Man kiest voor vriendin

25-04-2017 12:49 222 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Een tijdje geleden postte ik in een topic van iemand anders voor het eerst over mijn man die vanuit het (vrijwel) niets aangaf te willen scheiden. Een aantal van jullie vroeg zich toen af of hij een ander had omdat hij voortdurend met een vriendin (ook mijn vriendin) zat te appen. En guess what... na een bliksemsnelle scheiding (hij kondigde het aan begin juli vorig jaar en eind maart was alles officieel rond) krijg ik een appje dat hij een relatie met haar heeft en het aan de kinderen heeft verteld.

Ik ben woedend. Op haar, maar vooral op hem. De kinderen vinden het helemaal niet leuk, maar ze moeten zich maar aanpassen, vindt hij. Wat een hufter, wat een zak hooi. Ik ben chic gebleven en heb niet gereageerd, maar het liefst zou ik een enorme scene trappen of met een honkbalknuppel zijn auto in elkaar beuken ofzo. Wie heeft wijze raad/een hart onder de riem?
Alle reacties Link kopieren
Het stomme is dat ik voordat ik de boodschap kreeg, echt op de goeie weg was. Een vriendin zei de avond tevoren nog dat ze vond dat ik het zo goed deed. Maar 1 zo'n appje, en ik ben weer terug bij af.

Indertijd heb ik hem op de man af gevraagd of er wat speelde, wat hij hevig ontkende. Vanaf het moment dat ik weg was, was zij daar vrijwel continu over de vloer.

Vooral voor de kinderen vind ik het heel vervelend. Eerst de klap van de scheiding, dan mama verhuisd en dan papa een nieuwe vriendin, in nog geen half jaar tijd. Heb ze verteld hoe ik me er onder voelde (verdrietig) en heb ze beloofd dat er niemand tussen ons vier komt. Heeft iemand verder nog tips om ze op te vangen?
Alle reacties Link kopieren
En dankjulliewel voor de lieve steun! Doet me echt goed!
Alle reacties Link kopieren
Wat rot voor je TO. Geen scene schoppen, maar houd de eer aan jezelf. Doe wat het beste is voor je kinderen dan zullen zij later trots op je zijn.
TO vreselijk. Hopelijk heb je mensen om je heen waar je flink bij kan uithuilen. Flink gaan sporten, hardlopen, tennissen of bokslessen nemen is ook goed. Voel je je fysiek sterk en daardoor mentaal ook weer.



Wat een lage manier van doen die twee.

Ik zou zelf niet zijn auto stuk slaan of dat soort dingen, maar iets van uiting geven aan je boosheid kan naar mijn mening geen kwaad en lucht ook op. Het moet er toch uit. Ik zou tegen die zogenaamde vriendin zeggen 'zoals je eraan komt, kom je er ook weer af, je bent al nummer 5 waarmee hij je bedonderd heeft. En dat je echt niet begrijpt waarom hij dan nog elke dag ook met jou naar bed ging.' Misschien weet je ook nog iets negatiefs dat hij ooit over haar gezegd heeft. Dat ze niet zo een mooie gezichtuitdrukking heeft bijvoorbeeld. Dat blijft dan toch hangen en dan vertrouwt ze hem niet, net goed. Als ze in mijn vriendinggroep zat, dan mocht de groep weten wat voor fijne vriendin ze is.



Tegen je kinderen zou je wel kunnen zeggen dat je dit ook niet gewild hebt, maar dat jullie er iets moois van gaan maken samen. Verder zou ik niet negatief over hun vader praten.
Mja zwaar kut maar dit kan je toch niet verrassen? Gezien wat je eerder verteld hebt zou ik me er al op ingesteld hebben.
Je verhaal lijkt op het mijne.



Appen met een vriendin die zei ook met mij bevriend te zijn, ontkennen dat er iets met haar speelde, ook toen ik dat gewoon door had.

Zelfs nadat hij had aangekondigd te willen scheiden hield hij nog zes maanden vol dat hij en zij alleen vrienden waren, terwijl ik wíst dat ze verkering hadden, want mensen zijn niks te beroerd om je daarover in te lichten, ook al had ik zelf alle kanalen als social media dichtgegooid voor beiden. Daarbij was de nieuwe vrouw al onderdeel van de weekenden dat mijn dochter bij mijn ex was, want ja, hij was stomtoevallig 1 kilometer bij haar vandaan gaan wonen en ze waren zulke goede vrienden en dan zag je elkaar nou eenmaal regelmatig.



Erg classy allemaal.

Nu kan ik er hartelijk om lachen, het lijkt wel een klucht.



Drie jaar geleden deed het me ontzettend zeer. En dat doet het jou nu ook.

Je kunt er niks aan veranderen, behalve zo goed mogelijk samen ouders te zijn.

Hou dat in je achterhoofd. Dat dat belangrijk is en sla bij woede een kussen in elkaar met zo'n compact uitvouwparaluutje.

Dat lucht enorm op.



Het slijt, echt waar.

Praat er vooral over, uit je gevoelens hier of bij je vrienden en familie, Het wordt steeds minder, de pijn.

Eerst geloofde ik dat nauwelijks maar het klopt als mensen dat tegen je zeggen.

Het is een rijstebrijberg waar je helemaal zelf doorheen moet en dat gaat je lukken.
Wees aanwezig voor je kinderen. Geef ze een stabiel huis, maar zorg ook goed voor jezelf. Kies momenten om iets leuks te doen met vriendinnen, of in je eentje. Zodat je hen je aandacht kan geven als ze bij je zijn.



Praat niet respectloos over je ex, hoe groot die verleiding ook is. Hij blijft hun vader, ze zullen hun weg erin moeten vinden. Je belofte dat niemand tussen jou en de kinderen komt is nobel, maar je mag op den duur echt gaan daten, zolang je maar voorzichtig bent met het voorstellen aan je kinderen. Wacht daarmee tot je elkaar een half jaar of zo kent.



Kortom: zet je eigen leven niet on hold, maar wees sterk. Voor je kinderen, maar ook voor jezelf.
quote:mindelbaum schreef op 25 april 2017 @ 13:11:

En dankjulliewel voor de lieve steun! Doet me echt goed!



Je bent niet alleen hoor, veel mensen hebben soortgelijks meegemaakt.

Heel fijn om te spuien, dat kan hier uitgebreid.
Alle reacties Link kopieren
ff gewoon een knuffel....dit is heel hard. Doet me denken aan het t-shirt.....my husband ran of with my best friend, and I miss her.



Heel knap dat je je inhoudt tegenover je ex. Gun het hem niet. Gil, schreeuw, koop een boxbal, gooi ijsklontjes kapot in de douche (geeft een hoop lawaai er gaat weinig stuk). Trap een oude prullebak in elkaar.....en wees heeeeeeeeeeeel heeeeeeeeeeeel lief voor jezelf.



je gaat door een diep dal, been there done that. Mij hielp het niet als mensen zeiden dat het ooit weer goed kwam, dat de zon weer ging scheiden ed. Wraak lost zelden iets op.....al bestaat er zoiets als iets heel subtiels waar jezelf lekker om gniffelt zonder dat je er iemand echt mee kwaad doet.



Mijn "wraakmomentje" was 1,5 jaar nadat hij weg was. Ik was begonnen met rijlessen vlak nadat hij weg was. Ik had nog 3 laatste dozen van hem en kwam die brengen....net mijn auto. Hij verbaasd dat ik rijbewijs en auto had. Ik bracht de dozen....zette ze beneden en hij moest ze nog 4 trappen op. Ik zei...succes ermee!



Nee geen harde wraakactie...maar voelde zooooo goed hem te laten zien dat mijn leven door ging. Voor mij de 'ultime wraak' zonder dat ik er iemand mee beschadigde.



Probeer uiteindelijk zon momentje te creëren voor jezelf.....geef het tijd!



O ja...laat je kinderen niets merken van dat je van slag bent hiervan.



Hoe is je netwerk?
quote:doornroosje9 schreef op 25 april 2017 @ 13:10:

[...]



Euhm, ik mag hopen van niet.



Sterkte TO, zo'n man ben je liever kwijt. Nu besef je dat mss nog niet, maar het heeft tijd nodig.Is toch niet zo'n rare vraag? Als de vriendschap ineens over was na de scheiding, dan wist TO op dat moment eigenlijk al wel genoeg. Is het nog steeds zwaar kut natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
er zit een verschil tussen het wel weten en het daadwerkelijk bevestigd krijgen





Rottig TO, vooral ook omdat je kinderen er ook door geraakt worden. Snap dat het voor jou nu voelt alsof je weer bij af bent, maar echt, je krabbelt weer overeind en dan zul je merken dat je toch weer wat sneller terug bent bij waar je voor het appje was.

Sterkte en schaam je niet voor je gevoelens, die mogen er zijn. Kijk alleen wel uit dat je je kinderen er niet teveel mee belast
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
quote:Bitje93 schreef op 25 april 2017 @ 13:09:

Stuur even een apje terug om ze te feliciteren.



Het laatste dat ze verwachten en kan zelfs kwetsend over komen bij ze.Ik vind dit persoonlijk altijd zulk ongezond advies. Je gaat je dan zogenaamd beter voordoen dan dat je je voelt. Waarom zou je je voor zo een loser beter moeten voordoen dan dat je je voelt? Ik vind het alleen maar sterk als je het niet gaat zitten wegslikken. Ik zie dat bij een vriendin van mij. Ook bedrogen (met een meisje dat nog moest afstuderen!) en gescheiden met kinderen. En zij moet maar steeds de wijste zijn voor de kinderen, maar ondertussen gaat ze er aan onder door, zoveel als ze wegslikt en maar toestaat voor de kinderen. Nee hoor ik zou hem net zo lang mijn teleurstelling laten zien totdat ik opgelucht ben en weer verder kan. Ik zou willen dat mijn vriendin ook gewoon echt was. Dat dwingt ook meer respect af. Ze liep binnen hun huwelijk op haar tenen en nu nog eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Mocht je wraakgevoelens hebben. ........

Beste "wraak" is laten zien dat het heel goed met je gaat. Zal hij zich nog eens achter zijn oor krabben wat hij heeft gedaan
Alle reacties Link kopieren
quote:eva-luna schreef op 25 april 2017 @ 13:21:

[...]





Is toch niet zo'n rare vraag? Als de vriendschap ineens over was na de scheiding, dan wist TO op dat moment eigenlijk al wel genoeg. Is het nog steeds zwaar kut natuurlijk.Was ook niet slecht bedoeld hoor.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Mocht je zin hebben om te antwoorden zou ik zoiets appen als: jullie passen goed bij elkaar. Verder niets. Kan hij zich afvragen wat je daarmee bedoelt. Daar zou ik persoonlijk nog wel wat plezier aan beleven, zo'n antwoord sturen.

Verder een dikke het is gewoon zwaar k.u.t.
Nee, niet appen. Sta erboven, verlaag je niet tot dat soort moddersmijterij, dat levert alleen maar negatieve energie op.
Alle reacties Link kopieren
Lekker die twee negeren en super gelukkig worden. Geniet van je kinderen en doe alles wat je leuk vind. Maak nieuwe vrienden en straal.
you go girl
Alle reacties Link kopieren
Wat naar zeg, ik weet niet goed wat ik zou doen maar wil je wel sterkte wensen
My life, my way
Alle reacties Link kopieren
quote:Miss_Dizzy schreef op 25 april 2017 @ 13:16:

Mja zwaar kut maar dit kan je toch niet verrassen? Gezien wat je eerder verteld hebt zou ik me er al op ingesteld hebben.Nou ik niet. Ik zou me serieus niet voor kunnen stellen dat de man waarmee ik kinderen genomen heb me zo zou kunnen belazeren.
Alle reacties Link kopieren
Mindelbaum, je bent goed bezig! Geen contact zoeken is echt goed. Sterkte!





(Ps: het is een hufter)
Alle reacties Link kopieren
quote:missdory schreef op 25 april 2017 @ 13:27:

Mocht je wraakgevoelens hebben. ........

Beste "wraak" is laten zien dat het heel goed met je gaat. Zal hij zich nog eens achter zijn oor krabben wat hij heeft gedaan

+1

... en een dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren
Een iets andere situatie, maar met dezelfde strekking en gevoelens:



Mijn ex-man was mijn jeugdliefde en er zijn hele nare dingen gebeurd, na een relatie van 8 jaar en drie jaar getrouwd te zijn geweest heb ik de scheiding aangevraagd. Een oude goede vriendin van mij ging ineens met mijn ex-man, ex en ik waren toen wel al een jaar of twee uiteen maar het stak, omdat zij wist wat de reden was waarom wij uit elkaar waren.



Heel arrogant/kinderachtig stonden ze in de kroeg ineens tegenover mij, ik kreeg zelfs nog te horen dat alles wat er gebeurd was echt mijn eigen schuld is geweest en hij dat haar nooit zou aandoen. Ik dacht dat ze na een maand of twee zijn gaan samenwonen en hoorde van gemeenschappelijke vrienden zelfs dat ze trouwplannen hadden. (Zoals iemand hierboven al zei, mensen mogen je graag alles over van alles op de hoogte houden, of je nou wilt of niet).



Op de een of andere manier troostte mij de gedachte: "hoe je er aan komt, zo kom je er ook af".



Ik heb ze veel geluk samengewenst (met veel moeite een grimas weten te produceren wat zij als emotionele weglachen beschouwden) verder helemaal uit mijn leven gebannen, dat ging uiteraard een stuk makkelijker omdat mijn ex en ik geen kinderen hebben.



Vorig jaar hoorde ik viavia dat ze inderdaad uit elkaar waren. Hij een ander, zij volledig in de financiële problemen en kaalgeplukt, het ziekenhuis in geslagen en geestelijk helemaal stuk gemaakt. Precies zoals ik toen zat, maar ik had gelukkig geen kinderen en zij wel (gelukkig voor haar van haar andere ex-man)



Het was en is heel slecht van mij, maar ik had echt een triomfantelijk gevoel. Zo van, zie je wel? Het lag niet aan mij. Je kan hem niet redden en zijn nieuwe vriendin ook niet. Lekker puh. Heb het nooit gezegd hoor. Ondanks dat ik de neiging had.



Heel kinderachtig van mij, ik weet het.



Ik gun haar de ellende niet, nee dat is niet waar, haar kinderen gun ik de ellende niet, maar het was voor mij een bevestiging dat ik de juiste keuze gemaakt had en dat iedereen toekrijgt wat hij/zij verdient als ze een ander bewust pijn doen.



Wellicht zie je het nu niet en wat ik er mee wil zeggen, maar er komt een moment dat je denkt als je hem ziet: "ik heb het goed, ik ben blij dat ik van jou af ben en dat jij dit gedaan hebt is het beste wat mij ooit is overkomen".



Hoe kut het nu ook is, het komt goed met je en verlaag je nergens toe, ondanks de wraakgevoelens, ik ken het en begrijp je.



Voor nu veel wijsheid, een hele knuffel en veel sterkte toegewenst.
Alle reacties Link kopieren
Wat een rotsituatie! Veel sterkte voor nu en geloven in het ' karma' concept kan helpen denk ik. Hij is rottig geweest naar jou maar ooit krijgt hij de rekening wel gepresenteerd ( dit helpt bij mij meestal toch). Bovendien lijken ze nu misschien super gelukkig samen maar je weet niet hoe dit echt zit/ hoe lang dit gaat duren/ hoeveel onderhuidse problemen er zijn...



Het beste wat je volgens mij kan doen is vriendelijk maar zakelijk zijn mbt de kinderen en voor de rest het hele relatie gebeuren negeren. Mocht gij echt aansturen op een reactie kan je altijd zeggen: sinds onze scheiding heb ik niets te maken met jouw privé leven dus doe gerust wat goed voelt voor jou... Of iets dergelijks. En voor de rest: laat je privé maar gaan: roepen, tieren, huilen, feesten, kilo's snoepen etc... Wat maar helpt! Uiteindelijk zal het slijten en mag je trots zijn op jezelf!
Alle reacties Link kopieren
boosheid is verdriet. Geef toe aan je verdriet, rouw om de situatie, wees heel lief voor jezelf en zorg goed voor jezelf. Van je af praten en schrijven helpt. Sterkte!!!
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend naar



De eerdere adviezen kan ik me vooral bij aansluiten. Vooral verder gaan met je leven.



En dan nog even voor je kids: ik heb dit mee gemaakt als kind. Mijn moeder met de beste vriend van mijn vader. Binnen een half jaar was ze getrouwd. Mijn vader altijd helemaal over de zeik, wilde hem nooit meer zien en mijn moeder zo mn mogelijk. Hj was heel vaak overstuur en mijn moeder deed daar altijd heel laconiek over: hij moet maar eens verder gaan met zijn leven, het was zijn eigen schuld (onzin natuurlijk), hoezo kan hij zich er niet over heen zetten?

Omdat het voor ons heel moeilijk was om hem zo te zien en je het als kind echt niet snapt wat hem was overkomen had ik het gevoel dat mijn moeder gelijk had. Pas nu, dik 20 jaar later zie ik in dat mijn moeder vooral heel fout was, naar hem én naar ons toe.



Dus mijn advies: probeer je kinderen hier vooral buiten te houden, buiten jouw (overigens geheel terechte) emoties. Je wilt niet dat je kinderen jou zien als aanhankelijk/over-emotioneel en medelijden met je krijgen. Tuurlijk mag je uitspreken dat je verdrietig bent, maar probeer dat niet te vaak en te emotioneel te doen.



Heel veel sterkte
Only dead fish go with the flow.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven