Relaties
alle pijlers
partner is niet blij met mijn baan/inkomen
woensdag 17 augustus 2016 14:17
Ik heb momenteel een zeer flexibele baan bij een callcenter waarbij ik mijn tijden geheel naar eigen wens kan
indelen. S ochtens, 's middags of 's avonds, t maakt niet uit, wat mij binnen een week het beste uitkomt. Dit valt zeer
goed te combineren met mijn gezin en drie jonge kinderen. Ik kan ze zonder gezeur naar school brengen en ophalen en dit
geldt evenzo voor hun sportclubjes. Op zich verdient het niet slecht, we komen er prima mee rond. Samen met het inkomen
van mijn echtgenoot kunnen we ieder jaar op vakantie en komen de kinderen niks te kort. Nog een voordeel van dit werk
is dat ik geen werkstress ervaar. Ik kan mijn werk daar achterlaten en thuis me volledi gop mijn kinderen richten.
Het probleem is dus dat dit werk, in het bijzonder mijn salaris, ver onder mijn niveau is. Mijn man is het daar dus niet mee
eens en dagelijks zeurt hij dat ik moet stoppen bij de callcenter om een betere baan te vinden. Dat laatste gaat helaas
niet zo makkelijk, omdat ik er weinig ervaring in heb en er te lang uit ben geweest. Ze zoeken minimaal 5 jaar ervaring en
iemand die erg ambitieus is en tja dat ben ik niet. Ik heb geprobeerd om mijn eigen bedrijfje te starten, maar ik heb het thuis
met de kidneren zo ontzettend druk. Ik heb daar de kracht, energie en ambitie niet voor.
Daarom vraag ik mijn man of hij er wil over ophouden en dat het prima is zo. Elke keer beloofd hij me om er niet over te
beginnen, maar toch kan hij zich dagelijks niet inhouden. Gisteren weer een fikse ruzie gehad omdat hij mij schreeuwend
inhamerde dat dat baantje bij de callcenter een flopbaantje is en dat ik direct op zoek goed gaan naar een ambitieuze functie.
Wat moet ik hier nou mee? Ten eerste moet hij mijn eigen werkkeuze respecteren. Als ik gelukkig ben met dit werk en er
voldoende bijdrage mee lever aan het gezinsinkomen dan is het prima zo. Ten tweede als hij perse een ambitieuze carriere
vrouw wil, dan had hij zelf destijds wat minder moeten werken zodat ik mij volledig kon richten op mijn carriere. Hoe moet
ik in godsnaam een carrièrevrouw worden als ik fulltime met de kinderen bezig ben? Ten derde als hij perse een carrièrevrouw
wil dan vraagt hij een scheidingsprocedure aan en zoekt een vrouw met een dikke vette salaris.
Zijn jullie het met mij eens hierin? Wat moet ik toch met zo'n man die me nooit eens rust in mijn hoofd gunt. Gisteren kwam ik
van mijn werk, lekker op tijd (want dat kan met mijn baan) en had ik nog genoeg tijd om leuke dingen met mijn kinderen
te doen. Door zijn eeuwige gezeur over mijn baantje heb ik echter de hele dag ziek in bed gelegen, want de zoveelste ruzie
erover trok ik even niet meer. Hij maakt zo ons huwelijk maar ook mij helemaal kapot.
indelen. S ochtens, 's middags of 's avonds, t maakt niet uit, wat mij binnen een week het beste uitkomt. Dit valt zeer
goed te combineren met mijn gezin en drie jonge kinderen. Ik kan ze zonder gezeur naar school brengen en ophalen en dit
geldt evenzo voor hun sportclubjes. Op zich verdient het niet slecht, we komen er prima mee rond. Samen met het inkomen
van mijn echtgenoot kunnen we ieder jaar op vakantie en komen de kinderen niks te kort. Nog een voordeel van dit werk
is dat ik geen werkstress ervaar. Ik kan mijn werk daar achterlaten en thuis me volledi gop mijn kinderen richten.
Het probleem is dus dat dit werk, in het bijzonder mijn salaris, ver onder mijn niveau is. Mijn man is het daar dus niet mee
eens en dagelijks zeurt hij dat ik moet stoppen bij de callcenter om een betere baan te vinden. Dat laatste gaat helaas
niet zo makkelijk, omdat ik er weinig ervaring in heb en er te lang uit ben geweest. Ze zoeken minimaal 5 jaar ervaring en
iemand die erg ambitieus is en tja dat ben ik niet. Ik heb geprobeerd om mijn eigen bedrijfje te starten, maar ik heb het thuis
met de kidneren zo ontzettend druk. Ik heb daar de kracht, energie en ambitie niet voor.
Daarom vraag ik mijn man of hij er wil over ophouden en dat het prima is zo. Elke keer beloofd hij me om er niet over te
beginnen, maar toch kan hij zich dagelijks niet inhouden. Gisteren weer een fikse ruzie gehad omdat hij mij schreeuwend
inhamerde dat dat baantje bij de callcenter een flopbaantje is en dat ik direct op zoek goed gaan naar een ambitieuze functie.
Wat moet ik hier nou mee? Ten eerste moet hij mijn eigen werkkeuze respecteren. Als ik gelukkig ben met dit werk en er
voldoende bijdrage mee lever aan het gezinsinkomen dan is het prima zo. Ten tweede als hij perse een ambitieuze carriere
vrouw wil, dan had hij zelf destijds wat minder moeten werken zodat ik mij volledig kon richten op mijn carriere. Hoe moet
ik in godsnaam een carrièrevrouw worden als ik fulltime met de kinderen bezig ben? Ten derde als hij perse een carrièrevrouw
wil dan vraagt hij een scheidingsprocedure aan en zoekt een vrouw met een dikke vette salaris.
Zijn jullie het met mij eens hierin? Wat moet ik toch met zo'n man die me nooit eens rust in mijn hoofd gunt. Gisteren kwam ik
van mijn werk, lekker op tijd (want dat kan met mijn baan) en had ik nog genoeg tijd om leuke dingen met mijn kinderen
te doen. Door zijn eeuwige gezeur over mijn baantje heb ik echter de hele dag ziek in bed gelegen, want de zoveelste ruzie
erover trok ik even niet meer. Hij maakt zo ons huwelijk maar ook mij helemaal kapot.
maandag 22 augustus 2016 19:43
quote:Libra1990 schreef op 22 augustus 2016 @ 15:16:
Het grappige is dat mijn tweelingzus (alleenstaand) 5 dagen per week werkzaam is als BSO leidster. Haar kinderen gaan naar een crèche en BSO bij haar in de buurt. De kosten voor de opvang zijn geloof ik 4 keer zo hoog als haar inkomen. Ze krijgt de maximale hoeveelheid kinderopvangtoeslag. Duizenden euro's per maand dus.
Eén van mijn beste vriendinnen (ook alleenstaand) heeft drie jonge kinderen en een uitkering. Dat is misschien 1000 euro per maand als het niet minder is.
En 'iedereen' vindt dat mijn tweelingzus het zo goed doet en ze hebben respect en bewondering voor haar (ze heeft nog nooit een uitkering ontvangen, toen ze tijdens haar tweede zwangerschap ging scheiden heeft ze tot twee weken voor de bevalling doorgewerkt als zelfstandige maar is daarna wel een opleiding gaan doen waarvoor ze studiefinanciering kreeg) en die vriendin vinden ze maar lui, asociaal, een parasiet, een last voor de samenleving, etc.
Terwijl die vriendin juist véél minder 'kost' dan mijn tweelingzus.
Ik heb ook bewondering voor je tweelingzus.
Ja en ze kost geld, maar levert ook haar bijdrage door te werken. En ze redt zich blijkbaar goed! En daarnaast (hoop ik) is het straks voor haar makkelijker om werk te houden/hebben als de kinderen ouder zijn.
Jouw vriendin levert ook haar bijdrage door het fulltime opvoeden van haar kinderen.
Maar jouw tweelingzus zit veel meer in mijn belevingswereld. De wereld waar ik mij ook bevind. Omdat ik weet hoe het is om te werken naast het opvoeden van kinderen.
Het grappige is dat mijn tweelingzus (alleenstaand) 5 dagen per week werkzaam is als BSO leidster. Haar kinderen gaan naar een crèche en BSO bij haar in de buurt. De kosten voor de opvang zijn geloof ik 4 keer zo hoog als haar inkomen. Ze krijgt de maximale hoeveelheid kinderopvangtoeslag. Duizenden euro's per maand dus.
Eén van mijn beste vriendinnen (ook alleenstaand) heeft drie jonge kinderen en een uitkering. Dat is misschien 1000 euro per maand als het niet minder is.
En 'iedereen' vindt dat mijn tweelingzus het zo goed doet en ze hebben respect en bewondering voor haar (ze heeft nog nooit een uitkering ontvangen, toen ze tijdens haar tweede zwangerschap ging scheiden heeft ze tot twee weken voor de bevalling doorgewerkt als zelfstandige maar is daarna wel een opleiding gaan doen waarvoor ze studiefinanciering kreeg) en die vriendin vinden ze maar lui, asociaal, een parasiet, een last voor de samenleving, etc.
Terwijl die vriendin juist véél minder 'kost' dan mijn tweelingzus.
Ik heb ook bewondering voor je tweelingzus.
Ja en ze kost geld, maar levert ook haar bijdrage door te werken. En ze redt zich blijkbaar goed! En daarnaast (hoop ik) is het straks voor haar makkelijker om werk te houden/hebben als de kinderen ouder zijn.
Jouw vriendin levert ook haar bijdrage door het fulltime opvoeden van haar kinderen.
Maar jouw tweelingzus zit veel meer in mijn belevingswereld. De wereld waar ik mij ook bevind. Omdat ik weet hoe het is om te werken naast het opvoeden van kinderen.
dinsdag 23 augustus 2016 10:14
Vandaag in een Belgische krant:
Mannen die in hun huwelijk verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van het inkomen zijn minder gelukkig en gezond dan mannen die dat niet zijn. Dat blijkt uit een nieuwe studie aan de universiteit van Connecticut, die is voorgesteld tijdens de jaarlijkse conventie voor sociologen in Seattle.
Een team sociologen analyseerde over een periode van vijftien jaar de gegevens, verzameld tijdens de National Longitudinal Survey of Youth, van getrouwde mannen tussen 18 en 32 jaar. Ze hadden vooral aandacht voor hun gezondheid en financiële situatie en stelden vast wanneer mannen de enige kostwinner zijn, ze daar zowel fysiek als mentaal onder lijden.
Mannen die de grote financiële verantwoordelijkheid moeten dragen, scoren gemiddeld vijf procent lager op vlak van geestelijk welzijn. Hun score voor lichamelijk welzijn daalt als ze er alleen voor staan met gemiddeld 3,5 procent. Hetzelfde geldt niet voor vrouwen. Het mentale welzijn van dames neemt immers toe als ze de grootste kostwinner zijn in een relatie. Als ze financieel minder sterk staan dan hun man, gaat hun geestelijk welzijn erop achteruit. In tegenstelling tot bij mannen heeft een gunstige financiële status van vrouwen geen negatief effect op hun lichamelijk welzijn.
Volgens de onderzoekers zijn die verschillen tussen mannen en vrouwen te wijten aan genderverwachtingen die de huidige maatschappij creëert. “Vrouwen zijn vaker het slachtoffer van huishoudelijk geweld en doen nog steeds het meest in het huishouden. Van mannen verwacht men dat ze kostwinners zijn, waardoor ze geld verdienen als een verplichting gaan zien. Onze studie helpt mee te bewijzen dat op gender gebaseerde verwachtingen ook schadelijk kunnen zijn voor mannen”, zegt hoofdonderzoekerster Christin Munsch.
Ze voegt eraan toe dat het probleem zich vooral voordoet bij millennials. “We weten dat millennials nog meer nog dan de vorige generaties een relatie willen die gelijk opgaat. Dat betekent dat ze dromen van een situatie waarin beide partners een financiële bijdrage leveren en verantwoordelijk voor het huishoudelijk werk en opvoeding van de kinderen.”
Mannen die in hun huwelijk verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van het inkomen zijn minder gelukkig en gezond dan mannen die dat niet zijn. Dat blijkt uit een nieuwe studie aan de universiteit van Connecticut, die is voorgesteld tijdens de jaarlijkse conventie voor sociologen in Seattle.
Een team sociologen analyseerde over een periode van vijftien jaar de gegevens, verzameld tijdens de National Longitudinal Survey of Youth, van getrouwde mannen tussen 18 en 32 jaar. Ze hadden vooral aandacht voor hun gezondheid en financiële situatie en stelden vast wanneer mannen de enige kostwinner zijn, ze daar zowel fysiek als mentaal onder lijden.
Mannen die de grote financiële verantwoordelijkheid moeten dragen, scoren gemiddeld vijf procent lager op vlak van geestelijk welzijn. Hun score voor lichamelijk welzijn daalt als ze er alleen voor staan met gemiddeld 3,5 procent. Hetzelfde geldt niet voor vrouwen. Het mentale welzijn van dames neemt immers toe als ze de grootste kostwinner zijn in een relatie. Als ze financieel minder sterk staan dan hun man, gaat hun geestelijk welzijn erop achteruit. In tegenstelling tot bij mannen heeft een gunstige financiële status van vrouwen geen negatief effect op hun lichamelijk welzijn.
Volgens de onderzoekers zijn die verschillen tussen mannen en vrouwen te wijten aan genderverwachtingen die de huidige maatschappij creëert. “Vrouwen zijn vaker het slachtoffer van huishoudelijk geweld en doen nog steeds het meest in het huishouden. Van mannen verwacht men dat ze kostwinners zijn, waardoor ze geld verdienen als een verplichting gaan zien. Onze studie helpt mee te bewijzen dat op gender gebaseerde verwachtingen ook schadelijk kunnen zijn voor mannen”, zegt hoofdonderzoekerster Christin Munsch.
Ze voegt eraan toe dat het probleem zich vooral voordoet bij millennials. “We weten dat millennials nog meer nog dan de vorige generaties een relatie willen die gelijk opgaat. Dat betekent dat ze dromen van een situatie waarin beide partners een financiële bijdrage leveren en verantwoordelijk voor het huishoudelijk werk en opvoeding van de kinderen.”
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
dinsdag 23 augustus 2016 10:35
quote:Libra1990 schreef op 22 augustus 2016 @ 15:16:
Het grappige is dat mijn tweelingzus (alleenstaand) 5 dagen per week werkzaam is als BSO leidster. Haar kinderen gaan naar een crèche en BSO bij haar in de buurt. De kosten voor de opvang zijn geloof ik 4 keer zo hoog als haar inkomen. Ze krijgt de maximale hoeveelheid kinderopvangtoeslag. Duizenden euro's per maand dus.
Jouw tweelingzus geeft een goed voorbeeld aan haar kinderen: werken is normaal. Bovendien levert ze als BSO leidster een nuttige bijdrage aan de samenleving. Jouw tweelingzus voedt haar kinderen ook op. Jouw tweelingzus zorgt bovendien voor werkgelegenheid. Haar kinderen gaan naar de opvang, waar weer andere mensen werken.
Jouw tweelingzus heeft een baan en vanuit een baan zijn vaak ook opleidingsmogelijkheden mogelijk. Zij kan zich dus verder ontwikkelen en misschien op den duur ook een andere baan vinden.
De kosten voor de kinderopvang van de kinderen van jouw tweelingzus zijn eindig. Op een gegeven moment hebben ze geen opvang meer nodig. Omdat hun moeder het goede voorbeeld heeft gegeven en zelf deel uitmaakt van de werkende wereld is de kans groot dat haar kinderen een verstandige keuze maken voor een goede vervolgopleiding.
In onze huidige maatschappij is niet werken, bijstand ontvangen en fulltime voor je kinderen zorgen alleen maar stilstand en achteruitgang. Jouw 'kostenplaatje' gaat dus echt niet op.
Het grappige is dat mijn tweelingzus (alleenstaand) 5 dagen per week werkzaam is als BSO leidster. Haar kinderen gaan naar een crèche en BSO bij haar in de buurt. De kosten voor de opvang zijn geloof ik 4 keer zo hoog als haar inkomen. Ze krijgt de maximale hoeveelheid kinderopvangtoeslag. Duizenden euro's per maand dus.
Jouw tweelingzus geeft een goed voorbeeld aan haar kinderen: werken is normaal. Bovendien levert ze als BSO leidster een nuttige bijdrage aan de samenleving. Jouw tweelingzus voedt haar kinderen ook op. Jouw tweelingzus zorgt bovendien voor werkgelegenheid. Haar kinderen gaan naar de opvang, waar weer andere mensen werken.
Jouw tweelingzus heeft een baan en vanuit een baan zijn vaak ook opleidingsmogelijkheden mogelijk. Zij kan zich dus verder ontwikkelen en misschien op den duur ook een andere baan vinden.
De kosten voor de kinderopvang van de kinderen van jouw tweelingzus zijn eindig. Op een gegeven moment hebben ze geen opvang meer nodig. Omdat hun moeder het goede voorbeeld heeft gegeven en zelf deel uitmaakt van de werkende wereld is de kans groot dat haar kinderen een verstandige keuze maken voor een goede vervolgopleiding.
In onze huidige maatschappij is niet werken, bijstand ontvangen en fulltime voor je kinderen zorgen alleen maar stilstand en achteruitgang. Jouw 'kostenplaatje' gaat dus echt niet op.
dinsdag 23 augustus 2016 18:26
[quote]Geronimo2 schreef op 22 augustus 2016 @ 07:54:
[...]
We hebben hier een heel ander bedrijfsleven. Kijk nu naar school... alle gesprekken moete overdag! Dat betekend vrij nemen. Volgende week moet ik al 2 middagen voor school opnemen omdat de betreffende juf op vrijdags niet werkt.
Consultatieburo moet overdag en door de weeks, tandarts, huisartsen etc etc.
Als je al vraagt aan de telefoon of het op x dag kan, hoor je de zucht al.
Zal dit allemaal in Belgie niet anders zijn? Hiet heb je echt 1 dag in de week nodig om alles te kunnen regelen. En daarnaast alle sportclubs, weinig wat in het weekend is hier.
[...]
We hebben hier een heel ander bedrijfsleven. Kijk nu naar school... alle gesprekken moete overdag! Dat betekend vrij nemen. Volgende week moet ik al 2 middagen voor school opnemen omdat de betreffende juf op vrijdags niet werkt.
Consultatieburo moet overdag en door de weeks, tandarts, huisartsen etc etc.
Als je al vraagt aan de telefoon of het op x dag kan, hoor je de zucht al.
Zal dit allemaal in Belgie niet anders zijn? Hiet heb je echt 1 dag in de week nodig om alles te kunnen regelen. En daarnaast alle sportclubs, weinig wat in het weekend is hier.
dinsdag 23 augustus 2016 18:35
quote:MrsNiceGuy schreef op 23 augustus 2016 @ 10:14:
Vandaag in een Belgische krant:
Mannen die in hun huwelijk verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van het inkomen zijn minder gelukkig en gezond dan mannen die dat niet zijn. Dat blijkt uit een nieuwe studie aan de universiteit van Connecticut, die is voorgesteld tijdens de jaarlijkse conventie voor sociologen in Seattle.
Een team sociologen analyseerde over een periode van vijftien jaar de gegevens, verzameld tijdens de National Longitudinal Survey of Youth, van getrouwde mannen tussen 18 en 32 jaar. Ze hadden vooral aandacht voor hun gezondheid en financiële situatie en stelden vast wanneer mannen de enige kostwinner zijn, ze daar zowel fysiek als mentaal onder lijden.
Mannen die de grote financiële verantwoordelijkheid moeten dragen, scoren gemiddeld vijf procent lager op vlak van geestelijk welzijn. Hun score voor lichamelijk welzijn daalt als ze er alleen voor staan met gemiddeld 3,5 procent. Hetzelfde geldt niet voor vrouwen. Het mentale welzijn van dames neemt immers toe als ze de grootste kostwinner zijn in een relatie. Als ze financieel minder sterk staan dan hun man, gaat hun geestelijk welzijn erop achteruit. In tegenstelling tot bij mannen heeft een gunstige financiële status van vrouwen geen negatief effect op hun lichamelijk welzijn.
Volgens de onderzoekers zijn die verschillen tussen mannen en vrouwen te wijten aan genderverwachtingen die de huidige maatschappij creëert. “Vrouwen zijn vaker het slachtoffer van huishoudelijk geweld en doen nog steeds het meest in het huishouden. Van mannen verwacht men dat ze kostwinners zijn, waardoor ze geld verdienen als een verplichting gaan zien. Onze studie helpt mee te bewijzen dat op gender gebaseerde verwachtingen ook schadelijk kunnen zijn voor mannen”, zegt hoofdonderzoekerster Christin Munsch.
Ze voegt eraan toe dat het probleem zich vooral voordoet bij millennials. “We weten dat millennials nog meer nog dan de vorige generaties een relatie willen die gelijk opgaat. Dat betekent dat ze dromen van een situatie waarin beide partners een financiële bijdrage leveren en verantwoordelijk voor het huishoudelijk werk en opvoeding van de kinderen.”
Heb al eens eerder onderzoeken gelezen waar dat uit bleek.
Dat is ook een van de redenen, dat je bij een klassiek kostwinnersmodel meer kans hebt dat het huwelijk stukloopt.
Dubbel dus. En je hebt als vrouw geen inkomen en de kans op kapot huwelijk is groter dan bij werkende vrouwen.
Vandaag in een Belgische krant:
Mannen die in hun huwelijk verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van het inkomen zijn minder gelukkig en gezond dan mannen die dat niet zijn. Dat blijkt uit een nieuwe studie aan de universiteit van Connecticut, die is voorgesteld tijdens de jaarlijkse conventie voor sociologen in Seattle.
Een team sociologen analyseerde over een periode van vijftien jaar de gegevens, verzameld tijdens de National Longitudinal Survey of Youth, van getrouwde mannen tussen 18 en 32 jaar. Ze hadden vooral aandacht voor hun gezondheid en financiële situatie en stelden vast wanneer mannen de enige kostwinner zijn, ze daar zowel fysiek als mentaal onder lijden.
Mannen die de grote financiële verantwoordelijkheid moeten dragen, scoren gemiddeld vijf procent lager op vlak van geestelijk welzijn. Hun score voor lichamelijk welzijn daalt als ze er alleen voor staan met gemiddeld 3,5 procent. Hetzelfde geldt niet voor vrouwen. Het mentale welzijn van dames neemt immers toe als ze de grootste kostwinner zijn in een relatie. Als ze financieel minder sterk staan dan hun man, gaat hun geestelijk welzijn erop achteruit. In tegenstelling tot bij mannen heeft een gunstige financiële status van vrouwen geen negatief effect op hun lichamelijk welzijn.
Volgens de onderzoekers zijn die verschillen tussen mannen en vrouwen te wijten aan genderverwachtingen die de huidige maatschappij creëert. “Vrouwen zijn vaker het slachtoffer van huishoudelijk geweld en doen nog steeds het meest in het huishouden. Van mannen verwacht men dat ze kostwinners zijn, waardoor ze geld verdienen als een verplichting gaan zien. Onze studie helpt mee te bewijzen dat op gender gebaseerde verwachtingen ook schadelijk kunnen zijn voor mannen”, zegt hoofdonderzoekerster Christin Munsch.
Ze voegt eraan toe dat het probleem zich vooral voordoet bij millennials. “We weten dat millennials nog meer nog dan de vorige generaties een relatie willen die gelijk opgaat. Dat betekent dat ze dromen van een situatie waarin beide partners een financiële bijdrage leveren en verantwoordelijk voor het huishoudelijk werk en opvoeding van de kinderen.”
Heb al eens eerder onderzoeken gelezen waar dat uit bleek.
Dat is ook een van de redenen, dat je bij een klassiek kostwinnersmodel meer kans hebt dat het huwelijk stukloopt.
Dubbel dus. En je hebt als vrouw geen inkomen en de kans op kapot huwelijk is groter dan bij werkende vrouwen.
dinsdag 23 augustus 2016 18:36
quote:elske1975 schreef op 23 augustus 2016 @ 10:37:
PS: het is dus niet zo dat jouw zus het geld dat zij voor kinderopvang in haar eigen zak steekt. Zij besteedt dat aan kinderopvang en dat zorgt weer voor meer werkgelegenheid.En kinderopvang is maar tijdelijk, paar jaar. Daarna werkt zus nog tot haar 67e minstens en betaalt daarmee alles dubbel en dwars terug. Geld voor een uitkering ziet de samenleving niet meer terug
PS: het is dus niet zo dat jouw zus het geld dat zij voor kinderopvang in haar eigen zak steekt. Zij besteedt dat aan kinderopvang en dat zorgt weer voor meer werkgelegenheid.En kinderopvang is maar tijdelijk, paar jaar. Daarna werkt zus nog tot haar 67e minstens en betaalt daarmee alles dubbel en dwars terug. Geld voor een uitkering ziet de samenleving niet meer terug
dinsdag 23 augustus 2016 19:03
quote:maylo schreef op 23 augustus 2016 @ 18:26:
[quote]Geronimo2 schreef op 22 augustus 2016 @ 07:54:
[...]
We hebben hier een heel ander bedrijfsleven. Kijk nu naar school... alle gesprekken moete overdag! Dat betekend vrij nemen. Volgende week moet ik al 2 middagen voor school opnemen omdat de betreffende juf op vrijdags niet werkt.
Consultatieburo moet overdag en door de weeks, tandarts, huisartsen etc etc.
Als je al vraagt aan de telefoon of het op x dag kan, hoor je de zucht al.
Zal dit allemaal in Belgie niet anders zijn? Hiet heb je echt 1 dag in de week nodig om alles te kunnen regelen. En daarnaast alle sportclubs, weinig wat in het weekend is hier.
Nou, dat is hier niet anders hoor. Gesprekken op school, taxi spelen voor schooluitstappen, tandarts, orthodontist, dokter, kapper, steunzolen, 3 x per week training en in het weekend wedstrijd, huiswerk, en en en... En ik werk 32h per week en heb geen man die me hiermee helpt. De meeste dingen worden gepland op mijn vrije woensdag namiddag of die ene avond in de week dat er geen training is.
Voor de rest ben ik zuinig op mijn vakantiedagen. Die kan ik gelukkig ook per uur opnemen zodat we op tijd op afspraken kunnen zijn.
Het is dus zeker niet gemakkelijker in België.
[quote]Geronimo2 schreef op 22 augustus 2016 @ 07:54:
[...]
We hebben hier een heel ander bedrijfsleven. Kijk nu naar school... alle gesprekken moete overdag! Dat betekend vrij nemen. Volgende week moet ik al 2 middagen voor school opnemen omdat de betreffende juf op vrijdags niet werkt.
Consultatieburo moet overdag en door de weeks, tandarts, huisartsen etc etc.
Als je al vraagt aan de telefoon of het op x dag kan, hoor je de zucht al.
Zal dit allemaal in Belgie niet anders zijn? Hiet heb je echt 1 dag in de week nodig om alles te kunnen regelen. En daarnaast alle sportclubs, weinig wat in het weekend is hier.
Nou, dat is hier niet anders hoor. Gesprekken op school, taxi spelen voor schooluitstappen, tandarts, orthodontist, dokter, kapper, steunzolen, 3 x per week training en in het weekend wedstrijd, huiswerk, en en en... En ik werk 32h per week en heb geen man die me hiermee helpt. De meeste dingen worden gepland op mijn vrije woensdag namiddag of die ene avond in de week dat er geen training is.
Voor de rest ben ik zuinig op mijn vakantiedagen. Die kan ik gelukkig ook per uur opnemen zodat we op tijd op afspraken kunnen zijn.
Het is dus zeker niet gemakkelijker in België.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
dinsdag 23 augustus 2016 19:42
quote:Pantax schreef op 23 augustus 2016 @ 19:32:
Ze werkt part time, dus zo hè Toch nog 32h per week, verdeeld over 5 dagen. Baas wou me geen volledige dag vrij geven. En eigenlijk komt dit goed uit. Elke dag een uurtje vroeger thuis en woensdag namiddag vrij. Daar heeft vooral mijn zoon voordeel bij, meer tijd voor huiswerk/sport in de week en dus minder stress. Maar geen vrije tijd voor mij. Die heb ik 1 weekend op 2 en dan wordt ook grondig gepoetst.
Ze werkt part time, dus zo hè Toch nog 32h per week, verdeeld over 5 dagen. Baas wou me geen volledige dag vrij geven. En eigenlijk komt dit goed uit. Elke dag een uurtje vroeger thuis en woensdag namiddag vrij. Daar heeft vooral mijn zoon voordeel bij, meer tijd voor huiswerk/sport in de week en dus minder stress. Maar geen vrije tijd voor mij. Die heb ik 1 weekend op 2 en dan wordt ook grondig gepoetst.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
dinsdag 23 augustus 2016 23:54
woensdag 24 augustus 2016 03:12
Nee, je wilde aantonen dat Belgische vrouwen wèl fulltime werken en toch alles geregeld krijgen en dat hun huis properder is. Maar je werkt niet fulltime, zodat je dingen kunt regelen, en hebt eens in de twee weken een vrij weekend om je huis te doen.
En natuurlijk kan je met meer uren werk een gezin draaiende houden. Ik werk 32 uur met 14 uur reistijd en natuurlijk kàn dat. Maar het is iedere dag hectisch. Iedere dag is een logistieke puzzel en iedere dag gaat er iets ten koste van iets anders. Ik kan me levendig voorstellen dat sommige mensen andere keuzes maakt ter wille van hun gezin. Meer werken levert niet alleen maar geld op, op andere fronten kost het een hoop.
En natuurlijk kan je met meer uren werk een gezin draaiende houden. Ik werk 32 uur met 14 uur reistijd en natuurlijk kàn dat. Maar het is iedere dag hectisch. Iedere dag is een logistieke puzzel en iedere dag gaat er iets ten koste van iets anders. Ik kan me levendig voorstellen dat sommige mensen andere keuzes maakt ter wille van hun gezin. Meer werken levert niet alleen maar geld op, op andere fronten kost het een hoop.
woensdag 24 augustus 2016 08:29
Het is maar mijn mening maar ik zie kinderen vaak volledig stressen doordat alles op de klok moet als beide ouders fulltime werken. Alles moet namelijk snel en er is geen tijd voor getut. De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.
woensdag 24 augustus 2016 10:38
quote:Geronimo2 schreef op 24 augustus 2016 @ 08:29:
De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.ik lees vooral veel aannames van jou (dat kinderen niet kunnen veters strikken komt door drukke ouders???) en vooroordelen, eigenlijk heb jij dus ook een blinde vlek.
De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.ik lees vooral veel aannames van jou (dat kinderen niet kunnen veters strikken komt door drukke ouders???) en vooroordelen, eigenlijk heb jij dus ook een blinde vlek.
woensdag 24 augustus 2016 11:42
Ik denk dat kinderen niet meer zo goed veters kunnen strikken omdat er nauwelijks schoenen met veters zijn. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Mijn flatjes en laarzen hebben klitteband, een rits of niks en voor mijn kinderen is dat precies hetzelfde. Maar toegegeven, ik woon in een oord waarin de mode al een tijdje stilstaat, dus misschien ligt dat aan mij.
woensdag 24 augustus 2016 23:37
quote:Geronimo2 schreef op 24 augustus 2016 @ 08:29:
Het is maar mijn mening maar ik zie kinderen vaak volledig stressen doordat alles op de klok moet als beide ouders fulltime werken. Alles moet namelijk snel en er is geen tijd voor getut. De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.Jij hebt geen kinderen bij mijn weten, dus ik begrijp niet waar je deze wijsheid vandaan haalt. Er bestaat ook zoiets als oppas aan huis, om maar eens iets te noemen. Bovendien is het echt niet zo dat kinderen van twee werkende ouders minder zelfstandig zijn omdat pa en ma geen tijd hebben om ze dingen te leren.
Het is maar mijn mening maar ik zie kinderen vaak volledig stressen doordat alles op de klok moet als beide ouders fulltime werken. Alles moet namelijk snel en er is geen tijd voor getut. De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.Jij hebt geen kinderen bij mijn weten, dus ik begrijp niet waar je deze wijsheid vandaan haalt. Er bestaat ook zoiets als oppas aan huis, om maar eens iets te noemen. Bovendien is het echt niet zo dat kinderen van twee werkende ouders minder zelfstandig zijn omdat pa en ma geen tijd hebben om ze dingen te leren.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 25 augustus 2016 07:02
quote:Pantax schreef op 23 augustus 2016 @ 21:19:
Je werkt dus parttime om huishoudelijke dingen te kunnen regelen. Net als de meeste Nederlandse vrouwen.Ik werk parttime omdat ik 32 uur per week meer dan genoeg vind. Mag dat ook? Voor die paar uur huishouden per week hoef ik echt niet minder te gaan werken hoor.
Je werkt dus parttime om huishoudelijke dingen te kunnen regelen. Net als de meeste Nederlandse vrouwen.Ik werk parttime omdat ik 32 uur per week meer dan genoeg vind. Mag dat ook? Voor die paar uur huishouden per week hoef ik echt niet minder te gaan werken hoor.
donderdag 25 augustus 2016 08:35
quote:Geronimo2 schreef op 24 augustus 2016 @ 08:29:
Het is maar mijn mening maar ik zie kinderen vaak volledig stressen doordat alles op de klok moet als beide ouders fulltime werken. Alles moet namelijk snel en er is geen tijd voor getut. De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.
Ten eerste is het niet zo dat kinderen met twee werkende ouders minder zelfstandig zouden zijn. Ik zou eerder het tegendeel denken, maar weet niet of dat ook zo is.
Verder is het lang niet altijd een keuze om beiden fulltime te werken, maar gewoon noodzaak.
Het is maar mijn mening maar ik zie kinderen vaak volledig stressen doordat alles op de klok moet als beide ouders fulltime werken. Alles moet namelijk snel en er is geen tijd voor getut. De reden dat veel kinderen hun veters nog niet kunnen strikken als ze naar de lagere school gaan, niet goed kunnen fietsen en voor de tv worden gezet i.p.v. buiten spelen want in de tijd dat ouders en kind vrij zijn moet er schoongemaakt worden en is er geen toezicht.
Natuurlijk komen er nu veel reacties van ouders die het allemaal wel super doen maar 2 x fulltime werkende ouders hebben een blinde vlek voor wat de kinderen leuk vinden en wat zij vinden dat de kinderen leuk vinden. Het gaat er niet om of het de vader of de moeder is die parttime werkt, dat mag je als ouders onderling uitmaken maar dat 2 x fulltime werken heb ik nooit gesnapt.
Ten eerste is het niet zo dat kinderen met twee werkende ouders minder zelfstandig zouden zijn. Ik zou eerder het tegendeel denken, maar weet niet of dat ook zo is.
Verder is het lang niet altijd een keuze om beiden fulltime te werken, maar gewoon noodzaak.
vrijdag 26 augustus 2016 01:15
Mijn topic is inmiddels helemaal uit zijn context getrokken, zie ik. Het punt was niet dat mijn man wil dat ik meer uren draai dan 15. Het punt is ook niet dat ik niet bereid ben meer te werken, dan wel eeuwig thuis wil blijven bij de kinderen.
Het punt was dat mijn man bepaalde doelen nastreeft in zijn leven, zoals een dure auto, een twee onder een kap woning, luxe vakanties etc. Dat zijn niet mijn idealen, ik volsta met het leventje van een gemiddelde Nederlander. Ik was van mening dat hij dan zelf zijn best moet doen om zijn luxe droomleventje te bereiken en niet mij dagelijks moet pushen een baan te vinden zodat hij zo gauw mogelijk rijk wordt.
Bovendien is dat laatste ook niet echt realistisch. Ten eerste hoe gaan we dat doen met de kinderen als Ook hij fulltime werkt? Ten tweede zo ambitieus ben ik niet om die baan te vinden waarmee ik minstens € 4000 per maand verdien.
De essentie van dit is, nogmaals, niet de vraag of vrouwen al dan niet moeten werken, maar of het rechtvaardig is dat de man, zelf met een gering inkomen, zijn vrouw dwingt heel veel geld te verdienen zodat hij zijn droomleven kan leven?
Het punt was dat mijn man bepaalde doelen nastreeft in zijn leven, zoals een dure auto, een twee onder een kap woning, luxe vakanties etc. Dat zijn niet mijn idealen, ik volsta met het leventje van een gemiddelde Nederlander. Ik was van mening dat hij dan zelf zijn best moet doen om zijn luxe droomleventje te bereiken en niet mij dagelijks moet pushen een baan te vinden zodat hij zo gauw mogelijk rijk wordt.
Bovendien is dat laatste ook niet echt realistisch. Ten eerste hoe gaan we dat doen met de kinderen als Ook hij fulltime werkt? Ten tweede zo ambitieus ben ik niet om die baan te vinden waarmee ik minstens € 4000 per maand verdien.
De essentie van dit is, nogmaals, niet de vraag of vrouwen al dan niet moeten werken, maar of het rechtvaardig is dat de man, zelf met een gering inkomen, zijn vrouw dwingt heel veel geld te verdienen zodat hij zijn droomleven kan leven?
vrijdag 26 augustus 2016 01:30
quote:Pinarcik schreef op 26 augustus 2016 @ 01:15:
Mijn topic is inmiddels helemaal uit zijn context getrokken, zie ik. Het punt was niet dat mijn man wil dat ik meer uren draai dan 15. Het punt is ook niet dat ik niet bereid ben meer te werken, dan wel eeuwig thuis wil blijven bij de kinderen.
Het punt was dat mijn man bepaalde doelen nastreeft in zijn leven, zoals een dure auto, een twee onder een kap woning, luxe vakanties etc. Dat zijn niet mijn idealen, ik volsta met het leventje van een gemiddelde Nederlander. Ik was van mening dat hij dan zelf zijn best moet doen om zijn luxe droomleventje te bereiken en niet mij dagelijks moet pushen een baan te vinden zodat hij zo gauw mogelijk rijk wordt.
Bovendien is dat laatste ook niet echt realistisch. Ten eerste hoe gaan we dat doen met de kinderen als Ook hij fulltime werkt? Ten tweede zo ambitieus ben ik niet om die baan te vinden waarmee ik minstens € 4000 per maand verdien.
De essentie van dit is, nogmaals, niet de vraag of vrouwen al dan niet moeten werken, maar of het rechtvaardig is dat de man, zelf met een gering inkomen, zijn vrouw dwingt heel veel geld te verdienen zodat hij zijn droomleven kan leven?Ik vind dat je gelijk hebt, hij is degene die dit soort wensen heeft en dan moet hij dat idd maar zelf waarmaken.
Mijn topic is inmiddels helemaal uit zijn context getrokken, zie ik. Het punt was niet dat mijn man wil dat ik meer uren draai dan 15. Het punt is ook niet dat ik niet bereid ben meer te werken, dan wel eeuwig thuis wil blijven bij de kinderen.
Het punt was dat mijn man bepaalde doelen nastreeft in zijn leven, zoals een dure auto, een twee onder een kap woning, luxe vakanties etc. Dat zijn niet mijn idealen, ik volsta met het leventje van een gemiddelde Nederlander. Ik was van mening dat hij dan zelf zijn best moet doen om zijn luxe droomleventje te bereiken en niet mij dagelijks moet pushen een baan te vinden zodat hij zo gauw mogelijk rijk wordt.
Bovendien is dat laatste ook niet echt realistisch. Ten eerste hoe gaan we dat doen met de kinderen als Ook hij fulltime werkt? Ten tweede zo ambitieus ben ik niet om die baan te vinden waarmee ik minstens € 4000 per maand verdien.
De essentie van dit is, nogmaals, niet de vraag of vrouwen al dan niet moeten werken, maar of het rechtvaardig is dat de man, zelf met een gering inkomen, zijn vrouw dwingt heel veel geld te verdienen zodat hij zijn droomleven kan leven?Ik vind dat je gelijk hebt, hij is degene die dit soort wensen heeft en dan moet hij dat idd maar zelf waarmaken.
