Onbelangrijk zonder relatie en gesetteld leven

11-01-2016 22:01 179 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie single meiden bij - met name je vrienden - wel eens het idee dat je als 'onbelangrijk' wordt gezien omdat je geen relatie en gesetteld leven hebt?



Ik klink misschien zuur, maar zo is het niet bedoeld. Ik heb veel leuke en goede (gesettelde) vrienden om me heen. Maar toch merk ik vaak in gesprekken etc dat ze minder interesse in mijn leven tonen omdat ik vrijgezel ben, op mezelf woon en veel vrijheid heb, waar ik ook dankbaar gebruik van maak (ik ben 31 overigens). Natuurlijk hebben bepaalde vriendinnen meer gemeen met elkaar. Ze hebben een relatie, sommige al kinderen en wonen samen. Ik niet. Het lijkt alsof er steeds meer onbegrip heerst over mijn manier van leven, alsof ik niet 'serieus' meedoe in deze maatschappij ofzo.



Het klinkt misschien erger dan het is, maar zo voel ik dat. En dat voelt soms best eenzaam. Herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren
Je moet juist van je leven genieten en doen wat je leuk vind. Of dat nou uitgaan, internetten, sporten, puzzels leggen of weet ik veel wat is. Je doet er toch niemand kwaad mee? Een buurman zei eens tegen mij dat hij mij graag een betere baan gunt. "Want dan kun je ook eens leuke dingen doen, zoals 4 weken naar Frankrijk."

En laat ik daar nou niet om geven. Ik ben een huismus en doe het liefst dagelijkse dingen, ook in mijn vakantie. Ik heb structuur nodig. Af en toe een dagje weg en naar het zwembad. Wandelen met mijn honden. Beetje tuin onderhouden. Dan ben ik al tevreden. Tien dagen op vakantie is de max. voor mij. Als het langer duurt krijg ik heimwee. Klinkt voor anderen misschien saai. Maar ik ben op z'n best in mijn vertrouwde gedoetje.
Alle reacties Link kopieren
quote:vruchtgebruik schreef op 11 januari 2016 @ 22:49:

[...]





Vooral die zelf aangezette knopen intrigeren me. Zou dat dan groepsgewijs gebeuren? Eerst een ritje op alle motorfietsen en dan samen even de overhemden nalopen



Nee hoor, doe ik allemaal zelf. Vroeger padvinder geweest 😀

Kwam er wel achter dat ik bij mijn laatst aangezette knoop, op een jas, deze dwars door de zak heen heb aangezet 😡



Tja, vrijwel alle mannen vinden mijn huis helemaal te gek. Je betreed het huis in de garage. De voordeur zit naast de garagedeur en je stapt meteen de garage in. Dus als ik mijn voordeur binnen kom, kijken drie motorfietsen mij aan 👍 Eigenlijk is het één grote mancave. Inclusief keuken met petrolhead-elementen.
When in doubt, the auditor is always right!
Ik vind dat de verschillen hier behoorlijk worden uitvergroot. Als ik mezelf: getrouwd + een kind, vergelijk met mijn single vriendinnen, allen 30+ dan zie ik weinig verschil. We gaan nog geregeld uit, werken allemaal zo'n 30 tot 40 uur in de week. We houden nog steeds van dezelfde muziek, maken domme grappen, bestellen vette pizza's, sporten geregeld, hebben allerlei hobby's etc. We gaan allemaal nog wel eens op reis, maar hebben daarin minder vrijheid dan toen we begin twintig waren i.v.m. meer verantwoordelijkheden/ verplichtingen en de lust naar verre oorden begint bij de meesten ook af te zwakken.



Het enige verschil dat ik zo kan bedenken, is dat zij daten en af en toe een wild verhaal hebben, maar dat is ook maar twee keer per jaar ofzo. Het is niet zo dat ze voortdurend liggen te rampetampen met Don Juan, terwijl ik gezapig mijn man nog eens beklim.



Dus nee, ik vind het eigenlijk niet zo'n groot contrast als hier door sommigen wordt geschetst.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn heel wat jaren geweest dat ik me serieus afvroeg wat er mis was met me. Alles en iedereen kreeg maar een relatie en ik bleef over. O, zeker. Ik had vriendinnen, maar dan in de zin van vrienden die toevallig vrouw waren. En als er een bleef slapen, wist ik ook wel dat dat min of meer functioneel was en dat er geen sex verwacht werd. Dus als echte gentleman raakte ik ze ook met geen vinger aan.

Dat was voor mij een soort erezaak, ik vind dat een vriendin volkomen veilig bij mij moet zijn. En dat is nog steeds zo.

Goed, ik bleef maar over en tegelijk hopen. Wat aan dating gedaan, maar viel tegen. Dus nog steeds single. En ik vraag me tot de dag van vandaag af hoe mensen dat toch doen, een relatie krijgen. Mijn beste kameraad sinds 30 jaar: de een na de andere. Die is sinds zijn 23e nog geen week single geweest.



Maar sinds een jaar of 10 is bij mij de knop om. Het hoeft niet meer. Ik heb gemerkt dat ik door mijn leven een heel andere waarde kan leveren in het leven van anderen.

Toen mijn vader terminaal ziek werd, kon ik het makkelijkst alles aan de kant gooien en door de week weer in het ouderlijk huis trekken. Er was geen thuisfront om rekening mee te houden.

Hierdoor nog veel mooie momenten met hem kunnen beleven.



Ik kan altijd makkelijk schakelen als anderen mij nodig hebben. De voorgenoemde kameraad stond na een relatiebreuk ineens op straat met alleen zijn spullen in de kofferbak. Heeft 5 maanden bij me ingewoond, want kon nergens anders heen. Kan omdat ik single ben. En om het weekend konden zijn kinderen er ook nog bij. Was erg gezellig (maar was wel blij toen hij weer een huis had).



Voor mij voelt het wat alsof ik hiermee mijn bestemming heb gevonden in het leven. Een betrouwbare vriend zijn. In. In huis is altijd plek. Dit weekend komt een andere maat langs, gaan we onze hobby uitoefenen: lekker een avond Salsadansen. Ik vind het heerlijk om vrienden te ontvangen en lekker voor te koken. Laatst met beste kameraad en zijn twee dochters van 6 en 9 gekookt. Hartstikke leuk geweest.



Mijn leven voelt als heel erg rijk. Niet ondanks, maar dankzij mijn status als vrijgezel. Ik wil niet anders meer.
When in doubt, the auditor is always right!
De dingen die jij noemt zijn niet gebonden aan je single status, Auditor. Voor sommige dingen moet je gewoon tijd/ruimte maken, of je nu een gezin hebt of niet. Ligt meer aan je karakter, en manier van in het leven staan, dan aan je burgerlijke staat.
...
anoniem_6368c0de068c3 wijzigde dit bericht op 22-12-2017 14:24
98.45% gewijzigd
quote:VesperLynd schreef op 12 januari 2016 @ 22:37:

[...]





Herkenbaar. Als ik met het mes op de keel moest kiezen welk doel ik de komende 15 jaar moet behalen, - gelukkig getrouwd of neurochirurg zijn-, dan zou ik voor het tweede doel gaan. Dat voelt voor mij ècht realistischer.In mijn geval zou astronaut bijna nog realistisch zijn denk ik
Alle reacties Link kopieren
quote:issiee321 schreef op 12 januari 2016 @ 11:38:

Wat grappig ik ben duidelijk een uitzondering. Ik heb helemaal niks met verhalen over daten en uitgaan. En ik hoop dat ik nooit meer vrijgezel hoef te zijn. Vind mijn gesettelde leven met man en gezin heerlijk, en mensen die 25+ zijn en nog wekelijks uitgaan vind ik altijd een beetje sneu. Dat komt dus duidelijk door mijn eigen belevingswereld, niks sneu aan als ik dat hier zo lees?Ik kan helemaal niks sneu's bedenken aan stappen, dansen en plezier maken! Wat is er sneu aan (wekelijks) uitgaan vanaf 25+?? Jij leeft echt in een klein wereldje! Of stiekem gewoon erg saai en ingedut? Terwijl jij zit te bedenken op welke sta caravan camping jullie de zomer gaan doorbrengen gaan wij, de 25 plussers, wekelijks stappen en van het leven een feestje maken. En jij? Ik denk alleen maar aan GAAAAPPP wat gebeurd er toch als het huwelijk plotseling over is he? Ga je dan ieder weekend op de bank zitten of plotseling wel het feest beest uithangen omdat er geen kerel meer is?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 12 januari 2016 @ 22:15:

De dingen die jij noemt zijn niet gebonden aan je single status, Auditor. Voor sommige dingen moet je gewoon tijd/ruimte maken, of je nu een gezin hebt of niet. Ligt meer aan je karakter, en manier van in het leven staan, dan aan je burgerlijke staat.Klopt, maar het wordt wel een heel stuk makkelijker als je niets hoeft te overleggen. En ik kan me voorstellen dat niet veel partners erop zitten te wachten als de beste vriend van partner ineens op de stoep staat en vervolgens 5 maanden blijft. Die 5 maanden was niet voorzien trouwens. Van beide kanten niet.
When in doubt, the auditor is always right!
quote:Auditor schreef op 12 januari 2016 @ 23:18:

[...]





Klopt, maar het wordt wel een heel stuk makkelijker als je niets hoeft te overleggen. En ik kan me voorstellen dat niet veel partners erop zitten te wachten als de beste vriend van partner ineens op de stoep staat en vervolgens 5 maanden blijft. Die 5 maanden was niet voorzien trouwens. Van beide kanten niet.Ook als single zou ik het niet prettig vinden als iemand 5 maanden bleef hangen, maar een paar weken, zodat iemand zijn leven op poten kan zetten: prima! Mijn man en ik staan hier hetzelfde in. Als een goede vriend hulp nodig heeft, dan bieden we die, sowieso. Één telefoontje naar mijn man zou dus voldoende zijn.
Maar goed, wat ik eigenlijk wil zeggen: ik lees vaak dat singles voordelen aan het vrijgezellenbestaan noemen waarvan ik denk: dat doe ik ook allemaal nog steeds, maar dan binnen mijn relatie. Ik vraag me dan eerder af, waarom het beeld dat deze mensen hebben van een relatie zo extreem negatief is.



En ontopic: de meeste van mijn vrienden ken ik al meer dan tien jaar. In die tijd is er natuurlijk veel gebeurd op relatiegebied. Relaties zijn aan en weer uitgegaan, kinderen zijn geboren, maar dat heeft weinig invloed op de verhoudingen tussen ons. Wij zijn meer geïnteresseerd in elkaars persoonlijkheid/humor dan in de relatiestatus.
quote:someonewhocares schreef op 12 januari 2016 @ 12:36:

[...]





Dus mensen die plezier hebben vanaf 25+ vind je sneu? Ik vind mensen die geen reet meer uitvoeren sneu. Je bent jong en veel mensen houden dan van plezier maken (wie niet eigenlijk?).

Uitgaan is een momentje voor jezelf een momentje met vrienden, een momentje met meerdere mensen.

Tevens gaan veel relatie stuk omdat ze "niks" meer doen, niet meer uitgaan, mensen zouden juist meer moeten uitgaan, dat is veel beter voor de relatie!

Helemaal mee eens. Ieder mens heeft ruimte voor zichzelf nodig ipv zichzelf compleet op te offeren voor een ander.

En 25+singles die een leven hebben ipv dat ze gesetteld zijn triest vinden is eenzijdig en kort door de bocht.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 13 januari 2016 @ 06:36:

Maar goed, wat ik eigenlijk wil zeggen: ik lees vaak dat singles voordelen aan het vrijgezellenbestaan noemen waarvan ik denk: dat doe ik ook allemaal nog steeds, maar dan binnen mijn relatie. Ik vraag me dan eerder af, waarom het beeld dat deze mensen hebben van een relatie zo extreem negatief is.

.Niet iedereen heeft daar de energie voor. Ik heb heel veel behoefte aan tijd voor mezelf en daarnaast kan ik dan oprechte aandacht opbrengen voor dierbaren. Maar als ik in de hectiek van n gezinsleven zou moeten functioneren zou ik dierbaren maar vooral mezelf tekort gaan doen.
Shoot first, ask questions later!
Valerie: snap je het echt niet ? Heeft ook (als ik voor mezelf spreek) wel een beetje met onzekerheid te maken en angst van de mening van anderen.

Alhoewel als ik eerlijk moet zijn, ik ben 1,6 jaar single na een relatie van 10 jaar. Ik heb het afgelopen jaar flink geworsteld met mezelf maar om eerlijk te zijn ben ik zonder mijn ex echt wel gelukkiger. Maar goed dat lag meer aan mn ex/dat het tussen ons niet zo lekker meer ging.

Ik heb geleerd dat je van een relatie vooral gebaseerd op veiligheid/settelplicht nou niet erg gelukkig wordt.

Maar goed dat moet iedereen uiteraard zelf weten.
Ik denk inderdaad dat de gevoelens die je ervaart zeer persoonlijk zijn. Je kunt ze niet op alle relaties plakken. Elke relatie is anders. Twee mensen mogen samen bepalen hoe ze de relatie invullen. Dat dit bij jou en je ex niet naar tevredenheid is verlopen, betekent natuurlijk niet dat alle relaties kut zijn, of gebaseerd op 'settelplicht'.
Oww zeker niet, dat wilde ik ook zeker niet zeggen. Ik ben gelukkig geen cynisch persoontje, ook niet na het stuk lopen van mijn relatie.



Echter ik geloof niet dat je enkel gelukkig wordt van een ander. Dan kom je denk ik bedrogen uit als je dat verwacht. (Dit bedoel ik uiteraard niet persoonlijk maar algemeen)
quote:redbuIIetje schreef op 13 januari 2016 @ 07:39:

[...]



Niet iedereen heeft daar de energie voor. Ik heb heel veel behoefte aan tijd voor mezelf en daarnaast kan ik dan oprechte aandacht opbrengen voor dierbaren. Maar als ik in de hectiek van n gezinsleven zou moeten functioneren zou ik dierbaren maar vooral mezelf tekort gaan doen.Nee, dat snap ik. Het is ook maar net wat je belangrijk vindt. En de een is beter in staat alles met elkaar te combineren, dan de ander. Dat jij een duidelijke keuze maakt die bij je past getuigt van zelfkennis.
Alle reacties Link kopieren
Veel van mijn gesettelde vriendinnen lijken niet echt te snappen dat wanneer je geen relatie/kinderen hebt, dat niet altijd een keuze is (ook al wil ik nu geen kinderen, een relatie lijkt me wel weer leuk). Ze zagen zich vanaf jongs af aan later in een relatie/getrouwd, eventueel kinderen, en voor hen is dit ook zo gelopen. Maar ze zien niet dat het ook een kwestie van mazzel hebben is. Je moet maar net iemand tegen het lijf lopen die jij heel leuk vindt en die jou ook net zo leuk vindt. Dan zeggen ze "wanneer je stopt met zoeken dan vind je hem, hij komt op je pad als je het niet verwacht. ". Eh nee hoor, het is geen wetmatigheid ofzoiets, prince charming staat niet automatisch een keer op de stoep als ik 'stop met zoeken' (en natuurlijk kun je je kansen vergroten d.m.v. datingsites en dergelijke, maar de vanzelfsprekendheid/maakbaarheid staat me soms wat tegen).
Alle reacties Link kopieren
Je gebonden vriendinnen moeten hun aandacht verdelen tussen hun partner en jou, dus 100% aandacht zul je dan niet krijgen nee.

En super spontane dingetjes kunnen dan niet altijd ...en wat is vrijheid ? Als je hem altijd alleen viert ?



Vaak is het leuk met een ander ervaringen te delen, ik ben in de 40 en al 5 jaar allleen, op een mistige paar maanden durende relatie dit jaar na. ..ik begin t goed zat te worden eerlijk gezegd.En ja, het voelt eenzaam ómdat ik t zat word. Dat ligt echter niet aan "anderen"of hoe ik hen ervaar maar meer aan mijn gevoel dat niemand mij kennelijk speciaal, bijzonder genoeg vind of vertrouwt dat doet wél pijn.



Dus ....als jij niet op zoek bent, dan is t toch prima voorlopig zo ?
Alle reacties Link kopieren
quote:Diesell schreef op 11 januari 2016 @ 22:11:

Ik vind dat een psychisch en fysiek gezonde man voor 35 gesetteld hoort te zijn. Op gegeven moment moet je toch volwassen worden en andere kijk op het leven aannemen, of moet ik zeggen stuk wijzer worden.



Wat bedoel je hiermee ?Dat topicstarter nu daarom achter het net vist van de psychisch en fysiek stabiele mannen ? En .. ook mannen scheiden, gaan uit elkaar, of lopen weleens bij een psych hoor...ze lijken net échte mensen soms.

Zijn die dan afgeschreven/geen relatiemateriaal meer ?



Of zijn dat de overgeblevenen voor de topicstarter ? Die overigens ook nog eens iets anders vroeg !! Of mensen zich in haar verhaal herkenden ...
Alle reacties Link kopieren
quote:Amand schreef op 11 januari 2016 @ 22:03:

Je neemt kostbare forum-ruimte in beslag, onbelangrijke single met je facebook-leven en afhaalmaaltijden Wie zegt dat ze onbelangrijk is en uberhaupt op facebook zit en/of afhaalmaaltijden haalt ?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 12 januari 2016 @ 21:39:

Ik vind dat de verschillen hier behoorlijk worden uitvergroot. Als ik mezelf: getrouwd + een kind, vergelijk met mijn single vriendinnen, allen 30+ dan zie ik weinig verschil. We gaan nog geregeld uit, werken allemaal zo'n 30 tot 40 uur in de week. We houden nog steeds van dezelfde muziek, maken domme grappen, bestellen vette pizza's, sporten geregeld, hebben allerlei hobby's etc. We gaan allemaal nog wel eens op reis, maar hebben daarin minder vrijheid dan toen we begin twintig waren i.v.m. meer verantwoordelijkheden/ verplichtingen en de lust naar verre oorden begint bij de meesten ook af te zwakken.



Het enige verschil dat ik zo kan bedenken, is dat zij daten en af en toe een wild verhaal hebben, maar dat is ook maar twee keer per jaar ofzo. Het is niet zo dat ze voortdurend liggen te rampetampen met Don Juan, terwijl ik gezapig mijn man nog eens beklim.



Dus nee, ik vind het eigenlijk niet zo'n groot contrast als hier door sommigen wordt geschetst.



Eens. Al ben ik dan als 40 plusser al praktisch mijn hele leven single.



Ik heb werkelijk waar zelden of nooit negatieve geluiden gehoord over mijn (voortdurende) single-schap. Oudere mannen willen nog wel eens zeggen dat ze het niet begrijpen, en dan bedoelen ze dat ze en niet snappen dat de mannen niet in bosjes in de rij staan (wat niet zo is idd) en ook niet dat ik het prima vind om alleen te zijn, maar verder gaat het niet.



En een vriendin met druk gezin heeft me al meerdere keren opgebiecht dat ze met regelmaat best wel jaloers op me is. Omdat ik geen drukte aan mijn hoofd heb, een ongecompliceerd leven heb, kan uitslapen en alle rust en tijd voor mezelf heb. Nu denk ik niet dat ze echt met me zou willen ruilen (ze houdt natuurlijk van man en kinderen), maar andersom wil ik ook niet met haar ruilen en waardeer ik het leven dat ik heb.



Dat je flexibel bent voor naasten is inderdaad een mooie bijkomstigheid. Ben al meerdere keren op stel en sprong gaan mantelzorgen bij (alleenstaande) vriendinnen met kinderen en daar tijdelijk ingetrokken. Fijn dat dat kan.
quote:andy69 schreef op 13 januari 2016 @ 12:04:

[...]





Wie zegt dat ze onbelangrijk is en uberhaupt op facebook zit en/of afhaalmaaltijden haalt ?Andy heb je echt niet door dat dit sarcasme was? Echt niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb denk ik onbewust altijd geweten dat ik het huisje, boompje beestje verhaal niet wilde. Als tiener had ik al geen interesse in jongens op die manier. Ik had geen hekel aan ze, maar het deed me gewoon weinig. Andere meiden begon ik steeds minder te begrijpen. Bijvoorbeeld met een weekend weg toen een vriendin meeging. Leuk dingen samen doen, dacht ik. Nog de 1e avond leerde zij een ander meisje kennen dat ook op die camping stond. Ze kwam bij ons zitten. Op zich had ik daar geen probleem mee, even praten. Maar het ging heel het weekend door. Steeds was dat meisje erbij en daardoor had mijn vriendin geen oog meer voor mij. Zij liepen steeds samen naar jongens te zoeken terwijl ik gewoon wilde zwemmen en wandelen. Hun gesprekken kon ik niet volgen en er werd amper op me gereageerd. Ik heb me in die jaren toch vaak een nitwit gevoeld. Als een van mijn vriendinnen bv. huilde om een jongen en ik vroeg wat er gebeurd was zeiden ze: "Laat maar dat snap jij toch niet."
Alle reacties Link kopieren
quote:pommiaan schreef op 13 januari 2016 @ 12:27:

[...]





Andy heb je echt niet door dat dit sarcasme was? Echt niet? Jawel, maar als iemand nooit anders doet ...behalve dat zeg maar ...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven