mijn vriend is ongelovig

26-10-2014 15:25 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Over ongeveer twee weken heb ik al een jaar verkering met mijn vriend.

Hij is ut beste wat me ooit is overkomen. Echt de man van mijn dromen.

Zelf ben ik gelovig en hij niet. Hij is wel elke zondag meegegaan naar de kerk om te kijken wat hij ervan vind maar hij is er achter gekomen dat het niks voor hem is.

Zelf vind ik dat wel jammer maar het is nou eenmaal zo.

Mijn ouders zijn wel streng gelovig en mijn vader vind het heel erg en vind ook dat we niet kunnen trouwen later.

Na dat gesprek is het altijd heel akward tussen mijn vader en mijn vriend.

Ik wil men ouders niet teleurstellen maar mijn vriend ook niet. Hij is degene waar ik verder mee wil!

Nu gaat men vriend zondags ook niet meer mee em mijn ouders vinden dat heel erg

Ik wordt van twee kanten steeds benadert en het biedt zoveel stress.

Nu heb ik echt geen idee wat ik moet doen. Ik hou zoveel van hem maar mijn ouders willen dat hij gelooft..

Ze weten wel dat ze hem dat niet kunnen dwingen en verder vinden zehem ook echt super leuk.

Mij geeft het enorm veel stress.

Wat moet ik doen?

Heeft iemand advies zodat iedereen er vrede mee heeft?



Xx
Dream
Alle reacties Link kopieren
quote:straaltjezon schreef op 26 oktober 2014 @ 16:26:

[...]



Ja, maar dat gebeurt niet.

Want, ze vinden een gelovige jongen beter voor haar. Dus eigenlijk heeft ze allang het antwoord op haar vraag.Ik bedoelde in een relatie tussen man en vrouw. Een ouder-kind relatie zit vaak wat complexer is elkaar
Alle reacties Link kopieren
quote:LoiseauCoureur schreef op 26 oktober 2014 @ 16:36:

[...]





Ik bedoelde in een relatie tussen man en vrouw. Een ouder-kind relatie zit vaak wat complexer is elkaar Oke, nou snap ik het... sorry
quote:dubbeltje4 schreef op 26 oktober 2014 @ 16:28:

[...]



Nou, dat weet ik nu al hoor: er is helemaal niets na de dood!



En van dat idee worden de gelovigen erg bang, daarom hebben ze een leven na de dood verzonnen.



Ja dit kun je voor jezelf weten. Maar het is niet zeker.

Ik geloof dat er meer is. Geen idee wat en daar maak ik mij ook niet druk om. Val er ook niemand mee lastig. Maar zeker weet ik t niet. En dat kan niemand weten. Volgens mij is geen mens alwetend.
Hoe behandelt je vriend jou, TO? Met respect? Hij laat jou geen dingen doen die je niet wil doen? Spreekt hij zijn toekomstige schoonouders aan met u? Houdt hij de deur voor je open, schuift hij je stoel aan? Nemen jullie beslissingen samen en krijg jij niets opgedrongen? Dan is er toch niets aan het handje?

Wat willen je ouders nu? Een grote hufter die nog als "gelovig" staat ingeschreven, of een niet gelovige die ondanks dat een fantastische schoonzoon blijkt te zijn??

Ik snap het niet hoor: waarom kijken jouw ouders niet verder dan hun neus lang is (de bijbel)?? Als het niet "christelijk" is kan het niet? Dat is pas echt bekrompen!!!

En met 19 jaar ben jij niet te jong om eigen beslissingen te nemen. Jij moet de kans krijgen om je eigen fouten te maken. Misschien blijkt dat wel deze jongeman te zijn, maar dan kom je daar zelf maar achter, niet door het gestook van je ouders!!!!

Ga zsm op jezelf wonen, als je daar de mogelijkheid toe hebt. Zoek iig al een baantje, ga sparen, om uit huis te gaan! Je ouders zullen je toch ooit los moeten laten!! Je hebt recht op een eigen leven en recht om je eigen beslissingen te nemen!!

Alle reacties Link kopieren
De oudetvan mijn zwager waren verschrikkelijk erg. Ze zijn dan ook niet op de bruiloft van mijn zus en zwager geweesr. Zwager zelf is er een uit een gezin van 7 kinderen en is van zijn geloof gestapt rond zijn 16e.



Zijn ouders leken later bijgetrokken. Niets was minder waar. Weet je wat DIE geflikt hebben stiekem!? Tijdens een 'uitje' de twee dochters van mijn zus (toen 2 en 3) laten dopen in hun kerk? Ze zouden naar de artis, maar niet voor dat de kinderen gedoopt waren. Dat zo'n kerk daar aan meewerkt zonder aanwezigheid of wetenschap van de ouders...



Was ook meteen de laatste keer dat ze de kinderen hebben gezien. Inmiddels zijn ze allebei overleden, maar dat is dus nooit meer goedgekomen door het almaar blijven opleggen van hun religie. Alle banden zijn meteen verbroken door die actie.
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
quote:erizo schreef op 26 oktober 2014 @ 16:29:

[...]





Roosv, hebben jullie kinderen? Hoe gaan je schoonouders ermee om dat die in een niet-gelovige omgeving (in hun ogen) opgroeien?ja we hebben kinderen. maar we zijn niet nietgelovig. Ik geloof wel maar op mijn eigen manier. Mijn man laat het in t midden. Wat ze ervan vinden interesseert me echt niks. Ze vinden het jammer en maken zich zorgen. Vind ik prima maar hoef er geen discussie over. Dus dat hebben we ook nooit want zowel man als ik gaan er tegenin. Maak je maar zorgen om de kinderen die oproeien met verslaafde ouders, of om kindjes die in prullenbakken worden gedumpt denk ik dan.
Alle reacties Link kopieren
Hee allemaal!



Vind dat jullie gelijk hebben. Maar het is wel moeilijker dan jullie denken.

Heb al vaak gesprekken gehad dat ik gewoon geloof op mijn eigen manier ( minder streng dan mijn ouders).

Dat vinden ze wel goed. In mijn familie is al eerder zo'n voorval geweest alleen die jongen is toen gelovig geworden en mijn ouders hopen dat nu ook bij mij te zien gebeuren.

Mijn vriend staat echt open voor alles maar heeft nu wel gemerkt dat het niks voor hem is.

Ik waardeer dat echt heel erg.

Tis jammer dat er spanningen tussen mijn ouders en mij ontstaan.

En het liefst wil ik ook zo snel mogelijk ut huis uit..

Alleen moet ik nog gaan studeren en dat duurd zo lang, maar tot die tijd zal ik bij mijn standpunt blijven.

Bedankt voor alle tips, meningen en meelevende reacties.
Dream
Alle reacties Link kopieren
quote:adorabull schreef op 26 oktober 2014 @ 16:50:

De oudetvan mijn zwager waren verschrikkelijk erg. Ze zijn dan ook niet op de bruiloft van mijn zus en zwager geweesr. Zwager zelf is er een uit een gezin van 7 kinderen en is van zijn geloof gestapt rond zijn 16e.



Zijn ouders leken later bijgetrokken. Niets was minder waar. Weet je wat DIE geflikt hebben stiekem!? Tijdens een 'uitje' de twee dochters van mijn zus (toen 2 en 3) laten dopen in hun kerk? Ze zouden naar de artis, maar niet voor dat de kinderen gedoopt waren. Dat zo'n kerk daar aan meewerkt zonder aanwezigheid of wetenschap van de ouders...



Was ook meteen de laatste keer dat ze de kinderen hebben gezien. Inmiddels zijn ze allebei overleden, maar dat is dus nooit meer goedgekomen door het almaar blijven opleggen van hun religie. Alle banden zijn meteen verbroken door die actie.Dat is wel flink bizar.. En wat betekent de doop in zo'n geval dan? Alleen een plens water over het hoofd van die kids maakt ze niet ineens christelijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:kikie schreef op 26 oktober 2014 @ 16:55:

Hee allemaal!



Vind dat jullie gelijk hebben. Maar het is wel moeilijker dan jullie denken.

Heb al vaak gesprekken gehad dat ik gewoon geloof op mijn eigen manier ( minder streng dan mijn ouders).

Dat vinden ze wel goed. In mijn familie is al eerder zo'n voorval geweest alleen die jongen is toen gelovig geworden en mijn ouders hopen dat nu ook bij mij te zien gebeuren.

Mijn vriend staat echt open voor alles maar heeft nu wel gemerkt dat het niks voor hem is.

Ik waardeer dat echt heel erg.

Tis jammer dat er spanningen tussen mijn ouders en mij ontstaan.

En het liefst wil ik ook zo snel mogelijk ut huis uit..

Alleen moet ik nog gaan studeren en dat duurd zo lang, maar tot die tijd zal ik bij mijn standpunt blijven.

Bedankt voor alle tips, meningen en meelevende reacties.Sterkte en veel wijsheid gewenst dan! Ik hoop dat je ouders bijdraaien en inzien dat zij niet meer diegenen zijn die de keuzes voor jouw leven maken. Maar ik adviseer je wel om serieus met je vriend te gaan bespreken hoe jullie de toekomst zien qua opvoeding van eventuele kinderen enzo.
Alle reacties Link kopieren
Jee vroeger zeiden ze ook al 2 geloven op een kussen daar slaapt de duivel tussen. Had niet verwacht dat anno 2014 dit nog zo'n probleem zou zijn. Volg je hart, en als ik het zo lees dan zou ik mijn handen dicht knijpen met zo vriend.
Wat een verstandige vriend heb je. Als ik hem was, zou ik hard weg rennen. brrrrr

die relatie wordt helemaal niets, noppes, nada.
Ik ben een moeder van 3 pubers en ben gelovig. Natuurlijk hoop ik dat mijn kinderen dezelfde keuze voor het geloof maken als ik gedaan heb. De oudste van 19 heeft dat al gedaan, maar dochter van bijna 17 niet. Zij zegt niet te geloven. Dat vind ik jammer, maar ik kan deze keuze niet voor mijn kinderen maken. Zij zullen zelf op een gegeven moment die keuze maken. In eerste instantie gaan ze mee naar de kerk en vertellen wij ze wat wij geloven en leven daar ook naar. Er komt dan een moment dat zij zelf gaan kiezen en ik laat ze daar ook vrij in.



Ik vind dat het aan jou zelf is om hier met jouw vriend uit te komen. Jij weet zelf wat jij met jouw geloof wil en of jij met hem verder kan als hij niet voor het geloof kiest. Die keus is helemaal aan jou. Ik begrijp wel dat je ouders het graag anders zouden willen, maar zij zullen het los moeten laten. Je bent 19, je leeft je eigen leven en neemt daarin eigen beslissingen. Het enige wat zij kunnen doen is raad geven wanneer jij daar om vraagt en je steunen wanneer het eens niet goed gaat in je leven, op welk vlak dan ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 26 oktober 2014 @ 16:14:

[...]



Die ouders zouden dankbaar mogen zijn dat die jongen zich heeft opengesteld om zich te verdiepen in hun religie/levenswijze. Gelovigen gaan vaak niet eens zover het zelfde te doen voor hun ongelovige partner.Eens. Ik had het hem absoluut niet nagedaan.
You know how I know? Because I reeaally think so!
quote:matroesjka_ schreef op 26 oktober 2014 @ 16:14:

Of een relatie tussen een gelovige en ongelovige werkt heeft vooral te maken met hoe openminded je beide bent en hoe je met je (on)geloof om gaat. Als de gelovige niet al te streng is (en geen behoefte tot bekeren van de ander heeft) en de ongelovige geen probleem heeft met een partner die wel gelovig is en eventueel dat ook incorporeert in het huis en gezamenlijk leven dan kan het best.Dit dus
Hij gelooft in jou.



Jij gelooft in hem.



God is liefde.



Doe wat goed voelt.
quote:LoiseauCoureur schreef op 26 oktober 2014 @ 16:56:

[...]





Dat is wel flink bizar.. En wat betekent de doop in zo'n geval dan? Alleen een plens water over het hoofd van die kids maakt ze niet ineens christelijk.



Er zijn mensen die geloven dat ongedoopte kinderen na hun dood in het vagevuur terechtkomen. Ze wilden waarschijnlijk de kinderen hiervoor behoeden door ze dan maar zelf te laten dopen.



Deze uitleg wil niet zeggen dat ik het met ze eens ben.
quote:Rubber_Ducky schreef op 26 oktober 2014 @ 23:02:

[...]





Er zijn mensen die geloven dat ongedoopte kinderen na hun dood in het vagevuur terechtkomen. Ze wilden waarschijnlijk de kinderen hiervoor behoeden door ze dan maar zelf te laten dopen.Om dan iets nauwkeuriger te zijn, die mensen van het vagevuur, dat zijn katholieken. Als die zoiets al geloven (het is zeldzaam geworden), dan ook meteen de hel he
Alle reacties Link kopieren
Je ouders zouden waarschijnlijk liever zien dat je vriend zich laat dopen en dan schijnheilig doet alsof hij zomaar ineens gelovig is geworden, ik denk niet dat dat de relatie ten goede komt.
verba volant, scripta manent.
Ga met je ouders het gesprek aan. Leg uit dat je tijd nodig hebt om er achter te komen of hij wel of niet bij jou! past. Belangrijkste vraag is of jij zelf (streng) gelovig wil blijven en of je dan kunt leven met een man die dat niet is. Vroeg of laat brengt dat spanningen mee.

Jouw vriend is heel eerlijk geweest en heeft zijn best gedaan. Dat siert hem. Leg aan je ouders uit dat je de komende paar jaar echt nog niet zomaar zult trouwen, maar dat ze, juist door jou te dwingen nu al te kiezen, zijn kant op duwen. Het heeft mij 3,5 jr contact met mijn ouders gekost, waarbij ik denk ik ook te vroeg ben gaan samenwonen. Mocht je er niet uitkomen met je ouders ga dan op jezelf wonen en neem de tijd om er achter te komen wat je zelf wilt!!
Alle reacties Link kopieren
TO, naar welke kerk is hij meegeweest? Is het niet een idee om als laatste poging met hem een andere, wat lichtere kerk te bezoeken en om te kijken of het voor hem op die manier iets toegankelijker wordt en hij er dan wel interesse in krijgt?



Ik heb niet alles gelezen maar ik lees niet dat je ouders hem de deur wijzen en dat vind ik positief. Ik heb het vaak anders gezien.

Ik hoop dat dit zo blijft. Dat je ouders het christendom op een positieve manier vertegenwoordigen zoals naastenliefde, respect, dat hun deur altijd open staat enzo.

Anders komt er bij hem alleen maar meer aversie tegen het geloof.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:slensor schreef op 26 oktober 2014 @ 20:58:

Hij gelooft in jou.



Jij gelooft in hem.



God is liefde.



Doe wat goed voelt.Mooi!
.
quote:kikie schreef op 26 oktober 2014 @ 16:55:

Hee allemaal!



Vind dat jullie gelijk hebben. Maar het is wel moeilijker dan jullie denken.

Heb al vaak gesprekken gehad dat ik gewoon geloof op mijn eigen manier ( minder streng dan mijn ouders).

Dat vinden ze wel goed. In mijn familie is al eerder zo'n voorval geweest alleen die jongen is toen gelovig geworden en mijn ouders hopen dat nu ook bij mij te zien gebeuren.

Mijn vriend staat echt open voor alles maar heeft nu wel gemerkt dat het niks voor hem is.

Ik waardeer dat echt heel erg.

Tis jammer dat er spanningen tussen mijn ouders en mij ontstaan.

En het liefst wil ik ook zo snel mogelijk ut huis uit..

Alleen moet ik nog gaan studeren en dat duurd zo lang, maar tot die tijd zal ik bij mijn standpunt blijven.

Bedankt voor alle tips, meningen en meelevende reacties.Wat houdt 'gelovig zijn' in volgens jouw ouders? Moet je vriend elke zondag naar de kerk van je ouders? Moet hij zich gedragen naar het geloof? Mag hij ook een R-katholiek zijn, een jood of een adventist? Is het al goed als hij in 'een god' gelooft? Of struikelen ze misschien over het feit dat hij een atheïst is?



Kortom, wat is precies het probleem?
Gelukkig is de tijd voorbij dat je thuis moet blijven wonen tijdens je studie. Hele volksstammen wonen op kamers tijdens hun studie, dat is gewoon een keuze die je kan maken.



Misschien kun je tegen je ouders zeggen dat hij het een jaar de kans heeft gegeven of het geloof ook hem zou raken, misschien kunnen zij hem een jaar geven of hij als persoon hun kan raken.



God vindt vooral liefde en respect naar elkaar belangrijk, dat is de waarde waar ze jou me hebben opgevoed, daar ben je blijk om want het heeft je leven verrijkt. Jij ziet in hem dezelfde liefde en je hoopt dat zij die ook in hem zien. Hou het rustig maar blijf bij je standpunt. Je hoeft je ouders niet te overtuigen maar zij moeten zichzelf overtuigen dat hij voor jou de ware is(naast God). Als jij je ouders zou willen overtuigen doe je hetzelfde als zij bij jou, je probeert er iets door heen te proppen waar ze niet aan toe zijn.



Dus blijf bij je standpunt en benadrukt dat je nooit zal kiezen maar wel je eigen koers zal varen want dat is wat ze je geleerd hebben.
Je bent 19. Ik weet niet hoe oud je vriend is, maar met trouwen en kinderen krijgen kunnen jullie nog wel even wachten lijkt mij. Dat hoeft dus nu nog geen issue te zijn. Jullie kunnen elkaar de tijd dan gunnen, te groeien in deze relatie en te kijken in een later stadium hoe je zaken in gaat vullen. Als je elkaar door en door kent en weet wat je kan accepteren van elkaar.



Vraag is hoe belangrijk JIJ het vindt dat je vriend gelovig is. Als jij hier openminded in kan zijn, is dat de eerste stap.

Als je liever wilt dat je vriend ook gelovig is, verbreek dan de relatie. Dan neem je hem nml niet zoals hij IS, met zijn normen en waarden zoals HIJ ze ziet. En zoals ik het lees is hij een prima vent gebleken. Je bent blijkbaar op hem gevallen hoe hij is zónder geloof. Vraag niet van hem dat hij zichzelf gaat verloochenen. Dat werkt op termijn niet.



Stap 2, als jij je er in kan vinden dat hij niet gelovig wil worden, is dat jij je sterk opstelt naar je ouders en één lijn trekt met je vriend. Als ouder moet je de keuzes accepteren die je kinderen maken, hoe moeilijk ook. Dan pas heb je het beste met ze voor.

Zolang jij thuis woont heb je hun regels te respecteren, maar je hoeft je niet totaal naar hen te voegen qua partnerkeuze.



Stap 3: als je bovenstaande kan en wilt, geniet dan gewoon eerst een tijdje van je relatie. Probeer een balans te vinden tussen het fijn hebben met je vriend, en je familie.



Jouw familie mag jou hun wil niet opdringen. Dat is gewoon niet correct.
Alle reacties Link kopieren
off-topic



@ LilaLinda



Ik kan er niets aan doen, maar telkens wanneer ik jouw plaatje zie moet ik aan een sterretje denken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven