Relaties
alle pijlers
Is mijn vent nou zo makkelijk of stel ik me nu aan?
vrijdag 20 april 2012 21:02
Het is steeds een terug komend iets in onze relatie.
Ik hou ontzettend veel van hem. Maar soms baal ik van hem.
Neem deze week als voorbeeld. Die begon met een sollicitatiegesprek voor extra uur op mijn werk. Ik smste hem later dat ik het gesprek had gehad en ik me twijfels had. (we wonen niet samen) Hij ging daar niet op in, daar baalde ik van. Maar goed misschien is hij wel druk.
Twee dagen later gebeurde er weer iets, wat van mij veel waarde had. Ik smste dit hem ook. En s'avonds aan de telefoon vermeldde ik het ook. Maar weer ging hij er niet op in. Hij begon over zijn eigen werk. Dit vond ik niet leuk, maar liet er maar niks van merken. Tot gisteravond, toen baalde ik zo dat hij niet de moeite nam om interesse te tonen in mij. Ik heb dit ook tegen hem gezegd. Hij zei daarop, ik ga het nog wel aan je vragen. (het was al laat, en hij wilde slapen) Tot nu toe heeft hij niks gevraagd,
Vanavond belde ik hem, hij vertelde toen dat hij morgen op stap ga me een vriend. Dit was al eerder dit jaar gepland maar toen kwam er iets tussen en belangrijker ik zou mee gaan.
Nu spreek hij het met zijn vriend af. zonder te vragen of ik nu soms ook zin heb om mee te gaan. Als ik hem daarmee confronteer, antwoord hij dat hij gewoon makkelijk is.
Hij antwoord dan ook gewoon met de woorden, ja of je heb gelijk.
Niet waarom. Ik word er nu gewoon zo simpel van, van dat makkelijke gedoe van hem. En ik geloof niet dat ik bij hem doordring. Ik begin me hier steeds vaker aan te ergeren merk ik.
Stel ik me eigen gewoon aan? Of is hij degene die moet veranderen, zo ja. Hoe kan ik hem hiermee confronteren zodat die het gesprek wel aan moet gaan. en dat ik echt tot hem doordring.
Alvast bedankt!
Ik hou ontzettend veel van hem. Maar soms baal ik van hem.
Neem deze week als voorbeeld. Die begon met een sollicitatiegesprek voor extra uur op mijn werk. Ik smste hem later dat ik het gesprek had gehad en ik me twijfels had. (we wonen niet samen) Hij ging daar niet op in, daar baalde ik van. Maar goed misschien is hij wel druk.
Twee dagen later gebeurde er weer iets, wat van mij veel waarde had. Ik smste dit hem ook. En s'avonds aan de telefoon vermeldde ik het ook. Maar weer ging hij er niet op in. Hij begon over zijn eigen werk. Dit vond ik niet leuk, maar liet er maar niks van merken. Tot gisteravond, toen baalde ik zo dat hij niet de moeite nam om interesse te tonen in mij. Ik heb dit ook tegen hem gezegd. Hij zei daarop, ik ga het nog wel aan je vragen. (het was al laat, en hij wilde slapen) Tot nu toe heeft hij niks gevraagd,
Vanavond belde ik hem, hij vertelde toen dat hij morgen op stap ga me een vriend. Dit was al eerder dit jaar gepland maar toen kwam er iets tussen en belangrijker ik zou mee gaan.
Nu spreek hij het met zijn vriend af. zonder te vragen of ik nu soms ook zin heb om mee te gaan. Als ik hem daarmee confronteer, antwoord hij dat hij gewoon makkelijk is.
Hij antwoord dan ook gewoon met de woorden, ja of je heb gelijk.
Niet waarom. Ik word er nu gewoon zo simpel van, van dat makkelijke gedoe van hem. En ik geloof niet dat ik bij hem doordring. Ik begin me hier steeds vaker aan te ergeren merk ik.
Stel ik me eigen gewoon aan? Of is hij degene die moet veranderen, zo ja. Hoe kan ik hem hiermee confronteren zodat die het gesprek wel aan moet gaan. en dat ik echt tot hem doordring.
Alvast bedankt!