mijn vriend is ongelovig

26-10-2014 15:25 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Over ongeveer twee weken heb ik al een jaar verkering met mijn vriend.

Hij is ut beste wat me ooit is overkomen. Echt de man van mijn dromen.

Zelf ben ik gelovig en hij niet. Hij is wel elke zondag meegegaan naar de kerk om te kijken wat hij ervan vind maar hij is er achter gekomen dat het niks voor hem is.

Zelf vind ik dat wel jammer maar het is nou eenmaal zo.

Mijn ouders zijn wel streng gelovig en mijn vader vind het heel erg en vind ook dat we niet kunnen trouwen later.

Na dat gesprek is het altijd heel akward tussen mijn vader en mijn vriend.

Ik wil men ouders niet teleurstellen maar mijn vriend ook niet. Hij is degene waar ik verder mee wil!

Nu gaat men vriend zondags ook niet meer mee em mijn ouders vinden dat heel erg

Ik wordt van twee kanten steeds benadert en het biedt zoveel stress.

Nu heb ik echt geen idee wat ik moet doen. Ik hou zoveel van hem maar mijn ouders willen dat hij gelooft..

Ze weten wel dat ze hem dat niet kunnen dwingen en verder vinden zehem ook echt super leuk.

Mij geeft het enorm veel stress.

Wat moet ik doen?

Heeft iemand advies zodat iedereen er vrede mee heeft?



Xx
Dream
Alle reacties Link kopieren
Ben jij gelovig, of zijn je ouders het?
Waarom zou hij tot geloof moeten komen?



En serieus TO, hoe zie jij de toekomst voor je? Voor de kerk trouwen of niet? Kinderen christelijk opvoeden of niet? Dopen? Christelijke school?



En hoe staat je vriend hier in?



Voor mij zouden het allemaal dealbreakers zijn trouwens.
Alle reacties Link kopieren
quote:savetheday schreef op 26 oktober 2014 @ 15:54:

Wat ontzettend bekrompen gedrag van jouw ouders TO, kunnen ze niet verder dan hun geloof kijken?

Hopelijk kun jij dat wel.



Bekrompen vind ik wat overdreven. Het geloof is niet zomaar een hobby, maar een levensovertuiging.

Dan is het logisch dat TO's ouders zich zorgen om hun dochter maken. Neemt niet weg dat ze haar nu wel zelf haar keuzes moeten laten maken daarin.
Jij moet de keuze maken of het al dan niet gelovig zijn van je vriend een probleem is of niet. Je ouders kunnen een mening geven, maar niet voor jou beslissen.

Ik vind het al heel wat dat een jonge jongen het een kans heeft gegeven. Dat zou ik als ouder erg waarderen. Geloof kun je niet opdringen.
Je kunt iemand niet dwingen om in 'n waandenkbeeld te gaan geloven. Misschien moet je zelf ook 'ns voor jezelf gaan nadenken ipv in die indoctrinaties vanuit je familie te blijven hangen. Vind het al heel wat dat je vriend uberhaupt belangstelling heeft getoond voor jullie geloof dat ie een paar keer mee naar de kerk is gegaan. Nu is het jouw beurt om je aan hem aan te passen en op zondagochtend wat anders te gaan doen dan naar die kerk. Als jij niet ook bereid bent om je in zijn wereld te verdiepen heeft het uberhaupt geen kans.
Alle reacties Link kopieren
Jouw vriend klinkt als een geweldige vent. Hij gaat speciaal voor jou mee naar de kerk, omdat hij weet dat het belangrijk voor jou is.



Jouw ouders zijn het tegenovergestelde. Vreselijk hoe ze hun geloof bij hem door de strot proberen te duwen. Ze zouden ook kunnen proberen hem te respecteren zoals hij is.

Blij kunnen zijn voor jou dat zij zo'n lieverd gevonden hebt.



Jullie kunnen rustig trouwen hoor. Er zijn wel meer stellen waarvan de een gelovig is en de andere niet. Ligt er geheel aan hoe jullie hier zelf mee om gaan.



Ik zou een gesprek aan gaan met je ouders. Je bent 19 jaar en dus volwassen. Ik zou hun duidelijk maken dat het geloof belangrijk voor je is en dat je weet dat dit ook voor hen zo is, maar ook dat jij met hem gelukkig bent en dat je het fijn zou vinden dat ze verder kijken dan geloof. Dat ze kijken naar wie hij is.

Je ouders jagen je zo alleen maar weg.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
Alle reacties Link kopieren
quote:Istar_ schreef op 26 oktober 2014 @ 15:59:

Waarom zou hij tot geloof moeten komen?



.

Dat begrijp ik nou ook nooit.



Waarom is het zo geweldig om te geloven?

Waarin geloof je dan eigenlijk? In een god, jezus een leven na de dood? Wat me betreft kun je dan net zo goed in kabouters gaan geloven, net zo onzinnig.





Hij is nou een jaar mee gegaan naar de kerk.

Misschien kan zij nu een jaar lang niet naar de kerk gaan, eens kijken of dat bevalt.
quote:LoiseauCoureur schreef op 26 oktober 2014 @ 16:00:

[...]





Bekrompen vind ik wat overdreven. Het geloof is niet zomaar een hobby, maar een levensovertuiging.

Dan is het logisch dat TO's ouders zich zorgen om hun dochter maken. Neemt niet weg dat ze haar nu wel zelf haar keuzes moeten laten maken daarin.Zo onstaan er dus oorlogen, door mensen die niet verder dat hun geloof kunnen kijken en iedereen maar willen overtuigen van hun gelijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:kikie schreef op 26 oktober 2014 @ 15:25:

...

Heeft iemand advies zodat iedereen er vrede mee heeft?



Xx



Je bedoelt: zodat je ouders er vrede mee hebben.



Je vriend is al meer dan inschikkelijk geweest, je ouders zijn degenenen die hun levensbeschouwing aan een ander willen opleggen. Of ze nou nezonazi's, islamieten of christenen zijn doet daar niets aan af. Je vriend jaagt niemand van zijn eigen geloof af, je ouders proberen dat wel.



Ik zie in dit soort gevallen geen verschil tussen god en satan trouwens. Het kan geen god van liefde zijn in ieder geval, die mensen zo hun eigen dochter of schoonzoon die niemand iets misdaan heeft laat bejegenen. Was het voorbeeld van Jezus niet dat hij zijn eigen plan trok tegen alle schriftgeleerden in?
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 26 oktober 2014 @ 16:01:

Je kunt iemand niet dwingen om in 'n waandenkbeeld te gaan geloven. Misschien moet je zelf ook 'ns voor jezelf gaan nadenken ipv in die indoctrinaties vanuit je familie te blijven hangen. Vind het al heel wat dat je vriend uberhaupt belangstelling heeft getoond voor jullie geloof dat ie een paar keer mee naar de kerk is gegaan. Nu is het jouw beurt om je aan hem aan te passen en op zondagochtend wat anders te gaan doen dan naar die kerk. Als jij niet ook bereid bent om je in zijn wereld te verdiepen heeft het uberhaupt geen kans.



Het gaat er in dit topic niet om of God wel of niet bestaat, als je het daarover wil hebben, kun je genoeg andere topics vinden.

Zie het breder: het gaat hier over het maken van je eigen keuzes in het leven en hoe om te gaan met ouders die het daar niet mee eens zijn.
To je zit in een lastige situatie waarin er wezenlijke verschillen zijn in levensopvatting. Vaak barst dit soort situaties op een gegeven moment, zo als voor deze to een tijdje geleden. Als het op geloof aankomt is er vaak geen compromis mogelijk. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Gewoon doen wat je zelf wilt... belachelijk dat ouders hun kind op deze manier geluk willen ontzeggen omdat ze zelf vinden dan ze gelijk hebben...
Alle reacties Link kopieren
Niemand gaat hier vrede mee krijgen omdat jouw vriend niet wil en jouw ouders geloven dat een gelovig iemand het beste voor je is.

Wat ik altijd iets wat arrogant vind, alsof een ander niet goed genoeg is omdat ze niet dezelfde denk/leefwijze hebben.



Mensen in mijn omgeving gaan ook naar de kerk, ik niet. Nou, prima toch?



Jij zal zelf een keuze moeten maken.



Verder een met Elninjoo! Ben ik niet snel trouwens...
Of een relatie tussen een gelovige en ongelovige werkt heeft vooral te maken met hoe openminded je beide bent en hoe je met je (on)geloof om gaat. Als de gelovige niet al te streng is (en geen behoefte tot bekeren van de ander heeft) en de ongelovige geen probleem heeft met een partner die wel gelovig is en eventueel dat ook incorporeert in het huis en gezamenlijk leven dan kan het best.
quote:LoiseauCoureur schreef op 26 oktober 2014 @ 16:10:

[...]





Het gaat er in dit topic niet om of God wel of niet bestaat, als je het daarover wil hebben, kun je genoeg andere topics vinden.

Zie het breder: het gaat hier over het maken van je eigen keuzes in het leven en hoe om te gaan met ouders die het daar niet mee eens zijn.Die ouders zouden dankbaar mogen zijn dat die jongen zich heeft opengesteld om zich te verdiepen in hun religie/levenswijze. Gelovigen gaan vaak niet eens zover het zelfde te doen voor hun ongelovige partner.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 26 oktober 2014 @ 16:14:

[...]



Die ouders zouden dankbaar mogen zijn dat die jongen zich heeft opengesteld om zich te verdiepen in hun religie/levenswijze. Gelovigen gaan vaak niet eens zover het zelfde te doen voor hun ongelovige partner.



Precies.



Je kan iemand niet dwingen tot geloven, dat moet vanuit jezelf komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 26 oktober 2014 @ 16:14:

[...]



Die ouders zouden dankbaar mogen zijn dat die jongen zich heeft opengesteld om zich te verdiepen in hun religie/levenswijze. Gelovigen gaan vaak niet eens zover het zelfde te doen voor hun ongelovige partner.Ik denk dat je in een gezonde relatie echt wel de moeite neemt om elkaars visie op het leven te leren begrijpen, religieus of niet religieus.
Brrr krijg hier altijd de kriebels van.

Mijn man zn ouders zijn ook zo overtuigd van hun.eigen gelijk. Kan ik heel slecht tegen.

Heeft hier ook wat jaren geduurd en van mijn kant toen wat harde woorden en nu gaat t wel beter. Maar nog geven ze achter onze rug om ons adres aan de kerk en blijven we brieven etc krijgen. Heel hardnekkig.

Laat iedereen toch eens in zijn waarde. Het geloof kan heel mooi zij maar zulke mensen zijn idd wel wat bekrompen. Daar ben ik het wel mee eens. Ieder zn eigen geloof en wie er gelijk heeft weten we pas als we dood zijn. Misschien heeft iedereen wel een beetje gelijk?
Alle reacties Link kopieren
Een advies waar iedereen vrede mee heeft bestaat vaak niet als er religie in het spel is. Het is ontzettend jammer dat jouw ouders hun levensvisie willen opleggen aan anderen. Hoezo niet kunnen trouwen? Natuurlijk kan dat wel! Dat bepalen jouw ouders niet, hoor.

Je zult voor jezelf een afweging moeten maken hoe belangrijk het geloof voor je is. Wil jij je religie net zo streng beleven als je ouders?



Maar wat willen je ouders nu concreet? Dat jij het uitmaakt met je vriend? Dat jij hem onder druk zet zodat hij weer meegaat naar de kerk?
Alle reacties Link kopieren
quote:LoiseauCoureur schreef op 26 oktober 2014 @ 16:21:

[...]





Ik denk dat je in een gezonde relatie echt wel de moeite neemt om elkaars visie op het leven te leren begrijpen, religieus of niet religieus.

Ja, maar dat gebeurt niet.

Want, ze vinden een gelovige jongen beter voor haar. Dus eigenlijk heeft ze allang het antwoord op haar vraag.
Alle reacties Link kopieren
quote:roosv1989 schreef op 26 oktober 2014 @ 16:22:

Ieder zn eigen geloof en wie er gelijk heeft weten we pas als we dood zijn.

Nou, dat weet ik nu al hoor: er is helemaal niets na de dood!



En van dat idee worden de gelovigen erg bang, daarom hebben ze een leven na de dood verzonnen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het bewonderenswaardig dat die jongen een jaar lang mee is gegaan naar de kerk.



Ik zie mijzelf als best open en tolerant, en zou er geen problemen mee hebben als mijn partner gelovig is (sterker nog, mijn partner is moslim) maar ik zou dat niet doen, een keertje mee om te zien waar partner elke zondag uithangt, prima. Maar echt niet continu.



Als iemand mij probeert te bekeren (en dat gebeurd bij mij nog wel eens door zowel Christenen als Moslims) wordt ik ook echt heel chagrijnig en ik vind dat ook behoorlijk respectloos: ik respecteer jouw geloofswijze en verwacht hetzelfde terug. Als iemand dit dus probeert daalt mijn achting van diegene dus ook zeer en het is voor mij een reden om het contact terug te schroeven of te verbreken. Mijn partner weet dan ook heel goed dat ik nooit moslima zal worden en dat wij in het geval van toekomstig nageslacht uitgaan van een open houding: ze nemen kennis van het geloof van hun vader, maar ongelovig zijn of een ander geloof aannemen is ook prima.



Jij bent volwassen en mag zelf besluiten met wie jij een relatie hebt. Maak dat dus duidelijk aan jouw ouders. Maak ook duidelijk dat je niet wilt dat zij op deze manier met jouw vriend omgaan.



Overigens kun je prima trouwen met iemand die ongelovig is.
quote:roosv1989 schreef op 26 oktober 2014 @ 16:22:

Brrr krijg hier altijd de kriebels van.

Mijn man zn ouders zijn ook zo overtuigd van hun.eigen gelijk. Kan ik heel slecht tegen.

Heeft hier ook wat jaren geduurd en van mijn kant toen wat harde woorden en nu gaat t wel beter. Maar nog geven ze achter onze rug om ons adres aan de kerk en blijven we brieven etc krijgen. Heel hardnekkig. Roosv, hebben jullie kinderen? Hoe gaan je schoonouders ermee om dat die in een niet-gelovige omgeving (in hun ogen) opgroeien?
Alle reacties Link kopieren
Dit topic doet mij opeens eraan herinneren dat een van mijn allereerste 'vriendjes' mij heeft gedumpt omdat ik niet naar de kerk ging. Ik was er toendertijd niet echt van onder de indruk, vond het totaal belachelijk en ben verder gegaan met mijn leven. Maar dit gebeurde ook door inmenging van zijn ouders.

@TO: volg vooral je gevoel. Als jij voor je vriend wilt gaan, dan moet je dat doen. Jouw ouders moeten er zich op een gegeven moment ook bij neerleggen. Het is jouw leven!
In dit geval lijkt het dat TO en haar vriend het best vinden zo samen. De ouders zouden zich moeten aanpassen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven