Relaties
alle pijlers
Kinderen van gescheiden ouders, trouwen jullie?
vrijdag 14 november 2014 19:14
Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders, ze zijn gescheiden toen ik 10 was. Over het algemeen ben ik optimistisch ingesteld, maar als het over trouwen gaat ben ik vrij pessimistisch.
Ik wil zelf dus ook niet trouwen. Vroeger had ik echt een aversie tegen trouwen, dat is wel minder geworden. Maar ik hecht er nog steeds niet veel waarde aan. Puur uit interesse vroeg ik me af, hoe is dat bij jullie? Heeft de scheiding van je ouders daar invloed op bij jou? Of is dat in de loop van de jaren minder belangrijk geworden?
Overigens vind ik het wel heel mooi om te zien als mensen elkaar zo duidelijk vertellen dat ze heel veel van elkaar houden, zo'n donderwolk ben ik ook weer niet Maar het is het voor altijd-stuk dat ik niet meer zo geloof.
Ik wil zelf dus ook niet trouwen. Vroeger had ik echt een aversie tegen trouwen, dat is wel minder geworden. Maar ik hecht er nog steeds niet veel waarde aan. Puur uit interesse vroeg ik me af, hoe is dat bij jullie? Heeft de scheiding van je ouders daar invloed op bij jou? Of is dat in de loop van de jaren minder belangrijk geworden?
Overigens vind ik het wel heel mooi om te zien als mensen elkaar zo duidelijk vertellen dat ze heel veel van elkaar houden, zo'n donderwolk ben ik ook weer niet Maar het is het voor altijd-stuk dat ik niet meer zo geloof.
vrijdag 14 november 2014 19:17
Ik denk niet dat het er veel mee te maken heeft. Mijn ouders zijn al 45 jaar zeer gelukkig getrouwd en inmiddels 51 jaar samen, maar no f*cking way dat ik ga trouwen. Vriend denkt daar ook zo over. En zijn ouders zijn ook tot het overlijden van schoonpa samen gebleven,
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
vrijdag 14 november 2014 19:18
vrijdag 14 november 2014 19:19
Mijn ouders zijn gescheiden, wij zijn zelf getrouwd.
Ik heb echter niet het idee dat een huwelijk of relatie voor het leven is, lijkt me een illusie. Tegenwoordig zeg je bij een gewoon huwelijk ook niet meer 'tot de dood ons scheidt' of 'voor de rest van je leven'. Wij wilden graag onze liefde bezegelen met een huwelijk en dat mijn ouders zijn gescheiden staat daar voor mij volledig los van.
Ik heb echter niet het idee dat een huwelijk of relatie voor het leven is, lijkt me een illusie. Tegenwoordig zeg je bij een gewoon huwelijk ook niet meer 'tot de dood ons scheidt' of 'voor de rest van je leven'. Wij wilden graag onze liefde bezegelen met een huwelijk en dat mijn ouders zijn gescheiden staat daar voor mij volledig los van.
vrijdag 14 november 2014 19:19
Ik denk dat het probleem dat kinderen van gescheiden ouders ervaren, niet zozeer is dat hun ouders gescheiden (= niet meer getrouwd) zijn, maar dat hun ouders ruzie maken en ineens niet meer bij elkaar zijn, bij elkaar wonen en niet meer door een deur kunnen.
Voor een kind boeit het echt niet of zijn/haar ouders "samenwonen", "een geregistreerd partnerschap hebben" of "getrouwd" zijn. Belangrijkste is dat zijn/haar ouders bij elkaar blijven. Denk daar 'ns over na.
Ben overigens geen kind van gescheiden ouders.
Voor een kind boeit het echt niet of zijn/haar ouders "samenwonen", "een geregistreerd partnerschap hebben" of "getrouwd" zijn. Belangrijkste is dat zijn/haar ouders bij elkaar blijven. Denk daar 'ns over na.
Ben overigens geen kind van gescheiden ouders.
anoniem_209515 wijzigde dit bericht op 14-11-2014 19:21
Reden: typefout
Reden: typefout
% gewijzigd
vrijdag 14 november 2014 19:19
Ik hecht niet veel waarde aan trouwen. Het lijkt me heel mooi om mee te maken met iemand waar je zielsveel van houdt. Het is niet zaligmakend. Ik ben een kind van gescheiden ouders, en ik ben zelf ook uit elkaar met de vader van mijn kids, waar ik jaren samen mee ben geweest.
Het is lastig om vertrouwen te blijven houden in de liefde, maar ik geef niet op. Zou het heerlijk vinden om m'n leven met iemand te delen, en ja, misschien zelfs te trouwen.
Het is lastig om vertrouwen te blijven houden in de liefde, maar ik geef niet op. Zou het heerlijk vinden om m'n leven met iemand te delen, en ja, misschien zelfs te trouwen.
vrijdag 14 november 2014 19:25
Mijn ouders zijn gescheiden en ok ben wel getrouwd. Ik hecht niet veel waarde aan trouwen op zich alleen ik wilde wel de zaken goed geregeld hebben. Voor mij was een geregistreerd partnerschap ook prima geweest, mijn man wilde graag trouwen. Wat mij betreft ook prima, het is allebei maar een contract wat je afsluit en waar je ook weer onderuit kunt mocht het niet meer gaan. En voor kinderen is niet zozeer het principe van scheiden vervelend maar überhaupt het uit elkaar gaan. Daarin maakt wel of niet trouwen niks uit en was voor mij dus ook geen bepalende factor.
vrijdag 14 november 2014 19:26
vrijdag 14 november 2014 19:30
Gescheiden ouders, uit elkaar met de vader van mijn kinderen waarmee ik niet getrouwd was. Ik heb niets met trouwen, vind het een nogal achterhaalde traditie, niet meer van deze tijd. Voor mij voegt het niets meer toe aan mijn relatie. En van alle huwelijken die ik bijgewoond heeft, hebben het er maar weinig volgehouden. Dat speelt voor mij ook mee: als ik zeg dat ik met iemand oud wil worden, is dat net zo veel waard als wanneer ik dat zeg op een huwelijk. Als je besluit uit elkaar te gaan denk je heus niet harder/langer na omdat je getrouwd bent.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
vrijdag 14 november 2014 19:31
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 8 was, niet lang daarna is mijn moeder weer hertrouwd met mijn stiefvader. Van hem is ze gescheiden toen ik 17 jaar was. Daarna heeft ze een relatie gehad waarbij haar vriend overleed en ze heeft nu ook weer een vriend. Trouwen wil ze niet meer.
Ik zelf ben 21 jaar samen met mijn man en daarvan ruim 13 jaar getrouwd.
Zelf heb ik er nooit bij stil gestaan of ik wel/niet zou trouwen. Toen ik trouwde was dat omdat ik wilde trouwen met mijn man en omdat ik van hem houd. Ik heb er niet bij nagedacht dat dit wel eens in een scheiding zou kunnen eindigen omdat mijn moeder 2 keer gescheiden is.
Mocht ik ooit gaan scheiden, heeft dit te maken met de problemen die mijn man en ik dan op dat moment zouden hebben en niet omdat mijn ouders gescheiden zijn.
Ik zelf ben 21 jaar samen met mijn man en daarvan ruim 13 jaar getrouwd.
Zelf heb ik er nooit bij stil gestaan of ik wel/niet zou trouwen. Toen ik trouwde was dat omdat ik wilde trouwen met mijn man en omdat ik van hem houd. Ik heb er niet bij nagedacht dat dit wel eens in een scheiding zou kunnen eindigen omdat mijn moeder 2 keer gescheiden is.
Mocht ik ooit gaan scheiden, heeft dit te maken met de problemen die mijn man en ik dan op dat moment zouden hebben en niet omdat mijn ouders gescheiden zijn.
vrijdag 14 november 2014 20:00
quote:bazinga schreef op 14 november 2014 @ 19:25:
Ik hecht niet veel waarde aan trouwen op zich alleen ik wilde wel de zaken goed geregeld hebben.
+1
Ik ben dan ook niet getrouwd met het idee/de belofte van 'tot dat de dood ons scheidt'. No way! Ik wil zo lang getrouwd blijven als 1+1 groter dan 2 is.
Persoonlijk vind ik de stap van samen kinderen besluiten te nemen 100x groter dan de stap van trouwen. Ik vind het dan ook apart te zien dat een vriendin van me (wiens ouders gescheiden zijn toen ze redelijk jong was) met haar partner aan kinderen is begonnen, maar niet wil trouwen. Want dat laatste, dat is zo'n grote stap.
Een huwelijk is te ontbinden, maar kinderen zijn niet meer terug te stoppen. Als die er zijn, zijn ze er voor altijd, en zij zijn een band met je partner die wel altijd zal blijven bestaan (i.t.t. een huwelijk).
Ik hecht niet veel waarde aan trouwen op zich alleen ik wilde wel de zaken goed geregeld hebben.
+1
Ik ben dan ook niet getrouwd met het idee/de belofte van 'tot dat de dood ons scheidt'. No way! Ik wil zo lang getrouwd blijven als 1+1 groter dan 2 is.
Persoonlijk vind ik de stap van samen kinderen besluiten te nemen 100x groter dan de stap van trouwen. Ik vind het dan ook apart te zien dat een vriendin van me (wiens ouders gescheiden zijn toen ze redelijk jong was) met haar partner aan kinderen is begonnen, maar niet wil trouwen. Want dat laatste, dat is zo'n grote stap.
Een huwelijk is te ontbinden, maar kinderen zijn niet meer terug te stoppen. Als die er zijn, zijn ze er voor altijd, en zij zijn een band met je partner die wel altijd zal blijven bestaan (i.t.t. een huwelijk).
vrijdag 14 november 2014 20:29
Ik ben kind van gescheiden ouders en getrouwd.
Ik wilde graag kinderen en mijn man wilde eerst trouwen en daar had ik verder niks op tegen dus zodoende
Overigens hecht ik wel waarde aan ons trouwen voor ons gezin: in onze gesprekken over wel/niet trouwen hebben mijn man en ik het gehad over wat voor gezin wij samen wilden zijn. We vonden het een mooi gebaar om elkaars familie te worden omdat dát was wat we samen wilden gaan delen. Trouwen was het eerste stapje in meer worden dan alleen man en vrouw, een gezin worden. En dat we vanaf nu keuzes maken die goed zijn voor ons en onze toekomstige kinderen, en niet alleen voor onszelf. Het was goed om daar eens bij stil te staan, het was fijn om te horen en te vertellen waarom we zoveel van elkaar houden en voor elkaar kiezen.
Maar een meerwaarde heeft het verder opzich niet, dat hadden we ook gewoon kunnen bespreken. Ik voel me ook nog precies hetzelfde als voordat ik getrouwd was. Deceptie
Ik wilde graag kinderen en mijn man wilde eerst trouwen en daar had ik verder niks op tegen dus zodoende
Overigens hecht ik wel waarde aan ons trouwen voor ons gezin: in onze gesprekken over wel/niet trouwen hebben mijn man en ik het gehad over wat voor gezin wij samen wilden zijn. We vonden het een mooi gebaar om elkaars familie te worden omdat dát was wat we samen wilden gaan delen. Trouwen was het eerste stapje in meer worden dan alleen man en vrouw, een gezin worden. En dat we vanaf nu keuzes maken die goed zijn voor ons en onze toekomstige kinderen, en niet alleen voor onszelf. Het was goed om daar eens bij stil te staan, het was fijn om te horen en te vertellen waarom we zoveel van elkaar houden en voor elkaar kiezen.
Maar een meerwaarde heeft het verder opzich niet, dat hadden we ook gewoon kunnen bespreken. Ik voel me ook nog precies hetzelfde als voordat ik getrouwd was. Deceptie
vrijdag 14 november 2014 20:47
Ik riep op mijn 10e al dat ik nooit zou trouwen. Nu denk ik daar nog steeds hetzelfde over. Mijn ouders zijn ook gescheiden toen ik 21 was. Het heeft wel een beetje meegeholpen doordat mijn moeder op een akelige manier aan de kant is gezet. Maar het is niet DE reden dat ik niet wil trouwen. Ik geloof niet zo dat een partner alles kan zijn. Nu heb ik nog nooit een echte relatie gehad, dus zal ik er wel een andere kijk op hebben. Maar de keren dat ik een kort vriendje had, vond ik nogal beklemmend. Ik zie het vooral als steeds moeten aanpassen en dat vind ik erg vermoeiend. Ik hoop dat ik ooit iemand vind waarbij ik echt mezelf kan zijn en die echt voor me gaat. Maar ik ben erg op mijn vrijheid gesteld, dus meer dan latten zal het niet worden. Dan ben ik ten minste zeker dat ik mijn huis niet kwijt ben mocht het uit gaan.
vrijdag 14 november 2014 20:55
Ik ben wel getrouwd, ondanks meerdere scheidingen in mijn jeugd van mijn ouders (verschillende partners). Ik ben een ander persoon, sta anders in het leven dan zij.
Hoe stom romantisch het misschien klinkt, ik geloof echt dat ik mijn grote liefde gevonden heb. We zijn ook al ruim 12 jaar samen. Ik hou zo vreselijk veel van hem en voel me zo geliefd door hem, dat papiertje voegt op zich niet zoveel toe. Maar ik kon zo wel zijn naam aannemen, liever zijn naam voor de rest van mijn leven dan de naam van mijn biologische vader. Daarnaast zijn we ook uit romantiek getrouwd, onze dag was mooi en ik ben blij met onze ringen. Er staat een tekst in die ons verbindt, vind ik fijn. Alle regeldingen voor onze kinderen zijn nu automatisch geregeld. (Erkenning, gezag). En ik heb dezelfde achternaam als onze kinderen, we zijn samen een gezin.
Ik denk dat ik me juist afzet tegen de rotzooi die mijn ouders er van gemaakt hebben door nu heel bewust te kiezen en genieten van ons huwelijk en gezin. Ik neem het niet voor lief en ik weet dat niemand in de toekomst kan kijken. Maar ik ben wel bereid om hard te werken stel dat het ooit nodig zou zijn, om er iets van te maken. Ik vind het zelf jammer dat mijn moeder en stiefvader het opgegeven hebben.
Misschien is t beter voor beide maar wie weet wat het voor relatie was geweest als ze nu nog samen zouden zijn. Ik vraag me dat wel eens af.
Hoe stom romantisch het misschien klinkt, ik geloof echt dat ik mijn grote liefde gevonden heb. We zijn ook al ruim 12 jaar samen. Ik hou zo vreselijk veel van hem en voel me zo geliefd door hem, dat papiertje voegt op zich niet zoveel toe. Maar ik kon zo wel zijn naam aannemen, liever zijn naam voor de rest van mijn leven dan de naam van mijn biologische vader. Daarnaast zijn we ook uit romantiek getrouwd, onze dag was mooi en ik ben blij met onze ringen. Er staat een tekst in die ons verbindt, vind ik fijn. Alle regeldingen voor onze kinderen zijn nu automatisch geregeld. (Erkenning, gezag). En ik heb dezelfde achternaam als onze kinderen, we zijn samen een gezin.
Ik denk dat ik me juist afzet tegen de rotzooi die mijn ouders er van gemaakt hebben door nu heel bewust te kiezen en genieten van ons huwelijk en gezin. Ik neem het niet voor lief en ik weet dat niemand in de toekomst kan kijken. Maar ik ben wel bereid om hard te werken stel dat het ooit nodig zou zijn, om er iets van te maken. Ik vind het zelf jammer dat mijn moeder en stiefvader het opgegeven hebben.
Misschien is t beter voor beide maar wie weet wat het voor relatie was geweest als ze nu nog samen zouden zijn. Ik vraag me dat wel eens af.
vrijdag 14 november 2014 21:00
Ik heb geen gescheiden ouders en wil wel trouwen, dus ik pas eigenlijk niet in dit topic. Maar ik ben eigenlijk wel verbaasd dat zo veel mensen niet willen trouwen. Is dat dan omdat 1 op de 3 huwelijken stukloopt en al het gedoe dat er dan mee gepaard gaat? Maar hoeveel meer gedoe is dat dan vergeleken met niet getrouwd zijn? Dat het via een papiertje moet?
vrijdag 14 november 2014 21:03
De ouders van mijn man zijn gescheiden, wij zijn getrouwd. Dat wilde mijn man net zo graag als ik. In mijn familie is niemand gescheiden en onze getrouwde vrienden zijn op 1 stel na ook allemaal nog samen.
Uit elkaar gaan als je niet getrouwd bent en kinderen hebt is in mijn ogen trouwens net zo heftig voor alle betrokkenen, ook al ben je dan niet getrouwd.
Uit elkaar gaan als je niet getrouwd bent en kinderen hebt is in mijn ogen trouwens net zo heftig voor alle betrokkenen, ook al ben je dan niet getrouwd.
vrijdag 14 november 2014 21:17
quote:understatement schreef op 14 november 2014 @ 21:00:
Ik heb geen gescheiden ouders en wil wel trouwen, dus ik pas eigenlijk niet in dit topic. Maar ik ben eigenlijk wel verbaasd dat zo veel mensen niet willen trouwen. Is dat dan omdat 1 op de 3 huwelijken stukloopt en al het gedoe dat er dan mee gepaard gaat? Maar hoeveel meer gedoe is dat dan vergeleken met niet getrouwd zijn? Dat het via een papiertje moet?Ik zie ook het verschil niet in wel of niet trouwen en uit elkaar gaan. Zodra je gaat samenwonen en of kinderen krijgt zal uit elkaar gaan niet makkelijk zijn. Als je kinderen hebt doet dat papiertje er helemaal niet toe. Dus misschien zou een betere vraagstelling zijn of kinderen van gescheiden ouders wel vaste relaties durven aangaan, samenwonen, kinderen krijgen. Hoe ze daar tegenaan kijken? Al is deze vraagstelling misschien puur vanuit romantisch oogpunt wel interessant. Welke waarde heeft het huwelijk in deze tijd, en is dat anders voor kinderen van gescheiden ouders? Geloven zij er nog in? T is best boeiende materie, vind ik zelf.
Ik heb geen gescheiden ouders en wil wel trouwen, dus ik pas eigenlijk niet in dit topic. Maar ik ben eigenlijk wel verbaasd dat zo veel mensen niet willen trouwen. Is dat dan omdat 1 op de 3 huwelijken stukloopt en al het gedoe dat er dan mee gepaard gaat? Maar hoeveel meer gedoe is dat dan vergeleken met niet getrouwd zijn? Dat het via een papiertje moet?Ik zie ook het verschil niet in wel of niet trouwen en uit elkaar gaan. Zodra je gaat samenwonen en of kinderen krijgt zal uit elkaar gaan niet makkelijk zijn. Als je kinderen hebt doet dat papiertje er helemaal niet toe. Dus misschien zou een betere vraagstelling zijn of kinderen van gescheiden ouders wel vaste relaties durven aangaan, samenwonen, kinderen krijgen. Hoe ze daar tegenaan kijken? Al is deze vraagstelling misschien puur vanuit romantisch oogpunt wel interessant. Welke waarde heeft het huwelijk in deze tijd, en is dat anders voor kinderen van gescheiden ouders? Geloven zij er nog in? T is best boeiende materie, vind ik zelf.
vrijdag 14 november 2014 21:18
Mijn ouders waren niet getrouwd, maar zijn wel uit elkaar gegaan. Tsja, wat moet je dan? Ook maar geen relatie/gezin meer beginnen?
Mijn vriend en ik zijn happy met elkaar, alweer een paar jaar, en krijgen samen een kindje. In de toekomst denk ik dat trouwen er wel in zit. Heb daar geen aversie tegen door gescheiden ouders.
Mijn vriend en ik zijn happy met elkaar, alweer een paar jaar, en krijgen samen een kindje. In de toekomst denk ik dat trouwen er wel in zit. Heb daar geen aversie tegen door gescheiden ouders.
vrijdag 14 november 2014 21:21
quote:ambrosia9 schreef op 14 november 2014 @ 21:17:
[...]
Ik zie ook het verschil niet in wel of niet trouwen en uit elkaar gaan. Zodra je gaat samenwonen en of kinderen krijgt zal uit elkaar gaan niet makkelijk zijn. Als je kinderen hebt doet dat papiertje er helemaal niet toe. Dus misschien zou een betere vraagstelling zijn of kinderen van gescheiden ouders wel vaste relaties durven aangaan, samenwonen, kinderen krijgen. Hoe ze daar tegenaan kijken? Al is deze vraagstelling misschien puur vanuit romantisch oogpunt wel interessant. Welke waarde heeft het huwelijk in deze tijd, en is dat anders voor kinderen van gescheiden ouders? Geloven zij er nog in? T is best boeiende materie, vind ik zelf.
Ja, dat ben ben ik met je eens. Wat je ouders doen/deden of wat je in je omgeving ziet zal toch je referentiekader vormen.
Maar dat veel stellen in mijn omgeving nog bij elkaar zijn, getrouwd of niet, neemt niet weg dat ik wel realistisch ben ik het feit dat het een keer kán stuklopen. Al zie ik dat nu niet snel gebeuren.
Je kan het ook zo stellen: Als trouwen toch geen meerwaarde geeft, waarom zou je het dan nog doen? Dan kost het alleen maar geld.
Al kan ik me wel voorstellen dat als je eenmaal getrouwd bent, je iets meer moeite doet om de relatie in stand te houden. Maar misschien is dat met kinderen wel net zo.
[...]
Ik zie ook het verschil niet in wel of niet trouwen en uit elkaar gaan. Zodra je gaat samenwonen en of kinderen krijgt zal uit elkaar gaan niet makkelijk zijn. Als je kinderen hebt doet dat papiertje er helemaal niet toe. Dus misschien zou een betere vraagstelling zijn of kinderen van gescheiden ouders wel vaste relaties durven aangaan, samenwonen, kinderen krijgen. Hoe ze daar tegenaan kijken? Al is deze vraagstelling misschien puur vanuit romantisch oogpunt wel interessant. Welke waarde heeft het huwelijk in deze tijd, en is dat anders voor kinderen van gescheiden ouders? Geloven zij er nog in? T is best boeiende materie, vind ik zelf.
Ja, dat ben ben ik met je eens. Wat je ouders doen/deden of wat je in je omgeving ziet zal toch je referentiekader vormen.
Maar dat veel stellen in mijn omgeving nog bij elkaar zijn, getrouwd of niet, neemt niet weg dat ik wel realistisch ben ik het feit dat het een keer kán stuklopen. Al zie ik dat nu niet snel gebeuren.
Je kan het ook zo stellen: Als trouwen toch geen meerwaarde geeft, waarom zou je het dan nog doen? Dan kost het alleen maar geld.
Al kan ik me wel voorstellen dat als je eenmaal getrouwd bent, je iets meer moeite doet om de relatie in stand te houden. Maar misschien is dat met kinderen wel net zo.
vrijdag 14 november 2014 21:26
quote:understatement schreef op 14 november 2014 @ 21:21:
[...]
Ja, dat ben ben ik met je eens. Wat je ouders doen/deden of wat je in je omgeving ziet zal toch je referentiekader vormen.
Maar dat veel stellen in mijn omgeving nog bij elkaar zijn, getrouwd of niet, neemt niet weg dat ik wel realistisch ben ik het feit dat het een keer kán stuklopen. Al zie ik dat nu niet snel gebeuren.
Je kan het ook zo stellen: Als trouwen toch geen meerwaarde geeft, waarom zou je het dan nog doen? Dan kost het alleen maar geld.
Al kan ik me wel voorstellen dat als je eenmaal getrouwd bent, je iets meer moeite doet om de relatie in stand te houden. Maar misschien is dat met kinderen wel net zo.Wij zijn getrouwd voor de romantiek, hele geldige reden vind ik zelf en vanwege de handigheid dat kinderen automatisch erkend zijn etc. Papierwerk is handiger als je getrouwd bent. En ik mag nu tenminste ook zakelijke dingen regelen en beslissen voor mijn man. Daar doen instanties zonder dat je getrouwd bent wel moeilijk over.
[...]
Ja, dat ben ben ik met je eens. Wat je ouders doen/deden of wat je in je omgeving ziet zal toch je referentiekader vormen.
Maar dat veel stellen in mijn omgeving nog bij elkaar zijn, getrouwd of niet, neemt niet weg dat ik wel realistisch ben ik het feit dat het een keer kán stuklopen. Al zie ik dat nu niet snel gebeuren.
Je kan het ook zo stellen: Als trouwen toch geen meerwaarde geeft, waarom zou je het dan nog doen? Dan kost het alleen maar geld.
Al kan ik me wel voorstellen dat als je eenmaal getrouwd bent, je iets meer moeite doet om de relatie in stand te houden. Maar misschien is dat met kinderen wel net zo.Wij zijn getrouwd voor de romantiek, hele geldige reden vind ik zelf en vanwege de handigheid dat kinderen automatisch erkend zijn etc. Papierwerk is handiger als je getrouwd bent. En ik mag nu tenminste ook zakelijke dingen regelen en beslissen voor mijn man. Daar doen instanties zonder dat je getrouwd bent wel moeilijk over.
