Jullie hadden gelijk

25-04-2017 09:54 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Er was wel degelijk iets gaande...



Begin februari van dit jaar opende ik onderstaand topic:

Wat moet ik hiervan denken?



Afgelopen woensdag kwam het eruit: haar gevoelens voor mij zijn niet terug gekomen. En ze komen ook niet meer terug. Dat weet ze nu zeker. Wel heeft ze, zogenaamd tegen alle verwachtingen in, gevoelens gekregen voor de oude vriend van vroeger. Yeah, right. Het komt op mij over alsof ze nieuwe schoenen heeft gekocht en eerst wilde kijken of ze wel lekker zouden lopen, alvorens ze haar oude schoenen weg zou gooien.



Ik had haar inmiddels al heel lang niet meer gezien. Ze kwam af en toe met haar zusje in ons huis slapen om weer aan ons huis te wennen. De stap daarna zou zijn dat we weer dingen met elkaar zouden ondernemen, zodat de liefde weer kon groeien. Zover is het echter niet gekomen.



Ik vermoed dat het geduld van haar nieuwe vriend op was. Ze heeft het mij namelijk drie dagen voor mijn verjaardag verteld en had toen alles nog 'goed' was al een cadeau voor mijn verjaardag gekocht en wilde die ook met mij gaan vieren. Dat zegt mij dat zij het zelf nog niet van plan was om het mij te vertellen en mij nog langer aan het lijntje had willen houden. Haar nieuwe vriend was er waarschijnlijk wel klaar mee en heeft haar daarom waarschijnlijk onder druk gezet om een keuze te maken.



Die keuze heeft ze gemaakt. Ze heeft zoals het zelf verwoord 'voor haarzelf' gekozen. Ze wil haar relatie met mij afsluiten en zegt eveneens ook met haar nieuwe vriend niets te willen. Dat laatste is waarschijnlijk gelul en zegt ze misschien wel om mij pijn te besparen, aangezien ze nog steeds veel bij hem is. Straks als ze haar spullen en dergelijke heeft opgehaald en alles is afgesloten, dan zal hun relatie waarschijnlijk niet langer geheim gehouden worden.



Maar sjonge, wat ben ik dom geweest zeg. Rationeel gezien wist ik ergens wel dat het allemaal niet klopte, maar mijn gevoel wilde haar zo graag geloven. En iedere dag stond ik met de discussie tussen mijn ratio en mijn gevoel op en ik ging ermee naar bed. Op momenten dat mijn ratio de overhand had, was ik pessimistisch en teneergeslagen en op momenten dat mijn gevoel de bovenliggende partij was hoopvol en optimistisch.



Jullie zeiden ook al dat dit niet de weg zou zijn om elkaar weer te vinden, maar ik kende haar toch zo goed, dat zij mij nooit zoiets aan zou doen? Maar nee, niets is minder waar. Achteraf is ze ontzettend gemeen geweest. En ondanks dat je het rationeel doorziet, was het op dat moment prettiger om mijn hoofd in het zand te steken en hoop te houden op goede afloop. Dat was op dat moment minder pijnlijk.



Nu is het allemaal nog pijnlijker. Ik voel me leeg, ingeruild, in de steek gelaten en tot op het bot gekwetst. Hoe kan iemand zo harteloos zijn? Je ziet, hoort en leest weleens van die verhalen en denkt dan jeetje, wat heftig, het zal je maar gebeuren.



Nu moet ik zelf één en ander zien te verwerken. Geen idee hoe dat moet, heb ik nooit geleerd. Waar moet ik beginnen? Zit er behoorlijk doorheen. Ben niet levensmoe, maar merk wel dat mijn houding jegens het leven momenteel onverschillig is. Heb nergens meer zin in, beleef nergens meer plezier aan. Films en series zijn niet leuk meer. Hobby's zijn niet leuk meer. Eten en drinken smaakt niet meer. Werken gaat lastig in verband met concentratieproblemen.



Ik ga nu als een soort robot door het leven. Zonder passie voor ook maar iets. Ik voer dagelijks handelingen uit die goed voor me schijnen te zijn zoals werken, goed voor mezelf zorgen en sporten. Maar gevoel heb ik er niet meer bij. Ik hoop maar dat dat gevoel ooit weer een keer terug komt, maar voor nu is er nog geen licht aan het einde van de tunnel.



Sorry voor het lange en wellicht warrige verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Heel bekend verhaal... Liefdesverdriet is echt heel erg pijnlijk, niet alleen geestelijk maar ook fysiek..

Verder lijkt het maar heel langzaam te slijten en dringen steeds opnieuw zich allerlei rotgedachtes op in je hoofd.

Realiseer je dat je hersens geen onderscheid maken tussen realiteit en fantasie... Probeer zo min mogelijk negatief te fantaseren over wat ze samen doen. Je gaat je daar echt heel rot van voelen.

Het enige wat helpt is tijd, of dat je mogelijk iemand anders tegen komt. Maar... daar moet je dan wel voor open staan...

Kijk eens op het LDVD forum. Echt een aanrader...



Heel veel sterkte....
Alle reacties Link kopieren
quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 11:37:

Nee, dat wil ik inderdaad zeker niet Eslarealidad. Bedankt voor je bericht.









Probeer niet teveel in dat verleden steeds te denken, dat doet pijn. Je leeft in het 'nu' met de pijn van het verleden met je ex. Kost even tijd maar gaat lukken. Druppelsgewijs.

Als je tegen de realiteit ingaat doet het nog meer pijn door je verweer omdat je het anders wil zien. Vaar mee, tegen de realiteit ingaan verlies je áltijd.



Sterkte met verwerken!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 10:43:

[...]



Ontzettend knap van je! Ik hoop dat ik net zo sterk ben als jij bent.

Dat ben je, je moet het alleen nog even weer in jezelf terug vinden.





quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 10:52:

[...]



Nee, heb eerder een relatie gehad van zes jaar. Was toen ook behoorlijk beschadigd, maar heb mezelf toen ook weer op de been gekregen.



Heb nu twee langdurige relaties achter de rug. Beide keren met beide voeten vooruit voor iemand gegaan. Niet voor 100%, maar voor 1000%. Ik vind dat als je kiest voor elkaar, je ook moet gaan voor elkaar.



Nu breekt mij dat net als de vorige keer op, want hoe dieper je ergens in zit, des te hoger je ook weer moet klimmen om er weer uit te komen.

Herkenbaar, was ook mijn 2e lange relatie.

Ze zeggen altijd, het duurt 1 maand voor ieder jaar dat de relatie heeft geduurd, om de relatie te verwerken. Dus neem die tijd ook, of meer als je dat nodig hebt. En ga de dingen te doen die je altijd leuk hebt gevonden, probeer op die manier weer de lol in het leven te herontdekken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 25 april 2017 @ 12:02:

Heel bekend verhaal... Liefdesverdriet is echt heel erg pijnlijk, niet alleen geestelijk maar ook fysiek..

Verder lijkt het maar heel langzaam te slijten en dringen steeds opnieuw zich allerlei rotgedachtes op in je hoofd.

Realiseer je dat je hersens geen onderscheid maken tussen realiteit en fantasie... Probeer zo min mogelijk negatief te fantaseren over wat ze samen doen. Je gaat je daar echt heel rot van voelen.

Het enige wat helpt is tijd, of dat je mogelijk iemand anders tegen komt. Maar... daar moet je dan wel voor open staan...

Kijk eens op het LDVD forum. Echt een aanrader...



Heel veel sterkte....



Ik ben op dit moment niet toe aan een nieuwe relatie. Hopelijk ooit wel weer, maar op dit moment niet. Bovendien ben ik op dit moment gezien het proces waar ik doorheen moet ook geen fijn gezelschap voor een vrouw.



Ik zal ook eens een kijkje nemen op het LDVD forum. Bedankt voor de tip.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dreamchild schreef op 25 april 2017 @ 12:33:

Herkenbaar, was ook mijn 2e lange relatie.

Ze zeggen altijd, het duurt 1 maand voor ieder jaar dat de relatie heeft geduurd, om de relatie te verwerken. Dus neem die tijd ook, of meer als je dat nodig hebt. En ga de dingen te doen die je altijd leuk hebt gevonden, probeer op die manier weer de lol in het leven te herontdekken.Ben jij ook iemand die op traditionele wijze helemaal voor iemand gaat? En zou je dat straks ook voor een derde keer nog een keer weer aandurven?
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Vaak is het vooral de valse hoop die je maar moeilijk uit je systeem krijgt.

De grootste pijn is niet eens de breuk, maar wel dat je na een liefde die door jou intensief en met veel echte liefde werd beleefd kennelijk gewoon inwisselbaar voor een ander bent en dan na al die jaren uit het niets eerst als een vreemde wordt behandeld en totaal wordt genegeerd daarna.

Dat was iets wat ik echt nimmer van haar had verwacht.

Mijn roze bril is inmiddels met moeite wel af en haar voetstuk is weg. Maar als ze zich ondanks alles weer zou melden, dan zou ik haar de deur niet wijzen. Ik heb ondanks alles nog steeds dat "lieve " beeld van haar...

Wat een beetje helpt is haar negatieve punten op papier zetten en denken aan de mindere momenten.

En een maand verwerking voor elk jaar relatie is zomaar mogelijk. Ik wil dolgraag van de pijn af, maar ik moet zien of me dat in die tijd gaat lukken. En echt... ik wil het verdriet verwerken en niet koesteren...



Je ziet... schrale troost... je bent op dit moment niet de enige...

En ik ben realist en sterk genoeg om dit op enig moment toch echt achter me te krijgen.

De pijn zit in mij... en in jou... daarom zijn we zelf verantwoordelijk voor de aanpak ervan en hoever je alles laat komen.

Ik zal er in ieder geval veel sterker uitkomen.. En dat wil ik echt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 25 april 2017 @ 14:31:

Vaak is het vooral de valse hoop die je maar moeilijk uit je systeem krijgt.

De grootste pijn is niet eens de breuk, maar wel dat je na een liefde die door jou intensief en met veel echte liefde werd beleefd kennelijk gewoon inwisselbaar voor een ander bent en dan na al die jaren uit het niets eerst als een vreemde wordt behandeld en totaal wordt genegeerd daarna.

Dat was iets wat ik echt nimmer van haar had verwacht.

Mijn roze bril is inmiddels met moeite wel af en haar voetstuk is weg. Maar als ze zich ondanks alles weer zou melden, dan zou ik haar de deur niet wijzen. Ik heb ondanks alles nog steeds dat "lieve " beeld van haar...

Wat een beetje helpt is haar negatieve punten op papier zetten en denken aan de mindere momenten.

En een maand verwerking voor elk jaar relatie is zomaar mogelijk. Ik wil dolgraag van de pijn af, maar ik moet zien of me dat in die tijd gaat lukken. En echt... ik wil het verdriet verwerken en niet koesteren...



Je ziet... schrale troost... je bent op dit moment niet de enige...

En ik ben realist en sterk genoeg om dit op enig moment toch echt achter me te krijgen.

De pijn zit in mij... en in jou... daarom zijn we zelf verantwoordelijk voor de aanpak ervan en hoever je alles laat komen.

Ik zal er in ieder geval veel sterker uitkomen.. En dat wil ik echt.



Ach, dus jij maakt momenteel min of meer hetzelfde door. Dat haalde ik nog niet uit je vorige bericht. Klote man. Je bent inderdaad sterk genoeg en gaat hier ook sterker uit komen. Je bent er nog niet, maar je komt er wel. Dat zie ik aan hoe je schrijft.



Wel merkwaardig ook om te lezen over die gedragsverandering. Het ene moment zijn ze nog hartelijk en lief, en dan op het andere moment ineens ijskoud. Dat was voor mij ook een rare gewaarwording. Net alsof er een heel andere persoon voor je neus staat. Voor mij persoonlijk niet te bevatten.
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft die valse hoop: die vond ik heerlijk, ook al wist ik onbewust dat de hoop vals was. Maar in mijn geval deed hoop leven en probeerde ik er het beste van te maken. In die zin is er weinig verandert, behalve dan dat de hoop volledig vervlogen is en op één of andere manier is dat de reden dat ik me nu voel zoals ik me voel.



Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Ja... die gedragsverandering is werkelijk onvoorstelbaar...

Echt totaal tegengesteld aan hoe ze jaren was.

Ik zal zelf ongetwijfeld fouten hebben gemaakt, en wellicht heeft ze zaken niet besproken maar onder water gehouden.

Het kwam voor mij totaal uit het niets... Ik verwijt mezelf toch dat ik dingen niet heb gezien, of onderschat heb.

Desondanks ben ik er 24/7 mee bezig en pieker me suf of er wellicht nog iets aan te doen is.

Het totale negeren maakt dat onmogelijk, ik heb op alle manieren mezelf open gesteld voor een gesprek of wat dan ook maar nodig is.

Het voelt een beetje laf wat ze nu doet, ik ben totaal niet agressief, gestoord of wat dan ook, maar dit vind ik toch wel onvolwassen.. Ik kan het eigenlijk niet afsluiten. Daarnaast werd ik via een app gedumpt terwijl we echt 13 jaar echt soulmates waren en alles hebben gedeeld. (dacht ik...)..

Ik geef het nu maar wat tijd... ik weet dat ze erg gevoelig en onzeker is... wie weet komt er uiteindelijk nog wat... Meer keuze heb ik niet.

In tegenstelling tot haar ben ik wat ze noemen een "echte man " heb een stoere baan en staat lekker positief in het leven. Sinds ze weg is zie ik daarvan niet zoveel meer terug. Moet vechten om depressieve gevoelens onder de duim te houden. Het heeft me bijna gebroken..

Ik realiseer me nu dat het verleden een slechte tijd is om nu in te leven en dat ik verder moet.

Die valse hoop ... ik koester hem nog even, maar die wordt langzaam aan vervangen door realisme en een blik vooruit.

Ik hoef ook niet alles te begrijpen wat het leven brengt...
Alle reacties Link kopieren
quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 15:21:

[...]





Ach, dus jij maakt momenteel min of meer hetzelfde door. Dat haalde ik nog niet uit je vorige bericht. Klote man. Je bent inderdaad sterk genoeg en gaat hier ook sterker uit komen. Je bent er nog niet, maar je komt er wel. Dat zie ik aan hoe je schrijft.



Wel merkwaardig ook om te lezen over die gedragsverandering. Het ene moment zijn ze nog hartelijk en lief, en dan op het andere moment ineens ijskoud. Dat was voor mij ook een rare gewaarwording. Net alsof er een heel andere persoon voor je neus staat. Voor mij persoonlijk niet te bevatten.



Die gedragsverandering is juist een teken aan de wand.

Een alarmbel die laat zien dat er van een verliefdheid geen sprake meer is.

Ik heb zelf ook beide kanten meegemaakt, dat ik zo verliefd was en na een tijd was het weg. Werd ik ook afstandelijker. Logisch toch, ik was niet meer verliefd.

Ook ik had een ander gedrag.



De andere kant, dat ik degene was die heftig verdriet had, rinkelde de alarmbel ook wel maar meer afgezwakt, ik was te verblind van verliefdheid nog.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Dat kan... maar je bent daar nog altijd zelf bij.

Iemand zo enorm hard en tot op het bot kwetsen is natuurlijk niet nodig.

Met een klein beetje respect kan het ook anders.

Het heeft me diep geraakt, en dat verwijt ik haar behoorlijk.

Nee... Geen begrip voor. Was ook echt geen reden voor...
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 25 april 2017 @ 16:00:

Dat kan... maar je bent daar nog altijd zelf bij.

Iemand zo enorm hard en tot op het bot kwetsen is natuurlijk niet nodig.

Met een klein beetje respect kan het ook anders.

Het heeft me diep geraakt, en dat verwijt ik haar behoorlijk.

Nee... Geen begrip voor. Was ook echt geen reden voor...





Nee, dat snap ik helemáál. Het is ook niet nodig maar het gebeurd wel in het leven.

En niet zo weinig ook.

Je hebt er geen controle over, over hoe een ander jou behandeld en of het alsjeblieft netjes kan worden afgesloten. Wel heb je de controle over jezelf! 'Zij' doen het niet!!! Jij hebt haar helemaal niet nodig om het af te sluiten. Als jij geen afsluiting krijgt dan moet je het zelf doen. Helemaal zelf.... en dat kan. Heb ik ook gedaan.

Ik ben ook tot op het bot gekrenkt en kompleet genegeerd. Ik heb hem ook van alles verweten. Van alles!

Ik voelde me bij het grof vuil gezet door hem.

Nu niet meer. En waarom niet meer?

Omdat ik het verwerkt heb en eigenlijk mezelf steeds bij het grof vuil aan het zetten was. Elke keer weer als ik eraan dacht. Daar stond ik weer, gekrenkt tot op het bot en mijn ego speelde ook nog eens mee. Bij het grof vuil.

Ik deed dat zelf, gaf mezelf dat verrotte gevoel.

Ex niet, die kan niet toveren, die kan mij daar niet neerzetten het kwam vanuit mijn brein. Omdat ik mezelf had verloren.

En zo ben ik gaan denken....ik kan mezelf helen, heb ik die ex niet bij nodig.

Ik heb die ex helemáál niet meer nodig. Ik ben niet meer geestelijk afhankelijk van hem.

Mentaal laat ik me niet meer zo erg omverwerpen als ik liefdesverdriet heb.

Dat heb ik me voorgenomen.



Ik wens je heel veel sterkte toe om over je ex heen te komen. Het is je gegund.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 11:28:

[...]





Die dingen die je deed, zoals musea bezoeken en boswandelingen maken, beleefde je daar toen op dat moment ook plezier aan?Soms wel, soms niet. Soms was het missen vreselijk omdat ik die dingen zo graag samen had gedaan. Maar als ik dan 's avonds in bed lag, was ik trots op mezelf. Trots dat ik niet alleen maar als een dood vogeltje op de bank zat zielig te zijn. En die momenten waren er ook maar verlamde me niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve en verstandige woorden Eslarealidad..

Je laat me er nu ook even op een andere manier tegenaan kijken, en zet daarmee NOG meer de focus op mezelf. Je zet me aan het denken... Dankjewel.. Ik heb graag een spiegel voor..

Mijn ego hangt ook niet af van haar... Buiten de liefde zijn er nog meer dingen waar ik waarde aan ontleen, dus dat helpt me er wel door in die zin..

Maar ze was wel de liefde van mijn leven, de enige vrouw die echt in mijn hart mocht rond kijken. Zo kwetsbaar zal ik me nooit meer opstellen. Mezelf kwetsbaar opstellen doe ik vrijwel niet, maar bij haar heb ik me echt laten gaan. Was er ZO zeker van dat het in veilige handen was... Dat doet me enorm pijn.. Ze heeft een stuk vertrouwen echt vernield. Dat is me af genomen...

Ook dat laatste helen zal tijd en vertrouwen kosten... Ik hoop dat ik het toch ooit weer aan een vrouw kan geven. Het doet me goed om van jou te horen dat dit kennelijk vaker gebeurt bij het einde van een relatie. Blijf het echt erg asociaal vinden... Maar dat is mijn referentiekader...
Alle reacties Link kopieren
quote:watmoetikhiervandenken schreef op 25 april 2017 @ 13:54:

[...]





Ben jij ook iemand die op traditionele wijze helemaal voor iemand gaat? En zou je dat straks ook voor een derde keer nog een keer weer aandurven?

Dat hangt er van af wat je onder traditioneel verstaat....

En ja, met de juiste man durf ik dat zeker aan.... vraag is alleen of er een man te vinden is die mans genoeg is om het met mij aan te durven
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 25 april 2017 @ 14:31:

Vaak is het vooral de valse hoop die je maar moeilijk uit je systeem krijgt.

De grootste pijn is niet eens de breuk, maar wel dat je na een liefde die door jou intensief en met veel echte liefde werd beleefd kennelijk gewoon inwisselbaar voor een ander bent en dan na al die jaren uit het niets eerst als een vreemde wordt behandeld en totaal wordt genegeerd daarna.

Dat was iets wat ik echt nimmer van haar had verwacht.

Mijn roze bril is inmiddels met moeite wel af en haar voetstuk is weg. Maar als ze zich ondanks alles weer zou melden, dan zou ik haar de deur niet wijzen. Ik heb ondanks alles nog steeds dat "lieve " beeld van haar...

Wat een beetje helpt is haar negatieve punten op papier zetten en denken aan de mindere momenten.

En een maand verwerking voor elk jaar relatie is zomaar mogelijk. Ik wil dolgraag van de pijn af, maar ik moet zien of me dat in die tijd gaat lukken. En echt... ik wil het verdriet verwerken en niet koesteren...



Je ziet... schrale troost... je bent op dit moment niet de enige...

En ik ben realist en sterk genoeg om dit op enig moment toch echt achter me te krijgen.

De pijn zit in mij... en in jou... daarom zijn we zelf verantwoordelijk voor de aanpak ervan en hoever je alles laat komen.

Ik zal er in ieder geval veel sterker uitkomen.. En dat wil ik echt.

Die valse hoop was bij mij heel snel voorbij. Daar heeft zijn vreemdgaan wel voor gezorgd.

Maar inderdaad die gedragsverandering.... ik ben gvd 12,5 jaar bezig geweest om hem te doen inzien hoe schijnheilig schone schijn eigenlijk is.... en nu liegt hij net zo hard weer de hele boel bij elkaar zodat ik de slechterik lijk



Kreeg laatst zelfs te horen dat ik blijkbaar al die tijd thuis mijn handje op had zitten houden?? Moet je tegen een administrateur zeggen, ik al mijn salarisstroken, jaaropgaven en belastingaangiften netjes in een map zitten plus ingescand, dus dat maar even laten zien

Die persoon was nogal verrast door de bedragen die maandelijks van mijn rekening afgeschreven werden onder vermelding van "extra aflossing schuld [naam ex]" en begreep ineens mijn vordering op ex een heel stuk beter....

Maar het blijkt dat er altijd mensen zijn die zijn leugens verkiezen boven zwart-op-wit bewijsstukken. Ach, het zij zo, mensen die echt de waarheid weten, komen ze vanzelf wel.



Helaas is het gedrag van mijn ex tekenend voor hoe sommige mensen menen zich te moeten gedragen na een break-up. In plaats van alles netjes af te ronden zodat je nog samen door 1 deur kunt, doen ze alles om de zwarte piet maar van zich af te schuiven op degene die ze willens en wetens hebben bedrogen en belogen.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik er soms nog wel verdriet over heb. Mijn ex heeft zeker goede kanten en ik heb mooie herinneringen van ons samen. Dat is ook de reden dat ik het nog steeds niet snap. Ik ben ijskoud vervangen, van de ene op de andere dag, samen met mijn hond waar hij "zoveel van hield". En dan tegen mensen liegen dat ik de hond bij hem weg hou? Eh nee, hij is altijd welkom om de hond te komen bezoeken. Maar dan wel bij mij thuis, hij krijgt hem niet mee. En dat zint meneer niet, dat IK de voorwaarden bepaal! Maar ja, toegeven ho maar, dus zo diep zit die liefde niet....



En verder wat Eslarealidad zegt. Ik heb de controle over mezelf terug genomen. Ik bepaal weer wat ik doe met mijn tijd, geld en liefde. Ik geef het nu aan mensen die de moeite waard zijn, mijn vrienden. Hij kan me niet meer kwetsen, heeft geen zeggenschap meer over wat ik voel of doe. Ik ben weer vrij!



En Macho, mijn ex was ook de liefde van mijn leven, veel meer dan mijn eerste ex. Dat juist hij me dit heeft aangedaan, willens en wetens, heeft me zo veel pijn gedaan. Juist van hem, die altijd zijn mond vol had over eerlijk zijn, had ik deze leugens en het bedrog echt niet aan zien komen.



Maar ooit komt er iemand die echt mijn liefde waard is. En ooit komt er iemand die echt jouw liefde waard is, Ik heb mijn leven nu zo ver op orde dat ik het alleen ook prima redt en lol heb. Maar als die speciale persoon komt, dan is hij welkom, dan dat moment komt bij jou en TO ook. De echte liefde van jullie (en mijn) leven moet ons nog vinden en zodra dat gebeurd wordt ons leven nog mooier dan het ooit geweest is....
Alle reacties Link kopieren
Dat zie ik ook zeker zo..

En verstandelijk kan ik het allemaal prima beredeneren, alleen mijn gevoel wil daar nog niet zo achteraan.

Mijn hart blijft het van mijn hoofd winnen, hoewel ik wel voel dat het heel langzaam naar elkaar toe kruipt.

Dat er (mogelijk nog....) een ander is doet me nog steeds veel pijn, het idee dat ze... Dat maakt het vooral in de weekenden heel erg moeilijk, dan neig ik er toe dingen zelf in te gaan vullen..

Verder had ze een dochter uit haar voorgaande relatie, en die heb ik vanaf haar tweede jaar volledig geaccepteerd en mee opgevoed. Kosten nog moeite zijn me teveel geweest, en ik mis haar enorm.

Omdat ik haar niet in een loyaliteitsconflict met haar moeder wil brengen laat ik haar verder met rust, maar denk veel aan haar.

Ik ben er dus niet 1 kwijt geraakt, maar twee. Het is soms wel even veel..

Ik probeer nu ook naar mijn rol te kijken in dit verhaal, en kijk naar waar het moment zat dat het fout begon te gaan.

Ik werk erg veel en heb daar veel passie voor, haal daar ook veel energie uit, en geef vrijwel geen grens aan tussen werk en prive.

Maar ja... praat er dan over...

Ze zijn op dit moment samen op vakantie. Ik hoop dat ze haar gedachten ordent, en er alsnog gesproken kan worden, maar ik ga er vanuit dat het gewoon over en uit is.

En ja, Eslarealidad, ik heb veel aan je bovenstaande bericht. Denk dat je ook al een stapje verder bent...Wat smerig dat hij zo met geld bezig is geweest, echt een trap na.

Geld is bij ons nooit een punt geweest, zij was daar niet op uit en ik heb ook geen gat in mijn hand. Nergens werd moeilijk over gedaan.

En ja, ik koester heel veel goede momenten, die waren warm en talrijk. Maar kennelijk hadden ze voor haar een andere betekenis dan voor mij. Voor mij hielden ze hechting in, maar dat is niet voor iedereen hetzelfde heb ik nu geleerd...

En natuurlijk zal er weer een ander komen, maar daar wil ik eerst volledig clean voor zijn. Als ik iemand tegen kom waar ik het in zie zitten wil ik diegene niet de pijn aan doen die ik zelf heb ervaren, dus eerst al het oude zeer eruit. En dat gaat nog even wat tijd kosten...

Ben niet het type voor een rebound, kan me prima alleen of met anderen vermaken en ben absoluut niet needy..

Dat straal ik ook niet uit.. De liefde moet een aanvulling zijn en geen invulling... dat heb ik nu wel geleerd... Want dan kan ze pijn doen... heel erg zelfs... Fijne dag vandaag..!
quote:Macho schreef op 26 april 2017 @ 07:50:

Verder had ze een dochter uit haar voorgaande relatie, en die heb ik vanaf haar tweede jaar volledig geaccepteerd en mee opgevoed. Kosten nog moeite zijn me teveel geweest, en ik mis haar enorm.

Omdat ik haar niet in een loyaliteitsconflict met haar moeder wil brengen laat ik haar verder met rust, maar denk veel aan haar.

Ik ben er dus niet 1 kwijt geraakt, maar twee. Het is soms wel even veel..



Dat vergeten degenen die een relatie verbreken zo vaak

Een knuffel om je goede moed te wensen met het verwerken van dit verlies
Alle reacties Link kopieren
Heftige verhalen. Maar Macho, de dochter van jouw ex is dan nu ook minimaal 15 jaar oud toch? Zij heeft dan zelf ook nog een stem hierin lijkt me. Jij hebt immers ook 13 jaar lang zorg voor haar gedragen. Lijkt me toch niet dat zij daar zelf zo gemakkelijk overheen stapt, tenzij haar moeder jou zwart heeft zitten praten natuurlijk...



Dreamchild: Wat ontzettend gemeen van je ex dat hij jou keihard aan de kant heeft gezet en daarnaast ook nog leugens over jou heeft verspreid. Waarom doet hij zoiets? Hadden jullie een vechtscheiding ofzo?Ik bedoel, hoe laag kun je zijn?



quote:Dreamchild schreef op 25 april 2017 @ 19:59:

Ik heb de controle over mezelf terug genomen. Ik bepaal weer wat ik doe met mijn tijd, geld en liefde. Ik geef het nu aan mensen die de moeite waard zijn, mijn vrienden. Hij kan me niet meer kwetsen, heeft geen zeggenschap meer over wat ik voel of doe. Ik ben weer vrij!Wow, wat verlang ik naar dit moment voor mezelf. Echt top dat jij al zover bent! Houd dat vast!
Alle reacties Link kopieren
Dat klopt. En natuurlijk heeft ze een stem hierin.

Ik vind het erg vervelend dat ze nu voor de tweede keer in haar leven met iets zoals dit te maken heeft. Had ze dat echt willen besparen.

De breuk was op 7 december en het is allemaal nog niet zo heel lang geleden.

Het gedrag van haar moeder is alleen maar harder geworden en ik wil niet dat zij daar op een of andere manier last van krijgt.

De tijd zal het leren... ik heb het echt voor haar gedaan en ik hoef daar niets voor terug. Bovendien is ze ook in een leeftijd waarop ook vooral haar eigen dingetjes spelen. Daar heb ik begrip voor...

Erop hopen doe ik wel, maar ik accepteer voor deze periode dat het nu even niet anders is..

Zwart maken, daar geloof ik niet zo in.. zou niet weten waarmee...

Wist ik dat maar, dan was het OF niet gebeurt, OF ik had een reden..
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 26 april 2017 @ 07:50:

Dat zie ik ook zeker zo..

En verstandelijk kan ik het allemaal prima beredeneren, alleen mijn gevoel wil daar nog niet zo achteraan.

Mijn hart blijft het van mijn hoofd winnen, hoewel ik wel voel dat het heel langzaam naar elkaar toe kruipt.

Dat er (mogelijk nog....) een ander is doet me nog steeds veel pijn, het idee dat ze... Dat maakt het vooral in de weekenden heel erg moeilijk, dan neig ik er toe dingen zelf in te gaan vullen..

Verder had ze een dochter uit haar voorgaande relatie, en die heb ik vanaf haar tweede jaar volledig geaccepteerd en mee opgevoed. Kosten nog moeite zijn me teveel geweest, en ik mis haar enorm.

Omdat ik haar niet in een loyaliteitsconflict met haar moeder wil brengen laat ik haar verder met rust, maar denk veel aan haar.

Ik ben er dus niet 1 kwijt geraakt, maar twee. Het is soms wel even veel..

Ik probeer nu ook naar mijn rol te kijken in dit verhaal, en kijk naar waar het moment zat dat het fout begon te gaan.

Ik werk erg veel en heb daar veel passie voor, haal daar ook veel energie uit, en geef vrijwel geen grens aan tussen werk en prive.

Maar ja... praat er dan over...

Ze zijn op dit moment samen op vakantie. Ik hoop dat ze haar gedachten ordent, en er alsnog gesproken kan worden, maar ik ga er vanuit dat het gewoon over en uit is.

En ja, Eslarealidad, ik heb veel aan je bovenstaande bericht. Denk dat je ook al een stapje verder bent...Wat smerig dat hij zo met geld bezig is geweest, echt een trap na.

Geld is bij ons nooit een punt geweest, zij was daar niet op uit en ik heb ook geen gat in mijn hand. Nergens werd moeilijk over gedaan.

En ja, ik koester heel veel goede momenten, die waren warm en talrijk. Maar kennelijk hadden ze voor haar een andere betekenis dan voor mij. Voor mij hielden ze hechting in, maar dat is niet voor iedereen hetzelfde heb ik nu geleerd...

En natuurlijk zal er weer een ander komen, maar daar wil ik eerst volledig clean voor zijn. Als ik iemand tegen kom waar ik het in zie zitten wil ik diegene niet de pijn aan doen die ik zelf heb ervaren, dus eerst al het oude zeer eruit. En dat gaat nog even wat tijd kosten...

Ben niet het type voor een rebound, kan me prima alleen of met anderen vermaken en ben absoluut niet needy..

Dat straal ik ook niet uit.. De liefde moet een aanvulling zijn en geen invulling... dat heb ik nu wel geleerd... Want dan kan ze pijn doen... heel erg zelfs... Fijne dag vandaag..!



Hoi Macho,



Ik lees dat je mijn naam hier schrijft.

Ik denk dat je Dreamchild bedoeld?

Mijn ex is niet smerig met geld bezig geweest. En dat was bij ons juist ook geen punt.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Klopt, slip of the pen...

Werd even afgeleid.. sorry
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 26 april 2017 @ 12:45:

Klopt, slip of the pen...

Werd even afgeleid.. sorryKan gebeuren.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Macho schreef op 25 april 2017 @ 17:39:

Wat een lieve en verstandige woorden Eslarealidad..

Je laat me er nu ook even op een andere manier tegenaan kijken, en zet daarmee NOG meer de focus op mezelf. Je zet me aan het denken... Dankjewel.. Ik heb graag een spiegel voor..

Mijn ego hangt ook niet af van haar... Buiten de liefde zijn er nog meer dingen waar ik waarde aan ontleen, dus dat helpt me er wel door in die zin..

Maar ze was wel de liefde van mijn leven, de enige vrouw die echt in mijn hart mocht rond kijken. Zo kwetsbaar zal ik me nooit meer opstellen. Mezelf kwetsbaar opstellen doe ik vrijwel niet, maar bij haar heb ik me echt laten gaan. Was er ZO zeker van dat het in veilige handen was... Dat doet me enorm pijn.. Ze heeft een stuk vertrouwen echt vernield. Dat is me af genomen...

Ook dat laatste helen zal tijd en vertrouwen kosten... Ik hoop dat ik het toch ooit weer aan een vrouw kan geven. Het doet me goed om van jou te horen dat dit kennelijk vaker gebeurt bij het einde van een relatie. Blijf het echt erg asociaal vinden... Maar dat is mijn referentiekader...





Ik herken dat wel.

Ik zal mezelf ook niet meer té kwetsbaar opstellen.



Verliefdheid, dat chemische proces in onze hersenen. Zo denk ik dan ook maar. Als we verliefd zijn maken onze hersenen stoffen aan waar we gelukkig van worden. Is het uit dan moet ons lichaam ‘afkicken’ van al die fantastische stofjes. Verliefdheid, liefdesverdriet het zit hem in de chemie daarboven.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven