Relaties
alle pijlers
man gaat vreemd en verwekt kind bij haar...
maandag 19 maart 2012 10:26
Het onvoorstelbare is gebeurd: mijn man is vreemdgegaan (begon een paar maanden geleden), en zij blijkt nu zwanger te zijn van hem.
Wij zijn bijna 8 jaar getrouwd en hebben twee kinderen, zij is ook getrouwd en heeft 1 kind. Haar partner weet het nog niet (wel dat ze zwanger is, maar niet dat het (waarschijnlijk) niet van hem is). EDIT: INMIDDELS WEL
Nu staat mijn wereld natuurlijk op z'n kop! Mijn man wil met mij verder, en het kindje wordt wel geboren. De kans is 95% dat het van mijn man is, dit wordt nog getest maar duurt nog even.
Ik ben natuurlijk enorm boos, gekwetst, verdrietig. Wat zijn we in een ramp terechtgekomen!!
Dat mijn man is vreemdgegaan is 1 ding, dat zou ik nog kunnen vergeven uiteindelijk denk ik, maar door het kind verandert mijn leven voor altijd!
Door zijn %*@* stomme actie zal mijn leven nooit meer normaal zijn, is ons gezinsleven nooit meer simpel en in normale verhoudingen. HIJ bepaalt dat voor mij, wat een hufterigheid. Ik kan zelf alleen nog maar kiezen tussen een gebroken gezin, of leven met een buitenechtelijk kind erbij. Moeten onze kinderen hun vader straks délen??!! Dat wil ik helemaal niet! Maar dat kindje verdient ook een vader.
Als er geen kindje zou zijn kon ik het tennminste ooit nog achter me laten, maar nu zal ik er mee geconfronteerd blijven worden.
Als er geen kindje zou zijn, kon ik gewoon 'eisen' dat hij het contact zou verbreken. Ik heb er écht geen zin in dat hij met haar gezellig een kopje koffie gaat drinken, maar hoe moet dat dan als het kindje er is??!!
De afgelopen dagen waren heel raar. Overdag waren de kinderen er natuurlijk gewoon en hebben we gewoon onze afspraken met familie e.d. nagekomen, en gisteren met de kinderen er op uit geweest. Dat was eigenlijk bijna erg gezellig, en voor de kinderen wil ik ook gewoon en normaal doen, het helpt anders ook niet.
Maar 's avonds hebben we gesprekken, ben ik boos, moet ik huilen.
Mijn man doet nu erg z'n best, maar ik weet gewoon niet hoe het allemaal moet.
Omdat we kinderen hebben wil ik eruit proberen te komen. Ik heb al gezegd dat ik graag met iemand anders erbij wil praten over de situatie (psycholoog, relatietherapie oid), en dat hij dat dan maar moet gaan regelen. Ook wil ik nog aan hem vragen om een soa-test te doen.
Waar ik me het meeste zorgen over maak, is of ik het trek als het kind inderdaad van hem is, en hoe dat dan vorm krijgt in praktische zin. Hoe moet dat nou?
Dat er verder nog heel veel meer is, moet ook aandacht krijgen, maar ergens heb ik wel vertrouwen dat ons/mij dat gaat lukken met veel tijd en moeite. Maar dat kindje....
Ik heb me in ieder geval alvast ingeschreven voor een huurwoning, voor het geval het allemaal niet goed komt. Maar dat duurt natuurlijk ook eeuwen voor je daar uberhaupt voor in aanmerking komt.
Bah! Ik heb gewoon uit twee kwaden te kiezen!
Wij zijn bijna 8 jaar getrouwd en hebben twee kinderen, zij is ook getrouwd en heeft 1 kind. Haar partner weet het nog niet (wel dat ze zwanger is, maar niet dat het (waarschijnlijk) niet van hem is). EDIT: INMIDDELS WEL
Nu staat mijn wereld natuurlijk op z'n kop! Mijn man wil met mij verder, en het kindje wordt wel geboren. De kans is 95% dat het van mijn man is, dit wordt nog getest maar duurt nog even.
Ik ben natuurlijk enorm boos, gekwetst, verdrietig. Wat zijn we in een ramp terechtgekomen!!
Dat mijn man is vreemdgegaan is 1 ding, dat zou ik nog kunnen vergeven uiteindelijk denk ik, maar door het kind verandert mijn leven voor altijd!
Door zijn %*@* stomme actie zal mijn leven nooit meer normaal zijn, is ons gezinsleven nooit meer simpel en in normale verhoudingen. HIJ bepaalt dat voor mij, wat een hufterigheid. Ik kan zelf alleen nog maar kiezen tussen een gebroken gezin, of leven met een buitenechtelijk kind erbij. Moeten onze kinderen hun vader straks délen??!! Dat wil ik helemaal niet! Maar dat kindje verdient ook een vader.
Als er geen kindje zou zijn kon ik het tennminste ooit nog achter me laten, maar nu zal ik er mee geconfronteerd blijven worden.
Als er geen kindje zou zijn, kon ik gewoon 'eisen' dat hij het contact zou verbreken. Ik heb er écht geen zin in dat hij met haar gezellig een kopje koffie gaat drinken, maar hoe moet dat dan als het kindje er is??!!
De afgelopen dagen waren heel raar. Overdag waren de kinderen er natuurlijk gewoon en hebben we gewoon onze afspraken met familie e.d. nagekomen, en gisteren met de kinderen er op uit geweest. Dat was eigenlijk bijna erg gezellig, en voor de kinderen wil ik ook gewoon en normaal doen, het helpt anders ook niet.
Maar 's avonds hebben we gesprekken, ben ik boos, moet ik huilen.
Mijn man doet nu erg z'n best, maar ik weet gewoon niet hoe het allemaal moet.
Omdat we kinderen hebben wil ik eruit proberen te komen. Ik heb al gezegd dat ik graag met iemand anders erbij wil praten over de situatie (psycholoog, relatietherapie oid), en dat hij dat dan maar moet gaan regelen. Ook wil ik nog aan hem vragen om een soa-test te doen.
Waar ik me het meeste zorgen over maak, is of ik het trek als het kind inderdaad van hem is, en hoe dat dan vorm krijgt in praktische zin. Hoe moet dat nou?
Dat er verder nog heel veel meer is, moet ook aandacht krijgen, maar ergens heb ik wel vertrouwen dat ons/mij dat gaat lukken met veel tijd en moeite. Maar dat kindje....
Ik heb me in ieder geval alvast ingeschreven voor een huurwoning, voor het geval het allemaal niet goed komt. Maar dat duurt natuurlijk ook eeuwen voor je daar uberhaupt voor in aanmerking komt.
Bah! Ik heb gewoon uit twee kwaden te kiezen!
maandag 15 oktober 2012 11:09
Bedankt voor jullie 'hugs', lieve wensen enz.
De kogel is idd door de kerk. Maar dat is het begin nog maar natuurlijk.
Ik begin over een week met een nieuwe baan! 40 uur voor een schamel loon (net iets meer dan ik voorheen in 24 uur verdiende) maar het is werk. Doet me wel veel pijn dat ik de kinderen echt fulltime naar de opvang moet brengen. Ik sta dus echt helemaal niet meer op het schoolplein....
Ik heb gerekend en zou het rond kunnen breien als ik huur onder de huurgrens. Wel moet ik dan naar een andere gemeente, want in mijn gemeente is het niet te vinden. Echt behoorlijk k*t want dat betekent natuurlijk sowieso elke ochtend als ik de kinderen heb, een flink stuk rijden voordat we bij school(opvang) zijn. Je kunt een kind ook niet naar 2 scholen sturen natuurlijk, en mijn toekomstige ex blijft in het huis wonen (gelukkig, anders helemaal financiele strop).
Sorry, allemaal praktische dingen, maar dat moet nu eenmaal geregeld worden natuurlijk. Er zijn nu ook wel dagen bij dat ik op de bank zit te janken of me met chips voleet bij een slechte reality-serie (lekker kansloos), maar de echte klap zal wel komen als het geregel achter de rug is.
Net gezien dat mijn droombaan (waarvoor ik eerder ben afgewezen op het nippertje, met de reactie dat ik vooral moest reageren als er weer een vacature open kwam) weer openstaat! Wel voor 24 uur, en de eerste periode niet het salaris waarvan ik kan rondkomen.... zo balen.....
Zit nog te twijfelen of ik het toch probeer en dan op de andere dagen probeer post te gaan bezorgen ofzo om het rond te krijgen, maar betwijfel of ik dan genoeg geld binnenhark. Voelt echt rot, want als we niet zouden scheiden dan had ik dit zeker gedaan.
Nou ja, verder weet ik even niet zoveel, maar wilde weer wat van me laten horen!
De kogel is idd door de kerk. Maar dat is het begin nog maar natuurlijk.
Ik begin over een week met een nieuwe baan! 40 uur voor een schamel loon (net iets meer dan ik voorheen in 24 uur verdiende) maar het is werk. Doet me wel veel pijn dat ik de kinderen echt fulltime naar de opvang moet brengen. Ik sta dus echt helemaal niet meer op het schoolplein....
Ik heb gerekend en zou het rond kunnen breien als ik huur onder de huurgrens. Wel moet ik dan naar een andere gemeente, want in mijn gemeente is het niet te vinden. Echt behoorlijk k*t want dat betekent natuurlijk sowieso elke ochtend als ik de kinderen heb, een flink stuk rijden voordat we bij school(opvang) zijn. Je kunt een kind ook niet naar 2 scholen sturen natuurlijk, en mijn toekomstige ex blijft in het huis wonen (gelukkig, anders helemaal financiele strop).
Sorry, allemaal praktische dingen, maar dat moet nu eenmaal geregeld worden natuurlijk. Er zijn nu ook wel dagen bij dat ik op de bank zit te janken of me met chips voleet bij een slechte reality-serie (lekker kansloos), maar de echte klap zal wel komen als het geregel achter de rug is.
Net gezien dat mijn droombaan (waarvoor ik eerder ben afgewezen op het nippertje, met de reactie dat ik vooral moest reageren als er weer een vacature open kwam) weer openstaat! Wel voor 24 uur, en de eerste periode niet het salaris waarvan ik kan rondkomen.... zo balen.....
Zit nog te twijfelen of ik het toch probeer en dan op de andere dagen probeer post te gaan bezorgen ofzo om het rond te krijgen, maar betwijfel of ik dan genoeg geld binnenhark. Voelt echt rot, want als we niet zouden scheiden dan had ik dit zeker gedaan.
Nou ja, verder weet ik even niet zoveel, maar wilde weer wat van me laten horen!
maandag 15 oktober 2012 11:22
Ach, wat ontzettend naar allemaal, getver. Je zou eens kunnen kijken of het met twee banen te doen is: je droombaan voor 24 uur (waarmee je maar marginaal minder verdient dan met de 40 uur die je nu krijgt) en daarnaast part time post bezorgen, of schoonmaken. Is misschien ook beter te combineren met schooltijden?
Zorg je goed voor jezelf? Ook financieel? (Dat laatste ontbreekt er nog al eens aan, in al het verdriet. Je hebt recht op alimentatie, maak daar gebruik van. Kaalplukken is natuurlijk niet nodig, maar op een houtje bijten omdat je te trots bent ook niet.)
Zorg je goed voor jezelf? Ook financieel? (Dat laatste ontbreekt er nog al eens aan, in al het verdriet. Je hebt recht op alimentatie, maak daar gebruik van. Kaalplukken is natuurlijk niet nodig, maar op een houtje bijten omdat je te trots bent ook niet.)
Opinions are like assholes. Everybody has one.
maandag 15 oktober 2012 12:02
ZW wat naar voor jou dat het uiteindelijk toch nog niet is gelukt om er samen uit te komen ook al zag het er vanaf het begin al slecht uit..
Respect voor je instelling en houding naar je toekomstige ex.. petje af hoor.. wat jij allemaal hebt meegemaakt. Ik had niet zo vriendelijk gebleven.
Qua huisvestig, zijn er geen vakantiewoningen bij jou in de omgeving ? Of chalets die te koop staan en die eigenaren wel willen verhuren . Misschien heb je er al naar gekeken maar is maar een tip.
En qua werk.. Als het echt je droombaan is en je zou het idd kunnen combineren met post.. en je hebt dan voldoende inkomen.. zou ik zeggen ga er voor..
