Relatie met moeder.

28-05-2015 19:11 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik loop al een tijdje rond met het volgende en leg het graag aan jullie voor: zelf weet ik niet goed wat te doen.

Mijn moeder heeft de neiging om alle problemen en frustraties waar ze tegenaan loopt op te kroppen en een keer in de 2 weken haar hart volledig te luchten bij mij, aan de telefoon. Ze zegt zelf dat ik de enige ben waarbij ze al haar emoties etc. kan uiten. Deze gesprekken maken me moe en gefrustreerd, ook om de reden dat bijna elke vorm van hulp of oplossingen die ik voor haar verzin afwijst. "Nee, je weet toch, ik zet altijd door en doe alles zelf, ik ben een vechter."

Ook haar neiging om in de slachtofferrol te kruipen ergert me. Toch vind ik het heel moeilijk om eerlijk tegen haar te zeggen wat het met me doet: wil haar niet kwetsen en heb natuurlijk al veel meegemaakt met mijn moeder.

Wat zouden jullie hiermee doen? Ik heb het verhaal zo kort mogelijk gehouden, evt toelichtingen kan ik doen nav jullie reakties.
Mijn ervaring is ook dat oudere mensen steeds egocentrischer worden. Alleen maar bezig met zichzelf en HUN behoeftes.



Probeer toch iets meer emotionele afstand te bewaren.



Mijn hoogtepunt was toen ik in scheiding lag, financiële problemen had door ex, een baby had, een zware management baan en de afwikkeling vd nalatenschap van mijn half jaar daarvoor overleden vader.



Ik was er daarnaast zo'n beetje fulltime voor mijn moeder als emotionele praatpaal maar ook voor de zaken die allemaal administratief en financieel geregeld moesten worden.



Ik dreigde door mijn hoeven te gaan onder alle druk en vertelde haar in de auto: mam ik merk dat ik psychisch zelf onderuit aan het gaan ben. Ik moet even een stapje terug. Ik heb alles geregeld wat op korte termijn geregeld moest zijn. Ik ben even offline.



Zegt ze: en wat moet ik dan nu als jij het allemaal niet meer gaat doen? Met dit en dat en zus en zo.



Ik dacht toen echt ik ga gewoon heel hard gillen. In plaats van ach jee meid kijk je wel een beetje uit met jezelf was haar primaire reactie puur op haar zelf gericht.



En toe dacht ik: als ik niet voor mezelf zorg doet niemand het.
Troelaaaaatje heb je je ook geuit richting haar??
Alle reacties Link kopieren
Ik kom later terug om te reageren, vind het best moeilijk om alles goed te verwoorden.
quote:Luxaflex schreef op 28 mei 2015 @ 20:33:

Troelaaaaatje heb je je ook geuit richting haar??

Ja, ik heb het geuit. Meermaals. Op diverse manieren.

Ik denk dat de essentie uiteindelijk is aangekomen. Echter de ware impact begrijpt ze niet. En dat neem ik haar niet kwalijk daar ik immers niet concreet bij een belletje zeg dat ik geen zin heb in het gesprek.



Er is ergens iets "geknakt" bij mij. En daar waar ik haar vroeger op een voetstuk plaatste en vader alle schuld in zijn schoenen schoof, daar zie ik nu heel duidelijk welk aandeel zij zelf heeft. En ik ben er klaar mee om daar continue energie in te stoppen. Dat gaat met ups en downs, want soms ben ik bikkelhard en soms ben ik emotioneel.



Nou ja.......er leeft veel onderhuidse spanning en frustratie zeg maar.
Heftig Troelaaaaaa. Was er maar manier om het patroon en de pijn op te lossen he.



Ik hoop in ieder geval dat ik zelf nooit zo word richting mijn zoon. Alhoewel, dit soort situaties bestaan volgens mij vaker tussen moeder - dochter.



Sterkte allemaal en kom op voor jezelf, ongeacht de daaruit volgende consequenties. Realiseer je dat jij niet degene bent die de ruzie veroorzaakt maar dat dit de keuze is van de ander.
Alle reacties Link kopieren
quote:Luxaflex schreef op 28 mei 2015 @ 20:31:

Mijn ervaring is ook dat oudere mensen steeds egocentrischer worden. Alleen maar bezig met zichzelf en HUN behoeftes.



Probeer toch iets meer emotionele afstand te bewaren.



My thoughts exactly. Hier ook een moeder die errug op zichzelf gericht is, en de rollen zijn 180 graden gedraaid.

Ik heb het inmiddels een beetje geaccepteerd, en bel voor mijn issues liever met iemand anders.

Ik loop de poten uit mijn lijf voor haar en nog, kan ze het niet laten zichzelf regelmatig in de slachtofferrol om te rollen.

Zeker sinds ze gestopt is met werken is haar wereldje erg klein geworden vind ik.

Ook al spreek ik haar er weleens op aan, er verandert weinig. TO probeer dus wat afstand te bewaren, de gevoelens die je hebt zijn voor veel dochters (en zoons) denk ik erg herkenbaar.
The best is yet to come
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie reakties allemaal, ik ga er even rustig over nadenken. Fijn om herkenning te vinden hier.
quote:cochise schreef op 28 mei 2015 @ 20:36:

Ik kom later terug om te reageren, vind het best moeilijk om alles goed te verwoorden.Dat is het ook. Weet dat jij geen kant en klare oplossing of uitleg hoeft te hebben.
waarom denk jij dat je het voor haar op moet lossen?
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 28 mei 2015 @ 20:56:

waarom denk jij dat je het voor haar op moet lossen?Omdat ze huilend aan de telefoon zegt dat ze het allemaal niet meer aankan, en ik haar daadwerkelijk wil helpen met praktische zaken. Maar dat hoeft dan weer niet want ze kan het allemaal zelf, Meds.
quote:cochise schreef op 28 mei 2015 @ 20:58:

[...]





Omdat ze huilend aan de telefoon zegt dat ze het allemaal niet meer aankan, en ik haar daadwerkelijk wil helpen met praktische zaken. Maar dat hoeft dan weer niet want ze kan het allemaal zelf, Meds.Dus ze huilt, zegt dat ze het niet aankan en zegt dan dat ze het zelf oplost. Zie? Ze vraagt dus niet om hulp. Ze wil even stoom afblazen.
Misschien kan ze voortaan jou bellen meds :p
quote:Luxaflex schreef op 28 mei 2015 @ 21:06:

Misschien kan ze voortaan jou bellen meds :pgeen probleem, ondertussen doe ik wat ik moet doen. Ik zeg af en toe "ach en oh jee en wat erg". Alle moeders zijn hetzelfde
Alle reacties Link kopieren
Zo simpel is het ook Meds. Het is alleen moeilijk om je moeder zo verdrietig te horen, dat triggert tot hulp bieden en ja, dat doe ik zelf.
Worden wij ook zo later?
Alle reacties Link kopieren
quote:Luxaflex schreef op 28 mei 2015 @ 21:19:

Worden wij ook zo later? Hoe ouder hoe "scherper" de karaktertrekken schijnt. Dus ja?!
quote:cochise schreef op 28 mei 2015 @ 21:22:

[...]





Hoe ouder hoe "scherper" de karaktertrekken schijnt. Dus ja?! Misschien moeten we alvast gaan oefenen. Op onze moeders!! gewoon zo'n klaagzang afsteken dat ze er een half uur niet tussenkomt. Dan zeggen: zo dat lucht op en ophangen.
Alle reacties Link kopieren
Ghehehe Luxaflex.
quote:cochise schreef op 28 mei 2015 @ 21:19:

Zo simpel is het ook Meds. Het is alleen moeilijk om je moeder zo verdrietig te horen, dat triggert tot hulp bieden en ja, dat doe ik zelf.maar het is de vraag of zij het net zo ervaart als jij, want blijkbaar gaat ze gewoon door met haar leven en is dit een soort van ritueel geworden
jij bent niet verantwoordelijk voor haar geluk!
Alle reacties Link kopieren
Ik ga het vlg keer zo proberen zoals is voorgesteld hier, zo van Oh wat naar en rot etc. Kijken hoe dat bevalt. Meds, ik voel me wel verantwoordelijk voor haar geluk, dat is niet goed maar een patroon van jaren.
quote:cochise schreef op 28 mei 2015 @ 21:36:

Ik ga het vlg keer zo proberen zoals is voorgesteld hier, zo van Oh wat naar en rot etc. Kijken hoe dat bevalt. Meds, ik voel me wel verantwoordelijk voor haar geluk, dat is niet goed maar een patroon van jaren.Is niet goed coch, je bent nooit verantwoordelijk voor een ander's geluk. Alleen voor je eigen geluk.
je moeder is een grote meid
Alle reacties Link kopieren
Ja, daar heb je gelijk in: ik knoop dat even heel goed in m'n oren.
Alle reacties Link kopieren
Altijd weer interessant te lezen wat forummers voor moeder hebben.

Ik herken het niet. Lijkt me best eens wat anders zo'n moeder die haar hart lucht. Een soort stoomafblaasklep. Toch wel een compliment dat ze je zo vertrouwt. En ook fijn dat ze zichzelf een taaie vindt. Ik zou die functie blijven vervullen, dan kan zij kennelijk haar problemen goed aan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven