Mijn vriend is onzeker, in de war, ongelukkig (?)

19-03-2011 17:18 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend en ik zijn twee jaar en een half samen. Hij begon plots raar te doen, heel ineens. Vrij impulsief heeft hij onze relatie stopgezet. Hij kreeg wat kritiek op school en we hadden twee ruzies vlak na elkaar gehad. Het was het te veel geworden. Hij huilde en zei dat hij ongelukkig was, maar dat het niets met mij te maken had. Dat ik weg moest zodat hij zou kunnen ontdekken wat hem ongelukkig maakte. Ik deed dit, voor hem. Na twee weken (hij stuurde heel soms iets), belden we. We spraken af. Hij zag me en knuffelde me en zei dat hij me zo hard had gemist. Het was een goed gesprek. De dag daarna deed hij weer hetzelfde. Hij was niet goed genoeg voor mij. Ik kon beter krijgen. Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt. Hij maakt het zichzelf wijs. Ik probeerde hem te overtuigen, maar hoe meer ik dat deed, hoe meer hij zichzelf geloofde. Uiteindelijk besloot ik hem de tijd en ruimte te geven die hij wilde. Hij wilde me niet zien, niet horen (geen contact dus). Op die manier zou hij erachter komen wat hij wilde. Dat hij mij graag ziet, is een constante factor zegt hij. Dat hij van mij houdt, staat vast. Of hij heeft met mij een relatie, anders met niemand. Dat zei hij. Ik heb het vier weken volgehouden. Toen heb ik hem gevraagd me te bellen en hij deed het. Ik vroeg hoe het met hem was en hij zei dat ik dat wel wist. Het ging niet beter met hem. Hij houdt nog altijd van mij. Hij hoorde me en besefte toen ook dat het altijd zo zou zijn. Hij had me beloofd dat als de afstand hem niet zou helpen, hij terug naar mij zou komen, maar dat doet hij niet. Hij zegt me dat hij niet normaal is, dat hij bang is, dat ik beter verdien dan hem. Het is niet zo, dat laatste. Wij lijken op elkaar... Even gedreven, even perfectionistisch, ... Ik vroeg hem wat we zouden doen en hij zei 'gewoon zoals nu zeker?' Als ik hem zeg dat het duidelijk niet helpt, zegt hij dat hij erover zal denken, maar dat doet hij niet. Hij zegt dat hij mij heeft gekwetst met dit te doen en dat het zijn straf is dat hij zich nu zo voelt. Alleen beseft hij niet dat ik hier ook mee wordt gestraft. Ik heb hem al professionele hulp voorgesteld, maar dat weigert hij. Hij vindt dat hij hier alleen moet uitkomen.



Hij vindt zichzelf slecht, niet normaal. Hij verdient mij niet want ik ben te goed. Hij weigert mijn hulp want hij vindt niet dat hij het recht heeft mij erbij te betrekken. Hij wil net dat ik wegga van hem omdat hij denkt dat het te zwaar zou zijn voor mij. Dat is zever. Hij heeft het nog niet eens geprobeerd.



Hij heeft het nu alleen en zonder mij geprobeerd en het heeft hem niet geholpen. Dat heeft hij zelf gezegd.



We houden van elkaar. Dat weten we van elkaar. Het doet pijn om niet bij elkaar te zijn. Hij wil me niet zien omdat hij dan te graag me wil knuffelen en bij me wil zijn...



Ik weet niet hoe ik met hem moet omgaan. Het is nu drie maanden bezig en ik weet gewoon niet wat nu de 'juiste' aanpak is.
quote:doubtsnow schreef op 23 april 2011 @ 21:50:

Het lijkt me toch dat hij nu begint te proberen... Of zie ik dat verkeerd?



Hij ziet duidelijk in dat hij stom is geweest. Dat is de stap. Maar dat zegt hij al een tijdje. Verder niets. Ik ben het zo zat...





quote:doubtsnow schreef op 23 april 2011 @ 21:50: Ik voel de drang om hem succes te wensen. Heb het nog niet gedaan. Misschien voel ik me dan gewoon belachelijk als ik dat doe. Ik weet het niet...Ik zou het doen. Heb ik voor mezelf het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb, en het is niet zoveel werk. Tenzij je natuurlijk dan weer 10 stappen terug zet omdat het hele verhaal weer opnieuw begint. Overigens kan het natuurlijk ook verkeerde kant op werken. Dat hij juist slechter gaat voelen door jouw aandacht.
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 23 april 2011 @ 22:19:

Hij ziet duidelijk in dat hij stom is geweest. Dat is de stap. Maar dat zegt hij al een tijdje. Verder niets. Ik ben het zo zat...

Misschien wordt het nog eens tijd om een echt gesprek te voeren met elkaar? Niet via de telefoon, sms of e-mail, maar echt afspreken. Zou dat de zaak niet wat vooruit helpen? Hij lijkt me er nu wel klaar voor om dat te doen?



quote:PoIIy schreef op 23 april 2011 @ 22:19:

Ik zou het doen. Heb ik voor mezelf het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb, en het is niet zoveel werk. Tenzij je natuurlijk dan weer 10 stappen terug zet omdat het hele verhaal weer opnieuw begint. Overigens kan het natuurlijk ook verkeerde kant op werken. Dat hij juist slechter gaat voelen door jouw aandacht.

Ik denk niet dat het verhaal weer opnieuw zal beginnen want ik denk dat hij het gewoon zal negeren.

Zal hij zich slechter voelen door mijn aandacht? Ja, dat zou best kunnen. Dan wordt het tijd dat hij zich daarover zet. Hij moet niet alles negatief maken. Dat lijkt zijn nieuwe hobby te zijn !

Ik weet niet goed meer wat ik nog kan geloven van hem. Mijn geloof en vertrouwen in hem worden elke dag minder. Hij kan dan zeggen dat hij dat ooit wel zal proberen terug op te bouwen, alleen vrees ik dat dat heel moeilijk zal worden.
3 weken geleden hebben we dat gedaan.

Toen heb ik hem uiteindelijk het huis uitgezet...

Om het daarna weer van voor af aan te laten beginnen

Ik leer het ook nooit...



Maar hij was er toen met andere insteek.

Om te kijken hoe hij zich voelde bij mij.

Die test was voor hem wel geslaagd.



Maar hij is er nog niet klaar voor. Dat merk ik.
Alle reacties Link kopieren
Word je nooit onzeker over de hele situatie? Twijfel je nooit aan hem? Dan bedoel ik aan het feit of hij nog wel oprecht is, het nog wel meent allemaal?
Jawel.

Er is een heel groot verschil momenteel tussen hart en hersenen.

Zolang ik het maar beredeneer weet ik dat het goed is zo, en dat als het goed zou komen, de kans dat het weer zou gebeuren groot is, en dat ik dit niet nog een keer wil. Dus dat ik gewoon echt afstand moet nemen etc. Maar emotioneel lukt dat nog niet echt...
Alle reacties Link kopieren
Dat begrijp ik wel. Het lijkt me dat je er toch al sterker tegenover staat. Het is een kwestie van nog meer tijd geven en afwachten... Tot je het niet meer kan...
Ik wil gewoon rust en mezelf weer zijn. Nu ben ik schim van mezelf, en dat zint me niet.



Hij heeft me 3 gelukkige jaren gegeven, heb nog nooit zoveel gestraald en nooit zo gelukkig geweest, had ook nog graag heel veel jaren erbij gewild.

Maar hij geeft me nu ook al de 4 meest verdrietige maanden van mijn hele leven...
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 24 april 2011 @ 15:14:

Ik wil gewoon rust en mezelf weer zijn. Nu ben ik schim van mezelf, en dat zint me niet.



Hij heeft me 3 gelukkige jaren gegeven, heb nog nooit zoveel gestraald en nooit zo gelukkig geweest, had ook nog graag heel veel jaren erbij gewild.

Maar hij geeft me nu ook al de 4 meest verdrietige maanden van mijn hele leven...

Hoe liever je iemand ziet, hoe harder je gekwetst kan worden... Heb je voor jezelf al dingen beslist? Of laat je het allemaal gewoon even zoals het is en zie je wel wat er komt?



Ik heb hem succes gewenst (vandaag, nog niet zo lang geleden) en hij reageerde niet. Dat had ik nou ook niet verwacht. Zijn hoofd staat waarschijnlijk nu maar op één ding gefocust. Nu ga ik weer rustig verder tot, jawel hoor, eind mei-begin juni!
Heb je voor jezelf al dingen beslist? Of laat je het allemaal gewoon even zoals het is en zie je wel wat er komt?

Ik kan me nu toch niet voorstellen dat ik iemand anders leuk ga vinden, dus ik laat het nu even op zijn beloop. Ga niet op hem wachten, maar ook niet daten om het daten.



Ik heb hem succes gewenst (vandaag, nog niet zo lang geleden) en hij reageerde niet. Dat had ik nou ook niet verwacht. Zijn hoofd staat waarschijnlijk nu maar op één ding gefocust. Nu ga ik weer rustig verder tot, jawel hoor, eind mei-begin juni!

Heb je nog iets gehoord? Ik vind het wel attent en lief van je hoor! Gaan we nu weer verder met onze zwijgplicht ;)
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 26 april 2011 @ 19:46:

Ik kan me nu toch niet voorstellen dat ik iemand anders leuk ga vinden, dus ik laat het nu even op zijn beloop. Ga niet op hem wachten, maar ook niet daten om het daten.

Dat begrijp ik wel. Dat is bij mij ook zo. We zien wel wat komt. De ene dag gaat dat al gemakkelijker dan de andere ! Dat weet je zelf waarschijnlijk ook wel!



quote:PoIIy schreef op 26 april 2011 @ 19:46:

Heb je nog iets gehoord? Ik vind het wel attent en lief van je hoor! Gaan we nu weer verder met onze zwijgplicht ;)

Nee, ik heb er niets meer van gehoord. Ach ja, ik moet echt gewoon niets verwachten tot eind juni. Dat is wat hij altijd heeft gewild (ook al zei hij van niet).



Ja, onze zwijgplicht gaat weer in ! Jammer genoeg, maar het is beter zo!
Vandaag was goede dag. Op naar morgen.

Wel aan hem gedacht - hij heeft gisteren gemaild en gebeld, was allemaal heel lief etcetera, hij geeft aan dat hij liefst wil dat alles goed zou zijn, maar is zo bang dat het niet gaat lukken.

Weet niet wat ik er mee moet. Maar ergens heb ik weer wat rust gevonden (of zal het weer hoop zijn)?
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 27 april 2011 @ 23:10:

Vandaag was goede dag. Op naar morgen.

Wel aan hem gedacht - hij heeft gisteren gemaild en gebeld, was allemaal heel lief etcetera, hij geeft aan dat hij liefst wil dat alles goed zou zijn, maar is zo bang dat het niet gaat lukken.

Weet niet wat ik er mee moet. Maar ergens heb ik weer wat rust gevonden (of zal het weer hoop zijn)?



Hoi hoi hoi! Hoe zit het er nu mee? Ja, het zal wel weer hoop zijn, maar hoop zorgt natuurlijk ook voor rust :)! Hij lijkt me toch kleine stapjes vooruit te zetten.



Bij deze... Ik heb gezoend met een andere jongen! Neen, ik denk niet dat het iets zal worden door een bepaalde reden, maar voorlopig is het leuk en was het leuk. Ik voel me weer vrij, ongeremd en blij !
Snow! Way to go!

Waarom kan ik me er nou niet overheen zetten.



Vandaag vreselijke dag. Had een gesprek met mijn opleider, en die vond het schijnbaar nodig om mijn priveleven te bespreken...

En dan komt het weer zo hard naar boven.
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 29 april 2011 @ 20:08:

Snow! Way to go!

Waarom kan ik me er nou niet overheen zetten.



Vandaag vreselijke dag. Had een gesprek met mijn opleider, en die vond het schijnbaar nodig om mijn priveleven te bespreken...

En dan komt het weer zo hard naar boven.



Ik dacht ook dat ik dat niet kon hoor. Dit kwam heel onverwacht. Het was ontzettend fijn...



Ik begrijp dat het dan eens zo hard aankomt. Is je opleider er diep op ingegaan? Twee weken geleden had ik voor mezelf uitgemaakt dat ik niet meer over hem wilde praten. Als iemand me iets vroeg zei ik dat ik er niet meer over wilde praten. Dat hielp me wel, maar daar moet je klaar voor zijn...
Ja, hij ging wel diep. Moeilijke vragen. Niet eens over situatie nu. Maar ook over hoe ik mezelf over een jaar, danwel vijf jaar zie. En ik heb gewoon nergens meer antwoord op, terwijl ik het altijd wel wist...
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 30 april 2011 @ 09:26:

Maar ook over hoe ik mezelf over een jaar, danwel vijf jaar zie. En ik heb gewoon nergens meer antwoord op, terwijl ik het altijd wel wist...Dat had ik ook... Ik heb toen alles opgeschreven dat ik wilde in mijn leven later. Wil ik kinderen? Wil ik trouwen? Wat wil ik bereiken? Waar wil ik nog heen? Zo van die dingen. Ik heb er twee weken over gedaan om een kort lijstje te krijgen, maar het hielp me eigenlijk wel... Misschien moet je dat eens proberen? Gewoon kijken naar wat JIJ wilt in je leven?
Tot 4 maanden geleden wist ik het.

Wilde een familie, gezin, gezellig. Hij vindt carriere superbelangrijk, dus mocht hij zijn gang gaan. Ik wil wel mijn droomberoep uitvoeren, maar hoef niet zo nodig de allerbeste te zijn, dus zou wel 4 dagen per week willen werken. Zou baan zoeken bij hem in de buurt. Leuk huisje aan het water, bootje in de tuin...

Alles paste mooi in elkaar.



En aangezien de factor "hij" nu weg is, is dat plaatje dus ook weg... Ik moet nu weer nieuw plaatje maken... En waar ik werk wel leuk vind, maar niet het allerbelangrijkste van mijn leven, blijkt het nu ongeveer het enige te zijn wat ik nog echt heb...
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 03 mei 2011 @ 00:31:

Tot 4 maanden geleden wist ik het.

Wilde een familie, gezin, gezellig. Hij vindt carriere superbelangrijk, dus mocht hij zijn gang gaan. Ik wil wel mijn droomberoep uitvoeren, maar hoef niet zo nodig de allerbeste te zijn, dus zou wel 4 dagen per week willen werken. Zou baan zoeken bij hem in de buurt. Leuk huisje aan het water, bootje in de tuin...

Alles paste mooi in elkaar.



En aangezien de factor "hij" nu weg is, is dat plaatje dus ook weg... Ik moet nu weer nieuw plaatje maken... En waar ik werk wel leuk vind, maar niet het allerbelangrijkste van mijn leven, blijkt het nu ongeveer het enige te zijn wat ik nog echt heb...



Je beschrijft hetzelfde als wat ik toen beschreef. Uiteindelijk kwam ik na lang nadenken op het volgende:

Ik wil inderdaad een fijn beroep hebben, iets waarin ik me goed voel. Ik wil ergens geraken, maar niet ten koste van bepaalde dingen want het allerbelangrijkste is niet dat ik een zware carrère zal hebben. Ik wil kinderen, beginnen met eentje, vroeger zei ik altijd resoluut vier . Ik wil een man, liefst toch . Iemand die ook om kinderen geeft, die veel doet met zijn kinderen. Verder wil ik ooit naar Afrika om aan een soort onwtikkelingshulp te doen of om er een project op te starten.

Dat was ongeveer alles dat ik wist.



Alles viel uit een, ook bij mij. Ik droomde van een leven met hem. Een leven waarin hij hard werkte, maar zijn kinderen graag zag. Een leven waarin hij kleine dingen voor hen deed. 's Avonds moct hij ook werken, dan schilde ik wel een appeltje voor hem. Of... Als hij laat werkte, zou ik gaan slapen en een briefje op de keukentafel leggen. Dan zou hij vertederd naar me komen kijken en me zacht een zoen op mijn wang geven terwijl ik sliep. Dat waren mijn dromen. Ik wilde kinderen met hem, een huis met hem. Ik wilde leven met hem. Ik droomde van een mooie trouw in een wit kleed waar niemand er toe deed, behalve hij en ik. Ik droomde van een zalig openingsdans. De hij-factor viel weg, waarmee ook mijn dromen en wensen als een zeepbel uiteen spatten. Dat deel was het moeilijkst. Ik kon me geen leven zonder hem voorstellen.



Ik besefte laatst dat het te ver ging, dat ik weer wilde zijn wie ik voor hem was. Ik lachte vroeger altijd zo veel . En nu niet meer. Ik heb me er volledig ingesmeten de laatste week en het heeft me best wat opgeleverd :)! Ik voel me weer goed, geniet weer, lach weer. Als ik eerlijk ben, kan ik zelfs zeggen dat het me niet meer interesseert wat hij doet, wat hij denkt, met wie hij wat doet. Ik verdien beter. ik verdien geluk en geen zever. Hij moet niet zo idioot doen, want dat doet hij.



Polly, ik wou dat ik je kon helpen. Dat je hetzelfde zou hebben als mij, die klik. Ik ben de laatste week ontzettend veel weg geweest, heb mensen leren kennen, enzovoort. Probeer dat ook eens? En vooral.... Voel je niet schuldig. Dat moet niet.
Ik besefte laatst dat het te ver ging, dat ik weer wilde zijn wie ik voor hem was. Ik lachte vroeger altijd zo veel . En nu niet meer.

Dit ervaar en voel ik ook. Wil ook de lachende Polly terug. En die krijg ik alleen maar terug door contact te verbreken.



Ik heb me er volledig ingesmeten de laatste week en het heeft me best wat opgeleverd :)!

Wat heb je allemaal uitgespookt? Hoe heb je trouwens de man gestrikt waarmee je gezoend hebt?



Ik voel me weer goed, geniet weer, lach weer. Als ik eerlijk ben, kan ik zelfs zeggen dat het me niet meer interesseert wat hij doet, wat hij denkt, met wie hij wat doet. Ik verdien beter. ik verdien geluk en geen zever. Hij moet niet zo idioot doen, want dat doet hij.

Geef me alsjeblieft een paar kilo van dit gevoel. Ik heb het nodig.



Nu net terug van mijn werk. Heb veel onregelmatige diensten. Dat helpt ook niet zo erg graag dingen wil doen. Wanneer mensen vrij zijn werk ik, en andersom.
Alle reacties Link kopieren
Dit ervaar en voel ik ook. Wil ook de lachende Polly terug. En die krijg ik alleen maar terug door contact te verbreken.

Begrijp ik volledig! Maar de stap naar geen contact is moeilijk. Het had bij mij waarschijnlijk ook langer geduurd moest het onverwachte niet zijn gebeurd...



Wat heb je allemaal uitgespookt? Hoe heb je trouwens de man gestrikt waarmee je gezoend hebt?

Het was een reisweek met onze studierichting. Ik heb gelachen met de mensen, geprobeerd alles even te vergeten. Dan maakte we een deal dat ik een bepaalde man zou zoenen voor vrijdag. Het was de laatste dag en ik had te veel op, een beetje maar hoor :)! Toen kwam er plots een andere man in het beeld. Ik vergat mijn weddenschap dus volledig want ik amuseerde met die andere gewoon. Alleen heeft de andere een vriendin..... Het begon als een onschuldig spel, hem wat uitdagen met vriendinnen omdat we dat grappig vonden. Tot hij plots interesse toonde. We dansten heel de avond en bleven tot het laatst. Toen deed hij het gevaarlijke. Ik kon gewoon niet nee zeggen... Uiteindelijk heb ik hem gestopt en hem gezegd dat het niet kon omdat hij een vriendin heeft. Eenmaal terug thuis, bleek er meer aan de hand. Voor zowel hem als voor mij...



Geef me alsjeblieft een paar kilo van dit gevoel. Ik heb het nodig.

Ik wou dat ik het kon! Geloof me! Ik heb er te lang van afgezien. Ben nu weer even mijn vrolijke zelve. Ik ben me ervan bewust dat dit slechts een tijdelijk gevoel kan zijn, maar daarom probeer ik er zo veel mogelijk van te genieten.



Nu net terug van mijn werk. Heb veel onregelmatige diensten. Dat helpt ook niet zo erg graag dingen wil doen. Wanneer mensen vrij zijn werk ik, en andersom.

Daarom zei ik vorige keer dat je dat ook zou moeten doen. Gewoon weggaan, dingen doe die je anders nooit zou doen :)!

Ik ben nu bijna elke avond weg of in de weer met iets.

Ik begrijp natuurlijk het probleem met je werk :s... Dat is inderdaad niet gemakkelijk dan. Heb je geen fijne collega's? Misschien kunnen zij eens iets doen. Een ontbijtje meepikken, winkelen, ...
Eenmaal terug thuis, bleek er meer aan de hand. Voor zowel hem als voor mij...

Wat bedoel je daar nu mee?



Weekend met ups and downs. Nu even een down. Maandag, iedereen is aan het werk, en ik moet straks als iedereen vrij is werken...



Heb mijn troostende risotto al opgeslobberd
Alle reacties Link kopieren
Wat bedoel je daar nu mee?

Hij kon het niet uit zijn hoofd zetten wat er was gebeurd. Hij vond het super en kon het niet zo laten.



Weekend met ups and downs. Nu even een down. Maandag, iedereen is aan het werk, en ik moet straks als iedereen vrij is werken...

Dat is inderdaad niet fijn en al helemaal niet in zo'n periode als waar je nu door moet. Hoe zit het ondertussen tussen jullie? Ik wilde dat ik je kon helpen...



Heb mijn troostende risotto al opgeslobberd

Lekker!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Polly!

Ik weet niet of je dit af en toe nog eens bekijkt, maar ik wilde je graag op de hoogte brengen van enkele nieuwtjes.



Voor het eerst sinds het begin van deze periode hebben wij op een vrij volwassen manier gecommuniceerd. Ik denk dat dat komt omdat ik er op één of andere manier afstand van heb kunnen nemen. We hebben het er beide moeilijk mee, nog steeds. Al denk ik dat hij er meer moeite mee heeft dan ik. Ik denk dat hij echt nog zal terugkomen. Ik weet alleen niet of dat voor mij nog mogelijk is. Het zal veel tijd nodig hebben en of het herstelbaar is, dat kan ik echt niet zeggen. Ik mis het om hem graag te zien, om tegen hem te zeggen dat ik van hem hou. Alleen moet ik hem zien om te weten of er nog iets van gevoelens zijn voor hem. Laat dat nu net zijn wat ik niet meer durf vragen en wat hij zeker niet zal voorstellen :D !



Hoe is het bij jou?
Ha Snow,



Wat hebben jullie dan precies besproken? En hoe staat hij erin? Wat is zijn excuus?

Ik dacht dat jij nu al een stap verder was, of begreep ik het verkeerd dat je nu beetje scharrelt met eerder genoemde studiegenoot?



Hier van zijn kant uit ook pogingen tot contact. Hij wil weten hoe het met me is, laten weten dat hij ongelukkig is, laten weten dat we perfect waren. En dan weer een maar...

Hij is nu weg, voor een maand, naar buitenland, voor een "denk"-vakantie. Daarna spreken we een keer af.
Snow, begrijp ik het nou dat je telefonisch met hem hebt gesproken? Niet face-to-face?

Waarom niet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven