Relaties
alle pijlers
Lotgenoten gezocht: Ik heb een kind van een narcist.
donderdag 15 mei 2014 16:29
Door de jaren heen heb ik al een aantal topics geopend over het, zacht uitgedrukte, nogal vervelende gedrag van mijn inmiddels ex-man.
Ik ben erachter dat hij een eersteklas narcist is. Ik heb tijd nodig om de jaren te verwerken die ik met hem heb doorstaan. Het was verschrikkelijk. Het erge is dat ik een kind van deze man heb. Niet te verwarren met dat ik niet gek ben op mijn kind.
Maar het beste zou zijn om alle contact met dit monster te verbreken maar dat kan niet, omdat ik een zoon met hem heb. In het ouderschapsplan staat dat mijn zoon om het weekend naar zijn vader toe moet. Dat gebeurd sinds januari niet. Omdat ik mijn kind niet aan hem toevertrouw.
Mensen die niet bekend zijn met het onderwerp 'narcist' zullen niet goed begrijpen wat dit allemaal inhoud. Graag zou ik in contact komen met anderen die in een soortgelijke situatie zitten. Hoe pak je dit aan? Ik vecht voor mijn kind, wil het beste voor hem. Daarom sta ik het contact tussen hem en zijn vader in de weg. Dat is niet wat ik altijd wil doen, omdat het voor een kind belangrijk is om een vader te kennen. Maar ik voel me nu machteloos staan. Ik ben me steeds meer gaan verdiepen in dit onderwerp, narcisme. Deze mensen zijn niet in staat van iemand te houden, zelfs niet van hun eigen kind. Het is slechts een middel om mee te pronken.
Nu zullen er reacties komen: natuurlijk laat je jouw kind niet met zo iemand omgaan. Maar mijn zoon mist zijn vader, zit in een loyaliteitsconflict. Ik heb het gevoel dat ik vast zit. Hoe moet dit verder? Die man heeft me zoveel pijn gedaan, ik wil niets meer met hem te maken hebben maar dit is niet mogelijk.
Communicatie is een groot probleem. Ik wil in gesprek gaan, duidelijke afspraken maken, maar als het meneer niet aanstaat komt hij de afspraken niet na. En natuurlijk is het allemaal mijn schuld. Ik ben er zo moe van en verlang zo naar rust.
Ik hoop dat er hier iemand is die begrijpt wat ik bedoel, weet hoe hier mee om te gaan. Ik wil graag verder met mijn leven en het beste voor mijn zoon.
Hoe pakken andere ouders dit aan, met een narcistische ex?
Ik ben erachter dat hij een eersteklas narcist is. Ik heb tijd nodig om de jaren te verwerken die ik met hem heb doorstaan. Het was verschrikkelijk. Het erge is dat ik een kind van deze man heb. Niet te verwarren met dat ik niet gek ben op mijn kind.
Maar het beste zou zijn om alle contact met dit monster te verbreken maar dat kan niet, omdat ik een zoon met hem heb. In het ouderschapsplan staat dat mijn zoon om het weekend naar zijn vader toe moet. Dat gebeurd sinds januari niet. Omdat ik mijn kind niet aan hem toevertrouw.
Mensen die niet bekend zijn met het onderwerp 'narcist' zullen niet goed begrijpen wat dit allemaal inhoud. Graag zou ik in contact komen met anderen die in een soortgelijke situatie zitten. Hoe pak je dit aan? Ik vecht voor mijn kind, wil het beste voor hem. Daarom sta ik het contact tussen hem en zijn vader in de weg. Dat is niet wat ik altijd wil doen, omdat het voor een kind belangrijk is om een vader te kennen. Maar ik voel me nu machteloos staan. Ik ben me steeds meer gaan verdiepen in dit onderwerp, narcisme. Deze mensen zijn niet in staat van iemand te houden, zelfs niet van hun eigen kind. Het is slechts een middel om mee te pronken.
Nu zullen er reacties komen: natuurlijk laat je jouw kind niet met zo iemand omgaan. Maar mijn zoon mist zijn vader, zit in een loyaliteitsconflict. Ik heb het gevoel dat ik vast zit. Hoe moet dit verder? Die man heeft me zoveel pijn gedaan, ik wil niets meer met hem te maken hebben maar dit is niet mogelijk.
Communicatie is een groot probleem. Ik wil in gesprek gaan, duidelijke afspraken maken, maar als het meneer niet aanstaat komt hij de afspraken niet na. En natuurlijk is het allemaal mijn schuld. Ik ben er zo moe van en verlang zo naar rust.
Ik hoop dat er hier iemand is die begrijpt wat ik bedoel, weet hoe hier mee om te gaan. Ik wil graag verder met mijn leven en het beste voor mijn zoon.
Hoe pakken andere ouders dit aan, met een narcistische ex?
woensdag 21 mei 2014 15:01
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 14:59:
[...]
Voordat je commentaar levert eerst even goed lezen. Nee, ik woon bij mijn ouders nu samen met mijn zoon.
De situatie waar ik nu in zit heeft met de kwestie kinderen die een kind krijgen niets te maken.Dat heeft er wellicht alles mee te maken. In die zin dat je volkomen onverantwoord en onvolwassen met het belang van je kind omgaat.
[...]
Voordat je commentaar levert eerst even goed lezen. Nee, ik woon bij mijn ouders nu samen met mijn zoon.
De situatie waar ik nu in zit heeft met de kwestie kinderen die een kind krijgen niets te maken.Dat heeft er wellicht alles mee te maken. In die zin dat je volkomen onverantwoord en onvolwassen met het belang van je kind omgaat.
woensdag 21 mei 2014 15:03
quote:Ratsmodee schreef op 21 mei 2014 @ 15:00:
[...]
Slaan/corrigerend tikken; jullie kind verhuizen naar 2 uur van de vader en vervolgens dat kind onttrekken aan de omgangsregeling noem ik bepaald geen kleine dingen. Dat is niet 'onhandig' meer, maar bewuste grove nalatigheid in het nadeel van JULLIE kind.
Snap het dan! Het is pas mishandeling als de vader het doet!
Vader is niet lief tegen kind: mentale mishandeling!
Moeder slaat kind: corrigerende tik!
Logisch toch!
[...]
Slaan/corrigerend tikken; jullie kind verhuizen naar 2 uur van de vader en vervolgens dat kind onttrekken aan de omgangsregeling noem ik bepaald geen kleine dingen. Dat is niet 'onhandig' meer, maar bewuste grove nalatigheid in het nadeel van JULLIE kind.
Snap het dan! Het is pas mishandeling als de vader het doet!
Vader is niet lief tegen kind: mentale mishandeling!
Moeder slaat kind: corrigerende tik!
Logisch toch!
woensdag 21 mei 2014 15:07
quote:markovic schreef op 21 mei 2014 @ 15:01:
[...]
Dat heeft er wellicht alles mee te maken. In die zin dat je volkomen onverantwoord en onvolwassen met het belang van je kind omgaat.
Dus dat ik op zoek ben naar de beste manier om met de situatie om te gaan geeft aan dat ik onvolwassen en onverantwoord bezig ben?
En ouders van 30 plus doen wel alles goed? Ik zie echt niet in wat leeftijd ermee te maken heeft.
[...]
Dat heeft er wellicht alles mee te maken. In die zin dat je volkomen onverantwoord en onvolwassen met het belang van je kind omgaat.
Dus dat ik op zoek ben naar de beste manier om met de situatie om te gaan geeft aan dat ik onvolwassen en onverantwoord bezig ben?
En ouders van 30 plus doen wel alles goed? Ik zie echt niet in wat leeftijd ermee te maken heeft.
woensdag 21 mei 2014 15:10
quote:markovic schreef op 21 mei 2014 @ 15:03:
[...]
Snap het dan! Het is pas mishandeling als de vader het doet!
Vader is niet lief tegen kind: mentale mishandeling!
Moeder slaat kind: corrigerende tik!
Logisch toch!Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen. Omver duwen, aan de armen trekken, gooien, klappen geven, dat is mishandeling. Dingen waar ik me nooit schuldig aan zal maken. Waarom moet ik me steeds verdedigen?
[...]
Snap het dan! Het is pas mishandeling als de vader het doet!
Vader is niet lief tegen kind: mentale mishandeling!
Moeder slaat kind: corrigerende tik!
Logisch toch!Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen. Omver duwen, aan de armen trekken, gooien, klappen geven, dat is mishandeling. Dingen waar ik me nooit schuldig aan zal maken. Waarom moet ik me steeds verdedigen?
woensdag 21 mei 2014 15:13
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 15:10:
[...]
Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen. Omver duwen, aan de armen trekken, gooien, klappen geven, dat is mishandeling. Dingen waar ik me nooit schuldig aan zal maken. Waarom moet ik me steeds verdedigen?
Je hebt het echt allemaal zelf gezegd. Vader schreeuwt tegen kind en dat vind je mentale mishandeling, jij hebt je kind geslagen, maar dat is ok, dat was maar een corrigerende tik.
Je lult alleen maar in je eigen straatje!
[...]
Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen. Omver duwen, aan de armen trekken, gooien, klappen geven, dat is mishandeling. Dingen waar ik me nooit schuldig aan zal maken. Waarom moet ik me steeds verdedigen?
Je hebt het echt allemaal zelf gezegd. Vader schreeuwt tegen kind en dat vind je mentale mishandeling, jij hebt je kind geslagen, maar dat is ok, dat was maar een corrigerende tik.
Je lult alleen maar in je eigen straatje!
woensdag 21 mei 2014 15:21
Ik heb mijn kind niet geslagen. Je kind een mislukkeling noemen of een kk kind die niets kan. Dat is normaal?? Zo kan ik nog wel wat woorden opnoemen. Of mij uitschelden in bijzijn van ons kind. Hij heeft nog steeds de eigenschap mij te willen beschermen, is op zijn hoede, houd in de gaten hoe ik mij gedraag in bijzijn van mijn vriend. Komt dan af en toe kijken of alles wel goed gaat. Of mijn vriend mij goed behandeld. Het breekt mijn hart dat mijn kind van 6 dat doet... Die behoefte heeft om dat te doen. Omdat hij heeft gezien hoe zijn vader zijn moeder duwde en uitschold voor van alles en nog wat. Ook dat vind ik een vorm van mishandeling.
Iedere dag voordat mijn kind gaat slapen vraag ik hem of hij nog iets kwijt wilt, en stel ik hem gerust. Alles komt goed. Vertel dat papa hem ook mist. Altijd mag hij papa bellen als hij dat wilt. En hopelijk ook snel echt contact.
Iedere dag voordat mijn kind gaat slapen vraag ik hem of hij nog iets kwijt wilt, en stel ik hem gerust. Alles komt goed. Vertel dat papa hem ook mist. Altijd mag hij papa bellen als hij dat wilt. En hopelijk ook snel echt contact.
woensdag 21 mei 2014 15:28
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 15:10:
Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen.
Je kunt wel mooi praten hoor, maar een corrigerend tik is gewoon slaan. Dat kun je niet mooier maken.
Wat mij stoort is dat je -in woorden- beweert het beste voor je kind te willen en vanuit dat belang handelt, maar uit je daden blijkt het tegendeel. Je speelt zowel voor eigen psychiater als eigen rechter en kent jezelf -vanuit je EIGEN belang- de autoriteit toe om te handelen zoals JOU dat goed lijkt.
Vanuit diezelfde autoriteit oordeel je hard en negatief over je ex, maar je eigen aandeel ontken je grotendeels of je noemt het geringschattend 'onhandig'.
Je noemt je ex manipulerend, maar dat is nou precies wat je zèlf doet. Je manipuleert de situatie èn de waarheid in je eigen voordeel. In woorden zowel als in daden en je laat het werkelijke belang, dat van JULLIE kind, daarin helemaal ondersneeuwen.
Dat is egoïstisch en heel schadelijk voor jullie kind.
Wat wil je nou eigenlijk echt, wraak nemen op je ex?
Dat is niet wat ik zeg. Schelden valt onder mentale mishandeling. Dat zou ik nooit doen.
Je kunt wel mooi praten hoor, maar een corrigerend tik is gewoon slaan. Dat kun je niet mooier maken.
Wat mij stoort is dat je -in woorden- beweert het beste voor je kind te willen en vanuit dat belang handelt, maar uit je daden blijkt het tegendeel. Je speelt zowel voor eigen psychiater als eigen rechter en kent jezelf -vanuit je EIGEN belang- de autoriteit toe om te handelen zoals JOU dat goed lijkt.
Vanuit diezelfde autoriteit oordeel je hard en negatief over je ex, maar je eigen aandeel ontken je grotendeels of je noemt het geringschattend 'onhandig'.
Je noemt je ex manipulerend, maar dat is nou precies wat je zèlf doet. Je manipuleert de situatie èn de waarheid in je eigen voordeel. In woorden zowel als in daden en je laat het werkelijke belang, dat van JULLIE kind, daarin helemaal ondersneeuwen.
Dat is egoïstisch en heel schadelijk voor jullie kind.
Wat wil je nou eigenlijk echt, wraak nemen op je ex?
woensdag 21 mei 2014 15:31
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 15:21:
Iedere dag voordat mijn kind gaat slapen vraag ik hem of hij nog iets kwijt wilt, en stel ik hem gerust. Alles komt goed. Vertel dat papa hem ook mist. Altijd mag hij papa bellen als hij dat wilt. En hopelijk ook snel echt contact.
Arm arm arm kind, in slaap gesust met een dooie mus.
Er is maar één die kan zorgen dat 'het goed komt' en degene houdt dat nou net tegen.
Iedere dag voordat mijn kind gaat slapen vraag ik hem of hij nog iets kwijt wilt, en stel ik hem gerust. Alles komt goed. Vertel dat papa hem ook mist. Altijd mag hij papa bellen als hij dat wilt. En hopelijk ook snel echt contact.
Arm arm arm kind, in slaap gesust met een dooie mus.
Er is maar één die kan zorgen dat 'het goed komt' en degene houdt dat nou net tegen.
woensdag 21 mei 2014 15:31
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 15:21:
Omdat hij heeft gezien hoe zijn vader zijn moeder duwde en uitschold voor van alles en nog wat. Ook dat vind ik een vorm van mishandeling.
jouw vriend had je niet mogen mishandelen, maar jij had de verantwoordelijkheid je kind uit die ongezonde situatie weg te halen.
Dat deed je niet, dat maakt jou medeverantwoordelijk
Omdat hij heeft gezien hoe zijn vader zijn moeder duwde en uitschold voor van alles en nog wat. Ook dat vind ik een vorm van mishandeling.
jouw vriend had je niet mogen mishandelen, maar jij had de verantwoordelijkheid je kind uit die ongezonde situatie weg te halen.
Dat deed je niet, dat maakt jou medeverantwoordelijk
woensdag 21 mei 2014 15:34
Zoek Hulp, Loesje. En omdat je mijn eerdere post ook al verkeerd interpreteerde: Zoek Hulp Voor Jezelf.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.
woensdag 21 mei 2014 15:41
quote:Amand schreef op 21 mei 2014 @ 15:34:
Zoek Hulp, Loesje. En omdat je mijn eerdere post ook al verkeerd interpreteerde: Zoek Hulp Voor Jezelf.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.Ik ben niet vaak met je eens Amand ( ), maar in deze post kan ik me hartgrondig vinden.
Zoek Hulp, Loesje. En omdat je mijn eerdere post ook al verkeerd interpreteerde: Zoek Hulp Voor Jezelf.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.Ik ben niet vaak met je eens Amand ( ), maar in deze post kan ik me hartgrondig vinden.
woensdag 21 mei 2014 15:51
quote:waterval70 schreef op 21 mei 2014 @ 14:30:
[...]
Ik heb deze procedure tegen de vader van mijn kind gevoerd. En daar is veel gebeurd. Niet slechts een keer niet meewerken. Wat ik van mijn advocaat begreep is dat de rechter bij niet meewerken door vader, liever eerst een paar keer de procedure van vervangende toestemming toepast eer een vader het gezag kwijtraakt. Maar goed, de vader van mijn kind was zo extreem dat dit gelukkig niet nodig is geweest.
Wil een moeder het gezag kwijtraken, dan moet er sprake zijn van langdurig niet meewerken. Dit betreft enkele maanden en een vader die geen stappen zet, behalve WA berichtjes sturen. Los van de foute keuzes die moeder maakt in deze.
Je hebt TO goed voorgelicht.
Dank, Waterval.
Daarbij, je hebt helemaal gelijk, hoor. Om het ouderlijk gezag kwijt te raken, moet je het in beginsel wel echt heel bont maken. Enkel ruzie tussen ouders of een ouder die een paar keer niet meewerkt is hiertoe onvoldoende. Ik doelde in mijn reactie echt op de hele extreme vechtscheidingen. Te denken valt daarbij bijvoorbeeld ook aan situaties waarin de moeder dreigt het kind mee te willen nemen over de grens. In beginsel zal een kinderrechter al het mogelijke doen om beide ouders in te laten zien dat zij samen voor een kind hebben gekozen en dat zij dus ook samen verantwoordelijk zijn voor de opvoeding. Ruziënde ouders heeft een kinderrechter over het algemeen een broertje dood aan.
Vervelend om te horen dat je dit allemaal hebt moeten meemaken met je ex-partner, Waterval. Dit zijn hele heftige situaties, die je niemand gunt.
[...]
Ik heb deze procedure tegen de vader van mijn kind gevoerd. En daar is veel gebeurd. Niet slechts een keer niet meewerken. Wat ik van mijn advocaat begreep is dat de rechter bij niet meewerken door vader, liever eerst een paar keer de procedure van vervangende toestemming toepast eer een vader het gezag kwijtraakt. Maar goed, de vader van mijn kind was zo extreem dat dit gelukkig niet nodig is geweest.
Wil een moeder het gezag kwijtraken, dan moet er sprake zijn van langdurig niet meewerken. Dit betreft enkele maanden en een vader die geen stappen zet, behalve WA berichtjes sturen. Los van de foute keuzes die moeder maakt in deze.
Je hebt TO goed voorgelicht.
Dank, Waterval.
Daarbij, je hebt helemaal gelijk, hoor. Om het ouderlijk gezag kwijt te raken, moet je het in beginsel wel echt heel bont maken. Enkel ruzie tussen ouders of een ouder die een paar keer niet meewerkt is hiertoe onvoldoende. Ik doelde in mijn reactie echt op de hele extreme vechtscheidingen. Te denken valt daarbij bijvoorbeeld ook aan situaties waarin de moeder dreigt het kind mee te willen nemen over de grens. In beginsel zal een kinderrechter al het mogelijke doen om beide ouders in te laten zien dat zij samen voor een kind hebben gekozen en dat zij dus ook samen verantwoordelijk zijn voor de opvoeding. Ruziënde ouders heeft een kinderrechter over het algemeen een broertje dood aan.
Vervelend om te horen dat je dit allemaal hebt moeten meemaken met je ex-partner, Waterval. Dit zijn hele heftige situaties, die je niemand gunt.
woensdag 21 mei 2014 16:19
quote:Amand schreef op 21 mei 2014 @ 15:34:
Zoek Hulp, Loesje. En omdat je mijn eerdere post ook al verkeerd interpreteerde: Zoek Hulp Voor Jezelf.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.
Hulp voor mezelf heb ik ook al zoals eerder gezegd. Wat ik zeg word ook steeds verkeerd geïnterpreteerd. Hij mag wel naar zijn vader toe. Maar alles moet duidelijk zijn. Er moet dan ook voor kind worden gezorgd. Dat is dus juist moeilijk voor hem. Kind moet eten, douchen. Lastige dingen voor mijn ex.
Dit topic heb ik in het beginsel juist geopend om misschien tips te kunnen krijgen voor een oplossing. Gelukkig heb ik ook een aantal heel goede tips gekregen, dank daarvoor. Ik verstop me juist niet. Als ik dat deed dan zou ik helemaal niets hebben gedaan.
Mijn kind slachtoffer maken van persoonlijke issues is juist niet wat ik wil. Ik kan alles loslaten wat er is gebeurd, zolang alles maar goed gaat met mijn kind. Verder wil ik ook nergens meer over praten met mijn ex. Het is tijd voor de toekomst, het verleden is geweest. Daarom wil ik zo graag goed met hem praten. Over ons kind. Het belang van hem.
Maar een van zijn eigenschappen is dat hij als een blad aan de boom kan omslaan. Zonder reden. Ene moment wil hij praten over koetjes en kalfjes, even later scheld hij me verrot. Daar ging het ook vaak mis in het contact met onze zoon. Het ene moment was hij de lieve papa, het volgende moment ging hij 'los'. Binnenshuis natuurlijk. Buitenshuis was hij altijd lief.
Zoek Hulp, Loesje. En omdat je mijn eerdere post ook al verkeerd interpreteerde: Zoek Hulp Voor Jezelf.
Je maakt jullie kind het slachtoffer van je persoonlijke issues en je legt het bij je kind neer om papa te bellen, waar hij van jou niet meer heen mag. Je laat de meeste commentaren van je afglijden (om jezelf te beschermen neem ik maar even aan) en je verstopt jezelf liever dan je eigen problemen op te lossen. Arm kind.
Hulp voor mezelf heb ik ook al zoals eerder gezegd. Wat ik zeg word ook steeds verkeerd geïnterpreteerd. Hij mag wel naar zijn vader toe. Maar alles moet duidelijk zijn. Er moet dan ook voor kind worden gezorgd. Dat is dus juist moeilijk voor hem. Kind moet eten, douchen. Lastige dingen voor mijn ex.
Dit topic heb ik in het beginsel juist geopend om misschien tips te kunnen krijgen voor een oplossing. Gelukkig heb ik ook een aantal heel goede tips gekregen, dank daarvoor. Ik verstop me juist niet. Als ik dat deed dan zou ik helemaal niets hebben gedaan.
Mijn kind slachtoffer maken van persoonlijke issues is juist niet wat ik wil. Ik kan alles loslaten wat er is gebeurd, zolang alles maar goed gaat met mijn kind. Verder wil ik ook nergens meer over praten met mijn ex. Het is tijd voor de toekomst, het verleden is geweest. Daarom wil ik zo graag goed met hem praten. Over ons kind. Het belang van hem.
Maar een van zijn eigenschappen is dat hij als een blad aan de boom kan omslaan. Zonder reden. Ene moment wil hij praten over koetjes en kalfjes, even later scheld hij me verrot. Daar ging het ook vaak mis in het contact met onze zoon. Het ene moment was hij de lieve papa, het volgende moment ging hij 'los'. Binnenshuis natuurlijk. Buitenshuis was hij altijd lief.
woensdag 21 mei 2014 16:20
quote:lilalinda schreef op 21 mei 2014 @ 15:31:
[...]
jouw vriend had je niet mogen mishandelen, maar jij had de verantwoordelijkheid je kind uit die ongezonde situatie weg te halen.
Dat deed je niet, dat maakt jou medeverantwoordelijkMijn kind uit de situatie halen is dus wat ik aan het doen ben. Maar volgens de meesten hier niet op de juiste manier.
[...]
jouw vriend had je niet mogen mishandelen, maar jij had de verantwoordelijkheid je kind uit die ongezonde situatie weg te halen.
Dat deed je niet, dat maakt jou medeverantwoordelijkMijn kind uit de situatie halen is dus wat ik aan het doen ben. Maar volgens de meesten hier niet op de juiste manier.
woensdag 21 mei 2014 16:28
@ Ratsmodee: nee, wraak nemen op mijn ex is niet wat ik wil. Ik geloof niet in wraak, het heeft totaal geen nut, voor geen van de partijen.
Nogmaals: het enige dat ik wil is een kind dat gelukkig is. Dat hij volgens de omgangsregeling om het weekend zijn vader ziet. Maar graag wil ik dat er dan ook goed voor hem word gezorgd.
Maar ik heb verder geen keus. Wat ik wil doet er niet toe.
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend. Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.
Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.
Nogmaals: het enige dat ik wil is een kind dat gelukkig is. Dat hij volgens de omgangsregeling om het weekend zijn vader ziet. Maar graag wil ik dat er dan ook goed voor hem word gezorgd.
Maar ik heb verder geen keus. Wat ik wil doet er niet toe.
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend. Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.
Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.
woensdag 21 mei 2014 16:33
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 16:19:
[...]
Hij mag wel naar zijn vader toe. Maar alles moet duidelijk zijn..... en daar ga je weer met die eisen die je niet mag stellen. Wat betekent dat trouwens; 'alles moet duidelijk zijn'. Je hebt een omgangsregeling. Wat is daar onduidelijk aan?quote:Ik verstop me juist niet. Als ik dat deed dan zou ik helemaal niets hebben gedaan.Uhh... wat heb je dan precies wel gedaan? Want dat is me even niet duidelijkquote:Mijn kind slachtoffer maken van persoonlijke issues is juist niet wat ik wil.Ik wil ook van alles niet. Meestal bewerkstellig ik dat door die dingen niet te doen. Maar misschien denk ik te simpel nu hoor, dat kan.quote:Ik kan alles loslaten wat er is gebeurd, zolang alles maar goed gaat met mijn kind....en meteen gaat het weer over jou en wat jij vindt.
[...]
Hij mag wel naar zijn vader toe. Maar alles moet duidelijk zijn..... en daar ga je weer met die eisen die je niet mag stellen. Wat betekent dat trouwens; 'alles moet duidelijk zijn'. Je hebt een omgangsregeling. Wat is daar onduidelijk aan?quote:Ik verstop me juist niet. Als ik dat deed dan zou ik helemaal niets hebben gedaan.Uhh... wat heb je dan precies wel gedaan? Want dat is me even niet duidelijkquote:Mijn kind slachtoffer maken van persoonlijke issues is juist niet wat ik wil.Ik wil ook van alles niet. Meestal bewerkstellig ik dat door die dingen niet te doen. Maar misschien denk ik te simpel nu hoor, dat kan.quote:Ik kan alles loslaten wat er is gebeurd, zolang alles maar goed gaat met mijn kind....en meteen gaat het weer over jou en wat jij vindt.
woensdag 21 mei 2014 16:37
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 16:28:
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend.
Nu opeens wel? En waarom 'waarschijnlijk'?quote:Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.En je initiële beslissing om jullie zoon bij zijn vader weg te houden was gebaseerd op.....? Wat?quote:Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.Fijn.
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend.
Nu opeens wel? En waarom 'waarschijnlijk'?quote:Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.En je initiële beslissing om jullie zoon bij zijn vader weg te houden was gebaseerd op.....? Wat?quote:Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.Fijn.
woensdag 21 mei 2014 16:41
Hallo Forum,
Ik heb alle reacties n.a.v. het verhaal van Loesje gelezen. Er spreekt beschuldiging, woede, kritiek, inleving, afwijzing en nog veel meer uit. Laat ik even kort reageren als "getuigendeskundige".
Ik zelf ben thans ruim 20 jaar getrouwd men een fantastische man. Toen wij elkaar leerden kennen waren we allebei net gescheiden: ik zelf "als vrienden uit elkaar met mijn ex zonder kinderen" en mijn man met een "vechtscheiding". Ook hij werd (en wordt na al die jaren) bestempeld als een klootzak, psychopaat, etc. en werden de kinderen bij hem weggehouden. Nu, na al die jaren en terwijl de kinderen nu zelf vader zijn geworden, druipt het sausje (lees hersenspoeling) van de ex nog
steeds door de omgang met de kleinkinderen. De nieuwbakken vaders (de kinderen van mijn man dus) worden nog steeds geïndoctrineerd (door zijn ex) dat kinderen bij mijn man niet veilig
zouden zijn. Mijn man is destijds gescheiden toen de kinderen onder de 5 jaar waren, dus die horen hun hele leven al dat mijn man een slecht mens zou zijn. De kwade genius echter (de ex van mijn man) stelt zich zielig op en wordt door haar kinderen ook gezien als zielig, omdat zij zich nog steeds gedraagt als slachtoffer van een scheiding die al meer dan 20 jaar geleden is.
Zij heeft haar leven gevuld met wraak, zieligheid, zich ongelukkig voelen, etc. Dus Loesje, laat het los. Gun je kind een vader, hoe moeilijk dat voor jou ook is. Je kind gaat het je later verwijten dat hij zijn vader niet heeft gekend, hoe gevaarlijk of gek die in jouw ogen ook mag zijn. Goed voor je kind zorgen is hem OOK zijn vader gunnen!
Ik heb alle reacties n.a.v. het verhaal van Loesje gelezen. Er spreekt beschuldiging, woede, kritiek, inleving, afwijzing en nog veel meer uit. Laat ik even kort reageren als "getuigendeskundige".
Ik zelf ben thans ruim 20 jaar getrouwd men een fantastische man. Toen wij elkaar leerden kennen waren we allebei net gescheiden: ik zelf "als vrienden uit elkaar met mijn ex zonder kinderen" en mijn man met een "vechtscheiding". Ook hij werd (en wordt na al die jaren) bestempeld als een klootzak, psychopaat, etc. en werden de kinderen bij hem weggehouden. Nu, na al die jaren en terwijl de kinderen nu zelf vader zijn geworden, druipt het sausje (lees hersenspoeling) van de ex nog
steeds door de omgang met de kleinkinderen. De nieuwbakken vaders (de kinderen van mijn man dus) worden nog steeds geïndoctrineerd (door zijn ex) dat kinderen bij mijn man niet veilig
zouden zijn. Mijn man is destijds gescheiden toen de kinderen onder de 5 jaar waren, dus die horen hun hele leven al dat mijn man een slecht mens zou zijn. De kwade genius echter (de ex van mijn man) stelt zich zielig op en wordt door haar kinderen ook gezien als zielig, omdat zij zich nog steeds gedraagt als slachtoffer van een scheiding die al meer dan 20 jaar geleden is.
Zij heeft haar leven gevuld met wraak, zieligheid, zich ongelukkig voelen, etc. Dus Loesje, laat het los. Gun je kind een vader, hoe moeilijk dat voor jou ook is. Je kind gaat het je later verwijten dat hij zijn vader niet heeft gekend, hoe gevaarlijk of gek die in jouw ogen ook mag zijn. Goed voor je kind zorgen is hem OOK zijn vader gunnen!
woensdag 21 mei 2014 17:02
quote:Loesje108 schreef op 21 mei 2014 @ 16:28:
Nogmaals: het enige dat ik wil is een kind dat gelukkig is. Dat hij volgens de omgangsregeling om het weekend zijn vader ziet. Maar graag wil ik dat er dan ook goed voor hem word gezorgd.
Maar ik heb verder geen keus. Wat ik wil doet er niet toe.
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend. Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.
Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.
Loesje, de denkfout die je (in de situatie met je ex) steeds maakt is dat jouw belang ook het belang van je kind is. Dat is niet zo en dat is soms een wrange levensles. Leer los te laten, zowel in woorden als in daden. Jouw ex doet het anders dan jou, wellicht niet zoals jij het graag ziet, maar laat het los!
Het siert je toe te geven dat je ogen geopend worden door dit topic en ik hoop dat deze 'wake up' call een aanzet kan zijn tot een betere omgang en samenwerking tav jullie kind.
Dat zou namelijk pas ècht in zijn belang zijn!
Nogmaals: het enige dat ik wil is een kind dat gelukkig is. Dat hij volgens de omgangsregeling om het weekend zijn vader ziet. Maar graag wil ik dat er dan ook goed voor hem word gezorgd.
Maar ik heb verder geen keus. Wat ik wil doet er niet toe.
Mijn zoon gaat zijn vader zien en dan waarschijnlijk volgend weekend. Ik hoop dat dit weekend hoort bij de 9 keer van de 10 dat het goed gaat.
Ik zie door de reacties wel in dat ik ook niet goed bezig ben, dat wil ik best toegeven.
Loesje, de denkfout die je (in de situatie met je ex) steeds maakt is dat jouw belang ook het belang van je kind is. Dat is niet zo en dat is soms een wrange levensles. Leer los te laten, zowel in woorden als in daden. Jouw ex doet het anders dan jou, wellicht niet zoals jij het graag ziet, maar laat het los!
Het siert je toe te geven dat je ogen geopend worden door dit topic en ik hoop dat deze 'wake up' call een aanzet kan zijn tot een betere omgang en samenwerking tav jullie kind.
Dat zou namelijk pas ècht in zijn belang zijn!
woensdag 21 mei 2014 17:14
quote:Conundrum schreef op 17 mei 2014 @ 17:35:
Dus als ik het goed begrijp is jouw ex door zijn ouders weggegeven voor adoptie, voor een voor hen (of waarschijnlijk haar) goede en rechtvaardige reden.
Dit heeft hem een flinke knauw gegeven, zo erg dat hij door het leven heen geen prettig mens is geworden. Volgens jou zelfs een narcist.
Dus beslis jij alleen, voor hem en voor jouw zoon, dat het wel een goede en rechtvaardige reden zou zijn om wederom een kind van zijn natuurlijke ouder te scheiden. Dat doen, wat zijn vader uiteindelijk ontzettend beschadigd heeft.
Kom maar op met die cirkel, geef het door, geef het door.Nogmaals
Dus als ik het goed begrijp is jouw ex door zijn ouders weggegeven voor adoptie, voor een voor hen (of waarschijnlijk haar) goede en rechtvaardige reden.
Dit heeft hem een flinke knauw gegeven, zo erg dat hij door het leven heen geen prettig mens is geworden. Volgens jou zelfs een narcist.
Dus beslis jij alleen, voor hem en voor jouw zoon, dat het wel een goede en rechtvaardige reden zou zijn om wederom een kind van zijn natuurlijke ouder te scheiden. Dat doen, wat zijn vader uiteindelijk ontzettend beschadigd heeft.
Kom maar op met die cirkel, geef het door, geef het door.Nogmaals
woensdag 21 mei 2014 18:06
TO, je kunt niet zelf een etiket (narcistisch) gaan plakken en dan willen dat je ex daar iets mee gaat doen, c.q. in therapie gaat. Hij is jouw ex, dus daar heb jij niets mee te maken.
Wat hier voorop staat is natuurlijk de veiligheid van het kind. Als je echt kunt bewijzen dat je kind gevaar loopt bij hem, dan zal een onafhankelijke partij dat vast moeten stellen.
Wat hier voorop staat is natuurlijk de veiligheid van het kind. Als je echt kunt bewijzen dat je kind gevaar loopt bij hem, dan zal een onafhankelijke partij dat vast moeten stellen.
