Relaties
alle pijlers
Jouw vreselijk(st)e ex?
dinsdag 7 oktober 2014 16:46
Door de verschillende relatie topics moest ik ineens denken aan een nogal ingewikkelde ex. Of eigenlijk een hele slimme ex, want hij wist altijd alles naar zijn hand te zetten en te doen alsof hij gek was.
Want hoezo bepaalde hij dat wij vanavond thuis bleven? Als ik wilde kon ik toch gewoon alleen naar die ene film gaan of naar dat ene net geopende restaurant? (nu wilde het dat we elkaar niet veel konden zien ivm afstand, die spaarzame weekenden wilde ik dus wel samen doorbrengen, aldus zat ik op zaterdagavond naast hem op de bank).
En hoezo deed ik zo moeilijk als ik een paar dagen niets van hem hoorde? Dan kon ik zelf toch ook even bellen of een berichtje sturen? Hij vergat alleen dat ik dan bijv als laatst iets stuurde en daar een reactie op verwachtte. Dat hij wel altijd direct op berichtjes van zijn vrienden reageerde, deed er niet toe. IK moest dan maar in de herhaling gaan of zelf even bellen.
Koken kon hij niet, groenten at hij niet, proeven en iets nieuws uitproberen wilde hij niet, maar hij kon wel feilloos aangeven wat er in huis moest zijn als hij kwam (of al kijkend in de koelkast op een minachtend toontje zeggen (oh, heb je geen flesjes water gehaald....? - want ja, kraanwater dronk hij ook niet. Maar zelf iets meenemen (ik woonde boven een winkelcentrum met twee supermarkten) is in die jaren slechts twee keer voorgekomen.
En hoezo kwam ik hem niet verzorgen en vertroetelen toen hij ziek was? Dat hij de hele voorgaande week mij bewust negeerde n.a.v. een onzinnig meningsverschil deed er niet blijkbaar niet toe. Ik had gewoon stel op sprong ter beschikking moeten zijn.
Ik heb het vier jaar volgehouden, na het hier laatst genoemde incident heb ik aangegeven geen zin te willen hebben op bezoek te komen en dat we klaar waren. Hoogst beledigd hing hij op.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, ik heb altijd een bepaald vorm/mate van narcisme bij hem vermoedt. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben...!
Jullie nog van die rampgevallen meegemaakt?
Want hoezo bepaalde hij dat wij vanavond thuis bleven? Als ik wilde kon ik toch gewoon alleen naar die ene film gaan of naar dat ene net geopende restaurant? (nu wilde het dat we elkaar niet veel konden zien ivm afstand, die spaarzame weekenden wilde ik dus wel samen doorbrengen, aldus zat ik op zaterdagavond naast hem op de bank).
En hoezo deed ik zo moeilijk als ik een paar dagen niets van hem hoorde? Dan kon ik zelf toch ook even bellen of een berichtje sturen? Hij vergat alleen dat ik dan bijv als laatst iets stuurde en daar een reactie op verwachtte. Dat hij wel altijd direct op berichtjes van zijn vrienden reageerde, deed er niet toe. IK moest dan maar in de herhaling gaan of zelf even bellen.
Koken kon hij niet, groenten at hij niet, proeven en iets nieuws uitproberen wilde hij niet, maar hij kon wel feilloos aangeven wat er in huis moest zijn als hij kwam (of al kijkend in de koelkast op een minachtend toontje zeggen (oh, heb je geen flesjes water gehaald....? - want ja, kraanwater dronk hij ook niet. Maar zelf iets meenemen (ik woonde boven een winkelcentrum met twee supermarkten) is in die jaren slechts twee keer voorgekomen.
En hoezo kwam ik hem niet verzorgen en vertroetelen toen hij ziek was? Dat hij de hele voorgaande week mij bewust negeerde n.a.v. een onzinnig meningsverschil deed er niet blijkbaar niet toe. Ik had gewoon stel op sprong ter beschikking moeten zijn.
Ik heb het vier jaar volgehouden, na het hier laatst genoemde incident heb ik aangegeven geen zin te willen hebben op bezoek te komen en dat we klaar waren. Hoogst beledigd hing hij op.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, ik heb altijd een bepaald vorm/mate van narcisme bij hem vermoedt. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben...!
Jullie nog van die rampgevallen meegemaakt?
dinsdag 7 oktober 2014 22:54
Mijn vreselijkste ex begint mij de laatste weken enorm te irriteren door allerlei afspraken niet na te komen m.b.t. bezoekregeling e.d., doodziek word ik er van Nooit gedacht dat iemand zo kan veranderen van een liefdevol iemand in een egoistische kl**thommel. Helaas zit ik nog vele jaren aan hem vast en ik zal blij zijn als dat minder en minder wordt.
dinsdag 7 oktober 2014 22:58
quote:Bieb2.0 schreef op 07 oktober 2014 @ 22:50:
[...]
Precies!
Als deze misloopt is het wel de laatste keer geweest hoor.
Dan ga ik alleen wonen en hooguit latten (lijkt me best fijn)Hier precies eender, alleen kost het me deze keer veel geld als ik van hem af ga/of hij van mij (o nee als hij van me afgaat dan pik ik alles in)
[...]
Precies!
Als deze misloopt is het wel de laatste keer geweest hoor.
Dan ga ik alleen wonen en hooguit latten (lijkt me best fijn)Hier precies eender, alleen kost het me deze keer veel geld als ik van hem af ga/of hij van mij (o nee als hij van me afgaat dan pik ik alles in)
dinsdag 7 oktober 2014 23:01
Enige ex die ik vreselijk vond (achteraf dan ) is mijn eerste vriendje. Ik was 15, hij 24. Veeeeeeeeel te oud dus maar goed, ik was een hele onzekere puber en greep de eerste de beste aan die interesse in mij toonde . Ben nooit echt verliefd op hem geweest.
Hij was ontzettend kinderlijk in zijn doen en laten; wilde alleen tekenfilmpjes kijken, ging met zijn broer door het dorp rijden en dan via een bakkie elkaar opspeuren, zei vrienden te hebben maar heb er geen 1 gezien in de 2 jaar dat we verkering hadden. Liep met een Pokémon poppetje in zijn tas, sliep onder een Pokémond dekbed. Woonde nog thuis en had echt nog zo'n jongenskamertje met behang met race autootjes.
Ik was natuurlijk pas 15 en dus natuurlijk veel kinderlijke (en naiever!) dan nu maar het grappige was dat zijn moeder (toen het uit was) zei dat ik ook veeeel te jong was voor hem
Hij wilde trouwen met mij zodra ik 18 zou worden, wilde geld van mij hebben om samen een huis te kopen (toen ik 16 was ) maar daar heeft mijn vader een stokje voor gestoken. Toen vond ik zijn verhaal over waarom hij dat geld nodig had heeeeeeeel plausibel klinken .
Ook raar: hij was net van een HBO opleiding afgetrapt toen ik hem kende. Volgens hem moest hij stoppen met de opleiding omdat er iemand op stage geklaagd had over seksuele intimidatie. Volgens hem was daar niks van waar. Ik geloofde hem natuurlijk, naief als ik was. Maar het was een heel wazig verhaal en nu denk ik "je hoeft niet zomaar te stoppen met je stage en je opleiding" dus waarschijnlijk is er meer gebeurd destijds.
Ik was toen ook wel erg hoor. Zat natuurlijk op het hoogtepunt van de puberteit en hij deed alles voor mij en ik maakte daar wel misbruik van. Hij reed me overal naar toe in zijn auto als ik dat vroeg, hij had een hele lange paardenstaart en dat vond ik verschrikkelijk dus die heeft hij afgeknipt voor me, hij nam een ringbaard omdat ik het in mijn hoofd kreeg dat ik mannen met ringbaardjes stoer en sexy vond. Helaas stond het hem helemaal niet in combinatie met zo'n grote jaren '80 bril die hij droeg.
Enfin, ik werd ouder (en wijzer! ) en kreeg genoeg van hem. Ik maakte het uit. Hij achtervolgde me nog weleens. Stond 'ie me op te wachten ergens halverwege de route waar ik dan fietste en gaf me dan cadeautjes (een stressbal of van die hele goedkope, vieze, stinkende, merkloze 1 euro parfum) en op een gegeven moment heb ik hem uit wanhoop aan een rare klasgenoot gekoppeld die zei dat ze hem wel een sympathieke jongen vond. Hij zei altijd dat hij haar een doos en een schaap vond. Nu zijn ze getrouwd en hebben een kind Wel geinig: na hun 1e date belde hij mij op en zei dat ze op hun 1e date naar zijn ouders op hun camping waren geweest en aan het einde had hij haar daar verkering gevraagd . Die kerel was toen al iets van 26 of 27. Maar goed, toen was het dus "aan" en de volgende dag belde die klasgenoot mij woedend op (terwijl ze normaal heel timide was) dat ik haar vent met rust moest laten en dat terwijl hij mij altijd belde en achtervolgde.
Nou ja, ik was wel mooi van allebei af. Naderhand nog enkele relaties gehad en die waren allemaal oké. Iedereen heeft wel wat (ik ook) en nergens is het altijd rozengeur en manenschijn. Ben nu al een aantal jaren heel gelukkig met mijn man. Maar man, wat was ik op mijn 15e naief en ik snap werkelijk waar niet waarom ik ooit iets met die jongen begonnen ben. Echt gewoon uit "wanhoop" omdat ik heel eenzaam en onzeker was. Was zelf ook niet de liefste maar goed, uiteindelijk is het allemaal goed gekomen nu ik 30 ben.
Hij was ontzettend kinderlijk in zijn doen en laten; wilde alleen tekenfilmpjes kijken, ging met zijn broer door het dorp rijden en dan via een bakkie elkaar opspeuren, zei vrienden te hebben maar heb er geen 1 gezien in de 2 jaar dat we verkering hadden. Liep met een Pokémon poppetje in zijn tas, sliep onder een Pokémond dekbed. Woonde nog thuis en had echt nog zo'n jongenskamertje met behang met race autootjes.
Ik was natuurlijk pas 15 en dus natuurlijk veel kinderlijke (en naiever!) dan nu maar het grappige was dat zijn moeder (toen het uit was) zei dat ik ook veeeel te jong was voor hem
Hij wilde trouwen met mij zodra ik 18 zou worden, wilde geld van mij hebben om samen een huis te kopen (toen ik 16 was ) maar daar heeft mijn vader een stokje voor gestoken. Toen vond ik zijn verhaal over waarom hij dat geld nodig had heeeeeeeel plausibel klinken .
Ook raar: hij was net van een HBO opleiding afgetrapt toen ik hem kende. Volgens hem moest hij stoppen met de opleiding omdat er iemand op stage geklaagd had over seksuele intimidatie. Volgens hem was daar niks van waar. Ik geloofde hem natuurlijk, naief als ik was. Maar het was een heel wazig verhaal en nu denk ik "je hoeft niet zomaar te stoppen met je stage en je opleiding" dus waarschijnlijk is er meer gebeurd destijds.
Ik was toen ook wel erg hoor. Zat natuurlijk op het hoogtepunt van de puberteit en hij deed alles voor mij en ik maakte daar wel misbruik van. Hij reed me overal naar toe in zijn auto als ik dat vroeg, hij had een hele lange paardenstaart en dat vond ik verschrikkelijk dus die heeft hij afgeknipt voor me, hij nam een ringbaard omdat ik het in mijn hoofd kreeg dat ik mannen met ringbaardjes stoer en sexy vond. Helaas stond het hem helemaal niet in combinatie met zo'n grote jaren '80 bril die hij droeg.
Enfin, ik werd ouder (en wijzer! ) en kreeg genoeg van hem. Ik maakte het uit. Hij achtervolgde me nog weleens. Stond 'ie me op te wachten ergens halverwege de route waar ik dan fietste en gaf me dan cadeautjes (een stressbal of van die hele goedkope, vieze, stinkende, merkloze 1 euro parfum) en op een gegeven moment heb ik hem uit wanhoop aan een rare klasgenoot gekoppeld die zei dat ze hem wel een sympathieke jongen vond. Hij zei altijd dat hij haar een doos en een schaap vond. Nu zijn ze getrouwd en hebben een kind Wel geinig: na hun 1e date belde hij mij op en zei dat ze op hun 1e date naar zijn ouders op hun camping waren geweest en aan het einde had hij haar daar verkering gevraagd . Die kerel was toen al iets van 26 of 27. Maar goed, toen was het dus "aan" en de volgende dag belde die klasgenoot mij woedend op (terwijl ze normaal heel timide was) dat ik haar vent met rust moest laten en dat terwijl hij mij altijd belde en achtervolgde.
Nou ja, ik was wel mooi van allebei af. Naderhand nog enkele relaties gehad en die waren allemaal oké. Iedereen heeft wel wat (ik ook) en nergens is het altijd rozengeur en manenschijn. Ben nu al een aantal jaren heel gelukkig met mijn man. Maar man, wat was ik op mijn 15e naief en ik snap werkelijk waar niet waarom ik ooit iets met die jongen begonnen ben. Echt gewoon uit "wanhoop" omdat ik heel eenzaam en onzeker was. Was zelf ook niet de liefste maar goed, uiteindelijk is het allemaal goed gekomen nu ik 30 ben.
dinsdag 7 oktober 2014 23:04
@bieb.20 hahaha! Geloof me dat heb ik ook gedaan. Maar schamen doe ik niet. Soms doe je dingen niet uit je slechtheid maar juist omdat je een beetje te geduldig en te lief juist bent. 20.000 zo voelt het. Maar in werkelijkheid zijn het maar 3. 3 vreselijke dat wel. Ach well you live and you learn. Zoals Elle het ervaart, doe ik juist niet. Ik had altijd in mijn hoofd als ik van deze relatie nog iets weet te maken, moet ik wel super sterk zijn. Ik had alleen niet zo goed door dat je ook gewoon in je eentje sterk kan zijn. Nu heb ik een leuke man hoor. Daarom zeg ik, you live and you learn.
dinsdag 7 oktober 2014 23:10
Drie exen is toch niet zoveel? Of wil je juist zeggen dat het er maar drie zijn?
Voordat ik trouwde heb ik vier vriendjes gehad. Prima jongens, hoewel de allereerste me soort van bedroog. Niet echt, want verder dan handje vasthouden en zoenen gingen we niet Na mijn huwelijk ook een stuk of vier. Samengewoond met drie, resp. 2 maanden, 10 jaar (incl huwelijk) en 2 jaar. Oh en en passant ook nog twee kinderen gekregen.
Kijk, als je het dan hebt over relationeel onvermogen, dan doe ik toch aardig mee Mijn laatste ex vind ik nog steeds de liefste, en ik ben het er nog steeds niet mee eens dat het uit is.
Voordat ik trouwde heb ik vier vriendjes gehad. Prima jongens, hoewel de allereerste me soort van bedroog. Niet echt, want verder dan handje vasthouden en zoenen gingen we niet Na mijn huwelijk ook een stuk of vier. Samengewoond met drie, resp. 2 maanden, 10 jaar (incl huwelijk) en 2 jaar. Oh en en passant ook nog twee kinderen gekregen.
Kijk, als je het dan hebt over relationeel onvermogen, dan doe ik toch aardig mee Mijn laatste ex vind ik nog steeds de liefste, en ik ben het er nog steeds niet mee eens dat het uit is.
dinsdag 7 oktober 2014 23:11
Wat een verhalen zeg. Dan valt die eikel van mij nog mee. In die zin dan dat hij heel snel weer opgerot was. Na een paar maanden voor het eerst bij hem blijven overnachten. Duidelijk aangegeven tijdens de seks dat ik geen anale seks wil. Was verder ook geen probleem. Leuke avond gehad en in elkaars armen in slaap gevallen. Tot ik wakker werd omdat die klootzak zijn met nivea ingesmeerde lul keihard in mijn anus ramde. Ik heb hem bijna door het plafond getrapt en heb aangifte gedaan. Maar helaas, die eikel kwam er mee weg omdat de agenten vonden dat het geen verkrachting is als je bij vrijwillig bij iemand blijft slapen. En dat terwijl de arts in het ziekenhuis aangaf dat ik met grof geweld gepenetreerd was. Gelukkig zijn de tijden veranderd en komen dit soort mannen nu moeilijker weg met dit soort acties.
Nog steeds hopend op een beter leesbare vormgeving 
dinsdag 7 oktober 2014 23:17
quote:minnimouse schreef op 07 oktober 2014 @ 23:01:
Liep met een Pokémon poppetje in zijn tas, sliep onder een Pokémond dekbed. Woonde nog thuis en had echt nog zo'n jongenskamertje met behang met race autootjes.
Wat een verhaal! Ik kan me eigenlijk voorstellen dat ie nog steeds bij zijn ouders woont. Nu met zijn vrouw en kind natuurlijk.
Liep met een Pokémon poppetje in zijn tas, sliep onder een Pokémond dekbed. Woonde nog thuis en had echt nog zo'n jongenskamertje met behang met race autootjes.
Wat een verhaal! Ik kan me eigenlijk voorstellen dat ie nog steeds bij zijn ouders woont. Nu met zijn vrouw en kind natuurlijk.
dinsdag 7 oktober 2014 23:20
quote:nachtvlinder1977 schreef op 07 oktober 2014 @ 23:17:
[...]
Wat een verhaal! Ik kan me eigenlijk voorstellen dat ie nog steeds bij zijn ouders woont. Nu met zijn vrouw en kind natuurlijk.Hahaha nee dat niet. Hij had een huisje gekocht ten tijden van onze relatie (zonder mijn geld ) en daar woont 'ie nog steeds. Ik herinner me wel dat 'ie toen alles in huis ging slopen (badkamer, keuken) en zich toen bedacht dat 'ie geen geld had voor een nieuwe
[...]
Wat een verhaal! Ik kan me eigenlijk voorstellen dat ie nog steeds bij zijn ouders woont. Nu met zijn vrouw en kind natuurlijk.Hahaha nee dat niet. Hij had een huisje gekocht ten tijden van onze relatie (zonder mijn geld ) en daar woont 'ie nog steeds. Ik herinner me wel dat 'ie toen alles in huis ging slopen (badkamer, keuken) en zich toen bedacht dat 'ie geen geld had voor een nieuwe
dinsdag 7 oktober 2014 23:43
Wat erg Minnimouse.
Ik heb als puber wel eens zo'n kerel achter me aan gehad. Ik was 15 of 16, hij ruim in de 20, woonde ook nog thuis. We kende elkaar gewoon vriendschappelijk, toen ik ineens een liefdesbrief ontving van hem waarin hij uit de doeken deed wat hij allemaal fantaseerde over me (iieeuwww )
Hoewel ik normaal heel meegaand en timide was, heb ik hem toch heel duidelijk laten weten dat ik geen contact meer wenste.
Teedeekaa, wat een klootzak....en die agenten ook..
Ik heb als puber wel eens zo'n kerel achter me aan gehad. Ik was 15 of 16, hij ruim in de 20, woonde ook nog thuis. We kende elkaar gewoon vriendschappelijk, toen ik ineens een liefdesbrief ontving van hem waarin hij uit de doeken deed wat hij allemaal fantaseerde over me (iieeuwww )
Hoewel ik normaal heel meegaand en timide was, heb ik hem toch heel duidelijk laten weten dat ik geen contact meer wenste.
Teedeekaa, wat een klootzak....en die agenten ook..
dinsdag 7 oktober 2014 23:50
quote:lala87 schreef op 07 oktober 2014 @ 17:40:
Mijn eerste (en enige) serieuze ex: ging steeds meer blowen en speelde iedere dag World of Warcraft. Ja, ook als ik bij hem kwam. Iets leuks doen? Ik denk dat we in 5 jaar 2x naar de bios zijn gegaan en misschien 3x zijn gaan poolen. Ik was echt blind van verliefdheid, maar gelukkig heb ik nu wél een hele leuke man te pakken Goh, lijkt precies op mijn ex.. blowen & WOW!
Mijn eerste (en enige) serieuze ex: ging steeds meer blowen en speelde iedere dag World of Warcraft. Ja, ook als ik bij hem kwam. Iets leuks doen? Ik denk dat we in 5 jaar 2x naar de bios zijn gegaan en misschien 3x zijn gaan poolen. Ik was echt blind van verliefdheid, maar gelukkig heb ik nu wél een hele leuke man te pakken Goh, lijkt precies op mijn ex.. blowen & WOW!
dinsdag 7 oktober 2014 23:52
quote:Starshine schreef op 07 oktober 2014 @ 23:43:
Wat erg Minnimouse.
Ik heb als puber wel eens zo'n kerel achter me aan gehad. Ik was 15 of 16, hij ruim in de 20, woonde ook nog thuis. We kende elkaar gewoon vriendschappelijk, toen ik ineens een liefdesbrief ontving van hem waarin hij uit de doeken deed wat hij allemaal fantaseerde over me (iieeuwww )
Hoewel ik normaal heel meegaand en timide was, heb ik hem toch heel duidelijk laten weten dat ik geen contact meer wenste.
Teedeekaa, wat een klootzak....en die agenten ook..Bah, wat vreselijk! En die agenten deden dus niks?
Wat erg Minnimouse.
Ik heb als puber wel eens zo'n kerel achter me aan gehad. Ik was 15 of 16, hij ruim in de 20, woonde ook nog thuis. We kende elkaar gewoon vriendschappelijk, toen ik ineens een liefdesbrief ontving van hem waarin hij uit de doeken deed wat hij allemaal fantaseerde over me (iieeuwww )
Hoewel ik normaal heel meegaand en timide was, heb ik hem toch heel duidelijk laten weten dat ik geen contact meer wenste.
Teedeekaa, wat een klootzak....en die agenten ook..Bah, wat vreselijk! En die agenten deden dus niks?
dinsdag 7 oktober 2014 23:56
Mijn broer heeft hem (was toen ook een puber) geprobeerd op allerlei manieren weg te pesten. Heel flauw (maar moet er achteraf stiekem wel om lachen) maar hij deed zout in zijn koffie, ketchup in zijn pudding en dat soort dingen.
Hij maakte altijd een heel irritant kuch geluidje als 'ie op de wc zat. Kan me nog herinneren dat ik dat niet meer kon horen.
Toen het uit was kreeg ik nog een hele dramatische kaart. Een kaart van Diddl en daar stond dan op dat niemand perfect was maar ik was dat wel voor hem. We hadden mooie tijden beleefd en zo iemand als mij ging 'ie nooit meer vinden. Ik kon altijd bij hem terecht en hij zou me nooit vergeten (heb de kaart nog ergens in een doos liggen) en eronder stond dan "heel veel liefs van JOUW Pi".
Heb er met man nog een keer om zitten lachen toen we die kaart vonden tijdens een verhuizing.
Man: "hoezo noemt hij zichzelf Pi?"
Ik: "weet ik niet meer precies, zo noemde hij zichzelf maar weet niet meer waarom" .
Wij lachen natuurlijk.
Hij maakte altijd een heel irritant kuch geluidje als 'ie op de wc zat. Kan me nog herinneren dat ik dat niet meer kon horen.
Toen het uit was kreeg ik nog een hele dramatische kaart. Een kaart van Diddl en daar stond dan op dat niemand perfect was maar ik was dat wel voor hem. We hadden mooie tijden beleefd en zo iemand als mij ging 'ie nooit meer vinden. Ik kon altijd bij hem terecht en hij zou me nooit vergeten (heb de kaart nog ergens in een doos liggen) en eronder stond dan "heel veel liefs van JOUW Pi".
Heb er met man nog een keer om zitten lachen toen we die kaart vonden tijdens een verhuizing.
Man: "hoezo noemt hij zichzelf Pi?"
Ik: "weet ik niet meer precies, zo noemde hij zichzelf maar weet niet meer waarom" .
Wij lachen natuurlijk.
woensdag 8 oktober 2014 07:33
woensdag 8 oktober 2014 09:52
Teedeekaa, wat een hufter...
Minnimouse, jee wat een rare kwast zeg!
Ik heb ooit eens een date gehad die tijdens die date de hele tijd over een ex praatte, die hij nog steeds zo miste. Ze was 5 of 6 jaar jonger dan hij. Daar zocht ik in eerste instantie nog niks achter, tot het bleek te gaan om een schoolvriendinnetje toen hij in de zesde zat en zij een brugpieper was...
Minnimouse, jee wat een rare kwast zeg!
Ik heb ooit eens een date gehad die tijdens die date de hele tijd over een ex praatte, die hij nog steeds zo miste. Ze was 5 of 6 jaar jonger dan hij. Daar zocht ik in eerste instantie nog niks achter, tot het bleek te gaan om een schoolvriendinnetje toen hij in de zesde zat en zij een brugpieper was...
woensdag 8 oktober 2014 11:00
quote:elle5460 schreef op 07 oktober 2014 @ 22:45:
En toch schaam ik me, durf het ook bijna niet hardop te zeggen..
Vandaar dat ik het dan maar hier opschrijf.
.
God..wat had ik graag gehad dat mijn leven anders was gelopen, ik had het me als meisje zo anders voorgesteld...jezusmina...
.
Maar ik merk wel, ben niet de enigste he?
Soms snap ik helemaal niks van je reacties, soms moet ik hard lachen om je reacties en soms zou ik je na een reactie een knuffel willen geven, vandaag is het tijd voor een
Schaam je niet, we zijn allemaal maar gewoon wie we zijn en er zijn maar weinig mensen bij wie hun leven werkelijk zo verloopt zoals ze zich vroeger hadden voorgesteld
En toch schaam ik me, durf het ook bijna niet hardop te zeggen..
Vandaar dat ik het dan maar hier opschrijf.
.
God..wat had ik graag gehad dat mijn leven anders was gelopen, ik had het me als meisje zo anders voorgesteld...jezusmina...
.
Maar ik merk wel, ben niet de enigste he?
Soms snap ik helemaal niks van je reacties, soms moet ik hard lachen om je reacties en soms zou ik je na een reactie een knuffel willen geven, vandaag is het tijd voor een
Schaam je niet, we zijn allemaal maar gewoon wie we zijn en er zijn maar weinig mensen bij wie hun leven werkelijk zo verloopt zoals ze zich vroeger hadden voorgesteld
En nou is het afgelopen!
woensdag 8 oktober 2014 11:34
Elle ik denk dat je veeeeeel te streng voor jezelf bent.
You live....you learn zullen we maar zeggen.
Ik heb heel wat kikkers moeten kussen (veel meer dan 3) voor mijn prins er tussen zat en weetje daardoor waardeer ik hem nu des te meer. Ook veel spijt van dingen en baal hoe mijn verleden gelopen is maar het is het allemaal waard geweest want het maakt me wie ik nu ben.
You live....you learn zullen we maar zeggen.
Ik heb heel wat kikkers moeten kussen (veel meer dan 3) voor mijn prins er tussen zat en weetje daardoor waardeer ik hem nu des te meer. Ook veel spijt van dingen en baal hoe mijn verleden gelopen is maar het is het allemaal waard geweest want het maakt me wie ik nu ben.
woensdag 8 oktober 2014 16:45
@teedeekaa wat erg zeg, dat hij daar is mee weggekomen, en jij krijgt nog de schuld ook
Door dit topic ga ik me steeds meer dingen herinneren van mijn exen. Mijn ex van 2 jaar geleden, hij was 19 en ik 20, was zo ontzettend egoïstisch en kinderachtig mannetje. Nu weet ik dat mannen mentaal wat jonger zijn dan hun echte leeftijd maar toch.. totaal geen inzicht, verantwoordelijksheidgevoel enzovoort. Zijn mammie deed nog alles voor hem, ik vergelijking met hem - was ik ontzettend zelfstandig.
Rookte, zuipte en feesten aan één stuk door - had niets meer dan een VMBO diploma en een baantje bij de bios. Hij deed eigenlijk niets met zijn leven, zei zelfs (en dat meende hij!) dat hij lekker huisvader zal worden en lui op de bank kon zitten. Ugh ik moet niet aan zo'n vent denken later!
Hij kwam altijd te laat (wel anderhalf uur), liet me om 3 snachts alleen naar huis fietsen want meneer voelde zich niet lekker en had geen slaapplaats meer (had een 1persoonsbed). Het was echt een ontzettend vervelend, naif ventje dus; maar het ergste van alles is dat hij zich nog heel wat voelde ook! Hij noemde zichzelf altijd 'baas' , had altijd een hele nare manier van opscheppen.
2 jaar later zit ik in een hele leuke relatie (nu een jaar), nog steeds super verliefd - en meneer is nog steeds single en begrijpt maar niet waarom meiden hem steeds in de 'friendzone' stoppen
Door dit topic ga ik me steeds meer dingen herinneren van mijn exen. Mijn ex van 2 jaar geleden, hij was 19 en ik 20, was zo ontzettend egoïstisch en kinderachtig mannetje. Nu weet ik dat mannen mentaal wat jonger zijn dan hun echte leeftijd maar toch.. totaal geen inzicht, verantwoordelijksheidgevoel enzovoort. Zijn mammie deed nog alles voor hem, ik vergelijking met hem - was ik ontzettend zelfstandig.
Rookte, zuipte en feesten aan één stuk door - had niets meer dan een VMBO diploma en een baantje bij de bios. Hij deed eigenlijk niets met zijn leven, zei zelfs (en dat meende hij!) dat hij lekker huisvader zal worden en lui op de bank kon zitten. Ugh ik moet niet aan zo'n vent denken later!
Hij kwam altijd te laat (wel anderhalf uur), liet me om 3 snachts alleen naar huis fietsen want meneer voelde zich niet lekker en had geen slaapplaats meer (had een 1persoonsbed). Het was echt een ontzettend vervelend, naif ventje dus; maar het ergste van alles is dat hij zich nog heel wat voelde ook! Hij noemde zichzelf altijd 'baas' , had altijd een hele nare manier van opscheppen.
2 jaar later zit ik in een hele leuke relatie (nu een jaar), nog steeds super verliefd - en meneer is nog steeds single en begrijpt maar niet waarom meiden hem steeds in de 'friendzone' stoppen
