Relaties
alle pijlers
Mijn moeder ging vreemd, denk ik
donderdag 8 mei 2014 14:45
Beste allemaal,
Ik ben op zoek naar een heldere kijk op mijn 'dilemma'. Dit is overigens iets waar ik al heel wat jaren mee rondloop, maar ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet.
Een jaar of 6-7 geleden ben ik er via via achter gekomen dat mijn moeder (toen 50 jaar en (nu) nog steeds getrouwd met mijn vader) contact had met een andere man. Dit ontdekte ik via een ander familielid die dit al een tijd als een groot geheim met zich meedroeg. Dit familielid kon hierdoor op een gegeven moment niet goed meer door functioneren en heeft mij toen in vertrouwen genomen. Samen hebben we besloten mijn moeder hiermee te confronteren. Dit hebben we gedaan en ze gaf meteen toe dat ze contact hadden. Ze had een hele vage smoes voor het contact en volgens haar was het puur vriendschappelijk. Mijn moeder heeft het toen ook aan mijn vader verteld, die blijkbaar nog niets wist van dit 'vriendschappelijke' contact. Uiteindelijk heeft mijn moeder het contact stopgezet en zijn mijn ouders verder gegaan waar ze gebleven waren. Overigens lijken ze mij sinds die tijd een stuk happier samen, dan ik ze in tijden heb gezien. Dus dat is heel fijn. Misschien was het wel een wake-up call voor ze.
En toch... ik geloof niet dat het puur vriendschappelijk was. Juist omdat mijn vader er niets vanaf wist en ze elkaar (mijn moeder en die andere man) wel eens ontmoetten. Ik ken die man persoonlijk, wat het allemaal nog iets lastiger maakt, omdat ik hem vrij regelmatig tegenkom.
Nu dan mijn dilemma: sinds ik dit weet ben ik gedeeltelijk het respect voor mijn moeder kwijt. Ik kan haar niet los zien van wat er is gebeurd. Het blijft in mijn hoofd rondspoken. We hebben het er samen nog één keer over gehad, maar dat was een paar dagen nadat ik het voor het eerst hoorde. Ze heeft me toen niet echt gerustgesteld, door bijvoorbeeld te zeggen dat er niets meer aan de hand was dan wat ze al verteld had.
Ik weet dat het uiteindelijk iets is tussen mijn ouders. En juist omdat mijn vader er blijkbaar mee kan leven, zou ik het misschien los moeten laten. Maar ik kan het niet.
En nu het bijna weer Moederdag is, speelt het weer even op ofzo. Ik voel niet de moeder-dochter band waar ik anderen wel eens over hoor. En dat mis ik. Maar toch durf ik er niet meer over te beginnen tegen mijn moeder. Bang voor wat ik overhoop haal...
Dus... iemand een heldere kijk op mijn dilemma?
Ik ben op zoek naar een heldere kijk op mijn 'dilemma'. Dit is overigens iets waar ik al heel wat jaren mee rondloop, maar ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet.
Een jaar of 6-7 geleden ben ik er via via achter gekomen dat mijn moeder (toen 50 jaar en (nu) nog steeds getrouwd met mijn vader) contact had met een andere man. Dit ontdekte ik via een ander familielid die dit al een tijd als een groot geheim met zich meedroeg. Dit familielid kon hierdoor op een gegeven moment niet goed meer door functioneren en heeft mij toen in vertrouwen genomen. Samen hebben we besloten mijn moeder hiermee te confronteren. Dit hebben we gedaan en ze gaf meteen toe dat ze contact hadden. Ze had een hele vage smoes voor het contact en volgens haar was het puur vriendschappelijk. Mijn moeder heeft het toen ook aan mijn vader verteld, die blijkbaar nog niets wist van dit 'vriendschappelijke' contact. Uiteindelijk heeft mijn moeder het contact stopgezet en zijn mijn ouders verder gegaan waar ze gebleven waren. Overigens lijken ze mij sinds die tijd een stuk happier samen, dan ik ze in tijden heb gezien. Dus dat is heel fijn. Misschien was het wel een wake-up call voor ze.
En toch... ik geloof niet dat het puur vriendschappelijk was. Juist omdat mijn vader er niets vanaf wist en ze elkaar (mijn moeder en die andere man) wel eens ontmoetten. Ik ken die man persoonlijk, wat het allemaal nog iets lastiger maakt, omdat ik hem vrij regelmatig tegenkom.
Nu dan mijn dilemma: sinds ik dit weet ben ik gedeeltelijk het respect voor mijn moeder kwijt. Ik kan haar niet los zien van wat er is gebeurd. Het blijft in mijn hoofd rondspoken. We hebben het er samen nog één keer over gehad, maar dat was een paar dagen nadat ik het voor het eerst hoorde. Ze heeft me toen niet echt gerustgesteld, door bijvoorbeeld te zeggen dat er niets meer aan de hand was dan wat ze al verteld had.
Ik weet dat het uiteindelijk iets is tussen mijn ouders. En juist omdat mijn vader er blijkbaar mee kan leven, zou ik het misschien los moeten laten. Maar ik kan het niet.
En nu het bijna weer Moederdag is, speelt het weer even op ofzo. Ik voel niet de moeder-dochter band waar ik anderen wel eens over hoor. En dat mis ik. Maar toch durf ik er niet meer over te beginnen tegen mijn moeder. Bang voor wat ik overhoop haal...
Dus... iemand een heldere kijk op mijn dilemma?
vrijdag 9 mei 2014 00:40
quote:Iekx schreef op 08 mei 2014 @ 19:43:
Dat andere mensen andere/grotere problemen hebben, maakt toch niet dat dit voor mij geen ding mag zijn...?Nee hoor, ik wil je ding echt niet afpakken. En je ook niet het gevoel geven dat jouw ding maar peanuts is vergeleken bij andere, grotere dingen.
Neemt niet weg dat ik je -1 kinderachtig vind. Kennelijk stoort het je nogal als jouw "ding" ter discussie wordt gesteld.
Dat jij een familielid hebt die jou met dit zaakje opzadelt vind ik oneindig veel treuriger dan het wel of niet vreemdgaan van je moeder. Dat je daardoor geraakt en van slag bent kan ik me goed voorstellen. Maar dat je er jaren mee rondloopt??!
Je vraagt zelf om een heldere kijk TO.
Ofwel er is meer mis tussen jou en je moeder dan je hier schrijft.
Ofwel je bent een dramaqueen.
Want een moeder die er vanaf je geboorte voor je was, ongetwijfeld ook haar portie zelfopofferingen heeft gedaan voor haar gezin en dan door jou afgerekend wordt op iets wat feitelijk alleen haarzelf en haar man aangaat...Hoe respectvol is dat.
Dat andere mensen andere/grotere problemen hebben, maakt toch niet dat dit voor mij geen ding mag zijn...?Nee hoor, ik wil je ding echt niet afpakken. En je ook niet het gevoel geven dat jouw ding maar peanuts is vergeleken bij andere, grotere dingen.
Neemt niet weg dat ik je -1 kinderachtig vind. Kennelijk stoort het je nogal als jouw "ding" ter discussie wordt gesteld.
Dat jij een familielid hebt die jou met dit zaakje opzadelt vind ik oneindig veel treuriger dan het wel of niet vreemdgaan van je moeder. Dat je daardoor geraakt en van slag bent kan ik me goed voorstellen. Maar dat je er jaren mee rondloopt??!
Je vraagt zelf om een heldere kijk TO.
Ofwel er is meer mis tussen jou en je moeder dan je hier schrijft.
Ofwel je bent een dramaqueen.
Want een moeder die er vanaf je geboorte voor je was, ongetwijfeld ook haar portie zelfopofferingen heeft gedaan voor haar gezin en dan door jou afgerekend wordt op iets wat feitelijk alleen haarzelf en haar man aangaat...Hoe respectvol is dat.
vrijdag 9 mei 2014 06:23
Ouders zijn niet anders dan anderen. Dus ook ouders maken fouten, of gaan vreemd of gaan uit elkaar of weet ik veel. Het is trouwens al 6-7 jaar geleden en ook al zou ze vreemdgegaan zijn, ze zit nog steeds bij je pa, dus haar keus is wel duidelijk toch?
Ik vind dit iets tussen jouw vader en moeder, niet iets van jou.
Ik vind dit iets tussen jouw vader en moeder, niet iets van jou.
vrijdag 9 mei 2014 07:12
quote:vittello schreef op 09 mei 2014 @ 02:27:
Nou ik hoop dat mijn kids er niet achter komen dat wij een open relatie hebben. Dat is iets voor ons en gaat ze niets aan.....
Tja, als jij ze opvoedt en hen het idee geeft dat jullie een monogame relatie hebben en dat blijkt niet zo te zijn, dan lijkt het me vrij normaal dat dat voor je kinderen een schok kan zijn. En het kan goed dat ze dan ergens die echte vertrouwensband kwijt zijn.
Nu kan je dat nog rationeel wegredeneren, met 'dit is iets tussen ons', het zal de gevoelens van die kinderen toch niet kunnen sturen.
Nou ik hoop dat mijn kids er niet achter komen dat wij een open relatie hebben. Dat is iets voor ons en gaat ze niets aan.....
Tja, als jij ze opvoedt en hen het idee geeft dat jullie een monogame relatie hebben en dat blijkt niet zo te zijn, dan lijkt het me vrij normaal dat dat voor je kinderen een schok kan zijn. En het kan goed dat ze dan ergens die echte vertrouwensband kwijt zijn.
Nu kan je dat nog rationeel wegredeneren, met 'dit is iets tussen ons', het zal de gevoelens van die kinderen toch niet kunnen sturen.
vrijdag 9 mei 2014 07:33
Tsja....
6-7 jaren lang?
Ik heb het idee dat wanneer het niet het vreemdgaan geweest zou zijn er dan wel iets anders in het gedrag van jouw moeder voor jou de aanleiding zou zijn geweest.
Focus je op jezelf en laat je moeder.
De tijd is zolangzamerhand over dat zij het punt van afgeven op is. Je bent oud genoeg nu om naar jezelf te kijken toch?
Een klein meisje dat wil dat haar moeder anders is dan zij is. Maar zij wil het, zij wil het ,zij wil het. Pappie is zeker de liefste op de heéééle aarde?
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.
Laat los.
6-7 jaren lang?
Ik heb het idee dat wanneer het niet het vreemdgaan geweest zou zijn er dan wel iets anders in het gedrag van jouw moeder voor jou de aanleiding zou zijn geweest.
Focus je op jezelf en laat je moeder.
De tijd is zolangzamerhand over dat zij het punt van afgeven op is. Je bent oud genoeg nu om naar jezelf te kijken toch?
Een klein meisje dat wil dat haar moeder anders is dan zij is. Maar zij wil het, zij wil het ,zij wil het. Pappie is zeker de liefste op de heéééle aarde?
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.
Laat los.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 9 mei 2014 08:43
quote:Iekx schreef op 08 mei 2014 @ 19:30:
[..]
Het is een gevoelskwestie. En het is zeker niet waar dat ik niet blij ben met het feit dat het goed lijkt te gaan tussen mijn ouders. Integendeel. Maar dat anderen dit graag als enige probleem zouden willen hebben, betekent niet dat dit voor mij geen 'ding' kan/mag zijn. Ik zou ook willen dat ik het nuchterder kan bekijken, vandaar ook dat ik dit topic heb geopend. En de berichten/meningen/adviezen van een aantal hier hebben daar zeker bij geholpen!
Natuurlijk mag je hier je 'ding' van maken. En er járen last van hebben. De rest van je leven zelfs, als jij dat wilt
Maar waarom wil je dat?
Gevoelens komen voort uit gedachten. Gedachten kun je veranderen en daarmee ook je gevoelens.
Ik vraag me af waarom je zo graag vasthoudt aan deze gedachten en daarmee gevoelens ten aanzien van je moeder. Wat levert het je op?
[..]
Het is een gevoelskwestie. En het is zeker niet waar dat ik niet blij ben met het feit dat het goed lijkt te gaan tussen mijn ouders. Integendeel. Maar dat anderen dit graag als enige probleem zouden willen hebben, betekent niet dat dit voor mij geen 'ding' kan/mag zijn. Ik zou ook willen dat ik het nuchterder kan bekijken, vandaar ook dat ik dit topic heb geopend. En de berichten/meningen/adviezen van een aantal hier hebben daar zeker bij geholpen!
Natuurlijk mag je hier je 'ding' van maken. En er járen last van hebben. De rest van je leven zelfs, als jij dat wilt
Maar waarom wil je dat?
Gevoelens komen voort uit gedachten. Gedachten kun je veranderen en daarmee ook je gevoelens.
Ik vraag me af waarom je zo graag vasthoudt aan deze gedachten en daarmee gevoelens ten aanzien van je moeder. Wat levert het je op?
vrijdag 9 mei 2014 09:44
quote:Enn schreef op 09 mei 2014 @ 07:33:
Pappie is zeker de liefste op de heéééle aarde?
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.
Laat los.Kijk uit dat we die man niet alvast beschuldigen van lamlul gedrag om zo goed te praten dat die moeder zich door een ander liet nemen. Wat ook nog niet eens vast staat.
Pappie is zeker de liefste op de heéééle aarde?
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.
Laat los.Kijk uit dat we die man niet alvast beschuldigen van lamlul gedrag om zo goed te praten dat die moeder zich door een ander liet nemen. Wat ook nog niet eens vast staat.
vrijdag 9 mei 2014 09:45
Wat is dat toch voor rare eis dat ouders eerlijk moeten zijn tegen hun kinderen over wel of niet vreemdgaan? Natuurlijk liegen ze daarover. Vertel jij je ouders wat je allemaal uitspookt? Vind jij het normaal als je moeder zich met jouw relatie bemoeit onder het mom van "het welzijn van haar kleinkinderen"?
Anderen zeggen het al: je moeder is een mens. En mensen doen wel eens dingen waar anderen het niet mee eens zijn. Moeders zijn geen heiligen.
Anderen zeggen het al: je moeder is een mens. En mensen doen wel eens dingen waar anderen het niet mee eens zijn. Moeders zijn geen heiligen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 9 mei 2014 09:54
quote:ano*k schreef op 09 mei 2014 @ 00:40:
[...]
Dat jij een familielid hebt die jou met dit zaakje opzadelt vind ik oneindig veel treuriger dan het wel of niet vreemdgaan van je moeder.
Want een moeder die er vanaf je geboorte voor je was, ongetwijfeld ook haar portie zelfopofferingen heeft gedaan voor haar gezin en dan door jou afgerekend wordt op iets wat feitelijk alleen haarzelf en haar man aangaat...Hoe respectvol is dat.
Dat familielied kan wel eens een broer of zus zijn. Ik weet niet wat de leeftijd is van TO en het familielid, maar als ze destijds rond de 20 waren kan ik me toch echt wel voorstellen dat het een schok is.
Dat wil je dan toch delen? Dus dat doe je met een broer/zus en dan confronteer je moeder er samen mee. Ik vind het nog niet zo gek. Dat confronteren is vast ook zonder papa er bij gegaan.
Kijk, mama koos er ZELF voor om stiekem te gaan doen. Als het zo vriendschappelijk was, dan had ze dit toch niet stiekem hoeven doen? Dat doet ze wel, prima. Dat is dan haar keuze. Doe het dan goed. Nee, blijkbaar deed ze het niet goed. Want hoe anders kwamen die kinderen erachter. Dus ze heeft een geheime relatie, maar ze is niet in staat die geheim te houden. Tegelijkertijd houdt ze voor het gezin nog het plaatje van monogaam getrouwd voor.
Ik vind het daarmee niet iets dat de kinderen helemaal niet aangaat. Ja, het is voornamelijk iets tussen haar en haar man, maar als je als kind er mee geconfronteerd wordt (had moeder maar beter haar sporen moeten wissen) dan mag je toch wel een vraag stellen.
Dat was ook kans van mama om bevredigend antwoord te geven. Of gewoon eerlijk te zijn. Nee, er kwam iets vaags en daardoor bleef het al die tijd knagen.
Ik vind dat TO zich niet hoeft te schamen voor die gevoelens.
Dat is wel iets anders dan nu na zoveel jaren de boel oprakelen. Ik vind dat TO het moet laten rusten en dit zelf moet verwerken.
Ja, mama was waarschijnlijk stout. Deal with it.
[...]
Dat jij een familielid hebt die jou met dit zaakje opzadelt vind ik oneindig veel treuriger dan het wel of niet vreemdgaan van je moeder.
Want een moeder die er vanaf je geboorte voor je was, ongetwijfeld ook haar portie zelfopofferingen heeft gedaan voor haar gezin en dan door jou afgerekend wordt op iets wat feitelijk alleen haarzelf en haar man aangaat...Hoe respectvol is dat.
Dat familielied kan wel eens een broer of zus zijn. Ik weet niet wat de leeftijd is van TO en het familielid, maar als ze destijds rond de 20 waren kan ik me toch echt wel voorstellen dat het een schok is.
Dat wil je dan toch delen? Dus dat doe je met een broer/zus en dan confronteer je moeder er samen mee. Ik vind het nog niet zo gek. Dat confronteren is vast ook zonder papa er bij gegaan.
Kijk, mama koos er ZELF voor om stiekem te gaan doen. Als het zo vriendschappelijk was, dan had ze dit toch niet stiekem hoeven doen? Dat doet ze wel, prima. Dat is dan haar keuze. Doe het dan goed. Nee, blijkbaar deed ze het niet goed. Want hoe anders kwamen die kinderen erachter. Dus ze heeft een geheime relatie, maar ze is niet in staat die geheim te houden. Tegelijkertijd houdt ze voor het gezin nog het plaatje van monogaam getrouwd voor.
Ik vind het daarmee niet iets dat de kinderen helemaal niet aangaat. Ja, het is voornamelijk iets tussen haar en haar man, maar als je als kind er mee geconfronteerd wordt (had moeder maar beter haar sporen moeten wissen) dan mag je toch wel een vraag stellen.
Dat was ook kans van mama om bevredigend antwoord te geven. Of gewoon eerlijk te zijn. Nee, er kwam iets vaags en daardoor bleef het al die tijd knagen.
Ik vind dat TO zich niet hoeft te schamen voor die gevoelens.
Dat is wel iets anders dan nu na zoveel jaren de boel oprakelen. Ik vind dat TO het moet laten rusten en dit zelf moet verwerken.
Ja, mama was waarschijnlijk stout. Deal with it.
vrijdag 9 mei 2014 10:01
Het MAG een ding zijn voor je, maar hierdoor doe je je ouders en vooral jezelf tekort!
Zolang je niet ook echt alles weet tussen je ouders, kun je geen conclusies trekken.
Stel dat het inderdaad klopt dat ze echt is vreemd gegaan, en het aan je vader heeft verteld. Ze heeft toch voor je vader gekozen.
Vind je dan dat ze het jou moet vertellen?
Zolang je niet ook echt alles weet tussen je ouders, kun je geen conclusies trekken.
Stel dat het inderdaad klopt dat ze echt is vreemd gegaan, en het aan je vader heeft verteld. Ze heeft toch voor je vader gekozen.
Vind je dan dat ze het jou moet vertellen?
vrijdag 9 mei 2014 10:31
quote:globe80 schreef op 09 mei 2014 @ 09:54:
[...]
Dat familielied kan wel eens een broer of zus zijn. Ik weet niet wat de leeftijd is van TO en het familielid, maar als ze destijds rond de 20 waren kan ik me toch echt wel voorstellen dat het een schok is.
Dat wil je dan toch delen? Dus dat doe je met een broer/zus en dan confronteer je moeder er samen mee. Ik vind het nog niet zo gek. Dat confronteren is vast ook zonder papa er bij gegaan.
Allemaal speculatie Globe.
Kijk, mama koos er ZELF voor om stiekem te gaan doen. Als het zo vriendschappelijk was, dan had ze dit toch niet stiekem hoeven doen? Dat doet ze wel, prima. Dat is dan haar keuze. Doe het dan goed. Nee, blijkbaar deed ze het niet goed. Want hoe anders kwamen die kinderen erachter. Dus ze heeft een geheime relatie, speculatie!! maar ze is niet in staat die geheim te houden. Tegelijkertijd houdt ze voor het gezin nog het plaatje van monogaam getrouwd voor.
Hoezo houdt ze "haar gezin een plaatje voor"? Ze functioneerde toch prima als moeder en echtgenote? Vader horen we er immers niet over (en wat Enn zegt: wat was zijn rol in het verhaal? Waar schoot hij mogelijk tekort?)
Ik vind het daarmee niet iets dat de kinderen helemaal niet aangaat. Ja, het is voornamelijk iets tussen haar en haar man, maar als je als kind er mee geconfronteerd wordt (had moeder maar beter haar sporen moeten wissen) dan mag je toch wel een vraag stellen.
Dat was ook kans van mama om bevredigend antwoord te geven. Of gewoon eerlijk te zijn. Nee, er kwam iets vaags en daardoor bleef het al die tijd knagen.
De vraag is of moeder het niet juist heel goed ingeschat heeft. Haar dochter kan wellicht helemaal niet omgaan met de "waarheid". Want als ze hier al 6, 7 jaar mee rondloopt...Mamma mia.
Ik vind dat TO zich niet hoeft te schamen voor die gevoelens.
Dat is wel iets anders dan nu na zoveel jaren de boel oprakelen. Ik vind dat TO het moet laten rusten en dit zelf moet verwerken.
Ja, mama was waarschijnlijk stout.
Deal with it. Precies.
[...]
Dat familielied kan wel eens een broer of zus zijn. Ik weet niet wat de leeftijd is van TO en het familielid, maar als ze destijds rond de 20 waren kan ik me toch echt wel voorstellen dat het een schok is.
Dat wil je dan toch delen? Dus dat doe je met een broer/zus en dan confronteer je moeder er samen mee. Ik vind het nog niet zo gek. Dat confronteren is vast ook zonder papa er bij gegaan.
Allemaal speculatie Globe.
Kijk, mama koos er ZELF voor om stiekem te gaan doen. Als het zo vriendschappelijk was, dan had ze dit toch niet stiekem hoeven doen? Dat doet ze wel, prima. Dat is dan haar keuze. Doe het dan goed. Nee, blijkbaar deed ze het niet goed. Want hoe anders kwamen die kinderen erachter. Dus ze heeft een geheime relatie, speculatie!! maar ze is niet in staat die geheim te houden. Tegelijkertijd houdt ze voor het gezin nog het plaatje van monogaam getrouwd voor.
Hoezo houdt ze "haar gezin een plaatje voor"? Ze functioneerde toch prima als moeder en echtgenote? Vader horen we er immers niet over (en wat Enn zegt: wat was zijn rol in het verhaal? Waar schoot hij mogelijk tekort?)
Ik vind het daarmee niet iets dat de kinderen helemaal niet aangaat. Ja, het is voornamelijk iets tussen haar en haar man, maar als je als kind er mee geconfronteerd wordt (had moeder maar beter haar sporen moeten wissen) dan mag je toch wel een vraag stellen.
Dat was ook kans van mama om bevredigend antwoord te geven. Of gewoon eerlijk te zijn. Nee, er kwam iets vaags en daardoor bleef het al die tijd knagen.
De vraag is of moeder het niet juist heel goed ingeschat heeft. Haar dochter kan wellicht helemaal niet omgaan met de "waarheid". Want als ze hier al 6, 7 jaar mee rondloopt...Mamma mia.
Ik vind dat TO zich niet hoeft te schamen voor die gevoelens.
Dat is wel iets anders dan nu na zoveel jaren de boel oprakelen. Ik vind dat TO het moet laten rusten en dit zelf moet verwerken.
Ja, mama was waarschijnlijk stout.
Deal with it. Precies.
vrijdag 9 mei 2014 10:58
Op zich vind ik het niet zo vreemd dat jij je moeder het (eventuele!) vreemdgaan kwalijk neemt. Je moeder nam daarmee het risico dat het huwelijk van je ouders en dus jullie gezin uit elkaar viel. Dat is gelukkig niet het geval, dus wordt het echt tijd om het los te laten!
Maar weinig volwassen mensen hebben hun ouders nog op een voetstuk staan, Bij volwassen worden hoort ook een beetje inzien dat je ouders maar mensen zijn die fouten maken. En niet alle fouten zijn makkelijk om mee te dealen, maar ook dat hoort bij volwassen worden.
En om ook een stukje te speculeren, misschien was je moeder inderdaad verliefd op een ander. Maar hebben je ouders hierna hard aan hun huwelijk gewerkt, voor zichzelf maar vast ook voor hun kinderen. En dus ook voor jou! Wil jij dan echt precies weten wat er tussen je moeder en de andere man is voorgevallen?
Nogmaals laat het los!
Maar weinig volwassen mensen hebben hun ouders nog op een voetstuk staan, Bij volwassen worden hoort ook een beetje inzien dat je ouders maar mensen zijn die fouten maken. En niet alle fouten zijn makkelijk om mee te dealen, maar ook dat hoort bij volwassen worden.
En om ook een stukje te speculeren, misschien was je moeder inderdaad verliefd op een ander. Maar hebben je ouders hierna hard aan hun huwelijk gewerkt, voor zichzelf maar vast ook voor hun kinderen. En dus ook voor jou! Wil jij dan echt precies weten wat er tussen je moeder en de andere man is voorgevallen?
Nogmaals laat het los!
nederlandsevrouw wijzigde dit bericht op 09-05-2014 11:00
Reden: soms maak ik erg rare zinnen
Reden: soms maak ik erg rare zinnen
% gewijzigd
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
vrijdag 9 mei 2014 11:14
Ik vindt niet dat je onredelijk bent. Zeker niet.
Dat zijn normale gedachtes. En ik kan begrijpen dat je je moeder nu anders ziet.
Je moeder en vader wil je vertrouwen, dat wordt je toch als kleinkind als het goed is ook geleerd?
En als jij denkt en vertrouwd dat het tussen je ouders wel goed zit en dan plots iets anders hoort. Ja dan zou ik mijn moeder ook anders aankijken.
Tuurlijk hoeft je moeder niet alles open en bloot te leggen, en je vader ook niet. Dat is inderdaad iets tussen hun huwelijk. Maar ik kan me voorstellen dat je vertrouwen lager is. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe close jullie waren.
Wel zou ik het nu laten rusten. Schrijf het op papier en laat het zo. Misschien dat laterrrr als ze bijvoorbeeld in een bejaardenhuis of weet ik wat zit, ze gaat vertellen als ze het kwijt wilt. Als je nu erover begint of vragen gaat stellen dan kan dat grote ruzie veroorzaken en dat is het niet waard lijkt mij. Het is al een aantal jaren terug en je weet niet wat je overhoop haalt tussen je ouders.
Succes met het een plekje geven.
Dat zijn normale gedachtes. En ik kan begrijpen dat je je moeder nu anders ziet.
Je moeder en vader wil je vertrouwen, dat wordt je toch als kleinkind als het goed is ook geleerd?
En als jij denkt en vertrouwd dat het tussen je ouders wel goed zit en dan plots iets anders hoort. Ja dan zou ik mijn moeder ook anders aankijken.
Tuurlijk hoeft je moeder niet alles open en bloot te leggen, en je vader ook niet. Dat is inderdaad iets tussen hun huwelijk. Maar ik kan me voorstellen dat je vertrouwen lager is. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe close jullie waren.
Wel zou ik het nu laten rusten. Schrijf het op papier en laat het zo. Misschien dat laterrrr als ze bijvoorbeeld in een bejaardenhuis of weet ik wat zit, ze gaat vertellen als ze het kwijt wilt. Als je nu erover begint of vragen gaat stellen dan kan dat grote ruzie veroorzaken en dat is het niet waard lijkt mij. Het is al een aantal jaren terug en je weet niet wat je overhoop haalt tussen je ouders.
Succes met het een plekje geven.
vrijdag 9 mei 2014 11:25
quote:nederlandsevrouw schreef op 09 mei 2014 @ 10:58:
Op zich vind ik het niet zo vreemd dat jij je moeder het (eventuele!) vreemdgaan kwalijk neemt. Je moeder nam daarmee het risico dat het huwelijk van je ouders en dus jullie gezin uit elkaar viel. Dat is gelukkig niet het geval, dus wordt het echt tijd om het los te laten!
Maar weinig volwassen mensen hebben hun ouders nog op een voetstuk staan, Bij volwassen worden hoort ook een beetje inzien dat je ouders maar mensen zijn die fouten maken. En niet alle fouten zijn makkelijk om mee te dealen, maar ook dat hoort bij volwassen worden.
En om ook een stukje te speculeren, misschien was je moeder inderdaad verliefd op een ander. Maar hebben je ouders hierna hard aan hun huwelijk gewerkt, voor zichzelf maar vast ook voor hun kinderen. En dus ook voor jou! Wil jij dan echt precies weten wat er tussen je moeder en de andere man is voorgevallen?
Nogmaals laat het los!Heel goed. Ben je er nog, TO?
Op zich vind ik het niet zo vreemd dat jij je moeder het (eventuele!) vreemdgaan kwalijk neemt. Je moeder nam daarmee het risico dat het huwelijk van je ouders en dus jullie gezin uit elkaar viel. Dat is gelukkig niet het geval, dus wordt het echt tijd om het los te laten!
Maar weinig volwassen mensen hebben hun ouders nog op een voetstuk staan, Bij volwassen worden hoort ook een beetje inzien dat je ouders maar mensen zijn die fouten maken. En niet alle fouten zijn makkelijk om mee te dealen, maar ook dat hoort bij volwassen worden.
En om ook een stukje te speculeren, misschien was je moeder inderdaad verliefd op een ander. Maar hebben je ouders hierna hard aan hun huwelijk gewerkt, voor zichzelf maar vast ook voor hun kinderen. En dus ook voor jou! Wil jij dan echt precies weten wat er tussen je moeder en de andere man is voorgevallen?
Nogmaals laat het los!Heel goed. Ben je er nog, TO?
vrijdag 9 mei 2014 11:43
De vader van mijn vriend ging chronisch vreemd. Heeft zelfs een kind verwekt bij een van die vrouwen. Om die reden was er geen enkele band tussen vriend en zijn vader. Hij kon hem niet luchten of zien. Toen hij overleed was dat een opluchting zei vriend. Verdriet heeft hij er nooit om gehad. Schoonpa was drukker met zijn scharrels dan met zijn kinderen. Zelfs op de diploma uitreiking liet hij het afweten.
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
vrijdag 9 mei 2014 12:12
quote:adorabull schreef op 09 mei 2014 @ 11:43:
De vader van mijn vriend ging chronisch vreemd. Heeft zelfs een kind verwekt bij een van die vrouwen. Om die reden was er geen enkele band tussen vriend en zijn vader. Hij kon hem niet luchten of zien. Toen hij overleed was dat een opluchting zei vriend. Verdriet heeft hij er nooit om gehad. Schoonpa was drukker met zijn scharrels dan met zijn kinderen. Zelfs op de diploma uitreiking liet hij het afweten.
Vind ik niet te vergelijken met een vrouw die misschien een (bijna?) slippertje heeft gemaakt. Dit heeft gestopt en haar huwelijk weer (beter) heeft voortgezet. Verder lees ik nergens dat ze een ongeïnteresseerde bitch van een moeder is. Dus echt geen vergelijk!
Want zelfs een lamlul van een echtgenoot, kan nog een goede vader zijn. Treurig dat je schoonvader op alle fronten tekortschoot.
De vader van mijn vriend ging chronisch vreemd. Heeft zelfs een kind verwekt bij een van die vrouwen. Om die reden was er geen enkele band tussen vriend en zijn vader. Hij kon hem niet luchten of zien. Toen hij overleed was dat een opluchting zei vriend. Verdriet heeft hij er nooit om gehad. Schoonpa was drukker met zijn scharrels dan met zijn kinderen. Zelfs op de diploma uitreiking liet hij het afweten.
Vind ik niet te vergelijken met een vrouw die misschien een (bijna?) slippertje heeft gemaakt. Dit heeft gestopt en haar huwelijk weer (beter) heeft voortgezet. Verder lees ik nergens dat ze een ongeïnteresseerde bitch van een moeder is. Dus echt geen vergelijk!
Want zelfs een lamlul van een echtgenoot, kan nog een goede vader zijn. Treurig dat je schoonvader op alle fronten tekortschoot.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
vrijdag 9 mei 2014 19:07
quote:globe80 schreef op 09 mei 2014 @ 09:44:
[...]
Kijk uit dat we die man niet alvast beschuldigen van lamlul gedrag om zo goed te praten dat die moeder zich door een ander liet nemen. Wat ook nog niet eens vast staat.
We?
quote:Enn schreef op 09 mei 2014 @ 07:33:
st.
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.We? Jij denk ik?
[...]
Kijk uit dat we die man niet alvast beschuldigen van lamlul gedrag om zo goed te praten dat die moeder zich door een ander liet nemen. Wat ook nog niet eens vast staat.
We?
quote:Enn schreef op 09 mei 2014 @ 07:33:
st.
Zo ja, fijn! De kans dar hij 10 jaar terug volkomen lamlul gedrag liet zie tov jouw moeder is aanwezig.We? Jij denk ik?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 10 mei 2014 11:49
Ik ben er nog!
Bedankt voor jullie reacties.
Het voetstuk verhaal is een beetje overdreven geschetst. Ze is in mijn achting gedaald, dat omschrijft het beter.
Dat familielid was inderdaad één van mijn jongere zusjes en niet een vage kennis of oom.
Ik ga het niet meer oprakelen, dat heeft totaal geen zin. Daar hebben jullie gelijk in. Ik heb hier wel wat heldere inzichten gekregen, dus dat helpt zeker. Overigens is het niet iets waar ik de hele dag mee rondloop of van droom ofzo. Ik functioneer prima en mijn moeder en ik kunnen meer dan prima door 1 deur. Er zit alleen af en toe een soort van duiveltje op mijn schouder (zoals nu rond Moederdag), die mij herinnert aan die nare periode. Terecht of onterecht, zo werk het (bij mij) blijkbaar...
Bedankt voor jullie reacties.
Het voetstuk verhaal is een beetje overdreven geschetst. Ze is in mijn achting gedaald, dat omschrijft het beter.
Dat familielid was inderdaad één van mijn jongere zusjes en niet een vage kennis of oom.
Ik ga het niet meer oprakelen, dat heeft totaal geen zin. Daar hebben jullie gelijk in. Ik heb hier wel wat heldere inzichten gekregen, dus dat helpt zeker. Overigens is het niet iets waar ik de hele dag mee rondloop of van droom ofzo. Ik functioneer prima en mijn moeder en ik kunnen meer dan prima door 1 deur. Er zit alleen af en toe een soort van duiveltje op mijn schouder (zoals nu rond Moederdag), die mij herinnert aan die nare periode. Terecht of onterecht, zo werk het (bij mij) blijkbaar...
