Relaties
alle pijlers
Loslaten of op strepen staan?
zondag 28 augustus 2016 20:34
Mijn man zit vaak in een spagaat wat betreft relatie en familie.
Het is me nu zo duidelijk dat hij vaak in een positie komt waarbij hij het gevoel heeft te moeten kiezen. Terwijl ik gewoon vanuit de relatie denk, moet hij vanuit beiden denken en beiden partijen tevreden houden.
Zij zijn close, familie eerst, daarna de rest. Ergens heel mooi maar daarbij wordt soms voorbij gegaan aan het feit dat hij thuis ook een leven heeft.
Tot nu toe heeft hij met alle exen gezeur gehad over de hoeveelheid die hij doorbrengt met familie. Tot keuzes aan toe; ik of je familie. M
Dat kan en wil ik niet doen.
Maar soms weet ik niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik ben blij met hem, hij respecteert me als geen ander maar zijn familie vind; eigen mensen eerst en relaties op twee.
Blood is thicker than water, dus ergens begrijp ik het wel.
Maar waar ik vooral kijk wat we binnenshuis bespreken en dat we daar beiden happy mee zijn, moet hij zijn familie daarin ook tevreden houden.
We hebben hierover discussies gehad, ik voel aan alkes dat hij mijn visie echt respecteert en sindsdien ook overlegt maar zij zijn overruling.
Hij vind dat ik dat ook mag zijn maar dat zit niet in m'n aard. Ik wil iemand niet vertellen wat hij wel of niet mag. Aan de andere kant; ik moet ook tevreden zijn binnen de relatie.
Ik wil hem niet in spagaat brengen maar zijn familie doet dat wel, waardoor wij soms in rare posities komen. Hij vooral.
Ik ben op het punt dat ik het maar wil loslaten. Ik ben net 2 jaar in z'n leven, zij al heel zijn leven.
Is loslaten het beste wat ik kan doen? Ben ik onredelijk?
Het is me nu zo duidelijk dat hij vaak in een positie komt waarbij hij het gevoel heeft te moeten kiezen. Terwijl ik gewoon vanuit de relatie denk, moet hij vanuit beiden denken en beiden partijen tevreden houden.
Zij zijn close, familie eerst, daarna de rest. Ergens heel mooi maar daarbij wordt soms voorbij gegaan aan het feit dat hij thuis ook een leven heeft.
Tot nu toe heeft hij met alle exen gezeur gehad over de hoeveelheid die hij doorbrengt met familie. Tot keuzes aan toe; ik of je familie. M
Dat kan en wil ik niet doen.
Maar soms weet ik niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik ben blij met hem, hij respecteert me als geen ander maar zijn familie vind; eigen mensen eerst en relaties op twee.
Blood is thicker than water, dus ergens begrijp ik het wel.
Maar waar ik vooral kijk wat we binnenshuis bespreken en dat we daar beiden happy mee zijn, moet hij zijn familie daarin ook tevreden houden.
We hebben hierover discussies gehad, ik voel aan alkes dat hij mijn visie echt respecteert en sindsdien ook overlegt maar zij zijn overruling.
Hij vind dat ik dat ook mag zijn maar dat zit niet in m'n aard. Ik wil iemand niet vertellen wat hij wel of niet mag. Aan de andere kant; ik moet ook tevreden zijn binnen de relatie.
Ik wil hem niet in spagaat brengen maar zijn familie doet dat wel, waardoor wij soms in rare posities komen. Hij vooral.
Ik ben op het punt dat ik het maar wil loslaten. Ik ben net 2 jaar in z'n leven, zij al heel zijn leven.
Is loslaten het beste wat ik kan doen? Ben ik onredelijk?
zondag 28 augustus 2016 20:38
Familie kan je niet kiezen maar je vrienden en partner wel. Voor mij is dat minstens of misschien nog meer belangrijker dan bloedbanden.
Ik vind je niet onredelijk. Wat je er mee moet weet ik niet maar ik was blij toen ik van ex zonder ruggegraat met bijbehorende claimfamilie af was. Nu een leuke vent met leuke familie getroffen.
Ik vind je niet onredelijk. Wat je er mee moet weet ik niet maar ik was blij toen ik van ex zonder ruggegraat met bijbehorende claimfamilie af was. Nu een leuke vent met leuke familie getroffen.
zondag 28 augustus 2016 20:45
Wat ik zou willen?
Dat zij snappen dat hij nu een leven heeft met mij. Dat ik, voor vol wordt gezien. Het is pas 2 jaar dus misschien moet ik meer geduld hebben.
Maar ze eisen hem op. Dit is in al die jaren normaal geweest. En ik snap dat maar geef hem de mogelijkheid om iets serieus op te bouwen en mij daadwerkelijk te betrekken in z'n leven.
Ze zijn echt niet verschrikkelijk en ik kan prima met ze omgaan maar het is echt; familie is belangrijker dan relaties.
Twee x per week bij elkaar eten is standaard en hij moet soms echt 'kiezen' . Ik ga heel vaak mee, omdat het belangrijk is voor hem maar twee x per week, standaard, vind ik veel.
Ik verbied hem niet om te gaan, vind ik ook echt niet kunnen. Soms blijft hij dan ook thuis maar dan heb ik het gevoel dat ik de kwaaie pier ben.
Geduld hebben? 2 jaar in z'n leven ten opzichte van zijn familie is natuurlijk ook niks.
Dat zij snappen dat hij nu een leven heeft met mij. Dat ik, voor vol wordt gezien. Het is pas 2 jaar dus misschien moet ik meer geduld hebben.
Maar ze eisen hem op. Dit is in al die jaren normaal geweest. En ik snap dat maar geef hem de mogelijkheid om iets serieus op te bouwen en mij daadwerkelijk te betrekken in z'n leven.
Ze zijn echt niet verschrikkelijk en ik kan prima met ze omgaan maar het is echt; familie is belangrijker dan relaties.
Twee x per week bij elkaar eten is standaard en hij moet soms echt 'kiezen' . Ik ga heel vaak mee, omdat het belangrijk is voor hem maar twee x per week, standaard, vind ik veel.
Ik verbied hem niet om te gaan, vind ik ook echt niet kunnen. Soms blijft hij dan ook thuis maar dan heb ik het gevoel dat ik de kwaaie pier ben.
Geduld hebben? 2 jaar in z'n leven ten opzichte van zijn familie is natuurlijk ook niks.
zondag 28 augustus 2016 20:50
'Ik wil hem niet in spagaat brengen maar zijn familie doet dat wel, waardoor wij soms in rare posities komen. Hij vooral.'
Wat doet zijn familie dan dat hij in een spagaat komt? En wat houdt die spagaat dan in? En die rare posities?
In z'n algemeenheid denk ik: natuurlijk is familie belangrijk, althans, voor veel mensen is dat zo. Maar een partner is ook belangrijk. Dus ik ben benieuwd, net als anderen hier, hoe vaak hij dan met zijn familie doorbrengt (versus met jou)? En wonen jullie samen/zijn jullie getrouwd (je zegt 'man')?
Wat doet zijn familie dan dat hij in een spagaat komt? En wat houdt die spagaat dan in? En die rare posities?
In z'n algemeenheid denk ik: natuurlijk is familie belangrijk, althans, voor veel mensen is dat zo. Maar een partner is ook belangrijk. Dus ik ben benieuwd, net als anderen hier, hoe vaak hij dan met zijn familie doorbrengt (versus met jou)? En wonen jullie samen/zijn jullie getrouwd (je zegt 'man')?
zondag 28 augustus 2016 20:51
Vandaag bijvoorbeeld, heeft hij zin zus aan de telefoon. Ik lig naast hem in bed en zij gaat ervan uit dat hij vanavond bij hun moeder gaat eten.
Hij overlegt met mij terwijl zij aan de tel is en ik voel aan alles dat het voor hem een akward situatie is. Hij wil mij erbij betrekken maar voelt dat zij er gewoon vanuit gaan.
Mijn kind gaat morgen weer naar school. Ik wil hem op tijd in bed hebben om morgen fris en fruitig naar school te gaan. Hij zegt dat uit zichzelf tegen zus en zegt dat het etentje ook bij ons kan.
Zus zegt; je weet hoe mama daarover denkt; die wil die zondag lekker bij haar, dat vind ze fijn.
Hij doet z'n best, zij walsen erover heen en ik wil hem niet laten 'kiezen'
Hij overlegt met mij terwijl zij aan de tel is en ik voel aan alles dat het voor hem een akward situatie is. Hij wil mij erbij betrekken maar voelt dat zij er gewoon vanuit gaan.
Mijn kind gaat morgen weer naar school. Ik wil hem op tijd in bed hebben om morgen fris en fruitig naar school te gaan. Hij zegt dat uit zichzelf tegen zus en zegt dat het etentje ook bij ons kan.
Zus zegt; je weet hoe mama daarover denkt; die wil die zondag lekker bij haar, dat vind ze fijn.
Hij doet z'n best, zij walsen erover heen en ik wil hem niet laten 'kiezen'
zondag 28 augustus 2016 20:51
'We hebben hierover discussies gehad, ik voel aan alkes dat hij mijn visie echt respecteert en sindsdien ook overlegt maar zij zijn overruling.'
Kun je dit nader toelichten? Hoezo is de familie overruling? Daar is je man toch zelf bij? Danst hij te veel naar de pijpen van zijn... ouders, broers, zussen, neven, nichten, ooms, tantes? Om welke familie gaat het eigenlijk?
Kun je dit nader toelichten? Hoezo is de familie overruling? Daar is je man toch zelf bij? Danst hij te veel naar de pijpen van zijn... ouders, broers, zussen, neven, nichten, ooms, tantes? Om welke familie gaat het eigenlijk?
zondag 28 augustus 2016 20:54
zondag 28 augustus 2016 20:54
We wonen samen. Hij is inmiddels 50 en gewoon heel close met familie.
Dit is een patroon, die al jaren zo is. Exen hebben er ook altijd problemen mee gehad.
Nu is het wel zo dat ik heel meegaand ben maar als ik merk dat overrulen werkt, ik dat ook heel goed kan.
Ik probeer dat nu alleen nog niet te doen omdat ik echt vond dat je elkaar vrij moet laten. Je moet een ander niet dwingen. Maar blijkbaar helpt dat bij hem
Dit is een patroon, die al jaren zo is. Exen hebben er ook altijd problemen mee gehad.
Nu is het wel zo dat ik heel meegaand ben maar als ik merk dat overrulen werkt, ik dat ook heel goed kan.
Ik probeer dat nu alleen nog niet te doen omdat ik echt vond dat je elkaar vrij moet laten. Je moet een ander niet dwingen. Maar blijkbaar helpt dat bij hem
zondag 28 augustus 2016 20:55
quote:Snoek schreef op 28 augustus 2016 @ 20:54:
Kan aan mij liggen maar ik begrijp het niet. Hoezo gaat zijn zus er vanuit dat je man vandaag bij hun moeder eet? En mag/moet jij dan mee? Of juist niet?
Waarom zegt je man niet gewoon tegen zijn zus: jammer maar helaas, het komt ons nu niet zo goed uit?Ja wat gebeurt er dan?
Kan aan mij liggen maar ik begrijp het niet. Hoezo gaat zijn zus er vanuit dat je man vandaag bij hun moeder eet? En mag/moet jij dan mee? Of juist niet?
Waarom zegt je man niet gewoon tegen zijn zus: jammer maar helaas, het komt ons nu niet zo goed uit?Ja wat gebeurt er dan?
zondag 28 augustus 2016 20:57
Snoek; dat zegt hij dus wel, zoals vanmiddag, maar ja, dan zegt zus; je weet hoe mama daarover denkt. Ze vindt het zo fijn als zondagavond bij haar gegeten wordt.
Ik ben thuis gebleven. Zijn moeder vind t belangrijk dat haar kinderen er zijn zo dag wn ik vind mijn kind belangrijk en dat hij vanavond op tijd op bed ligt.
Hij is daar alleen gaan eten.
Ik ben thuis gebleven. Zijn moeder vind t belangrijk dat haar kinderen er zijn zo dag wn ik vind mijn kind belangrijk en dat hij vanavond op tijd op bed ligt.
Hij is daar alleen gaan eten.
zondag 28 augustus 2016 20:58
quote:Rooosjee schreef op 28 augustus 2016 @ 20:57:
Snoek; dat zegt hij dus wel, zoals vanmiddag, maar ja, dan zegt zus; je weet hoe mama daarover denkt. Ze vindt het zo fijn als zondagavond bij haar gegeten wordt.
Ik ben thuis gebleven. Zijn moeder vind t belangrijk dat haar kinderen er zijn zo dag wn ik vind mijn kind belangrijk en dat hij vanavond op tijd op bed ligt.
Hij is daar alleen gaan eten.Dus iedere zondagavond gaat jouw man bij zijn moeder eten? En zijn moeder verwacht dat van al haar kinderen? Wat gebeurt er dan als jouw man een keer zegt: nu niet, komt niet uit? En wil hij dat zelf, elke zondagavond daar eten? Ga jij dan ook mee?
Snoek; dat zegt hij dus wel, zoals vanmiddag, maar ja, dan zegt zus; je weet hoe mama daarover denkt. Ze vindt het zo fijn als zondagavond bij haar gegeten wordt.
Ik ben thuis gebleven. Zijn moeder vind t belangrijk dat haar kinderen er zijn zo dag wn ik vind mijn kind belangrijk en dat hij vanavond op tijd op bed ligt.
Hij is daar alleen gaan eten.Dus iedere zondagavond gaat jouw man bij zijn moeder eten? En zijn moeder verwacht dat van al haar kinderen? Wat gebeurt er dan als jouw man een keer zegt: nu niet, komt niet uit? En wil hij dat zelf, elke zondagavond daar eten? Ga jij dan ook mee?
zondag 28 augustus 2016 21:02
Sorry dat ik zoveel vragen op je afvuur, maar ik snap gewoon niet goed hoe de situatie in elkaar steekt en wat dat 'close' zijn dan inhoudt. En op welk moment het jou dan te veel of te gortig wordt. Ik bedoel, vind jij het een probleem dat hij dan vanavond toch is gegaan? Vind hij het een probleem dat hij is gegaan? En dat jij niet mee ging?
zondag 28 augustus 2016 21:09
Geen probleem hoor al die vragen want ik probeer het te relativeren dus input is welkom.
Ik vind het het een probleem worden als er vanuit gegaan wordt dat hij er gewoon is. Hij wil zelf het liefst dat ik meega want alleen gaan vind hij ook niet ideaal. Maar ik merk nu dat ik m'n met m'n hakken in t zand ga en denk; ja moeders, jij wilt je gezin bij elkaar houden maar ik ook.
Dan zegt man; ja maar dan komen we toch bijtijds weer naar huis maar ik ben nu op het punt dat ik denk; nee, ik ga niet. Ik trek m'n eigen plan.
Ik vind het het een probleem worden als er vanuit gegaan wordt dat hij er gewoon is. Hij wil zelf het liefst dat ik meega want alleen gaan vind hij ook niet ideaal. Maar ik merk nu dat ik m'n met m'n hakken in t zand ga en denk; ja moeders, jij wilt je gezin bij elkaar houden maar ik ook.
Dan zegt man; ja maar dan komen we toch bijtijds weer naar huis maar ik ben nu op het punt dat ik denk; nee, ik ga niet. Ik trek m'n eigen plan.
