Relaties
alle pijlers
mijn moeder heeft borderline
woensdag 2 mei 2007 21:54
Mensen, ik heb dit eigenlijk nooit tegen iemand verteld.. Ik schaam me er diep voor.. Maar nu is het moment daar dat ik het kwijt moet. Ik schaam me heel erg voor hoe mijn moeder zich gedraagd.. Ze heeft borderline. Het is echt een hel om met zo iemand te leven, en dan bedoel ik ECHT een hel. De ene keer word ik in de hemel geprezen, ben ik het leukste meisje ter wereld, het volgende moment roept ze dat ik nooit geboren had mogen worden. Ik weet nooit hoe ze is.. als ik thuis kom van school of werk, als ik op sta. Hoe ik me ook gedraag, een aanval van haar kan ik gewoon niet voorkomen. Ze heeft het echt heel extreem, zeker 10 aanvallen op een dag. Geen enkel iemand die ik ken weet dit. Ik neem ook NOOIT iemand mee naar huis, alleen mijn vriend.. als ze zo'n aanval heeft, dan schaam ik me echt heel erg.. Mijn moeder wil ook niet geholpen worden.. Zelf heb ik er veel aan overgehouden.. ik ben extreem onzeker, omdat ik altijd uitgescholden ben door haar.. Mijn vader beschermde me er vroeger wel tegen, tegen haar aanvallen, maar die is ook vertrokken. Ik moet alles zelf betalen van studies.. verzekeringen.. alles... dus nog even sparen en ook ik ben weg.. Maar die aanvallen van haar zijn echt angstaanjagend.. Ik leef iedere dag in angst, onrust.. Er zit ook zo veel woede in me.. als ik haar zie dan zou ik haar wel kunnen killen. Ik ben blij dat ik even mijn verhaal heb kunnen doen.. dat ik het toch een beetje kwijt ben.. misschien is er ook iemand die een moeder met borderline heeft?
woensdag 2 mei 2007 22:12
Hallo Kleinprinsesje,
Kijk eens op de website van de Stichting leven met borderline en de site van stichting labyrinth. Daar vind je veel info. Wat je ook kan doen is bij de plaatselijke RIAGG info opvragen. Vaak organiseren ze daar ook inloopavonden voor mensen met borderline en de personen in hun directe omgeving.
Helaas weet ik wel een beetje hoe je je kan voelen, mijn vriend heeft ook borderline en idd in een veranderende stemming kan hij mij ineens helemaal verguizen en een poosje daarna weer ophemelen.
Wat in ieder geval belangrijk is, is het bewaken EN aangeven van jouw eigen grenzen, duidelijk zijn naar je moeder en consequent blijven in je gedrag naar haar toe, zeker op de momenten dat ze helemaal over haar toeren naar je reageert. Hoewel het niet altijd makkelijk voelt (want het voelt alsof je het over je heen laat komen, je dingen zomaar laat zeggen door haar dan) maar ....... wees de verstandigste op een moment van uitbarsting, loop weg, ga naar een andere ruimte, want je moeder zal hier niet tot slecht toe in staat zijn: ze zal eerder doordraven.
Neem op dat moment het roer over.
Het liefst bespreek je dit met haar wanneer ze in een goede stemming is,in de trant van, wat te doen als je zo doet/voelt mam? Laat haar weten dat , wanneer zij het niet kan, jij actie onderneemt om de spanning van dat moment bij haar weg te halen.
Ook ik ben benieuwd hoe oud je bent.
Kijk eens op de website van de Stichting leven met borderline en de site van stichting labyrinth. Daar vind je veel info. Wat je ook kan doen is bij de plaatselijke RIAGG info opvragen. Vaak organiseren ze daar ook inloopavonden voor mensen met borderline en de personen in hun directe omgeving.
Helaas weet ik wel een beetje hoe je je kan voelen, mijn vriend heeft ook borderline en idd in een veranderende stemming kan hij mij ineens helemaal verguizen en een poosje daarna weer ophemelen.
Wat in ieder geval belangrijk is, is het bewaken EN aangeven van jouw eigen grenzen, duidelijk zijn naar je moeder en consequent blijven in je gedrag naar haar toe, zeker op de momenten dat ze helemaal over haar toeren naar je reageert. Hoewel het niet altijd makkelijk voelt (want het voelt alsof je het over je heen laat komen, je dingen zomaar laat zeggen door haar dan) maar ....... wees de verstandigste op een moment van uitbarsting, loop weg, ga naar een andere ruimte, want je moeder zal hier niet tot slecht toe in staat zijn: ze zal eerder doordraven.
Neem op dat moment het roer over.
Het liefst bespreek je dit met haar wanneer ze in een goede stemming is,in de trant van, wat te doen als je zo doet/voelt mam? Laat haar weten dat , wanneer zij het niet kan, jij actie onderneemt om de spanning van dat moment bij haar weg te halen.
Ook ik ben benieuwd hoe oud je bent.
woensdag 2 mei 2007 22:59
Verschrikkelijk, ik krijg het er koud van als ik het lees. Ik herken het dat je als je thuiskomt niet weet hoe je haar aan zal treffen: vrolijk of juist het tegenovergestelde. En dat het niet uitmaakt wat je doet, of je nou linksom gaat of rechtsom, alles kan een reden zijn voor haar om uit te barsten.
Ik geloof overigens niet dat mijn moeder borderline had, ik denk aan een uit de hand gelopen postnatale depressie. Maar ik weet het niet precies. Hoe dan ook, meid, ik leef met je mee, en echt, maak dat je wegkomt! Zorg zo snel mogelijk voor je eigen plekje, en als je nu nog niet oud genoeg bent (hoe oud ben je?) of geen geld hebt zijn er instanties die je kunnen helpen om ergens anders te gaan wonen.
Zorg eerst dat je zelf in een veiliger omgeving komt. En ga van daaruit hulp zoeken voor je moeder. Of niet. Het hangt er vanaf hoe hoog je de kans inschat dat ze daar ook iets mee gaat doen. Je kunt ook besluiten dat je voor jezelf kiest.
Heb je broertjes of zusjes? Ik heb er heel veel aan gehad dat ik niet enig kind was. Konden we een beetje bij elkaar spuien en met elkaar overleggen enzo.
Heel veel sterkte, zorg goed voor jezelf en kies voor jezelf *;
Er bestaan trouwens gespreksgroepen voor familieleden van mensen met een psychiatrische stoornis, en sowieso allerlei andere instanties die je kunnen helpen. Dit hoef je echt niet alleen te doen.
Ik geloof overigens niet dat mijn moeder borderline had, ik denk aan een uit de hand gelopen postnatale depressie. Maar ik weet het niet precies. Hoe dan ook, meid, ik leef met je mee, en echt, maak dat je wegkomt! Zorg zo snel mogelijk voor je eigen plekje, en als je nu nog niet oud genoeg bent (hoe oud ben je?) of geen geld hebt zijn er instanties die je kunnen helpen om ergens anders te gaan wonen.
Zorg eerst dat je zelf in een veiliger omgeving komt. En ga van daaruit hulp zoeken voor je moeder. Of niet. Het hangt er vanaf hoe hoog je de kans inschat dat ze daar ook iets mee gaat doen. Je kunt ook besluiten dat je voor jezelf kiest.
Heb je broertjes of zusjes? Ik heb er heel veel aan gehad dat ik niet enig kind was. Konden we een beetje bij elkaar spuien en met elkaar overleggen enzo.
Heel veel sterkte, zorg goed voor jezelf en kies voor jezelf *;
Er bestaan trouwens gespreksgroepen voor familieleden van mensen met een psychiatrische stoornis, en sowieso allerlei andere instanties die je kunnen helpen. Dit hoef je echt niet alleen te doen.
woensdag 2 mei 2007 23:12
hoi KleinPrinsesje,
mijn moeder heeft geen Borderline, maar is schizofreen en best wel wat dingen van die jij schrijft komen overeen. Er is een club die zich inzet voor kinderen van ouders met een psychiatrische stoornis: KOPP heet die geloof ik. Er zijn ook boeken over, een heeft de titel leven in een luchtbel of leven in een zeepbel of iets dergelijks. Daar vind je vast heel herkenbare dingen in. Ik vond het een verademing, vooral omdat je dingen leest die je herkent van jezelf, maar waarbij je vaak denkt dat dat 'raar' is. Zoals bijv. wat jij schrijft je moeder wel kunnen vermoorden, zo hoog dat het je zit. Voor veel mensen zijn zulke gevoelens onbegrijpelijk naar je ouders toe. Als je een ouder hebt met een behoorlijke stoornis, dan is dat gewoon 'normaler', maar het maakt wel dat je meer afstand tot anderen hebt. In dat boek, staan verhalen van kinderen van en dat is zo herkenbaar en zo fijn om te lezen gewoon. Een aanrader.
Verder herken ik ook wel wat je schrijft. Laatst zag ik een documentaire over twee mensen met een stoornis die een kind hadden gekregen en het enige wat ik kon denken was, nee, doe dat dat kind niet aan. En dat kwam echt vanuit mijn tenen zo ongeveer...klote dus.
Vind het rot voor je en leef met je mee. Hoop dat je snel mensen vindt met wie je je verhaal kunt delen en die begrip voor je hebben.Het echt snappen waar je het over hebt, zonder oordeel of het goed te willen praten. Het is gewoon zwaar en klote wat ik van je lees.
Wens je veel sterkte toe!
Racket
mijn moeder heeft geen Borderline, maar is schizofreen en best wel wat dingen van die jij schrijft komen overeen. Er is een club die zich inzet voor kinderen van ouders met een psychiatrische stoornis: KOPP heet die geloof ik. Er zijn ook boeken over, een heeft de titel leven in een luchtbel of leven in een zeepbel of iets dergelijks. Daar vind je vast heel herkenbare dingen in. Ik vond het een verademing, vooral omdat je dingen leest die je herkent van jezelf, maar waarbij je vaak denkt dat dat 'raar' is. Zoals bijv. wat jij schrijft je moeder wel kunnen vermoorden, zo hoog dat het je zit. Voor veel mensen zijn zulke gevoelens onbegrijpelijk naar je ouders toe. Als je een ouder hebt met een behoorlijke stoornis, dan is dat gewoon 'normaler', maar het maakt wel dat je meer afstand tot anderen hebt. In dat boek, staan verhalen van kinderen van en dat is zo herkenbaar en zo fijn om te lezen gewoon. Een aanrader.
Verder herken ik ook wel wat je schrijft. Laatst zag ik een documentaire over twee mensen met een stoornis die een kind hadden gekregen en het enige wat ik kon denken was, nee, doe dat dat kind niet aan. En dat kwam echt vanuit mijn tenen zo ongeveer...klote dus.
Vind het rot voor je en leef met je mee. Hoop dat je snel mensen vindt met wie je je verhaal kunt delen en die begrip voor je hebben.Het echt snappen waar je het over hebt, zonder oordeel of het goed te willen praten. Het is gewoon zwaar en klote wat ik van je lees.
Wens je veel sterkte toe!
Racket
woensdag 2 mei 2007 23:15
En, zoals Bradmante schrijft: zorg dat je snel thuis wegkomt en een plek hebt waar JIJ je veilig voelt. Waar niemand kan komen die jij er niet wilt hebben en waar jouw regels gelden. Waar je gewoon jezelf kunt zijn zonder op je tenen te lopen en je continu met je moeder en haar buien bezig te houden.
woensdag 2 mei 2007 23:22
Toen mijn moeder een ongeneeslijke ziekte kreeg voelden wij een opluchting. Dat is echt onvoorstelbaar voor andere mensen en ik schaamde me er kapot voor. Werd gek van de schuldgevoelens: ik mocht zoiets niet denken. Maar ik dacht het wel, en achteraf vind ik het heel begrijpelijk. Maar daarvoor moet je wat ouder zijn geworden en wat afstand hebben kunnen nemen, en inderdaad gepraat hebben met mensen die het herkennen. Dat kan echt zo veel helpen! Daarom vroeg ik dus ook of je broers of zussen hebt.
En je vader, heb je daar wel nog contact mee? Steunt die je? Ben je af en toe een weekend bij hem? Kun je misschien tijdelijk bij hem gaan wonen totdat je een eigen plekje hebt?
donderdag 3 mei 2007 09:18
Hoi klein prinsesje,
Ook mijn moeder heeft berderline en het is inderdaad niet makkelijk om mee te leven. Als je hier een keer over wilt msnen of zo, mijn msn adres is; rocketgirl6@hotmail.com
heel veel sterkte!
Ook mijn moeder heeft berderline en het is inderdaad niet makkelijk om mee te leven. Als je hier een keer over wilt msnen of zo, mijn msn adres is; rocketgirl6@hotmail.com
heel veel sterkte!
donderdag 3 mei 2007 10:06
Kijk eens op kopstoring.nl Deze site is speciaal bedoeld voor kinderen van psychiatrische patienten. Er is een forum om met lotgenoten te praten en je kunt er ook met een deskundige chatten. Bovendien kun je een online cursus “Kopstoring” voor jongeren (16-25 jaar) met een ouder met psychische problemen volgen.
vrijdag 4 mei 2007 08:44
KleinPrinsesje,
Ik herken het ook wel. Mijn moeder wordt door de heren psychiaters betiteld als een schizofrene borderliner met een chronische psychose. Ik had ook die angst als ik thuiskwam uit school. Of het goed was of niet en of ze nog leefde of niet (ze was suicidaal met tijden) en ook of er die dag ene gespecialiseerde gezinshulp zou zijn. Ik wist dan ook nooit wie de eur open zou maken en óf er iemand open zou maken. Het was niet makkelijk om zo'n moeder te hebben maar tegenwoordig kan ik soms denken dat het me mede gemaakt heeft tot wie ik nu ben.
Ik herken het ook wel. Mijn moeder wordt door de heren psychiaters betiteld als een schizofrene borderliner met een chronische psychose. Ik had ook die angst als ik thuiskwam uit school. Of het goed was of niet en of ze nog leefde of niet (ze was suicidaal met tijden) en ook of er die dag ene gespecialiseerde gezinshulp zou zijn. Ik wist dan ook nooit wie de eur open zou maken en óf er iemand open zou maken. Het was niet makkelijk om zo'n moeder te hebben maar tegenwoordig kan ik soms denken dat het me mede gemaakt heeft tot wie ik nu ben.
maandag 22 augustus 2011 04:13
hoe weet je of ze bordeline heeft?
ga nooit naar riaggs ook niet als je later zelf hulp nodig hebt!!!
neem dat alsjeblieft van me aan ga zoeken naar particulier!
en trouwens bordeline is een term wat wordt gegeven aan mensen
waarvan ze eigenlijk niet weten wat er is. de meeste bordeliners die ik ben tegen gekomen zijn vaak mensen die enorm veel hebben meegemaakt en er vaak onverwerkt verdriet zit.
inplaats dat ze hulp krijgen krijgen ze term bordeline en vooral geen gesprekken om verdriet en traumas te verwerken maar nog meer stempels en vooral pillen. dat is werking ggz.
maar t gaat hier nu om jou, jij kunt je moeder niet redden alleen zijzelf.
verder hoop ik dat je hoe moeilijk t ook is in ieder geval bedenkt
dat ze ziek is en dus geloof al die nare dingen niet en neem t niet zoals ik als waarheid aan, ben nou nog bezig de negatieve dingen over mij uit mijn famillie te weerleggen zodat ik mischien op een dag al die negatieve gevoelens over mezelf die ik ben gaan geloven kan omzetten in positieve gevoelens.
ik snap heel goed de onveiligheid en hoop dat je snel wegkomt daar
je hebt niet best getroffen en slechte start gekregen maar ik hoop dat je injezelf blijft geloven en je je verdriet over dit alles kwijt kunt
ga nooit naar riaggs ook niet als je later zelf hulp nodig hebt!!!
neem dat alsjeblieft van me aan ga zoeken naar particulier!
en trouwens bordeline is een term wat wordt gegeven aan mensen
waarvan ze eigenlijk niet weten wat er is. de meeste bordeliners die ik ben tegen gekomen zijn vaak mensen die enorm veel hebben meegemaakt en er vaak onverwerkt verdriet zit.
inplaats dat ze hulp krijgen krijgen ze term bordeline en vooral geen gesprekken om verdriet en traumas te verwerken maar nog meer stempels en vooral pillen. dat is werking ggz.
maar t gaat hier nu om jou, jij kunt je moeder niet redden alleen zijzelf.
verder hoop ik dat je hoe moeilijk t ook is in ieder geval bedenkt
dat ze ziek is en dus geloof al die nare dingen niet en neem t niet zoals ik als waarheid aan, ben nou nog bezig de negatieve dingen over mij uit mijn famillie te weerleggen zodat ik mischien op een dag al die negatieve gevoelens over mezelf die ik ben gaan geloven kan omzetten in positieve gevoelens.
ik snap heel goed de onveiligheid en hoop dat je snel wegkomt daar
je hebt niet best getroffen en slechte start gekregen maar ik hoop dat je injezelf blijft geloven en je je verdriet over dit alles kwijt kunt
maandag 22 augustus 2011 04:31
aanvulling, tegen mij is bv vaak gezegd dat ik niks kan, nou geloof nu ook dat ik niks kan. dat mn hersenhelften niet werken was geloof ik 8, en ik me nog afvroeg waarom ik dan niet naar een dokter moest wat ik natuurlijk niet durfde te vragen en dat keer tien man. bleek gewoon getraumatiseerd tja misch hadden zij ook bordeline of zo maar hoop dus nogmaals dat je niet gaat geloven.
o en een traumabehandeling ggz? zit er nou nog op te wachten allerlei smoezen om niet te doen. ga nu innerlijk kindwerk doen particulier gebeurt er tenminste iets vandaar waarschuwing ggz, is gewoon riagg was vroeger al niks en die mensen die er zitten zijn nog nooit ergens vanaf gekomen dr is alleen meer bij gekomen. o en iemand die bevriend is met een psychiater vroeg eens waarom er zoveel pillen werden gegeven en zo weinig therapie. psychiater zei, wil je t echt weten? die vriend ja, nou omdat pillen goedkoper zijn...........duidelijk lijkt me
o en een traumabehandeling ggz? zit er nou nog op te wachten allerlei smoezen om niet te doen. ga nu innerlijk kindwerk doen particulier gebeurt er tenminste iets vandaar waarschuwing ggz, is gewoon riagg was vroeger al niks en die mensen die er zitten zijn nog nooit ergens vanaf gekomen dr is alleen meer bij gekomen. o en iemand die bevriend is met een psychiater vroeg eens waarom er zoveel pillen werden gegeven en zo weinig therapie. psychiater zei, wil je t echt weten? die vriend ja, nou omdat pillen goedkoper zijn...........duidelijk lijkt me
maandag 22 augustus 2011 09:12
quote:luktmenie schreef op 22 augustus 2011 @ 04:13:
en trouwens bordeline is een term wat wordt gegeven aan mensen
waarvan ze eigenlijk niet weten wat er is.
inplaats dat ze hulp krijgen krijgen ze term bordeline en vooral geen gesprekken om verdriet en traumas te verwerken maar nog meer stempels en vooral pillen. dat is werking ggz.Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.
en trouwens bordeline is een term wat wordt gegeven aan mensen
waarvan ze eigenlijk niet weten wat er is.
inplaats dat ze hulp krijgen krijgen ze term bordeline en vooral geen gesprekken om verdriet en traumas te verwerken maar nog meer stempels en vooral pillen. dat is werking ggz.Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 22 augustus 2011 09:31
quote:Very.Cherry schreef op 22 augustus 2011 @ 09:12:
[...]
Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.En hier op het vivaforum natuurlijk..
[...]
Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.En hier op het vivaforum natuurlijk..
maandag 22 augustus 2011 12:19
quote:Very.Cherry schreef op 22 augustus 2011 @ 09:12:
[...]
Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.Uitgebreid psychologisch onderzoek, laat me niet lachen. 1 dag testjes doen alla cito-toets en 3 gesprekjes van wel 40 hele minuutjes. Een organisatie als de GGZ, daar lopen pas kwakzalvers rond.
[...]
Spreek je uit eigen ervaring, Lukje?
Borderline wordt binnen de GGZ als diagnose gesteld na uitgebreid psychologisch onderzoek. Zomaar een diagnose ergens opkwakken zonder onderzoek gebeurt heus niet zomaar door een behandelaar in een grotere instelling. Misschien wel door vrijgevestigde kwakzalvers.Uitgebreid psychologisch onderzoek, laat me niet lachen. 1 dag testjes doen alla cito-toets en 3 gesprekjes van wel 40 hele minuutjes. Een organisatie als de GGZ, daar lopen pas kwakzalvers rond.
maandag 22 augustus 2011 13:42
quote:mrtjje schreef op 22 augustus 2011 @ 13:14:
Hoi KleinPrinsesje,
Ik wil je allereerst heel veel sterkte wensen! Ik heb ook een moeder die psychische problemen heeft, hoewel dit nooit echt bevestigd is, wijzen alle tekenen er wel naar. Ik vermoed ook dat mijn moeder borderline heeft, maar dit zal nooit bevestigd kunnen worden, want ze wil zich niet laten helpen.... Het ligt aan de omgeving om haar heen en niet aan haar.
Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb nog een tijdje met mijn moeder in één huis gewoond, maar ben uiteindelijk ook weggegaan, simpel omdat er niet met haar te leven viel. We hadden constant ruzie, we duwden elkaar letterlijk het huis uit. Ze behandelde me als een praatpaal en boksbal... Mijn vader is een klootzak, dat ik het daar niet mee eens was, maakte mij tot de meest rotte dochter van de wereld. Ik was net als mijn vader, kon doodvallen enz enz.
Nou woon ik samen met mijn vriend en dat heeft mij heel veel rust gegeven. Ik heb heel af en toe contact met mijn moeder, maar makkelijk zijn deze gesprekken niet. Ze verdraait te waarheid te vaak en als ik iets zeg/mening geef wat niet in haar straatje pas, heb ik het weer allemaal gedaan.
Misschien helpt het je om er met een onafhankelijk iemand erover te praten? op www.internethulpverlening.nl kan je met een maatschappelijk medewerker mailen. hij/zij kan je wellicht wat tips geven over hoe je met deze situatie om kunt gaan.
Nogmaals heel veel sterke!
Heel lief, maar topic is 4 jaar oud.
Prinsesje is met een beetje geluk allang het huis uit.
Hoi KleinPrinsesje,
Ik wil je allereerst heel veel sterkte wensen! Ik heb ook een moeder die psychische problemen heeft, hoewel dit nooit echt bevestigd is, wijzen alle tekenen er wel naar. Ik vermoed ook dat mijn moeder borderline heeft, maar dit zal nooit bevestigd kunnen worden, want ze wil zich niet laten helpen.... Het ligt aan de omgeving om haar heen en niet aan haar.
Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb nog een tijdje met mijn moeder in één huis gewoond, maar ben uiteindelijk ook weggegaan, simpel omdat er niet met haar te leven viel. We hadden constant ruzie, we duwden elkaar letterlijk het huis uit. Ze behandelde me als een praatpaal en boksbal... Mijn vader is een klootzak, dat ik het daar niet mee eens was, maakte mij tot de meest rotte dochter van de wereld. Ik was net als mijn vader, kon doodvallen enz enz.
Nou woon ik samen met mijn vriend en dat heeft mij heel veel rust gegeven. Ik heb heel af en toe contact met mijn moeder, maar makkelijk zijn deze gesprekken niet. Ze verdraait te waarheid te vaak en als ik iets zeg/mening geef wat niet in haar straatje pas, heb ik het weer allemaal gedaan.
Misschien helpt het je om er met een onafhankelijk iemand erover te praten? op www.internethulpverlening.nl kan je met een maatschappelijk medewerker mailen. hij/zij kan je wellicht wat tips geven over hoe je met deze situatie om kunt gaan.
Nogmaals heel veel sterke!
Heel lief, maar topic is 4 jaar oud.
Prinsesje is met een beetje geluk allang het huis uit.
