Relaties
alle pijlers
Scheiden, veel verdriet
zaterdag 23 augustus 2014 13:56
Helaas hebben mijn man en ik drie weken geleden besloten te gaan scheiden.
We zijn in totaal zes jaar samen geweest waarvan twee jaar getrouwd. De laatste jaren liep het al was moeizamer. Ik heb slecht in mijn vel gezeten door onzekerheid en hij werd steeds stiller en praten kwam er niet meer van. Daarnaast toonde hij heel weinig liefde naar mij toe, zeker de laatste acht weken waren echt een hel voor mij. Hij was in zichzelf gekeerd wist tegen iedereen te vertellen hoeveel hij van me hield en me niet kwijt wilde, maar hij liet mij niet meer toe. Op het eind was ik zo machteloos, hij wilde niets meer samen doen. Alleen maar op de bank hangen en tv-kijken. Verder niets en ik werd bozer en bozer. Uiteindelijk samen besloten dat het niet meer ging.
Maar zoveel pijn en verdriet nu. Huilen huilen en huilen.....
Verdriet om mijn huwelijk, maar ook om het missen van een maatje. Ik weet dat ik verder moet, maar vandaag bijvoorbeeld is dat heel erg moeilijk. Ik mis hem maar ben ook zo boos op hem dat hij niets heeft willen doen. Het was altijd geef het maar tijd en dan komt het wel goed maar ik kon niet meer. Ik ben iemand die liefde nodig heeft en er is niets zo erg als zoveel van iemand houden en dat je dan niets meer terug krijgt.
Heeft er iemand nog tips voor mij om hier doorheen te komen en verder te gaan met mijn leven?
We zijn in totaal zes jaar samen geweest waarvan twee jaar getrouwd. De laatste jaren liep het al was moeizamer. Ik heb slecht in mijn vel gezeten door onzekerheid en hij werd steeds stiller en praten kwam er niet meer van. Daarnaast toonde hij heel weinig liefde naar mij toe, zeker de laatste acht weken waren echt een hel voor mij. Hij was in zichzelf gekeerd wist tegen iedereen te vertellen hoeveel hij van me hield en me niet kwijt wilde, maar hij liet mij niet meer toe. Op het eind was ik zo machteloos, hij wilde niets meer samen doen. Alleen maar op de bank hangen en tv-kijken. Verder niets en ik werd bozer en bozer. Uiteindelijk samen besloten dat het niet meer ging.
Maar zoveel pijn en verdriet nu. Huilen huilen en huilen.....
Verdriet om mijn huwelijk, maar ook om het missen van een maatje. Ik weet dat ik verder moet, maar vandaag bijvoorbeeld is dat heel erg moeilijk. Ik mis hem maar ben ook zo boos op hem dat hij niets heeft willen doen. Het was altijd geef het maar tijd en dan komt het wel goed maar ik kon niet meer. Ik ben iemand die liefde nodig heeft en er is niets zo erg als zoveel van iemand houden en dat je dan niets meer terug krijgt.
Heeft er iemand nog tips voor mij om hier doorheen te komen en verder te gaan met mijn leven?
zaterdag 23 augustus 2014 17:40
zaterdag 23 augustus 2014 17:48
zaterdag 23 augustus 2014 19:42
quote:BellatrixVanDetta schreef op 23 augustus 2014 @ 14:03:
Eet chocola.
Ik kan je de Cote d'Or met amandelen aanraden.
Huil uit.
Verwen jezelf.
En sterkte ermee.allereerst TO sterkte! even over deze reactie... hoezo "eet chocola????" wat is dat toch met die vrouwen die maar chocola of ijs of uberhaupt emotie eten? wat in godsnaam bereik je daar dan mee behalve moddervet worden en vervolgens ook geen nieuwe vent aan de haak kunnen slaan...?
Eet chocola.
Ik kan je de Cote d'Or met amandelen aanraden.
Huil uit.
Verwen jezelf.
En sterkte ermee.allereerst TO sterkte! even over deze reactie... hoezo "eet chocola????" wat is dat toch met die vrouwen die maar chocola of ijs of uberhaupt emotie eten? wat in godsnaam bereik je daar dan mee behalve moddervet worden en vervolgens ook geen nieuwe vent aan de haak kunnen slaan...?
zondag 24 augustus 2014 12:29
TO, hier nagenoeg dezelfde situatie. Ook wij liepen de afgrond in en ontbrak het vermogen om te praten met elkaar. Het is nu bijna 4 weken geleden en de scherpe randjes zijn al wat aan het afslijten maar het kost veel tijd en energie. Wat mij helpt is veel nadenken, de tranen laten gaan als ze komen en ja....veel praten met lieve vrienden en familie en soms ook met ex.
Probeer afleiding te zoeken en misschien professionele hulp. Ik ga dit wel doen want ik weet dat ook in mijn issues heb en niet weer in herhaling wil vallen.
Veel sterkte!
Probeer afleiding te zoeken en misschien professionele hulp. Ik ga dit wel doen want ik weet dat ook in mijn issues heb en niet weer in herhaling wil vallen.
Veel sterkte!
zondag 24 augustus 2014 19:11
zondag 24 augustus 2014 19:17
quote:pinky8 schreef op 23 augustus 2014 @ 19:42:
[...]
allereerst TO sterkte! even over deze reactie... hoezo "eet chocola????" wat is dat toch met die vrouwen die maar chocola of ijs of uberhaupt emotie eten? wat in godsnaam bereik je daar dan mee behalve moddervet worden en vervolgens ook geen nieuwe vent aan de haak kunnen slaan...?
Want het allerbelangrijkste is natuurlijk een nieuwe vent aan de haak slaan. En van wat chocolade eten of 'troosteten' na een scheiding word je moddervet.
Sterkte TO.
[...]
allereerst TO sterkte! even over deze reactie... hoezo "eet chocola????" wat is dat toch met die vrouwen die maar chocola of ijs of uberhaupt emotie eten? wat in godsnaam bereik je daar dan mee behalve moddervet worden en vervolgens ook geen nieuwe vent aan de haak kunnen slaan...?
Want het allerbelangrijkste is natuurlijk een nieuwe vent aan de haak slaan. En van wat chocolade eten of 'troosteten' na een scheiding word je moddervet.
Sterkte TO.
Life is short. Eat dessert first.
zondag 24 augustus 2014 20:16
quote:danielle1982 schreef op 23 augustus 2014 @ 13:56:
Helaas hebben mijn man en ik drie weken geleden besloten te gaan scheiden.
We zijn in totaal zes jaar samen geweest waarvan twee jaar getrouwd. De laatste jaren liep het al was moeizamer. Ik heb slecht in mijn vel gezeten door onzekerheid en hij werd steeds stiller en praten kwam er niet meer van. Daarnaast toonde hij heel weinig liefde naar mij toe, zeker de laatste acht weken waren echt een hel voor mij. Hij was in zichzelf gekeerd wist tegen iedereen te vertellen hoeveel hij van me hield en me niet kwijt wilde, maar hij liet mij niet meer toe. Op het eind was ik zo machteloos, hij wilde niets meer samen doen. Alleen maar op de bank hangen en tv-kijken. Verder niets en ik werd bozer en bozer. Uiteindelijk samen besloten dat het niet meer ging.
Maar zoveel pijn en verdriet nu. Huilen huilen en huilen.....
Verdriet om mijn huwelijk, maar ook om het missen van een maatje. Ik weet dat ik verder moet, maar vandaag bijvoorbeeld is dat heel erg moeilijk. Ik mis hem maar ben ook zo boos op hem dat hij niets heeft willen doen. Het was altijd geef het maar tijd en dan komt het wel goed maar ik kon niet meer. Ik ben iemand die liefde nodig heeft en er is niets zo erg als zoveel van iemand houden en dat je dan niets meer terug krijgt.
Heeft er iemand nog tips voor mij om hier doorheen te komen en verder te gaan met mijn leven?
6 jaar samen, 2 jaar getrouwd en 8 weken echt ellende. Jullie houden nog steeds veel van elkaar. Heb je hem weleens gezegd:
" schatje, toen ik niet lekker in mijn vel zat en onzeker was stond jij voor me klaar. Daar ben ik zo dankbaar voor. Nu jij niet lekker in je vel zit en meer met jezelf bezig bent dan met ons zal ik er voor jou zijn. Daar zijn we voor getrouwd en hebben voor elkaar gekozen in goede en slechte tijden. "
Geef geen ultimatum, leg geen druk op hem en laat hem gaan. Zorg dat je geen verwachtingen heb. Als je gescheiden bent heb je die tenslotte ook niet. Doe je eigen ding en zorg bij hem voor een ontspannen sfeer. In een fijne sfeer met vertrouwen zal iemand meer vertellen.
Jammer dat jullie al zo snel besluiten te scheiden.
Helaas hebben mijn man en ik drie weken geleden besloten te gaan scheiden.
We zijn in totaal zes jaar samen geweest waarvan twee jaar getrouwd. De laatste jaren liep het al was moeizamer. Ik heb slecht in mijn vel gezeten door onzekerheid en hij werd steeds stiller en praten kwam er niet meer van. Daarnaast toonde hij heel weinig liefde naar mij toe, zeker de laatste acht weken waren echt een hel voor mij. Hij was in zichzelf gekeerd wist tegen iedereen te vertellen hoeveel hij van me hield en me niet kwijt wilde, maar hij liet mij niet meer toe. Op het eind was ik zo machteloos, hij wilde niets meer samen doen. Alleen maar op de bank hangen en tv-kijken. Verder niets en ik werd bozer en bozer. Uiteindelijk samen besloten dat het niet meer ging.
Maar zoveel pijn en verdriet nu. Huilen huilen en huilen.....
Verdriet om mijn huwelijk, maar ook om het missen van een maatje. Ik weet dat ik verder moet, maar vandaag bijvoorbeeld is dat heel erg moeilijk. Ik mis hem maar ben ook zo boos op hem dat hij niets heeft willen doen. Het was altijd geef het maar tijd en dan komt het wel goed maar ik kon niet meer. Ik ben iemand die liefde nodig heeft en er is niets zo erg als zoveel van iemand houden en dat je dan niets meer terug krijgt.
Heeft er iemand nog tips voor mij om hier doorheen te komen en verder te gaan met mijn leven?
6 jaar samen, 2 jaar getrouwd en 8 weken echt ellende. Jullie houden nog steeds veel van elkaar. Heb je hem weleens gezegd:
" schatje, toen ik niet lekker in mijn vel zat en onzeker was stond jij voor me klaar. Daar ben ik zo dankbaar voor. Nu jij niet lekker in je vel zit en meer met jezelf bezig bent dan met ons zal ik er voor jou zijn. Daar zijn we voor getrouwd en hebben voor elkaar gekozen in goede en slechte tijden. "
Geef geen ultimatum, leg geen druk op hem en laat hem gaan. Zorg dat je geen verwachtingen heb. Als je gescheiden bent heb je die tenslotte ook niet. Doe je eigen ding en zorg bij hem voor een ontspannen sfeer. In een fijne sfeer met vertrouwen zal iemand meer vertellen.
Jammer dat jullie al zo snel besluiten te scheiden.
