij vindt dat hij onvoorwaardelijk kiest en zij vindt dat hij dat niet doet?



Dametje, ik ben het eens met Bwitched (geloof ik). Blijf je leven leven zoals je dat altijd deed, laat het vertrouwen groeien en ga samen praten met een peut. Verder doet de tijd het werk, ook dit gaat weer voorbij.
...
Alle reacties Link kopieren
wederom eens met rooss.

Rooss ben je therapeute/ psychologe of zoiets ?
wie de toekomst als tegenwind ervaart, loopt in de verkeerde richting.
Alle reacties Link kopieren
Ehm nee, zeker niet maar ik denk wel veel na over de zin en de onzin van het leven
...
Je weet wat ze zeggen, "vertrouwen komt te voet en gaat te paard". Het is zo makkelijk om dat vertrouwen te verliezen over zelfs de meest onbenullige dingen en dat kan erg steken. Wat ik uit jouw laatste post lees is dat jouw man op zijn manier initiatief toont om dingen weer op de rit te krijgen en om jou weer dat gevoel van vertrouwen te kunnen geven. Ik kan zeggen "knijp in jouw handen en wees blij" maar zo werkt het natuurlijk niet. Wat ik wel kan aanraden is om dat weekend weg te gaan doen, samen leuke dingen ondernemen (en laat de laatste gedachte aan die andere vrouw een dikke middelvinger en lekker puh zijn ).



Die vrouw is jouw aandacht, tijd en energie niet waard. Jouw man handelt zoals hij handelt omdat hij het probleem niet ziet zoals jij dat ziet. Jullie hebben relatietherapie op het programma staan om terug beter te kunnen communiceren, dus hopelijk vinden jullie hierin een middenweg.
Alle reacties Link kopieren
Tja je kiest ervoor om samen een relatie en een gezin te hebben, daar horen ook bepaalde verantwoordelijkheden bij.

Dit was een heel ander verhaal geweest als zij elke keer zoiets bij de hakken zou hebben,maar nooit jaloers in 10 jaar klinkt me niet als een vrouw die onzeker is en hem constant claimt.

En meteen alles moeten laten vallen vind ik ook niet het geval, de situatie zoals deze nu is, is mede ontstaan door 'creatief omgaan met de feiten' vanuit hem en daarnaast A zeggen en B doen.

Ik kan me voorstellen dat dat je vertrouwen schaadt.

En het leven is helaas inderdaad niet altijd leuk, en ben het ook zeker met Bwitchted eens. Dat hoort in mijn ogen ook bij een relatie, SAMEN de boel weer op de rails krijgen. Maar dan wel samen, komt het ook wel weer goed met dat vertrouwen.

Neem aan dat je niet voor zo'n lomp wijf je gezin opgeeft. Zij niet, maar hij ook niet.

Tja noem mij ouderwets maar soms wat opofferen voor je partner is volgens mij niet zo verkeerd, zolang het maar van beide kanten komt.

Misschien dat er wat verheldering door de coach komt, zoals gezegd: ik vind het erg positief van hem om daar samen naartoe te gaan. Lijkt me toch een mooie stap!
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4.0 schreef op 03 oktober 2015 @ 11:05:

[...]



Wat is dat, onvoorwaardelijk voor je gezin kiezen? Alles uit je handen laten klappen zodra je partner roept iets niet zo leuk te vinden? Bestaat dat wel, onvoorwaardelijk?

En wat als hij vindt dat hij onvoorwaardelijk kiest en zij vindt dat hij dat niet doet?



Dat dus. Als jij schrijft hoef ik niet zoveel meer te schrijven



Dametje, ik ben het eens met Bwitched (geloof ik). Blijf je leven leven zoals je dat altijd deed, laat het vertrouwen groeien en ga samen praten met een peut. Verder doet de tijd het werk, ook dit gaat weer voorbij.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Alle reacties Link kopieren
quote:Vivaviaviva schreef op 03 oktober 2015 @ 12:13:

Tja noem mij ouderwets maar soms wat opofferen voor je partner is volgens mij niet zo verkeerd, zolang het maar van beide kanten komt.



Neuh, is niet ouderwets maar het woord offer zegt al dat het een groot ding is dat gebracht moet worden. In het geval van vriend van Dametje zou hij zijn hobby op moeten geven terwijl hij heel erg houdt van die hobby. Dat hij die niet zomaar op het hakblok legt snap ik.

Dat hij is blijven kletsen met haar via welk medium dan ook is natuurlijk erg dom van hem, dat moet hij niet doen.

Dit alles heeft overigens niks met onvoorwaardelijk te maken, dat heeft een heel andere betekenis.
...
quote:Rooss4.0 schreef op 03 oktober 2015 @ 23:25:

[...]



Neuh, is niet ouderwets maar het woord offer zegt al dat het een groot ding is dat gebracht moet worden. In het geval van vriend van Dametje zou hij zijn hobby op moeten geven terwijl hij heel erg houdt van die hobby. Dat hij die niet zomaar op het hakblok legt snap ik.

Dat hij is blijven kletsen met haar via welk medium dan ook is natuurlijk erg dom van hem, dat moet hij niet doen.

Dit alles heeft overigens niks met onvoorwaardelijk te maken, dat heeft een heel andere betekenis.maar aan de andere kant, als hij gewoon vanaf het begin dat die vrouw haar intenties kenbaar maakte resoluut en duidelijk was geweest en het contact had verbroken buiten het noodzakelijke contact. Dan zou het voor TO een stuk makkerlijker te verteren zijn geweest en is hobby's opgeven waarschijnlijk niet aan de orde, denk ik dan
Alle reacties Link kopieren
Hij genoot van de aandacht.

Wat dat betreft is hij net een....... mens.
...
ik geniet ook wel eens van aandacht, als iemand eens leuk lacht, of je zomaar aanspreekt, maar zo gauw als die aandacht stelselmatig dreigt mijn relatie binnen te dringen is er een grens overschreden
Alle reacties Link kopieren
quote:citronella schreef op 03 oktober 2015 @ 23:40:

ik geniet ook wel eens van aandacht, als iemand eens leuk lacht, of je zomaar aanspreekt, maar zo gauw als die aandacht stelselmatig dreigt mijn relatie binnen te dringen is er een grens overschredenEn wie ja dan degene die bepaalt of die ander jouw relatie binnen dringt?
Opinions are like assholes. Everybody has one.
euh partner en ik samen, omdat je daar afspraken over maakt wat je wel en niet accepteert? of begrijp ik je vraag nou verkeerd?
Alle reacties Link kopieren
quote:citronella schreef op 03 oktober 2015 @ 23:40:

ik geniet ook wel eens van aandacht, als iemand eens leuk lacht, of je zomaar aanspreekt, maar zo gauw als die aandacht stelselmatig dreigt mijn relatie binnen te dringen is er een grens overschreden

Nou goh ja. Van harte dan maar.

Vriend van TO doet het net even anders. Zou hij lerende kunnen zijn wellicht? Ik zeg maar wat stoms hoor.
...
je komt nogal kattig over

en waarom voel je zo de behoefte die vriend te verdedigen?

Ik hoop dat TO er uit komt met haar man/vriend hoor, maar ik zou persoonlijk wel nogal not amused zijn dat hij een ander de relatie laat binnendringen
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik het grote kul vind dat je als partner gaat bepalen met wie je geliefde omgaat, ook als je geliefde dat een beetje lastig vindt. Ik neem het jaloerse gevoel van dametje zeer serieus, ik juich alle therapieen van de wereld toe en ik vind dat vriend ook echt wel domme beslissingen heeft gemaakt en ik hoop van harte dat ze hier samen heel goed uitkomen. Ik val dametje op geen enkele wijze aan maar elk verhaal heeft 2 kanten en ik zie in het geval van vriend-dametje een zeer onschuldig geval van aandacht krijgen van een leuke vrouw. En thats it. En eigenlijk onderschrijft dametje dit ook constant.



Waarom heb jij zo de behoefte hem aan te vallen? Of te vinden dat hij het exact zo moet doen als jij?
...
Alle reacties Link kopieren
Oh kattig ook nog.

Laten we het erop houden dat ik een beetje doornig ben en jij een tikje zuur.
...
oh ik had het niet over bepalen met wie hij omgaat hoor, ik had het over grenzen aangeven in je relatie
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het eens met citronella..



En Roos, op mij kom je nogal fel over.

Ik begrijp niet zo goed waarom?

Vind het jammer dat je uit al die dingen die ik heb geschreven 1 woord haalt waar je over wilt muggenziften.
quote:Vivaviaviva schreef op 03 oktober 2015 @ 10:11:

ik heb eerder het idee dat het haar kwetst dat ze hem moet overtuigen wat te doen terwijl zij veel verdriet heeft door de situatie en het in haar ogen vanzelfsprekend moet zijn.

Ik kan me dat gevoel goed voorstellen.

En in mijn ogen was het iets kleins gebleven als hij meteen onvoorwaardelijk voor zijn gezin had gekozen. Dat deed hij niet,maar werd een draaikont.

Kan me voorstellen dat je je dan in de steek gelaten voelt, .



Gek en inzichtelijk om te lezen dat jullie gedeeltelijk dezelfde discussie hebben als ik in mijn hoofd of ik met mijn vriend.



Dit hierboven beschrijft wel heel goed wat ik voel of gevoeld heb. Waar ik nog boos over ben, het gevoel dat dit niet nodig was geweest, zo. Maar ja. Gepasseerd station inmiddels.



Dat sluit voor mij niet uit dat mijn vriend een eigen mens is die fouten kan en mag maken. (Ik denk dat, hoe dit gegaan is, ook gewoon nog steeds niet past bij het beeld dat hij van zichzelf heeft.)



Voor mij is het waardevol dat een paar mensen waaronder Rooss ook die/zijn kant blijven belichten.
quote:Rooss4.0 schreef op 04 oktober 2015 @ 00:50:



Laten we het erop houden dat ik een beetje doornig ben en jij een tikje zuur.
Alle reacties Link kopieren
quote:citronella schreef op 04 oktober 2015 @ 00:06:

euh partner en ik samen, omdat je daar afspraken over maakt wat je wel en niet accepteert? of begrijp ik je vraag nou verkeerd?Tot zover is het natuurlijk nog niet zo moeilijk. Afspraken had to ook binnen haar relatie. Maar nu vindt de ene partner het 'binnendringen' van de relatie, terwijl de ander van mening is dat het in de hand is en dat het zo prima kan. Heb je dan als partner een veto recht en kan je iemand de omgang met een ander verbieden? Jij zegt in een eerdere post van niet. Dus wat dan?
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Alle reacties Link kopieren
quote:blijftgewoondametje schreef op 04 oktober 2015 @ 08:49:

[...]





Gek en inzichtelijk om te lezen dat jullie gedeeltelijk dezelfde discussie hebben als ik in mijn hoofd of ik met mijn vriend.



Dit hierboven beschrijft wel heel goed wat ik voel of gevoeld heb. Waar ik nog boos over ben, het gevoel dat dit niet nodig was geweest, zo. Maar ja. Gepasseerd station inmiddels.



Dat sluit voor mij niet uit dat mijn vriend een eigen mens is die fouten kan en mag maken. (Ik denk dat, hoe dit gegaan is, ook gewoon nog steeds niet past bij het beeld dat hij van zichzelf heeft.)



Voor mij is het waardevol dat een paar mensen waaronder Rooss ook die/zijn kant blijven belichten.Ook iets relatief kleins kan blijkbaar een enorm emotionele reactie oproepen. Misschien moet je dat ook gewoon accepteren. Niet elke negatieve emotie hoeft per se ter plekke te worden verholpen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven