Relaties
alle pijlers
Mijn vriend heeft sex gehad met een hoer. En nu?
dinsdag 4 november 2014 13:18
Hoi allemaal,
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
you've got enemies? Good, that means that you stood up for something at some point in your life
dinsdag 4 november 2014 13:25
En hoe lang ga je wachten dan? Dit kost jou ook een heleboel energie zo, die uiteindelijk nergens toe leidt. Want je doel is vergeven. Daar zou ik mijn energie dan voor inzetten. Dat betekent niet dat hij er mee 'weg komt' maar je hebt je punt al behoorlijk duidelijk gemaakt zo. Ik zou in de praatstand gaan, heb je veel meer aan.
dinsdag 4 november 2014 13:27
Je wil hem terug, maar hij mag eerst bloeden.
Ik zou als ik hem was JOU niet meer terug willen. Jij hebt geen respect voor je partner. Zo ga ik je werkelijk nooit meer iets vertellen, als jij zo rancuneus bent en dit er achterweg komt bij jou. Dan zou ik echt voortaan mijn kop houden. En dat zou geen goede vertrouwensbasis meer zijn, dus exit.
Ik zou als ik hem was JOU niet meer terug willen. Jij hebt geen respect voor je partner. Zo ga ik je werkelijk nooit meer iets vertellen, als jij zo rancuneus bent en dit er achterweg komt bij jou. Dan zou ik echt voortaan mijn kop houden. En dat zou geen goede vertrouwensbasis meer zijn, dus exit.
dinsdag 4 november 2014 13:29
Ik kan me wel voorstellen dat je boos bent en dat dat tijd nodig heeft, dus dat niet meteen weer alles als vanouds is, maar bij jou heb ik het idee dat je wel heel bewust bezig bent hem terug te pakken. Dan kan je er beter gewoon een punt achter zetten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 4 november 2014 13:30
Slaan en zijn zus bellen? Wauw. Hysterica.
Natuurlijk is dit klote om te horen maar sla jij eens even niet zo ontzettend door. Je wraak-neigingen en hem pijn willen voelen vind ik ook verre van normaal.
Jullie relatie was destijds heel pril, hij heeft een fout gemaakt en voor jou gekozen. Het is kennelijk niet iets wat nu nog normaal voor hem is. Nu moet je samen kijken of jullie relatie deze fout aan kan.
Maar zo doordraaien en hem proberen te kwetsen op allerlei manieren, zowel door te slaan (echt, je gaat elkaar toch niet slaan?! Lekker voorbeeld voor de kinderen ook) als door zijn zussen hierbij te betrekken: jij bent echt nu net zo fout bezig als hij.
Natuurlijk is dit klote om te horen maar sla jij eens even niet zo ontzettend door. Je wraak-neigingen en hem pijn willen voelen vind ik ook verre van normaal.
Jullie relatie was destijds heel pril, hij heeft een fout gemaakt en voor jou gekozen. Het is kennelijk niet iets wat nu nog normaal voor hem is. Nu moet je samen kijken of jullie relatie deze fout aan kan.
Maar zo doordraaien en hem proberen te kwetsen op allerlei manieren, zowel door te slaan (echt, je gaat elkaar toch niet slaan?! Lekker voorbeeld voor de kinderen ook) als door zijn zussen hierbij te betrekken: jij bent echt nu net zo fout bezig als hij.
Zeg maar Spijker.
dinsdag 4 november 2014 13:31
Ik begrijp dat dit onwijs rot voelt, maar ik heb eerst een paar vragen: hoe onduidelijk was je in die periode over jullie relatie? Hoe uitte zich dat? Wanneer was je wel duidelijk dat je met hem verder wilde? Hoe voelde hij zich in die periode? Was hij zwaar verliefd en onzeker over jouw getwijfel? Gaat hij nog steeds om met die vrienden?
Je kan het wel afdoen als smoesjes, maar als je niet weet wat aan de grondslag ligt van zijn ontrouw, dan kan je hem nooit meer vertrouwen. Want dan kan het dus blijkbaar elk moment gebeuren.
Daarnaast denk ik dat hem laten lijden niet het uitgangspunt moet zijn. Wel duidelijk maken wat dit met je doet. Onwijs veel praten met elkaar.
Je kan het wel afdoen als smoesjes, maar als je niet weet wat aan de grondslag ligt van zijn ontrouw, dan kan je hem nooit meer vertrouwen. Want dan kan het dus blijkbaar elk moment gebeuren.
Daarnaast denk ik dat hem laten lijden niet het uitgangspunt moet zijn. Wel duidelijk maken wat dit met je doet. Onwijs veel praten met elkaar.
dinsdag 4 november 2014 13:34
quote:Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Ik zou jou niet meer terughoeven.
Dit is geen actie voor iemand die tegelijkertijd zegt dat ze de relatie wel in stand wil houden.
Hoeveel plezier ga je nog maken met je rancuneuze wraakacties?
Ik zou jou niet meer terughoeven.
Dit is geen actie voor iemand die tegelijkertijd zegt dat ze de relatie wel in stand wil houden.
Hoeveel plezier ga je nog maken met je rancuneuze wraakacties?
dinsdag 4 november 2014 13:35
Tja, sommige dingen zijn stuk en niet meer te repareren.
Wraak heeft geen zin. Waar het om gaat is dat julie heel verschillend over sex denken.
Dat wordt er niet anders door. Of verwacht je dat hij sex met iemand net zo'n big deal gaat vinden als jij, als je het hem maar genoeg betaald zet?
Wraak heeft geen zin. Waar het om gaat is dat julie heel verschillend over sex denken.
Dat wordt er niet anders door. Of verwacht je dat hij sex met iemand net zo'n big deal gaat vinden als jij, als je het hem maar genoeg betaald zet?
óu sont les neiges d'antan
dinsdag 4 november 2014 13:35
Doorgaans hou ik niet van vreemdgaan, maar ik zou het minder erg vinden als mijn man een prostituee bezoekt dan wanneer hij een geheime relatie met een ander heeft.
Ik vind echt dat je totaal overtrokken reageert. Je hebt hem geslagen (dafuq?) en hij moet bloeden voordat je hem terug neemt, terwijl je wel weet dat je verder met hem wil? Ik zou echt geen zin meer in je hebben als ik hem was.
Waarom doe je zo rancuneus? Is dat omdat je het niet van hem hebt gehoord? Wat was zijn verklaring over het "vreemdgaan"? Waarom vertelde die vriend je in geuren en kleuren wat er gebeurd was?
Ik vind echt dat je totaal overtrokken reageert. Je hebt hem geslagen (dafuq?) en hij moet bloeden voordat je hem terug neemt, terwijl je wel weet dat je verder met hem wil? Ik zou echt geen zin meer in je hebben als ik hem was.
Waarom doe je zo rancuneus? Is dat omdat je het niet van hem hebt gehoord? Wat was zijn verklaring over het "vreemdgaan"? Waarom vertelde die vriend je in geuren en kleuren wat er gebeurd was?
dinsdag 4 november 2014 13:36
Ik ben ook benieuwd of jullie alleen aan het daten waren toen, of dat jullie al uitgesproken hadden dat jullie een relatie hadden. In dat eerste geval is het niet leuk om te horen, maar kun je hem in feite niks kwalijk nemen. In het tweede geval is het moeilijker om te horen, maar als het eenmalig was en jullie relatie heel pril... iedereen kan fouten maken toch? Ik denk dat je meer bereikt met praten. Hij voelt nu al genoeg dat jij het niet leuk vind, meer wraak nemen is niet echt constructief lijkt me. Je hebt je woede eruit gegooid, richt je op de vergeving als je met hem verder wil.
dinsdag 4 november 2014 13:36
Ik ken meer stellen die in het begin van hun relatie 'vreemd zijn gegaan'. Dit omdat ze nog niet zeker waren van de relatie. Wordt het serieus of toch niet. Het was ook nog niet als zodanig uitgesproken.
Mocht dit bij jullie ook het geval zijn dan had ik het als ik jouw vriend was, ook niet verteld. Omdat het geen betekenis had en heeft en het niet meer is voorgekomen (daar ga ik dan even vanuit).
Daarbij. Als jij zo reageert kan ik mij dubbel voorstellen dat hij het niet vertelt. Wraak enzo? Halleluja! Word boos ja maar houd de eer aan jezelf aub.
Mocht dit bij jullie ook het geval zijn dan had ik het als ik jouw vriend was, ook niet verteld. Omdat het geen betekenis had en heeft en het niet meer is voorgekomen (daar ga ik dan even vanuit).
Daarbij. Als jij zo reageert kan ik mij dubbel voorstellen dat hij het niet vertelt. Wraak enzo? Halleluja! Word boos ja maar houd de eer aan jezelf aub.
