Relatieproblemen

26-05-2016 22:40 25 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve iedereen. Ik zit de laatste tijd met een probleem wat eigenlijk steeds erger wordt. En ik heb het idee dat hoe langer het duurt voordat het eventueel opgelost wordt, hoe minder goed het op te lossen valt. If that makes sense.



Ik hoop echt dat er hier iemand is die mij kan helpen. Of je nu wel of niet in dezelfde situatie heeft gezeten, de mening van iemand anders kan naar mijn mening wonderen verrichten.



Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie. Zoals jullie misschien al begrepen hebben gaat het de laatste tijd niet zo goed. Dit heeft verschillende factoren. We hebben geen ruzie of zo. Dit is absoluut het probleem niet. We zijn gewoon heel erg uit elkaar gegroeid. Om te beginnen zit mijn vriend in het leger. Ik het begin van onze relatie kwam hij nog elke dag naar huis, maar aangezien de kazerne aan de andere kant van Nederland is werd het op een gegeven moment te duur om dit te blijven doen. Het kostte ongeveer 400 euro per maand. We hebben toen besloten dat hij tijdelijk door de weeks op de kazerne zou slapen. Hij zou op zoek gaan naar ander werk. Dit ook omdat hij het al een tijd niet meer naar zijn zin heeft op zijn werk en hier door ook nog al in een dip is beland. Hier is ons probleem misschien ook wel begonnen. Mijn libido was nog hoog, terwijl zijn libido door deze dip volledig verdween. Hier door werd ik regelmatig afgewezen en ik denk niet dat dit goed voor mij en onze relatie is geweest. De seks ging toen wel een tijdje goed, hoe wel de spanning er toen heel snel van af was. Het was heel veel van het zelfde. Het was kort. Het was saai. Dit is ook de reden dat we nu al drie maanden (DRIE MAANDEN) geen seks hebben gehad. En het probleem is, we hebben hier allebei de behoefte niet meer aan. En een nog groter probleem: mijn libido is nog aanwezig. Ik wil gewoon geen seks meer met hém. Ja, dit is een probleem. We hebben hier over gepraat en hij denkt er het zelfde over. We komen er gewoon niet uit, en we hebben het er zelfs al over gehad om het dan ''maar'' uit te maken. Niet alleen vanwege de seks, we staan gewoon anders in het leven. Om een voorbeeld te geven: Ik wil emigreren, hij wil hier in Nederland blijven. Daarnaast heeft hij ook gewoon trekjes, die ik heel moeilijk kan accepteren. Hier door heb ik constant het gevoel dat ik water bij de wijn moet doen om het nog gezellig te houden. Dit is natuurlijk niet dagelijks, maar naar mijn idee wel te vaak. Daarnaast zijn er de laatste tijd erg veel irritaties. Je zou zeggen dat we blij zijn als we elkaar weer zien op vrijdag. Maar vaak irriteren we ons vrijdag avond al aan elkaar. Je vraagt je nu waarschijnlijk af waarom wij überhaupt nog bij elkaar zijn. We houden wel van elkaar. En het idee om alleen te zijn maakt me bang. Hoewel ik wel erg graag single wil zijn. Ik ben namelijk nog nooit echt alleen geweest. Van mijn 15e tot mijn 19e had ik een relatie met mijn ex, en van mijn 19e tot nu (22e) een relatie met mijn huidige vriend. Ik heb erg de behoefte om single zijn, maar aan de andere kant ben ik bang om alleen te zijn.



Ik hoop dat jullie het een beetje kunnen volgen, en dat jullie mij op welk probleem dan ook advies kunnen geven. Elke tip is welkom. Ik weet nu namelijk echt niet wat ik hier mee aan moet. Hij ook niet. We hebben het er vaak over maar we komen gewoon niet verder. We zitten gewoon echt ''vast''. Het is waarschijnlijk wel handig om er ook nog even bij te vermelden dat we samen wonen, en ik momenteel niet genoeg geld verdien om überhaupt iets voor mijzelf te betalen.



In ieder geval bedankt voor het lezen en het helpen. En als er meiden zijn die het zelfde mee maken, praten met elkaar is altijd fijn.



Heel veel liefs, Charlotte.
Alle reacties Link kopieren
En het idee om alleen te zijn maakt me bang. Hoewel ik wel erg graag single wil zijn. Ik ben namelijk nog nooit echt alleen geweest. Van mijn 15e tot mijn 19e had ik een relatie met mijn ex, en van mijn 19e tot nu (22e) een relatie met mijn huidige vriend. Ik heb erg de behoefte om single zijn, maar aan de andere kant ben ik bang om alleen te zijn.



, en ik momenteel niet genoeg geld verdien om überhaupt iets voor mijzelf te betalen.



Maar dit mag toch niet de reden zijn om bij hem te blijven?

Je vindt hem niet leuk en hebt geen enkele behoefte aan seks met de man. Hij is jou best zat en hoeft ook geen seks meer met jou.

Maar omdat jij bang bent om alleen te zijn en zelfstandig de huur niet kan betalen blijf je maar bij hem?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Waarom ben je zo jong al zo afhankelijk geworden van iemand anders? Een relatie moet iets toevoegen aan je leven, maar als na 2,5 jaar de jeu er al helemaal af is, wil je toch niet nog 60 jaar doorploeteren?
Alle reacties Link kopieren
Je bent nog hartstikke jong en hebt nu al zoveel problemen terwijl jullie nog niet eens zo heel lang samen zijn. Zoals je zelf al doorhebt gaat het bij jou nu veel meer om de angst om alleen te zijn dan om dat je blij bent met je relatie.

Wees eens eerlijk, ga je het niet pas uitmaken als je een leukere jongen tegenkomt, zodat je meteen weer over kan stappen in een nieuwe relatie?
Ik twijfel nog hoor.
Herkenbaar. Toen ik samen was met mijn ex was onze relatie op het einde precies zoals je het omschrijft. Ik wilde wel seks, alleen niet met hem. Ik hield heel veel van hem maar kon niet langer dan een uur bij hem zijn zonder ruzie te maken. Ik wilde wel bij hem blijven maar keek ondertussen ook naar andere mannen en fantaseerde erover hoe het zou zijn om vrijgezel te zijn. Dan weet je gewoon dat de koek op is. En ja ik vond het ook ontzettend moeilijk om de knoop door te hakken en te zeggen dat we zo niet meer verder konden maar het heeft me wel goed gedaan. Ik ben nu nog bevriend met mijn ex en we zijn ook op een volwassen manier uit elkaar gegaan.



Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat je eerlijk naar jezelf moet zijn. Wordt je hier gelukkig van? Wordt hij hier gelukkig van? Wil je zo oud worden? Je bent 22, je bent nog jong.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enn schreef op 26 mei 2016 @ 22:45:

En het idee om alleen te zijn maakt me bang. Hoewel ik wel erg graag single wil zijn. Ik ben namelijk nog nooit echt alleen geweest. Van mijn 15e tot mijn 19e had ik een relatie met mijn ex, en van mijn 19e tot nu (22e) een relatie met mijn huidige vriend. Ik heb erg de behoefte om single zijn, maar aan de andere kant ben ik bang om alleen te zijn.



, en ik momenteel niet genoeg geld verdien om überhaupt iets voor mijzelf te betalen.



Maar dit mag toch niet de reden zijn om bij hem te blijven?

Je vindt hem niet leuk en hebt geen enkele behoefte aan seks met de man. Hij is jou best zat en hoeft ook geen seks meer met jou.

Maar omdat jij bang bent om alleen te zijn en zelfstandig de huur niet kan betalen blijf je maar bij hem?Misschien moet je t iets beter lezen. Dit is niet de enige reden. We houden wel gewoon nog van elkaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte1994 schreef op 26 mei 2016 @ 22:57:

[...]





Misschien moet je t iets beter lezen. Dit is niet de enige reden. We houden wel gewoon nog van elkaar.

Maar zijn binnen een paar uur al kriegel van elkaar en willen geen seks meer met elkaar?

Dat is geen teken van een probleem hoor, dat is een teken van elkaar zat zijn.

Relatietherapie dan maar? Omwille van de diepe liefde?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
quote:Charlotte1994 schreef op 26 mei 2016 @ 22:57:

[...]





Misschien moet je t iets beter lezen. Dit is niet de enige reden. We houden wel gewoon nog van elkaar.

Wat versta jij hierbij onder "houden van elkaar"? Als broer en zus of nog steeds als partners? Ik vraag dit aangezien jullie geen seks meer samen willen en vrij snel door wederzijdse irritaties ruzie krijgen.



Mis je hem als je niet samen bent? Denk je nog vaak (positief) aan hem)? Zie je jezelf met hem oud worden? Misschien helpen deze vragen je iets.
Alle reacties Link kopieren
Het is geen schande om als vrienden (die nog van elkaar houden) uit elkaar te gaan hoor. Wat wil het dan ? Op je 22e al in een 25jarig huwelijk zitten? Hoewel de meeste van die huwelijken nog neer vonken hebben dan jullie relatie.. maar ja.... aan jou de keuze
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren
Kan jij mij misschien uitleggen wat er nou zo eng is om alleen te zijn? Je bent de hele week al alleen. Ga je dan in de bezemkast zitten tot hij een keertje thuis komt ofzo???
Eh? Lieve meid, stop gewoon. Ja gewoon. Zorg dat je (financieel) zelfstandig wordt en blijft de rest van je leven.



Als er op een zeker moment een leuke man langskomt is het gezellig. Maar zorg dat je altijd en immer je zelfstandigheid behoudt. Dat is je basis voor de rest van je leven.
En 2,5 jaar? Dan al zo? Echt een heel slecht teken.
Heb je laatst niet in topic geopend over samenwonen?



Ontopic: ik zou het uitmaken. Ikzat vanaf mijn 16de tot mijn 22ste ook in een relatie. Uiteindelijk wist ik dat ik niet met hem oud wilde worden, maar durfde niet (om verschillende redenen) om het uit te maken. Uiteindelijk de knoop doorgehakt. Man wat een verademing wad dat.



Toen ik eenmaal het vrijgezel zijn geproefd had, kon ik me maar moeilijk binden. Het was echt een heerlijk leven. Ik ben jaaaaaaren vrijgezel geweest. Ondanks dat ik dat knusse van een relatie soms miste, genoot ik ontzettend van het leven.



Ik geniet nog steeds, maar op een andere manier dan als vrijgezel. Het leven met mijn huidige vriend is net zo fijn.
Financieel afhankelijk en niet alleen willen zijn. Klinkt als een groot deel van de vrouwen die daardoor maar in een relatie blijven hangen.

Zorg dat je je eigen broek op kunt houden. Je bent 22, waarom heb je te weinig inkomen?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jullie het beide in jullie hart al uit hebben gemaakt. Het is wachte wie de knoop gaat doorhakken.



Mijn vorige relatie eindige ongeveer zoals jou omschrijving en het was een verademing toen hij er uiteindelijk een punt achter zette. Ik vraag me af en toe nog steeds af waarom ik nooit die stap durfde te zetten.. Anyway ga elkaars tijd niet langer verspillen en probeer gelukkig te worden zonder elkaar, want met elkaar gaat m niet meer worden
quote:Dreamglasses schreef op 26 mei 2016 @ 23:11:

Het is geen schande om als vrienden (die nog van elkaar houden) uit elkaar te gaan hoor. Wat wil het dan ? Op je 22e al in een 25jarig huwelijk zitten? Hoewel de meeste van die huwelijken nog neer vonken hebben dan jullie relatie.. maar ja.... aan jou de keuzeDat bedoel ik! Hier 25 jaar getrouwd, 30 jaar samen en nog elke dag blij met mijn man. Elke dag blij dat hij er weer is, na een dag werken. Niet dat er nooit eens irritaties zijn, maar daar komt dan geen ruzie van.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enn schreef op 26 mei 2016 @ 22:45:

En het idee om alleen te zijn maakt me bang. Hoewel ik wel erg graag single wil zijn. Ik ben namelijk nog nooit echt alleen geweest. Van mijn 15e tot mijn 19e had ik een relatie met mijn ex, en van mijn 19e tot nu (22e) een relatie met mijn huidige vriend. Ik heb erg de behoefte om single zijn, maar aan de andere kant ben ik bang om alleen te zijn.



, en ik momenteel niet genoeg geld verdien om überhaupt iets voor mijzelf te betalen.



Maar dit mag toch niet de reden zijn om bij hem te blijven?

Je vindt hem niet leuk en hebt geen enkele behoefte aan seks met de man. Hij is jou best zat en hoeft ook geen seks meer met jou.

Maar omdat jij bang bent om alleen te zijn en zelfstandig de huur niet kan betalen blijf je maar bij hem?



+1, tijd voor een schop onder de bips en ...

Ga eens zelfstandig en volwassen worden, is hoog tijd.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
Alle reacties Link kopieren
Jullie zijn allang klaar met elkaar, het is wachten wie het gaat uitspreken.

En bij hem blijven omdat je niet alleen wil zijn is triest, kom op, je bent hartstikke jong nog! Geef jezelf een schop onder de kont, maak het uit en ga eens leren om het alleen te doen.
At the end of each day, life should ask: "Do you want to save changes?"
Alle reacties Link kopieren
Je bent 22, sinds je 15e "al onder de pannen".

En je bent bang om alleen te zijn. Waarom? Je weet niet hoe het is!



Nu 3 maanden geen seks en dat wil je met hem ook niet.

En dan kan ik nog meer dingen uit je tekst halen...



Tja, veel duidelijker kan het niet worden.

Beëindig deze relatie en ga een tijdje single zijn. Niet van de ene in de andere relatie hoppen.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
Wat een trieste OP... Echt, je bent 22 en je leeft het leven van iemand die al 40 jaar in een uitzichtloos huwelijk zit!



Je houdt niet van deze man. Niet zoals partners van elkaar houden tenminste. Je geeft vast veel om hem en je bent aan hem gewend. Maar als je niet samen kunt zijn zonder ruzie en geen seks wilt met je partner, waarom zou je dan in godsnaam nog bij elkaar blijven??



Ga een kamer zoeken, ga terug naar je ouders voor mijn part, maar zet hier alsjeblieft een punt achter. Wat een ellende, echt waar.
Alle reacties Link kopieren
zoek werk, maak het uit
Lorem Ipsum
Als je op je 22ste nog niet financieel onafhankelijk bent, wanneer gaat het dan wel gebeuren?
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal, bedankt voor jullie reacties. Ik wil alleen even duidelijk maken dat sommige van jullie denken te weten dat ik onvolwassen ben omdat in financieel afhankelijk ben. Echter weten jullie mijn situatie niet en hier vraag ik ook niet om, dus ga aub niet doen alsof je mijn hele verhaal kent. Ik ben een tijd dakloos geweest en ik heb schulden. Ik heb WEL een baan, maar mijn gehele salaris gaat nu elke maand nog op aan het afbetalen van mijn schulden. Dit noem ik niet onvolwassen, maar goed. Terug gaan naar mijn ouders is ook geen optie want die heb ik niet meer.



Verder wel bedankt voor de meningen. Ik besef me nu nog meer dat dit niet gezond is.



Liefs
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte1994 schreef op 27 mei 2016 @ 14:54:

Lieve allemaal, bedankt voor jullie reacties. Ik wil alleen even duidelijk maken dat sommige van jullie denken te weten dat ik onvolwassen ben omdat in financieel afhankelijk ben. Echter weten jullie mijn situatie niet en hier vraag ik ook niet om, dus ga aub niet doen alsof je mijn hele verhaal kent. Ik ben een tijd dakloos geweest en ik heb schulden. Ik heb WEL een baan, maar mijn gehele salaris gaat nu elke maand nog op aan het afbetalen van mijn schulden. Dit noem ik niet onvolwassen, maar goed. Terug gaan naar mijn ouders is ook geen optie want die heb ik niet meer.



Verder wel bedankt voor de meningen. Ik besef me nu nog meer dat dit niet gezond is.



LiefsEr bestaat toch zoiets als 'aflossen naar draagkracht' of zo? Dacht ik ooit eens te lezen. Misschien is dat dan wat voor je. Dan hoef je niet meer je hele salaris iedere maand in te leveren en kun je toch een eigen plekje zoeken en je eigen boontjes doppen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven