Paniek door verlatingsangst

19-11-2016 01:07 894 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Sinds bijna 2 maanden een vriend na een lange periode van vermijding van serieuze relaties. Tot een week geleden kreeg ik veel bevestiging. Dat is dus sinds een week een stuk minder en heeft mijn verlatingsangst getriggerd. Ik heb hierover met hem gepraat maar kom er niet uit. Op dit moment behoorlijk in paniek. Wil het bij mezelf houden. Heb hem wel via een email gevraagd of hij mij wat wil bevestigen omdat ik het nu moeilijk heb. Dat gebeurt niet. Maandag kan ik naar mijn psycholoog.



Ik weet dat het mijn probleem is, en ga het zeker aanpakken, maar voor nu de vraag of jullie wat gedachtes voor mij hebben om mijn paniek iets hanteerbaarder te maken. Het lukt mij niet om te relativeren nu.
Hai

Hoe kreeg jij tot vorige week die bevestiging?
Is er een rationele reden waarom je nu geen bevestiging krijgt? Kun je die benoemen?
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg bevestiging in woorden; dat hij zo blij met mij is, verliefd is e.d. Veel appen, zijn eigen onzekerheden benoemen e.d.



Sinds een week een stuk minder, al zegt hij zelf dat het niet zo is. Ik heb in mijn email vanmiddag gezegd dat ik in paniek ben en dat ik het nodig heb nu dat hij mij bevestigd, maar behalve een knuffel heeft hij niets gezegd.
Alle reacties Link kopieren
Het maakt ook niet uit wat hij doet of niet. Ik weet niet hoe ik mijn paniekgevoelens eronder kan krijgen.......
Alle reacties Link kopieren
Ik zou wel een beetje voorzichtig zijn met je paniek naar hem toe benoemen.

Verder heel herkenbaar.

Ik vind t niet alleen een probleem van jezelf, als hij ineens heel anders doet dan mag je daar best vragen en twijfels bij hebben en kun je misschien beter eerst erachter komen waarom hij zo doet, wat dat los maakt bij jou is dan inderdaad jouw probleem.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb behalve de mail niets benoemt richting hem. Ik wil niet vervelend doen, zeuren, trekken of testen.



Ik heb wel moeite met ervaren dat hij minder bevestiging geeft (niet niets) maar dat zelf niet onderkent.



De paniek had me wakker, terwijl ik al 2 nachten nauwelijks geslapen heb. Wat natuurlijk niet helpt om me weer wat sterker te gaan voelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat hij een paar jaar geleden een relatie had met veel ups en downs. Vermoed dat er toen ook verlatingsangst speelde bij zijn toenmalige vriendin. Hij wil nooit meer zo'n soort relatie.



Ik ben niet naar, claim niet extreem veel, maar kamp er wel mee. Ik probeer het bij mezelf te houden en zoek er hulp voor. Maar ben nu wel in paniek.
Misschien had zijn ex wel last daarvan door hem.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar voor je. Ik weet hoe het is en het is vreselijk. Geeft hij niet juist minder bevestiging omdat hij niet wil dat je afhankelijk bent van die bevestiging? Zo plotseling zonder dat hij het erkent maakt het natuurlijk wel ingewikkeld. Ik hoop dat het je lukt het er met hem over te hebben. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ja Pin, die gedachte heb ik ook gehad. Maar omdat hij mij zoveel bevestiging gaf dacht dat het niet aan hem lag.



Feit blijft dat ik verlatingsangst heb. Is niet de eerste keer dat het opspeelt. En ik wil er - los van hem- beter mee omgaan want deze paniek is killing.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Drackie!



Als dat zo is, wat jij zegt, moet hij dat benoemen, dan kan ik er wat mee. Nu niet. Ik heb al geprobeerd met hem erover te praten, hij wil me niet kwijt zegt hij. Maar ik vind het lastig om te voelen dat het sinds een week toch echt anders is.
's nachts is het altijd erg moeilijk om dit soort gevoelens te relativeren. Het zal allemaal wel goed komen, en ik zou er hem inderdaad niet te veel mee belasten (kan hij toch niets mee).
Alle reacties Link kopieren
Probeer ik idd niet te doen Antoon, vandaar dat ik nu ook hier zit. Ideeën over hoe ik mijn angst kan relativeren?
Laat hem in ieder geval even met rust (krijg je waarschijnlijk toch alleen maar spijt van later). Aan dit soort angsten is vaak wel wat te doen mbv soort van therapie. Als je dat nog nooit geprobeerd hebt zou ik dat zeker doen want je hebt er zo te horen echt last van. Verder een partner zoeken waar je van op aan kan.



Voor nu zou ik alleen wat afleiding zoeken. Stom TV programma gaan kijken of hier een beetje gaan beppen.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Antoon. Ik ga het ook zeker aanpakken. Of ik van hem op aan kan, weet ik nog niet. Daarvoor ken ik hem te kort. Het doet me wel pijn dat hij zich nu zo afstandelijk opstelt.
Heb je 192TV op je TV? Eindeloze bron van vermaak. Anders iets van discovery of zo met iets lekkers te eten voor jezelf. Heb je enig idee waar dit vandaan komt?
Alle reacties Link kopieren
Heb gelukkig Netflix. Ik ben zeer onveilig gehecht, weet dus waar het vandaan komt. Jarenlang gedacht dat ik het redelijk onder controle had.



Lang geleden dat ik zo'n paniek gevoeld heb....
Rot voor je hoor. Afleiding zoeken werkt vaak het beste. TV kijken, kruiswoordpuzzels, teennagels knippen . Lief huisdier kan ook erg gezellig zijn. Ik ga slapen, hoop dat je je wat beter gaat voelen straks



Ik heb net een banaan met nutella gegeten trouwens. Werkt ook erg rustgevend
Alle reacties Link kopieren
Gedachtes: je bent altijd veilig in jezelf

je kunt de veligheid aan jezelf gaan geven. Je bent veilig in jezelf

Ondertussen, let goed op je ademhaling en probeer hem dieper te maken.

Verder geef toe aan de impuls als je bijv erg bewegerig bent zoals rondlopen in je huis, zitten op je bank, opstaan , weer rondlopen etc. Wat het ook is. Maar blijf een beetje bij je bewegingen of andere impulsen die je voelt(misschien 'rocking' yourself) . Vertrek niet in je hoofd.
Waarom heb je daar aan gedacht dan TO?
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je er bewust van bent en eraan wilt werken! Heel knap.

Zelf heb ik ook last van verlatingsangst en ik probeer mezelf te helpen door de volgende dingen:



- Boeken lezen die me helpen, zoals Liefdesbang.

- Filmpjes kijken op Youtube van bijvoorbeeld Teal Swan.

- Mezelf vertellen dat dit een golf is die over me heen komt en die nu misschien verstikkend lijkt, maar het gaat vanzelf voorbij.

- Terug naar de bron van mijn angst en beseffen dat dit een projectie is. Aan de slag met de bron van mijn angst.

- Beseffen dat het als baby/kind levensbedreigend zou zijn als ik verlaten zou worden, maar inmiddels ben ik een volwassen vrouw die niet dood zal gaan als ze verlaten wordt. Natuurlijk zou zoiets pijn doen, maar ik sterf er niet aan en ben in staat om mijn leven weer op te pakken. Dat heeft het verleden bewezen.



Kortom: als je durft, kijk de angst dan in de ogen. Kijk rustig waar het vandaan komt, vecht niet tegen de emotie. Stel jezelf elke keer voor dat het logisch is dat je deze angst hebt. Echter: dient de angst je nu nog? Is het constructief of destructief? Het is heel goed dat je je angsten niet teveel projecteert op je vriend. Verder ook top dat je naar die psycholoog gaat. Het is kut, maar dit is een proces waar je doorheen moet, wil je eruit komen. Ademhalingsoefeningen helpen mij ook wel voor het moment zelf.



Sterkte, richt je overdag op dingen die jij leuk vindt en loop niet weg als de angst toch net doet alsof het een geweldige vriend is. Hopelijk kan je 'm ooit aan zijn verstand peuteren dat hij je vroeger gediend heeft, maar nu niet meer.
quote:Jana01 schreef op 19 november 2016 @ 02:07:

Dank je Antoon. Ik ga het ook zeker aanpakken. Of ik van hem op aan kan, weet ik nog niet. Daarvoor ken ik hem te kort. Het doet me wel pijn dat hij zich nu zo afstandelijk opstelt.Ik vind dat zeer begrijpelijk van hem. Niet leuk maar wel zeer begrijpelijk.
quote:Jana01 schreef op 19 november 2016 @ 01:31:

Ik weet dat hij een paar jaar geleden een relatie had met veel ups en downs. Vermoed dat er toen ook verlatingsangst speelde bij zijn toenmalige vriendin. Hij wil nooit meer zo'n soort relatie.



Ik ben niet naar, claim niet extreem veel, maar kamp er wel mee. Ik probeer het bij mezelf te houden en zoek er hulp voor. Maar ben nu wel in paniek.

Niet extreem veel maar wel veel dus?

Heel vervelend voor jou dat hij je niet meer constant bevestiging wil geven maar ik begrijp hem wel.
Alle reacties Link kopieren
Pin, ik heb eraan gedacht omdat hij het beschreven heeft als een zeer problematische relatie. Daarbij weet hij haar aandeel goed te benoemen, maar de zijne minder.



Ik weet uit ervaring dat ik op een bepaald type man val vanwege mijn zware verleden. Dacht dat ik een stapje verder was en dat hij okay is. Maar misschien val ik nog steeds op mannen die mijn verlatingsangst triggeren. En hij op vrouwen die het hebben....



Verbinder, dank je! Probeer er wat mee te doen.



Zephora, goede tips. Liefdesbang heb ik vannacht weer herlezen. Blijft een goed boek. Zal wat filmpjes gaan kijken op youtube Ik snap dat de angst mij niet dient. Weet het niet te stoppen nu ik er zo ik verzuip.



Waarom is het begrijpelijk Goede-Fee? Ik snap dat ik mijn eigen scores niet op hem mag projecteren. Ik kan alleen niet zo goed bepalen in hoeverre ik hierin hulp mag vragen aan hem. En ik weet niet in hoeverre hij zijn verantwoording heeft om zich ook kwetsbaar op te stellen tbv de veiligheid van onze relatie?



Ik heb vannacht maar een paar uur kunnen slapen. Mijn hele lijf doet zeer van het slaapgebrek (had de 2 nachten ervoor ook al nauwelijks geslapen). Sinds gistermiddag niets meer gehoord van hem. Ik heb geen idee meer hoe ik daar mee om moet gaan. Vertrouw mijn eigen 'natuurlijke' manier van reageren niet meer. Morgen zie ik hem weer. Eerst heeft hij een sportwedstrijd. Dat is nu belangrijk, wil dat niet verpesten voor hem.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven