Relaties
alle pijlers
Mijn vader heeft een bastaard dochter
zaterdag 15 juni 2013 23:38
Al een jaar of 9 weet ik het; mijn vader heeft een kind bij iemand anders verwekt. Ik weet het nog alsof het mij gisteren is gezegd. Ik was ongeveer 16/17 (nu 26) en het werd mij terloops verteld door mij een foto van haar te laten zien met de zin 'ik hoop niet dat je boos wordt, maar...'. Ik reageerde heel koel; 'okay. Ik ga douchen'. Daarna mij ogen uit mn kop gehuild onder de douche. En het er bijna nooit meer over gehad.
Af en toe heb ik momenten dat ik eraan denk.
De laatste weken denk ik veel eraan omdat haar verjaardag en die van mijn broer op dezelfde dag vallen. Ze zijn niet even oud, maar wel op dezelfde dag jarig. Dit was een paar dagen geleden. Ik heb het er soms even over met mn broer en vind het ook erg triest voor hem dat 'zijn dag' is bevuild met een leugen.
Hoe heeft mijn vader dit kunnen doen? Ook verwijt ik het mijn moeder dat ze bij hem is gebleven (ze zijn 35+ jaar getrouwd)
Ik wil toch mijn ei kwijt want ik vind dat ik dit gevoel niet zo moet dragen. Het is de schuld van mijn vader en hij moet het weten. Nu heb ik geen geweldige relatie, nogal afstandelijk. We praten wel gewoon, maar ik vraag altijd naar mij moeder aan de telefoon en we knuffelen alleen met verjaardagen/feestdagen even snel.
Ik zit erover na te denken om het daarom in een brief te plaatsen. Erover praten vind ik gewoon te moeilijk en emotioneel. Hoe denken jullie hierover?
En heeft iemand misschien hier ook ervaring mee?
Bedankt voor het lezen
X
Af en toe heb ik momenten dat ik eraan denk.
De laatste weken denk ik veel eraan omdat haar verjaardag en die van mijn broer op dezelfde dag vallen. Ze zijn niet even oud, maar wel op dezelfde dag jarig. Dit was een paar dagen geleden. Ik heb het er soms even over met mn broer en vind het ook erg triest voor hem dat 'zijn dag' is bevuild met een leugen.
Hoe heeft mijn vader dit kunnen doen? Ook verwijt ik het mijn moeder dat ze bij hem is gebleven (ze zijn 35+ jaar getrouwd)
Ik wil toch mijn ei kwijt want ik vind dat ik dit gevoel niet zo moet dragen. Het is de schuld van mijn vader en hij moet het weten. Nu heb ik geen geweldige relatie, nogal afstandelijk. We praten wel gewoon, maar ik vraag altijd naar mij moeder aan de telefoon en we knuffelen alleen met verjaardagen/feestdagen even snel.
Ik zit erover na te denken om het daarom in een brief te plaatsen. Erover praten vind ik gewoon te moeilijk en emotioneel. Hoe denken jullie hierover?
En heeft iemand misschien hier ook ervaring mee?
Bedankt voor het lezen
X
zaterdag 15 juni 2013 23:47
Dat je haar een bastaard dochter noemt vind ik toch niet zo mooi van je, al begrijp ik dat je het er moeilijk mee hebt. Die andere dochter van je vader kan er echt helemaal niks aan doen. Ik kan me voorstellen dat je je door je vader verraden voelt en je vertrouwen in hem flink is geschaad. Daar zou je het met je vader over kunnen hebben. Ik kan me voorstellen dat als het mij zou overkomen ik ook heel graag haar zou willen leren kennen en ik het heel leuk zou vinden een extra zus te hebben, hoewel de situatie rond haar verwekking natuurlijk best pijnlijk kan zijn voor iedereen. Maar nogmaals, daar kan dat meisje ook niks aan doen.
zaterdag 15 juni 2013 23:50
Ondanks je leeftijd kom je bij mij heel onvolwassen over. Dat het een schok is dat je vader een kind bij een andere vrouw heeft verwekt snap ik, je reactie als 16 jarige kan ik ook nog snappen.
Dat je vader is vreemdgegaan tijdens zijn huwelijk is heel erg zeker omdat daar een kind bij verwekt is, maar blijkbaar is hij daar met jouw moeder uitgekomen omdat ze nog getrouwd bent, je kunt je moeder wel verwijten dat ze niet bij je vader is weggegaan maar dat is haar keuze en daarbij heeft ze geen verantwoording bij jou af te leggen. Als ze toen bij je vader was weggegaan stond het leven van je broer en jezelf nog meer op zijn kop, een ouderlijk huis wat verkocht moest worden, scheiding apart wonen, misschien moest ze wel meer gaan werken? etc.
En dat jullie half zusje gelijk jarig is met je broer is misschien niet leuk maar dat dat zijn dag bevuild kom op zeg, en het is geen leugen, je vader heeft bekend dat hij de vader is.
Jammer in dit hele verhaal is dat je broer en jij je niet verplaatsen in het leven van je half zusje, zij groeit waarschijnlijk op zonder vader, heeft een half broer en zus die ze niet kent. En dit meisje heeft er niet om gevraagd, vind haar meer slachtoffer dan je broer en jij.
Een brief schrijven naar je vader kun je doen, maar vraag je van te voren wel af wat je er mee wilt bereiken. Je vader heeft een scheve schaats gereden, geen voorbeeld wat je als ouder je kind wil geven, maar verantwoording is hij alleen verschuldigd aan je moeder, en aan de moeder van het meisje. Niet aan jou.
Dat je vader is vreemdgegaan tijdens zijn huwelijk is heel erg zeker omdat daar een kind bij verwekt is, maar blijkbaar is hij daar met jouw moeder uitgekomen omdat ze nog getrouwd bent, je kunt je moeder wel verwijten dat ze niet bij je vader is weggegaan maar dat is haar keuze en daarbij heeft ze geen verantwoording bij jou af te leggen. Als ze toen bij je vader was weggegaan stond het leven van je broer en jezelf nog meer op zijn kop, een ouderlijk huis wat verkocht moest worden, scheiding apart wonen, misschien moest ze wel meer gaan werken? etc.
En dat jullie half zusje gelijk jarig is met je broer is misschien niet leuk maar dat dat zijn dag bevuild kom op zeg, en het is geen leugen, je vader heeft bekend dat hij de vader is.
Jammer in dit hele verhaal is dat je broer en jij je niet verplaatsen in het leven van je half zusje, zij groeit waarschijnlijk op zonder vader, heeft een half broer en zus die ze niet kent. En dit meisje heeft er niet om gevraagd, vind haar meer slachtoffer dan je broer en jij.
Een brief schrijven naar je vader kun je doen, maar vraag je van te voren wel af wat je er mee wilt bereiken. Je vader heeft een scheve schaats gereden, geen voorbeeld wat je als ouder je kind wil geven, maar verantwoording is hij alleen verschuldigd aan je moeder, en aan de moeder van het meisje. Niet aan jou.
zaterdag 15 juni 2013 23:51
zaterdag 15 juni 2013 23:54
Okee, je hebt dus een halfzus. Je moeder weet dat, en zij zag geen reden om te scheiden. Dat kan, dat is jouw zaak niet. Er is ook geen sprake van een leugen, het is nota bene zelfs geen geheim.
Ik kan me op zich wel voorstellen dat je moeite hebt met het idee, maar ga nou geen dingen in zitten vullen voor anderen, zoals dat je verjaardag van je broer bevuild is en dat je moeder nooit bij hem had moeten blijven en weet ik veel wat. Daar schiet niemand iets mee op.
En bastaard vind ik een rotwoord, het komt inderdaad zelfs over als een scheldwoord. Ik wil niet de huis-, tuin- en keukenpsycholoog uithangen hoor, maar zou het kunnen dat je je onbekende halfzus onbewust de schuld geeft van jouw beroerde relatie met je vader?
Ik kan me op zich wel voorstellen dat je moeite hebt met het idee, maar ga nou geen dingen in zitten vullen voor anderen, zoals dat je verjaardag van je broer bevuild is en dat je moeder nooit bij hem had moeten blijven en weet ik veel wat. Daar schiet niemand iets mee op.
En bastaard vind ik een rotwoord, het komt inderdaad zelfs over als een scheldwoord. Ik wil niet de huis-, tuin- en keukenpsycholoog uithangen hoor, maar zou het kunnen dat je je onbekende halfzus onbewust de schuld geeft van jouw beroerde relatie met je vader?
zondag 16 juni 2013 00:05
Ik kom om in halfbroers en halfzussen, en heb ook nog wat stief rondlopen. En het zou me echt niet verbazen als ik ooit nog 's gecontacteerd word door een onbekende halfbroer of -zus, mijn vader was me er eentje .
Het zijn in zoverre jouw zaken niet, dat (ver)oordelen je geen klap verder gaat helpen en het niet valt onder jouw verantwoordelijkheden. En het is in zoverre wel jouw zaak, dat er nog een kind is. Ik zou eerder nieuwsgierig dan woedend zijn.
Laat de relatie van je ouders bij je ouders.
Het zijn in zoverre jouw zaken niet, dat (ver)oordelen je geen klap verder gaat helpen en het niet valt onder jouw verantwoordelijkheden. En het is in zoverre wel jouw zaak, dat er nog een kind is. Ik zou eerder nieuwsgierig dan woedend zijn.
Laat de relatie van je ouders bij je ouders.
zondag 16 juni 2013 00:16
Jemig wat een woede en haat spreekt er uit de OP zeg.
Je vader is geen buitenechtelijke relatie aangegaan om jou te kwetsen. Je halfzus is niet geboren om jou een hak te zetten. Je moeder is niet bij je vader gebleven om jou het leven zuur te maken.
Dat het besef dat er een halfzus is iets met je doet, daar kan ik in mee. Dat je het idee dat je vader je moeder bedrogen heeft vreselijk vindt, daar kan ik ook in mee. Maar "Het is de schuld van mijn vader en hij moet het weten." begrijp ik niet. Wat is de schuld van je vader? Dat zij verwekt is? Ja, dat wel. Maar waar is je vader verder schuld aan?
De haat en de woede die uit je OP spreken zijn ongezond. Ongezond want niet constructief. Je kunt er niks mee en je bent geen partij in het hele conflict. Als er nog een conflict is tenminste. Je schrijft over jouw emoties. Maar uit je OP blijkt niet dat je moeder gevangen zou zitten in een liefdeloos huwelijk. Ze is bij je vader gebleven en daar zal ze haar redenen voor hebben. Ook krijg ik niet de indruk dat je broer er mee zit. Je hebt het er af en toe over met hem, maar JIJ vindt het vervelend dat jullie halfzus op dezelfde dag jarig is. Of vindt jij dat je broer het vervelend zou moeten vinden?
Je vader is geen buitenechtelijke relatie aangegaan om jou te kwetsen. Je halfzus is niet geboren om jou een hak te zetten. Je moeder is niet bij je vader gebleven om jou het leven zuur te maken.
Dat het besef dat er een halfzus is iets met je doet, daar kan ik in mee. Dat je het idee dat je vader je moeder bedrogen heeft vreselijk vindt, daar kan ik ook in mee. Maar "Het is de schuld van mijn vader en hij moet het weten." begrijp ik niet. Wat is de schuld van je vader? Dat zij verwekt is? Ja, dat wel. Maar waar is je vader verder schuld aan?
De haat en de woede die uit je OP spreken zijn ongezond. Ongezond want niet constructief. Je kunt er niks mee en je bent geen partij in het hele conflict. Als er nog een conflict is tenminste. Je schrijft over jouw emoties. Maar uit je OP blijkt niet dat je moeder gevangen zou zitten in een liefdeloos huwelijk. Ze is bij je vader gebleven en daar zal ze haar redenen voor hebben. Ook krijg ik niet de indruk dat je broer er mee zit. Je hebt het er af en toe over met hem, maar JIJ vindt het vervelend dat jullie halfzus op dezelfde dag jarig is. Of vindt jij dat je broer het vervelend zou moeten vinden?
zondag 16 juni 2013 00:18
zondag 16 juni 2013 00:19
En wat ik niet snap is dat jij je zo druk hierover maakt en dat jij jouw drama van zijn leven en van zijn keuzes maakt. Ik zou het hem denk ik zelf lekker laten uitzoeken en me niet zo druk over zijn keuzes maken. Jij hebt toch geen buitenechtelijk kind gemaakt?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
