Relaties
alle pijlers
Openbaren van vreemdgangers
maandag 1 april 2013 23:59
De laatste tijd hoor ik niks anders dan dat de mensen in mijn omgeving vreemdgaan. Ik heb vreemdgaan nooit goed gekeurd, maar sinds ik zelf een relatie heb, begin ik echt van deze verhalen te walgen. Dit komt denk ik mede omdat ik angst heb om zelf bedrogen te worden.
Nou heeft een vriendin van mij nog regelmatig seks met haar ex, terwijl deze ex inmiddels al een paar jaar een relatie heeft. Ik heb mijn visie over vreemdgaan al een aantal keer aan deze vriendin kenbaar gemaakt (je blijft van iemand anders z'n man af) maar zij kan zich niet zo druk maken om de huidige vriendin van haar ex. Ze wil hem overigens zelf niet meer terug en het gaat puur om de seks.
Nou heb ik onlangs de vrouw die dus in dit verhaal door haar vriend bedrogen wordt op Facebook opgezocht. En het is een mooie en leuke meid (zo op het eerste gezicht). Ze deed me een beetje aan mezelf denken. En ik kreeg opeens heel erg medelijden met haar.
Nu gaat het constant door mijn hoofd om anoniem contact met haar te zoeken en haar te informeren over haar overspelige vriend. Wat vinden jullie? Ik heb eigenlijk helemaal niks met deze mensen te maken. Moet ik me hier buiten houden?
Nou heeft een vriendin van mij nog regelmatig seks met haar ex, terwijl deze ex inmiddels al een paar jaar een relatie heeft. Ik heb mijn visie over vreemdgaan al een aantal keer aan deze vriendin kenbaar gemaakt (je blijft van iemand anders z'n man af) maar zij kan zich niet zo druk maken om de huidige vriendin van haar ex. Ze wil hem overigens zelf niet meer terug en het gaat puur om de seks.
Nou heb ik onlangs de vrouw die dus in dit verhaal door haar vriend bedrogen wordt op Facebook opgezocht. En het is een mooie en leuke meid (zo op het eerste gezicht). Ze deed me een beetje aan mezelf denken. En ik kreeg opeens heel erg medelijden met haar.
Nu gaat het constant door mijn hoofd om anoniem contact met haar te zoeken en haar te informeren over haar overspelige vriend. Wat vinden jullie? Ik heb eigenlijk helemaal niks met deze mensen te maken. Moet ik me hier buiten houden?
woensdag 3 april 2013 00:23
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 april 2013 @ 00:20:
[...]
Lijkt mij ook.Jawel maar ik heb wel weer te snel op 'verstuur bericht' gedrukt. Ik sta er weer 'gespelT' op hè....
[...]
Lijkt mij ook.Jawel maar ik heb wel weer te snel op 'verstuur bericht' gedrukt. Ik sta er weer 'gespelT' op hè....
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 3 april 2013 00:25
woensdag 3 april 2013 00:35
quote:Apart dat de boodschapper nu de schuld krijgt. Niet de vreemdganger zit fout, nee degene die de droevige boodschap brengt. De bom die gedropt wordt is toch gewoon de simpele waarheid? Dán had die man maar niet vreemd moeten gaan, dat is het risico wat hij neemt, dat het uit zal komen. Voor elke vorm van ellende en verdriet is de vreemdganger verantwoordelijk, niet diegene die de waarheid vertelt.Ik pleit zeker de vreemdganger niet vrij. Die is natuurlijk de klootzak in het verhaal. Die waarheid bestaat hoe dan ook. Maar wie ben jij om voor mensen in wier leven jij geen rol speelt, te bepalen dat die waarheid moet worden uitgesproken en dat ermee gedeald moet worden? Lang niet iedereen wil dat namelijk. Genoeg mensen leven om de waarheid heen. Sterker nog, dat doen we allemaal, we hebben allemaal waarheden die we niet aan willen gaan. Misschien heb jij wel een onuitgesproken hekel aan je zus. Moet ik dat dan maar gaan melden bij je zus? Het is tenslotte de waarheid, die moet ze toch weten? Of misschien hou je meer van je ene kind dan van het andere? Dat moet ook maar door een derde aan het desbetreffende kind worden verteld? Wat geeft jou het recht om dat voor een ander te bepalen?
Ga in therapie!
woensdag 3 april 2013 00:48
NYC, hier wordt denk ik een duidelijk antwoord gegeven op je vraag: http://m.youtube.com/watch?v=sa0RUmGTCYY
Ga in therapie!
woensdag 3 april 2013 05:23
Als je het dan zo nodig wil/moet zeggen, wees er dan absoluut 100% zeker van dat het ook echt zo is dat er vreemdgegaan wordt. Ik ben slachtoffer geworden van roddel hierdoor en dat is echt geen pretje want je leert zo ook je vrienden goed kennen (vragen niet hoe het echt zit maar nemen het voor echt aan).
woensdag 3 april 2013 09:53
quote:cestoda schreef op 02 april 2013 @ 23:10:
Ik weet al bijna 25 jaar dat iemand serieel vreemdgaat en heb er wel eens mee geworsteld, maar heb uiteindelijk besloten me er maar buiten te houden.
Ooit in mijn studententijd leuke man leren kennen, ook een paar keer het bed mee gedeeld, maar ik vond het geen relatiemateriaal. Kwam er vervolgens achter dat hij al twee jaar een vriendin had! Toen keek ik wel even raar. Hij heeft me in die tijd nog wel gevraagd of ik niet zijn vaste minnares wilde worden, en dat moest ik een eer vinden, want hij deed nooit aan vaste minnaressen. Nee, dankuwel.
Heb hem na mijn studie vervolgens 10 jaar niet gezien, toen via wederzijdse kennissen weer gesproken. Zijn vriendin was ondertussen zijn vrouw en hoogzwanger. En hij had nog steeds aan de lopende band one night stands, nooit affaires. Als zij op zakenreis gaat, gaat hij 'op jacht.' Als hij een weekend gaat zeilen met zijn zwager (partner in crime, dus zus van vrouw wordt ook belazerd), gaan ze 's avonds samen 'op jacht'. En hij vroeg me of ik niet nog een keer zin had om... Eh, nee, nog steeds niet.
Nu weer bijna vijftien jaar later en twee kinderen verder. Nog steeds hetzelfde liedje. Met 'vriendinnetjes' naar parenclubs, mede-congresgangers liefst in het buitenland, dames die naar optredens van zijn band komen kijken, een collegaatje (én haar man) en één keer per ongeluk een achternichtje van zijn vrouw.
Hij doet dit vanaf het allereerste begin van zijn relatie en echt voor de kick en de seks. Zijn vrouw weet van niks, zegt hij. En ze hebben een goed huwelijk, vinden ze beide. Doen veel samen, de hele zomer staat twitter weer vol met zeilkiekjes. Het 25 jarig huwelijk komt eraan. Al sla je me dood, ik snap er niks van.
Die man is gewoon zo. Ik ken ook zo iemand. Ik vind het wel vergelijkbaar met op vakantie gaan. je wil best kamperen, rondtrekken met je rugzak en op avontuur, maar uiteindelijk wil je ook wel weer een keer naar huis. Dat het leuk was op de camping wil ook niet zeggen dat je meteen je huis verkoopt en daar gaat wonen. Minnares is leuk, spannend en geil, maar uiteindelijk ook vermoeiend en het vreet energie. Dan wil je weer naar je vrouw, waar het vertrouwd, fijn en comfortabel is.
Zo iemand wil niet weg, alleen af en toe iets anders.
Ik weet al bijna 25 jaar dat iemand serieel vreemdgaat en heb er wel eens mee geworsteld, maar heb uiteindelijk besloten me er maar buiten te houden.
Ooit in mijn studententijd leuke man leren kennen, ook een paar keer het bed mee gedeeld, maar ik vond het geen relatiemateriaal. Kwam er vervolgens achter dat hij al twee jaar een vriendin had! Toen keek ik wel even raar. Hij heeft me in die tijd nog wel gevraagd of ik niet zijn vaste minnares wilde worden, en dat moest ik een eer vinden, want hij deed nooit aan vaste minnaressen. Nee, dankuwel.
Heb hem na mijn studie vervolgens 10 jaar niet gezien, toen via wederzijdse kennissen weer gesproken. Zijn vriendin was ondertussen zijn vrouw en hoogzwanger. En hij had nog steeds aan de lopende band one night stands, nooit affaires. Als zij op zakenreis gaat, gaat hij 'op jacht.' Als hij een weekend gaat zeilen met zijn zwager (partner in crime, dus zus van vrouw wordt ook belazerd), gaan ze 's avonds samen 'op jacht'. En hij vroeg me of ik niet nog een keer zin had om... Eh, nee, nog steeds niet.
Nu weer bijna vijftien jaar later en twee kinderen verder. Nog steeds hetzelfde liedje. Met 'vriendinnetjes' naar parenclubs, mede-congresgangers liefst in het buitenland, dames die naar optredens van zijn band komen kijken, een collegaatje (én haar man) en één keer per ongeluk een achternichtje van zijn vrouw.
Hij doet dit vanaf het allereerste begin van zijn relatie en echt voor de kick en de seks. Zijn vrouw weet van niks, zegt hij. En ze hebben een goed huwelijk, vinden ze beide. Doen veel samen, de hele zomer staat twitter weer vol met zeilkiekjes. Het 25 jarig huwelijk komt eraan. Al sla je me dood, ik snap er niks van.
Die man is gewoon zo. Ik ken ook zo iemand. Ik vind het wel vergelijkbaar met op vakantie gaan. je wil best kamperen, rondtrekken met je rugzak en op avontuur, maar uiteindelijk wil je ook wel weer een keer naar huis. Dat het leuk was op de camping wil ook niet zeggen dat je meteen je huis verkoopt en daar gaat wonen. Minnares is leuk, spannend en geil, maar uiteindelijk ook vermoeiend en het vreet energie. Dan wil je weer naar je vrouw, waar het vertrouwd, fijn en comfortabel is.
Zo iemand wil niet weg, alleen af en toe iets anders.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 3 april 2013 12:32
Dat denk ik ook. En ergens is het met zijn vrouw/thuis nog steeds leuk genoeg om niet definitief te kiezen voor een ander. Zodra die balans doorslaat, ze thuis niks meer te zoeken hebben, dan is de keuze makkelijk(er). Denk ook dat mannen over het algemeen het heel slecht moeten hebben, willen ze naar een ander gaan. Die gaan niet zo snel weg bij hun vrouw, hun zekerheden. Je weet immers niet wat je krijgt..
Toch wordt er nog steeds, afgaande op wat ik lees, echt wel door mannen gekozen voor hun minnares. Maar lees net zo vaak dat dat uiteindelijk niet goed afloopt. Kan jaren duren, maar toch.
Toch wordt er nog steeds, afgaande op wat ik lees, echt wel door mannen gekozen voor hun minnares. Maar lees net zo vaak dat dat uiteindelijk niet goed afloopt. Kan jaren duren, maar toch.
woensdag 3 april 2013 12:33
Ik den dat het zo zit; als man vrijwel direct voor de minnares kiest, dan is de kans het grootst dat de relatie lang blijft. Kunnen ze niet kiezen en wordt het een gedwongen keuze, dan is het tijdelijk. Want niet hun eigen keuze, maar geforceerd door de omstandigheden. En tja...op de camping is ook al zowat.
woensdag 3 april 2013 13:28
quote:Julus schreef op 03 april 2013 @ 12:33:
Ik den dat het zo zit; als man vrijwel direct voor de minnares kiest, dan is de kans het grootst dat de relatie lang blijft. Kunnen ze niet kiezen en wordt het een gedwongen keuze, dan is het tijdelijk. Want niet hun eigen keuze, maar geforceerd door de omstandigheden. En tja...op de camping is ook al zowat.
Dat denk ik ook. Bovendien is een gedwongen keuze eigenlijk geen keuze. Het is wel een enorm alarmsignaal als een vreemdganger niet kan kiezen nadat het uitgekomen is.
Dat klinkt de avontuurlijk camping meer als een luxe tweede huis, en dat is niet goed.
Ik den dat het zo zit; als man vrijwel direct voor de minnares kiest, dan is de kans het grootst dat de relatie lang blijft. Kunnen ze niet kiezen en wordt het een gedwongen keuze, dan is het tijdelijk. Want niet hun eigen keuze, maar geforceerd door de omstandigheden. En tja...op de camping is ook al zowat.
Dat denk ik ook. Bovendien is een gedwongen keuze eigenlijk geen keuze. Het is wel een enorm alarmsignaal als een vreemdganger niet kan kiezen nadat het uitgekomen is.
Dat klinkt de avontuurlijk camping meer als een luxe tweede huis, en dat is niet goed.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 3 april 2013 13:31
Yep, natuurlijk betekent dat dan ook, dat het thuis echt niet goed zit en gewoon kapot is. Iemand die nog van zijn partner houdt, kan die keuze makkelijk maken lijkt me. Niet kunnen kiezen betekent m.i. dat beide opties niet ideaal zijn. Maar alleen zijn is ook niet aantrekkelijk voor zo iemand. Kiezen tussen twee kwaden, ai.
woensdag 3 april 2013 20:14
Eigenlijk zou je gewoon tegen die vreemdganger die al 25 jaar vreemdgaat moeten zeggen dat zijn vrouw hem al jaren belazerd; kijken hoe lachen hij dat vindt.
Ik reis regelmatig voor mijn werk en er zijn inderdaad mannen die dan een kans zien, maar ook heel veel mannen die de hele tijd zeggen hoe veel ze hun kinderen missen. Het "type" heb ik nog niet kunnen ontdekken. Sommige mannen die het doen zijn heel mooi en hebben het nodig, en anderen pakken elke kans die ze pakken kunnen ofzo. Geldt ook voor vrouwen, trouwens.
Ik reis regelmatig voor mijn werk en er zijn inderdaad mannen die dan een kans zien, maar ook heel veel mannen die de hele tijd zeggen hoe veel ze hun kinderen missen. Het "type" heb ik nog niet kunnen ontdekken. Sommige mannen die het doen zijn heel mooi en hebben het nodig, en anderen pakken elke kans die ze pakken kunnen ofzo. Geldt ook voor vrouwen, trouwens.
donderdag 4 april 2013 10:17
quote:Enn schreef op 03 april 2013 @ 00:19:
Zou zijn vrouw ëcht van niets weten? Na zolang structureel vreemdgaan? Of heeft ze het misschien gewoon besloten het te negeren of misschien zonder er een woord aan vuil te maken het geaccepteerd? Of misschien wel in overleg? Dat kan maar zo want ze zal toch niet helemaal van gisteren zijn wel?
Het kan natuurlijk ook dat ze echt niets weet.
Ah! Dat heb ik hem ooit gevraagd. Want zijn vrouw is echt rete-intelligent. Het is ook een financieel onafhankelijke dame, dus geld is ook geen reden om bij hem te blijven (ik ken haar overigens niet, maar Linkedin en haar trackrecord zeggen genoeg). Zijn antwoord was dat ze echt van niks weet, want als ze het zou weten zou hij meteen met zijn koffers op straat geflikkerd worden.
quote:Eydis_ schreef op 03 april 2013 @ 20:14:
Eigenlijk zou je gewoon tegen die vreemdganger die al 25 jaar vreemdgaat moeten zeggen dat zijn vrouw hem al jaren belazerd; kijken hoe lachen hij dat vindt. Haha, nou dat vindt-ie dus helemaal niet leuk. Ik zat hem eens te pesten en zei dat zij misschien ook wel vreemd ging en dat het dan toch makkelijker zou zijn een open relatie te hebben, was hij best geïrriteerd. Zij gaat niet vreemd en als ze vreemd zou gaan dan was dat ONACCEPTABEL! Aldus.
Zou zijn vrouw ëcht van niets weten? Na zolang structureel vreemdgaan? Of heeft ze het misschien gewoon besloten het te negeren of misschien zonder er een woord aan vuil te maken het geaccepteerd? Of misschien wel in overleg? Dat kan maar zo want ze zal toch niet helemaal van gisteren zijn wel?
Het kan natuurlijk ook dat ze echt niets weet.
Ah! Dat heb ik hem ooit gevraagd. Want zijn vrouw is echt rete-intelligent. Het is ook een financieel onafhankelijke dame, dus geld is ook geen reden om bij hem te blijven (ik ken haar overigens niet, maar Linkedin en haar trackrecord zeggen genoeg). Zijn antwoord was dat ze echt van niks weet, want als ze het zou weten zou hij meteen met zijn koffers op straat geflikkerd worden.
quote:Eydis_ schreef op 03 april 2013 @ 20:14:
Eigenlijk zou je gewoon tegen die vreemdganger die al 25 jaar vreemdgaat moeten zeggen dat zijn vrouw hem al jaren belazerd; kijken hoe lachen hij dat vindt. Haha, nou dat vindt-ie dus helemaal niet leuk. Ik zat hem eens te pesten en zei dat zij misschien ook wel vreemd ging en dat het dan toch makkelijker zou zijn een open relatie te hebben, was hij best geïrriteerd. Zij gaat niet vreemd en als ze vreemd zou gaan dan was dat ONACCEPTABEL! Aldus.
zaterdag 6 april 2013 23:49
quote:dubiootje schreef op 03 april 2013 @ 00:35:
[...]
Ik pleit zeker de vreemdganger niet vrij. Die is natuurlijk de klootzak in het verhaal. Die waarheid bestaat hoe dan ook. Maar wie ben jij om voor mensen in wier leven jij geen rol speelt, te bepalen dat die waarheid moet worden uitgesproken en dat ermee gedeald moet worden? Lang niet iedereen wil dat namelijk. Genoeg mensen leven om de waarheid heen. Sterker nog, dat doen we allemaal, we hebben allemaal waarheden die we niet aan willen gaan. Misschien heb jij wel een onuitgesproken hekel aan je zus. Moet ik dat dan maar gaan melden bij je zus? Het is tenslotte de waarheid, die moet ze toch weten? Of misschien hou je meer van je ene kind dan van het andere? Dat moet ook maar door een derde aan het desbetreffende kind worden verteld? Wat geeft jou het recht om dat voor een ander te bepalen?
Dat is alles omdraaien. Wie ben jij om te bepalen dat degene die bedrogen wordt van niks mag weten en de waarheid onzegt wordt?
Wie ben jij om te bepalen dat ze beter af is als ze het niet weet? De meeste mensen willen het nl WEL weten als ze bedrogen worden. Als je vreemdgaat heb je nou eenmaal het risico dat het uitkomt. Don't shoot the messenger.
[...]
Ik pleit zeker de vreemdganger niet vrij. Die is natuurlijk de klootzak in het verhaal. Die waarheid bestaat hoe dan ook. Maar wie ben jij om voor mensen in wier leven jij geen rol speelt, te bepalen dat die waarheid moet worden uitgesproken en dat ermee gedeald moet worden? Lang niet iedereen wil dat namelijk. Genoeg mensen leven om de waarheid heen. Sterker nog, dat doen we allemaal, we hebben allemaal waarheden die we niet aan willen gaan. Misschien heb jij wel een onuitgesproken hekel aan je zus. Moet ik dat dan maar gaan melden bij je zus? Het is tenslotte de waarheid, die moet ze toch weten? Of misschien hou je meer van je ene kind dan van het andere? Dat moet ook maar door een derde aan het desbetreffende kind worden verteld? Wat geeft jou het recht om dat voor een ander te bepalen?
Dat is alles omdraaien. Wie ben jij om te bepalen dat degene die bedrogen wordt van niks mag weten en de waarheid onzegt wordt?
Wie ben jij om te bepalen dat ze beter af is als ze het niet weet? De meeste mensen willen het nl WEL weten als ze bedrogen worden. Als je vreemdgaat heb je nou eenmaal het risico dat het uitkomt. Don't shoot the messenger.
