Relatie met kids herstelbaar?

18-10-2014 08:57 123 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik had gehoopt dat ik hier niks zou moeten schrijven, maar het gaat jammer genoeg van kwaad naar erger.



Tekst weggehaald ivm herkenbaarheid en om problemen te vermijden. Bedankt voor jullie reacties!
Helaas kunnen ex partners behoorlijk wraakzuchtig zijn en de kinderen zijn dan een dankbaar object.



TO er valt weinig te doen behalve dat je man moet wachten tot de dag dat de kinderen zelf gaan nadenken en vragen gaan stellen. Ongetwijfeld doen ze dat al, maar kunnen ze dat niet omdat ze nog bij hun moeder wonen.



Bij Dr. Phil werd het al mooi gezegd toen het ging om exen die hun kinderen opzetten tegen hun ex partner.



Het is fruit van de vergiftigde boom en het werkt tegen je. Op een gegeven moment als de kinderen volwassen zijn en hun eigen gezin hebben dan keren zij zich tegen jou omdat jij het verkeerde voorbeeld gaf.



Dus TO er is hoop en die tik daar komen kinderen wel overheen. Niet dat hun moeder en haar man hun stelselmatig geestelijk mishandelen (want dat is het).
quote:Crazyinlovee schreef op zaterdag 18 oktober 2014 11:37 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="WellieB in "Relatie met kids herstelbaar?"" class="messagelink">WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 11:16</a>:</b>

Nou, zo'n tik was het vast niet vermoed ik.</div></blockquote>

Nooit een vechtscheiding meegemaakt blijkbaar?

Exen kunnen heel erg ver gaan en hun kinderen brainwashen wat betreft de andere ex.



Zwaar voor je man, deze situatie.

Helaas kan jij er niet veel in betekenen. Alleen achter hem staan en hem zoveel mogelijk troosten..



Man kan er ook niet veel aan veranderen helaas...

Afwachten en hopen dat zijn kinderen het anders gaan zien en voelen ooit.

Hebben zijn kinderen helemaal geen contact met andere familie van vaders kant? Nee, wel gescheiden maar goddank geen vechtscheiding. Dat dat niveau hebben we ons allebei niet verlaagd. Omdat we hersenen hebben en de kinderen op de eerste plaats hebben staan, en omdat nieuwe partens hun plek kennen.
Alle reacties Link kopieren
quote:vittello schreef op 18 oktober 2014 @ 11:37:

[...]



Zo dan, wat ben jij zuur!

Natuurlijk is het ook haar zaak!

Haar man heeft er last van dus ook zijn liefhebbende partner. Als je getrouwd bent steun je elkaar. Ik lees een verschrikkelijke ex die alles gedaan heeft om haar man uit te knijpen.

Ik vind het logisch als mijn partner ergens kapot aan gaat dat ik probeer te helpen. Dat is liefde.

Daarnaast lees ik het gaat alleen maar om e kids. Ook gelul. Alsof iedereen zich altijd compleet weg moet cijferen voor de kids.....



Kop op TO blijf je man steunen en doe iets met de goede tips.... Blijf vriendelijke berichtjes sturen



Sory, dit is apekool!



Als je partner problemen op het werk heeft ga jij toch niet praten met baas en collega's?



Papa en mama hebben beide keuzes gemaakt weetjewel. Kinderen hebben geen keuze of aandeel gehhad, die konden alleen de situatie slikken zoals die kwam. Alleen daarom al moet je wel degelijk die kids ontzien in de problematiek, en ja, dat b etekent als volwassene die keuze heeft gemaakt inderdaad dat je je weg moet cijferen voor je kids. De volwassenen zijn de daders in een scheiding he, de kinderen zijn louter het slachtoffer zonder aandeel. Daarom moet je ze beschermen tegen de gevolgen van een ruzie tussen papa en mama. Dat betekent vaak in de praktijk jezelf wegcijferen.
@netniet, Jeugdzorg kan hier weinig in betekenen als de kinderen aangeven dit niet te willen. Ook zij kunnen de kinderen niet dwingen om met hun vader te praten. En dat is maar goed ook. Deze kinderen dwingen kan het ook vele malen erger maken. Door de berichten die (iig) zoon stuurt staat er een deur op een kier. Het enige wat de man van TO kan doen is dit aan blijven geven en zeggen dat ze de deur altijd verder open mogen maken. Ook als dit alleen is om een keer heel boos te zijn en hun frustraties te uiten.
Zief, je reageert zelf ook niet bepaald objectief. En aangezien we hier alleen het verhaal van nota bene de nieuwe vrouw van vader horen en er vanalles aan de hand is, denk ik sterk dat we met een opgepoetst verhaal te maken hebben.



Waar 2 vechten hebben 2 schuld uiteraard. Maar feit is dat hij de kinderen gemept heeft. En dat zou voor de exvrouw ook zomaar eens een druppel kunnen zijn hè. Dat is niet normaal hoor, je kinderen slaan.

Feit is ook dat hij onhandig met dat geld gefaan heeft, vast niet uit verkeerde bedoelingen, maar dat komt natuurlijk wel zo over, tesamen met.



Komop zeg, zelfs de rechtbank en politie zijn al betrokken. Ik kan me er zo boos om maken ouders die op deze manier scheiden en hun kinderen meetrekken in hun oncappabele gedrag. Echt bah.
Alle reacties Link kopieren
quote:Crazyinlovee schreef op 18 oktober 2014 @ 11:37:

[...]



Nooit een vechtscheiding meegemaakt blijkbaar?

Exen kunnen heel erg ver gaan en hun kinderen brainwashen wat betreft de andere ex.



Zwaar voor je man, deze situatie.

Helaas kan jij er niet veel in betekenen. Alleen achter hem staan en hem zoveel mogelijk troosten..



Man kan er ook niet veel aan veranderen helaas...

Afwachten en hopen dat zijn kinderen het anders gaan zien en voelen ooit.

Hebben zijn kinderen helemaal geen contact met andere familie van vaders kant?Toch wel, dochter heeft nog contact met een nicht van man, die haar meter is. Ook nog niet zo lang, een klein jaar dacht ik. Die vrouw heeft het er ook heel moeilijk mee, voelt aan alsof ze tussen 2 vuren zit. Maar ze wil er zijn voor haar (zijn dochter) en daar zijn wij alleen maar blij mee. We bemoeien er ons verder ook niet mee.
quote:LadyZiva schreef op 18 oktober 2014 @ 11:31:

[...]





En wat als het idd gewoon een tik was? Wat als moeder idd al het spaargeld erdoorheen had gedraaid en simpel had geroepen 'vader heeft het opgemaakt'? Nu kan hij aantonen dat het nog op een rekening staat op de naam van zijn kinderen. Wat als moeder idd de politie belt zo snel ze haar ex ziet om aangifte te doen van stalking? Wat als de kinderen zelf een bericht sturen naar TO?



Echt de aannames en veroordelingen hier liegen er niet om. In plaats van constructief mee te denken wordt de vader uitgemaakt voor mishandelaar, geen ruggengraat hebbend, fout en weet ik wat. Vanuit mijn werk genoeg situaties gezien waarin de moeder heel bewust de kinderen tegen ex uitspeelde, hartverscheurend! En hier wordt direct met de beschuldigende vinger naar de vader gewezen. Door dit soort topics en met name die flut reacties snap ik de frustraties van een mannelijke forummer hier steeds beter. Je zult maar beschuldigd worden van dingen die niet waar zijn. Je zult je eigen kinderen maar niet mogen zien omdat iemand leugens over je verteld. Je zult als kind maar zo door een moeder gemanipuleerd worden dat je slecht over je vader denkt, terwijl 90% misschien niet eens waar is. In dat laatste gevoel is moeder wat mij betreft een kindermishandelaar. En nee, ik zeg niet dat het zo is, maar het zou wel de andere kant van de medaille kunnen zijn. En niemand van ons weet dat. Maar veroordelen zo lekker en makkelijk



Tuurlijk zijn het aannames, zo ook jouw schrijfsel. We weten slechts het verhaal van TO en zij schrijft het vanuit haar gezichtspunt. Ongetwijfeld is ook haar schrijven gekleurd, zij ziet alleen het aandeel van haar man voor wie zij het opneemt.



Dat vind ik noemenswaardig. Neemt niet weg dat wij geen andere kant van het verhaal kennen en dan krijg je uiteenlopende meningen. De een bekijkt het van de ene kant, de ander van de andere kant.
En feit is ook dat hij zijn vrouw de berichtjes laat versturen naar ZIJN kinderen die het potdomme hartsikke moeilijk hebben.



Ik durf het zo te zeggen: dan ben je een slappe zak!



Ik zit me hier gewoon boos te maken om zulke ouders en hun aanhangels.
Ook eens met ladyziva.

Ik zou hem vragen soms een berichtje te sturen als reactie (wat ook al is gezegd vind ik ook: ze weten niet betr. dan negatieve aandacht te vragen, maar vragen wel aandacht) maar dat is boor vader, niet voor jou.

Wat een lastige situatie zeg.



En om het drama rond de tik iets te verminderen: ik heb me als negenjarige een keer zo misdragen (ook echt) dat de nieuwe vriendin van vader mij een duw gaf en gelijk daarna in huilen uitbarstte. Ik heb eruit gehaald wat eruit te halen viel (dramatisch huilen, volgende keer net doen of ik doodsbang was, kadootje gekregen, vriendin door vader weggestuurd etc).



Mijn moeder, niet aan mijn vaders kant (integendeel) dwong me het hele verhaal te vertellen en zei dat ze zich doodschaamde voor mijn ge-etter en dat ze echt geen medelijden met me had (dat gedrag durfde ik ook nergens anders te vertonen, alleen daar). Kom op, je kent je eigen kind toch? Ze weten als ze geen gedragsprobleem hebben, dondersgoed dat ze zelf te ver zijn gegaan.
quote:WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 11:46:

[...]





Nee, wel gescheiden maar goddank geen vechtscheiding. Dat dat niveau hebben we ons allebei niet verlaagd. Omdat we hersenen hebben en de kinderen op de eerste plaats hebben staan, en omdat nieuwe partens hun plek kennen.

ik persoonlijk ook niet

Wel van dichtbij een vechtscheiding zien gebeuren.

vreselijk!

Gisteren nog met mijn zoon over gehad(hij heeft nog contact met de oudste broer) zo bizar omdat ze vroeger elkaar wel goed genoeg vonden(de ouders bedoel ik) en alles met zn vieren deden.



2kinderen zo erg de dupe dat ze allebei ergens anders wonen, de een bij een oma van vaders kant en de ander bij oma van moeders kant.

Zelfs beschuldiging van sexueel misbruik is hierbij gebruikt..

en dan ga je twijfelen als buitenstaander he. Stel dat het wel waar is?

De rechter wist zich geen raad en heeft dus de kinderen allebei uit huis geplaatst!

Ouders pikten dit niet dus ene bij familie van vaders kant en andere bij familie van moeders kant.

Kinderen zijn getekend voor het leven. Zoon die bij vaders kant woont zegt letterlijk dat hij zijn moeder haat. Zoon aan de andere kant zegt dit over zijn vader.
quote:katey1 schreef op 18 oktober 2014 @ 11:55:

[...]





Toch wel, dochter heeft nog contact met een nicht van man, die haar meter is. Ook nog niet zo lang, een klein jaar dacht ik. Die vrouw heeft het er ook heel moeilijk mee, voelt aan alsof ze tussen 2 vuren zit. Maar ze wil er zijn voor haar (zijn dochter) en daar zijn wij alleen maar blij mee. We bemoeien er ons verder ook niet mee.oh dat is wel een klein lichtpuntje...gelukkig!
Tuurlijk zijn mijn schrijfsels net zo goed aannames, vandaar dat ik ook vooral vragen neerzet. Neemt niet weg dat ik de blinde veroordelingen hier heel triest vind. En dat er van een tik 'gemept' wordt gemaakt kan ook maar even makkelijk. Dat maakt het per direct een stuk zwaarder/groter/belastender. Wat levert het oordelen op? Waarom niet constructief meedenken?

Maar goed, ik blijf nu weg uit dit topic. TO ik hoop dat je iets kunt met de adviezen die zijn gegeven en ik hoop dat uiteindelijk alles voor iedereen goed komt, wat goed dan ook is.
Alle reacties Link kopieren
quote:katey1 schreef op 18 oktober 2014 @ 08:57:

Ik had gehoopt dat ik hier niks zou moeten schrijven, maar het gaat jammer genoeg van kwaad naar erger.



Mijn man is 4 jaar geleden gescheiden van zijn vrouw, zij hebben samen 2 kids (zoon van 16 en dochter van 14). De scheiding is heel lelijk verlopen. Vrouw had gezegd dat zij de kinderen bij zich wou en dat hij hen alleen nog in het weekend te zien kreeg, en ze wou ook alimentatie voor hen. Vrouw had toen al een vriend (reden waarom ze gescheiden zijn) die ook een groot aandeel had in de lelijke scheiding. Er is heel veel gebeurd (ruzie, kinderen die opgestookt werden, politie die eraan te pas kwam) en op een gegeven moment werd het zover gedreven dat mijn man ontplofte en zijn kinderen een tik gegeven heeft.



Hier begrijp ik werkelijk NIKS van! waarom zijn kinderen? Dan had hij toch zijn ex moeten slaan of vriend van ex?



Ik weet dat dat niet kan, hij weet en beseft dat ook, had dat ervoor ook nooit gedaan en heeft er enorm veel spijt van. Het had nooit mogen gebeuren, maar er spelen nog veel omstandigheden die voordien gebeurd zijn mee. Nogmaals, het is niet goed te praten.



en toch doe je dat



Sindsdien ziet mijn man zijn kinderen niet meer. Dat is nu dik 3 jaar geloof ik. Alle pogingen die man ondernam om zijn kinderen te zien, werden onmiddellijk afgewimpeld door zijn ex met de mededeling dat ze hem niet willen zien.



misschien respecteren?



Hij heeft hen zijn excuses aangeboden via Facebook (privé natuurlijk), omdat dat de enige manier is waarvan hij weet dat het gelezen wordt. Brieven worden ongeopend terug gestuurd. Hij stuurde hen heel af en toe eens iets om te vragen hoe het met hen ging (waar hij nooit antwoord op kreeg), of om hen een prettige vakantie te wensen of een gelukkige verjaardag. Als hij in hun buurt komt of zelfs gewoon maar naar hen wuift als hij hen toevallig tegen komt, wordt onmiddellijk de politie verwittigd en wordt er een klacht neergelegd van stalking.



Door Wie en Waarom? Zeggen ze thuis "mamma, pappa zwaaide naar ons, leuk hè" of voelen kinderen zich bedreigd?





Hij kreeg een paar maanden terug een brief van beide, dat hij hen met rust moest laten en geen dingen meer mocht sturen.





Onder invloed van ex? wellicht gebrainstormd, tja wat doe je daaraan?



Hij was er echt niet goed van, maar hij respecteerde hun beslissing. Een week nadat wij gehuwd waren, kregen zowel man als ik van de oudste (ik ken die kids maar van toen ze heel kleintjes waren, ik denk dat de oudste max. een jaar of 7 was, daarna heb ik ze niet meer gezien) een berichtje met foto waarin stond: kijk eens hoe gelukkig we zijn zonder hém (op zijn vader dan). Onlangs terug een gemeen privé bericht op fb naar zijn vader, dat hij een dief was enz enz, omdat hij spaargeld van hen op een andere rekening gezet had (man zag dat ex er nog aan kon en vertrouwde het niet, heeft het daarom op een andere rekening - op hun naam (!) - gezet), waarvan zij uitgingen dat vader hun geld zelf gebruikt had. De enige manier dat zij dit kunnen weten is via hun moeder.





ja, hoogst waarschijnlijk, maar je man kan toch een afschriftje van hun spaarrekening mailen. Anders zet je dat groot op FB



Nu staat er openbaar een berichtje op fb dat zijn vader een smeerlap is, dat het niet waar is als hij zegt dat hij zijn kids mist (ik woon bij hem, ik zie hoe kapot hij ervan is) en dat hij hun geld gestolen heeft. Hij staat met zijn rug tegen de muur. Hij wilt zo graag terug contact met zijn kinderen, maar hij weet niet hoe. Als ik die berichtjes van die jongen zie, dan zie ik dat hij heel erg boos is op zijn vader,



logisch als mamma zich afzet en pappa je slaat. Ik vind het in-en-in-triest



maar tussen de regels door heb ik echt de indruk dat die jongen zijn vader heel erg mist, maar omwille van zijn moeder niks durft ondernemen.





Die jongen mist absoluut zijn vader alleen kan hij er niks mee, heeft nog helemaal zijn eigen mening kunnen vormen.

Logisch met partijen die zich tegenspreken. Dat kan ex-vrouw haar schuld zijn, maar dat maakt de positie waarin kind zit niet anders. Wellicht weet hij niet wat hij geloven moet en wilt hij ook nog niet voor een keuze staan.





Ik denk dat, mocht je die 2 (vader en zoon) in een kamer apart zetten zonder dat iemand hen ziet, zoon heel erg boos op vader zou reageren, zou roepen, hem misschien wel slaan, maar daarna echt zou huilen omdat hij zijn vader al zolang mist.



Dat kan absoluut waar zijn, maar het vertrouwen is beschadigd.

. Pas als zoon op zichzelf is, is de situatie geschikt om weer vertrouwen te krijgen in zijn vader, zolang hij bij zijn moeder woont zal dat alleen maar stress geven. En daarna volgt een proces om zijn moeder weer te vertrouwen...heerlijk hè zulke ouders.





Zie ik dat nu echt verkeerd? Waarom stuurt die jongen naar mij een berichtje om te zeggen dat hij gelukkig is zonder zijn vader? Wat heb ik ermee te maken?



Hij vind het niet leuk dat jij vertrouwen hebt in iemand die hem geslagen heeft



Hij raakt er zijn vader niet extra mee hoor, dat bericht deed sowieso al pijn.



Misschien was het zoon zijn streven ook niet om hem extra te raken,hij is gewoonweg boos om het feit dat zijn ouders er een puinhoop van hebben gemaakt.



Haat hij echt zijn vader en wilt hij er echt niks meer mee te maken hebben? Of moet vader toch eens doorbijten en proberen om zijn zoon en dochter via bemiddeling te spreken? Wat denken jullie?



ja, schakel een mediator in. Maar jij handelt vanuit bril van je man, dus die mediator kan jij niet zijn.
quote:WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 11:56:

En feit is ook dat hij zijn vrouw de berichtjes laat versturen naar ZIJN kinderen die het potdomme hartsikke moeilijk hebben.



Ik durf het zo te zeggen: dan ben je een slappe zak!



Ik zit me hier gewoon boos te maken om zulke ouders en hun aanhangels.



Wellie, je gaat volledig voorbij aan het feit dat zoon TO zelf benaderd heeft. En zoals ik het lees meerdere keren. Natuurlijk mag zij reageren. Het is alleen onhandig dat ze uit naam van de vader schrijft. Dat zou ze mijn inziens niet moeten doen. Ze kan wel uit eigen naam reageren, niet reageren is in mijn optiek geen optie.

En nu ben ik echt weg.
Alle reacties Link kopieren
quote:WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 11:56:

En feit is ook dat hij zijn vrouw de berichtjes laat versturen naar ZIJN kinderen die het potdomme hartsikke moeilijk hebben.



Ik durf het zo te zeggen: dan ben je een slappe zak!



Ik zit me hier gewoon boos te maken om zulke ouders en hun aanhangels.



Mee eens. Teveel van dit soort voorbeelden in mijn omgeving gezien en zelf ook wel eens meegemaakt dat de vriendin van mijn vader, ik was begin 20, contact met mij opnam.



De ouders hebben er gewoon een puinhoop van gemaakt en de kinderen kunnen het opruimen.
quote:LadyZiva schreef op 18 oktober 2014 @ 10:58:

Ik vind het triest hoe verwijtend en negatief sommige mensen reageren. In mijn ogen zelfs ernstig overtrokken. Het lijkt wel alsof sommigen hun eigen issues op TO botvieren, bah.



TO, wat een k**situatie. Een situatie met alleen maar verliezers. Jouw rol hierin is steunend te zijn aan je man. Zoon blijft contact zoeken, dat is fijn, ook al is het verwijtend en negatief, hij doet het wel. De tips over liefdevol reageren en zijn boosheid erkennen en dat die er mag zijn vind ik heel goed.

Ik zou wel blijven reageren (in ieder geval de vader dan) en blijven aangeven dat hij er altijd voor open staat om naar hem te luisteren. Heel veel succes Helemaal mee eens...het lijkt inderdaad wel of sommigen hun eigen frustraties botvieren op To.
Neehoor Zief, TO schrijft dat vader 'niet wilde en niet kon' reageren. En voorts dat TO het beter vond dat zij zou reageren ipv hem.



Bah!
quote:LadyZiva schreef op 18 oktober 2014 @ 12:08:

[...]





Wellie, je gaat volledig voorbij aan het feit dat zoon TO zelf benaderd heeft. En zoals ik het lees meerdere keren. Natuurlijk mag zij reageren. Het is alleen onhandig dat ze uit naam van de vader schrijft. Dat zou ze mijn inziens niet moeten doen. Ze kan wel uit eigen naam reageren, niet reageren is in mijn optiek geen optie.



En nu ben ik echt weg.

eens!

In het vervolg bij jouzelf houden als zoon van man je een berichtje stuurt.

Geen bericht terug, of vader hierop laten reageren werkt dan helemaal als een rode lap op een stier...



Maargoed zoon heeft zoveel woede, die woede blijft heus nog wel na een weloverwogen reactie van TO. Niet van uitgaan dat zoon dan wel openstaat voor een gesprekje. Helaas.
quote:WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 12:10:

Neehoor Zief, TO schrijft dat vader 'niet wilde en niet kon' reageren. En voorts dat TO het beter vond dat zij zou reageren ipv hem.



Bah!Nee hoor, TO geeft aan dat het bericht aan haar gestuurd was en in haar post van 9.19 uur geeft ze aan dat ZIJ ervoor koos om te reageren. En dat is haar goed recht als een bericht aan haar gericht is. Lees zoals je het wil lezen (doe ik waarschijnlijk ook hoor) maar persoonlijk vind ik jouw reacties erg overtrokken, jammer.
Ik lees idd andere dingen maar ben er niet op uit om

mijn gelijk te halen dus ga er verder maar niet op in.



Als nieuwe partner heb je gewoon geen rol. Bedeel je die ook niet toe.
Alle reacties Link kopieren
quote:katey1 schreef op 18 oktober 2014 @ 09:19:

[...]



Weet ik, maar het bericht ging ook over papa. En op dat moment had ik liever dat ik reageerde dan papa. Want een reactie verwachtte zoon natuurlijk wel.





In OP stast dat beiden een bericht kregen en hier zegt TO dat zij zelf wilde reageren. Waarom weten we niet.

Later zegt TO dat vader niet wilde of kon reageren.





Maw, vader en to maken het er zelf naar.
Alle reacties Link kopieren
Ik sanp niet dat jij getrouwd bent met een man met zoveel ellende... Ben je zijn redder ofzo? Moest hij niet nog het huwelijk verwerken en even alleen zijn?



Ik snap dat nooit, hupt van de ene relatie in de andere..
Alle reacties Link kopieren
quote:Louise70 schreef op 18 oktober 2014 @ 12:28:

Ik sanp niet dat jij getrouwd bent met een man met zoveel ellende... Ben je zijn redder ofzo? Moest hij niet nog het huwelijk verwerken en even alleen zijn?



Ik snap dat nooit, hupt van de ene relatie in de andere..Er zat 2 jaar tussen hoor. En het is eigenlijk pas sinds dat wij een relatie hebben, dat zoon beginnen sturen is.
quote:WellieB schreef op 18 oktober 2014 @ 12:25:

Ik lees idd andere dingen maar ben er niet op uit om

mijn gelijk te halen dus ga er verder maar niet op in.



Als nieuwe partner heb je gewoon geen rol. Bedeel je die ook niet toe.

Nou gelukkig bepalen de nieuwe partners dat zelf wel, daar hebben ze geen gefrustreerde exen voor nodig die ze de les proberen te lezen.

Stel je niet zo aan.
quote:Louise70 schreef op 18 oktober 2014 @ 12:28:

Ik sanp niet dat jij getrouwd bent met een man met zoveel ellende... Ben je zijn redder ofzo? Moest hij niet nog het huwelijk verwerken en even alleen zijn?



Ik snap dat nooit, hupt van de ene relatie in de andere..



Naja zeg, wat een bekrompen reactie. Misschien iets te maken met liefde en je leven na de scheiding weer herpakken..?





To, ik begrijp dat dit voor jou ook moeilijk is. Je ziet het verdriet van jouw man en aan de andere kant 2 kinderen die de dupe zijn los van het feit wat hun moeder wel of niet zou doen.

Als zoon jou een pb stuurt zou ik ook terug reageren maar niet op de laag van de inhoud gaan zitten. Daarvoor zou ik hem verwijzen naar zijn vader, maar je kunt hem wel laten weten dat hij altijd meer dan welkom is.



Mijn vriend heeft op dit moment ook geen contact met zijn kinderen en ik zie hoeveel pijn hij hiervan heeft. Vriend stuurt wel af en toe een bericht, belt ze soms op of stuurt een kaartje. Ik stimuleer hem daar ook in en hij praat uiteraard over zijn gevoel hierin. Zelf doe ik geen uitspraken over hoe ik kijk op bepaalde zaken Want hoe bot het klinkt misschien het zijn zijn kinderen, ik kan mij hier niet mee bemoeien. Ik kan alleen maar hopen dat het goed komt. Vind het voor zowel vriend als voor zijn kinderen vreselijk dus ik begrijp jouw gevoel.

Stap uit de frustratie en boosheid. Wat heeft zo'n kapper eraan dat aan jou te vertellen. Volgende keer zeg je gewoon sorry ik hoef dit niet te horen. Op deze manier wordt anders keer op keer de frustratie aangewakkerd en dan kunnen jullie beiden niet objectief naar de situatie kijken en juist dat gaat zeker ten koste van de kinderen en dat heeft niets te maken met wiens schuld het is.

Sterkte hoop dat het goed komt!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven