Relaties
alle pijlers
Loslaten of op strepen staan?
zondag 28 augustus 2016 20:34
Mijn man zit vaak in een spagaat wat betreft relatie en familie.
Het is me nu zo duidelijk dat hij vaak in een positie komt waarbij hij het gevoel heeft te moeten kiezen. Terwijl ik gewoon vanuit de relatie denk, moet hij vanuit beiden denken en beiden partijen tevreden houden.
Zij zijn close, familie eerst, daarna de rest. Ergens heel mooi maar daarbij wordt soms voorbij gegaan aan het feit dat hij thuis ook een leven heeft.
Tot nu toe heeft hij met alle exen gezeur gehad over de hoeveelheid die hij doorbrengt met familie. Tot keuzes aan toe; ik of je familie. M
Dat kan en wil ik niet doen.
Maar soms weet ik niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik ben blij met hem, hij respecteert me als geen ander maar zijn familie vind; eigen mensen eerst en relaties op twee.
Blood is thicker than water, dus ergens begrijp ik het wel.
Maar waar ik vooral kijk wat we binnenshuis bespreken en dat we daar beiden happy mee zijn, moet hij zijn familie daarin ook tevreden houden.
We hebben hierover discussies gehad, ik voel aan alkes dat hij mijn visie echt respecteert en sindsdien ook overlegt maar zij zijn overruling.
Hij vind dat ik dat ook mag zijn maar dat zit niet in m'n aard. Ik wil iemand niet vertellen wat hij wel of niet mag. Aan de andere kant; ik moet ook tevreden zijn binnen de relatie.
Ik wil hem niet in spagaat brengen maar zijn familie doet dat wel, waardoor wij soms in rare posities komen. Hij vooral.
Ik ben op het punt dat ik het maar wil loslaten. Ik ben net 2 jaar in z'n leven, zij al heel zijn leven.
Is loslaten het beste wat ik kan doen? Ben ik onredelijk?
Het is me nu zo duidelijk dat hij vaak in een positie komt waarbij hij het gevoel heeft te moeten kiezen. Terwijl ik gewoon vanuit de relatie denk, moet hij vanuit beiden denken en beiden partijen tevreden houden.
Zij zijn close, familie eerst, daarna de rest. Ergens heel mooi maar daarbij wordt soms voorbij gegaan aan het feit dat hij thuis ook een leven heeft.
Tot nu toe heeft hij met alle exen gezeur gehad over de hoeveelheid die hij doorbrengt met familie. Tot keuzes aan toe; ik of je familie. M
Dat kan en wil ik niet doen.
Maar soms weet ik niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik ben blij met hem, hij respecteert me als geen ander maar zijn familie vind; eigen mensen eerst en relaties op twee.
Blood is thicker than water, dus ergens begrijp ik het wel.
Maar waar ik vooral kijk wat we binnenshuis bespreken en dat we daar beiden happy mee zijn, moet hij zijn familie daarin ook tevreden houden.
We hebben hierover discussies gehad, ik voel aan alkes dat hij mijn visie echt respecteert en sindsdien ook overlegt maar zij zijn overruling.
Hij vind dat ik dat ook mag zijn maar dat zit niet in m'n aard. Ik wil iemand niet vertellen wat hij wel of niet mag. Aan de andere kant; ik moet ook tevreden zijn binnen de relatie.
Ik wil hem niet in spagaat brengen maar zijn familie doet dat wel, waardoor wij soms in rare posities komen. Hij vooral.
Ik ben op het punt dat ik het maar wil loslaten. Ik ben net 2 jaar in z'n leven, zij al heel zijn leven.
Is loslaten het beste wat ik kan doen? Ben ik onredelijk?
zondag 28 augustus 2016 21:17
zondag 28 augustus 2016 21:19
quote:matroesjka_ schreef op 28 augustus 2016 @ 21:17:
In mijn familie zijn we ook wel heel erg van het family first, alleen hoort mijn man wel bij de family.
Ik vind 2x per week eten niet iets om een relatie op te verbreken eigenlijk. 2 keer per week met familie eten vind ik niet abnormaal iig. En ik zou zelf soms gewoon meegaan en soms ook niet.Dat vind je niet veel? Ik zie mijn familie eens per twee maanden, denk ik...
In mijn familie zijn we ook wel heel erg van het family first, alleen hoort mijn man wel bij de family.
Ik vind 2x per week eten niet iets om een relatie op te verbreken eigenlijk. 2 keer per week met familie eten vind ik niet abnormaal iig. En ik zou zelf soms gewoon meegaan en soms ook niet.Dat vind je niet veel? Ik zie mijn familie eens per twee maanden, denk ik...
zondag 28 augustus 2016 21:24
Zou hier echt niet mee om kunnen gaan.
Nu moet ik ook zeggen dat ik totaal geen familiemens ben
Toen ik mijn man leerde kennen was het ook de gewoonte om elke zondag bij zijn grootouders te eten.
Euh hallo, ik ga mijn vrije dag daar niet rond plannen!
Heb niks tegen hen, maar ik ga daar dus echt niet elke week een hele middag zitten, doe ik bij mijn eigen familie ook niet (hell no!).
Dus man ging ook niet meer. In het begin waren ze er niet blij mee, maar ze hebben het geaccepteerd.
Sinds we een kind hebben ben ik er nog strikter in: quality time met ons gezin staat op de 1e plaats, is er nog tijd over dan wil ik wel eens op familiebezoek.
Maar zoals gezegd, ben echt niet het goede voorbeeld want heb helemaal niks met familie en al helemaal niet met familie verplichtingen, daar word ik heel tegendraads van
Mijn schoonfamilie heeft er mee leren leven en zijn dubbel zo blij als ik wel kom.
Dus ja, jouw situatie zou voor mij echt een reden zijn om de relatie te verbreken, zou er niet mee kunnen leven!
Nu moet ik ook zeggen dat ik totaal geen familiemens ben
Toen ik mijn man leerde kennen was het ook de gewoonte om elke zondag bij zijn grootouders te eten.
Euh hallo, ik ga mijn vrije dag daar niet rond plannen!
Heb niks tegen hen, maar ik ga daar dus echt niet elke week een hele middag zitten, doe ik bij mijn eigen familie ook niet (hell no!).
Dus man ging ook niet meer. In het begin waren ze er niet blij mee, maar ze hebben het geaccepteerd.
Sinds we een kind hebben ben ik er nog strikter in: quality time met ons gezin staat op de 1e plaats, is er nog tijd over dan wil ik wel eens op familiebezoek.
Maar zoals gezegd, ben echt niet het goede voorbeeld want heb helemaal niks met familie en al helemaal niet met familie verplichtingen, daar word ik heel tegendraads van
Mijn schoonfamilie heeft er mee leren leven en zijn dubbel zo blij als ik wel kom.
Dus ja, jouw situatie zou voor mij echt een reden zijn om de relatie te verbreken, zou er niet mee kunnen leven!
My way or the highway!
zondag 28 augustus 2016 21:30
Mijn familie is belangrijk maar wij zijn verspreid over heel Europa. Als we elkaar zien is het goed, als dat een tijd niet is, is het ook goed. We nemen elkaar niets kwalijk en respecteren elkaars leven. Dat vind ik echt familie.
Maar voor iedereen is dat anders en dat respecteer ik ook.
Ik laat hem nu gewoon alleen gaan. Ergens denk ik dus dat juist het loslaten beter werkt dan ertegen in gaan.
Ik laat ook niet over mijn eigen grenzen gaan, dat weet hij en daarom probeert hij ook te jongleren tussen ons.
Vind ik voor hem niet leuk want het s de leukste man ever. Dit puntje is alleen een terugkomend iets. Maar ja, wat doe je als je merkt dat hij z'n best doet voor beide partijen.
Maar voor iedereen is dat anders en dat respecteer ik ook.
Ik laat hem nu gewoon alleen gaan. Ergens denk ik dus dat juist het loslaten beter werkt dan ertegen in gaan.
Ik laat ook niet over mijn eigen grenzen gaan, dat weet hij en daarom probeert hij ook te jongleren tussen ons.
Vind ik voor hem niet leuk want het s de leukste man ever. Dit puntje is alleen een terugkomend iets. Maar ja, wat doe je als je merkt dat hij z'n best doet voor beide partijen.
zondag 28 augustus 2016 21:35
Goede fee, voor mij is dat niet eens een vraag. Kind moet op tijd naar bed, punt. M
Voor mijn man is dat dus een positie waar hij moet schipperen. M
Het is niet zijn kind dus ik ben verantwoordelijk, snap ik. M
Maar dit is zijn leven nu oo@. Ik heb hem niet gedwongen om met mij te zijn. Het was een bewuste keuze van een volwassen man.
Voor mijn man is dat dus een positie waar hij moet schipperen. M
Het is niet zijn kind dus ik ben verantwoordelijk, snap ik. M
Maar dit is zijn leven nu oo@. Ik heb hem niet gedwongen om met mij te zijn. Het was een bewuste keuze van een volwassen man.
zondag 28 augustus 2016 21:37
quote:Rooosjee schreef op 28 augustus 2016 @ 21:33:
Elske, ik heb soms dat gevoel ja. Maar is dat fair?
Een moeder is belangrijk. Ik ben zelf ook moeder, dus ergens snap ik het wel.
Maar zoals zij haar gezin om haar heen wil, wil ik dat ook. En dat botst blijkbaar.Alleen totdat een kind volwassen is.
Elske, ik heb soms dat gevoel ja. Maar is dat fair?
Een moeder is belangrijk. Ik ben zelf ook moeder, dus ergens snap ik het wel.
Maar zoals zij haar gezin om haar heen wil, wil ik dat ook. En dat botst blijkbaar.Alleen totdat een kind volwassen is.
zondag 28 augustus 2016 21:38
quote:Rooosjee schreef op 28 augustus 2016 @ 21:33:
Elske, ik heb soms dat gevoel ja. Maar is dat fair?
Een moeder is belangrijk. Ik ben zelf ook moeder, dus ergens snap ik het wel.
Maar zoals zij haar gezin om haar heen wil, wil ik dat ook. En dat botst blijkbaar.
Ik vind eigenlijk dat als je kinderen uitgevlogen zijn, je als moeder niet meer mag verwachten dat je gezin iedere week om je heen is. Haar 'gezin' bestaat niet meer vind ik, op het moment dat je kinderen de deur uit zijn. Dan komen ze op bezoek, dat is anders.
Jouw gezin heeft nog thuiswonende kinderen, dat gaat voor.
Ik zou dus als (schoon) moeder nooit van mijn kinderen verwachten dat ze iedere keer naar mij toekomen. Mijn rol is op de achtergrond dan. Verjaardagen ed oke, dan wel maar niet twee keer in de week, of een keer per week en dat dwingend verwachten. Vind dat niet kunnen maar ja ben ook niet zo'n familie mens..
Elske, ik heb soms dat gevoel ja. Maar is dat fair?
Een moeder is belangrijk. Ik ben zelf ook moeder, dus ergens snap ik het wel.
Maar zoals zij haar gezin om haar heen wil, wil ik dat ook. En dat botst blijkbaar.
Ik vind eigenlijk dat als je kinderen uitgevlogen zijn, je als moeder niet meer mag verwachten dat je gezin iedere week om je heen is. Haar 'gezin' bestaat niet meer vind ik, op het moment dat je kinderen de deur uit zijn. Dan komen ze op bezoek, dat is anders.
Jouw gezin heeft nog thuiswonende kinderen, dat gaat voor.
Ik zou dus als (schoon) moeder nooit van mijn kinderen verwachten dat ze iedere keer naar mij toekomen. Mijn rol is op de achtergrond dan. Verjaardagen ed oke, dan wel maar niet twee keer in de week, of een keer per week en dat dwingend verwachten. Vind dat niet kunnen maar ja ben ook niet zo'n familie mens..
zondag 28 augustus 2016 21:46
Goede fee; helemaal mee eens. Ik weet niet hoe ik zal zijn als zoon volwassen is hoor. Misschien is het nu makkelijk praten maar ik weet wel dat hij mijn bezit niet is.
Ik hoop dat ik net als mijn ouders zal zijn; het leven van mijn kind respecteren. Zij doen dat zo goed. Soms zeuren se dat ik niet vaak genoeg Skype met ze ( ze wonen in het buitenland) maar ze kennen me door en door.
Dat is dus precies mijn issue; ik wil mijn man niet in een kutpositie brengen. Dus ben ik misschien degene die het touw moet loslaten zodat hij zich fijn voelt.
Ik hoop dat ik net als mijn ouders zal zijn; het leven van mijn kind respecteren. Zij doen dat zo goed. Soms zeuren se dat ik niet vaak genoeg Skype met ze ( ze wonen in het buitenland) maar ze kennen me door en door.
Dat is dus precies mijn issue; ik wil mijn man niet in een kutpositie brengen. Dus ben ik misschien degene die het touw moet loslaten zodat hij zich fijn voelt.
zondag 28 augustus 2016 21:50
Maar gaat het nu over elke zondag bij je schoonmoeder eten of was dit toevallig nu op zondag?
Als jouw bezwaar de bedtijd van je kind is, is het misschien op te lossen door af te spreken standaard op die dag eerder te eten, of ´s middags op de koffie te gaan.
Al begrijp ik ook zeker dat je er niet elke zondag zin in hebt. Ik zou een compromis met man proberen te vinden (bv de tweede en vierde zondag vd maand), en die afspraak eventueel ook aan zijn familie kan doorgeven. Dit om wekelijks gezeur te voorkomen. Tussen jou en je man en met zijn familie.
Ik vind dat je mag verwachten dat (schoon)ouders begrijpen dat in principe het eigen gezin voor gaat (mn als er kinderen zijn). Maar niet iedere (schoon)moeder ziet dat zo helaas.
Als jouw bezwaar de bedtijd van je kind is, is het misschien op te lossen door af te spreken standaard op die dag eerder te eten, of ´s middags op de koffie te gaan.
Al begrijp ik ook zeker dat je er niet elke zondag zin in hebt. Ik zou een compromis met man proberen te vinden (bv de tweede en vierde zondag vd maand), en die afspraak eventueel ook aan zijn familie kan doorgeven. Dit om wekelijks gezeur te voorkomen. Tussen jou en je man en met zijn familie.
Ik vind dat je mag verwachten dat (schoon)ouders begrijpen dat in principe het eigen gezin voor gaat (mn als er kinderen zijn). Maar niet iedere (schoon)moeder ziet dat zo helaas.
zondag 28 augustus 2016 21:52
zondag 28 augustus 2016 21:53
quote:Rooosjee schreef op 28 augustus 2016 @ 21:48:
Ambra, dat wordt dus wel verwacht maar de vraag is : hoe ga je daar als partner mee om als je je man niet in die positie wilt brengen.
Dit 'win' ik nooit en ik zie het niet eens als wedstrijd.
Nou dan laat je het zo en zeur je er niet om.
Of je gaat met man praten over wat jij van hem wil qua gezinstijd en hij graag zou willen qua frequentie en tijdstippen en dagen met jullie en welke dus niet met familie.
En dragen jullie dat samen uit naar zijn familie. Soms wennen ze eraan en soms niet. Hun probleem. Man is toch geen baby?
Ambra, dat wordt dus wel verwacht maar de vraag is : hoe ga je daar als partner mee om als je je man niet in die positie wilt brengen.
Dit 'win' ik nooit en ik zie het niet eens als wedstrijd.
Nou dan laat je het zo en zeur je er niet om.
Of je gaat met man praten over wat jij van hem wil qua gezinstijd en hij graag zou willen qua frequentie en tijdstippen en dagen met jullie en welke dus niet met familie.
En dragen jullie dat samen uit naar zijn familie. Soms wennen ze eraan en soms niet. Hun probleem. Man is toch geen baby?
zondag 28 augustus 2016 21:56
Kirikou dat was mijn idee! Nu is Hervelle woensdag en zondag bij familie eten.
Ik heb voorgesteld om iig 1 x per maand bij ons te doen zodat ik er ook bij kan zijn en die andere twee kunnen prima bij haar. 1 zondag in de maand werkt man.
Aan man voorgesteld, zijn moeder betrokken bij een discussie die daarover ging. Zijn was het met mij eens; eerst thuis bespreken.
Doet man nu dus ook maar toch wordt t verwacht.
Ik moet nu gewoo niet meer meegaan op zondag, ook al kan ik wel. Maar dan zetbik man dus in een rare positie.
Ik heb voorgesteld om iig 1 x per maand bij ons te doen zodat ik er ook bij kan zijn en die andere twee kunnen prima bij haar. 1 zondag in de maand werkt man.
Aan man voorgesteld, zijn moeder betrokken bij een discussie die daarover ging. Zijn was het met mij eens; eerst thuis bespreken.
Doet man nu dus ook maar toch wordt t verwacht.
Ik moet nu gewoo niet meer meegaan op zondag, ook al kan ik wel. Maar dan zetbik man dus in een rare positie.
