Relaties
alle pijlers
Mijn vriend heeft sex gehad met een hoer. En nu?
dinsdag 4 november 2014 13:18
Hoi allemaal,
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
you've got enemies? Good, that means that you stood up for something at some point in your life
donderdag 13 november 2014 22:25
quote:romyro schreef op 13 november 2014 @ 20:50:
[...]
Dit is toch een heel ander persoon dan TO of mis ik iets hier?
Daarnaast wordt zowel door reageerders als TO overdreven gereageerd. Een klap in het gezicht als reactie op vreemdgaan gelijk stellen aan huiselijk geweld, bijzonder en het doet echt huiselijk geweld behoorlijk tekort.
Oh? Dus jij vindt dat jouw persoonlijke mening over wat een valide reden is om geweld toe te mogen passen de doorslaggevende factor is voor het al of niet mogen toepassen van geweld tegen een ander?
Dat je jezelf daarmee gelijkstelt aan al die andere plegers van huiselijk geweld komt dan weer niet bij je op, blijkbaar. Want jij bent anders dan anderen die geweld plegen, uiteraard. Omdat jij jij bent. Beter dan anderen.
[...]
Dit is toch een heel ander persoon dan TO of mis ik iets hier?
Daarnaast wordt zowel door reageerders als TO overdreven gereageerd. Een klap in het gezicht als reactie op vreemdgaan gelijk stellen aan huiselijk geweld, bijzonder en het doet echt huiselijk geweld behoorlijk tekort.
Oh? Dus jij vindt dat jouw persoonlijke mening over wat een valide reden is om geweld toe te mogen passen de doorslaggevende factor is voor het al of niet mogen toepassen van geweld tegen een ander?
Dat je jezelf daarmee gelijkstelt aan al die andere plegers van huiselijk geweld komt dan weer niet bij je op, blijkbaar. Want jij bent anders dan anderen die geweld plegen, uiteraard. Omdat jij jij bent. Beter dan anderen.
donderdag 13 november 2014 23:27
quote:Annelaure schreef op 13 november 2014 @ 21:54:
[...]
Pardon? Ik heb huiselijk geweld meegemaakt. ALLE GEWELD IN HUISELIJKE KRING IS HUISELIJK GEWELD. Walgelijk dat je durft te beweren dat geslagen worden door je partner niet onder huiselijk geweld valt. Dat is wat de daders ook zeggen, dat het geen geweld is als het is uitgelokt. Net als dat het geen verkrachting is als je een kort rokje aan had. Je hebt er dan immers om gevraagd. Alsof gebrek aan zelfcontrole een geldige reden is om iemand geweld aan te doen.
"als je je had gedragen had ik je niet geslagen"
Geen huiselijk geweld?! Ik kan hier zo boos om worden. Mishandeling wordt goedgepraat, het is de schuld van het slachtoffer.
Ik vind 1 klap in het gezicht in deze niet vallen onder huiselijk geweld en natuurlijk weet ik dat de scheidingslijn dun is en dat van het een het ander kan komen. Maar een klap omdat iemand je zo emotioneel raakt terwijl er verder geen sprake is van geweld binnen een relatie kan ik niet scharen onder huiselijk geweld. Huiselijk geweld is meermaals en stelselmatig en dat kan inderdaad zowel emotioneel als fysiek zijn. Maar nadat iemand vreemdgaat en partner daarop vanuit emotionele reactie een klap geeft kan ik begrijpen. Niet goedkeuren maar wel begrijpen. en het niet vooral gelijk scharen onder mishandeling zoals hier gesteld wordt.
Verder begrijp ik de emotionele lading en de dunne scheidingslijn alleen zie ik het in dit topic anders.
[...]
Pardon? Ik heb huiselijk geweld meegemaakt. ALLE GEWELD IN HUISELIJKE KRING IS HUISELIJK GEWELD. Walgelijk dat je durft te beweren dat geslagen worden door je partner niet onder huiselijk geweld valt. Dat is wat de daders ook zeggen, dat het geen geweld is als het is uitgelokt. Net als dat het geen verkrachting is als je een kort rokje aan had. Je hebt er dan immers om gevraagd. Alsof gebrek aan zelfcontrole een geldige reden is om iemand geweld aan te doen.
"als je je had gedragen had ik je niet geslagen"
Geen huiselijk geweld?! Ik kan hier zo boos om worden. Mishandeling wordt goedgepraat, het is de schuld van het slachtoffer.
Ik vind 1 klap in het gezicht in deze niet vallen onder huiselijk geweld en natuurlijk weet ik dat de scheidingslijn dun is en dat van het een het ander kan komen. Maar een klap omdat iemand je zo emotioneel raakt terwijl er verder geen sprake is van geweld binnen een relatie kan ik niet scharen onder huiselijk geweld. Huiselijk geweld is meermaals en stelselmatig en dat kan inderdaad zowel emotioneel als fysiek zijn. Maar nadat iemand vreemdgaat en partner daarop vanuit emotionele reactie een klap geeft kan ik begrijpen. Niet goedkeuren maar wel begrijpen. en het niet vooral gelijk scharen onder mishandeling zoals hier gesteld wordt.
Verder begrijp ik de emotionele lading en de dunne scheidingslijn alleen zie ik het in dit topic anders.
donderdag 13 november 2014 23:28
quote:Amand schreef op 13 november 2014 @ 22:25:
[...]
Oh? Dus jij vindt dat jouw persoonlijke mening over wat een valide reden is om geweld toe te mogen passen de doorslaggevende factor is voor het al of niet mogen toepassen van geweld tegen een ander?
Dat je jezelf daarmee gelijkstelt aan al die andere plegers van huiselijk geweld komt dan weer niet bij je op, blijkbaar. Want jij bent anders dan anderen die geweld plegen, uiteraard. Omdat jij jij bent. Beter dan anderen.jou neem ik sowieso niet serieus om op te reageren dus dit was het dan ook voor mij.
[...]
Oh? Dus jij vindt dat jouw persoonlijke mening over wat een valide reden is om geweld toe te mogen passen de doorslaggevende factor is voor het al of niet mogen toepassen van geweld tegen een ander?
Dat je jezelf daarmee gelijkstelt aan al die andere plegers van huiselijk geweld komt dan weer niet bij je op, blijkbaar. Want jij bent anders dan anderen die geweld plegen, uiteraard. Omdat jij jij bent. Beter dan anderen.jou neem ik sowieso niet serieus om op te reageren dus dit was het dan ook voor mij.
donderdag 13 november 2014 23:48
quote:liebeskind schreef op 07 november 2014 @ 20:28:
Misschien vallen er nu wat mensen over me heen maar wil het toch vertellen. Het verhaal is echt alleen de personen heb ik veranderd:
Een vriendin kwam kwam regelmatig bij mij aan om te vertellen dat ze werd geslagen. In de huidige relatie en ook in eerdere relaties bleek achteraf.
Ze was een echt slachtoffer.
Later bleek het verhaal iets anders in elkaar te steken dan dat zij deed voorkomen.
Zij zat hem verschrikkelijk op de huid. Met allerlei verwijten en vernederingen.
Die waren niet van de lucht. De spanning nam toe. Hij zei: 'kap ermee'.
Ze vatte dat niet en ging door.Dit is niet de to. Dit is een ander iemand die een heel ander voorbeeld geeft. Dit is niet de ontknoping, of ik ben echt slecht in begrijpend lezen.
Misschien vallen er nu wat mensen over me heen maar wil het toch vertellen. Het verhaal is echt alleen de personen heb ik veranderd:
Een vriendin kwam kwam regelmatig bij mij aan om te vertellen dat ze werd geslagen. In de huidige relatie en ook in eerdere relaties bleek achteraf.
Ze was een echt slachtoffer.
Later bleek het verhaal iets anders in elkaar te steken dan dat zij deed voorkomen.
Zij zat hem verschrikkelijk op de huid. Met allerlei verwijten en vernederingen.
Die waren niet van de lucht. De spanning nam toe. Hij zei: 'kap ermee'.
Ze vatte dat niet en ging door.Dit is niet de to. Dit is een ander iemand die een heel ander voorbeeld geeft. Dit is niet de ontknoping, of ik ben echt slecht in begrijpend lezen.
donderdag 13 november 2014 23:49
Zelf ga ik nooit naar hoeren, hoewel het vaak prive hele lieve vrouwen zijn.
Maar hoe stom kan je zijn om met vrienden naar hoeren te gaan.
Als je wilt dat niemand het weet.
Of je vriend is heel naïef en beïnvloedbaar of gewoon dom, of dronken?
Een moment van verstandsverbijstering?
Het is te hopen dat hij er van geleerd heeft.
Ieder mens doet soms wel eens iets enorm stoms in zijn leven.
Het pas echt erg als je niet leert van je fouten.
Maar hoe stom kan je zijn om met vrienden naar hoeren te gaan.
Als je wilt dat niemand het weet.
Of je vriend is heel naïef en beïnvloedbaar of gewoon dom, of dronken?
Een moment van verstandsverbijstering?
Het is te hopen dat hij er van geleerd heeft.
Ieder mens doet soms wel eens iets enorm stoms in zijn leven.
Het pas echt erg als je niet leert van je fouten.
Geniet elke dag
donderdag 13 november 2014 23:50
quote:romyro schreef op 13 november 2014 @ 23:27:
[...]
Ik vind 1 klap in het gezicht in deze niet vallen onder huiselijk geweld en natuurlijk weet ik dat de scheidingslijn dun is en dat van het een het ander kan komen. Maar een klap omdat iemand je zo emotioneel raakt terwijl er verder geen sprake is van geweld binnen een relatie kan ik niet scharen onder huiselijk geweld. Huiselijk geweld is meermaals en stelselmatig en dat kan inderdaad zowel emotioneel als fysiek zijn. Maar nadat iemand vreemdgaat en partner daarop vanuit emotionele reactie een klap geeft kan ik begrijpen. Niet goedkeuren maar wel begrijpen. en het niet vooral gelijk scharen onder mishandeling zoals hier gesteld wordt.
Verder begrijp ik de emotionele lading en de dunne scheidingslijn alleen zie ik het in dit topic anders.
Geweld in huiselijke kring is geen geweld, juist ja. Want als iemand de controle vanwege heftige emoties verliest en geweld gebruikt is het geen geweld. En ook al geen mishandeling.
Gelukkig is de wet het niet met je eens.
[...]
Ik vind 1 klap in het gezicht in deze niet vallen onder huiselijk geweld en natuurlijk weet ik dat de scheidingslijn dun is en dat van het een het ander kan komen. Maar een klap omdat iemand je zo emotioneel raakt terwijl er verder geen sprake is van geweld binnen een relatie kan ik niet scharen onder huiselijk geweld. Huiselijk geweld is meermaals en stelselmatig en dat kan inderdaad zowel emotioneel als fysiek zijn. Maar nadat iemand vreemdgaat en partner daarop vanuit emotionele reactie een klap geeft kan ik begrijpen. Niet goedkeuren maar wel begrijpen. en het niet vooral gelijk scharen onder mishandeling zoals hier gesteld wordt.
Verder begrijp ik de emotionele lading en de dunne scheidingslijn alleen zie ik het in dit topic anders.
Geweld in huiselijke kring is geen geweld, juist ja. Want als iemand de controle vanwege heftige emoties verliest en geweld gebruikt is het geen geweld. En ook al geen mishandeling.
Gelukkig is de wet het niet met je eens.
vrijdag 14 november 2014 00:05
Denk je echt dat de wet je veroordeeld wanneer je 1 klap geeft nadat partner is vreemdgegaan. Wat dacht je van verzachtende omstandigheden ed.?
Huiselijk geweld is verschrikkelijk maar het gelijk stellen aan 1 klap nadat partner gehoord heeft dat die ander vreemdgegaan is gaat mij veel te ver en vind ik beledigend voor echt stelselmatig en ernstig fysiek geweld. En zoals gezegd is de scheidingslijn dun maar kantelt het voordeel van de twijfel in deze voor TO mbt huiselijk geweld.
Huiselijk geweld is verschrikkelijk maar het gelijk stellen aan 1 klap nadat partner gehoord heeft dat die ander vreemdgegaan is gaat mij veel te ver en vind ik beledigend voor echt stelselmatig en ernstig fysiek geweld. En zoals gezegd is de scheidingslijn dun maar kantelt het voordeel van de twijfel in deze voor TO mbt huiselijk geweld.
vrijdag 14 november 2014 00:09
vrijdag 14 november 2014 00:13
Wat een gelul. Slaan is geweld. Of dat nou eenmalig vanuit een heftige emotie gebeurt of regelmatig. Door verzachtende omstandigheden aan te voeren praat je ook het geweld van mishandelende mannen goed. Want die kunnen ook heus wel verzachtende omstandigheden bedenken om hun gebrek aan zelfbeheersing goed te praten. Geweld is geweld, of dat nu ernmalig is of structureel, en of het nu vanuit onmacht gebeurt, uit woede of 'gewoon' voor de lol.
vrijdag 14 november 2014 00:15
quote:Annelaure schreef op 13 november 2014 @ 23:50:
[...]
Geweld in huiselijke kring is geen geweld, juist ja. Want als iemand de controle vanwege heftige emoties verliest en geweld gebruikt is het geen geweld. En ook al geen mishandeling.
Gelukkig is de wet het niet met je eens.
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.
[...]
Geweld in huiselijke kring is geen geweld, juist ja. Want als iemand de controle vanwege heftige emoties verliest en geweld gebruikt is het geen geweld. En ook al geen mishandeling.
Gelukkig is de wet het niet met je eens.
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.
vrijdag 14 november 2014 00:21
quote:strike schreef op 14 november 2014 @ 00:15:
[...]
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.Dat dus. Alleen praat ik vanuit een emotioneel punt en weet ik niet wat adagium betekend
[...]
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.Dat dus. Alleen praat ik vanuit een emotioneel punt en weet ik niet wat adagium betekend
vrijdag 14 november 2014 00:23
quote:prik schreef op 14 november 2014 @ 00:13:
Wat een gelul. Slaan is geweld. Of dat nou eenmalig vanuit een heftige emotie gebeurt of regelmatig. Door verzachtende omstandigheden aan te voeren praat je ook het geweld van mishandelende mannen goed. Want die kunnen ook heus wel verzachtende omstandigheden bedenken om hun gebrek aan zelfbeheersing goed te praten. Geweld is geweld, of dat nu ernmalig is of structureel, en of het nu vanuit onmacht gebeurt, uit woede of 'gewoon' voor de lol.
Tuurlijk, geweld is geweld. Leuke uitspraak, maar het verwijst allemaal zo lekker naar zichzelf. Wat is je punt nu precies? Dat alle geweld hetzelfde is? Allemaal even fout? Allemaal even gevaarlijk?
Want dat is gewoon regelrechte kolder. Je kunt dat wel goedpraterij noemen, maar feit is dat geweld op allerlei manieren anders wordt beoordeeld. De straf die een rechter oplegt bij een eenmalige klap is heel anders bij structurele mishandeling. De gevolgen zijn ook heel anders voor het slachtoffer. Het ene geweld leidt tot een een schrikreactie, het andere geweld tot de dood.
Nogmaals: ik snap heel goed dat er een harde grens gesteld moet worden. Dat heeft een belangrijke functie. Maar om dan vervolgens elke fout die niet onder die nullijn zit hetzelfde te beoordelen slaat nergens op en is een omdraaiing van zaken.
Wat een gelul. Slaan is geweld. Of dat nou eenmalig vanuit een heftige emotie gebeurt of regelmatig. Door verzachtende omstandigheden aan te voeren praat je ook het geweld van mishandelende mannen goed. Want die kunnen ook heus wel verzachtende omstandigheden bedenken om hun gebrek aan zelfbeheersing goed te praten. Geweld is geweld, of dat nu ernmalig is of structureel, en of het nu vanuit onmacht gebeurt, uit woede of 'gewoon' voor de lol.
Tuurlijk, geweld is geweld. Leuke uitspraak, maar het verwijst allemaal zo lekker naar zichzelf. Wat is je punt nu precies? Dat alle geweld hetzelfde is? Allemaal even fout? Allemaal even gevaarlijk?
Want dat is gewoon regelrechte kolder. Je kunt dat wel goedpraterij noemen, maar feit is dat geweld op allerlei manieren anders wordt beoordeeld. De straf die een rechter oplegt bij een eenmalige klap is heel anders bij structurele mishandeling. De gevolgen zijn ook heel anders voor het slachtoffer. Het ene geweld leidt tot een een schrikreactie, het andere geweld tot de dood.
Nogmaals: ik snap heel goed dat er een harde grens gesteld moet worden. Dat heeft een belangrijke functie. Maar om dan vervolgens elke fout die niet onder die nullijn zit hetzelfde te beoordelen slaat nergens op en is een omdraaiing van zaken.
vrijdag 14 november 2014 00:27
quote:strike schreef op 14 november 2014 @ 00:15:
[...]
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.Mwa de rechter kon heel veel met de ene klap die er is uitgedeeld toen mijn oom de scheiding aankondigde ivm een nieuwe liefde.
[...]
De wet zegt hier niet zoveel over. De wet bekijkt vooral potentiele schade, niet geweld an sich.
Dus de wet komt pas in actie (en kan pas in actie komen) nadat vermoedens bestaan dat er slachtoffers vallen, of nadat bewezen is dat er een slachtoffer is bevallen. (En dit geldt niet alleen voor huiselijk geweld.)
Met de klap die TO heeft uitgedeeld kan de rechter niet zoveel.
En volgens mij is dat uiteindelijk een valide punt dat Romyro maakt.
Dat het algemene adagium is dat geweld altijd fout is lijkt me zeer nuttig. Omdat mensen vooral niet voor zichzelf moeten gaan uitmaken wat onder schadelijk geweld valt en wat niet. Dat is aan de rechter. Ook voorkomt het een glijdende schaal.
Toch is het niet echt realistisch te zeggen dat elke klap of duw die wordt uitgedeeld binnen de muren van een huis vergelijkbaar is. Want dat zijn ze niet.Mwa de rechter kon heel veel met de ene klap die er is uitgedeeld toen mijn oom de scheiding aankondigde ivm een nieuwe liefde.
vrijdag 14 november 2014 09:07
quote:prik schreef op 14 november 2014 @ 00:14:
En er is nog helemaal geen ontknoping geweest, alleen maar andere forummers die reageren op TO. Degenen die die berichten verkeerd interpreteren moeten nog maar eens teruglezen.
Dat inderdaad. Er is geen ontknoping, alleen liebeskind komt een éigen verhaal vertellen over een vriendin in haar posts op de vorige pagina. Sheshot leest niet goed, die maakt ervan dat Liebeskind Michelle is, en dat is niet zo.
Jemig. Zo moeilijk is het toch niet.
En er is nog helemaal geen ontknoping geweest, alleen maar andere forummers die reageren op TO. Degenen die die berichten verkeerd interpreteren moeten nog maar eens teruglezen.
Dat inderdaad. Er is geen ontknoping, alleen liebeskind komt een éigen verhaal vertellen over een vriendin in haar posts op de vorige pagina. Sheshot leest niet goed, die maakt ervan dat Liebeskind Michelle is, en dat is niet zo.
Jemig. Zo moeilijk is het toch niet.
zondag 16 november 2014 22:09
quote:strike schreef op 14 november 2014 @ 00:23:
[...]
Tuurlijk, geweld is geweld. Leuke uitspraak, maar het verwijst allemaal zo lekker naar zichzelf. Wat is je punt nu precies? Dat alle geweld hetzelfde is? Allemaal even fout? Allemaal even gevaarlijk?
Want dat is gewoon regelrechte kolder. Je kunt dat wel goedpraterij noemen, maar feit is dat geweld op allerlei manieren anders wordt beoordeeld. De straf die een rechter oplegt bij een eenmalige klap is heel anders bij structurele mishandeling. De gevolgen zijn ook heel anders voor het slachtoffer. Het ene geweld leidt tot een een schrikreactie, het andere geweld tot de dood.
Nogmaals: ik snap heel goed dat er een harde grens gesteld moet worden. Dat heeft een belangrijke functie. Maar om dan vervolgens elke fout die niet onder die nullijn zit hetzelfde te beoordelen slaat nergens op en is een omdraaiing van zaken.
Helemaal mee eens. Ik denk dat de rechter niet eens zal straffen bij een eenmalige klap waaraan geen enkele zichtbare schade te zien is (en dan bedoel ik dus niet met een vuist iemand een blauw oog slaan).
Natuurlijk is geweld niet goed te praten, maar ik ga echt geen aangifte doen als ikzelf vreemd ga, en mijn vriend mij vervolgens een tik op mijn wang geeft. Hallo! Vreemdgaan is vele malen erger (vind ik)!! Daarmee ga je toch ook niet naar de rechter? Emotioneel is zoiets veel en veel zwaarder dan een eenmalige klap.
Dus je kan zeggen: TO is fout door haar vriend eenmalig te slaan, en hij is fout door een hoer bezocht te hebben binnen hun relatie. Persoonlijk vind ik dat tweede veel erger.
Verder spreek ik uit ervaring: heb mijn vriend 1x een klap op zijn wang gegeven jaren terug, daarna nooit meer gebeurd. Hem boeide die klap voor geen meter. Dus tja. Het zal wel heel persoonlijk zijn hoe erg je zoiets vindt.
Graag een beetje nuanceren mensen (maar dat is moeilijk voor de meeste forummers).
[...]
Tuurlijk, geweld is geweld. Leuke uitspraak, maar het verwijst allemaal zo lekker naar zichzelf. Wat is je punt nu precies? Dat alle geweld hetzelfde is? Allemaal even fout? Allemaal even gevaarlijk?
Want dat is gewoon regelrechte kolder. Je kunt dat wel goedpraterij noemen, maar feit is dat geweld op allerlei manieren anders wordt beoordeeld. De straf die een rechter oplegt bij een eenmalige klap is heel anders bij structurele mishandeling. De gevolgen zijn ook heel anders voor het slachtoffer. Het ene geweld leidt tot een een schrikreactie, het andere geweld tot de dood.
Nogmaals: ik snap heel goed dat er een harde grens gesteld moet worden. Dat heeft een belangrijke functie. Maar om dan vervolgens elke fout die niet onder die nullijn zit hetzelfde te beoordelen slaat nergens op en is een omdraaiing van zaken.
Helemaal mee eens. Ik denk dat de rechter niet eens zal straffen bij een eenmalige klap waaraan geen enkele zichtbare schade te zien is (en dan bedoel ik dus niet met een vuist iemand een blauw oog slaan).
Natuurlijk is geweld niet goed te praten, maar ik ga echt geen aangifte doen als ikzelf vreemd ga, en mijn vriend mij vervolgens een tik op mijn wang geeft. Hallo! Vreemdgaan is vele malen erger (vind ik)!! Daarmee ga je toch ook niet naar de rechter? Emotioneel is zoiets veel en veel zwaarder dan een eenmalige klap.
Dus je kan zeggen: TO is fout door haar vriend eenmalig te slaan, en hij is fout door een hoer bezocht te hebben binnen hun relatie. Persoonlijk vind ik dat tweede veel erger.
Verder spreek ik uit ervaring: heb mijn vriend 1x een klap op zijn wang gegeven jaren terug, daarna nooit meer gebeurd. Hem boeide die klap voor geen meter. Dus tja. Het zal wel heel persoonlijk zijn hoe erg je zoiets vindt.
Graag een beetje nuanceren mensen (maar dat is moeilijk voor de meeste forummers).
zondag 16 november 2014 22:49
Als mijn man een hoer zou hebben bezocht en dat zou uitkomen dan zou hij van mij ook een enorme klap krijgen en dan heeft ie mazzel dat het er bij één blijft.
Ik heb trouwens als kind ook wel eens een klap van mijn ouders ontvangen omdat ik een stront vervelende puber was. Ik heb mijn hond ook wel eens een klap gegeven omdat hij voor de 100ste keer van de straat vrat.
Ik denk dat je als samenleving op moet passen dat je je niet moet laten leiden door excessen. Mensen durven niet eens meer met hun kind in bad te zitten en er een foto van te maken want je weet nooit hoe er gereageerd wordt. Dieren moeten als mensen worden behandelt en kinderen zijn tegenwoordig prinsjes en prinsessen.
Blijkbaar regeert gezond verstand niet meer en zijn tegen argumenten altijd gebaseerd op uitzonderlijke situaties en dat moet dan ineens de norm worden.
Je mag helemaal geen gevoelens van wraak, woede of jaloezie meer hebben want dat is helemaal fout en mocht je het wel een keer voelen dan moet je dat voor je houden anders wordt je ook nog eens weggezet als een onopgevoede rariteit. We vermijden het dialoog maar oordelen veel liever. Snap ik want dat kost minder energie. En zo sluiten we ons op in onze gevoelens, die gewoon menselijk zijn, en kunnen we er alleen nog maar met enorme schroom over praten in de beslotenheid van een praktijkkamer van de psycholoog.
De kracht van een forum is dat je kan toetsen of gevoelens reëel zijn en of er meerdere zijn met die ervaring en hoe die er op reageerden. Zijn er alternatieven om toch met die gevoelens om te gaan. De opmerking wordt uit de context gerukt en TO komt niet meer terug want die is nu een geweldpleger en meer is ze niet meer. Het maakt niet meer uit dat TO misschien altijd een lieve meid is geweest die graag bejaarden naar de overkant helpt en met liefde op haar neefjes past en leuke dingen met ze doet.
Tjonge jonge, ik hoop echt dat als ik één keer iets doe wat niet netjes is, mijn omgeving soepeler reageert op míjn probleem en niet het toetst aan hun eigen ethos en mijn vraag daardoor vergeten.
Ik heb trouwens als kind ook wel eens een klap van mijn ouders ontvangen omdat ik een stront vervelende puber was. Ik heb mijn hond ook wel eens een klap gegeven omdat hij voor de 100ste keer van de straat vrat.
Ik denk dat je als samenleving op moet passen dat je je niet moet laten leiden door excessen. Mensen durven niet eens meer met hun kind in bad te zitten en er een foto van te maken want je weet nooit hoe er gereageerd wordt. Dieren moeten als mensen worden behandelt en kinderen zijn tegenwoordig prinsjes en prinsessen.
Blijkbaar regeert gezond verstand niet meer en zijn tegen argumenten altijd gebaseerd op uitzonderlijke situaties en dat moet dan ineens de norm worden.
Je mag helemaal geen gevoelens van wraak, woede of jaloezie meer hebben want dat is helemaal fout en mocht je het wel een keer voelen dan moet je dat voor je houden anders wordt je ook nog eens weggezet als een onopgevoede rariteit. We vermijden het dialoog maar oordelen veel liever. Snap ik want dat kost minder energie. En zo sluiten we ons op in onze gevoelens, die gewoon menselijk zijn, en kunnen we er alleen nog maar met enorme schroom over praten in de beslotenheid van een praktijkkamer van de psycholoog.
De kracht van een forum is dat je kan toetsen of gevoelens reëel zijn en of er meerdere zijn met die ervaring en hoe die er op reageerden. Zijn er alternatieven om toch met die gevoelens om te gaan. De opmerking wordt uit de context gerukt en TO komt niet meer terug want die is nu een geweldpleger en meer is ze niet meer. Het maakt niet meer uit dat TO misschien altijd een lieve meid is geweest die graag bejaarden naar de overkant helpt en met liefde op haar neefjes past en leuke dingen met ze doet.
Tjonge jonge, ik hoop echt dat als ik één keer iets doe wat niet netjes is, mijn omgeving soepeler reageert op míjn probleem en niet het toetst aan hun eigen ethos en mijn vraag daardoor vergeten.
maandag 17 november 2014 01:47
quote:shehot schreef op 14 november 2014 @ 06:59:
Ook bij huiselijk geweld waar vaker klappen vallen is er ooit een eerste klap geweest.
Ja natuurlijk, nogal logisch. Je uitspraak klopt vanzelfsprekend 100%. Maar klopt het ook dat elke klap (van elke orde) altijd leidt tot structureel huiselijk geweld? Want daar gaat het om.
Je probeert met je opmerking een niet-bestaand causaal verband aan te tonen door de boel om te draaien.
En dat gebeurt wel vaker (elke heroine-verslaafde begon ooit met een joint), maar het zegt echt niets.
Ook bij huiselijk geweld waar vaker klappen vallen is er ooit een eerste klap geweest.
Ja natuurlijk, nogal logisch. Je uitspraak klopt vanzelfsprekend 100%. Maar klopt het ook dat elke klap (van elke orde) altijd leidt tot structureel huiselijk geweld? Want daar gaat het om.
Je probeert met je opmerking een niet-bestaand causaal verband aan te tonen door de boel om te draaien.
En dat gebeurt wel vaker (elke heroine-verslaafde begon ooit met een joint), maar het zegt echt niets.
maandag 17 november 2014 11:35
quote:waterplant schreef op 16 november 2014 @ 22:49:
Als mijn man een hoer zou hebben bezocht en dat zou uitkomen dan zou hij van mij ook een enorme klap krijgen en dan heeft ie mazzel dat het er bij één blijft.
Ik heb trouwens als kind ook wel eens een klap van mijn ouders ontvangen omdat ik een stront vervelende puber was. Ik heb mijn hond ook wel eens een klap gegeven omdat hij voor de 100ste keer van de straat vrat.
Ik denk dat je als samenleving op moet passen dat je je niet moet laten leiden door excessen. Mensen durven niet eens meer met hun kind in bad te zitten en er een foto van te maken want je weet nooit hoe er gereageerd wordt. Dieren moeten als mensen worden behandelt en kinderen zijn tegenwoordig prinsjes en prinsessen.
Blijkbaar regeert gezond verstand niet meer en zijn tegen argumenten altijd gebaseerd op uitzonderlijke situaties en dat moet dan ineens de norm worden.
Je mag helemaal geen gevoelens van wraak, woede of jaloezie meer hebben want dat is helemaal fout en mocht je het wel een keer voelen dan moet je dat voor je houden anders wordt je ook nog eens weggezet als een onopgevoede rariteit. We vermijden het dialoog maar oordelen veel liever. Snap ik want dat kost minder energie. En zo sluiten we ons op in onze gevoelens, die gewoon menselijk zijn, en kunnen we er alleen nog maar met enorme schroom over praten in de beslotenheid van een praktijkkamer van de psycholoog.
De kracht van een forum is dat je kan toetsen of gevoelens reëel zijn en of er meerdere zijn met die ervaring en hoe die er op reageerden. Zijn er alternatieven om toch met die gevoelens om te gaan. De opmerking wordt uit de context gerukt en TO komt niet meer terug want die is nu een geweldpleger en meer is ze niet meer. Het maakt niet meer uit dat TO misschien altijd een lieve meid is geweest die graag bejaarden naar de overkant helpt en met liefde op haar neefjes past en leuke dingen met ze doet.
Tjonge jonge, ik hoop echt dat als ik één keer iets doe wat niet netjes is, mijn omgeving soepeler reageert op míjn probleem en niet het toetst aan hun eigen ethos en mijn vraag daardoor vergeten.
Huh waterplant eerder reageerde je nog op mij dat wanneer ik snap dat mijn vriend mij een klap zou geven na vreemdgaan, dit hem nog geen vrijbrief zou geven om mij te slaan? En dat je ouders je zelfs nooit een klap in je gezicht hebben gegeven dus dat het daarom minder erg was?
Ik ben het in deze post helemaal met je eens, de nuance is helemaal zoek. Wanneer je als man in de kinderopvang werkt ben je vast een pedo, mannen mogen hun dochters niet meer verschonen, als je een strontvervelend kind bij wijze van uitzondering een tik geeft ben je gelijk een kindermishandelaar etc. Wat ik zeg, mijn moeder was ook maar gewoon een mens, ik heb geen schade ondervonden aan haar klap die haar onmacht aantoonde, moest er alleen maar om lachen wat haar nog meer radeloos maakte waarschijnlijk. Vriend heeft mij nooit aangesproken op die ene keer, hij vond het niet erg, maar volgens sommigen zou ik achter slot en grendel moeten verdwijnen.
Natuurlijk is praten beter als slaan, maar de verregaande conclusies die hier getrokken worden getuigen mijns inziens van kortzichtigheid.
Als mijn man een hoer zou hebben bezocht en dat zou uitkomen dan zou hij van mij ook een enorme klap krijgen en dan heeft ie mazzel dat het er bij één blijft.
Ik heb trouwens als kind ook wel eens een klap van mijn ouders ontvangen omdat ik een stront vervelende puber was. Ik heb mijn hond ook wel eens een klap gegeven omdat hij voor de 100ste keer van de straat vrat.
Ik denk dat je als samenleving op moet passen dat je je niet moet laten leiden door excessen. Mensen durven niet eens meer met hun kind in bad te zitten en er een foto van te maken want je weet nooit hoe er gereageerd wordt. Dieren moeten als mensen worden behandelt en kinderen zijn tegenwoordig prinsjes en prinsessen.
Blijkbaar regeert gezond verstand niet meer en zijn tegen argumenten altijd gebaseerd op uitzonderlijke situaties en dat moet dan ineens de norm worden.
Je mag helemaal geen gevoelens van wraak, woede of jaloezie meer hebben want dat is helemaal fout en mocht je het wel een keer voelen dan moet je dat voor je houden anders wordt je ook nog eens weggezet als een onopgevoede rariteit. We vermijden het dialoog maar oordelen veel liever. Snap ik want dat kost minder energie. En zo sluiten we ons op in onze gevoelens, die gewoon menselijk zijn, en kunnen we er alleen nog maar met enorme schroom over praten in de beslotenheid van een praktijkkamer van de psycholoog.
De kracht van een forum is dat je kan toetsen of gevoelens reëel zijn en of er meerdere zijn met die ervaring en hoe die er op reageerden. Zijn er alternatieven om toch met die gevoelens om te gaan. De opmerking wordt uit de context gerukt en TO komt niet meer terug want die is nu een geweldpleger en meer is ze niet meer. Het maakt niet meer uit dat TO misschien altijd een lieve meid is geweest die graag bejaarden naar de overkant helpt en met liefde op haar neefjes past en leuke dingen met ze doet.
Tjonge jonge, ik hoop echt dat als ik één keer iets doe wat niet netjes is, mijn omgeving soepeler reageert op míjn probleem en niet het toetst aan hun eigen ethos en mijn vraag daardoor vergeten.
Huh waterplant eerder reageerde je nog op mij dat wanneer ik snap dat mijn vriend mij een klap zou geven na vreemdgaan, dit hem nog geen vrijbrief zou geven om mij te slaan? En dat je ouders je zelfs nooit een klap in je gezicht hebben gegeven dus dat het daarom minder erg was?
Ik ben het in deze post helemaal met je eens, de nuance is helemaal zoek. Wanneer je als man in de kinderopvang werkt ben je vast een pedo, mannen mogen hun dochters niet meer verschonen, als je een strontvervelend kind bij wijze van uitzondering een tik geeft ben je gelijk een kindermishandelaar etc. Wat ik zeg, mijn moeder was ook maar gewoon een mens, ik heb geen schade ondervonden aan haar klap die haar onmacht aantoonde, moest er alleen maar om lachen wat haar nog meer radeloos maakte waarschijnlijk. Vriend heeft mij nooit aangesproken op die ene keer, hij vond het niet erg, maar volgens sommigen zou ik achter slot en grendel moeten verdwijnen.
Natuurlijk is praten beter als slaan, maar de verregaande conclusies die hier getrokken worden getuigen mijns inziens van kortzichtigheid.
