Relaties
alle pijlers
Raar of niet?
maandag 3 augustus 2015 09:38
Hoi,
Ik zit met een situatie en vind het best wel raar. Gisteren moest ik werken, ik werk in een winkel in de stad. Het was best wel rustig in de stad en best wel een saaie dag. Overdag hoorde ik niks van mijn vriend en in de avond appt hij mij dat hij in de stad was om naar wat winkels te gaan. Geen winkels aan de andere kant van de stad maar bij mij om de hoek.
Nu vind ik het best wel raar dat hij dan niet even snel langskomt om hallo te zeggen. Of ligt dit dan aan mij?
Ik zit met een situatie en vind het best wel raar. Gisteren moest ik werken, ik werk in een winkel in de stad. Het was best wel rustig in de stad en best wel een saaie dag. Overdag hoorde ik niks van mijn vriend en in de avond appt hij mij dat hij in de stad was om naar wat winkels te gaan. Geen winkels aan de andere kant van de stad maar bij mij om de hoek.
Nu vind ik het best wel raar dat hij dan niet even snel langskomt om hallo te zeggen. Of ligt dit dan aan mij?
maandag 3 augustus 2015 11:18
quote:Frizz schreef op 03 augustus 2015 @ 10:40:
"Oh, je was in de stad? Kom de volgende keer even gauw een zoen brengen, dat had mijn hele dag goed gemaakt. Fijne avond schat!".
Het kan zo simpel zijn.
Precies zo!
Ik vind het wel bijzonder dat men elkaar van sommigen hier niet op het werk gedag mag zeggen.
Bij mij is het gebruikelijk (40 plus en geen werk in winkels meer, veelal op kantoren en ambulant of management) dat als je in de buurt bent en je kunt je even een appje stuurt naar je vrienden.
In ieder geval een zwaaiend handje of een foto van het gebouw terwijl je langsloopt.
Niet bij werkplekken waar je de hele tijd komt of langsloopt maar dat hebben wij niet.
Als ik voor werk bij mijn vriend zijn kantoor in de buurt ben komt hij ook even naar buiten rennen.
Maar: Mijn vriend mijdt mijn werk als de pest, is zenuwachtig om collega's te ontmoeten. Ik neem weleens (eens per half jaar) mijn kinderen een uurtje mee. Doet iedereen hier weleens. Wel als je eigenlijk vrij bent of als er iets bijzonders is.
Maar dat blijkt dus een verschil in verwachting.
Als in de winkel van to de hele dag gezellig mensen in en uitlopen om te groeten is het raar dat je vriend dat niet doet.
Niks onprofessioneels aan, bepaalt de manager. Ik kom beroepshalve de hele dag in allerlei soorten winkels en bij sommige winkels is het onderdeel van de sfeer.
Kun je als klant leuk of niet leuk vinden, maar dat is niet de vraag van to.
"Oh, je was in de stad? Kom de volgende keer even gauw een zoen brengen, dat had mijn hele dag goed gemaakt. Fijne avond schat!".
Het kan zo simpel zijn.
Precies zo!
Ik vind het wel bijzonder dat men elkaar van sommigen hier niet op het werk gedag mag zeggen.
Bij mij is het gebruikelijk (40 plus en geen werk in winkels meer, veelal op kantoren en ambulant of management) dat als je in de buurt bent en je kunt je even een appje stuurt naar je vrienden.
In ieder geval een zwaaiend handje of een foto van het gebouw terwijl je langsloopt.
Niet bij werkplekken waar je de hele tijd komt of langsloopt maar dat hebben wij niet.
Als ik voor werk bij mijn vriend zijn kantoor in de buurt ben komt hij ook even naar buiten rennen.
Maar: Mijn vriend mijdt mijn werk als de pest, is zenuwachtig om collega's te ontmoeten. Ik neem weleens (eens per half jaar) mijn kinderen een uurtje mee. Doet iedereen hier weleens. Wel als je eigenlijk vrij bent of als er iets bijzonders is.
Maar dat blijkt dus een verschil in verwachting.
Als in de winkel van to de hele dag gezellig mensen in en uitlopen om te groeten is het raar dat je vriend dat niet doet.
Niks onprofessioneels aan, bepaalt de manager. Ik kom beroepshalve de hele dag in allerlei soorten winkels en bij sommige winkels is het onderdeel van de sfeer.
Kun je als klant leuk of niet leuk vinden, maar dat is niet de vraag van to.
maandag 3 augustus 2015 11:38
maandag 3 augustus 2015 11:39
Ik zou het dan weer niet nodig, en mogelijk zelfs vervelend, vinden als mijn vriend(in) me op mijn werk gedag kwam zeggen. Ik ben op mijn werk druk bezig, die sociale contacten komen wel weer als ik thuis ben. Ik zou zelf ook niet snel gedag gaan zeggen omdat ik ervan uitga dat mensen op hun werk daadwerkelijk aan het werk zijn en geen behoefte hebben aan een vriendin die langs komt wapperen, al is het maar even.
Ik beweer niet dat mijn kijk op de zaken beter is dan de jouwe (ik ben nogal een sociopaat ) maar het laat wel zien dat mensen verschillend zijn en dat het helemaal niets hoeft te betekenen dat je vriend niet langs is gekomen. Waarschijnlijk heeft hij er gewoon niet aan gedacht. Maar als dat je onzeker maakt, als je het gevoel hebt dat je hem te weinig ziet, en je afvraagt of het wel goed zit tussen jullie, dan is het een goed idee om het daar eens over te hebben. Niet om te eisen dat hij zich voortaan standard komt melden als hij in de buurt is maar om duidelijk te krijgen wat jullie aan elkaar hebben.
Ik beweer niet dat mijn kijk op de zaken beter is dan de jouwe (ik ben nogal een sociopaat ) maar het laat wel zien dat mensen verschillend zijn en dat het helemaal niets hoeft te betekenen dat je vriend niet langs is gekomen. Waarschijnlijk heeft hij er gewoon niet aan gedacht. Maar als dat je onzeker maakt, als je het gevoel hebt dat je hem te weinig ziet, en je afvraagt of het wel goed zit tussen jullie, dan is het een goed idee om het daar eens over te hebben. Niet om te eisen dat hij zich voortaan standard komt melden als hij in de buurt is maar om duidelijk te krijgen wat jullie aan elkaar hebben.
maandag 3 augustus 2015 11:48
maandag 3 augustus 2015 11:48
quote:haakje schreef op 03 augustus 2015 @ 11:18:
[...]
Precies zo!
Ik vind het wel bijzonder dat men elkaar van sommigen hier niet op het werk gedag mag zeggen.
Bij mij is het gebruikelijk (40 plus en geen werk in winkels meer, veelal op kantoren en ambulant of management) dat als je in de buurt bent en je kunt je even een appje stuurt naar je vrienden.
In ieder geval een zwaaiend handje of een foto van het gebouw terwijl je langsloopt.
Niet bij werkplekken waar je de hele tijd komt of langsloopt maar dat hebben wij niet.
Als ik voor werk bij mijn vriend zijn kantoor in de buurt ben komt hij ook even naar buiten rennen.
Maar: Mijn vriend mijdt mijn werk als de pest, is zenuwachtig om collega's te ontmoeten. Ik neem weleens (eens per half jaar) mijn kinderen een uurtje mee. Doet iedereen hier weleens. Wel als je eigenlijk vrij bent of als er iets bijzonders is.
Maar dat blijkt dus een verschil in verwachting.
Als in de winkel van to de hele dag gezellig mensen in en uitlopen om te groeten is het raar dat je vriend dat niet doet.
Niks onprofessioneels aan, bepaalt de manager. Ik kom beroepshalve de hele dag in allerlei soorten winkels en bij sommige winkels is het onderdeel van de sfeer.
Kun je als klant leuk of niet leuk vinden, maar dat is niet de vraag van to.Ja, ik vind het ook gewoon heel normaal en noem het betrokkenheid. Nu is het zo afstandelijk...
[...]
Precies zo!
Ik vind het wel bijzonder dat men elkaar van sommigen hier niet op het werk gedag mag zeggen.
Bij mij is het gebruikelijk (40 plus en geen werk in winkels meer, veelal op kantoren en ambulant of management) dat als je in de buurt bent en je kunt je even een appje stuurt naar je vrienden.
In ieder geval een zwaaiend handje of een foto van het gebouw terwijl je langsloopt.
Niet bij werkplekken waar je de hele tijd komt of langsloopt maar dat hebben wij niet.
Als ik voor werk bij mijn vriend zijn kantoor in de buurt ben komt hij ook even naar buiten rennen.
Maar: Mijn vriend mijdt mijn werk als de pest, is zenuwachtig om collega's te ontmoeten. Ik neem weleens (eens per half jaar) mijn kinderen een uurtje mee. Doet iedereen hier weleens. Wel als je eigenlijk vrij bent of als er iets bijzonders is.
Maar dat blijkt dus een verschil in verwachting.
Als in de winkel van to de hele dag gezellig mensen in en uitlopen om te groeten is het raar dat je vriend dat niet doet.
Niks onprofessioneels aan, bepaalt de manager. Ik kom beroepshalve de hele dag in allerlei soorten winkels en bij sommige winkels is het onderdeel van de sfeer.
Kun je als klant leuk of niet leuk vinden, maar dat is niet de vraag van to.Ja, ik vind het ook gewoon heel normaal en noem het betrokkenheid. Nu is het zo afstandelijk...
maandag 3 augustus 2015 11:52
quote:viva-amber schreef op 03 augustus 2015 @ 11:36:
Heb je hem uitgenodigd om langs te komen of je op te halen na het werk.Nee, ik wist ook niet dat hij de stad in zou gaan. Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best. Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.
Heb je hem uitgenodigd om langs te komen of je op te halen na het werk.Nee, ik wist ook niet dat hij de stad in zou gaan. Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best. Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.
maandag 3 augustus 2015 12:36
quote:emdeee schreef op 03 augustus 2015 @ 11:48:
[...]
Ja, ik vind het ook gewoon heel normaal en noem het betrokkenheid. Nu is het zo afstandelijk...Het heeft werkelijk helemaal niets met betrokkenheid te maken. Ik ben enorm betrokken bij het werk van mijn man en hij bij dat van mij. Maar we gaan niet bij elkaar langs op het werk. Betrokkenheid uit zich in interesse in elkaars werk. Niet in het 'bij elkaar langs gaan'. Overigens waar ik werk is het zelfs strict verboden. En ik vind dat niet meer dan logisch. Bezoek is welkom, als het zakelijk is. Is het prive dan is de werkvloer/de koffiecorner en zelfs het bedrijfsrestaurant niet de aangewezen plaats. Eens per jaar is er 'familiedag' en mag je je gezin een keer meenemen om te laten zien waar je werkt. Buiten die dag zijn ze niet welkom. We 'storen' elkaar ook niet onnodig overdag met appjes, smsjes of weet ik veel wat dies meer zij. Overdag spreken/lezen we elkaar dus gewoon niet. Bijpraten doen we weer als we thuis zijn.
[...]
Ja, ik vind het ook gewoon heel normaal en noem het betrokkenheid. Nu is het zo afstandelijk...Het heeft werkelijk helemaal niets met betrokkenheid te maken. Ik ben enorm betrokken bij het werk van mijn man en hij bij dat van mij. Maar we gaan niet bij elkaar langs op het werk. Betrokkenheid uit zich in interesse in elkaars werk. Niet in het 'bij elkaar langs gaan'. Overigens waar ik werk is het zelfs strict verboden. En ik vind dat niet meer dan logisch. Bezoek is welkom, als het zakelijk is. Is het prive dan is de werkvloer/de koffiecorner en zelfs het bedrijfsrestaurant niet de aangewezen plaats. Eens per jaar is er 'familiedag' en mag je je gezin een keer meenemen om te laten zien waar je werkt. Buiten die dag zijn ze niet welkom. We 'storen' elkaar ook niet onnodig overdag met appjes, smsjes of weet ik veel wat dies meer zij. Overdag spreken/lezen we elkaar dus gewoon niet. Bijpraten doen we weer als we thuis zijn.
maandag 3 augustus 2015 12:45
quote:Wintertime16 schreef op 03 augustus 2015 @ 11:00:
Je had ook terug kunnen appen: als je tijd hebt kun je wel even gedag komen zeggen, het is nu toch rustig in de winkel.
Of zoiets
Misschien denkt je vriend wel: ik app dat ik in de buurt ben en ze vraagt helemaal niet of ik langskom.Hij appte 's avonds dat hij in de stad geweest was, he? Dus toen had hem uitnodigen weinig zin meer. Ik gok derhalve dat TO's vriend dit niet dacht.
Je had ook terug kunnen appen: als je tijd hebt kun je wel even gedag komen zeggen, het is nu toch rustig in de winkel.
Of zoiets
Misschien denkt je vriend wel: ik app dat ik in de buurt ben en ze vraagt helemaal niet of ik langskom.Hij appte 's avonds dat hij in de stad geweest was, he? Dus toen had hem uitnodigen weinig zin meer. Ik gok derhalve dat TO's vriend dit niet dacht.
maandag 3 augustus 2015 12:45
"Ik ben enorm betrokken bij het werk van mijn man en hij bij dat van mij. Maar we gaan niet bij elkaar langs op het werk.(...) Bijpraten doen we weer als we thuis zijn."
Jij hebt dan ook niet het gevoel dat je te weinig contact hebt met je man, Orangetree. Je ziet elkaar elke dag, thuis en praat dan bij.
Dat is het verschil.
Jij hebt dan ook niet het gevoel dat je te weinig contact hebt met je man, Orangetree. Je ziet elkaar elke dag, thuis en praat dan bij.
Dat is het verschil.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 3 augustus 2015 12:51
quote:emdeee schreef op 03 augustus 2015 @ 11:52:
[...]
Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best.
Inderdaad, communicatie is pas mogelijk gemaakt bij de introductie van Whatsapp een paar jaar geleden.
quote:Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.Ah, die beroemde communicatie van vrouwen. Mannen moeten het maar aanvoelen. Bereid je maar vast voor op een leven van teleurstellingen.
[...]
Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best.
Inderdaad, communicatie is pas mogelijk gemaakt bij de introductie van Whatsapp een paar jaar geleden.
quote:Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.Ah, die beroemde communicatie van vrouwen. Mannen moeten het maar aanvoelen. Bereid je maar vast voor op een leven van teleurstellingen.
maandag 3 augustus 2015 12:52
"Inderdaad, communicatie is pas mogelijk gemaakt bij de introdcuctie van Whatsapp een paar jaar geleden."
Hij kan t ook niet op andere manieren, lijkt het. Misschien is het helemaal niks voor hem: communiceren.
In dat geval heb ik medelijden met je TO. Want dat is ook een enorme teleurstelling. Naast dat mannen niks aanvoelen
Hij kan t ook niet op andere manieren, lijkt het. Misschien is het helemaal niks voor hem: communiceren.
In dat geval heb ik medelijden met je TO. Want dat is ook een enorme teleurstelling. Naast dat mannen niks aanvoelen
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 3 augustus 2015 12:56
Ik kan je trouwens nog een boek aanraden. Heeft mij veel inzichten gegeven.
(laat je niet afschrikken door de titel, die erg vreselijk is):
Loving him without losing you. How to stop disappearing and start being yourself.
Van Beverly Engel.
(laat je niet afschrikken door de titel, die erg vreselijk is):
Loving him without losing you. How to stop disappearing and start being yourself.
Van Beverly Engel.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Volgens Google moet er nog een "Start" bij aan het eind
maandag 3 augustus 2015 13:08
En echt, het kan zo simpel zijn. Als je graag wilt dat hij de volgende keer even zijn hoofd om de hoek steekt en je een kushandje toezwaait, vertel het hem dan. Misschien is het wel net zo logisch voor hem om jou niet lastig te gaan vallen tijdens je werk als het voor jou is om je even op te komen zoeken. Doet hij het dan de volgende keer weer niet, wordt dan met alle plezier boos op hem.
Maar waak er wel voor dat je iets roept in de trant van: "Waarom ben je niet even langsgekomen?". Want dan komt hij de volgende keer langs, maar niet spontaan omdat hij weet dat het je blij maakt maar met frisse tegenzin, en dan heb je nog niet wat je wilt denk ik.
Gooi dus je (mede door Whatsapp) goed ontwikkelde communicatieskills in de strijd en laat hem merken dat het je blij maakt als je hem ziet, ook tijdens je werk en hoe kort het ook maar mag zijn. Als dat je lukt, zonder ruzie, en hij komt de volgende keer uit eigen beweging naar je toe, dan heb je de Vrouwelijke-Communicatie-Oorkonde ruimschoots verdiend
Maar waak er wel voor dat je iets roept in de trant van: "Waarom ben je niet even langsgekomen?". Want dan komt hij de volgende keer langs, maar niet spontaan omdat hij weet dat het je blij maakt maar met frisse tegenzin, en dan heb je nog niet wat je wilt denk ik.
Gooi dus je (mede door Whatsapp) goed ontwikkelde communicatieskills in de strijd en laat hem merken dat het je blij maakt als je hem ziet, ook tijdens je werk en hoe kort het ook maar mag zijn. Als dat je lukt, zonder ruzie, en hij komt de volgende keer uit eigen beweging naar je toe, dan heb je de Vrouwelijke-Communicatie-Oorkonde ruimschoots verdiend
maandag 3 augustus 2015 13:11
quote:emdeee schreef op 03 augustus 2015 @ 11:52:
[...]
Nee, ik wist ook niet dat hij de stad in zou gaan. Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best. Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.Dat iets voor jouw vanzelfsprekend is hoeft niet voor iemand anders te gelden. Iemand kan iets vanzelfsprekend doen als dat in zijn of haar aard zit. Jij zou vanzelfsprekend hallo zeggen als je bij iemands werk in de buurt bent en jouw vriend zit niet zo in elkaar en doet dat dus niet. Je kan nou wel van alles voelen maar daar ga je hem niet mee veranderen.
[...]
Nee, ik wist ook niet dat hij de stad in zou gaan. Hij is ook al geen whatsapper dus dat communicatiestukje is ook al niet al te best. Je hoeft toch ook niet alles te bespreken, iemand kan toch ook iets vanzelfsprekends doen.Dat iets voor jouw vanzelfsprekend is hoeft niet voor iemand anders te gelden. Iemand kan iets vanzelfsprekend doen als dat in zijn of haar aard zit. Jij zou vanzelfsprekend hallo zeggen als je bij iemands werk in de buurt bent en jouw vriend zit niet zo in elkaar en doet dat dus niet. Je kan nou wel van alles voelen maar daar ga je hem niet mee veranderen.
maandag 3 augustus 2015 13:13
maandag 3 augustus 2015 13:18
quote:Orangetree schreef op 03 augustus 2015 @ 12:36:
[...]
Het heeft werkelijk helemaal niets met betrokkenheid te maken. Ik ben enorm betrokken bij het werk van mijn man en hij bij dat van mij. Maar we gaan niet bij elkaar langs op het werk. Betrokkenheid uit zich in interesse in elkaars werk. Niet in het 'bij elkaar langs gaan'. Overigens waar ik werk is het zelfs strict verboden. En ik vind dat niet meer dan logisch. Bezoek is welkom, als het zakelijk is. Is het prive dan is de werkvloer/de koffiecorner en zelfs het bedrijfsrestaurant niet de aangewezen plaats. Eens per jaar is er 'familiedag' en mag je je gezin een keer meenemen om te laten zien waar je werkt. Buiten die dag zijn ze niet welkom. We 'storen' elkaar ook niet onnodig overdag met appjes, smsjes of weet ik veel wat dies meer zij. Overdag spreken/lezen we elkaar dus gewoon niet. Bijpraten doen we weer als we thuis zijn.
Helemaal mee eens.
Bij ons op kantoor kom je er niet eens in zonder pasje.
[...]
Het heeft werkelijk helemaal niets met betrokkenheid te maken. Ik ben enorm betrokken bij het werk van mijn man en hij bij dat van mij. Maar we gaan niet bij elkaar langs op het werk. Betrokkenheid uit zich in interesse in elkaars werk. Niet in het 'bij elkaar langs gaan'. Overigens waar ik werk is het zelfs strict verboden. En ik vind dat niet meer dan logisch. Bezoek is welkom, als het zakelijk is. Is het prive dan is de werkvloer/de koffiecorner en zelfs het bedrijfsrestaurant niet de aangewezen plaats. Eens per jaar is er 'familiedag' en mag je je gezin een keer meenemen om te laten zien waar je werkt. Buiten die dag zijn ze niet welkom. We 'storen' elkaar ook niet onnodig overdag met appjes, smsjes of weet ik veel wat dies meer zij. Overdag spreken/lezen we elkaar dus gewoon niet. Bijpraten doen we weer als we thuis zijn.
Helemaal mee eens.
Bij ons op kantoor kom je er niet eens in zonder pasje.
maandag 3 augustus 2015 14:03
brrrr: "Als dat je lukt, zonder ruzie, en hij komt de volgende keer uit eigen beweging naar je toe, dan heb je de Vrouwelijke-Communicatie-Oorkonde ruimschoots verdiend 
"
T lijkt wel alsof je een hond wil leren door een hoepel te springen.
Nog zoiets dat me altijd opvalt: de vrouw moet kneden. Een beetje voorzichtig aangeven. Vooral niet trekken, laat geen onvertogen woord over iets dat je kwetst!
Hem ruimte geven. En balanceren. Balanceren, ladies....
En misschien springt ie er dan doorheen.... heel misschien, als je geluk hebt...
"T lijkt wel alsof je een hond wil leren door een hoepel te springen.
Nog zoiets dat me altijd opvalt: de vrouw moet kneden. Een beetje voorzichtig aangeven. Vooral niet trekken, laat geen onvertogen woord over iets dat je kwetst!
Hem ruimte geven. En balanceren. Balanceren, ladies....
En misschien springt ie er dan doorheen.... heel misschien, als je geluk hebt...
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 3 augustus 2015 14:05
quote:minnimouse schreef op 03 augustus 2015 @ 13:18:
[...]
Helemaal mee eens.
Bij ons op kantoor kom je er niet eens in zonder pasje.
Gaat het nu nog over dat voorbeeld, hoe jullie allemaal helemaal geen trek hebben in je vriend op je werk en hoe dat niet kán (gevoelsmatig of letterlijk)?
Geen van jullie heeft denk ik dat gevoel tekort te komen, in aandacht+communicatie van jullie vent.
Good for you!
[...]
Helemaal mee eens.
Bij ons op kantoor kom je er niet eens in zonder pasje.
Gaat het nu nog over dat voorbeeld, hoe jullie allemaal helemaal geen trek hebben in je vriend op je werk en hoe dat niet kán (gevoelsmatig of letterlijk)?
Geen van jullie heeft denk ik dat gevoel tekort te komen, in aandacht+communicatie van jullie vent.
Good for you!
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 3 augustus 2015 14:25
quote:misia schreef op 03 augustus 2015 @ 14:05:
hoe jullie allemaal helemaal geen trek hebben in je vriend op je werk Wat een rare conclusie. Mijn man is van harte welkom op mijn werk als hij dat wil. Alleen zou ik niet willen dat hij élke keer dat hij in de buurt is langskomt, omdat ik wel wat beters te doen heb dan hem entertainen als ik aan het werk ben. En daarnaast hóeft hij ook niet langs te komen. Ik weet ook zonder dat ik hem zie tijdens mijn werk wel dat het goed zit tussen ons. Blijkbaar heeft TO die bevestiging wel nodig. Dan zit er toch iets niet goed in je relatie, als je je vriend bijna verplicht om je op te zoeken als hij in de buurt is omdat je anders gaat twijfelen.
hoe jullie allemaal helemaal geen trek hebben in je vriend op je werk Wat een rare conclusie. Mijn man is van harte welkom op mijn werk als hij dat wil. Alleen zou ik niet willen dat hij élke keer dat hij in de buurt is langskomt, omdat ik wel wat beters te doen heb dan hem entertainen als ik aan het werk ben. En daarnaast hóeft hij ook niet langs te komen. Ik weet ook zonder dat ik hem zie tijdens mijn werk wel dat het goed zit tussen ons. Blijkbaar heeft TO die bevestiging wel nodig. Dan zit er toch iets niet goed in je relatie, als je je vriend bijna verplicht om je op te zoeken als hij in de buurt is omdat je anders gaat twijfelen.
