Relaties
alle pijlers
scheiden is een hype?
zaterdag 24 augustus 2013 15:51
Ik lees hier zo veel topics die samenhangen met een scheiding.
Is het een hype dat scheiden?
Worden mensen er nu echt gelukkiger van?
En is het niet een erg onderschat probleem dat het voor de kinderen niet uitmaakt? Zijn er echt kinderen die er totaal ongeschonden uitkomen?
Zouden er in de volgende generatie -wanneer de vraag op de invloed van echtscheidingen en de gevolgen van co-ouderschap pas echt bewezen kunnen worden- er nog zoveel echtscheidingen plaats vinden?
Is het een hype dat scheiden?
Worden mensen er nu echt gelukkiger van?
En is het niet een erg onderschat probleem dat het voor de kinderen niet uitmaakt? Zijn er echt kinderen die er totaal ongeschonden uitkomen?
Zouden er in de volgende generatie -wanneer de vraag op de invloed van echtscheidingen en de gevolgen van co-ouderschap pas echt bewezen kunnen worden- er nog zoveel echtscheidingen plaats vinden?
zaterdag 24 augustus 2013 15:55
zaterdag 24 augustus 2013 16:01
Tja, een topic met als titel "wij blijven bij elkaar" zul je inderdaad niet gauw tegenkomen.
Dit is een forum en mensen willen hun sores van zich afschrijven of ervaringen delen. Aangezien dit een relatiepijler is lijkt het mij dat je dit soort topics hier dus veelvuldig tegenkomt. Daarom is het absoluut geen hype, ik ben het daar dus niet mee eens.
Dit is een forum en mensen willen hun sores van zich afschrijven of ervaringen delen. Aangezien dit een relatiepijler is lijkt het mij dat je dit soort topics hier dus veelvuldig tegenkomt. Daarom is het absoluut geen hype, ik ben het daar dus niet mee eens.
zaterdag 24 augustus 2013 16:08
Maar niet alleen hier lees je er veel over.
Het lijkt wel alsof mensen tegenwoordig niet meer willen investeren in hun relatie, of ervoor willen vechten.
Alsof ze te snel vluchten voor problemen, vaak ook in een opwelling of door ontevredenheid.
Het gras is altijd groener aan de andere kant.
Komt dit omdat ze bij anderen, gescheiden mensen in hun omgeving, zien dat het ook voordelen kan hebben, dat men nu sneller tot scheiding overgaat?
En denken al die mensen wel goed na over de gevolgen voor hun kinderen.
Er wordt zo gemakkelijk geroepen dat kinderen flexibel zijn. Maar is dit wel zo?
Het lijkt wel alsof mensen tegenwoordig niet meer willen investeren in hun relatie, of ervoor willen vechten.
Alsof ze te snel vluchten voor problemen, vaak ook in een opwelling of door ontevredenheid.
Het gras is altijd groener aan de andere kant.
Komt dit omdat ze bij anderen, gescheiden mensen in hun omgeving, zien dat het ook voordelen kan hebben, dat men nu sneller tot scheiding overgaat?
En denken al die mensen wel goed na over de gevolgen voor hun kinderen.
Er wordt zo gemakkelijk geroepen dat kinderen flexibel zijn. Maar is dit wel zo?
zaterdag 24 augustus 2013 16:12
Ik geloof wel dat kinderen er meer last van hebben dan vaak wordt gesteld. Ik merk het in mijn werk, studenten (circa 16 jaar) van gescheiden ouders, je pikt ze er toch snel uit. Vaker afwezig, resultaten die achteruit gaan, gedrag in de klas. Dus dat kinderen hier geen last van zouden hebben is in mijn ogen niet waar.
zaterdag 24 augustus 2013 16:38
quote:zevanja schreef op 24 augustus 2013 @ 16:12:
Ik geloof wel dat kinderen er meer last van hebben dan vaak wordt gesteld. Ik merk het in mijn werk, studenten (circa 16 jaar) van gescheiden ouders, je pikt ze er toch snel uit. Vaker afwezig, resultaten die achteruit gaan, gedrag in de klas. Dus dat kinderen hier geen last van zouden hebben is in mijn ogen niet waar.
Bij het in kaart brengen en het volgen van criminele jeugdbendes blijkt ook vaak dat het merendeel van deze pubers en jongvolwassenen afkomstig is uit gebroken gezinnen.
Verder merk ik bij vrienden die uit gebroken gezinnen komen dat zij op volwassen leeftijd vaak moeilijker een relatie durven aangaan, veel twijfelen over zichzelf en minder vertrouwen hebben.
Ik geloof wel dat kinderen er meer last van hebben dan vaak wordt gesteld. Ik merk het in mijn werk, studenten (circa 16 jaar) van gescheiden ouders, je pikt ze er toch snel uit. Vaker afwezig, resultaten die achteruit gaan, gedrag in de klas. Dus dat kinderen hier geen last van zouden hebben is in mijn ogen niet waar.
Bij het in kaart brengen en het volgen van criminele jeugdbendes blijkt ook vaak dat het merendeel van deze pubers en jongvolwassenen afkomstig is uit gebroken gezinnen.
Verder merk ik bij vrienden die uit gebroken gezinnen komen dat zij op volwassen leeftijd vaak moeilijker een relatie durven aangaan, veel twijfelen over zichzelf en minder vertrouwen hebben.
zaterdag 24 augustus 2013 16:39
zaterdag 24 augustus 2013 16:41
Die scheidings-"hype" is niets nieuws. Toen mijn ouders gingen scheiden (begin jaren tachtig) werd er ook al driftig geroepen dat 'iedereen tegenwoordig maar ging scheiden als ze een scheet dwars zat'. Meestal door mensen die zelf een half jaar later ook in scheiding lagen.
Overigens heb ik het idee dat ik meer schade heb opgelopen van het beroerde huwelijk van mijn ouders dan van hun scheiding. Moet ik er wel bij zeggen dat er in de verste verte geen sprake was van een vechtscheiding: zodra ze niet meer getrouwd waren waren ze weer de beste maatjes . Ik denk dus dat het ook wel af hangt van de manier waarop de scheiding doorgang vindt.
Overigens heb ik het idee dat ik meer schade heb opgelopen van het beroerde huwelijk van mijn ouders dan van hun scheiding. Moet ik er wel bij zeggen dat er in de verste verte geen sprake was van een vechtscheiding: zodra ze niet meer getrouwd waren waren ze weer de beste maatjes . Ik denk dus dat het ook wel af hangt van de manier waarop de scheiding doorgang vindt.
zaterdag 24 augustus 2013 16:44
quote:*nightsky* schreef op 24 augustus 2013 @ 16:38:
Bij het in kaart brengen en het volgen van criminele jeugdbendes blijkt ook vaak dat het merendeel van deze pubers en jongvolwassenen afkomstig is uit gebroken gezinnen.
Dat verbaast me niet: als 'iedereen' maar gaat scheiden is de kans dat wie dan ook uit een gebroken gezin komt inderdaad ontzettend groot. Dat zal voor bendeleden niet anders zijn.
Bij het in kaart brengen en het volgen van criminele jeugdbendes blijkt ook vaak dat het merendeel van deze pubers en jongvolwassenen afkomstig is uit gebroken gezinnen.
Dat verbaast me niet: als 'iedereen' maar gaat scheiden is de kans dat wie dan ook uit een gebroken gezin komt inderdaad ontzettend groot. Dat zal voor bendeleden niet anders zijn.
zaterdag 24 augustus 2013 16:59
Of 't een hype is weet ik niet. Ik denk dat mijn moeder wel teveel op zoek was naar iemand die verliefd op haar was, rozengeur en maneschijn, om een relatie met kinderen te kunnen hebben.
Uiteindelijk wilde ze eigenlijk het liefst weer zoals het was maar dat kan nu niet meer. Mijn vader wou dat altijd al.
En wij? Hm ja, allebei op ons 18e een eetstoornis, ik depressie, zusje paniekaanvallen, beide verlatingsangst en beide willen we alles 'jong'. Samenwonen, trouwen, kinderen. Een soort bezegelen van wat we niet geloven dat bestaat. Proberen het maar in te sluiten, zekerheid te creeeren, ook al bestaat die niet.
Dus zijn wij 'beschadigd'? Ja zou denken van wel ja.
Uiteindelijk wilde ze eigenlijk het liefst weer zoals het was maar dat kan nu niet meer. Mijn vader wou dat altijd al.
En wij? Hm ja, allebei op ons 18e een eetstoornis, ik depressie, zusje paniekaanvallen, beide verlatingsangst en beide willen we alles 'jong'. Samenwonen, trouwen, kinderen. Een soort bezegelen van wat we niet geloven dat bestaat. Proberen het maar in te sluiten, zekerheid te creeeren, ook al bestaat die niet.
Dus zijn wij 'beschadigd'? Ja zou denken van wel ja.
zaterdag 24 augustus 2013 17:05
quote:dekleinekapitein schreef op 24 augustus 2013 @ 16:59:
Of 't een hype is weet ik niet. Ik denk dat mijn moeder wel teveel op zoek was naar iemand die verliefd op haar was, rozengeur en maneschijn, om een relatie met kinderen te kunnen hebben.
Uiteindelijk wilde ze eigenlijk het liefst weer zoals het was maar dat kan nu niet meer. Mijn vader wou dat altijd al.
En wij? Hm ja, allebei op ons 18e een eetstoornis, ik depressie, zusje paniekaanvallen, beide verlatingsangst en beide willen we alles 'jong'. Samenwonen, trouwen, kinderen. Een soort bezegelen van wat we niet geloven dat bestaat. Proberen het maar in te sluiten, zekerheid te creeeren, ook al bestaat die niet.
Dus zijn wij 'beschadigd'? Ja zou denken van wel ja.
Maar ben je dan beschadigd door de scheiding of door wat er aan vooraf ging?
Of zijn je ouders juist niet gescheiden? Dat kan ik eigenlijk niet zo goed zien aan je post, bedenk ik me net .
Of 't een hype is weet ik niet. Ik denk dat mijn moeder wel teveel op zoek was naar iemand die verliefd op haar was, rozengeur en maneschijn, om een relatie met kinderen te kunnen hebben.
Uiteindelijk wilde ze eigenlijk het liefst weer zoals het was maar dat kan nu niet meer. Mijn vader wou dat altijd al.
En wij? Hm ja, allebei op ons 18e een eetstoornis, ik depressie, zusje paniekaanvallen, beide verlatingsangst en beide willen we alles 'jong'. Samenwonen, trouwen, kinderen. Een soort bezegelen van wat we niet geloven dat bestaat. Proberen het maar in te sluiten, zekerheid te creeeren, ook al bestaat die niet.
Dus zijn wij 'beschadigd'? Ja zou denken van wel ja.
Maar ben je dan beschadigd door de scheiding of door wat er aan vooraf ging?
Of zijn je ouders juist niet gescheiden? Dat kan ik eigenlijk niet zo goed zien aan je post, bedenk ik me net .
zaterdag 24 augustus 2013 17:08
quote:zevanja schreef op 24 augustus 2013 @ 16:12:
Ik geloof wel dat kinderen er meer last van hebben dan vaak wordt gesteld. Ik merk het in mijn werk, studenten (circa 16 jaar) van gescheiden ouders, je pikt ze er toch snel uit. Vaker afwezig, resultaten die achteruit gaan, gedrag in de klas. Dus dat kinderen hier geen last van zouden hebben is in mijn ogen niet waar.Onzin. Je weet toch niet hoe de kinderen zouden zijn geweest als de ouders wél bij elkaar zouden zijn gebleven? Die ouders zijn vast niet voor niets uit elkaar gegaan. Het gaat erom hoé de ouders ermee omgaan.
Ik geloof wel dat kinderen er meer last van hebben dan vaak wordt gesteld. Ik merk het in mijn werk, studenten (circa 16 jaar) van gescheiden ouders, je pikt ze er toch snel uit. Vaker afwezig, resultaten die achteruit gaan, gedrag in de klas. Dus dat kinderen hier geen last van zouden hebben is in mijn ogen niet waar.Onzin. Je weet toch niet hoe de kinderen zouden zijn geweest als de ouders wél bij elkaar zouden zijn gebleven? Die ouders zijn vast niet voor niets uit elkaar gegaan. Het gaat erom hoé de ouders ermee omgaan.
zaterdag 24 augustus 2013 17:21
Zomaar wat linkjes naar wetenschappelijke artikelen omtrent dit onderwerp.
http://scholar.google.nl/ ... Abi4IHIDg&ved=0CDEQgQMwAA
Ik weet dat niemand ze leest hoor.
http://scholar.google.nl/ ... Abi4IHIDg&ved=0CDEQgQMwAA
Ik weet dat niemand ze leest hoor.
You know how I know? Because I reeaally think so!
