Relaties
alle pijlers
Man praat in slaap - ik kan er niet meer tegen
donderdag 28 mei 2015 08:53
Ik weet niet of ik het nou onder relaties moet zetten of onder gezondheid, maar omdat onze relatie er onder te lijden heeft toch hiervoor gekozen.
Mijn man praat dus in zijn slaap. Meestal kraamt hij onzin uit, soms gaat het over zijn werk.
In het begin kon ik er nog om lachen en nam ik de raarste gesprekken met hem op tijdens zijn slaap.
Maar sinds vorig jaar is er een hoop veranderd. Hij werd aggressief toen ik hem wilde wakker maken. Spuugde me in mijn gezicht, schold me uit, ben 1 keer zo hard gevallen nadat ik hem wakker wilde maken en hij mij om duwde dat ik dagen lang met een ei op mijn voorhoofd heb gelopen.
Ik geloof hem niet meer als hij zegt dat hij wakker is... Toen hebben we een woord afgesproken, een gek woord, als ik dat zou vragen dan zou hij zich realiseren dat hij slaapt. Dit werkte een tijdje. De laatste keer werd hij zo boos omdat hij het woord niet meer wist en ik niet meer geloofde dat hij wakker was.
Enfin.... nu hoeft hij maar een kick in zijn slaap te geven en nu word ik aggressief! Ben zo boos om alle gebroken nachten en het feit dat ik weer naar de zolder moet verkassen om zo nog een klein beetje slaap te krijgen. Maar door mijn eigen boosheid heb ik zoveel adrenaline in me dat ik voor 4 uur geen oog dicht doe.
En hij... hij weet nergens van. Dus ik ben sochtends nog boos en hij weet niet wat er scheelt. O god, wat heb ik nou weer gedaan?! Het spijt hem verschrikkelijk maar hij weet er dus niks meer van.
Ik trek het niet meer. Worstel dagelijks met de gedachte om maar meteen in op zolder te gaan slapen. Maar samen slapen is voor mij de basis van een huwelijk. Als je dat niet meer samen doet, dan kan de relatie nog wel eens aan diggelen gaan.
Maar hoe nu verder?
Hebben jullie hier ervaring mee? Zou de dokter een optie zijn? Wat kan die in vredesnaam doen? Hoe komen we hier nou uit?
Mijn man praat dus in zijn slaap. Meestal kraamt hij onzin uit, soms gaat het over zijn werk.
In het begin kon ik er nog om lachen en nam ik de raarste gesprekken met hem op tijdens zijn slaap.
Maar sinds vorig jaar is er een hoop veranderd. Hij werd aggressief toen ik hem wilde wakker maken. Spuugde me in mijn gezicht, schold me uit, ben 1 keer zo hard gevallen nadat ik hem wakker wilde maken en hij mij om duwde dat ik dagen lang met een ei op mijn voorhoofd heb gelopen.
Ik geloof hem niet meer als hij zegt dat hij wakker is... Toen hebben we een woord afgesproken, een gek woord, als ik dat zou vragen dan zou hij zich realiseren dat hij slaapt. Dit werkte een tijdje. De laatste keer werd hij zo boos omdat hij het woord niet meer wist en ik niet meer geloofde dat hij wakker was.
Enfin.... nu hoeft hij maar een kick in zijn slaap te geven en nu word ik aggressief! Ben zo boos om alle gebroken nachten en het feit dat ik weer naar de zolder moet verkassen om zo nog een klein beetje slaap te krijgen. Maar door mijn eigen boosheid heb ik zoveel adrenaline in me dat ik voor 4 uur geen oog dicht doe.
En hij... hij weet nergens van. Dus ik ben sochtends nog boos en hij weet niet wat er scheelt. O god, wat heb ik nou weer gedaan?! Het spijt hem verschrikkelijk maar hij weet er dus niks meer van.
Ik trek het niet meer. Worstel dagelijks met de gedachte om maar meteen in op zolder te gaan slapen. Maar samen slapen is voor mij de basis van een huwelijk. Als je dat niet meer samen doet, dan kan de relatie nog wel eens aan diggelen gaan.
Maar hoe nu verder?
Hebben jullie hier ervaring mee? Zou de dokter een optie zijn? Wat kan die in vredesnaam doen? Hoe komen we hier nou uit?
No worries
donderdag 28 mei 2015 10:47
quote:retrostar schreef op 28 mei 2015 @ 10:28:
Of een blafband.
En serieus: iedereen die in mijn huis, mijn slaapkamer, mijn bed zijn hand tegen me opheft gaat onherroepelijk mijn leven uit. Dat is geen kwestie. Hij krijgt ook geen tweede kans en ook geen eigen slaapkamer. Is ie helemáál gek! Hoe haalt hij het in zijn bol!Ook als hij dit doet in een slaap- of droomtoestand? Lekker dan, die man kan er mogelijk helemaal niets aan doen. Bewust aanvallen, uiteraard: daar is het gat van de deur.
Of een blafband.
En serieus: iedereen die in mijn huis, mijn slaapkamer, mijn bed zijn hand tegen me opheft gaat onherroepelijk mijn leven uit. Dat is geen kwestie. Hij krijgt ook geen tweede kans en ook geen eigen slaapkamer. Is ie helemáál gek! Hoe haalt hij het in zijn bol!Ook als hij dit doet in een slaap- of droomtoestand? Lekker dan, die man kan er mogelijk helemaal niets aan doen. Bewust aanvallen, uiteraard: daar is het gat van de deur.
donderdag 28 mei 2015 10:49
Mijn ouders slapen al jaren apart. Ze hebben een gezamelijke slaapkamer en één van onze oude slaapkamers hebben ze ook maar opgeknapt. Meestal slapen ze samen in in hetzelfde bed en verhuist halverwege de nacht één van de twee als er wordt gesnurkt/gepraat/gedraaid. Volgens mij hebben ze gewoon nog seks, maar daar wil ik natuurlijk liever niet aan denken. Want ik kan me voorstellen dat dat je dwarszit.
Als samen slapen betekent dat jij 's morgens boos bent op je man terwijl hij zich van geen kwaad bewust is, is samen slapen geen beste basis van je huwelijk. Dan kun je beter apart slapen en 's morgens blij zijn dat je elkaar ziet, toch?
En verder: voor slaapklachten kun je naar slaappoli's. Laat je man een afspraak maken bij de huisarts zodat hij doorverwezen kan worden naar zo'n slaappoli. Want als er zo vaak speelt wat jij hier stelt, heeft hij een probleem dat goed opgelost kan worden.
Als samen slapen betekent dat jij 's morgens boos bent op je man terwijl hij zich van geen kwaad bewust is, is samen slapen geen beste basis van je huwelijk. Dan kun je beter apart slapen en 's morgens blij zijn dat je elkaar ziet, toch?
En verder: voor slaapklachten kun je naar slaappoli's. Laat je man een afspraak maken bij de huisarts zodat hij doorverwezen kan worden naar zo'n slaappoli. Want als er zo vaak speelt wat jij hier stelt, heeft hij een probleem dat goed opgelost kan worden.
donderdag 28 mei 2015 10:52
donderdag 28 mei 2015 10:54
quote:retrostar schreef op 28 mei 2015 @ 10:28:
Of een blafband.
En serieus: iedereen die in mijn huis, mijn slaapkamer, mijn bed zijn hand tegen me opheft gaat onherroepelijk mijn leven uit. Dat is geen kwestie. Hij krijgt ook geen tweede kans en ook geen eigen slaapkamer. Is ie helemáál gek! Hoe haalt hij het in zijn bol!Rustig aan. Die man is waarschijnlijk niet bij bewustzijn als hij dit doet, vergelijkbaar met slaapwandelen. Lijkt me constructiever daar hulp voor te zoeken dan hem maar de deur uit te bonjouren.
Of een blafband.
En serieus: iedereen die in mijn huis, mijn slaapkamer, mijn bed zijn hand tegen me opheft gaat onherroepelijk mijn leven uit. Dat is geen kwestie. Hij krijgt ook geen tweede kans en ook geen eigen slaapkamer. Is ie helemáál gek! Hoe haalt hij het in zijn bol!Rustig aan. Die man is waarschijnlijk niet bij bewustzijn als hij dit doet, vergelijkbaar met slaapwandelen. Lijkt me constructiever daar hulp voor te zoeken dan hem maar de deur uit te bonjouren.
donderdag 28 mei 2015 11:03
donderdag 28 mei 2015 11:05
Klinkt bekend voor mij, met dat verschil dat ik bij ons degene ben die spookt 's nachts. Ik schreeuw, praat, schop en sla zelfs mijn vriend. Dit alles zonder dat ik er nog iets van weet de volgende dag. Omdat mijn vriend hier ook ontzettend slecht tegen kon (logisch), ben ik naar de huisarts gegaan en heb vervolgens een slaaponderzoek gehad. Hieruit bleek dat ik vanuit de diepe slaap, direct wakker wordt. Normaal ga je door verschillende fasen heen voor je wakker bent, maar ik niet dus. Hierdoor ben ik 'wakker' zonder bij bewustzijn te zijn. Mijn spieren werken gewoon dus, wat niet zo is als je in de diepe slaap bent, dan ben je als het ware verlamd. Ik droom dus door terwijl ik 'wakker' ben zonder dat mijn hersenen dat zijn. Hierdoor ontstaan rare situaties. De neuroloog wilde mij vervolgens een soort valium voorschrijven zodat ik niet meer in de diepe slaap kom. Ik vond dit symptoombestrijding en heb dit niet gedaan, ook door de nadelen die daaraan kleven. Wel ben ik bij een homeopaat geweest die mij het een en ander voorschreef. Dit hielp aardig goed al is het nooit weggeweest. Ik gebruik het nu ook al een tijd niet meer, maar moet zeggen dat het de laatste tijd weer meer aanwezig is (ook door stress).
Lang verhaal kort, de dokter kan dus absoluut helpen, dan kan je dan altijd nog kijken of je man aan de medicijnen wil of dat dat toch een stap te ver is voor jullie. Ik vond het zelf iig fijn om te weten wat ik heb (terrible sleeper oid).
Hoop dat je iets met mijn verhaal kan!
Lang verhaal kort, de dokter kan dus absoluut helpen, dan kan je dan altijd nog kijken of je man aan de medicijnen wil of dat dat toch een stap te ver is voor jullie. Ik vond het zelf iig fijn om te weten wat ik heb (terrible sleeper oid).
Hoop dat je iets met mijn verhaal kan!
donderdag 28 mei 2015 11:07
Oja nog een ding, als ik zo raar doe of praat, werkt het bij ons beter als mijn vriend met mij mee praat zeg maar. Zo denk ik wel eens dat er slangen zijn of dat er mensen in de slaapkamer zijn. Als hij zegt dat dat niet zo is, word ik inderdaad boos, omdat ze er voor mijn gevoel wel zijn. Als hij zegt dat hij ze heeft weggehaald, is het goed en slaap ik weer door. Scheelt voor hem een heel stuk frustratie dus 
.
.
donderdag 28 mei 2015 11:11
Ik snap niks van het wakker maken, codewoord etc. Hij praat in zijn slaap, waarom dan een codewoord om te zien of hij wakker is?
Ik zou twee dingen doen: naar de huisarts gaan en een extra kamer/zolder fatsoenlijk inrichten als tweede slaapkamer. Je zegt dat je er niet meer tegen kan, en dat lijkt mij veel erger voor je relatie dan apart slapen.
Ik zou twee dingen doen: naar de huisarts gaan en een extra kamer/zolder fatsoenlijk inrichten als tweede slaapkamer. Je zegt dat je er niet meer tegen kan, en dat lijkt mij veel erger voor je relatie dan apart slapen.
donderdag 28 mei 2015 11:21
donderdag 28 mei 2015 11:23
Dank je springplank. Dokter lijkt de juiste richting in ieder geval.
Kirikou het code woord is gekomen omdat hij in zijn slaap zei dat hij wakker was en ik hem niet geloofde. Daardoor werd hij nog bozer. Ach wij proberen ook maar wat. We dachten dat het zou helpen. De eerste paar keer werd hij ook wakker omdat hij na moest denken wat het code woord ook alweer was. Maar sinds de laatste keer dat hij niet meer op het woord kon komen en daardoor ook weer boos werd gebruik ik het niet meer uit angst om weer de woede in hem op te halen.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Kirikou het code woord is gekomen omdat hij in zijn slaap zei dat hij wakker was en ik hem niet geloofde. Daardoor werd hij nog bozer. Ach wij proberen ook maar wat. We dachten dat het zou helpen. De eerste paar keer werd hij ook wakker omdat hij na moest denken wat het code woord ook alweer was. Maar sinds de laatste keer dat hij niet meer op het woord kon komen en daardoor ook weer boos werd gebruik ik het niet meer uit angst om weer de woede in hem op te halen.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
No worries
donderdag 28 mei 2015 11:28
quote:brisbane179 schreef op 28 mei 2015 @ 11:23:
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?Kun je dan niet samen naar bed gaan en dan vertrek je naar een andere kamer op het moment dat hij begint?
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?Kun je dan niet samen naar bed gaan en dan vertrek je naar een andere kamer op het moment dat hij begint?
donderdag 28 mei 2015 11:39
quote:brisbane179 schreef op 28 mei 2015 @ 11:23:
Dank je springplank. Dokter lijkt de juiste richting in ieder geval.
Kirikou het code woord is gekomen omdat hij in zijn slaap zei dat hij wakker was en ik hem niet geloofde. Daardoor werd hij nog bozer. Ach wij proberen ook maar wat. We dachten dat het zou helpen. De eerste paar keer werd hij ook wakker omdat hij na moest denken wat het code woord ook alweer was. Maar sinds de laatste keer dat hij niet meer op het woord kon komen en daardoor ook weer boos werd gebruik ik het niet meer uit angst om weer de woede in hem op te halen.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Ik zou ´s nachts helemaal geen discussie aangaan en al helemaal niet over of hij nu wel of niet wakker is. Want blijkbaar wordt het daar alleen maar erger van.
En over wel of niet samen slapen: denk je dat je elkaar zo niet kwijtraakt, met al die nachtelijke problemen?
Ik zou het wel weten.
Dank je springplank. Dokter lijkt de juiste richting in ieder geval.
Kirikou het code woord is gekomen omdat hij in zijn slaap zei dat hij wakker was en ik hem niet geloofde. Daardoor werd hij nog bozer. Ach wij proberen ook maar wat. We dachten dat het zou helpen. De eerste paar keer werd hij ook wakker omdat hij na moest denken wat het code woord ook alweer was. Maar sinds de laatste keer dat hij niet meer op het woord kon komen en daardoor ook weer boos werd gebruik ik het niet meer uit angst om weer de woede in hem op te halen.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Ik zou ´s nachts helemaal geen discussie aangaan en al helemaal niet over of hij nu wel of niet wakker is. Want blijkbaar wordt het daar alleen maar erger van.
En over wel of niet samen slapen: denk je dat je elkaar zo niet kwijtraakt, met al die nachtelijke problemen?
Ik zou het wel weten.
donderdag 28 mei 2015 11:48
donderdag 28 mei 2015 11:53
quote:brisbane179 schreef op 28 mei 2015 @ 11:23:
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Maar je zit nu toch juist in een verlies-situatie? Jullie slapen beiden slecht, waardoor je prikkelbaarder bent dan normaal en een korter lontje hebt. Je bent 's morgens boos op je man, terwijl hij niet weet wat er is gebeurt. Als je nu toch allebei uitgerust wakker wordt heb je daar toch veel mee gewonnen?
En je seksleven hoeft niet te lijden onder apart slapen. Dat kun je toch doen voordat één van beiden naar de andere slaapkamer vertrekt? Of je man sluipt 's nachts naar jou toe, of je kruipt 's morgens bij hem als je wakker bent geworden... er is genoeg te verzinnen. Maar samen slapen is in jullie geval gewoon geen succes. Misschien dat na een goed slaaponderzoek er dingen gediagnosticeerd worden en de problemen opgelost zijn. Zie het apart slapen als iets tijdelijks. Of doe het door de weeks wel, en in het weekend niet. Zie het niet als een afscheid, maar als een onderbreking, of als een nieuwe manier. Je krijgt er namelijk iets voor terug wat je nu bent kwijtgeraakt: dat je blij bent als je elkaar 's morgens weer ziet.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Maar je zit nu toch juist in een verlies-situatie? Jullie slapen beiden slecht, waardoor je prikkelbaarder bent dan normaal en een korter lontje hebt. Je bent 's morgens boos op je man, terwijl hij niet weet wat er is gebeurt. Als je nu toch allebei uitgerust wakker wordt heb je daar toch veel mee gewonnen?
En je seksleven hoeft niet te lijden onder apart slapen. Dat kun je toch doen voordat één van beiden naar de andere slaapkamer vertrekt? Of je man sluipt 's nachts naar jou toe, of je kruipt 's morgens bij hem als je wakker bent geworden... er is genoeg te verzinnen. Maar samen slapen is in jullie geval gewoon geen succes. Misschien dat na een goed slaaponderzoek er dingen gediagnosticeerd worden en de problemen opgelost zijn. Zie het apart slapen als iets tijdelijks. Of doe het door de weeks wel, en in het weekend niet. Zie het niet als een afscheid, maar als een onderbreking, of als een nieuwe manier. Je krijgt er namelijk iets voor terug wat je nu bent kwijtgeraakt: dat je blij bent als je elkaar 's morgens weer ziet.
donderdag 28 mei 2015 11:54
quote:brisbane179 schreef op 28 mei 2015 @ 11:23:
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Nee hoor, ik vind samen slapen ook het fijnste wat er is en vind apart slapen helemaal niets.
Maar het kan wel, dan moet je op zoek naar andere gezamenlijke dingen. En deze situatie is natuurlijk ook niet goed voor je relatie.
Voor nu dus maar beginnen met apart slapen... Rationeel weet ik dat dit de beste oplossing is voor nu. Is het raar dat het voor mij voelt dat als we niet meer samen slapen dat we elkaar zullen kwijt raken? Samen in bed vind ik namelijk een intiem iets. Dat we dan dus verliezen?
Nee hoor, ik vind samen slapen ook het fijnste wat er is en vind apart slapen helemaal niets.
Maar het kan wel, dan moet je op zoek naar andere gezamenlijke dingen. En deze situatie is natuurlijk ook niet goed voor je relatie.
donderdag 28 mei 2015 12:01
donderdag 28 mei 2015 12:04
Dokter lijkt me een goed idee.
En toch maar apart gaan slapen. Mijn man snurkt en wij slapen ook al jaren apart, maar we liggen regelmatig samen in bed.
Ja, het is fijn om samen in hetzelfde bed wakker te worden.
Maar ik vind het veel prettiger om na een goede onverstoorde nachtrust samen van de dag te genieten met een goed humeur.
Wat wel irritant is, is dat als je op vakantie gaat je er niet altijd rekening mee kan houden (vooral als je met een groep een weekend weg gaat). Als we met z'n 2-en gaan, zorgen we er meestal voor dat we 2 slaapkamers hebben.
En toch maar apart gaan slapen. Mijn man snurkt en wij slapen ook al jaren apart, maar we liggen regelmatig samen in bed.
Ja, het is fijn om samen in hetzelfde bed wakker te worden.
Maar ik vind het veel prettiger om na een goede onverstoorde nachtrust samen van de dag te genieten met een goed humeur.
Wat wel irritant is, is dat als je op vakantie gaat je er niet altijd rekening mee kan houden (vooral als je met een groep een weekend weg gaat). Als we met z'n 2-en gaan, zorgen we er meestal voor dat we 2 slaapkamers hebben.
donderdag 28 mei 2015 12:06
Ik ben zelf een enorme dromer, al van kleins af aan. Gelukkig ging mijn tante mij voor dus oma wist dat ramen en deuren op slot moesten. Heb een keer bijna mijn huis in de fik gestoken doordat ik in mijn slaap de kachel aan wilde doen. Ouderwetse kachel met twee knoppen en die had ik samen ingedrukt, kachel bleef dus volop branden en ging niet uit. Heb enorme mazzel gehad dat de kachel stuk ging voordat er brand uitbrak.
De monteur schrok er van.
Ook een keer een pot thee ontdekt in de keuken, blijkbaar water gekookt en thee gezet snachts.
Ook al eens een kast gesloopt als kind omdat ik naar de wc wilde en de deur niet open kreeg. Ik geef ook gewoon antwoord en lijk "bij" maar ik slaap toch echt.
Nu slaap ik met een koptelefoon op met een luisterboek. Dat geeft mij rust. Droom nog wel wat maar het echte slaapwandelen en dingen doen is niet meer.
Zonder dat boek gaat het geheid mis. Zoon weet het ook, mamma moet boekje op anders WHAAAA EN OOEOEOO (ik schijn ook aardig te schreeuwen soms) Gelukkig begrijpt mijn zoon hoe het ongeveer zit en dat het dromen is en niet tegen hem gericht.
Agressief ben ik niet meer maar wel geweest. Heb ooit eens een vriendje met een high kick een paar meter het bed uitgeschopt. Mijn huidige vriend krijgt me supersnel rustig als het gebeurt als we bij elkaar slapen. Hij kriebelt wat op mijn rug of nek en daar schijn ik rustig van te worden. Heb hem in negen jaar nog niet geschopt iig, wel een keer weggeduwd omdat hij boven me hing om wakker te maken. Dat doet hij dus niet meer.
Misschien heb je wat aan dit verhaal?
De monteur schrok er van.
Ook een keer een pot thee ontdekt in de keuken, blijkbaar water gekookt en thee gezet snachts.
Ook al eens een kast gesloopt als kind omdat ik naar de wc wilde en de deur niet open kreeg. Ik geef ook gewoon antwoord en lijk "bij" maar ik slaap toch echt.
Nu slaap ik met een koptelefoon op met een luisterboek. Dat geeft mij rust. Droom nog wel wat maar het echte slaapwandelen en dingen doen is niet meer.
Zonder dat boek gaat het geheid mis. Zoon weet het ook, mamma moet boekje op anders WHAAAA EN OOEOEOO (ik schijn ook aardig te schreeuwen soms) Gelukkig begrijpt mijn zoon hoe het ongeveer zit en dat het dromen is en niet tegen hem gericht.
Agressief ben ik niet meer maar wel geweest. Heb ooit eens een vriendje met een high kick een paar meter het bed uitgeschopt. Mijn huidige vriend krijgt me supersnel rustig als het gebeurt als we bij elkaar slapen. Hij kriebelt wat op mijn rug of nek en daar schijn ik rustig van te worden. Heb hem in negen jaar nog niet geschopt iig, wel een keer weggeduwd omdat hij boven me hing om wakker te maken. Dat doet hij dus niet meer.
Misschien heb je wat aan dit verhaal?
donderdag 28 mei 2015 12:08
Als ik last heb van stress/verdriet ben ik ook een prater/schreeuwer in mijn slaap. Het praten wat jullie nu doen is al heel goed want hoe meer hij zijn gevoelens onder woorden kan brengen des te meer gaat de druk er van af. Vaak is het zo dat je 's nachts je dag verwerkt maar dit is zo extreem dat ik toch eens met een arts zou praten. Misschien is een psycholoog een goed idee om zijn stress beter te leren kanaliseren.
