Relatie met kids herstelbaar?

18-10-2014 08:57 123 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik had gehoopt dat ik hier niks zou moeten schrijven, maar het gaat jammer genoeg van kwaad naar erger.



Tekst weggehaald ivm herkenbaarheid en om problemen te vermijden. Bedankt voor jullie reacties!
Heeft hij beide kinderen geslagen?
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft inderdaad beide kinderen een tik gegeven, toen ze naar buiten liepen. Zoals ik al zei, er is voorafgaandelijk echt veel gebeurd, zoals oma uitdagen door sla in heet frituurvet te gooien ed... Ik begrijp beide partijen, kids waren boos omdat ze het ogenblik dat ze bij papa waren bij oma moesten blijven omdat papa ging bijverdienen omdat die zijn huis wou houden en dat de enige oplossing was, en vader was heel erg boos omdat ze oma zo gekwetst hadden... Het gaat nog verder, maar dat ga ik hier niet allemaal schrijven.

Het was (is) een kat en muis-spelletje, waarvan ik vermoed dat moeder er achter zit, jammer genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft beide kinderen een tik gegeven? 1 tik of is partner nogal een opvliegend persoon? Als mijn vader mij op die leeftijd in een vechtscheiding een klap zou verkopen dan zou ik ook vrij weinig behoefte hebben aan contact. Niet doorbijten zou ik zeggen in dit geval. Respecteer het gevoel van de kinderen, geef aan dat er altijd ruimte is voor gesprek, maar dat hij hun wens respecteert en met rust laat. Waar twee vechten, hebben twee aandeel. Een tik verkopen is iets wat absoluut niet zomaar vergeten en vergeven is.
Hij is 16 en dik in zijn pubertijd, ik denk dat hij wel voelt dat er een spel over zijn hoofd wordt uitgespeeld waar hij geen invloed op heeft en moet zich afreageren.



Pubers die zich machteloos voelen grijpen bijna altijd naar woede en eerlijk gezegd, mijn hart bloed als ik zoiets lees. Ik denk ook dat je de situatie goed inschat en hij zal het jou hebben gestuurd omdat hij denkt dat jij dan ook gaat twijfelen aan zijn vader.



Misschien kan je hem terugsturen op zijn bericht dat zijn vader zielsveel van hem houdt en hem enorm mist, dat hij niets liever wil dan hem vasthouden maar dat het niet mag. Dat hij de woede begrijpt en dat hij die ook voelt maar dan omdat hij hem en zijn dochter zo graag wil vasthouden en dat er geen dag is dat hij ze niet verschrikkelijk mist.



Zorg dat er uit je bericht alleen maar liefde spreekt en geen verwijten en dat je zijn woede begrijpt. Geef geen oordeel maar begrip en tel de dagen af dat de jongen vrij is om zelf keuzes te maken.
laten gaan.........en vriendelijk blijven reageren. De kinderen blijven wel contact zoeken, negatief, maar ze blijven wel zoeken. Dus vriendelijk blijven reageren, nergens op in gaan en als ze oud genoeg zijn komen er vanzelf wel vragen.

Voor nu, accepteren.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat geld overmaken, met nog een laatste ik mis jullie bericht en het dan laten rusten.



Wie weet als de gemoederen gekalmeerd zijn en de kinderen ouder en minder beïnvloedbaar, dat ze contact opnemen.

En misschien ook niet en dat is heel erg maar dat moet je accepteren nu blijft alles maar oplaaien en dat is in niemands belang.
Alle reacties Link kopieren
Hij is niet opvliegend, integendeel, hij kropt heel veel op. En dan barst de bom wel eens, maar ik kan echt niet zeggen dat hij opvliegend is. Boos ja, maar meer niet. Hij zal eerder weggaan (uit de kamer) als hij boos is. Qua opvoeding is hij iets strenger dan mij, maar of dat nu zo slecht is? Ik heb zelf een dochtertje van 5 en ik kan je verzekeren dat ik niet met hem gehuwd zou zijn als hij opvliegend was.
Alle reacties Link kopieren
je kunt hier wel over blijven brainstormen,



kwestie is. Er is teveel gebeurd , het zijn kinderen! en die zijn ONGEVRAAGD in een emotionele strijd gekomen van infantiele volwassenen!



Wacht tot de kinderen de puber-en-facebook-fase voorbij zijn.... Laat ze uitrazen en laat ze met rust totdat ze oud/wijs genoeg zijn om zelf tot inzicht te komen en UIT ZICHZELF beide kanten van het verhaal aan willen horen. Als jullie je nou gedeisd houden zullen ze vanzelf zien dat mamma degene is die steeds onrust en onvrede aanwakkerd.



Het draait om DE KINDEREN, niet om mamma haar woede en beschuldigingen, niet om pappa zijn wroeging en onvrede, en het draait ook niet om wat jij vindt....
Alle reacties Link kopieren
quote:waterplant schreef op 18 oktober 2014 @ 09:09:

Misschien kan je hem terugsturen op zijn bericht dat zijn vader zielsveel van hem houdt en hem enorm mist, dat hij niets liever wil dan hem vasthouden maar dat het niet mag. Dat hij de woede begrijpt en dat hij die ook voelt maar dan omdat hij hem en zijn dochter zo graag wil vasthouden en dat er geen dag is dat hij ze niet verschrikkelijk mist.



Zorg dat er uit je bericht alleen maar liefde spreekt en geen verwijten en dat je zijn woede begrijpt. Geef geen oordeel maar begrip en tel de dagen af dat de jongen vrij is om zelf keuzes te maken.Dat heb ik gedaan. Dit heb ik hem gestuurd:

Ik ben blij voor jullie. Papa wil enkel dat jullie gelukkig zijn dus als dat zo is des te beter. Jullie zijn steeds welkom bij ons.

Heb de dag erna ook nog wat meer gestuurd, dat papa echt spijt heeft van wat er gebeurd is en zo verder, en ik heb er niks meer van gehoord, tot hij een paar weken geleden man terug iets stuurde via privé bericht.
Alle reacties Link kopieren
quote:katey1 schreef op 18 oktober 2014 @ 09:12:

Hij is niet opvliegend, integendeel, hij kropt heel veel op. En dan barst de bom wel eens, maar ik kan echt niet zeggen dat hij opvliegend is. Boos ja, maar meer niet. Hij zal eerder weggaan (uit de kamer) als hij boos is. Qua opvoeding is hij iets strenger dan mij, maar of dat nu zo slecht is? Ik heb zelf een dochtertje van 5 en ik kan je verzekeren dat ik niet met hem gehuwd zou zijn als hij opvliegend was.Altijd lekker ontspannen een man die alles opkropt. Een vent die zijn onmacht op zijn kind uit, zou voor mij niet echt een aanwinst zijn.
Alle reacties Link kopieren
Jij schrijft voor papa, niet doen. Een advies, stay out of it.
Alle reacties Link kopieren
quote:anemoon22 schreef op 18 oktober 2014 @ 09:13:

je kunt hier wel over blijven brainstormen,



kwestie is. Er is teveel gebeurd , het zijn kinderen! en die zijn ONGEVRAAGD in een emotionele strijd gekomen van infantiele volwassenen!



Wacht tot de kinderen de puber-en-facebook-fase voorbij zijn.... Laat ze uitrazen en laat ze met rust totdat ze oud/wijs genoeg zijn om zelf tot inzicht te komen en UIT ZICHZELF beide kanten van het verhaal aan willen horen. Als jullie je nou gedeisd houden zullen ze vanzelf zien dat mamma degene is die steeds onrust en onvrede aanwakkerd.



Het draait om DE KINDEREN, niet om mamma haar woede en beschuldigingen, niet om pappa zijn wroeging en onvrede, en het draait ook niet om wat jij vindt.... Weet ik anemoon22, maar als het die jongen zijn manier is om een schreeuw naar aandacht? Man zegt dat hij altijd al moeilijk had om zijn gevoelens te laten zien (zoon dan). Wat als het een soort van vraag is van zijn kant uit? Naar mijn gevoel komt het over alsof hij zegt: 'ajb help me'.
Hij heeft ze ontzettend vernederd door zijn frustratie op ze te botvieren. Je zegt een tik, alsof het niets is maar in feite heeft hij ze mishandeld. Verder eens met orleander. Laat het nu rusten.
Alle reacties Link kopieren
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 18 oktober 2014 @ 09:17:

Jij schrijft voor papa, niet doen. Een advies, stay out of it.Weet ik, maar het bericht ging ook over papa. En op dat moment had ik liever dat ik reageerde dan papa. Want een reactie verwachtte zoon natuurlijk wel.
ik zou stoppen met berichten sturen met 'papa dit' en 'papa dat'. Denk niet dat de kinderen daar een boodschap aan hebben. Stuur gewoon iets neutraals terug. Ze zoeken contact met jou....om zo blijkbaar toch een lijntje te houden.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat zijn zoon bedoelt:



hou ajb een keer op met infantiele, kinderachtige spelletje met betrekking tot loyaliteit te spelen. Het is jullie vechtscheiding, niet mijn keuze om hierin verzeild te raken, niet mijn keuze om emotioneel gechanteerd te worden, niet mijn keuze dat ik een puber ben en niet mijn keuze om een tik te krijgen.
Los van alles wat er gebeurd is. Er is meerdere malen aangegeven dat ze geen contact willen en jullie gaan door.

Wat snap je hier niet?

ZE WILLEN GEEN CONTACT!



Die foto is wellicht gestuurd om aan te geven dat ze heel gelukkig zijn zonder vader. Stop dan met doorzagen dat ze niet gelukkig zijn.

Ze zijn gelukkig en willen geen contact.



Je fb bericht vind ik trouwens ontzettend stom. Je krijgt je zin niet en gaat een gemeen bericht plaatsen? Je bewijst hiermee alleen maar hoe incapabel je bent als ouder.
Alle reacties Link kopieren
Moet ik dan contact houden met die kinderen of blijf ik ervan tussen?



Het was een tik, hij heeft ze niet bont en blauw geslaan. En ik weet dat dat ook niet kan, maar er is een verschil. Mijn man is echt geen slechte persoon en zou het ook allemaal liever anders zien, geloof mij. Hij heeft inderdaad verkeerd gereageerd op de situatie. En er is niks om het goed te praten. Dat weet hij. Maar als zoon vraagt om hen met rust te laten en dan zelf contact zoekt, spreekt hij volgens mij zichzelf tegen en zit er een reden achter. Waarom stuur je anders berichtjes naar iemand van wie je niks meer wilt weten?
Alle reacties Link kopieren
quote:sushilala schreef op 18 oktober 2014 @ 09:28:

Los van alles wat er gebeurd is. Er is meerdere malen aangegeven dat ze geen contact willen en jullie gaan door.

Wat snap je hier niet?

ZE WILLEN GEEN CONTACT!



Die foto is wellicht gestuurd om aan te geven dat ze heel gelukkig zijn zonder vader. Stop dan met doorzagen dat ze niet gelukkig zijn.

Ze zijn gelukkig en willen geen contact.



Je fb bericht vind ik trouwens ontzettend stom. Je krijgt je zin niet en gaat een gemeen bericht plaatsen? Je bewijst hiermee alleen maar hoe incapabel je bent als ouder.Heb ik een gemeen bericht geplaatst?
quote:katey1 schreef op 18 oktober 2014 @ 09:19:

[...]



Weet ik, maar het bericht ging ook over papa. En op dat moment had ik liever dat ik reageerde dan papa. Want een reactie verwachtte zoon natuurlijk wel.



Waarom??

Het was mooi geweest als papa had gereageerd: fijn schat, ik mis je en ik hou van je.



Papa kan alleen maar op een nare manier reageren? Geen wonder dat hij van ze weggehouden wordt.
Alle reacties Link kopieren
quote:sushilala schreef op 18 oktober 2014 @ 09:30:

[...]





Waarom??

Het was mooi geweest als papa had gereageerd: fijn schat, ik mis je en ik hou van je.



Papa kan alleen maar op een nare manier reageren? Geen wonder dat hij van ze weggehouden wordt.Papa kon / wou niet reageren, maar wou hen ook niet het gevoel geven dat het hem niks deed. Vandaar.
quote:anemoon22 schreef op zaterdag 18 oktober 2014 09:13 je kunt hier wel over blijven brainstormen,



kwestie is. Er is teveel gebeurd , het zijn kinderen! en die zijn ONGEVRAAGD in een emotionele strijd gekomen van infantiele volwassenen!



Wacht tot de kinderen de puber-en-facebook-fase voorbij zijn.... Laat ze uitrazen en laat ze met rust totdat ze oud/wijs genoeg zijn om zelf tot inzicht te komen en UIT ZICHZELF beide kanten van het verhaal aan willen horen. Als jullie je nou gedeisd houden zullen ze vanzelf zien dat mamma degene is die steeds onrust en onvrede aanwakkerd.



Het draait om DE KINDEREN, niet om mamma haar woede en beschuldigingen, niet om pappa zijn wroeging en onvrede, en het draait ook niet om wat jij vindt.... En ONGEVRAAGD op het www. Ik zou hels zijn als mijn stiefmoeder dit met zoveel details op internet zou gooien.
Correctie, sorry, ik kan je bericht in een alinea niet heel goed lezen. Wie plaatst nou waar een bericht? Het kind bij de vader? Ik las het anders.

Ik zal mijn berichten aanpassen.

Niet reageren in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat zoon inderdaad veel vragen heeft. Misschien dat je daar een opening kunt creëren. 'Jullie zijn steeds welkom bij ons' is te vaag. Ik ga al niet spontaan langs bij vrienden die dat zeggen, laat staan mensen waar ik ruzie mee heb.



Ik zou voorstellen om een keer te praten. Zoon mag kiezen waar. Bij jullie thuis of in een cafe. Dat hij dan alles mag vragen en vertellen waar hij boos over is en dat zijn vader niet boos op hem zal worden.



Speel in dat bericht vast in op concrete dingen. Dat zoon zich afvraagt waar dat geld is. Je kan alvast vertellen dat zijn vader kan bewijzen dat het geld er nog steeds is. Op een rekening op zijn naam. Dat hij de papieren mee zal nemen naar het gesprek.



Zoon heeft al teveel leugens gehoord. Zorg dat hij zelf zijn gedachten kan vormen hierover.



En verwacht niet teveel maar zie het als een zaadje dat je plant voor eventueel later contact.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven