Relaties
alle pijlers
Pfff ik weet het even niet meer.
woensdag 4 mei 2016 06:03
Daar lig ik dan. Het is kwart voor 6 en ik lig al twee uur wakker. Mijn hoofd zit helemaal vol. Ik heb geen idee waar ik dit topic moet plaatsen...
Iets meer dan 5 jaar geleden ben ik getrouwd, we hebben twee prachtige kinderen, leuk werk en een normaal inkomen. Alleen ben ik al 3 jaar niet echt gelukkig. Ik droom veel, raak snel in paniek om poep dingen en ben al een aantal keer in therapie geweest maar er komt meestal niks uit. Behalve dat ik naar mijzelf moet luisteren en moet leren om te genieten van de kleine dingen in het leven.
Maar... Ik wil graag weg... Opnieuw beginnen. Wel met gezin maar gewoon voor de rest helemaal opnieuw. Nieuw huis, nieuwe baan, ander land, weg van familie en vrienden en echt alles achterlaten. Ik ben wel een beetje klaar ben met de dagelijkse sleur. Mijn man wil ook wel maar weet niet hoe en dat maakt mij echt heel chagarijnig.
Dit is nog al een dingetje thuis, hij wil wel maar zegt ook dat alles opgeven wat we hier hebben vet eng is en dat hij dat misschien niet verstandig vind met onze kinderen. Wat als we niet gelukkig worden daar of niet meer het inkomen krijgen als wat we nu hebben. Maar ik ben nu niet gelukkig en hij geeft aan dat ook niet echt te zijn.
Ik klink verwent en misschien ben ik dat ook wel. Wat moet ik doen om weer gelukkig te worden? Echt die stap maken met ons gezin om te emigreren of dit uitzingen en kijken of er iets veranderd in mijn hoofd...
Sorry voor het warrige verhaal maar ik zit er serieus doorheen en kan er gewoon niet meer van slapen.
Iets meer dan 5 jaar geleden ben ik getrouwd, we hebben twee prachtige kinderen, leuk werk en een normaal inkomen. Alleen ben ik al 3 jaar niet echt gelukkig. Ik droom veel, raak snel in paniek om poep dingen en ben al een aantal keer in therapie geweest maar er komt meestal niks uit. Behalve dat ik naar mijzelf moet luisteren en moet leren om te genieten van de kleine dingen in het leven.
Maar... Ik wil graag weg... Opnieuw beginnen. Wel met gezin maar gewoon voor de rest helemaal opnieuw. Nieuw huis, nieuwe baan, ander land, weg van familie en vrienden en echt alles achterlaten. Ik ben wel een beetje klaar ben met de dagelijkse sleur. Mijn man wil ook wel maar weet niet hoe en dat maakt mij echt heel chagarijnig.
Dit is nog al een dingetje thuis, hij wil wel maar zegt ook dat alles opgeven wat we hier hebben vet eng is en dat hij dat misschien niet verstandig vind met onze kinderen. Wat als we niet gelukkig worden daar of niet meer het inkomen krijgen als wat we nu hebben. Maar ik ben nu niet gelukkig en hij geeft aan dat ook niet echt te zijn.
Ik klink verwent en misschien ben ik dat ook wel. Wat moet ik doen om weer gelukkig te worden? Echt die stap maken met ons gezin om te emigreren of dit uitzingen en kijken of er iets veranderd in mijn hoofd...
Sorry voor het warrige verhaal maar ik zit er serieus doorheen en kan er gewoon niet meer van slapen.
woensdag 4 mei 2016 08:08
En reken maar dat je in het buitenland een stuk meer tijd kwijt bent aan dingen geregeld krijgen, formulieren invullen, bureaucratische procedures, etc... Het is niet zo dat je naar een mooi Grieks eiland kan verhuizen (of de Spaanse kust) en de volgende ochtend meteen een goedlopend bed and breakfast opent. Het is een kwestie van een lange adem...
woensdag 4 mei 2016 08:12
Wat maakte je blij voordat je je gezin bent gestart?
Kan je niet eerst kijken of je die factoren weer terug kan brengen in je leven?
Bij (lichte) onrust ben ik vaak studies gaan doen, waardoor ik mezelf verder kon ontwikkelen.
Ik vind je redenen op weg te gaan niet vanuit de kinderen gedacht. Waar wil je heen? Overal komt sleur, zeker met jonge kinderen.
Kan je niet eerst kijken of je die factoren weer terug kan brengen in je leven?
Bij (lichte) onrust ben ik vaak studies gaan doen, waardoor ik mezelf verder kon ontwikkelen.
Ik vind je redenen op weg te gaan niet vanuit de kinderen gedacht. Waar wil je heen? Overal komt sleur, zeker met jonge kinderen.
woensdag 4 mei 2016 08:13
quote:laurabb schreef op 04 mei 2016 @ 08:08:
En reken maar dat je in het buitenland een stuk meer tijd kwijt bent aan dingen geregeld krijgen, formulieren invullen, bureaucratische procedures, etc... Het is niet zo dat je naar een mooi Grieks eiland kan verhuizen (of de Spaanse kust) en de volgende ochtend meteen een goedlopend bed and breakfast opent. Het is een kwestie van een lange adem...
En een goed doordacht plan, zowel financieel als voor het gezin. Bedenk wat het je kinderen doet, wat voor effect dat gaat hebben.
Daarnaast moet je je ook gaan verdiepen in taal en cultuur.
En reken maar dat je in het buitenland een stuk meer tijd kwijt bent aan dingen geregeld krijgen, formulieren invullen, bureaucratische procedures, etc... Het is niet zo dat je naar een mooi Grieks eiland kan verhuizen (of de Spaanse kust) en de volgende ochtend meteen een goedlopend bed and breakfast opent. Het is een kwestie van een lange adem...
En een goed doordacht plan, zowel financieel als voor het gezin. Bedenk wat het je kinderen doet, wat voor effect dat gaat hebben.
Daarnaast moet je je ook gaan verdiepen in taal en cultuur.
woensdag 4 mei 2016 08:16
Ben jij altijd zo verwend geweest?
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 4 mei 2016 08:21
Ik vind emigreren als je kinderen hebt een enorme stap met veel nadelen, vooral als ze al op de basisschool zitten.
In sommige gevallen zijn er meer voor- dan nadelen.
Dat gaat dan om mensen met een concrete droom of doel en een goed doordacht plan.
Daar is bij jullie geen sprake van, zo te lezen.
Hier weg willen is niet hetzelfde als ergens naar toe willen.
Waarom ben je in hemelsnaam chagerijnig tegen je man?
Wat is jouw plan dan en wat heb jij aan concrete stappen ondernomen?
In sommige gevallen zijn er meer voor- dan nadelen.
Dat gaat dan om mensen met een concrete droom of doel en een goed doordacht plan.
Daar is bij jullie geen sprake van, zo te lezen.
Hier weg willen is niet hetzelfde als ergens naar toe willen.
Waarom ben je in hemelsnaam chagerijnig tegen je man?
Wat is jouw plan dan en wat heb jij aan concrete stappen ondernomen?
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 4 mei 2016 08:34
Maar... Ik wil graag weg... Opnieuw beginnen. Wel met gezin maar gewoon voor de rest helemaal opnieuw. Nieuw huis, nieuwe baan, ander land, weg van familie en vrienden en echt alles achterlaten. Ik ben wel een beetje klaar ben met de dagelijkse sleur. Mijn man wil ook wel maar weet niet hoe en dat maakt mij echt heel chagarijnig.
In plaats van een droom uit te laten komen, visualiseren van een nieuw bestaan ( met man en kinderen) in een of ander oord, lees ik meer willen vluchten vanuit het bestaan wat jij nu leeft.
Heb je überhaupt ooit weleens voor langere periode in het buitenland geleefd?
In plaats van een droom uit te laten komen, visualiseren van een nieuw bestaan ( met man en kinderen) in een of ander oord, lees ik meer willen vluchten vanuit het bestaan wat jij nu leeft.
Heb je überhaupt ooit weleens voor langere periode in het buitenland geleefd?
woensdag 4 mei 2016 08:40
Buig die negatieve energie om in iets positiefs en ga een concreet plan maken. Bekijk de mogelijkheden. Waar zou je naartoe willen? Hoe ga je daar inkomen vergaren? Moet je je bijscholen? En hoe zit het met je man? Wat moet je regelen met officiële instanties? Waar krijgen je kinderen het beste onderwijs? Gebruik de aankomende vakantieperiode om eens polshoogte te nemen in het land van je voorkeur en de mogelijkheden ter plekke te verkennen. Een nieuw leven opbouwen is hard werken, maar je kunt vandaag al beginnen. Dan blijkt vanzelf wel of het ook echt voor jullie is. Maar je moet er wel in geloven, je kunt niet achterover leunen en van je man verwachten dat hij het allemaal wel doet.
The chains on my mood swing just snapped. Run.
woensdag 4 mei 2016 08:41
quote:elle5460 schreef op 04 mei 2016 @ 08:16:
Ben jij altijd zo verwend geweest?
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.
Is dit de bekende 'Kijk nou hoeveel zielige mensen er op de wereld zijn, dus je moet gelukkig zijn' opmerking?
Niet doen.
Ben jij altijd zo verwend geweest?
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.
Is dit de bekende 'Kijk nou hoeveel zielige mensen er op de wereld zijn, dus je moet gelukkig zijn' opmerking?
Niet doen.
woensdag 4 mei 2016 08:45
quote:sinnombre schreef op 04 mei 2016 @ 08:41:
[...]
Is dit de bekende 'Kijk nou hoeveel zielige mensen er op de wereld zijn, dus je moet gelukkig zijn' opmerking?
Niet doen.
De realiteit, ...
Ik vind dit gedrein.
Beetje zoals een peuter ook kan doen.
[...]
Is dit de bekende 'Kijk nou hoeveel zielige mensen er op de wereld zijn, dus je moet gelukkig zijn' opmerking?
Niet doen.
De realiteit, ...
Ik vind dit gedrein.
Beetje zoals een peuter ook kan doen.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 4 mei 2016 08:52
Ik denk net als alle anderen hier dat je eerst eens moet besluiten waar je heen wilt, wat je daar wil gaan doen en hoe dat mogelijk is: het hele plan opzetten en voorbereiden. Dat in je hoofd en op papier al doen en opzetten doorbreekt wellicht je sleur al wat en geeft je misschien wat anders te doen dan er alleen over te dromen, want je gaat het meer plannen. En dan zie je vanzelf wat er mogelijk is voor jullie. bedenk je ook dat je kinderen (ze gaan nu nog niet naar school neem ik aan?) in een ander land wellicht niet makkelijk naar school kunnen, al is emigreren makkelijker met hele jonge kinderen dan met kinderen die al naar school gaan.
woensdag 4 mei 2016 09:00
Hallo allemaal!
Bedankt voor de berichtjes, na het van me af te hebben geschreven met ik heerlijk in slaap gevallen.
Even een paar vragen beantwoorden.
Ik heb voor dat ik kinderen kreeg veel avontuur gehad dus dat ik zeker anders.
Concrete plannen hebben we wel, eigenlijk alles al uitgezocht maar het laatste wat we dan zouden moeten doen is de knoop door hakken.
Ik ben nooit boos geworden op mijn man, wel chagarijnig geworden omdat ik vind dat als je wat wil je er ook voor moet gaan en niet bang moet zijn. (Hij is trouwens wel heel leuk, als ik sommige andere verhalen op viva lees ben ik heel blij met hem )
Ik ga zeker na de vele reacties opzoek naar iemand waar ik mee kan praten. Misschien iemand anders dan een therapeut.
Bedankt voor de berichtjes, na het van me af te hebben geschreven met ik heerlijk in slaap gevallen.
Even een paar vragen beantwoorden.
Ik heb voor dat ik kinderen kreeg veel avontuur gehad dus dat ik zeker anders.
Concrete plannen hebben we wel, eigenlijk alles al uitgezocht maar het laatste wat we dan zouden moeten doen is de knoop door hakken.
Ik ben nooit boos geworden op mijn man, wel chagarijnig geworden omdat ik vind dat als je wat wil je er ook voor moet gaan en niet bang moet zijn. (Hij is trouwens wel heel leuk, als ik sommige andere verhalen op viva lees ben ik heel blij met hem )
Ik ga zeker na de vele reacties opzoek naar iemand waar ik mee kan praten. Misschien iemand anders dan een therapeut.
woensdag 4 mei 2016 09:04
quote:torch schreef op 04 mei 2016 @ 09:00:
Wat is dat eigenlijk: gelukkig zijn? Wat betekent dat voor jou?
Goede vraag, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het enige wat ik weet is dat ik dat nu niet ben. Ik word s'nachts wakker en raak in paniek omdat ik zoveel nadenk over van alles.
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
Wat is dat eigenlijk: gelukkig zijn? Wat betekent dat voor jou?
Goede vraag, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het enige wat ik weet is dat ik dat nu niet ben. Ik word s'nachts wakker en raak in paniek omdat ik zoveel nadenk over van alles.
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
woensdag 4 mei 2016 09:06
Erg eens met LauraBB. Ik ben verhuisd naar het buitenland, wel om een andere reden, maar het begin was vooral erg moeilijk. Erg veel bureaucratie, veel dingen regelen, niets gaat zoals je wil. En toen wilde ik graag werken. Nou wat een domper, ik sprak volgens de meeste de taal niet goed genoeg, dus hup de schoolbanken weer in. Nu gaat het na een aantal jaar lekker, maar ook hier heb ik sleur... Ik werk, heb een man en een kind. Ik leef in principe het zelfde leven als wat ik anders in Nederland had geleefd. Ik herken je gevoel wel hoor, maar ik denk dat het gras altijd wel ergens groener er uit ziet. Geluk is een moment, geen constante factor. Je moet er aan werken en ja soms is het wat saaier en heb je tegenslag, maar waar dan ook op de wereld zul je dit houden.
Stel je gaat echt een avontuurlijk leven aan en gaat in een auto over de wereld reizen, dan zul je ook tegenslag meemaken. Platte band, mensen die je niet willen helpen, hoe komen we aan geld, dagen geen douche. Het leven is gewoon niet alleen maar geluk. Tenzij je van de kleinere dingen leert genieten, anders blijf je altijd verder dromen.
Stel je gaat echt een avontuurlijk leven aan en gaat in een auto over de wereld reizen, dan zul je ook tegenslag meemaken. Platte band, mensen die je niet willen helpen, hoe komen we aan geld, dagen geen douche. Het leven is gewoon niet alleen maar geluk. Tenzij je van de kleinere dingen leert genieten, anders blijf je altijd verder dromen.
Raising kids is a walk in the park. Jurassic Park.
woensdag 4 mei 2016 09:12
Maar... Ik wil graag weg... Opnieuw beginnen. Wel met gezin maar gewoon voor de rest helemaal opnieuw. Nieuw huis, nieuwe baan, ander land, weg van familie en vrienden en echt alles achterlaten. Ik ben wel een beetje klaar ben met de dagelijkse sleur.
Dat nieuwe huis en die nieuwe baan, dat kun je ook hier in Nederland regelen he? Daarvoor hoef je niet naar het buitenland met alle moeilijkheden van dien. Ook in het buitenland moet je geld verdienen, dus een baan regelen, en dus kom je in de sleur.
Ik zou proberen om die sleur op een andere manier te doorbreken. Daag jezelf uit, met een studie of sport of een andere passie zoeken.
Waarom lijkt een ander land je zoveel aantrekkelijker?
Dat nieuwe huis en die nieuwe baan, dat kun je ook hier in Nederland regelen he? Daarvoor hoef je niet naar het buitenland met alle moeilijkheden van dien. Ook in het buitenland moet je geld verdienen, dus een baan regelen, en dus kom je in de sleur.
Ik zou proberen om die sleur op een andere manier te doorbreken. Daag jezelf uit, met een studie of sport of een andere passie zoeken.
Waarom lijkt een ander land je zoveel aantrekkelijker?
woensdag 4 mei 2016 09:18
Het klinkt inderdaad als vluchten. Maar, vluchten is een natuurlijke en soms goede reactie. Een tijd in het buitenland zijn, geeft je ook het besef van je thuis hebt, zo heb ik day altijd ervaren.
Emigreren is een grote stap. Wellicht is een kortere periode wat ? Misschien kun je een jaar of half jaar weg ( onbetaald verlof en je huis verhuren oid), je kunt gebruik maken van de 6 weken zomervakantie of, ga eens even een weekje alleen weg. Ik heb een keer een yoga vakantie gedaan en daar was een vrouw met 3 kinderen thuis. Eén keer per jaar moest ze voor zichzelf even een weekje weg, goed idee vond ik dat. Iets voor jou ?
Voor de rest, sterkte !
Emigreren is een grote stap. Wellicht is een kortere periode wat ? Misschien kun je een jaar of half jaar weg ( onbetaald verlof en je huis verhuren oid), je kunt gebruik maken van de 6 weken zomervakantie of, ga eens even een weekje alleen weg. Ik heb een keer een yoga vakantie gedaan en daar was een vrouw met 3 kinderen thuis. Eén keer per jaar moest ze voor zichzelf even een weekje weg, goed idee vond ik dat. Iets voor jou ?
Voor de rest, sterkte !
Echte mannen eten geen honing, die kauwen op bijen - Loesje
woensdag 4 mei 2016 09:27
quote:Aarbei85 schreef op 04 mei 2016 @ 09:04:
...
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
Misschien zit hierin wel een start naar een meer positieve mindset?
Probeer eens voor jezelf te bepalen welke gevoelens het bij je oproept als je denkt aan die nieuwe start, wat zou je daar anders willen doen?
Vaak zijn die dingen hier ook wel te realiseren als je uit je vastgeroeste routine wil komen. Je zou bijvoorbeeld ook een vakantiehuisje kunnen huren en daar genieten van het buitenzijn.
Verse broodjes halen kun je overal, gewoon even zoeken naar een leuk bakkertje. Of je kunt de broodjes zelf maken, heerlijk die geur van vers brood in huis!
Het geluk zit niet in waar je bent, het zit in jou! Je hebt het nu alleen heel ver weggestopt onder negatieve gevoelens.
De kunst van het leven is thuis te zijn alsof je op vakantie bent.
...
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
Misschien zit hierin wel een start naar een meer positieve mindset?
Probeer eens voor jezelf te bepalen welke gevoelens het bij je oproept als je denkt aan die nieuwe start, wat zou je daar anders willen doen?
Vaak zijn die dingen hier ook wel te realiseren als je uit je vastgeroeste routine wil komen. Je zou bijvoorbeeld ook een vakantiehuisje kunnen huren en daar genieten van het buitenzijn.
Verse broodjes halen kun je overal, gewoon even zoeken naar een leuk bakkertje. Of je kunt de broodjes zelf maken, heerlijk die geur van vers brood in huis!
Het geluk zit niet in waar je bent, het zit in jou! Je hebt het nu alleen heel ver weggestopt onder negatieve gevoelens.
De kunst van het leven is thuis te zijn alsof je op vakantie bent.
woensdag 4 mei 2016 09:39
quote:elle5460 schreef op 04 mei 2016 @ 08:16:
Ben jij altijd zo verwend geweest?
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.Helemaal met Elle eens. Ik word ook bijna boos op TO.
Ben jij altijd zo verwend geweest?
.
Verwende mensen heeft de wereld niet zoveel aan.
Lees de krant eens, zou ik zeggen, dan weet je wat je hebt.
.
Lieve heer, wat kunnen de mensen zichzelf toch veel wijs maken vandaag de dag.Helemaal met Elle eens. Ik word ook bijna boos op TO.
woensdag 4 mei 2016 09:55
quote:Aarbei85 schreef op 04 mei 2016 @ 09:04:
[...]
Goede vraag, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het enige wat ik weet is dat ik dat nu niet ben. Ik word s'nachts wakker en raak in paniek omdat ik zoveel nadenk over van alles.
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
Dat is het vakantiegevoel.
Dat vakantiegevoel krijg je niet continu door te emigreren naar een vakantieland.
Want daar is het dagelijks leven ook gewoon het dagelijks leven.
Zoiets als 'samen zijn'; in dat land moet je gewoon ook werken, gaan de kinderen straks naar school... en dan vier je vakantie in Nederland en geniet je zo van het samen zijn.
[...]
Goede vraag, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het enige wat ik weet is dat ik dat nu niet ben. Ik word s'nachts wakker en raak in paniek omdat ik zoveel nadenk over van alles.
Ik geniet vaak in onze vakanties als we samen zijn en broodjes kunnen halen s'ochtends en de kinderen lekker buitenspelen. Dat mis ik hier in de stad waar ik leef.
Dat is het vakantiegevoel.
Dat vakantiegevoel krijg je niet continu door te emigreren naar een vakantieland.
Want daar is het dagelijks leven ook gewoon het dagelijks leven.
Zoiets als 'samen zijn'; in dat land moet je gewoon ook werken, gaan de kinderen straks naar school... en dan vier je vakantie in Nederland en geniet je zo van het samen zijn.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 4 mei 2016 09:58
Door je voortdurende escape-gedachten vertel je voortdurend aan jezelf dat je (hele) leven niet okee is. Daar maak je een prop van en gooit het weg. Logisch dat je steeds gestrester wordt. Je eigen geest neemt wat je tegen jezelf zegt altijd uiterst serieus.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 4 mei 2016 10:01
quote:teuntjeinamsterdam schreef op 04 mei 2016 @ 09:28:
Er is trouwens een ander topic dat wellicht interessant is: " Nederland? Een leuk land?"
Daar schijnt het geluksgevoel het aller grootst te zijn!
.
En het klopt idd, wij zijn zo,n meer dan prachtig land.
Waar men mag zijn wie hij is, en waar men probeert zoveel als in ons macht ligt, de vrede te bewaren.
.
Vanavond, even twee minuten stilstaan!, bij het feit....dat wij mogen leven in vrijheid!
Heel stil zal ik zijn, om die te eren, wie daar voor gevochten en gestreden hebben.
Dankbaar ben ik.
.
Geluk hebben wij, ontzettend veel geluk.
Maar TO is het even kwijt, vermoed ik....en dan heb je notabene twee gezonde kids, een lieve man, te eten, een dak boven je hoofd, een leven in rijkdom, ect ect.
Mischien dat je vanavond het op kunt brengen, voor twee minuten, om dit gezeur, en gedrein , even te vergeten...zou dat lukken denk je?
Of is het moeilijk voor je?
Er is trouwens een ander topic dat wellicht interessant is: " Nederland? Een leuk land?"
Daar schijnt het geluksgevoel het aller grootst te zijn!
.
En het klopt idd, wij zijn zo,n meer dan prachtig land.
Waar men mag zijn wie hij is, en waar men probeert zoveel als in ons macht ligt, de vrede te bewaren.
.
Vanavond, even twee minuten stilstaan!, bij het feit....dat wij mogen leven in vrijheid!
Heel stil zal ik zijn, om die te eren, wie daar voor gevochten en gestreden hebben.
Dankbaar ben ik.
.
Geluk hebben wij, ontzettend veel geluk.
Maar TO is het even kwijt, vermoed ik....en dan heb je notabene twee gezonde kids, een lieve man, te eten, een dak boven je hoofd, een leven in rijkdom, ect ect.
Mischien dat je vanavond het op kunt brengen, voor twee minuten, om dit gezeur, en gedrein , even te vergeten...zou dat lukken denk je?
Of is het moeilijk voor je?
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
