Relaties
alle pijlers
Na regen komt zonneschijn?
vrijdag 30 januari 2015 20:01
Hoi meiden, nog maar kort geleden postte ik over het feit dat 4 maanden terug de relatie met ex uitging, dat een vriendin me hierna liet zitten en dat 2 weken terug mijn nicht plotseling overleed.
Ik vraag om jullie steun omdat ik even niet weet waar ik vertrouwen vandaan moet halen... Vertrouwen in zonneschijn, na deze grote regenbui
3/4 jaar geleden stond ik in de keuken van mijn toenmalige huis en ik dacht: wouw, wat heb ik het goed voor elkaar. Fijn huis met partner, supervrienden om me heen, leuke baan, leuke schoonfamilie.... Ik voelde me erg rijk en gelukkig (even om de scheurtjes in mijn relatie heen gedacht).
En nu heb ik die baan nog, en die fijne vrienden. Maar ik ben in relatief korte tijd 3 mensen van dichtbij kwijt, dus qua goede vrienden is het groepje best gekrompen En ik ben mijn fijne huis met partner kwijt, mijn partner, mijn lieve nicht waar ik zo om geef.
Ik heb een beetje moeite om er nu in te geloven dat alles ooit weer beter zal zijn. Ik ben eind twintig en ben ook wel bang dat ik nu "te oud" ben en nooit meer zulke goede vrienden tegen zal komen en vriendschappen zal opbouwen. Of een liefde om samen oud mee te worden.
Ik hoop dat jullie me misschien een beetje kunnen helpen, om het zonnetje achter de wolken weer te zien Thanks...
Ik vraag om jullie steun omdat ik even niet weet waar ik vertrouwen vandaan moet halen... Vertrouwen in zonneschijn, na deze grote regenbui
3/4 jaar geleden stond ik in de keuken van mijn toenmalige huis en ik dacht: wouw, wat heb ik het goed voor elkaar. Fijn huis met partner, supervrienden om me heen, leuke baan, leuke schoonfamilie.... Ik voelde me erg rijk en gelukkig (even om de scheurtjes in mijn relatie heen gedacht).
En nu heb ik die baan nog, en die fijne vrienden. Maar ik ben in relatief korte tijd 3 mensen van dichtbij kwijt, dus qua goede vrienden is het groepje best gekrompen
En ik ben mijn fijne huis met partner kwijt, mijn partner, mijn lieve nicht waar ik zo om geef. Ik heb een beetje moeite om er nu in te geloven dat alles ooit weer beter zal zijn. Ik ben eind twintig en ben ook wel bang dat ik nu "te oud" ben en nooit meer zulke goede vrienden tegen zal komen en vriendschappen zal opbouwen. Of een liefde om samen oud mee te worden.
Ik hoop dat jullie me misschien een beetje kunnen helpen, om het zonnetje achter de wolken weer te zien Thanks...
vrijdag 30 januari 2015 20:12
Als eind 20 al te oud is om een nieuw "leven" op te bouwen?!
Kom op meid! Er zijn zoveel mensen die op veel latere leeftijd helemaal opnieuw beginnen.
Ook dit soort dingen horen erbij in het leven.
En voor elke deur die dichtgaat,
Gaat ergens anders een kier open.
Aan jou om die kier wagenwijd open te zetten.
Kom op meid! Er zijn zoveel mensen die op veel latere leeftijd helemaal opnieuw beginnen.
Ook dit soort dingen horen erbij in het leven.
En voor elke deur die dichtgaat,
Gaat ergens anders een kier open.
Aan jou om die kier wagenwijd open te zetten.
vrijdag 30 januari 2015 20:25
Je bent nog zo jong. Kijk naar wat je wel hebt, en niet naar wat je niet hebt. Sterkte met het verwerken van het verdriet van de mensen die je verloren bent, dat is heel moeilijk maar rouwen hoort daarbij. Na regen komt zonneschijn, en daarna weer regen. En daarna weer zon. Was het hele leven maar louter zonneschijn, helaas is dat niet zo.
vrijdag 30 januari 2015 20:45
Thanks voor de reacties.... Het is ook zo dat het er na zonneschijn ook weer regen komt, en dat dit zich herhaalt...
En dat je zonder dalen geen pieken kent. Én dat ellende vaak allemaal tegelijk komt.
Deze wijsheden kloppen als een bus en dat heb ik al eerder in m'n leven ontdekt, heb namelijk eerder een dalperiode gekend.
Maar tóch, ookal weet ik het notabene uit eigen ervaring, en weet ik het met m'n hoofd, tóch volgt het gevoel nu niet Het vertrouwen is me in de schoenen gezakt en ik ben verdrietig
En dat je zonder dalen geen pieken kent. Én dat ellende vaak allemaal tegelijk komt.
Deze wijsheden kloppen als een bus en dat heb ik al eerder in m'n leven ontdekt, heb namelijk eerder een dalperiode gekend.
Maar tóch, ookal weet ik het notabene uit eigen ervaring, en weet ik het met m'n hoofd, tóch volgt het gevoel nu niet
Het vertrouwen is me in de schoenen gezakt en ik ben verdrietig
vrijdag 30 januari 2015 20:51
vrijdag 30 januari 2015 22:35
Nou, je mág ook best verdrietig zijn. Vriend weg, vriendin weg, nicht weg. Dat is veel weg in korte tijd, daar mag je best even een potje om janken hoor.
Maar te oud? Welnee. Mijn moeder was net 50 toen mijn vader overleed, en een goed jaar later leerde ze iemand kennen, ze is nu 60 en alweer een paar jaar gelukkig hertrouwd.
Mijn schoonmoeder was 71 toen mijn schoonvader overleed. Ze heeft haar 75ste verjaardag gevierd in aanwezigheid van nieuwe vriend en schoonfamilie. Alleen heeft ze dus geen schoonmoeder maar een stiefdochter .
En mijn oma overleed toen ze 73 was. Opa is een poos alleen geweest, maar ook hij vond weer iemand om lief en leed mee te delen, hij is inmiddels 84 en nog steeds doen ze leuke dingen samen.
Je maakt nu even pas op de plaats, maar het komt echt wel weer goed.
Maar te oud? Welnee. Mijn moeder was net 50 toen mijn vader overleed, en een goed jaar later leerde ze iemand kennen, ze is nu 60 en alweer een paar jaar gelukkig hertrouwd.
Mijn schoonmoeder was 71 toen mijn schoonvader overleed. Ze heeft haar 75ste verjaardag gevierd in aanwezigheid van nieuwe vriend en schoonfamilie. Alleen heeft ze dus geen schoonmoeder maar een stiefdochter .
En mijn oma overleed toen ze 73 was. Opa is een poos alleen geweest, maar ook hij vond weer iemand om lief en leed mee te delen, hij is inmiddels 84 en nog steeds doen ze leuke dingen samen.
Je maakt nu even pas op de plaats, maar het komt echt wel weer goed.
vrijdag 30 januari 2015 22:57
En inderdaad, soms màg je ook best een potje janken hoor. Ik 'koester' mijn verdriet soms, klinkt misschien raar, maar het helpt om het te verwerken. Ik zit ook in een nogal mindere periode, herken je gevoel dus wel. Maar echt, het leven blijft gewoon doorgaan en voor je het weet staat alles er weer heel anders voor.
vrijdag 30 januari 2015 23:23
@Exces: Dank. En wat mooi dat zij op latere leeftijd allemaal nieuw geluk vonden!
@typfoudt: Dankje, ik herken wat je zegt over verdriet soms koesteren. Ik ben het daarmee eens, dat het soms goed is om het er gewoon te laten zijn en het te voelen, ter verwerking.
Misschien moet ik het ook wat meer durven loslaten en inderdaad geloven dat de stroom van het leven me vanzelf weer een ander vaarwater brengt
@typfoudt: Dankje, ik herken wat je zegt over verdriet soms koesteren. Ik ben het daarmee eens, dat het soms goed is om het er gewoon te laten zijn en het te voelen, ter verwerking.
Misschien moet ik het ook wat meer durven loslaten en inderdaad geloven dat de stroom van het leven me vanzelf weer een ander vaarwater brengt
zaterdag 31 januari 2015 09:25
Wat heb je veel voor je kiezen gehad de laatste tijd...heftig hoor. Je moet rouwen, je liefdesverdriet verwerken. En dat allemaal tegelijk. Wees maar even verdrietig. Inderdaad dat koesteren van je verdriet... dat herken ik ook en vind ik een mooie tip. Zo geef je aan jezelf aan dat jij het waard bent. En het is nu vast niet te geloven die zonneschijn komt er echt wel...
Je wordt uiteindelijk een wijzer mens door deze levensveranderingen. Ook al wil je nu niet. Sterker wijzer en verstandiger. Dat zal je straks echt zijn.
Voor nu heel vele sterkte.
Het komt goed...
Je wordt uiteindelijk een wijzer mens door deze levensveranderingen. Ook al wil je nu niet. Sterker wijzer en verstandiger. Dat zal je straks echt zijn.
Voor nu heel vele sterkte.
Het komt goed...
zaterdag 31 januari 2015 09:39
zaterdag 31 januari 2015 17:22
Ik sluit me bij alle reacties hier aan.
je hebt gewoon tijd nodig om alles te verwerken, maar het komt echt wel weer goed.
Ook ik moet door omstandigheden helemaal opnieuw beginnen, ben op m'n 32ste weer single, maar (zelfs al heb ik soms een minder momentje) weet dat het goed zal komen, op welke manier dan ook.
Heel veel vrouwen hebben een leeftijdsplaatje in hun hoofd als het op liefde, kinderen etc aankomt, maar ik heb geleerd om dat van me af te zetten. Sommige mensen hebben op hun 25ste al alles voor elkaar, anderen zijn laatbloeiers..
geef jezelf de tijd om te rouwen en je zult zien dat het zachtjes aan steeds iets beter gaat.
Een hele mooie quote die ik ergens heb gelezen: je kan misschien niet meer met haar praten, maar nog altijd wel tegen haar..
je hebt gewoon tijd nodig om alles te verwerken, maar het komt echt wel weer goed.
Ook ik moet door omstandigheden helemaal opnieuw beginnen, ben op m'n 32ste weer single, maar (zelfs al heb ik soms een minder momentje) weet dat het goed zal komen, op welke manier dan ook.
Heel veel vrouwen hebben een leeftijdsplaatje in hun hoofd als het op liefde, kinderen etc aankomt, maar ik heb geleerd om dat van me af te zetten. Sommige mensen hebben op hun 25ste al alles voor elkaar, anderen zijn laatbloeiers..
geef jezelf de tijd om te rouwen en je zult zien dat het zachtjes aan steeds iets beter gaat.
Een hele mooie quote die ik ergens heb gelezen: je kan misschien niet meer met haar praten, maar nog altijd wel tegen haar..
Sjongejongejongejonge........
zaterdag 31 januari 2015 17:30
Je hebt veel verdriet maar je hebt een ding wat zo belangrijk is, een heel leven om nog van alles mee te maken. Een vriend van mij stierf veel te jong, ik vond dat zo onnodig dus ik leef nu voor ons tweeën en ik geniet voor ons tweeën. Het is raar maar dat is vaak een troost voor mij geweest. Het leven is zo willekeurig dat ik blijer werd voor het feit dat ik nog wel leef, daardoor geniet ik intenser en ben veel en veel ondernemender geworden. Verdriet hoort bij het leven maar jij hebt nog alle kansen om er wat moois van te maken.
