Relaties
alle pijlers
Mijn verloofde wil ons huwelijk uitstellen
vrijdag 27 februari 2015 09:07
Hoi forumleden,
Het is nu vier dagen geleden dat mijn verloofde het schokkende nieuws vertelde dat hij ons huwelijk wil uitstellen, terwijl wij over 3 maanden zouden gaan trouwen. Ik ben er helemaal kapot van.
Er zijn in twee weken tijd wat dingen gebeurd, zoals dat mijn vader met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis, terwijl mijn verloofde wilde langskomen, maar ik weigerde, omdat mijn moeder er nog niet klaar voor was om mijn verloofde te ontmoeten. Later ontmoette ze toch mijn verloofde in het ziekenhuis waar de pastor en mijn tante bij was, maar toen mijn verloofde mijn moeder een hand wilde geven, kreeg hij geen hand terug en keek zij hem ook helemaal niet aan. Dit alles hebben een enorme impact op mijn verloofde gehad. En daarom wil hij met de huidige spanningen en ruzies voorlopig even niet trouwen.
Het begon vorige week dat mijn verloofde onderweg naar huis in de auto vroeg wat ik ervan vond als we ons huwelijk een jaar zouden uitstellen. Hij zou een jaar later er financieel er beter voor staan en ik zou aan bepaalde dingen kunnen werken die een struikelblok in onze relatie vormen, waren zijn argumenten. Ik heb gezegd dat ik zijn voorstel niet verkeerd vond, maar als ik moest kiezen, voor onze trouwdatum ging. Ik dacht dat dit onderwerp hiermee uitgesproken was..
De volgende dag gingen we op bezoek bij mijn tante. Maar toen kwam dat onderwerp wéér ter sprake. Ik bleef volhouden dat ik over 3 maanden wilde trouwen (alles is zo goed als geregeld voor onze bruiloft en ik telde de dagen af). Ik stond eigenlijk versteld dat mijn verloofde niet in de verdediging schoot. En weer dacht ik dus dat dat onderwerp uitgesproken was.
Nu komt het.. Afgelopen maandag hadden mijn verloofde en ik een gesprek met de pastor. Ik was in de veronderstelling dat wij het over onze huwelijksvootbereidingen gingen hebben. Maar nee, hoor.. Wat deed mijn verloofde? Hij vertelde dat hij het huwelijk een jaar wilde uitstellen en deed een voorstel om eerst te gaan samenwonen. Ik voelde mij voor het blok gezet én nog wel in bijzijn van de pastor, die eigenlijk onze huwelijk zou gaan inzegenen. Ergste is dat, toen ik volgens de pastor op de ziel van mijn verloofde trapte, mijn verloofde met een pan eten dat ik had gekookt, naar buiten smeet.
Ik voelde mij vernederd en in de zeik genomen. Mijn verloofde wíst van mijn verlangens, dat ik éérst wilde gaan trouwen en dan pas samenwonen, zodat ons kindje ook binnen het huwelijk wordt geboren. Bovendien heeft onze trouwdatum een speciale betekenis voor mij en hebben we met veel geluk die datum kunnen krijgen, omdat een medewerker van de gemeente een fout maakte door beschikbare trouwdata en tijdstippen aan mijn verloofde door te geven wat eigenlijk niet gebruikelijk was.
Nu wil mijn verloofde mij aanstaande zondag spreken om het uit te praten. Ik weet niet wat ik nog moet zeggen. Ik blijf bij mijn standpunt, hoewel ik best bereid ben ons huwelijk voor 6 à 8 maanden uit te stellen, maar niet voor een jaar! Ik verheugde me er zo op onze trouwdag over 3 maanden en dat we eindelijk een kindje konden maken. Ik ben al 34 jaar en ik wil niet langer meer wachten.
Het grappigste van alles is, dat ik na onze verloving toen we een trouwdatum gingen prikken, mijn verloofde voorstelde om in 2016 te gaan trouwen (wij zijn 9 maanden samen, waarvan 6 maanden verloofd). Dat vond hij te lang duren. Zelfs in december vorig jaar deed ik precies hetzelfde voorstel. Maar toen schoot hij uit zijn slof en kregen we weer ruzie.
Ik weet niet wat ik moet doen. Mijn moeder, hoe vreemd ze ook is, is erg boos dat mijn verloofde het huwelijk wil uitstellen, mijn tante vindt het erg jammer dat mijn verloofde het huwelijk wil uitstellen, maar ergens heeft ze er ook begrip voor.. Ik hou verschrikkelijk veel van mijn verloofde en wil hem absoluut niet kwijt, maar alles bij elkaar zoals hier staat beschreven, ben ik mijn verloofde liever kwijt dan rijk. Alleen ben ik bang dat ik daar spijt van ga krijgen. Ik kan voor nu niet helder nadenken. En zondag moet ik toch mijn verloofde vertellen wat ik precies wil. Maar liever ga ik voor een gulden middenweg, wil ik een compromis sluiten met mijn verloofde. Maar hoe?
Heeft iemand dit ook ooit meegemaakt dat je verloofde het huwelijk wilde uitstellen. Of kennen jullie iemand die dit ook heeft meegemaakt? Hoe gingen jullie of jullie bekenden hier mee om? Welke stap(pen) werden ondernomen? Ik lees graag jullie reacties. Alvast bedankt allemaal!
Het is nu vier dagen geleden dat mijn verloofde het schokkende nieuws vertelde dat hij ons huwelijk wil uitstellen, terwijl wij over 3 maanden zouden gaan trouwen. Ik ben er helemaal kapot van.
Er zijn in twee weken tijd wat dingen gebeurd, zoals dat mijn vader met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis, terwijl mijn verloofde wilde langskomen, maar ik weigerde, omdat mijn moeder er nog niet klaar voor was om mijn verloofde te ontmoeten. Later ontmoette ze toch mijn verloofde in het ziekenhuis waar de pastor en mijn tante bij was, maar toen mijn verloofde mijn moeder een hand wilde geven, kreeg hij geen hand terug en keek zij hem ook helemaal niet aan. Dit alles hebben een enorme impact op mijn verloofde gehad. En daarom wil hij met de huidige spanningen en ruzies voorlopig even niet trouwen.
Het begon vorige week dat mijn verloofde onderweg naar huis in de auto vroeg wat ik ervan vond als we ons huwelijk een jaar zouden uitstellen. Hij zou een jaar later er financieel er beter voor staan en ik zou aan bepaalde dingen kunnen werken die een struikelblok in onze relatie vormen, waren zijn argumenten. Ik heb gezegd dat ik zijn voorstel niet verkeerd vond, maar als ik moest kiezen, voor onze trouwdatum ging. Ik dacht dat dit onderwerp hiermee uitgesproken was..
De volgende dag gingen we op bezoek bij mijn tante. Maar toen kwam dat onderwerp wéér ter sprake. Ik bleef volhouden dat ik over 3 maanden wilde trouwen (alles is zo goed als geregeld voor onze bruiloft en ik telde de dagen af). Ik stond eigenlijk versteld dat mijn verloofde niet in de verdediging schoot. En weer dacht ik dus dat dat onderwerp uitgesproken was.
Nu komt het.. Afgelopen maandag hadden mijn verloofde en ik een gesprek met de pastor. Ik was in de veronderstelling dat wij het over onze huwelijksvootbereidingen gingen hebben. Maar nee, hoor.. Wat deed mijn verloofde? Hij vertelde dat hij het huwelijk een jaar wilde uitstellen en deed een voorstel om eerst te gaan samenwonen. Ik voelde mij voor het blok gezet én nog wel in bijzijn van de pastor, die eigenlijk onze huwelijk zou gaan inzegenen. Ergste is dat, toen ik volgens de pastor op de ziel van mijn verloofde trapte, mijn verloofde met een pan eten dat ik had gekookt, naar buiten smeet.
Ik voelde mij vernederd en in de zeik genomen. Mijn verloofde wíst van mijn verlangens, dat ik éérst wilde gaan trouwen en dan pas samenwonen, zodat ons kindje ook binnen het huwelijk wordt geboren. Bovendien heeft onze trouwdatum een speciale betekenis voor mij en hebben we met veel geluk die datum kunnen krijgen, omdat een medewerker van de gemeente een fout maakte door beschikbare trouwdata en tijdstippen aan mijn verloofde door te geven wat eigenlijk niet gebruikelijk was.
Nu wil mijn verloofde mij aanstaande zondag spreken om het uit te praten. Ik weet niet wat ik nog moet zeggen. Ik blijf bij mijn standpunt, hoewel ik best bereid ben ons huwelijk voor 6 à 8 maanden uit te stellen, maar niet voor een jaar! Ik verheugde me er zo op onze trouwdag over 3 maanden en dat we eindelijk een kindje konden maken. Ik ben al 34 jaar en ik wil niet langer meer wachten.
Het grappigste van alles is, dat ik na onze verloving toen we een trouwdatum gingen prikken, mijn verloofde voorstelde om in 2016 te gaan trouwen (wij zijn 9 maanden samen, waarvan 6 maanden verloofd). Dat vond hij te lang duren. Zelfs in december vorig jaar deed ik precies hetzelfde voorstel. Maar toen schoot hij uit zijn slof en kregen we weer ruzie.
Ik weet niet wat ik moet doen. Mijn moeder, hoe vreemd ze ook is, is erg boos dat mijn verloofde het huwelijk wil uitstellen, mijn tante vindt het erg jammer dat mijn verloofde het huwelijk wil uitstellen, maar ergens heeft ze er ook begrip voor.. Ik hou verschrikkelijk veel van mijn verloofde en wil hem absoluut niet kwijt, maar alles bij elkaar zoals hier staat beschreven, ben ik mijn verloofde liever kwijt dan rijk. Alleen ben ik bang dat ik daar spijt van ga krijgen. Ik kan voor nu niet helder nadenken. En zondag moet ik toch mijn verloofde vertellen wat ik precies wil. Maar liever ga ik voor een gulden middenweg, wil ik een compromis sluiten met mijn verloofde. Maar hoe?
Heeft iemand dit ook ooit meegemaakt dat je verloofde het huwelijk wilde uitstellen. Of kennen jullie iemand die dit ook heeft meegemaakt? Hoe gingen jullie of jullie bekenden hier mee om? Welke stap(pen) werden ondernomen? Ik lees graag jullie reacties. Alvast bedankt allemaal!
vrijdag 27 februari 2015 09:14
vrijdag 27 februari 2015 09:15
quote:Summerdance schreef op 27 februari 2015 @ 09:11:
Je bent verloofd en je ouders kennen de beste kerel nog niet eens?
Goh...op zijn zachtst gezegd bijzonder
Nou ja het kan natuurlijk,mijn broer ging 2 jaar terug trouwen aan de andere kant van de wereld en toen had ik die vrouw ook alleen nog maar op een foto gezien..
Die trouwerij was ik natuurlijk wél bij..
Je bent verloofd en je ouders kennen de beste kerel nog niet eens?
Goh...op zijn zachtst gezegd bijzonder
Nou ja het kan natuurlijk,mijn broer ging 2 jaar terug trouwen aan de andere kant van de wereld en toen had ik die vrouw ook alleen nog maar op een foto gezien..
Die trouwerij was ik natuurlijk wél bij..
vrijdag 27 februari 2015 09:15
quote:bootje_op_de_golven schreef op 27 februari 2015 @ 09:11:
Goed idee van je verloofde!
Ik durf mijn hoed erom te verwedden dat je over een jaar over elkaar bent namelijk en dat scheelt je dan toch weer een dure bruiloft.
Nee joh, ze kennen elkaar toch al 9 hele maanden!]
Ik lees ik, ik en ik. Jij wil dit, jij wil dat. En er zijn nu al struikelblokken waar je aan moet werken. Na 9 maanden. Succes!
Goed idee van je verloofde!
Ik durf mijn hoed erom te verwedden dat je over een jaar over elkaar bent namelijk en dat scheelt je dan toch weer een dure bruiloft.
Nee joh, ze kennen elkaar toch al 9 hele maanden!]
Ik lees ik, ik en ik. Jij wil dit, jij wil dat. En er zijn nu al struikelblokken waar je aan moet werken. Na 9 maanden. Succes!
vrijdag 27 februari 2015 09:16
Jullie zijn negen maanden samen, zouden over 3 maanden gaan trouwen en je partner heeft pas 2 weken geleden je moeder ontmoet? En dat was nog niet eens gepland? En je moeder reageerde niet bepaald enthousiast? En nou twijfelt hij of alles niet te snel gaat?
Ik denk dat het heel verstandig is om de boel wat uit te stellen en elkaar, met alles wat daarbij hoort, eerst eens goed te leren kennen.
Ik denk dat het heel verstandig is om de boel wat uit te stellen en elkaar, met alles wat daarbij hoort, eerst eens goed te leren kennen.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
vrijdag 27 februari 2015 09:17
Dus je bent verloofd, gaat over drie maanden trouwen (tenminste, dat was de planning) en je ouders kennen je toekomstige man nog niet eens, zelfs nog nooit gezien? Bizar!
En ik kan me voorstellen dat als je verloofde dan opeens opduikt in het ziekenhuis waar je vader met spoed is opgenomen, je moeder wel iets anders aan haar hoofd heeft dan een gezellige kennismaking. Dus dat ze stug reageerde, vind ik niet zo raar.
Ik vind het al met al maar een vreemd verhaal, op zijn zachtst gezegd. En ik denk dat het heel verstandig is om voorlopig even niet te gaan trouwen.
En ik kan me voorstellen dat als je verloofde dan opeens opduikt in het ziekenhuis waar je vader met spoed is opgenomen, je moeder wel iets anders aan haar hoofd heeft dan een gezellige kennismaking. Dus dat ze stug reageerde, vind ik niet zo raar.
Ik vind het al met al maar een vreemd verhaal, op zijn zachtst gezegd. En ik denk dat het heel verstandig is om voorlopig even niet te gaan trouwen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 27 februari 2015 09:18
quote:zimi schreef op 27 februari 2015 @ 09:16:
Verloofd, ouders nooit ontmoet, nog niet samengewoond en zwanger..
Als jij je zin door wil drijven en jullie niet eens kijken of het samenwonen jullie lukt, dan kan het wel eens gebeuren dat jij straks helemaal alleen met je kind zit.Ow dat is snel, nu is ze al zwanger.
Verloofd, ouders nooit ontmoet, nog niet samengewoond en zwanger..
Als jij je zin door wil drijven en jullie niet eens kijken of het samenwonen jullie lukt, dan kan het wel eens gebeuren dat jij straks helemaal alleen met je kind zit.Ow dat is snel, nu is ze al zwanger.
vrijdag 27 februari 2015 09:19
Waarschijnlijk heb je een andere cultuur om je heen dan de meeste mensen in Nederland.
Ik ben het met je vriend eens. Je vader ligt in het ziekenhuis. Ik hoop dat het beter gaat, dat schrijf je niet, maar anders geeft dat best wel stress, en is hij over een jaar ook stabieler.
Verder lijkt het me een heel goed plan dat je familie eerst eens kan wennen aan hem, zodat deze rare sfeer weggaat.
Samenwonen is ook heel leuk hoor, en ik snap het argument niet dat je kind binnen het huwelijk geboren moet worden. Ook zonder pil of condoom (ivm religie gok ik zo) zijn er manieren om de kans op een zwangerschap te verkleinen. Als je nu besluit om eerst te gaan samenwonen, moet je op zoek naar een huis. Stel dat je huurt: je gaat nu zoeken, huizen bekijken, als dat in maart lukt, kan je er waarschijnlijk pas in mei in wonen. Verder is je huis dan ook klaar als je getrouwd ben, en ben je al gewend, en kan je meteen beginnen met genieten en een gezinnetje.
Ik ben het met je vriend eens. Je vader ligt in het ziekenhuis. Ik hoop dat het beter gaat, dat schrijf je niet, maar anders geeft dat best wel stress, en is hij over een jaar ook stabieler.
Verder lijkt het me een heel goed plan dat je familie eerst eens kan wennen aan hem, zodat deze rare sfeer weggaat.
Samenwonen is ook heel leuk hoor, en ik snap het argument niet dat je kind binnen het huwelijk geboren moet worden. Ook zonder pil of condoom (ivm religie gok ik zo) zijn er manieren om de kans op een zwangerschap te verkleinen. Als je nu besluit om eerst te gaan samenwonen, moet je op zoek naar een huis. Stel dat je huurt: je gaat nu zoeken, huizen bekijken, als dat in maart lukt, kan je er waarschijnlijk pas in mei in wonen. Verder is je huis dan ook klaar als je getrouwd ben, en ben je al gewend, en kan je meteen beginnen met genieten en een gezinnetje.
vrijdag 27 februari 2015 09:20
En ik vind het ook absurd dat jij denkt dat door er niet meer op terug te komen het onderwerp wel afgehandeld zou zijn. Ik zou daar zeker nog op terug gekomen zijn op een moment dat we weer met z'n tweetjes zijn. Ik vind het niet echt een opmerking waar je zo over heen stapt. Je nam hem gewoon niet serieus.
