Relaties
alle pijlers
Ik ga kapot
donderdag 30 juli 2015 12:46
Alvast sorry. Ik weet nu al dat het een lang verhaal gaat worden.
Ik heb dinsdagochtend de relatie met mijn vriend verbroken. Niet omdat ik dit wilde maar omdat ik wel moest omdat hij te schijterig was om het zelf te doen. Volgende week zondag zouden we 6 jaar samen zijn... We zijn beide 25 en wonen al bijna onze hele relatie samen.
Zijn gevoelens voor mij zijn niet meer sterk genoeg. Wat resulteerde in bot/chagrijnig gedrag naar mij toe en geen rekening meer met mij houden. Ik merkte het al langer, en hij had al langer aangegeven dat zijn gevoels voor mij minder werden. Het ging al bijna 2 jaar niet helemaal lekker meer. Maar dan hadden we er een goed gesprek over en dan eindigde hij altijd met ‘Het komt wel weer goed’. En dan ging het ook weer een tijdje goed. Maar de laatste tijd niet meer, na dit soort gesprekken werd het niet meer goedgemaakt en sudderde het een beetje door. En ik had nog hoop, want ik ben nog steeds zo verliefd op hem. Niet op de persoon die bot en soms zelfs gemeen tegen me was, maar de persoon die daar onder zit. De persoon die er op de goede en leuke momenten nog was, die we wel echt gewoon tot het einde gehad hebben. Ik had nog hoop dat hij uit zijn “dip” zou komen. Zelfs nu hoop ik nog dat hij tegen me zal zeggen dat hij me nog terug wil terwijl echt letterlijk alles er naar wijst dat hij helemaal klaar is met me.
Het begon allemaal op zondag, ik kwam er achter dat hij tegen me gelogen had. Hij had 2 weken terug op een vrijdag gedaan alsof hij naar zijn werk ging terwijl dat helemaal niet zo was. Ik vond op tafel bij het opruimen een verlofaanvraag briefje waarop 17 juli goedgekeurd was. Ik confronteerde hem ermee maar hij zei dat hij toch naar werk was gegaan. Ik las ons whatsappgesprek terug waarin stond dat hij later thuiskwam omdat hij overgewerkt had. Ik vertrouwde het niet helemaal maar hij was zo geloofwaardig. Toen bedacht ik me om naar zijn loonstroken te kijken en ja: vrijdag heeft hij niet gewerkt. Ik was er kapot van want hoe kan je zo erg tegen me liegen? En die leugen nog zo lang proberen vol te houden? Ik was zo boos dat ik het bamboegordijn van de deurpost getrokken heb. Hij zei dat ik overdreef. Dat ik de baas over hem probeerde te spelen. Ik dacht dat ik gek werd... was dit de omgekeerde wereld?!
Weer een heel gesprek gehad. Hij gaf wel toe dat hij fout zat maar het leek hem niet veel te doen. Ik zei nog dat als hij niet meer verder wilde hij het gewoon moest zeggen en duidelijk moest zijn. Maar hij vroeg waarom het allemaal van hem af hing. Hij leek niet te snappen dat het voor mij anders is omdat mijn gevoelens er nog wél zijn. Ik wil wél voor ons vechten. Het gesprek is niet op veel uitgelopen.
Maandag is hij naar zijn werk gegaan. Hij kwam al chagrijnig terug. Hij had op kleine dingen commentaar op me. Hij is gaan sporten en toen hij weer terug kwam ging het door. Hij zei bijna niks tegen me, maar de zinnen die hij zei gingen allemaal over commentaar; ik had de sambal niet terug in de koelkast gezet. De lamp deed het niet omdat ik bezig was met een nieuwe fitting. Ik had het bamboegordijn nog niet opgeruimd, mompelde hij chargijnig toen we in bed gingen liggen. Ik zei dat ik het expres had laten liggen zodat hij er aan herrinerd werd wat hij had gedaan. ‘Leuk.’ Zei hij chagrijnig. Ik zei dat hij nu moest ophouden anders werd ik echt boos. Hij zuchtte. Hij wilde zijn mobiel aan de oplader leggen maar zag toen dat die van mij er al aan lag. Weer zo’n botte opmerking. Ik ben na 10 minuten opgestaan en op de bank gaan liggen. Naar 5 minuten kwam hij de woonkamer in lopen, om zijn mobiel te pakken! Omdat de oplader nu vrij was! Mijn hoofd ontplofte en ik moest huilen. Ik heb niks meer gezegt maar ik weet zeker dat hij me hoorde huilen. Ik kon het niet meer handelen dat iemand zo gemeen tegen me was terwijl hij degene was die tegen me had gelogen.
De volgende ochtend zei ik dat het hem gelukt was. Dat ik hem niet meer wilde. Dat als hij zo tegen me deed nadat hij de dag ervoor erop betrapt had zo’n kutstreek met me uitgehaald te hebben dat er dan nooit iets zou veranderen. Hij vroeg of ik goed geslapen had, ik zei nee.
Sindsdien hebben we niet veel meer tegen elkaar gezegt, maar om de een of andere reden deed hij liever tegen me. Vroeg hoe het met me ging. Hoe mijn dag was. Verder deed hij net alsof er niets gebeurt was, ookal sliepen we nog wel apart. Ik vroeg gisteravond waarom het leek alsof het hem niets deed. Hij zei dat het vervelend was maar als 2 mensen niet gelukkig met elkaar worden dan moet het maar zo. En dat het met ons beiden goed zal komen. Hij vroeg of hij op de bank moest of dat ik op de bank bleef liggen. Ik kon niets zeggen want de tranen stroomden uit mijn ogen. Hij is in bed gaan liggen. Het voelde alsof ik helemaal gek werd. Mijn hele toekomst was weg. We waren zelfs sinds april bezig om zwanger proberen te worden. Hij wilde al minstens 4 jaar kinderen en ik was er eindelijk ook klaar voor. Alles is weg. Mijn leven is weg. Ik heb me nog nooit in mijn leven zo slecht gevoeld. Al mijn hoop is weg. Ik hou nog zo veel van hem. Ik wil nog steeds mijn leven met hem doorbrengen. Maar hij wil me niet meer. Hij lijkt wel opgelucht.
Ik ben na een kwartiertje naar de slaapkamer gegaan en vroeg of ik bij hem mocht liggen. Hij vroeg of hij op de bank moest gaan liggen maar ik zei nee. Ik ben naast hem gaan liggen, weliswaar onder een andere deken, en ik werd weer wat rustiger.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij is ondanks alles mijn grote liefde. We zouden samen een gezin worden. We zouden samen oud worden. Hij heeft zo vaak tegen me zegt dat het wel goed zou komen met ons. Maar zelfs het idee dat hij misschien binnenkort vader zou kunnen worden, zijn droom al sinds hij 20 is, houdt hem niet bij me.
Hij wil me echt niet meer...
Wat ik hiermee wil, geen idee. Het van me afschrijven denk ik.
Ik heb dinsdagochtend de relatie met mijn vriend verbroken. Niet omdat ik dit wilde maar omdat ik wel moest omdat hij te schijterig was om het zelf te doen. Volgende week zondag zouden we 6 jaar samen zijn... We zijn beide 25 en wonen al bijna onze hele relatie samen.
Zijn gevoelens voor mij zijn niet meer sterk genoeg. Wat resulteerde in bot/chagrijnig gedrag naar mij toe en geen rekening meer met mij houden. Ik merkte het al langer, en hij had al langer aangegeven dat zijn gevoels voor mij minder werden. Het ging al bijna 2 jaar niet helemaal lekker meer. Maar dan hadden we er een goed gesprek over en dan eindigde hij altijd met ‘Het komt wel weer goed’. En dan ging het ook weer een tijdje goed. Maar de laatste tijd niet meer, na dit soort gesprekken werd het niet meer goedgemaakt en sudderde het een beetje door. En ik had nog hoop, want ik ben nog steeds zo verliefd op hem. Niet op de persoon die bot en soms zelfs gemeen tegen me was, maar de persoon die daar onder zit. De persoon die er op de goede en leuke momenten nog was, die we wel echt gewoon tot het einde gehad hebben. Ik had nog hoop dat hij uit zijn “dip” zou komen. Zelfs nu hoop ik nog dat hij tegen me zal zeggen dat hij me nog terug wil terwijl echt letterlijk alles er naar wijst dat hij helemaal klaar is met me.
Het begon allemaal op zondag, ik kwam er achter dat hij tegen me gelogen had. Hij had 2 weken terug op een vrijdag gedaan alsof hij naar zijn werk ging terwijl dat helemaal niet zo was. Ik vond op tafel bij het opruimen een verlofaanvraag briefje waarop 17 juli goedgekeurd was. Ik confronteerde hem ermee maar hij zei dat hij toch naar werk was gegaan. Ik las ons whatsappgesprek terug waarin stond dat hij later thuiskwam omdat hij overgewerkt had. Ik vertrouwde het niet helemaal maar hij was zo geloofwaardig. Toen bedacht ik me om naar zijn loonstroken te kijken en ja: vrijdag heeft hij niet gewerkt. Ik was er kapot van want hoe kan je zo erg tegen me liegen? En die leugen nog zo lang proberen vol te houden? Ik was zo boos dat ik het bamboegordijn van de deurpost getrokken heb. Hij zei dat ik overdreef. Dat ik de baas over hem probeerde te spelen. Ik dacht dat ik gek werd... was dit de omgekeerde wereld?!
Weer een heel gesprek gehad. Hij gaf wel toe dat hij fout zat maar het leek hem niet veel te doen. Ik zei nog dat als hij niet meer verder wilde hij het gewoon moest zeggen en duidelijk moest zijn. Maar hij vroeg waarom het allemaal van hem af hing. Hij leek niet te snappen dat het voor mij anders is omdat mijn gevoelens er nog wél zijn. Ik wil wél voor ons vechten. Het gesprek is niet op veel uitgelopen.
Maandag is hij naar zijn werk gegaan. Hij kwam al chagrijnig terug. Hij had op kleine dingen commentaar op me. Hij is gaan sporten en toen hij weer terug kwam ging het door. Hij zei bijna niks tegen me, maar de zinnen die hij zei gingen allemaal over commentaar; ik had de sambal niet terug in de koelkast gezet. De lamp deed het niet omdat ik bezig was met een nieuwe fitting. Ik had het bamboegordijn nog niet opgeruimd, mompelde hij chargijnig toen we in bed gingen liggen. Ik zei dat ik het expres had laten liggen zodat hij er aan herrinerd werd wat hij had gedaan. ‘Leuk.’ Zei hij chagrijnig. Ik zei dat hij nu moest ophouden anders werd ik echt boos. Hij zuchtte. Hij wilde zijn mobiel aan de oplader leggen maar zag toen dat die van mij er al aan lag. Weer zo’n botte opmerking. Ik ben na 10 minuten opgestaan en op de bank gaan liggen. Naar 5 minuten kwam hij de woonkamer in lopen, om zijn mobiel te pakken! Omdat de oplader nu vrij was! Mijn hoofd ontplofte en ik moest huilen. Ik heb niks meer gezegt maar ik weet zeker dat hij me hoorde huilen. Ik kon het niet meer handelen dat iemand zo gemeen tegen me was terwijl hij degene was die tegen me had gelogen.
De volgende ochtend zei ik dat het hem gelukt was. Dat ik hem niet meer wilde. Dat als hij zo tegen me deed nadat hij de dag ervoor erop betrapt had zo’n kutstreek met me uitgehaald te hebben dat er dan nooit iets zou veranderen. Hij vroeg of ik goed geslapen had, ik zei nee.
Sindsdien hebben we niet veel meer tegen elkaar gezegt, maar om de een of andere reden deed hij liever tegen me. Vroeg hoe het met me ging. Hoe mijn dag was. Verder deed hij net alsof er niets gebeurt was, ookal sliepen we nog wel apart. Ik vroeg gisteravond waarom het leek alsof het hem niets deed. Hij zei dat het vervelend was maar als 2 mensen niet gelukkig met elkaar worden dan moet het maar zo. En dat het met ons beiden goed zal komen. Hij vroeg of hij op de bank moest of dat ik op de bank bleef liggen. Ik kon niets zeggen want de tranen stroomden uit mijn ogen. Hij is in bed gaan liggen. Het voelde alsof ik helemaal gek werd. Mijn hele toekomst was weg. We waren zelfs sinds april bezig om zwanger proberen te worden. Hij wilde al minstens 4 jaar kinderen en ik was er eindelijk ook klaar voor. Alles is weg. Mijn leven is weg. Ik heb me nog nooit in mijn leven zo slecht gevoeld. Al mijn hoop is weg. Ik hou nog zo veel van hem. Ik wil nog steeds mijn leven met hem doorbrengen. Maar hij wil me niet meer. Hij lijkt wel opgelucht.
Ik ben na een kwartiertje naar de slaapkamer gegaan en vroeg of ik bij hem mocht liggen. Hij vroeg of hij op de bank moest gaan liggen maar ik zei nee. Ik ben naast hem gaan liggen, weliswaar onder een andere deken, en ik werd weer wat rustiger.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij is ondanks alles mijn grote liefde. We zouden samen een gezin worden. We zouden samen oud worden. Hij heeft zo vaak tegen me zegt dat het wel goed zou komen met ons. Maar zelfs het idee dat hij misschien binnenkort vader zou kunnen worden, zijn droom al sinds hij 20 is, houdt hem niet bij me.
Hij wil me echt niet meer...
Wat ik hiermee wil, geen idee. Het van me afschrijven denk ik.
donderdag 30 juli 2015 13:35
Beste Zelcha,
Ik heb me net geregistreerd, omdat ik zo graag op jouw topic wou reageren.
Jouw verhaal had net zo goed mijn verhaal kunnen zijn.
Ook ik werd bot behandeld door mijn vorige vriend. Hij zei mij ook dat hij minder voor mij voelde.
Werd kwaad wanneer ik een sauspot vergat in de koelkast te zetten, of de was niet goed had gesorteerd. Ik bleef mij ondertussen maar excuseren bij hem voor alle "fouten" die ik in zijn ogen maakte.
Achteraf gezien allemaal pietluttigheden.
Op een dag zei ik dat ik hem ook niet meer graag zag, maar ik met hem in relatietherapie wou. Hij hield het voor bekeken, maar wou nooit de knoop doorhakken. Uiteindelijk heb ik die knoop doorgehakt en het was de beste beslissing van mijn leven.
Bottom line: Meid, ik weet dat je je ongetwijfeld superrot voelt nu, maar je komt hier sowieso sterker uit. Een man die je zo behandelt, ben je beter kwijt dan rijk. Zulke mannen nemen je mee in een spiraal van negativiteit. Je hebt het moeilijkste al gedaan. Nu is het tijd dat je geniet van je vrijheid en na verloop van tijd vind je wellicht iemand die wel 100% voor jou wil gaan. Succes!
Ik heb me net geregistreerd, omdat ik zo graag op jouw topic wou reageren.
Jouw verhaal had net zo goed mijn verhaal kunnen zijn.
Ook ik werd bot behandeld door mijn vorige vriend. Hij zei mij ook dat hij minder voor mij voelde.
Werd kwaad wanneer ik een sauspot vergat in de koelkast te zetten, of de was niet goed had gesorteerd. Ik bleef mij ondertussen maar excuseren bij hem voor alle "fouten" die ik in zijn ogen maakte.
Achteraf gezien allemaal pietluttigheden.
Op een dag zei ik dat ik hem ook niet meer graag zag, maar ik met hem in relatietherapie wou. Hij hield het voor bekeken, maar wou nooit de knoop doorhakken. Uiteindelijk heb ik die knoop doorgehakt en het was de beste beslissing van mijn leven.
Bottom line: Meid, ik weet dat je je ongetwijfeld superrot voelt nu, maar je komt hier sowieso sterker uit. Een man die je zo behandelt, ben je beter kwijt dan rijk. Zulke mannen nemen je mee in een spiraal van negativiteit. Je hebt het moeilijkste al gedaan. Nu is het tijd dat je geniet van je vrijheid en na verloop van tijd vind je wellicht iemand die wel 100% voor jou wil gaan. Succes!
donderdag 30 juli 2015 13:46
Dat klopt helemaal saudade...
Van mezelf zag ik overal altijd de positieve kanten van in. Ik was echt heel positief ingesteld. Maar ik werd steeds meer meegesleept in zijn negatieve buien. Dat heb ik hem ook altijd gezegd maar dat snapte hij niet. Er hing dan zo'n enorm zware sfeer in huis.
Dat neemt niet weg dat de fijnste tijd uit mijn leven nog altijd die samen met hem was, en dan vooral het begin. Ik ben echt heel erg veranderd in positieve zin en dat heb ik ook aan hem te danken. Hij heeft mij uit mijn schulp laten kruipen. We zijn ook samen "volwassen" geworden.
Dus het is natuurlijk echt niet altijd zo slecht geweest maar dat betekend niet dat het zo verder kan gaan.
Ik moet echt weer opnieuw leren leven in mijn eentje..
Van mezelf zag ik overal altijd de positieve kanten van in. Ik was echt heel positief ingesteld. Maar ik werd steeds meer meegesleept in zijn negatieve buien. Dat heb ik hem ook altijd gezegd maar dat snapte hij niet. Er hing dan zo'n enorm zware sfeer in huis.
Dat neemt niet weg dat de fijnste tijd uit mijn leven nog altijd die samen met hem was, en dan vooral het begin. Ik ben echt heel erg veranderd in positieve zin en dat heb ik ook aan hem te danken. Hij heeft mij uit mijn schulp laten kruipen. We zijn ook samen "volwassen" geworden.
Dus het is natuurlijk echt niet altijd zo slecht geweest maar dat betekend niet dat het zo verder kan gaan.
Ik moet echt weer opnieuw leren leven in mijn eentje..
donderdag 30 juli 2015 14:33
quote:Zelcha schreef op 30 juli 2015 @ 13:46:
Dat klopt helemaal saudade...
Van mezelf zag ik overal altijd de positieve kanten van in. Ik was echt heel positief ingesteld. Maar ik werd steeds meer meegesleept in zijn negatieve buien. Dat heb ik hem ook altijd gezegd maar dat snapte hij niet. Er hing dan zo'n enorm zware sfeer in huis.
Dat neemt niet weg dat de fijnste tijd uit mijn leven nog altijd die samen met hem was, en dan vooral het begin. Ik ben echt heel erg veranderd in positieve zin en dat heb ik ook aan hem te danken. Hij heeft mij uit mijn schulp laten kruipen. We zijn ook samen "volwassen" geworden.
Dus het is natuurlijk echt niet altijd zo slecht geweest maar dat betekend niet dat het zo verder kan gaan.
Ik moet echt weer opnieuw leren leven in mijn eentje..Het is heel pijnlijk om uit elkaar te gaan als je samen volwassen bent geworden. Gewoonweg omdat het vaak betekent dat je als volwassenen niet bij elkaar past. maar ook daar kom je wel weer doorheen. Ga z.s.m. op zoek naar andere woonruimte, al is het tijdelijk. Of hij moet weg. Zo kan je niet in één huis wonen, daar krijg je geheid heibel van. Nu is het een kwestie van er weer achter komen wie jij was zonder hem. Dat kan ook heel spannend zijn. Al heb je nu nog liefdesverdriet natuurlijk.
Dat klopt helemaal saudade...
Van mezelf zag ik overal altijd de positieve kanten van in. Ik was echt heel positief ingesteld. Maar ik werd steeds meer meegesleept in zijn negatieve buien. Dat heb ik hem ook altijd gezegd maar dat snapte hij niet. Er hing dan zo'n enorm zware sfeer in huis.
Dat neemt niet weg dat de fijnste tijd uit mijn leven nog altijd die samen met hem was, en dan vooral het begin. Ik ben echt heel erg veranderd in positieve zin en dat heb ik ook aan hem te danken. Hij heeft mij uit mijn schulp laten kruipen. We zijn ook samen "volwassen" geworden.
Dus het is natuurlijk echt niet altijd zo slecht geweest maar dat betekend niet dat het zo verder kan gaan.
Ik moet echt weer opnieuw leren leven in mijn eentje..Het is heel pijnlijk om uit elkaar te gaan als je samen volwassen bent geworden. Gewoonweg omdat het vaak betekent dat je als volwassenen niet bij elkaar past. maar ook daar kom je wel weer doorheen. Ga z.s.m. op zoek naar andere woonruimte, al is het tijdelijk. Of hij moet weg. Zo kan je niet in één huis wonen, daar krijg je geheid heibel van. Nu is het een kwestie van er weer achter komen wie jij was zonder hem. Dat kan ook heel spannend zijn. Al heb je nu nog liefdesverdriet natuurlijk.
donderdag 30 juli 2015 14:38
Een relatie werkt niet op basis van gevoel alleen. Je schrijft het eigenlijk zelf al:quote:Zijn gevoelens voor mij zijn niet meer sterk genoeg. Wat resulteerde in bot/chagrijnig gedrag naar mij toe en geen rekening meer met mij houden.
Laat dat eens goed doordringen? Vind je het normaal dat iemand alleen niet bot doet, als hij stralend verliefd is?
Een relatie is grotendeels een keuze. Misschien een keuze vanuit gevoel, soms ook vanuit zakelijke overwegingen en in andere culturen omdat de ouders het een goed idee vinden. Maar niet "het gevoel", maar "de keuze" maken of breken de relatie.
Iemand die bot tegen je doet en geen rekening met je houdt, zodra "het gevoel" even wat minder is, heeft geen keuze voor jou gemaakt. En hoe pijnlijk het nu ook mag zijn, met zo iemand breek je liefst zo snel mogelijk.
Laat dat eens goed doordringen? Vind je het normaal dat iemand alleen niet bot doet, als hij stralend verliefd is?
Een relatie is grotendeels een keuze. Misschien een keuze vanuit gevoel, soms ook vanuit zakelijke overwegingen en in andere culturen omdat de ouders het een goed idee vinden. Maar niet "het gevoel", maar "de keuze" maken of breken de relatie.
Iemand die bot tegen je doet en geen rekening met je houdt, zodra "het gevoel" even wat minder is, heeft geen keuze voor jou gemaakt. En hoe pijnlijk het nu ook mag zijn, met zo iemand breek je liefst zo snel mogelijk.
donderdag 30 juli 2015 15:21
donderdag 30 juli 2015 15:29
quote:goudenmaantje schreef op 30 juli 2015 @ 15:21:
Ik snap dat je geirriteerd kan worden als iemand bot doet, maar ik heb zo vaak gelezen dat je gek wordt.. Dat is ook niet echt normaal.. Bij sommige zinnen die ik zat te lezen dacht ik "mens doe is normaal. Niet zo hysterisch doen om zoiets stoms".
Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik werd gek omdat ik onze relatie voor mijn ogen kapot zag gaan. Niet omdat hij bot deed. Als ik elke keer gek zou worden als hij bot deed dan zat ik nu al in een gesticht.
Misschien dat ik in vergelijking met andere mensen overdreven reageer. Maar op dat moment kon ik mijn gedachten gewoon niet meer op een rijtje krijgen door alles wat er door mijn hoofd heen ging. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest.
Ik snap dat je geirriteerd kan worden als iemand bot doet, maar ik heb zo vaak gelezen dat je gek wordt.. Dat is ook niet echt normaal.. Bij sommige zinnen die ik zat te lezen dacht ik "mens doe is normaal. Niet zo hysterisch doen om zoiets stoms".
Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik werd gek omdat ik onze relatie voor mijn ogen kapot zag gaan. Niet omdat hij bot deed. Als ik elke keer gek zou worden als hij bot deed dan zat ik nu al in een gesticht.
Misschien dat ik in vergelijking met andere mensen overdreven reageer. Maar op dat moment kon ik mijn gedachten gewoon niet meer op een rijtje krijgen door alles wat er door mijn hoofd heen ging. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest.
donderdag 30 juli 2015 16:05
donderdag 30 juli 2015 16:31
quote:Zelcha schreef op 30 juli 2015 @ 15:29:
[...]
Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik werd gek omdat ik onze relatie voor mijn ogen kapot zag gaan. Niet omdat hij bot deed. Als ik elke keer gek zou worden als hij bot deed dan zat ik nu al in een gesticht.
Misschien dat ik in vergelijking met andere mensen overdreven reageer. Maar op dat moment kon ik mijn gedachten gewoon niet meer op een rijtje krijgen door alles wat er door mijn hoofd heen ging. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest.Ik denk zelf ook wel dat ik pist Zou reageren en alles als mijn man me zo retarded behandeld.
[...]
Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik werd gek omdat ik onze relatie voor mijn ogen kapot zag gaan. Niet omdat hij bot deed. Als ik elke keer gek zou worden als hij bot deed dan zat ik nu al in een gesticht.
Misschien dat ik in vergelijking met andere mensen overdreven reageer. Maar op dat moment kon ik mijn gedachten gewoon niet meer op een rijtje krijgen door alles wat er door mijn hoofd heen ging. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest.Ik denk zelf ook wel dat ik pist Zou reageren en alles als mijn man me zo retarded behandeld.
donderdag 30 juli 2015 16:32
allereerst een hele dikke knuffel
Ik kan me alleen maar aansluiten, jij komt er wel! Ik vind het ontzettend moedig en sterk van jou dat je er een punt achter hebt gezet. Dat is geen makkelijke beslissing. En ook ongelooflijke laf van hem dat hij dat jou heeft laten doen.
het doet nu pijn omdat je voor je gevoel je hele toekomst kwijt bent met hem, maar vergeet niet dat je toekomst er beter uit ziet zonder hem dan met hem. Het komt echt wel goed meid!
Ik kan me alleen maar aansluiten, jij komt er wel! Ik vind het ontzettend moedig en sterk van jou dat je er een punt achter hebt gezet. Dat is geen makkelijke beslissing. En ook ongelooflijke laf van hem dat hij dat jou heeft laten doen.
het doet nu pijn omdat je voor je gevoel je hele toekomst kwijt bent met hem, maar vergeet niet dat je toekomst er beter uit ziet zonder hem dan met hem. Het komt echt wel goed meid!
donderdag 30 juli 2015 19:04
Ook ik zit ongeveer in t zelfde schuitje en voel mee met je verdriet. Je word afgewezen door iemand die jij ontzettend liefhebt. Jij hebt de mooiste dromen met deze man, je hebt er alles voor over om hem gelukkig te maken, maar hij moet niets van je hebben. Ik maak nu precies hetzelfde mee, in een geheel andere (complexere) situatie. Dikke knuffel voor jou.
donderdag 30 juli 2015 19:45
quote:Hopeloosje_84 schreef op 30 juli 2015 @ 19:04:
Ook ik zit ongeveer in t zelfde schuitje en voel mee met je verdriet. Je word afgewezen door iemand die jij ontzettend liefhebt. Jij hebt de mooiste dromen met deze man, je hebt er alles voor over om hem gelukkig te maken, maar hij moet niets van je hebben. Ik maak nu precies hetzelfde mee, in een geheel andere (complexere) situatie. Dikke knuffel voor jou.
Waar je het zelf naar gemaakt hebt.
Ga jij je maar eens bezig houden met je kids.
.
Sorry TO, dat ik dit even tussendoor zeg.
Ook ik zit ongeveer in t zelfde schuitje en voel mee met je verdriet. Je word afgewezen door iemand die jij ontzettend liefhebt. Jij hebt de mooiste dromen met deze man, je hebt er alles voor over om hem gelukkig te maken, maar hij moet niets van je hebben. Ik maak nu precies hetzelfde mee, in een geheel andere (complexere) situatie. Dikke knuffel voor jou.
Waar je het zelf naar gemaakt hebt.
Ga jij je maar eens bezig houden met je kids.
.
Sorry TO, dat ik dit even tussendoor zeg.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
donderdag 30 juli 2015 19:52
Ik herken het gedrag van jouw ex in mijn ex en ik ging er ook kapot van.
Wij hebben lang, heel lang geprobeerd om een manier te zoeken om met elkaar te leren leven, maar het was gewoon op.
Hij was niet empatisch genoeg om te beseffen dat sommige van zijn opmerkingen of gedragingen echt door het hart gaan. Door dit alles te blijven aanvaarden en proberen 'verwerken', ben ik mezelf compleet verloren. Samenleven met iemand die dergelijk gedrag stelt, neemt al je energie weg. (Het was een goede kerel van inborst hoor, geen kwaad woord over hem als persoon, maar zijn karakter paste totaal niet bij mij)
Nu zijn we twee weken uit elkaar, gelukkig valt het regelen van de inboedel wel mee, ik blijf ik het appartement. Het is zeer lastig, maar de rust die ik nu in mijn leven terug kan vinden, is onbetaalbaar...
Wij hebben lang, heel lang geprobeerd om een manier te zoeken om met elkaar te leren leven, maar het was gewoon op.
Hij was niet empatisch genoeg om te beseffen dat sommige van zijn opmerkingen of gedragingen echt door het hart gaan. Door dit alles te blijven aanvaarden en proberen 'verwerken', ben ik mezelf compleet verloren. Samenleven met iemand die dergelijk gedrag stelt, neemt al je energie weg. (Het was een goede kerel van inborst hoor, geen kwaad woord over hem als persoon, maar zijn karakter paste totaal niet bij mij)
Nu zijn we twee weken uit elkaar, gelukkig valt het regelen van de inboedel wel mee, ik blijf ik het appartement. Het is zeer lastig, maar de rust die ik nu in mijn leven terug kan vinden, is onbetaalbaar...
donderdag 30 juli 2015 21:26
vrijdag 31 juli 2015 01:07
Wat ongelooflijk jammer dat ie niet de ballen had om eerder het te verbreken maar je met zijn kinderwens een worst voor je neus hield. De ellende is altijd dat je je gevoel niet met een knop kan omdraaien. Je weet dat hij een waardeloze slappe zak is maar het voelt nog lang niet zo en het is dus erg slim van je om zo snel mogelijk het huis uit te gaan. Verdriet om iets wat je verliest is vreselijk, een kind krijgen van iemand die nog niet eens half in de relatie zit is veel erger en duurt je hele leven omdat je dan nooit meer echt van iemand los komt. Ik ben dan ook heel blij voor je dat je je verstand hebt kunnen laten spreken en deze rekening dan maar betaald ook al is het een zware.
vrijdag 31 juli 2015 01:29
vrijdag 31 juli 2015 02:41
Beste Zelcha, je verhaal raakt me. Je vriend geeft nog wél om je. Hij bluft! Hebben jullie elders nog woonruimte? Vaak is dit een probleem. Zo ja (of bij familie of vrienden) ga een poosje uit elkaar. Laat hem weten dat je het zo niet langer meer wilt. Hij is waarschijnlijk over bepaalde zaken binnen de relatie ontevreden, maar uit dit niet goed. In plaats daarvan gaat ie zitten mokken en chagrijnen. Neem afstand en laat 'm voelen dat ie je missen gaat en ook beseffen wat ie dan precies mist.
.
vrijdag 31 juli 2015 09:13
Tja, een dood paard moet je niet meer trekken. Als het niet meer gaat (lees: de gevoelens van iemand zijn op), dan kun je er beter een punt achter zetten. Dat is even een tijdje vervelend, maar, hoe cliché het ook klinkt, ooit loop je iemand tegen het lijf die wel helemaal bij je past en waarmee je gelukkig wordt.
Maare, wat heeft vriendlief nou uiteindelijk wél uitgespookt op die vrijdag die hij zogenaamd moest werken?
Maare, wat heeft vriendlief nou uiteindelijk wél uitgespookt op die vrijdag die hij zogenaamd moest werken?
vrijdag 31 juli 2015 13:46
We moeten vanavond er nog over praten. Eindelijk weekend.
Ik ben er echt veel in mijn gedachtes mee bezig. Ik besef echt wel dat hij me echt niet meer wil. Als ik terugdenk denk ik dat dit echt al heel lang aan de hand is. er wordt ineens zo veel duidelijk. En ik baal ook zeker wel dat hij me ergens in heeft laten geloven wat helemaal niet bestaat. Ik heb een beetje het gevoel alsof ik al heel lang in een leugen geleefd heb, ik voel me voor de gek gehouden, in de maling genomen, en dom.
@Manlief ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik voel echt zijn opluchting. Hij lijkt wel ineens veranderd in degene die ik herken van vroeger en dat doet heel erg pijn, maar laat me ook beseffen dat het zo moet zijn. Ik verwacht niet dat hij gaat beseffen dat hij me terug wil. Eerlijk gezegd heeft hij de vrouwen voor het oprapen. In eerste instantie dan want hij is echt een complex persoon om mee samen te wonen en heeft een handleiding waar je een bibliotheek mee kan vullen. Hij heeft ook al heel vaak gezegd dat hij denkt dat hij niet gemaakt is om samen met iemand te leven. Als je het mij vraagt gewoon een excuus om zich niet 50/50 aan elkaar aan te willen passen.
Maar goed. Vanavond eens goed met elkaar proberen te praten. Heb nog veel vragen voor hem. Wil het goed afsluiten. Ik wil het proberen te doen zonder ruzie te krijgen, ik heb over een paar dingen nog wrok naar hem toe maar ik heb er niks meer aan om dit nog uit te spreken. We zijn toch niet meer samen.
Ik ben er echt veel in mijn gedachtes mee bezig. Ik besef echt wel dat hij me echt niet meer wil. Als ik terugdenk denk ik dat dit echt al heel lang aan de hand is. er wordt ineens zo veel duidelijk. En ik baal ook zeker wel dat hij me ergens in heeft laten geloven wat helemaal niet bestaat. Ik heb een beetje het gevoel alsof ik al heel lang in een leugen geleefd heb, ik voel me voor de gek gehouden, in de maling genomen, en dom.
@Manlief ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik voel echt zijn opluchting. Hij lijkt wel ineens veranderd in degene die ik herken van vroeger en dat doet heel erg pijn, maar laat me ook beseffen dat het zo moet zijn. Ik verwacht niet dat hij gaat beseffen dat hij me terug wil. Eerlijk gezegd heeft hij de vrouwen voor het oprapen. In eerste instantie dan want hij is echt een complex persoon om mee samen te wonen en heeft een handleiding waar je een bibliotheek mee kan vullen. Hij heeft ook al heel vaak gezegd dat hij denkt dat hij niet gemaakt is om samen met iemand te leven. Als je het mij vraagt gewoon een excuus om zich niet 50/50 aan elkaar aan te willen passen.
Maar goed. Vanavond eens goed met elkaar proberen te praten. Heb nog veel vragen voor hem. Wil het goed afsluiten. Ik wil het proberen te doen zonder ruzie te krijgen, ik heb over een paar dingen nog wrok naar hem toe maar ik heb er niks meer aan om dit nog uit te spreken. We zijn toch niet meer samen.
vrijdag 31 juli 2015 13:47
quote:impossibruuu schreef op 31 juli 2015 @ 09:13:
Tja, een dood paard moet je niet meer trekken. Als het niet meer gaat (lees: de gevoelens van iemand zijn op), dan kun je er beter een punt achter zetten. Dat is even een tijdje vervelend, maar, hoe cliché het ook klinkt, ooit loop je iemand tegen het lijf die wel helemaal bij je past en waarmee je gelukkig wordt.
Maare, wat heeft vriendlief nou uiteindelijk wél uitgespookt op die vrijdag die hij zogenaamd moest werken?
Ik heb het al twee keer in de comments gezegd, maar ik zal het nog één laatste keer doen :
Hij zegt dat hij naar een studio geweest is. Zijn grootste droom is om als zanger door te breken. Ik moet eerlijk zeggen dat hij echt een goede songwriter is, maar naar mijn mening mist hij de stem ervoor...
Tja, een dood paard moet je niet meer trekken. Als het niet meer gaat (lees: de gevoelens van iemand zijn op), dan kun je er beter een punt achter zetten. Dat is even een tijdje vervelend, maar, hoe cliché het ook klinkt, ooit loop je iemand tegen het lijf die wel helemaal bij je past en waarmee je gelukkig wordt.
Maare, wat heeft vriendlief nou uiteindelijk wél uitgespookt op die vrijdag die hij zogenaamd moest werken?
Ik heb het al twee keer in de comments gezegd, maar ik zal het nog één laatste keer doen :
Hij zegt dat hij naar een studio geweest is. Zijn grootste droom is om als zanger door te breken. Ik moet eerlijk zeggen dat hij echt een goede songwriter is, maar naar mijn mening mist hij de stem ervoor...
vrijdag 31 juli 2015 14:05
quote:Hopeloosje_84 schreef op 30 juli 2015 @ 19:04:
Ook ik zit ongeveer in t zelfde schuitje en voel mee met je verdriet. Je word afgewezen door iemand die jij ontzettend liefhebt. Jij hebt de mooiste dromen met deze man, je hebt er alles voor over om hem gelukkig te maken, maar hij moet niets van je hebben. Ik maak nu precies hetzelfde mee, in een geheel andere (complexere) situatie. Dikke knuffel voor jou.
Ik heb naar aanleiding van elle5460 even jouw topic gelezen en begrijp niet zo goed hoe wij in hetzelfde schuitje zitten.
Vind dit eerlijk gezegd nogal een belediging.
Ook ik zit ongeveer in t zelfde schuitje en voel mee met je verdriet. Je word afgewezen door iemand die jij ontzettend liefhebt. Jij hebt de mooiste dromen met deze man, je hebt er alles voor over om hem gelukkig te maken, maar hij moet niets van je hebben. Ik maak nu precies hetzelfde mee, in een geheel andere (complexere) situatie. Dikke knuffel voor jou.
Ik heb naar aanleiding van elle5460 even jouw topic gelezen en begrijp niet zo goed hoe wij in hetzelfde schuitje zitten.
Vind dit eerlijk gezegd nogal een belediging.
