Relaties
alle pijlers
Man werkt in het buitenland
woensdag 3 februari 2016 19:33
Ik kom graag in contact met andere vrouwen die een man hebben die veel van huis is of in het buitenland werkt.
Ik ben zelf moeder van drie kinderen. De jongste is net 5 weken. Mijn man zit 5 dagen in de week in het buitenland. Eigenlijk ben ik dus een alleenstaande moeder. Ik zou graag met andere moeders ervaringen uit willen delen hoe zij het doen. Ik vind het namelijk best zwaar allemaal.
Ik ben zelf moeder van drie kinderen. De jongste is net 5 weken. Mijn man zit 5 dagen in de week in het buitenland. Eigenlijk ben ik dus een alleenstaande moeder. Ik zou graag met andere moeders ervaringen uit willen delen hoe zij het doen. Ik vind het namelijk best zwaar allemaal.
woensdag 3 februari 2016 19:38
Tja, ik weet uiteraard niet wat de aard van het werk van je man is, of hij die 5 dagen op één vaste lokatie zit of rondreist (vrachtwagenchauffeur of vertegenwoordiger), maar ik denk dat hij ook liever in de avond bij jullie zou zijn dan in een hotelbed kruipen.
Maar... gesteld dat hij een baan heeft op één vaste lokatie, en die baan is structureel, zou het dan geen idee zijn naar die plaats te verhuizen?
Maar... gesteld dat hij een baan heeft op één vaste lokatie, en die baan is structureel, zou het dan geen idee zijn naar die plaats te verhuizen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 3 februari 2016 19:51
Jee wat heftig zeg, mijn man werkt niet in het buitenland, maar wel heel veel. Heeft daarnaast ook nog veel dingen die hij in zijn vrije tijd doet en moet regelmatig naar het buitenland voor cursussen. Ik heb daardoor ook wel eens het gevoel dat ik er alleen voor sta met onze dochter (bijna 1).
Vind ik niet zo leuk, maar goed... ja... je wil er ook niet teveel over zeuren want hij werkt ook hard he...
Mijn man slaapt overigens wel meestal thuis. Kan dan s'avonds wel mijn hart even luchten. Hoe houden jullie contact? Via Skype? Heeft hij ook tijdsverschil in het buitenland waar hij zit?
Sterkte.
Vind ik niet zo leuk, maar goed... ja... je wil er ook niet teveel over zeuren want hij werkt ook hard he...
Mijn man slaapt overigens wel meestal thuis. Kan dan s'avonds wel mijn hart even luchten. Hoe houden jullie contact? Via Skype? Heeft hij ook tijdsverschil in het buitenland waar hij zit?
Sterkte.
woensdag 3 februari 2016 20:08
Mijn man werkt ook in het buitenland, we zijn 8jaar samen dus ben er wel aan gewend maar het is niet altijd leuk.
Mijn man is altijd 6 tot 8 weken weggeweest, nu is hij soms ook 5dagen weg of een week/ 2 weken..
Als ik heel eerlijk ben heb ik liever dat hij een paar weken weg is ipv 5 dagen, als hij ff langer weg is dan is hij ook ff heerlijk thuis. Als hij alleen de weekenden thuis is dan is hij eigenlijk alleen maar moe en laat ik hem het liefst slapen/ bankhangen.
Ik ben nog geen moeder, ben 22 weken zwanger van de eerste
Mijn man is altijd 6 tot 8 weken weggeweest, nu is hij soms ook 5dagen weg of een week/ 2 weken..
Als ik heel eerlijk ben heb ik liever dat hij een paar weken weg is ipv 5 dagen, als hij ff langer weg is dan is hij ook ff heerlijk thuis. Als hij alleen de weekenden thuis is dan is hij eigenlijk alleen maar moe en laat ik hem het liefst slapen/ bankhangen.
Ik ben nog geen moeder, ben 22 weken zwanger van de eerste
woensdag 3 februari 2016 20:13
Vriendlief zit aanboord van een zeeschip, ik vaak ook. Contact is er dus soms weken niet, en elkaar een knuffel geven, denk dat we elkaar een maand zien en dan 3 maanden niet. Ook niet te vergelijken dus.
Maar waarom hebben jullie gekozen voor een derde kindje? Is het mogelijk dat hij dichterbij werk vind om zo toch wat meer bij elkaar bent? Wat denk ik de truq is, om ook je eigen leven te blijven houden, en niet op de bank te blijven zitten balen dat manlief nietthuis is. Daar word je voor manlief niet leuker van, maar ook je eigen humeur doet dat niet zo goed denk ik.
Succes en geniet van je kleintje!
Maar waarom hebben jullie gekozen voor een derde kindje? Is het mogelijk dat hij dichterbij werk vind om zo toch wat meer bij elkaar bent? Wat denk ik de truq is, om ook je eigen leven te blijven houden, en niet op de bank te blijven zitten balen dat manlief nietthuis is. Daar word je voor manlief niet leuker van, maar ook je eigen humeur doet dat niet zo goed denk ik.
Succes en geniet van je kleintje!
Sommige mensen dromen van grootse dingen, terwijl anderen wakker blijven en ze realiseren.
woensdag 3 februari 2016 20:41
Je moet idd je eigen leven blijven houden anders word je helemaal gek! Ik ga een paar keer in de week zwemmen, wil graag weer werken maar het solliciteren schiet niet op., ik heb s'avonds ook mijn activiteiten. Maar ik kan alles flexibel doen en ben ook niet altijd dezelfde dagen/ avonden bezet. Als man thuis is dan hebben we ook wel eens een netflixdagje, of gaan we spontaan dagje/ weekendje weg.
Dat is de truc ook een beetje, geen 2 levens gaan leiden.
Dat is de truc ook een beetje, geen 2 levens gaan leiden.
woensdag 3 februari 2016 20:54
Mijn ex werkte ook ooit ver weg en was 4 dagen pw weg. We hadden toen 2 jonge kinderen, ik werkte 3 dagen pw met onregelmatige diensten. Een vaste oppas die heel flexibel was qua tijden en een hulp in het huishouden gaf de rust die ik nodig had.
Ik miste hem wel, dingen delen, samen iets doen, intimiteit etc. Veel foto's sturen, we gebruikten de betaversie van Skype etc... , dat hielp wel.
Zwaar was het wel maar niet heel negatief. Het was wennen, dat wel
Ik miste hem wel, dingen delen, samen iets doen, intimiteit etc. Veel foto's sturen, we gebruikten de betaversie van Skype etc... , dat hielp wel.
Zwaar was het wel maar niet heel negatief. Het was wennen, dat wel
Je bent zelf een theepot
donderdag 4 februari 2016 10:10
zondag 7 februari 2016 17:24
Wat een reacties allemaal! Heel fijn.
Mijn man werkt sinds kort in het buitenland. In Parijs. We wisten dat dit er aan zat te komen, dus we hebben heel bewust voor een derde kindje gekozen. We wisten niet wanneer hij im net buitenland zou gaan werken, maar dus wel dat het ging gebeuren. Ik wilde heel graag nog een derde. Dus dat hebben we wel gedaan.
Ik zou ook naar Parijs kunnen gaan, naar omdat hij drie keer anderhalf jaar ergens anders gaat werken. Hebben wij ervoor gekozen om de thuisbasis in Nederland te houden. Ook omdat ik dan nog wel mijn vriendinnen heb en mijn ouders enzo. Ook heb ik hier mijn werk en als ik naar Frankrijk zou gaan zou ik thuis komen te zitten.
Misschien ga ik over anderhalf jaar wel met hem mee, maar nu blijf ik nog wel even hier.
Het jammere is alleen dat mensen wel zeggen dat ze willen helpen, maar dat niet echt doen. Behalve mijn ouders hoor. En ik snap het ook wel, we hebben zelf deze keuze gemaakt.
Maar leuk is het niet altijd.
Mijn man werkt sinds kort in het buitenland. In Parijs. We wisten dat dit er aan zat te komen, dus we hebben heel bewust voor een derde kindje gekozen. We wisten niet wanneer hij im net buitenland zou gaan werken, maar dus wel dat het ging gebeuren. Ik wilde heel graag nog een derde. Dus dat hebben we wel gedaan.
Ik zou ook naar Parijs kunnen gaan, naar omdat hij drie keer anderhalf jaar ergens anders gaat werken. Hebben wij ervoor gekozen om de thuisbasis in Nederland te houden. Ook omdat ik dan nog wel mijn vriendinnen heb en mijn ouders enzo. Ook heb ik hier mijn werk en als ik naar Frankrijk zou gaan zou ik thuis komen te zitten.
Misschien ga ik over anderhalf jaar wel met hem mee, maar nu blijf ik nog wel even hier.
Het jammere is alleen dat mensen wel zeggen dat ze willen helpen, maar dat niet echt doen. Behalve mijn ouders hoor. En ik snap het ook wel, we hebben zelf deze keuze gemaakt.
Maar leuk is het niet altijd.
zondag 7 februari 2016 17:49
Maar hoe had je dan hulp gedacht te hebben? En waar woon je nu in Nederland. Als het in het zuiden is ben je ook in een paar uurtjes...
Maar uhm, hoe probeer je je eigen leven te behouden? Wat zijn dingen die je echt doet voor jezelf? (Als je daar niet gelijk een antwoord op hebt, is het denk ik goed daaraan te gaan werken). Want ook jij verdiend 'ik' momentjes. Ze hoeven niet allemaal even groot en/of imponerend te zijn, juist het kleine is minstens zo fijn!
Maar uhm, hoe probeer je je eigen leven te behouden? Wat zijn dingen die je echt doet voor jezelf? (Als je daar niet gelijk een antwoord op hebt, is het denk ik goed daaraan te gaan werken). Want ook jij verdiend 'ik' momentjes. Ze hoeven niet allemaal even groot en/of imponerend te zijn, juist het kleine is minstens zo fijn!
Sommige mensen dromen van grootse dingen, terwijl anderen wakker blijven en ze realiseren.
zondag 7 februari 2016 21:24
Mijn ervaring met aangeboden hulp is dat je daar zelf ook concrete ideeen over moet hebben, anders weten de mensen om je heen ook niet goed wat ze kunnen doen.
Toen ik net bevallen was vroeg ik bijvoorbeeld mijn moeder om een pan soep mee te nemen, en een pan nasi. Mijn schoonmoeder (woont in de buurt) vroegen we om na haar werk wat boodschappen te doen en langs te brengen.
Misschien dat een vriendin of familielid eens een middag op je kinderen kan passen zodat je af en toe ook tijd voor jezelf hebt. Lekker sporten, of gewoon een keer winkelen/dagje weg is ook belangrijk.
Toen ik net bevallen was vroeg ik bijvoorbeeld mijn moeder om een pan soep mee te nemen, en een pan nasi. Mijn schoonmoeder (woont in de buurt) vroegen we om na haar werk wat boodschappen te doen en langs te brengen.
Misschien dat een vriendin of familielid eens een middag op je kinderen kan passen zodat je af en toe ook tijd voor jezelf hebt. Lekker sporten, of gewoon een keer winkelen/dagje weg is ook belangrijk.
woensdag 10 februari 2016 00:52
Ik woon zelf in het noorden. Dus even heen en weer is geen optie. Vooral niet omdat ik ook met de scholen van de kids zit.
Als ikmasn hulp denk dan denk ik aan even oppassen als ik naar het zwembad moet of eens hier eten ofzo.
Als de jongste wat ouders is zou ik door de weeks af willen spreken met vriendinnen of gaan sporten. Ik durf nu de jongste nog niet bij een oppas achter te laten en om mijn ouders overal voor te vragen vind ik ook weer zo iets
Als ikmasn hulp denk dan denk ik aan even oppassen als ik naar het zwembad moet of eens hier eten ofzo.
Als de jongste wat ouders is zou ik door de weeks af willen spreken met vriendinnen of gaan sporten. Ik durf nu de jongste nog niet bij een oppas achter te laten en om mijn ouders overal voor te vragen vind ik ook weer zo iets
woensdag 10 februari 2016 07:29
Ik denk dat je vooral nog wennen moet en je draai vinden omdat je jongste nog zo jong is. Met een baby van 5 weken kan ik mij goed voorstellen dat je het zwaar vindt. De andere kant is dat jullie hier inderdaad ook zelf voor hebben gekozen. En, baby wordt ouder he
Over een paar maanden/weken kan je best aanspraak doen op een oppas zodat je eens weg kan doordeweeks. Dat zou ik je ook zeker aanraden.
Over een paar maanden/weken kan je best aanspraak doen op een oppas zodat je eens weg kan doordeweeks. Dat zou ik je ook zeker aanraden.
woensdag 10 februari 2016 09:54
Ik vind de redenatie 'we nemen een derde kindje en dat doen we nu, want man gaat 4,5 jaar naar het buitenland' heel raar
Ik vind het niet raar dat je het zwaar hebt met drie kleintjes alleen, maar het is inderdaad jullie keuze, je kunt wat dat betreft van anderen niets verwachten, die hebben hun eigen leven.
Ik vind het niet raar dat je het zwaar hebt met drie kleintjes alleen, maar het is inderdaad jullie keuze, je kunt wat dat betreft van anderen niets verwachten, die hebben hun eigen leven.
woensdag 10 februari 2016 10:16
quote:ponny schreef op 03 februari 2016 @ 19:51:
Jee wat heftig zeg, mijn man werkt niet in het buitenland, maar wel heel veel. Heeft daarnaast ook nog veel dingen die hij in zijn vrije tijd doet en moet regelmatig naar het buitenland voor cursussen. Ik heb daardoor ook wel eens het gevoel dat ik er alleen voor sta met onze dochter (bijna 1).
Vind ik niet zo leuk, maar goed... ja... je wil er ook niet teveel over zeuren want hij werkt ook hard he...
Mijn man slaapt overigens wel meestal thuis. Kan dan s'avonds wel mijn hart even luchten. Hoe houden jullie contact? Via Skype? Heeft hij ook tijdsverschil in het buitenland waar hij zit?
Sterkte.Klinkt niet als een hele leuke relatie...
Jee wat heftig zeg, mijn man werkt niet in het buitenland, maar wel heel veel. Heeft daarnaast ook nog veel dingen die hij in zijn vrije tijd doet en moet regelmatig naar het buitenland voor cursussen. Ik heb daardoor ook wel eens het gevoel dat ik er alleen voor sta met onze dochter (bijna 1).
Vind ik niet zo leuk, maar goed... ja... je wil er ook niet teveel over zeuren want hij werkt ook hard he...
Mijn man slaapt overigens wel meestal thuis. Kan dan s'avonds wel mijn hart even luchten. Hoe houden jullie contact? Via Skype? Heeft hij ook tijdsverschil in het buitenland waar hij zit?
Sterkte.Klinkt niet als een hele leuke relatie...
woensdag 10 februari 2016 10:37
Mijn man werkt vaak in het buitenland. Om die reden hebben we ook geen kinderen.
We houden ons huwelijk sterk door, als hij in Nederland is, echt quality time te hebben. Lekker uit eten, vaak weekendjes weg of op vakantie. Ook ga ik regelmatig mee, als hij naar een leuke bestemming gaat. Ik vermaak me daar wel in mijn eentje terwijl hij aan het werk is.
Ik vind het heerlijk zo. We zijn geen klef op de bank hang stel, geen last van sleur.
Met kinderen zou ik het niet trekken. Wat me opvalt aan je post to is dat je het bijna anderen kwalijk neemt. Je klinkt verongelijkt dat je niet wordt geholpen. Maar je hebt hier écht zelf voor gekozen. Dus hup, zet die slachtoferrol uit en ga bedenken hoe je het kan oplossen. Een vaste oppas, een au-pair, zodat jij ook jouw leven kan gaan opbouwen.
We houden ons huwelijk sterk door, als hij in Nederland is, echt quality time te hebben. Lekker uit eten, vaak weekendjes weg of op vakantie. Ook ga ik regelmatig mee, als hij naar een leuke bestemming gaat. Ik vermaak me daar wel in mijn eentje terwijl hij aan het werk is.
Ik vind het heerlijk zo. We zijn geen klef op de bank hang stel, geen last van sleur.
Met kinderen zou ik het niet trekken. Wat me opvalt aan je post to is dat je het bijna anderen kwalijk neemt. Je klinkt verongelijkt dat je niet wordt geholpen. Maar je hebt hier écht zelf voor gekozen. Dus hup, zet die slachtoferrol uit en ga bedenken hoe je het kan oplossen. Een vaste oppas, een au-pair, zodat jij ook jouw leven kan gaan opbouwen.
woensdag 10 februari 2016 11:04
quote:Aapje13 schreef op 10 februari 2016 @ 00:52:
Ik woon zelf in het noorden. Dus even heen en weer is geen optie. Vooral niet omdat ik ook met de scholen van de kids zit.
Als ikmasn hulp denk dan denk ik aan even oppassen als ik naar het zwembad moet of eens hier eten ofzo.
Als de jongste wat ouders is zou ik door de weeks af willen spreken met vriendinnen of gaan sporten. Ik durf nu de jongste nog niet bij een oppas achter te laten en om mijn ouders overal voor te vragen vind ik ook weer zo iets
Dat laatste kan ik niet inschatten voor jouw situatie maar mijn ouders en schoonouders pastten voor alles op. Mijn moeder kwam sowieso om de week, kopje koffie en dan kon ik daarna weg. Kapper, winkelen, naar vriendin etc
Ik had een vaste oppas ivm sportavond etc.
Je moet er misschien ff doorheen ( qua vragen) maar het loont!
Ik woon zelf in het noorden. Dus even heen en weer is geen optie. Vooral niet omdat ik ook met de scholen van de kids zit.
Als ikmasn hulp denk dan denk ik aan even oppassen als ik naar het zwembad moet of eens hier eten ofzo.
Als de jongste wat ouders is zou ik door de weeks af willen spreken met vriendinnen of gaan sporten. Ik durf nu de jongste nog niet bij een oppas achter te laten en om mijn ouders overal voor te vragen vind ik ook weer zo iets
Dat laatste kan ik niet inschatten voor jouw situatie maar mijn ouders en schoonouders pastten voor alles op. Mijn moeder kwam sowieso om de week, kopje koffie en dan kon ik daarna weg. Kapper, winkelen, naar vriendin etc
Ik had een vaste oppas ivm sportavond etc.
Je moet er misschien ff doorheen ( qua vragen) maar het loont!
Je bent zelf een theepot