Heel veel succes en ik wens je alle goeds
Respect voor je instelling en houding naar je toekomstige ex.. petje af hoor.. wat jij allemaal hebt meegemaakt. Ik had niet zo vriendelijk gebleven.
Qua huisvestig, zijn er geen vakantiewoningen bij jou in de omgeving ? Of chalets die te koop staan en die eigenaren wel willen verhuren . Misschien heb je er al naar gekeken maar is maar een tip.
En qua werk.. Als het echt je droombaan is en je zou het idd kunnen combineren met post.. en je hebt dan voldoende inkomen.. zou ik zeggen ga er voor..
Heel veel succes en ik wens je alle goeds
maandag 15 oktober 2012 15:09
Echt een ontzettend heftig verhaal zeg Zwartjasje!
Wat vreselijk moet dit voor je zijn..
Al dat geregel, maakt het ook niet beter inderdaad.. Heb je geen familie om te helpen? En is je man eigenlijk nu, bij die ene vrouw? of woont hij alleen? En is de vrouw inmiddels bevallen? En zie je eht kind ooit?! ( Sorry, beetje vragen, waar ik nieuwschierig over ben)
Want ik las dat je je ingeschreven had voor een huurwoning bij de woningstichting maar je zegt dat dat ook eeuwig duurt.. voor jou niet, als je gaat scheiden en je hebt minderjarige kinderen ( waar ik vanuit ga?!?!!? ) dan krijg je urgentie!
Wens je alle sterkte en succes met alles!
Liefs,
Wat vreselijk moet dit voor je zijn..
Al dat geregel, maakt het ook niet beter inderdaad.. Heb je geen familie om te helpen? En is je man eigenlijk nu, bij die ene vrouw? of woont hij alleen? En is de vrouw inmiddels bevallen? En zie je eht kind ooit?! ( Sorry, beetje vragen, waar ik nieuwschierig over ben)
Want ik las dat je je ingeschreven had voor een huurwoning bij de woningstichting maar je zegt dat dat ook eeuwig duurt.. voor jou niet, als je gaat scheiden en je hebt minderjarige kinderen ( waar ik vanuit ga?!?!!? ) dan krijg je urgentie!
Wens je alle sterkte en succes met alles!
Liefs,
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
maandag 15 oktober 2012 15:19
quote:wished- schreef op 15 oktober 2012 @ 15:09:
Echt een ontzettend heftig verhaal zeg Zwartjasje!
Wat vreselijk moet dit voor je zijn..
Al dat geregel, maakt het ook niet beter inderdaad.. Heb je geen familie om te helpen? En is je man eigenlijk nu, bij die ene vrouw? of woont hij alleen? En is de vrouw inmiddels bevallen? En zie je eht kind ooit?! ( Sorry, beetje vragen, waar ik nieuwschierig over ben)
Want ik las dat je je ingeschreven had voor een huurwoning bij de woningstichting maar je zegt dat dat ook eeuwig duurt.. voor jou niet, als je gaat scheiden en je hebt minderjarige kinderen ( waar ik vanuit ga?!?!!? ) dan krijg je urgentie!
Wens je alle sterkte en succes met alles!
Liefs,Uhhm...dat zijn al lang geen redenen meer voor urgentie.
Echt een ontzettend heftig verhaal zeg Zwartjasje!
Wat vreselijk moet dit voor je zijn..
Al dat geregel, maakt het ook niet beter inderdaad.. Heb je geen familie om te helpen? En is je man eigenlijk nu, bij die ene vrouw? of woont hij alleen? En is de vrouw inmiddels bevallen? En zie je eht kind ooit?! ( Sorry, beetje vragen, waar ik nieuwschierig over ben)
Want ik las dat je je ingeschreven had voor een huurwoning bij de woningstichting maar je zegt dat dat ook eeuwig duurt.. voor jou niet, als je gaat scheiden en je hebt minderjarige kinderen ( waar ik vanuit ga?!?!!? ) dan krijg je urgentie!
Wens je alle sterkte en succes met alles!
Liefs,Uhhm...dat zijn al lang geen redenen meer voor urgentie.
maandag 15 oktober 2012 15:26
Heel veel sterkte. Ik zou zeggen ga voor die droombaan. Het is belangrijk dat je je ook nog goed voelt met wat je doet. En je krijgt wss huurtoeslag en zorgtoeslag enz. Daarbij verdien je met 40 uur met mager loon niet veel meer. Misschien kan je 2x per maand als je kinderen weg zijn zolang in het weekend erbij werken? Ik zou echt kijken of dat kan. Maar zorg vooral goed voor jezelf.
maandag 15 oktober 2012 15:36
quote:Ruza schreef op 15 oktober 2012 @ 15:19:
[...]
Uhhm...dat zijn al lang geen redenen meer voor urgentie.
Oh jawel zeker wel hoor!
Als jij minderjarige kinderen hebt, krijg je sowieso urgentie! Klaar
Geen twijfel over mogelijk, heb er net nog een artikel over gelezen, en mijn tante toevallig vorige week officeel gescheiden, heeft kinderen van 6 en 9.. En heeft ook urgentie gekregen.
Wanneer jij geen minderjarige kinderen hebt, of geen kinderen dan niet!! Maar wel, met minderjarige kinderen! Zijn ze je verplicht urgentie te geven..
[...]
Uhhm...dat zijn al lang geen redenen meer voor urgentie.
Oh jawel zeker wel hoor!
Als jij minderjarige kinderen hebt, krijg je sowieso urgentie! Klaar
Geen twijfel over mogelijk, heb er net nog een artikel over gelezen, en mijn tante toevallig vorige week officeel gescheiden, heeft kinderen van 6 en 9.. En heeft ook urgentie gekregen.
Wanneer jij geen minderjarige kinderen hebt, of geen kinderen dan niet!! Maar wel, met minderjarige kinderen! Zijn ze je verplicht urgentie te geven..
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
maandag 15 oktober 2012 16:13
quote:wished- schreef op 15 oktober 2012 @ 15:36:
[...]
Oh jawel zeker wel hoor!
Als jij minderjarige kinderen hebt, krijg je sowieso urgentie! Klaar
Geen twijfel over mogelijk, heb er net nog een artikel over gelezen, en mijn tante toevallig vorige week officeel gescheiden, heeft kinderen van 6 en 9.. En heeft ook urgentie gekregen.
Wanneer jij geen minderjarige kinderen hebt, of geen kinderen dan niet!! Maar wel, met minderjarige kinderen! Zijn ze je verplicht urgentie te geven..
Complete onzin.
Urgentie is in de meeste gemeenten alleen bij levensbedreigende situaties.
[...]
Oh jawel zeker wel hoor!
Als jij minderjarige kinderen hebt, krijg je sowieso urgentie! Klaar
Geen twijfel over mogelijk, heb er net nog een artikel over gelezen, en mijn tante toevallig vorige week officeel gescheiden, heeft kinderen van 6 en 9.. En heeft ook urgentie gekregen.
Wanneer jij geen minderjarige kinderen hebt, of geen kinderen dan niet!! Maar wel, met minderjarige kinderen! Zijn ze je verplicht urgentie te geven..
Complete onzin.
Urgentie is in de meeste gemeenten alleen bij levensbedreigende situaties.
maandag 15 oktober 2012 16:22
quote:isabon schreef op 15 oktober 2012 @ 16:13:
[...]
Complete onzin.
Urgentie is in de meeste gemeenten alleen bij levensbedreigende situaties.
Oh, dus jou gemeente zet jou en je kleine kinderen op straat?
Fijne gemeente.
Inderdaad urgentie is voor levensbedreigende situaties, maar een moeder met kleine kids kunnen ze niet op straat zetten hé! Lijkt me nogal logisch.
[...]
Complete onzin.
Urgentie is in de meeste gemeenten alleen bij levensbedreigende situaties.
Oh, dus jou gemeente zet jou en je kleine kinderen op straat?
Fijne gemeente.
Inderdaad urgentie is voor levensbedreigende situaties, maar een moeder met kleine kids kunnen ze niet op straat zetten hé! Lijkt me nogal logisch.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
maandag 15 oktober 2012 17:11
Wished nogmaals...dat klopt gewoo niet. Het verschilt pergemeente maar hier is de énige reden voor urgentie als de woning waar je nu woont schadelikk is voor je gezondheid of je er ivm gezondheid niet meer kunt wonen (want 4 hoog zonder lift en je zit sinds kort in een rolstoel)
Alleenstaand met kindeeen: pech gehad! Had je je shit beter moeten regelen.
Dat is iig de regel. Nu wordt die niet altijd zwart-wit gevolgd maar je mag er nooit vanuit gaan dat ze wel wat kunnen rdgelen.
Alleenstaand met kindeeen: pech gehad! Had je je shit beter moeten regelen.
Dat is iig de regel. Nu wordt die niet altijd zwart-wit gevolgd maar je mag er nooit vanuit gaan dat ze wel wat kunnen rdgelen.
maandag 15 oktober 2012 17:14
quote:wished- schreef op 15 oktober 2012 @ 16:22:
[...]
Oh, dus jou gemeente zet jou en je kleine kinderen op straat?
Fijne gemeente.
Inderdaad urgentie is voor levensbedreigende situaties, maar een moeder met kleine kids kunnen ze niet op straat zetten hé! Lijkt me nogal logisch.
Toontje lager mag ook wel.
Een scheiding is geen reden voor urgentie. Ook niet als je kinderen hebt.
En nu weer ontopic
[...]
Oh, dus jou gemeente zet jou en je kleine kinderen op straat?
Fijne gemeente.
Inderdaad urgentie is voor levensbedreigende situaties, maar een moeder met kleine kids kunnen ze niet op straat zetten hé! Lijkt me nogal logisch.
Toontje lager mag ook wel.
Een scheiding is geen reden voor urgentie. Ook niet als je kinderen hebt.
En nu weer ontopic
donderdag 18 oktober 2012 10:45
donderdag 18 oktober 2012 20:59
Hi.
Ik heb inmiddels besloten niet voor die 'droombaan' te gaan. Het is iets wat ik het liefste doe, maar waar ik me ook vol voor moet kunnen inzetten. Ik heb er een half jaartje geleden voor gesolliciteerd, ben toen 2e geworden met de opmerking dat ik vooral een volgende keer wel weer moest solliciteren.
Ik heb er nu denk ik niet genoeg energie voor om me er helemaal voor in te zetten. Dat is in deze functie wel echt nodig, ik moet nog veel leren, en ben ervan overtuigd dat ik het kan waarmaken, maar niet nu.
Wie weet over een jaar of wat.
Voorlopig dus wel 40 uur werken, met pijn in mijn hart, maar zo is het nu eenmaal. Op termijn wil ik dan 36 of 32 uur gaan werken, als ik meer verdien.
PA krijg ik wsch in de vorm van het kwijtschelden van mijn deel van de restschuld op onze woning. Urgentie is idd een grote gok, ik moet ook op andere paarden wedden. Morgen heb ik een bezichtiging van een woning in mijn woonplaats (de enige sinds maanden met een acceptabele prijs...!) maar ik heb niet de eerste keus. Het is in een complex met voornamelijk senioren en het is vrij gehorig. Ze zitten niet echt op kinderen te wachten dus, begrijpelijk. Maar ik ga er wel voor!
Ondertussen af en toe wat strijd met vnl. de oudste van 8. Heel begrijpelijk en voor je kinderen doe je heel veel natuurlijk, maar het is wel lastig om erbij te hebben. De wetenschap dat zij er ook mee zit, dat zij er in meegesleept wordt. Plus de momenten van wrijving natuurlijk.
Ik heb inmiddels besloten niet voor die 'droombaan' te gaan. Het is iets wat ik het liefste doe, maar waar ik me ook vol voor moet kunnen inzetten. Ik heb er een half jaartje geleden voor gesolliciteerd, ben toen 2e geworden met de opmerking dat ik vooral een volgende keer wel weer moest solliciteren.
Ik heb er nu denk ik niet genoeg energie voor om me er helemaal voor in te zetten. Dat is in deze functie wel echt nodig, ik moet nog veel leren, en ben ervan overtuigd dat ik het kan waarmaken, maar niet nu.
Wie weet over een jaar of wat.
Voorlopig dus wel 40 uur werken, met pijn in mijn hart, maar zo is het nu eenmaal. Op termijn wil ik dan 36 of 32 uur gaan werken, als ik meer verdien.
PA krijg ik wsch in de vorm van het kwijtschelden van mijn deel van de restschuld op onze woning. Urgentie is idd een grote gok, ik moet ook op andere paarden wedden. Morgen heb ik een bezichtiging van een woning in mijn woonplaats (de enige sinds maanden met een acceptabele prijs...!) maar ik heb niet de eerste keus. Het is in een complex met voornamelijk senioren en het is vrij gehorig. Ze zitten niet echt op kinderen te wachten dus, begrijpelijk. Maar ik ga er wel voor!
Ondertussen af en toe wat strijd met vnl. de oudste van 8. Heel begrijpelijk en voor je kinderen doe je heel veel natuurlijk, maar het is wel lastig om erbij te hebben. De wetenschap dat zij er ook mee zit, dat zij er in meegesleept wordt. Plus de momenten van wrijving natuurlijk.
donderdag 18 oktober 2012 23:01
zwartjasje, zorg dat je indien je voor de optie kwijtschelden van de restschuld op de woning gaat ook ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid krijgt van de hypotheekverstrekker. Immers, anders is de schuldverhouding met je ex wellicht wel weg maar kan de hypotheekverstrekker je nog altijd aanspreken.
Denk ook goed na of het verstandig is om de PA weg te strepen tegen de restantschuld. Immers, de kans is groot dat er sprake is van een Nationale Hypotheekgarantie. Bij uitkering van deze garantie is er dan nog wel een schuld bij het waarborgfonds maar indien je goed meewerkt om de schade te beperken is de kans groot dat er sprake is van kwijtschelding van deze uitkering op het tekort op de woning. Dan is het kwijtschelden van de PA een koekje van eigen deeg.
Denk ook goed na of het verstandig is om de PA weg te strepen tegen de restantschuld. Immers, de kans is groot dat er sprake is van een Nationale Hypotheekgarantie. Bij uitkering van deze garantie is er dan nog wel een schuld bij het waarborgfonds maar indien je goed meewerkt om de schade te beperken is de kans groot dat er sprake is van kwijtschelding van deze uitkering op het tekort op de woning. Dan is het kwijtschelden van de PA een koekje van eigen deeg.
donderdag 18 oktober 2012 23:20
Bedankt voor je tips!
We hebben geen NHG en het is idd de bedoeling dat mijn toekomstige ex de hypotheek op alleen zijn naam overzet (als het lukt). Hij heeft dan ook verder niet zoveel draagkracht meer over om ook nog PA te betalen.
We beginnen binnenkort met een mediator. Als het goed is houdt zij deze dingen ook in de gaten, het schijnt een goede te zijn. Wel hebben we nogal haast, want per 1/1/13 veranderen allerlei hypotheekregels en ook de voorwaarden voor hypotheekrenteaftrek.
We hebben geen NHG en het is idd de bedoeling dat mijn toekomstige ex de hypotheek op alleen zijn naam overzet (als het lukt). Hij heeft dan ook verder niet zoveel draagkracht meer over om ook nog PA te betalen.
We beginnen binnenkort met een mediator. Als het goed is houdt zij deze dingen ook in de gaten, het schijnt een goede te zijn. Wel hebben we nogal haast, want per 1/1/13 veranderen allerlei hypotheekregels en ook de voorwaarden voor hypotheekrenteaftrek.
donderdag 18 oktober 2012 23:28
He bah, ik lees het nu. Begrijp ik het goed dat jullie toch gaan scheiden? Je hebt geknokt, meer kun je niet doen. Ik hoop niet dat hij toch naar die ander is gegaan, dat zou wel erg zuur zijn, na alles wat jij hebt gedaan.
Wens je heel veel sterkte, en ik garandeer je, dat het vanaf nu alleen maar beter kan worden! Rust, dat heb je nodig, en dat ga je (tzt) krijgen, als alles is geregeld.
Wens je heel veel sterkte, en ik garandeer je, dat het vanaf nu alleen maar beter kan worden! Rust, dat heb je nodig, en dat ga je (tzt) krijgen, als alles is geregeld.
