Ongelukkige ouders

12-06-2016 20:53 83 berichten
Ik heb ongelukkige ouders en ik word er zelf ook ongelukkig van :( Ik ga ongeveer 2 keer per maand naar ze toe en iedere keer als ik terug kom van ze voel ik me weer een paar dagen down. Ze hebben nauwelijks meer een sociaal netwerk, mijn vader is met pensioen en doet uit ellendigheid vrijwel niets naast uitslapen en de krant lezen, mijn moeder ergert zich daar dood aan en zou juist graag met pensioen willen en dan samen dingen ondernemen, maar kan dat nog niet. Mijn vader heeft verder ook geen hobbies. Ik wou dat ik ze kon helpen. Of liever dat ze er zelf wat aan doen. Maar het gaat al jaren zo. Herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren
Kun je ook vertellen met wat voor gevoel jij zit?

Is daar ruimte voor?
--
Alle reacties Link kopieren
quote:oldschoolchic schreef op 12 juni 2016 @ 21:36:

[...]



Nou, het lijkt nu alsof het allemaal door mijn vader komt, maar mijn moeder is ook ongelukkig en lusteloos. Ze is in de 60, werkt 40 uur per week en is doodmoe in het weekend. En dan doet ze nog het huishouden. Dus als we elkaar zien, is dat altijd omdat ik daar kom eten of koffie drinken. Iets buiten de deur is ze te moe voor. Of bij hoge uitzondering naar het restaurantje om de hoek.



Mijn god, als ik het allemaal zo terug lees... Ze willen niets. En maar negatief doen. Wat moet je ermee?



Activiteiten in huis? Met een mand vol bakspullen aankondigen dat je taart wil, met je moeder de keuken induiken en je vader benoemen tot hoofd-proeven? Klein beginnen?



Moest ook denken aan het topic over leuke herinneringen/dingen die je met je ouders deed. Kan je je iets van vroeger voor de geest halen die je, begeleid door een verhaal met hoe fijn het was, omzetten naar iets voor volwassenen?



Of buiten de deur eten? Je moeder is dan moe van het harde werken, maar niet hoeven koken weegt misschien wel op tegen het op pad gaan?
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders zijn ook zo zuur. 1x per week ga ik er naar toe. Mijn vader zit alleen maar Geert Wilders, opsporing verzocht en alle herhalingen van het nieuws te kijken en tegen de lucht te zeiken over buitenlanders. Zelfs tijdens het eten blijft hij gefocust op de tv. Mijn moeder is de laatste tijd hard achteruit gegaan (longen stuk) en kan eigenlijk over niets anders praten dan mensen in de straat die ziek zijn of dood (zijn ge) gaan. Alles negatief en zo goed als geen sociaal leven.

Ze wonen 5 minuten bij me vandaan en ik ben alenig kind. Mijn vader praat eigenlijk nooit tegen mij omdat we al zo lang ik kan herinneren verschillende visies hebben op zijn stokpaardjes.



Wat doe je eraan? Niets.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
quote:oldschoolchic schreef op 12 juni 2016 @ 21:00:

Tja het druipt er vanaf. Alleen maar gemopper op elkaar en negativiteit. Ze doen nooit iets leuks meer. Mijn vader wilde niet met pensioen en weet niet wat hij moet met zijn leven nu. En hij is bipolair, dus geen ritme is voor hem nogal desastreus. En mijn moeder wil juist heel graag met pensioen maar zit nog aan haar bedrijf vast, waarmee ze eerst uit de rode cijfers moet komen. Het is niet echt nodig dat ze me letterlijk vertellen dat ze ongelukkig zijn, dat is wel duidelijk.Kunnen ze in het weekend niets leuks samen gaan doen? En zou je vader vrijwilligerswerk kunnen doen in de buurt oid? Iets waarvoor hij "gevraagd" kan worden.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren
Ik legpuzzel wat met mijn moeder. En dat is het.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Zou een werkster de druk niet een beetje van de ketel kunnen halen?
quote:Fame schreef op 12 juni 2016 @ 21:48:





Wat doe je eraan? Niets.Niets. Dat is gewoon hoe het gaat.
quote:tinnifin schreef op 12 juni 2016 @ 21:38:

Kun je ook vertellen met wat voor gevoel jij zit?

Is daar ruimte voor?

Ik probeer er nooit zo in mee te gaan en probeer steeds praktisch en oplossingsgericht te zijn als we praten. En als ik er gek van word ga ik in bad of gaan we een film kijken. Ik voel me een beetje bezwaard om ook nog te zeggen dat ze mij ongelukkig maken, want ze voelen zich al zo rot en hebben niet echt vrienden meer om dit mee te bespreken. Als ik het afkap, gaat mijn moeder nog wel vaak door met "ja maar ja, ik zit ermee!" Alsof ze wil rechtvaardigen om nog langer door te gaan met negatief gedoe.



quote:Dormouse schreef op 12 juni 2016 @ 21:43:

[...]





Activiteiten in huis? Met een mand vol bakspullen aankondigen dat je taart wil, met je moeder de keuken induiken en je vader benoemen tot hoofd-proeven? Klein beginnen?



Moest ook denken aan het topic over leuke herinneringen/dingen die je met je ouders deed. Kan je je iets van vroeger voor de geest halen die je, begeleid door een verhaal met hoe fijn het was, omzetten naar iets voor volwassenen?



Of buiten de deur eten? Je moeder is dan moe van het harde werken, maar niet hoeven koken weegt misschien wel op tegen het op pad gaan?Dat is wel een goed idee. Misschien moeten we wat vaker samen koken inderdaad. Iets doen ilv dat passieve. Thanks
Mijn vader is 68 en al 3 jaar met pensioen. Hij is enorm actief in het vrijwilligerswerk geworden. Ik had het eigenlijk niet verwacht van hem, maar het geeft hem voldoening. Hij helpt ouderen met de belastingaangifte, hij werkt op een zorgboerderij en hij is onlangs diaken geworden. (Best knap als atheïst ). Je vader zal het zelf moeten doen. Ik vind het niet zo gek wat nummerzoveel zegt over depressie.
quote:oldschoolchic schreef op 12 juni 2016 @ 21:54:

[...]



Als ik het afkap, gaat mijn moeder nog wel vaak door met "ja maar ja, ik zit ermee!" Alsof ze wil rechtvaardigen om nog langer door te gaan met negatief gedoe.





Je weet nu in ieder geval dat jij zoiets nóóit moet flikken tegenover je eigen kinderen.
quote:Fame schreef op 12 juni 2016 @ 21:48:

Mijn ouders zijn ook zo zuur. 1x per week ga ik er naar toe. Mijn vader zit alleen maar Geert Wilders, opsporing verzocht en alle herhalingen van het nieuws te kijken en tegen de lucht te zeiken over buitenlanders. Zelfs tijdens het eten blijft hij gefocust op de tv. Mijn moeder is de laatste tijd hard achteruit gegaan (longen stuk) en kan eigenlijk over niets anders praten dan mensen in de straat die ziek zijn of dood (zijn ge) gaan. Alles negatief en zo goed als geen sociaal leven.

Ze wonen 5 minuten bij me vandaan en ik ben alenig kind. Mijn vader praat eigenlijk nooit tegen mij omdat we al zo lang ik kan herinneren verschillende visies hebben op zijn stokpaardjes.



Wat doe je eraan? Niets.Ai dat is allemaal best herkenbaar. Stiekem best fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Het positieve eraan is dat ik een heel goed voorbeeld heb van hoe ik later NIET wil worden
Alle reacties Link kopieren
Graag gedaan, hoop echt dat het een beetje helpt! Iemand veranderen is haast onmogelijk maar kleine aanpassingen zijn soms wel te doen als je het klein/dicht bij huis houdt dus samen koken/bakken/foto's plakken maakt niet uit. Helemaal als je er een optimistische/enthousiasye sfeer bij kan creeeren helpt het misschien in het ergste geval maakt het jou bezoekjes in elk geval leuker verandert het weinig aan hun week. Maar het blijft hun leven, en daar moeten zij samen wat aan doen als ze het anders willen. Maar jij hoeft er niet door in de put te zitten. Succes en hopelijk veel plezier
Alle reacties Link kopieren
quote:Fame schreef op 12 juni 2016 @ 21:48:

Mijn ouders zijn ook zo zuur. 1x per week ga ik er naar toe. Mijn vader zit alleen maar Geert Wilders, opsporing verzocht en alle herhalingen van het nieuws te kijken en tegen de lucht te zeiken over buitenlanders. Zelfs tijdens het eten blijft hij gefocust op de tv. Mijn moeder is de laatste tijd hard achteruit gegaan (longen stuk) en kan eigenlijk over niets anders praten dan mensen in de straat die ziek zijn of dood (zijn ge) gaan. Alles negatief en zo goed als geen sociaal leven.

Ze wonen 5 minuten bij me vandaan en ik ben alenig kind. Mijn vader praat eigenlijk nooit tegen mij omdat we al zo lang ik kan herinneren verschillende visies hebben op zijn stokpaardjes.



Wat doe je eraan? Niets.Dat klinkt als mijn grootouders... Ik hou heus van die mensen maar elk bezoek is dodelijk vermoeiend.
Alle reacties Link kopieren
quote:oldschoolchic schreef op 12 juni 2016 @ 22:02:

[...]



Ai dat is allemaal best herkenbaar. Stiekem best fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Het positieve eraan is dat ik een heel goed voorbeeld heb van hoe ik later NIET wil worden Precies.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
quote:Rubber_Ducky schreef op 12 juni 2016 @ 21:51:

Zou een werkster de druk niet een beetje van de ketel kunnen halen?

Die konden ze niet meer betalen. En mijn moeder vindt dat mijn vader dat net zo goed kan doen.



quote:Dreamglasses schreef op 12 juni 2016 @ 21:49:

[...]



Kunnen ze in het weekend niets leuks samen gaan doen? En zou je vader vrijwilligerswerk kunnen doen in de buurt oid? Iets waarvoor hij "gevraagd" kan worden.

Ik heb zoveel vrijwilligerswerk opgenoemd, naar hem gemaild etc. maar hij vindt het allemaal niets. En mijn idee van een juridisch adviesbureautje beginnen, vindt hij ook niets.



Ik vind het allemaal supergoeie ideeën en tips van jullie. Alleen werkt het bij hem niet. Ik besef me nu dat ik er echt helemaal niets aan kan doen. En maar moet accepteren. Misschien dat het anders wordt over 6 jaar als mijn moeder met pensioen is en ze misschien met een caravannetje door frankrijk gaan rijden ofzo. Tot die tijd kan ik niets anders dan accepteren.
quote:Damselindistress schreef op 12 juni 2016 @ 21:58:

Mijn vader is 68 en al 3 jaar met pensioen. Hij is enorm actief in het vrijwilligerswerk geworden. Ik had het eigenlijk niet verwacht van hem, maar het geeft hem voldoening. Hij helpt ouderen met de belastingaangifte, hij werkt op een zorgboerderij en hij is onlangs diaken geworden. (Best knap als atheïst ). Je vader zal het zelf moeten doen. Ik vind het niet zo gek wat nummerzoveel zegt over depressie.Wat goed van hem! Klinkt allemaal heel leuk. Wil ik ook wel doen na mijn 67e
quote:Dormouse schreef op 12 juni 2016 @ 22:03:

Graag gedaan, hoop echt dat het een beetje helpt! Iemand veranderen is haast onmogelijk maar kleine aanpassingen zijn soms wel te doen als je het klein/dicht bij huis houdt dus samen koken/bakken/foto's plakken maakt niet uit. Helemaal als je er een optimistische/enthousiasye sfeer bij kan creeeren helpt het misschien in het ergste geval maakt het jou bezoekjes in elk geval leuker verandert het weinig aan hun week. Maar het blijft hun leven, en daar moeten zij samen wat aan doen als ze het anders willen. Maar jij hoeft er niet door in de put te zitten. Succes en hopelijk veel plezier Dank. Ja je hebt gelijk. Niet veranderen, maar er zelf het beste van maken. En het leren van me af te zetten.
Alle reacties Link kopieren
Een hond een optie? Klinkt misschien gek (en meer werk voor je moese) maar dan moet je vader overdag wel naar buiten. Zelfs als dat niet zou prikkelen daarnaast meer te doen dan dat heeft hij wel meer beweging, wat te vertellen in de avond etc.
Alle reacties Link kopieren
Ze moeten het samen uitzoeken. Het is hun leven. Jij gaat af en toe langs en kan daarna weer lekker naar huis. Dat je anders wenst voor ze is lief maar ze moeten zelf willen.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
quote:Fame schreef op 12 juni 2016 @ 22:04:

[...]





Precies.

Maakt het jou nooit meer verdrietig Fame? Of is dit al zo lang je je kan herinneren?

Dit is voor mij redelijk nieuw. De laatste 10 jaar zijn hun vriendschappen allemaal wel doodgebloed, worden ze ouder, vermoeider en kwalen, en een tijdje geleden is mijn vader met pensioen gegaan waardoor zijn hele ritme is verstoord en zijn ze verzuurd. Maar 10 jaar geleden waar ze veel vrolijker. Ik moet er echt aan wennen.
Alle reacties Link kopieren
Ja natuurlijk maakt het me verdrietig en ook boos. Ik ken weinig mensen die zo negatief in het leven staan als zij.

Laatst waren ze uitgenodigd voor een dagje uit door een organisatie waar mijn vader een vrijwilligersklusje voor had gedaan.

Dus ik dacht leuk voor ze!

Ja. Mis.

Een boottocht met lunch en een museumbezoek. Nou. Niets was goed. Ze kenden de rest van het gezelschap niet dus daar gingen ze niet mee praten. De boottocht was te lang en het museum was ook niet goed.

Ze willen het gewoon niet leuk hebben.



Soms gaan ze samen naar een rommelmarkt. Samen in de auto heen en terug. Op de locatie zelf trekken ze hun eigen plan want verschillende interesses, tempo etc.

1x per week rijdt mijn vader mijn moeder langs winkels om boodschappen te doen en dan blijft hij in de auto zitten.



Twee jaar geleden gaf ik mijn vader voor zijn verjaardag 4 kaartjes om naar de film toen was geluk heel gewoon te gaan want hij is groot fan van de serie. 4 kaartjes voor hem, mijn moeder, mijn dochter en mijzelf inclusief vervoer en alles erop en eraan. We zijn alleen nooit geweest want hij heeft nooit tijd......

Hij heeft het te druk met thuis zitten.

Het houdt een keer op ja.

Ik maak me wel zorgen over later en zorg. Mijn vader heeft dusdanig hekel aan buitenlanders dat hij zorg weigert van mensen die van buitenlandse afkomst zijn. Ongeacht of het een chirurg, fysiotherapeut of thuishulp is.

Ik vrees met vreze als die tijd aanbreekt.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Dat lijkt echt heel frustrerend Fame!
Alle reacties Link kopieren
Iets met laat los laat gaan. Maar als alenig kind zijn de vooruitzichten niet heel gezellig. En dat geldt volgens mij ook voor to.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Dat snap ik. Op een gegeven moment zul je de zorg over hen krijgen en dan kun je niet meer laat los laat gaan denken/doen. Echt jammer dat oudere mensen soms zo verzuren.
Jee dat zijn ook geen makkelijke types nee. Moeilijk hoor. Zijn ze altijd zo geweest? En kun je het makkelijk van je af zetten als je weer thuis bent?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven