Relaties
alle pijlers
Jouw vreselijk(st)e ex?
dinsdag 7 oktober 2014 16:46
Door de verschillende relatie topics moest ik ineens denken aan een nogal ingewikkelde ex. Of eigenlijk een hele slimme ex, want hij wist altijd alles naar zijn hand te zetten en te doen alsof hij gek was.
Want hoezo bepaalde hij dat wij vanavond thuis bleven? Als ik wilde kon ik toch gewoon alleen naar die ene film gaan of naar dat ene net geopende restaurant? (nu wilde het dat we elkaar niet veel konden zien ivm afstand, die spaarzame weekenden wilde ik dus wel samen doorbrengen, aldus zat ik op zaterdagavond naast hem op de bank).
En hoezo deed ik zo moeilijk als ik een paar dagen niets van hem hoorde? Dan kon ik zelf toch ook even bellen of een berichtje sturen? Hij vergat alleen dat ik dan bijv als laatst iets stuurde en daar een reactie op verwachtte. Dat hij wel altijd direct op berichtjes van zijn vrienden reageerde, deed er niet toe. IK moest dan maar in de herhaling gaan of zelf even bellen.
Koken kon hij niet, groenten at hij niet, proeven en iets nieuws uitproberen wilde hij niet, maar hij kon wel feilloos aangeven wat er in huis moest zijn als hij kwam (of al kijkend in de koelkast op een minachtend toontje zeggen (oh, heb je geen flesjes water gehaald....? - want ja, kraanwater dronk hij ook niet. Maar zelf iets meenemen (ik woonde boven een winkelcentrum met twee supermarkten) is in die jaren slechts twee keer voorgekomen.
En hoezo kwam ik hem niet verzorgen en vertroetelen toen hij ziek was? Dat hij de hele voorgaande week mij bewust negeerde n.a.v. een onzinnig meningsverschil deed er niet blijkbaar niet toe. Ik had gewoon stel op sprong ter beschikking moeten zijn.
Ik heb het vier jaar volgehouden, na het hier laatst genoemde incident heb ik aangegeven geen zin te willen hebben op bezoek te komen en dat we klaar waren. Hoogst beledigd hing hij op.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, ik heb altijd een bepaald vorm/mate van narcisme bij hem vermoedt. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben...!
Jullie nog van die rampgevallen meegemaakt?
Want hoezo bepaalde hij dat wij vanavond thuis bleven? Als ik wilde kon ik toch gewoon alleen naar die ene film gaan of naar dat ene net geopende restaurant? (nu wilde het dat we elkaar niet veel konden zien ivm afstand, die spaarzame weekenden wilde ik dus wel samen doorbrengen, aldus zat ik op zaterdagavond naast hem op de bank).
En hoezo deed ik zo moeilijk als ik een paar dagen niets van hem hoorde? Dan kon ik zelf toch ook even bellen of een berichtje sturen? Hij vergat alleen dat ik dan bijv als laatst iets stuurde en daar een reactie op verwachtte. Dat hij wel altijd direct op berichtjes van zijn vrienden reageerde, deed er niet toe. IK moest dan maar in de herhaling gaan of zelf even bellen.
Koken kon hij niet, groenten at hij niet, proeven en iets nieuws uitproberen wilde hij niet, maar hij kon wel feilloos aangeven wat er in huis moest zijn als hij kwam (of al kijkend in de koelkast op een minachtend toontje zeggen (oh, heb je geen flesjes water gehaald....? - want ja, kraanwater dronk hij ook niet. Maar zelf iets meenemen (ik woonde boven een winkelcentrum met twee supermarkten) is in die jaren slechts twee keer voorgekomen.
En hoezo kwam ik hem niet verzorgen en vertroetelen toen hij ziek was? Dat hij de hele voorgaande week mij bewust negeerde n.a.v. een onzinnig meningsverschil deed er niet blijkbaar niet toe. Ik had gewoon stel op sprong ter beschikking moeten zijn.
Ik heb het vier jaar volgehouden, na het hier laatst genoemde incident heb ik aangegeven geen zin te willen hebben op bezoek te komen en dat we klaar waren. Hoogst beledigd hing hij op.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, ik heb altijd een bepaald vorm/mate van narcisme bij hem vermoedt. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben...!
Jullie nog van die rampgevallen meegemaakt?
dinsdag 7 oktober 2014 16:50
dinsdag 7 oktober 2014 16:55
quote:DappereGerbera schreef op 07 oktober 2014 @ 16:50:
Ja maar daar was ik een stuk sneller mee klaar dan 4(!!) jaar....
Maar er lopen types rond, inderdaad. De ergste die ik had, had een probleem met alcohol. Maar ik verwijt vooral mezelf dat ik het er toch enkele maanden mee vol heb gehouden. Dus in dit geval vind ik mezelf een rare Klopt wel wat je zegt, maar door zijn reactie ging ik hem bijna geloven dat hij gelijk had. Wellicht duurde het daardoor een tijdje voor ik het door had.quote:GateKeeper schreef op 07 oktober 2014 @ 16:51:
Zo je klinkt lekker verbitterd. Zonde joh! Dan heb je het niet goed gelezen.
Ja maar daar was ik een stuk sneller mee klaar dan 4(!!) jaar....
Maar er lopen types rond, inderdaad. De ergste die ik had, had een probleem met alcohol. Maar ik verwijt vooral mezelf dat ik het er toch enkele maanden mee vol heb gehouden. Dus in dit geval vind ik mezelf een rare Klopt wel wat je zegt, maar door zijn reactie ging ik hem bijna geloven dat hij gelijk had. Wellicht duurde het daardoor een tijdje voor ik het door had.quote:GateKeeper schreef op 07 oktober 2014 @ 16:51:
Zo je klinkt lekker verbitterd. Zonde joh! Dan heb je het niet goed gelezen.
dinsdag 7 oktober 2014 16:58
Okay, rare snuiter, maar je koos toch zelf om in het weekend naast hem op de bank te zitten, daar dwong hij je toch niet toe?
Anyway, gelukkig heb ik geen hele erge exen. Wat ik wel van een ex stom vond was dat hij absoluut niet wilde dat ik op kamers ging wonen toen ik in Amsterdam naar school ging. Voor de beeldvorming, we woonden op 40 treinminuten van de stad, dus op zich was forenzen goed te doen, maar ik wilde gewoon graag op mezelf. Hij vond het onzin, geldverspilling etc.
Kort daarop ging het uit en ging ik op kamers (niet in A'dam, maar ergens anders, kon tijdelijk een kamer van iemand onderhuren) Vond er eigenlijk niks aan, had geen klasgenoten oid om me heen dus verveelde me te pletter. Was blij dat ik na een half jaar weer naar huis kon.
Anyway, gelukkig heb ik geen hele erge exen. Wat ik wel van een ex stom vond was dat hij absoluut niet wilde dat ik op kamers ging wonen toen ik in Amsterdam naar school ging. Voor de beeldvorming, we woonden op 40 treinminuten van de stad, dus op zich was forenzen goed te doen, maar ik wilde gewoon graag op mezelf. Hij vond het onzin, geldverspilling etc.
Kort daarop ging het uit en ging ik op kamers (niet in A'dam, maar ergens anders, kon tijdelijk een kamer van iemand onderhuren) Vond er eigenlijk niks aan, had geen klasgenoten oid om me heen dus verveelde me te pletter. Was blij dat ik na een half jaar weer naar huis kon.
dinsdag 7 oktober 2014 17:05
Na enig nadenken kom ik tot de conclusie dat ik geen vreselijke exen heb, denk met warme gevoelens terug aan iedere vrouw die er ooit in mijn leven is geweest.
Het zet me wel tevens aan het denken of ik zelf misschien een vreselijkste ex van iemand ben.....hoop maar van niet
Het zet me wel tevens aan het denken of ik zelf misschien een vreselijkste ex van iemand ben.....hoop maar van niet
En nou is het afgelopen!
dinsdag 7 oktober 2014 17:08
quote:Starshine schreef op 07 oktober 2014 @ 16:58:
Okay, rare snuiter, maar je koos toch zelf om in het weekend naast hem op de bank te zitten, daar dwong hij je toch niet toe?
Anyway, gelukkig heb ik geen hele erge exen. Wat ik wel van een ex stom vond was dat hij absoluut niet wilde dat ik op kamers ging wonen toen ik in Amsterdam naar school ging. Voor de beeldvorming, we woonden op 40 treinminuten van de stad, dus op zich was forenzen goed te doen, maar ik wilde gewoon graag op mezelf. Hij vond het onzin, geldverspilling etc.
Kort daarop ging het uit en ging ik op kamers (niet in A'dam, maar ergens anders, kon tijdelijk een kamer van iemand onderhuren) Vond er eigenlijk niks aan, had geen klasgenoten oid om me heen dus verveelde me te pletter. Was blij dat ik na een half jaar weer naar huis kon.Dat klopt wel wat je zegt, ik koos er zelf voor. Alleen was de situatie dat we elkaar slechts om de week konden zien, dan koos ik maar om thuis te blijven. Dat het mij er om ging dat ik dan bijv juist met hem naar die ene film of dat ene restaurant wilde, daar stond hij dan gewoon niet bij stil ofzo. Maar nogmaals: gesloten hoofdstuk, ik maak me er nu niet meer druk om. Ik heb er juist van geleerd.
Okay, rare snuiter, maar je koos toch zelf om in het weekend naast hem op de bank te zitten, daar dwong hij je toch niet toe?
Anyway, gelukkig heb ik geen hele erge exen. Wat ik wel van een ex stom vond was dat hij absoluut niet wilde dat ik op kamers ging wonen toen ik in Amsterdam naar school ging. Voor de beeldvorming, we woonden op 40 treinminuten van de stad, dus op zich was forenzen goed te doen, maar ik wilde gewoon graag op mezelf. Hij vond het onzin, geldverspilling etc.
Kort daarop ging het uit en ging ik op kamers (niet in A'dam, maar ergens anders, kon tijdelijk een kamer van iemand onderhuren) Vond er eigenlijk niks aan, had geen klasgenoten oid om me heen dus verveelde me te pletter. Was blij dat ik na een half jaar weer naar huis kon.Dat klopt wel wat je zegt, ik koos er zelf voor. Alleen was de situatie dat we elkaar slechts om de week konden zien, dan koos ik maar om thuis te blijven. Dat het mij er om ging dat ik dan bijv juist met hem naar die ene film of dat ene restaurant wilde, daar stond hij dan gewoon niet bij stil ofzo. Maar nogmaals: gesloten hoofdstuk, ik maak me er nu niet meer druk om. Ik heb er juist van geleerd.
dinsdag 7 oktober 2014 17:14
Ugh ik heb 1 verschrikkelijke ex. Tijdens onze relatie was hij al heel controlerend maar stelde zich altijd op als 'slachtoffer'. Hij was overal bang voor, omdat hij niet buiten durfde te pinnen (bang om overvallen te worden) mocht ik het ook niet meer doen.
Al snel was ik er mee klaar en maakte ik het uit, maar ik was helaas nog niet van hem af. Hij begon verschrikkelijk te stalken, zelfs zijn vrienden kwamen bij mij voor de deur. Uiteindelijk werd het zelfs bedreigen en omdat ik hem niet terug wilde maakte hij me daarom maar zwart. Maar altijd onschuldig hé, ik was tenslotte de bitch die hem dumpte..
Al snel was ik er mee klaar en maakte ik het uit, maar ik was helaas nog niet van hem af. Hij begon verschrikkelijk te stalken, zelfs zijn vrienden kwamen bij mij voor de deur. Uiteindelijk werd het zelfs bedreigen en omdat ik hem niet terug wilde maakte hij me daarom maar zwart. Maar altijd onschuldig hé, ik was tenslotte de bitch die hem dumpte..
dinsdag 7 oktober 2014 17:19
Mogen dates ook?
Ik had een paar dates gehad met een jongen en telkens weer ging het over al zijn exen (en dat waren er nogal wat!) die hem bedrogen hadden, hem hadden gestalkt en nog meer vreemde verhalen. Uiteindelijk was ik er zat van en toen reageerde hij dat het toch niet uitmaakte want hij had toch al 2 jaar een vriendin
Ik had een paar dates gehad met een jongen en telkens weer ging het over al zijn exen (en dat waren er nogal wat!) die hem bedrogen hadden, hem hadden gestalkt en nog meer vreemde verhalen. Uiteindelijk was ik er zat van en toen reageerde hij dat het toch niet uitmaakte want hij had toch al 2 jaar een vriendin
dinsdag 7 oktober 2014 17:23
quote:vivaaaaa5 schreef op 07 oktober 2014 @ 17:19:
Mogen dates ook?
Ik had een paar dates gehad met een jongen en telkens weer ging het over al zijn exen (en dat waren er nogal wat!) die hem bedrogen hadden, hem hadden gestalkt en nog meer vreemde verhalen. Uiteindelijk was ik er zat van en toen reageerde hij dat het toch niet uitmaakte want hij had toch al 2 jaar een vriendin Say whut?? 2 jaar een vriendin en dan daten?
Mogen dates ook?
Ik had een paar dates gehad met een jongen en telkens weer ging het over al zijn exen (en dat waren er nogal wat!) die hem bedrogen hadden, hem hadden gestalkt en nog meer vreemde verhalen. Uiteindelijk was ik er zat van en toen reageerde hij dat het toch niet uitmaakte want hij had toch al 2 jaar een vriendin Say whut?? 2 jaar een vriendin en dan daten?
dinsdag 7 oktober 2014 17:40
Mijn eerste (en enige) serieuze ex: ging steeds meer blowen en speelde iedere dag World of Warcraft. Ja, ook als ik bij hem kwam. Iets leuks doen? Ik denk dat we in 5 jaar 2x naar de bios zijn gegaan en misschien 3x zijn gaan poolen. Ik was echt blind van verliefdheid, maar gelukkig heb ik nu wél een hele leuke man te pakken
dinsdag 7 oktober 2014 17:43
Ja, mijn 1e vriendje. Betweterig en een viespeuk. Ik leerde hem kennen op een dagbesteding voor jongeren met een beperking. Hij bekende na 4 maanden dat hij verliefd op me was. Ik was niet verliefd, maar vond hem wel leuk. We konden ontzettend lachen met elkaar en lagen om de domste dingen in een deuk. Ik wilde het best proberen, want ik had nog nooit verkering gehad op mijn 21e. En ik dacht dat dit mijn enige kans was. Was blij dat er eens iemand op mij viel. De eerste 2 maanden waren gezellig en we hebben ook gezoend. Verder dan dat zijn we niet gegaan, want ik ging me steeds meer ergeren aan hem. Hij had flink overgewicht omdat hij nooit normaal at. Zijn ouders kookten nooit en aten al alleen kant- en klaar maaltijden. Groente en fruit at hij nooit. Hij at vooral vlees en zuivel. Hij bleef eens bij mij eten en mijn moeder had verschillende 2 dingen gekookt, zodat hij kon kiezen. Ze was mij gewend en ik was ook kieskeurig. Maar hij was nog veel erger. Van het ene gerecht heeft hij 5 hapjes geproefd en vond het niks. Het andere wilde hij niet eens proberen, want het zag er zo goor uit, zei hij tegen mijn moeder. Een half uur na het eten zei hij opeens: "Als ik nou geen chips krijg, ga ik van mijn stokje". Ja logisch als je niks eet. Toch gegeven en hij had 6 kleine zakjes gegeten. Dat deed hij thuis ook volgens hem.
Hij was ook niet proper op zichzelf. Hij stonk vaak naar zweet en waste zijn handen niet na het plassen. Met diezelfde handen wilde hij me dan knuffelen. Dan zei ik dat hij ze eerst moest wassen. Ik heb hem nooit naakt gezien, maar hij vertelde eens dat hij zijn zaakje soms maar 1 keer per week waste. En dat het zelfs een keer groen zag daar. YAK! Het idee dat je dat in je krijgt. Ik heb hem met Sint een deodorant gegeven. Hij wist ook altijd alles beter en zag mij als de mindere. Later bleek er met hem veel meer mis te zijn. Hij was ook vaak depressief en een echte janker. Dat gebruikte hij vaak als excuus op het werk.
Op 2e Kerstdag dat jaar heb ik het uitgemaakt via MSN. Niet erg aardig, maar het was zo'n claimer.
Het heeft maar 3 maanden geduurd, dus een echte relatie was het niet.
Hij was ook niet proper op zichzelf. Hij stonk vaak naar zweet en waste zijn handen niet na het plassen. Met diezelfde handen wilde hij me dan knuffelen. Dan zei ik dat hij ze eerst moest wassen. Ik heb hem nooit naakt gezien, maar hij vertelde eens dat hij zijn zaakje soms maar 1 keer per week waste. En dat het zelfs een keer groen zag daar. YAK! Het idee dat je dat in je krijgt. Ik heb hem met Sint een deodorant gegeven. Hij wist ook altijd alles beter en zag mij als de mindere. Later bleek er met hem veel meer mis te zijn. Hij was ook vaak depressief en een echte janker. Dat gebruikte hij vaak als excuus op het werk.
Op 2e Kerstdag dat jaar heb ik het uitgemaakt via MSN. Niet erg aardig, maar het was zo'n claimer.
Het heeft maar 3 maanden geduurd, dus een echte relatie was het niet.
dinsdag 7 oktober 2014 17:47
Ik heb de stomste ex ooit.
Klein irritant papkind. Kwam ik wat laat achter omdat we het eerste jaar een lange afstandsrelatie hadden en elkaar alleen de weekenden zagen.
Toen was het best leuk.
Toen we een huis gekocht hadden om samen te gaan wonen kwam de echte droplul in hem naar boven.
Hij kon écht niks zelf en als hij al wel iets kon dan had hij liever dat zijn moeder of vader ik het deed.
Als dingen niet gingen zoals hij wilde dan kon hij zo ontzettend boos worden. Stampvoeten en schreeuwen, rood hoofd. Net een kleuter die zijn zin niet krijgt
Wij hadden een hele lage bank.. < 10 cm ruimte eronder. Maar mijn katten wisten daar altijd onder te vluchten als papkindje weer een driftaanval had.
Ik heb het samenwonen 3 jaar volgehouden, mede door de torenhoge hypotheek en de zekerheid dat verkoop verlies zou betekenen.
(achteraf was dat dus "maar" verlies van geld, mijn tijd was veel kostbaarder...jaren verspild zo)
Op het moment dat ik tijdens zo'n bui van hem begon te denken dat ik niet met mijn rug naar hem toe moest gaan staan omdat ik dan wel eens de deurstopper op mijn schedel kon krijgen ging het grote licht bij mij branden.
Klein irritant papkind. Kwam ik wat laat achter omdat we het eerste jaar een lange afstandsrelatie hadden en elkaar alleen de weekenden zagen.
Toen was het best leuk.
Toen we een huis gekocht hadden om samen te gaan wonen kwam de echte droplul in hem naar boven.
Hij kon écht niks zelf en als hij al wel iets kon dan had hij liever dat zijn moeder of vader ik het deed.
Als dingen niet gingen zoals hij wilde dan kon hij zo ontzettend boos worden. Stampvoeten en schreeuwen, rood hoofd. Net een kleuter die zijn zin niet krijgt
Wij hadden een hele lage bank.. < 10 cm ruimte eronder. Maar mijn katten wisten daar altijd onder te vluchten als papkindje weer een driftaanval had.
Ik heb het samenwonen 3 jaar volgehouden, mede door de torenhoge hypotheek en de zekerheid dat verkoop verlies zou betekenen.
(achteraf was dat dus "maar" verlies van geld, mijn tijd was veel kostbaarder...jaren verspild zo)
Op het moment dat ik tijdens zo'n bui van hem begon te denken dat ik niet met mijn rug naar hem toe moest gaan staan omdat ik dan wel eens de deurstopper op mijn schedel kon krijgen ging het grote licht bij mij branden.
dinsdag 7 oktober 2014 17:50
Ik had een ex die mijn kleren stom vond en zei dat hij eigenlijk viel op donkere types, zoals Megan Fox. Yeah...right!
Hij wilde ook zelden wat leuks doen, kostte geld en hij was moe. Toen hij me vroeg lekker een paar dagen naar hem toe te komen, kwam dat er op neer dat ik op mijn knietjes een houten vloer aan het schuren was, in het huis dat hij opknapte. We hadden 2 maanden verkering....Ik zie me daar nog zitten....op die vloer.
Oja, 's avonds gingen we wel naar een wokrestaurant....zo niet mijn ding.
Hij wilde ook zelden wat leuks doen, kostte geld en hij was moe. Toen hij me vroeg lekker een paar dagen naar hem toe te komen, kwam dat er op neer dat ik op mijn knietjes een houten vloer aan het schuren was, in het huis dat hij opknapte. We hadden 2 maanden verkering....Ik zie me daar nog zitten....op die vloer.
Oja, 's avonds gingen we wel naar een wokrestaurant....zo niet mijn ding.
dinsdag 7 oktober 2014 18:19
Ex echtgenoot was een zware alcoholist. Andere exen (geen echtgenoten) hadden soms ook wel vreemde trekjes. Eén had iets met bouwterreinen, met zijn studie had dat niets te maken want dan had ik het nog kunnen begrijpen. Hij sleepte me als hij de kans kreeg mee door zand en modder. Het was snel afgelopen. Een andere was kunstschilder (er hangt nog steeds niets van hem in een museum), je kon je kont niet keren in zijn huis en als je ergens ging zitten moest je eerst kijken of er geen kwast met olieverf op een stoel lag. Ook nog een controlfreak gehad, die raakte al in paniek als een lepeltje aan de verkeerde kant van een kopje lag. Ook nog een exemplaar dat niets lustte, dat schijnt toch dikwijls voor te komen. Hij at alleen brood en soms patat. Ook eentje die uit een zwaar gereformeerd milieu bleek te komen, ik zag hem ook nooit op zondag maar dan ging hij zogenaamd ergens ver weg voetballen. Na drie maanden wilde hij me meenemen naar zijn ouders maar dan moest ik me wel anders kleden, vooral niet te kort. Toen viel het kwartje, daarom was hij ook zo preuts. De rest was vrij normaal eigenlijk.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 7 oktober 2014 18:34
quote:Annelaure schreef op 07 oktober 2014 @ 17:10:
Mijn ex is een geweldige man. Ik zie mezelf ook niet gauw een vreselijke man kiezen...Ahhhh, dat is mooi
Mijn ex is een geweldige man. Ik zie mezelf ook niet gauw een vreselijke man kiezen...Ahhhh, dat is mooi
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
