Mijn vriend is onzeker, in de war, ongelukkig (?)

19-03-2011 17:18 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend en ik zijn twee jaar en een half samen. Hij begon plots raar te doen, heel ineens. Vrij impulsief heeft hij onze relatie stopgezet. Hij kreeg wat kritiek op school en we hadden twee ruzies vlak na elkaar gehad. Het was het te veel geworden. Hij huilde en zei dat hij ongelukkig was, maar dat het niets met mij te maken had. Dat ik weg moest zodat hij zou kunnen ontdekken wat hem ongelukkig maakte. Ik deed dit, voor hem. Na twee weken (hij stuurde heel soms iets), belden we. We spraken af. Hij zag me en knuffelde me en zei dat hij me zo hard had gemist. Het was een goed gesprek. De dag daarna deed hij weer hetzelfde. Hij was niet goed genoeg voor mij. Ik kon beter krijgen. Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt. Hij maakt het zichzelf wijs. Ik probeerde hem te overtuigen, maar hoe meer ik dat deed, hoe meer hij zichzelf geloofde. Uiteindelijk besloot ik hem de tijd en ruimte te geven die hij wilde. Hij wilde me niet zien, niet horen (geen contact dus). Op die manier zou hij erachter komen wat hij wilde. Dat hij mij graag ziet, is een constante factor zegt hij. Dat hij van mij houdt, staat vast. Of hij heeft met mij een relatie, anders met niemand. Dat zei hij. Ik heb het vier weken volgehouden. Toen heb ik hem gevraagd me te bellen en hij deed het. Ik vroeg hoe het met hem was en hij zei dat ik dat wel wist. Het ging niet beter met hem. Hij houdt nog altijd van mij. Hij hoorde me en besefte toen ook dat het altijd zo zou zijn. Hij had me beloofd dat als de afstand hem niet zou helpen, hij terug naar mij zou komen, maar dat doet hij niet. Hij zegt me dat hij niet normaal is, dat hij bang is, dat ik beter verdien dan hem. Het is niet zo, dat laatste. Wij lijken op elkaar... Even gedreven, even perfectionistisch, ... Ik vroeg hem wat we zouden doen en hij zei 'gewoon zoals nu zeker?' Als ik hem zeg dat het duidelijk niet helpt, zegt hij dat hij erover zal denken, maar dat doet hij niet. Hij zegt dat hij mij heeft gekwetst met dit te doen en dat het zijn straf is dat hij zich nu zo voelt. Alleen beseft hij niet dat ik hier ook mee wordt gestraft. Ik heb hem al professionele hulp voorgesteld, maar dat weigert hij. Hij vindt dat hij hier alleen moet uitkomen.



Hij vindt zichzelf slecht, niet normaal. Hij verdient mij niet want ik ben te goed. Hij weigert mijn hulp want hij vindt niet dat hij het recht heeft mij erbij te betrekken. Hij wil net dat ik wegga van hem omdat hij denkt dat het te zwaar zou zijn voor mij. Dat is zever. Hij heeft het nog niet eens geprobeerd.



Hij heeft het nu alleen en zonder mij geprobeerd en het heeft hem niet geholpen. Dat heeft hij zelf gezegd.



We houden van elkaar. Dat weten we van elkaar. Het doet pijn om niet bij elkaar te zijn. Hij wil me niet zien omdat hij dan te graag me wil knuffelen en bij me wil zijn...



Ik weet niet hoe ik met hem moet omgaan. Het is nu drie maanden bezig en ik weet gewoon niet wat nu de 'juiste' aanpak is.
Alle reacties Link kopieren
Dit heeft niks met jou te maken.Je vriend is type 4:

http://www.aan-de-basis.nl/prgk_oktEnneagramType4.html



Zijn mindere periodes beginnen met een tijd lang perfectionistisch gedrag. Daarna deze fase en als hij geen hulp krijgt daarna borderline.



Je kan hem helpen door in contact te blijven maar dan meer zelfrespect te tonen en minder gemakkelijk pakbaar te zijn. Dat vergroot zijn interesse in je.



Hij moet gewoon leren dat hij gevoel heeft en niet gevoel is Hulpverlening helpt hier slecht bij; jij kan zelf veel doen.



Check: vraag eens of hij zichzelf gewoon vindt. Normaal. Vieren die het zwaar hebben gruwen van dat woord
Eens met "return of Kreng".

Sorry hoor, maar ik krijg bij deze man een heel naaaaaar gevoel. Je bent toch geen speelpop die hij in een hoek kan gooien en terug kan pakken als hij er zin in heeft? Of hij heeft een hele zware persoonlijkheidsstoornis, of hij is met iets anders bezig..
@Dr. Frank

Ik vind het wel ver gaan dat jij zegt dat hulpverlening slecht helpt en dat zij veel kan doen..Uhh..wacht eens even..sinds wanneer moet je jezelf als therapeut gaan opwerpen in een relatie? Ik denk juist dat dat heel erg ongezond is (afstand en nabijheid ofzo bijvoorbeeld???). Zij moet gewoon zichzelf kunnen zijn..en hij moet gewoon een schop onder zijn reet en naar een hulpverlener gaan..komop zeg..
drfrank je kunt hier niet een diagnose gaan roepen. je kent to of haar vriend niet eens persoonlijk.



to, als ik jou was zou ik dit zeggen:

ik vind het rot dat je zo in de problemen zit. ik wil je graag helpen, maar het blijven jouw problemen. zoals je nu bezig bent maak je het ook mijn problemen. en dat is niet eerlijk.

je hebt het over voor me te willen vechten, nou doe dat dan! want dat is niet wat je nu doet, nu steek je je kop in het zand wat betreft er echt iets proberen aan te doen. of je vind mij en onze relatie belangrijk genoeg om er daadwerkelijk voor te vechten, of ik ga alleen verder, want dit hou ik niet meer vol, en het is niet eerlijk van me te vragen dat wel te doen. aan jou de keus.
Jeetje doubtsnow, ik zou er helemaal gek van worden.

Misschien dat ashley83 het het beste weet te verwoorden. Lijkt me heel lastig om zo'n gesprek aan te moeten gaan, maar zo kan je inderdaad niet verder, goed dat je dat beseft



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
DrFrank, hou jij eens gauw op met het roepen van diagnoses!!! Volgens mij heb jij te veel aan de alternatieve drugspijp gelurkt o.i.d



Doubtsnow: heeft hij in jullie relatie wel méér empathie getoond of is dit iets van de laatste tijd? Als je b.v. een depressie hebt, kun je alles 'zwarter' zien en ook wat egocentrischer zijn. Als het alleen om een depressie gaat, is de persoonlijkheid vantevoren wél 'gezond', maar kunnen er wat meer ingewikkelde kanten naar boven komen.

Als je daarentegen zegt dat hij zijn hele leven (of tenminste volwassenheid) al problemen heeft gehad (ook met jou dus) en altijd al weinig empathie heeft gehad, zou er misschien ook iets anders aan de hand kunnen zijn. Ik zou hem sowieso ten zeerste aanraden professionele hulp te zoeken (niet bij drFrank, ha ha). Als het een (meestal) tijdelijk probleem als depressie is, zou er mogelijk als partner mee te leven zijn. Als het een meer chronisch probleem is ........ (vul zelf maar in)
Ik voel me zo moedellooos
quote:tjjjjjemig schreef op 19 maart 2011 @ 20:43:

DrFrank, hou jij eens gauw op met het roepen van diagnoses!!! Volgens mij heb jij te veel aan de alternatieve drugspijp gelurkt o.i.d

Alle reacties Link kopieren
Succes Doubtsnow.



Jammer dat je dat zo ziet tjemig



/off
Alle reacties Link kopieren
quote:doubtsnow schreef op 19 maart 2011 @ 17:44:

Dat heb ik al gedaan... Dan zegt hij dat dat mijn recht is, maar dat ik hem de illusie niet kan afnemen dat hij bij me terug kan komen. Ik zei hem dat mijn leven verder ging en dat er op een bepaald moment misschien geen plaats meer zal zijn voor hem. Hij antwoordde toen dat hij geloofde van wel want anders kon hij dit niet doen. Het houdt hem recht om te geloven dat hij altijd terug naar mij kan komen. Ook al zeg ik van niet.



Zoals ze hier in vlaanders zeggen, hij speelt gewoon met je voeten! Hij maakt misbruik van jou gevoelig omdat hij denkt dat hij jou toch wel om zijn vinger kan draaien.. weet je wat jij moet doen?



Hard zijn tegen hem en gewoon zeggen: 'Kus toch mijn klote!' (dat zeggen ze in vlaanderen voor 'je kunt me de pot op')
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een grote manipulator. Dumpen die gast.
Alle reacties Link kopieren
Dubbel
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het idee van huntje niet slecht.
Alle reacties Link kopieren
quote:drfrank schreef op 19 maart 2011 @ 19:28:

Dit heeft niks met jou te maken.Je vriend is type 4:

http://www.aan-de-basis.nl/prgk_oktEnneagramType4.html



Zijn mindere periodes beginnen met een tijd lang perfectionistisch gedrag. Daarna deze fase en als hij geen hulp krijgt daarna borderline.



Je kan hem helpen door in contact te blijven maar dan meer zelfrespect te tonen en minder gemakkelijk pakbaar te zijn. Dat vergroot zijn interesse in je.



Hij moet gewoon leren dat hij gevoel heeft en niet gevoel is Hulpverlening helpt hier slecht bij; jij kan zelf veel doen.



Check: vraag eens of hij zichzelf gewoon vindt. Normaal. Vieren die het zwaar hebben gruwen van dat woord



Ik heb dat type bekeken en inderdaad. Hij heeft er ontzettend veel van. Ik heb hem niet eens moeten vragen of hij zichzelf gewoon vindt. Hij zei gisteren dat hij anders is dan anderen. Het is zo dat mijn vriend ontzettend intelligent is en ze hem al vanaf dat hij klein is graag willen laten testen op hoogbegaafdheid. (Hij vergeet alleen even dat ze dat ook bij mij altijd hebben willen doen). Maar dus, gisteren zei hij dat hij niet normaal was. Zo zegt hij dat hij bijvoorbeeld een te groot verantwoordelijkheidsgevoel heeft over mij. Dat hij zich altijd zorgen om me maakt. Hij zei: Als je morgen wordt overreden zal ik dat mijn schuld vinden omdat ik niet had gezeg 'neem de bus ipv met de fiets te gaan'.



Hij moet leren dat hij gevoel heeft en niet gevoel is en je zegt dat ik daar veel bij kan doen. Hoe dan?
Alle reacties Link kopieren
quote:tjjjjjemig schreef op 19 maart 2011 @ 20:43:

Doubtsnow: heeft hij in jullie relatie wel méér empathie getoond of is dit iets van de laatste tijd?



In onze relatie heeft hij veel meer empathie getoond. Ik heb het bijvoorbeeld een tijdje heel moeilijk gehad toen we bijna een jaar samen waren met een situatie thuis. Hij is er toen ontzettend hard voor me geweest, een langere periode. De voorlaatste keer dat we belden vroeg hij ook hoe het nu was met mij, thuis, ...



Hij heeft bijvoorbeeld gisteren alllerlei laptops zitten vergelijken en me gezegd welke de beste zijn, wat de verschillen waren enzovoort omdat mijn laptop kapot was en ik niet echt een held ben in beslissingen nemen op dat gebied.
Alle reacties Link kopieren
quote:return_of_kreng schreef op 19 maart 2011 @ 19:24:

Als hij geen hulp wil zoeken, dan denk ik dat zijn opmerkingen en mooie selffulfilling prophecy zijn geworden en dat het tijd is om de stekker er uit te trekken. En als hij graag wil blijven dromen en hopen dat het ooit nog goedkomt, is dat voooral zijn probleem. Betekent wel voor jou dat je het contact ook echt moet verbreken, wat lastig is als iemand waar je veel om geeft zo in de put zit. Maar als ie je niet kwijt wil moet ie voor je vechten en je laten zien dat ie je waard is, en anders is het over. Definitief, wat jou betreft.Ik weet dat dit misschien het beste is, maar het lukt me zelf gewoon niet om dit te doen...
Alle reacties Link kopieren
Misschien een rare vraag, heeft hij niet gewoon een ander

of is hij verliefd geworden?

3 maanden nadenken? Waarover?

Geloof me dan ben je al lang in cirkeltjes aan het denken.



Bij de meesten die zo radicaal opstappen speelt

er een externe factor, tenminste dat lees je op dit

forum bijna altijd.



Al dat zweverige gedoe, ik hoe zielsveel van je MAAR

heb tijd voor mezelf nodig.

Ik heb altijd geleerd "alles voor de maar is niet waar"
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
quote:doubtsnow schreef op 19 maart 2011 @ 18:44:

[...]

Zit je in dezelfde situatie als mij bedoel je?



Ja, helaas wel. Hier ook problemen, werk, woonruimte, afstand, en de kolder is in de kop geslagen. Hele impulsieve beslissing over relatie genomen, want dan zou hij zich beter voelen. Direct al spijt, maar zo in de knoop met zichzelf dat hij het ook niet kan herstellen, zegt eerst zichzelf terug te moeten vinden. Alleen voelt hij zich slechter zonder mij.



En ook de uitspraak "je verdient beter", en dat verhaal met onder de bus komen had hij ook kunnen verzinnen.



Maar ondertussen zitten we nog steeds muurvast in de situatie...

En krijg ik er steeds meer moeite mee.

Het is genoeg voor mij, zo kan het niet langer. Dus drijf ik het nu zelf naar onvermijdelijke beslissingen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 20 maart 2011 @ 08:24:

Ik vind het idee van huntje niet slecht.
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 20 maart 2011 @ 09:54:

[...]





En ook de uitspraak "je verdient beter", .Als wij mannen zeggen "je verdient beter" bedoelen

we "ik wil er mee kappen maar weet niet hoe ik dat

op een vriendelijk manier zeg"



De uitspraak je verdient beter is een dooddoener

want eigenlijk zegt je partner "ik doe niet goed mijn best

zoek een man die je wel goed behandeld"



Daarom, als je in een relatie zo'n uitspraak hoort is het

meestal 5 over 12
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
*dubbel*
Alle reacties Link kopieren
*dubbel*
Alle reacties Link kopieren
Onze specialist is er ook weer! ^^
Dat vind ik te gemakkelijk gezegd...



Ik denk dat er ook de uitspraak "je verdient beter" verschillende gradaties zijn, afhankelijk van de non-verbale symptomen...



Oftewel, er zit naar mijns insziens een verschil tussen iemand die het lachend zegt, of huilend met gierende uithalen.



Of zie ik dat verkeerd?
Alle reacties Link kopieren
quote:huntje schreef op 20 maart 2011 @ 10:02:

Onze specialist is er ook weer! ^^[/quote]Jazeker, vroeg op deze morgen
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 maart 2011 @ 10:04:

[...]





Jazeker, vroeg op deze morgen Ik ook trouwens, heb maar 5 uur geslapen >< , kon niet meer blijven liggen (kan mssn komen door vent langs mij). En nu heb ik honger en weet ik niet wat ik moet eten :S

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven