Mijn vriend heeft me geslagen..

Ik heb ongeveer 4 jaar een relatie met mijn vriend. Samen hebben we 2 kinderen, 2 jaar en een baby van bijna 3 maanden. Over het algemeen heb ik een fijne relatie, hij is een goede vader, doet alles voor zn kinderen, als ik hem iets vraag doet hij het. Andere mensen beschrijven hem als een allemansvriend, een aardige vent, staat voor je klaar heel relaxed.



2 jaar geleden was mn dochter 4 maanden, toen heeft hij mij voor het eerst geslagen. Hij had teveel gezopen, het was carnaval. Heel even was hij met zn ouders. Hij kwam agressief thuis en ik was boos. Ik heb namelijk een hele zware zwangerschap gehad en bevalling. Teveel bloed etc. ik kon bijna niks doe en was volledig uitgeput. Mijn dochter huilde alleen maar en ik had echt hulp nodig met verzorging. Ik was boos dat hij liever ging zuipen met zn ouders ipv dat hij bij mij bleef om me te helpen. Ik had een baarmoederonsteking en enorme pijn. Omdat ik dat zei kregen we ruzie en opeens sloeg hij me keihard in mn gezicht. Hij ging weg en is terug naar zn ouders gegaan om verder te zuipen.



De dag erna was er spijt en na lang peinzen heb ik besloten om toch verder te gaan want hij is normaal dus niet zo.



Tot eergisteren. Hij was met de kinderen even naar zn ouders gegaan en ik zou ook gaan. Maar ik was aan het poetsen, strijken etc. en opeens was het al 9 uur in de avond. Omdat ik dacht, ze komen toch zo wel (was de afspraak) ben ik thuis gebleven. Om 10 uur komt hij met 1 van mijn kinderen en zn vader thuis. Allebei strontbezopen, mn kind dr jas open terwijl ze verkouden is. Ik werd kwaad want ja ze hadden me moeten bellen! Of in ieder geval mn schoonmoeder dan was ik ze zelf wel gaan halen!! Mn vriend werd daarop zo kwaad op mij en heeft me weer geslagen. 3x met een vuist in mn gezicht...hij heeft mn dochter uit mn armen getrokken. Ik had net haar jas uit en haar schoenen. Zijn vader begon tegen me te schreeuwen en ze zijn gegaan.



Hij was stomdronken en mn schoonvader heeft dezelfde avond nog zn excuses aangeboden...weliswaar bezopen. Ik heb mn kinderen opgehaald en ben met ze naar huis gegaan. Het was inmiddels half 1 in de nacht en daar liep ik dan met mn peuter en baby over straat.



De dag erna kwam hij thuis helemaal huilend en hij kon het zich niet meer herinneren. Dat vind ik dus het gevaarlijke. Ik voel me gebroken vanbinnen. Heb een blauw gezicht, 2 kinderen en ik weet het niet meer. Hij is normaal dus echt niet zo...ik heb verdomme met vrouwen gewerkt, slachtoffers van huiselijk geweld en vrouwenhandel. Ik ben normaal een sterke vrouw met een sterke wil en ik kan voor mezelf zorgen. Nu voel ik me zo vernederd en mn vertrouwen is weg. Ik ben ook pissig op mn schoonouders dat ze gewoon zuipen in het bijzijn van mijn kinderen. Als ik dat had geweten had ik ze niet eens mee laten gaan. Ik weet niet wat ik moet doen?? Bedoel, de grens is overschreden wie zegt dat het hier bij blijft?? Hij heeft spijt maar is dat voldoende voor als hij de volgende keer weer teveel op heeft? Ik wil advies en ja ik weet dat ik voor mn kinderen moet kiezen. Maar ben zelf opgegroeid door alleen mn moeder en kan je vertellen dat dat ook niet altijd even fijn was....