Schoonzus: Dilemma

23-05-2016 15:27 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag! Ik ben opzoek naar advies/handvaten met betrekking tot hoe ik om kan gaan met mijn schoonzus.



Kort door de bocht: ik kan d'r niet uitstaan. Maar mijn broer is zeer gelukkig met haar en uit respect voor hem en zijn relatie is ze hier altijd welkom geweest. Nu wil ik haar eigenlijk niet meer over de vloer hebben. De reden hiervoor is hoe ze mijn kind benadert.



Ze houd niet van kinderen en dat steekt ze niet onder stoelem of banken. An sich natuurlijk prima. Alleen omdat ik wel gek ben op kinderen hoeft een ander dat nog niet te zijn en ik verwacht ook heus niet dat ze mijn kind fantastisch vind. Ze mag het ook best uiten natuurlijk, haar mening, moet ze helemaal zelf weten. Maar de manier waarop! Constant commentaar, elke keer weer vertellen dat zij er dus echt niet aan moet denken kinderen te hebben (en dan helemaal zo-een), nooit een positief woord, nadrukkelijk met de armen over elkaar en een zuur gezicht gaan zitten als kind z'n dag niet heeft en wat jengelt terwijl ze op bezoek zijn. Er kan nooit een vriendelijk woord af, en het kind kan niks goed doen in haar ogen. Alles is vies/luidruchtig noem maar op.



Ik hoef echt geen ongemeende complimentjes, maar het is toch niet te veel gevraagd dat, als ze niks positiefs te zeggen heeft, ze niks zegt? Of dat ze gewoon lekker niet meer langskomt als het haar zo tegenstaat?

Sowieso is ze Nellie Negatief, niets of niemand is goed en zijzelf is perfect (komt voor een deel uit haar onzekerheid, maar dat is een verklaring en in mijn ogen geen excuus).



Ik heb het er uiteraard met mijn broer over gehad. Gelukkig begreep hij mij en de laatste keer zei hij er ook wat van tegen haar. Gevolg, mevrouw zat weer met een zuur gezicht op de klok te kijken en haar tijd uit te zitten. Gelukkig komt ze niet al te vaak mee.



De laatste keer dat ze er waren dacht ik echt dat ik gek werd, en heb ik mezelf tegen moeten houden haar niet aan te vliegen. In plaats daarvan heb ik ze de deur uitgezet. Dit voelde enorm lullig tegenover mijn broer, maar ik was en ben er echt klaar mee. Ik ben nu op het punt dat mijn man en ik haar hier dus niet meer willen zien, maar dat vind ik eigenlijk geen oplossing. Immers zou ik het ook erg vervelend vinden als mijn man niet welkom zou zijn bij mijn broer. Mijn vraag is dus of iemand handvaten voor mij heeft hoe ik ermee om kan gaan als ze hier is of ik haar ergans anders zie. Beleefde verzoeken helpen niet, en tot tien tellen wordt ook verdomd lastig.



De zomer komt er immers weer aan en ik kan haar niet vermijden, zelfs als ze al niet meer hier langs zou komen zie ik haar natuurlijk nog regelmatig bij familie bijeenkomsten. Daar haar ontlopen is lastig want mijn broer is echt verzot op ons kind en om een of andere reden kan zijn vriendin geen meter bij hem uit de buurt blijven en zit dus aan hem vastgeplakt en staat er dan weer zuur en vals bij te zijn.



Bij voorbaat dank voor het lezen van het lange en wat warrige verhaal en eventueel advies. De zo
Alle reacties Link kopieren
Wat sneu voor jouw kind zeg! Die zal wel denken dat hij/zij iets fout heeft gedaan of dat schoonzus boos op hem/haar is.

Dat zou ik ook niet toelaten, je moet in dit geval je kind beschermen.



Dus afspreken zonder kind een keer? Haar proberen op een andere manier te leren kennen?

Jouw broer alleen langs laten komen om de band met jouw kind wel levend te houden?



Is het alleen bij jouw kind of bij alle kinderen eigenlijk?
Hebben jullie het er weleens met haar over gehad? En dan bedoel ik niet er iets van zeggen als ze zich niet leuk gedraagt maar zonder kind erbij in een gesprek met haar?

In de trant van joh schoonzus soms zeg je dit en me dat en dat voelt rot voor mij om me zus en me zo?
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud is je kind?



Weet je, je hoeft alleen de tijd maar zijn werk te laten doen. Je kind wordt ouder en ouder, en er komt een moment dat hij/zij steeds zelfstandiger zijn/haar dingen gaat doen als er visite is.



En punt 2 is, het is zoals het is. Hou je verwachtingen reëel. Verwacht van haar geen leuke "tante dingen", probeer niet je kinds gedrag te sturen in "gewenst" gedrag richting tante, laat het voor wat het is. Stop er geen energie in.



Komt er commentaar over snotneuzen dat die vies zijn, beaam dat en ga verder met (een ander) gesprek. Vind ze dat kinderen lastig zijn? Beaam dat dat zo kan zijn, en ga verder met (een ander) gesprek.

Kortom, stop er geen energie in.



Haar gedrag t.o.v kinderen krijgt vroeg of laat wel een staartje. Al was het maar omdat je broer vroeg of laat toch een kind wil en zij niet..... Misschien wil zij door haar gedrag wel laten weten aan jouw broer dat zij echt niet van kinderen houdt, en dat jouw kind als middel gebruikt wordt om dat te laten zien.



Laat gaan, laat gaan, laat gaan....
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
Alle reacties Link kopieren
Wat ze al dan niet van kinderen vindt, doet er niet toe. Zoals jij het beschrijft mist ze überhaupt enig basis fatsoen.
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor! :-)
Alle reacties Link kopieren
Dat is dus ook waar ik bang voor ben. De kleine is nu nog maar anderhalf, maar wordt natuurlijk snel groter.

Ik zou kunnen proberen een keer met haar alleen af te spreken ja, we hebben niet veel gemeenschappelijke intresses en nooit een denderende band gehad maar wie weet. Mijn broer komt gelukkig meestal wel zonder haar, en daar ben ik echt heel blij mee! Zo blijven de bezoeken meestal hardstikke leuk.

Ik weet niet of ze ook bij andere kinderen zo is. Ze heeft zelf geen nichtjes of neefjes en mijn broer er maar eentje. Of ze verder met andere kinderen omgaat weet ik eigenlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:IBAOHI schreef op 23 mei 2016 @ 15:42:

Wat ze al dan niet van kinderen vindt, doet er niet toe. Zoals jij het beschrijft mist ze überhaupt enig basis fatsoen.



Dat vind ik dus ook eerlijk gezegd vind ik het sowieso een zeikerige trut maar als mijn broer gelukkig met haar is wens ik hun het beste.



Ik probeer het ook zoveel mogelijk te negeren en zal het een volgende keer anders inderdaad maar weer aankaarten bij zowel broer als haar, eventueel met hem een gesprek met haar aangaan want ik weet dat hij dit gedrag ook niet leuk vind. Ik was vorige keer ook wel erg blij dat hij er wat van zei, al was het in mijn ogen veel te lief. Ik vind hem sowieso te lief voor haar, maar goed, dat is hun relatie en iets tussen hen en wil ik me niet mee bemoeien.
Alle reacties Link kopieren
Als ze allemaal negatieve dingen over jullie kind zegt, dan kun jij haar daar toch op dat moment ook op attenderen/aanspreken? Dat lijkt me de meest logische weg.
Alle reacties Link kopieren
quote:s-a-r-kast schreef op 23 mei 2016 @ 15:33:

Wat sneu voor jouw kind zeg! Die zal wel denken dat hij/zij iets fout heeft gedaan of dat schoonzus boos op hem/haar is.

Dat zou ik ook niet toelaten, je moet in dit geval je kind beschermen.



Dus afspreken zonder kind een keer? Haar proberen op een andere manier te leren kennen?

Jouw broer alleen langs laten komen om de band met jouw kind wel levend te houden?



Is het alleen bij jouw kind of bij alle kinderen eigenlijk?



Welnee, ik heb ook zo een schoonzus die haar klep nooit kan houden en dingen zegt die niet kunnen tegenover de kinderen (en die heeft ze zelf wel). Ze kickt er op om andermans kinderen af te zeiken, zo lijken die van haar weer beter.

Ik heb op een gegeven moment gewoon tegen de kinderen gezegd dat ze een rare is en dat ze van haar niet zoveel moeten aantrekken. Wat ze zegt ook niet zo serieus nemen. En daarmee was het opgelost.

To je neemt haar gewoon veel te serieus. Lachen om haar opmerkingen, dan heb je er niet zoveel meer last van.
Alle reacties Link kopieren
Tsja, jouw broer heeft voor haar gekozen, jij niet. En als schoonzus het zo duidelijk niet naar haar zin heeft bij jullie thuis dan zou ik de visites stopzetten. Hier wordt niemand blij van.

Dan spreek je gewoon af en toe alleen met jouw broer af.

en bij familiebijeenkomsten ontloop je elkaar beleefd.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij doe je het enige juiste al, namelijk je broer ook in zijn eentje uitnodigen en haar met rust laten.



Ikzelf word soms gedwongen om de rol van jouw schoonzus te vervullen: tante-duties te verrichten bij kleine kinderen (van zwager) die ik wel heel lief vind, maar die zo godsgruwelijk slecht zijn opgevoed dat ik na een half uur echt knettergek word. Ik ben geen kinderen gewend en ben er geen ster in, dus als twee kleuters elkaar continu in de haren vliegen, spullen stukmaken, krijsen, met eten gooien, zichzelf van de trap laten vallen, kan er bij mij na een tijdje ook geen lachje meer vanaf. Het grappige is: 1 op 1 vind ik ze lief en lees ik boekjes voor, doe ik een puzzeltje met ze. Maar op familiebijeenkomsten lijkt het daar wel een soort Artis.



Het liefst zou ik gewoon iets minder vaak langskomen zodat het leuk blijft, maar het hoort er in deze familie heeeeeel erg bij om de deur plat te lopen, en als ik afhaak levert dat steevast commentaar op. Misschien voelt je schoonzus zich toch gedwongen om langs te komen en vindt ze het dus logisch en terecht om haar onwil even goed te laten voelen? Waarom komt ze tpch mee als ze het niet leuk vindt?
Nu je haar de vorige keer de deur uit hebt gezet, is dat een perfect aanknopingspunt om het gesprek met haar te gaan. Bel haar op, zeg dat het je niet lekker zit hoe het de vorige keer liep, en nodig haar uit voor een kop koffie.



Tijdens de koffie kun je haar dan uitleggen dat je haar als mens respecteert, dat je het fijn vind dat zij en jouw broer zo'n fijne relatie hebben en dat je hen dat ook van harte gunt, maar dat je zelf ook graag een betere band met haar zou willen hebben. En dat jou dat lastig valt, omdat je veel moeite hebt met haar negatieve houding, in het bijzonder ten aanzien van jouw kinderen. En dat je haar echt geen oppasdagen op zal dringen, en dat ze ook jouw kinderen niet leuk hoeft te vinden, maar dat je het wel fijn zou vinden als ze in jouw huis bij jouw kinderen haar negativiteit even kan parkeren totdat ze weer weg gaat.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzy75 schreef op 23 mei 2016 @ 15:53:

Als ze allemaal negatieve dingen over jullie kind zegt, dan kun jij haar daar toch op dat moment ook op attenderen/aanspreken? Dat lijkt me de meest logische weg.



Dat leek mij ook, maar helaas dringt het niet tot haar door. Ze houdt dan hooguit voor dat bezoek d'r mond dicht, gedraagt zich enorm uit de hoogte en beledigd en de sfeer is dan goed verziekt. Nu vind ik dat allemaal lekker haar probleem en als ze er snel door weg gaat ben ik daar blij mee, maar ik vind het zo rot dat mijn broer daar dan zo opgelaten zit. Want die wil graag blijven maar ook zijn vriendin niet afvallen ofzo heb ik het idee. An sich natuurlijk een probleem tussen hun maar ik moet er wel tegenaan kijken en dat faat me niet zo makkelijk af als ik zou willen.



muurbloempje66, je hebt gelijk dat ik haar niet zo serieus moet nemen. Erom lachen probeer ik maar soms is het niet grappig meer en zit het toch flink in me maag, al zou ik dat graag anders zien.



pokkewijf, dat probeer ik ook zoveel mogelijk en gelukkig doet dat mijn bloeddruk een hoop goed haha. Helaas is het soms niet te vermijden en zou ik graag willen dat mijn eerste impuls een andere is dan d'r door de kamer te gooien kalmeer daarna wel weer van de gedachte dat het gelukkig voorlopig weer achter de rug is maar merk ook dat mijn lontje iets korter aan het worden is. Moet zeggen dat het wel ook al oplucht het even op te schrijven haha. En dat mijn reactie niet zo heel vreemd is, want haar zoveel mogelijk uit mijn huis weren voelt wel een beetje overdreven/gemeen maar dat valt dus best mee zo te lezen.
quote:-NummerZoveel- schreef op 23 mei 2016 @ 16:02:

Nu je haar de vorige keer de deur uit hebt gezet, is dat een perfect aanknopingspunt om het gesprek met haar te gaan. Bel haar op, zeg dat het je niet lekker zit hoe het de vorige keer liep, en nodig haar uit voor een kop koffie.



Tijdens de koffie kun je haar dan uitleggen dat je haar als mens respecteert, dat je het fijn vind dat zij en jouw broer zo'n fijne relatie hebben en dat je hen dat ook van harte gunt, maar dat je zelf ook graag een betere band met haar zou willen hebben. En dat jou dat lastig valt, omdat je veel moeite hebt met haar negatieve houding, in het bijzonder ten aanzien van jouw kinderen. En dat je haar echt geen oppasdagen op zal dringen, en dat ze ook jouw kinderen niet leuk hoeft te vinden, maar dat je het wel fijn zou vinden als ze in jouw huis bij jouw kinderen haar negativiteit even kan parkeren totdat ze weer weg gaat.Dit dus
Ik zou er dan weer zo min mogelijk energie aan verspillen.

Vindt ze kinderen niet leuk en doet ze elke keer zo lelijk?

Dan blijft ze maar thuis en komt je broer alleen.

Komt ze wel mee?

Idioot gedrag en uitspraken zoveel mogelijk straal negeren.



Ik zou dus ook vooral je broer erbij betrekken.

En hem vriendelijk verzoeken haar zoveel mogelijk thuis te laten.

Of te komen op momenten dat zij bijvoorbeeld aan 't werk is.



Hoef je haar tenminste bijna alleen maar te zien "binnen de grote familie".

En daar kan je haar en haar gedrag nog zoveel mogelijk negeren.



Je kan zo iemand immers toch niet zomaar doen veranderen.

En je kind zal vroeg of laat ook wel doorhebben dat tante X gewoon niet echt in kinderen geïnteresseerd is.
Alle reacties Link kopieren
quote:MissFields schreef op 23 mei 2016 @ 16:01:

Volgens mij doe je het enige juiste al, namelijk je broer ook in zijn eentje uitnodigen en haar met rust laten.



Ikzelf word soms gedwongen om de rol van jouw schoonzus te vervullen: tante-duties te verrichten bij kleine kinderen (van zwager) die ik wel heel lief vind, maar die zo godsgruwelijk slecht zijn opgevoed dat ik na een half uur echt knettergek word. Ik ben geen kinderen gewend en ben er geen ster in, dus als twee kleuters elkaar continu in de haren vliegen, spullen stukmaken, krijsen, met eten gooien, zichzelf van de trap laten vallen, kan er bij mij na een tijdje ook geen lachje meer vanaf. Het grappige is: 1 op 1 vind ik ze lief en lees ik boekjes voor, doe ik een puzzeltje met ze. Maar op familiebijeenkomsten lijkt het daar wel een soort Artis.



Het liefst zou ik gewoon iets minder vaak langskomen zodat het leuk blijft, maar het hoort er in deze familie heeeeeel erg bij om de deur plat te lopen, en als ik afhaak levert dat steevast commentaar op. Misschien voelt je schoonzus zich toch gedwongen om langs te komen en vindt ze het dus logisch en terecht om haar onwil even goed te laten voelen? Waarom komt ze tpch mee als ze het niet leuk vindt?



Kan me heel goed voorstellen dat dat soms wat veel is! Ik heb geprobeerd me in haar te verplaatsen en voor een deel snap ik wel dat ze haar onvrede wil uiten. Het is het eerste en tot nu toe enige kleinkind dus als we met de familie bij elkaar zijn gaat er inderdaad erg veel aandacht naar uit en ik snap dat als je niks met kinderen hebt het je op geven moment best je neus uit komt dat het zoveel over het kind gaat. Zelf wordt ik daar soms ook een beetje dol van en dat probeer ik ook wat in te perken.

Waarom ze verder toch meekomt zou ik eerlijk gezegd niet weten. Ik nodig hen voor verjaardagen en kerst enzo als stel uit maar ze weten dat er niks verplicht is. Dat ze tussendoor op de stoep staat is denk ik deels omdat ik tussen haar werk en hun huis inwoon en als mijn broer hier is komt ze dan vaak om mee te rijden (en is het bezoek ook veel korter dan wanneer broer alleen komt). Ze doet het zichzelf in die zin ook wel een beetje aan. Ze kan immers ook gewoon alleen door naar huis gaan ipv met haar vriend verder te reizen.
Alle reacties Link kopieren
quote:-NummerZoveel- schreef op 23 mei 2016 @ 16:02:

Nu je haar de vorige keer de deur uit hebt gezet, is dat een perfect aanknopingspunt om het gesprek met haar te gaan. Bel haar op, zeg dat het je niet lekker zit hoe het de vorige keer liep, en nodig haar uit voor een kop koffie.



Tijdens de koffie kun je haar dan uitleggen dat je haar als mens respecteert, dat je het fijn vind dat zij en jouw broer zo'n fijne relatie hebben en dat je hen dat ook van harte gunt, maar dat je zelf ook graag een betere band met haar zou willen hebben. En dat jou dat lastig valt, omdat je veel moeite hebt met haar negatieve houding, in het bijzonder ten aanzien van jouw kinderen. En dat je haar echt geen oppasdagen op zal dringen, en dat ze ook jouw kinderen niet leuk hoeft te vinden, maar dat je het wel fijn zou vinden als ze in jouw huis bij jouw kinderen haar negativiteit even kan parkeren totdat ze weer weg gaat.



Goed idee, sluit aan bij de tip die al genoemd was om wat met haar af te spreken. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er vrij weinig behoefte aan heb, maar als het wat oplost en omwille van mijn broer wil ik best een poging wagen. Zal eens kijken of ze van het weekend de tijd heeft.

Vind de uitleg die je omschrijft erg goed gevonden trouwens! Het dekt de lading heel goed zonder te aanvallend te zijn. Ik ga proberen het zo te verwoorden
Alle reacties Link kopieren
Wat zegt je broer er eigenlijk over? Jij vindt het naar als hij er opgelaten bij zit wanneer z'n vriendin zich zo misdraagt, maar vindt hij het ook naar voor jou dat je zo wordt behandeld door zijn vriendin?

Kijk, echt niet iedereen hoeft kinderen leuk te vinden, maar ik verwacht wel basisfatsoen van mijn vriend tegenover mijn zussen en hun kinderen als we daar op bezoek zijn. Hij hoeft het dus ook echt niet te proberen zo de sfeer te gaan zitten verzieken en kutopmerkingen te maken, want het is nog wel MIJN familie.

Nu is het helemaal jouw probleem terwijl een groot deel bij je broer zou moeten liggen. Het is zijn partner. Maak hem er maar verantwoordelijk voor.
Alle reacties Link kopieren
quote:verbena78 schreef op 23 mei 2016 @ 15:40:

Hebben jullie het er weleens met haar over gehad? En dan bedoel ik niet er iets van zeggen als ze zich niet leuk gedraagt maar zonder kind erbij in een gesprek met haar?

In de trant van joh schoonzus soms zeg je dit en me dat en dat voelt rot voor mij om me zus en me zo?dat.
En doooooor!
Alle reacties Link kopieren
jeetje wat een lastige situatie zeg.

Voor je broer natuurlijk ook niet ideaal aangezien hij het bezoek wel heel erg leuk vindt.



Het idee om met haar koffie/thee te gaan drinken even 1 op 1 met haar het gesprek aan te gaan vind ik erg goed!



Verder zou ik het ook lekker kort houden, als ze zich weer zo gedraagt kun je haar vriendelijk vragen normaal te doen, aangeven dat jij wel heel veel van kinderen houdt en dat je het belangrijk vind dat de band tussen je kind en oom goed is en als zij daar niet bij betrokken wilt worden, prima maar dan is daar een mooi gat van de deur.
By your inflection I can tell that you think what you're saying is funny, but... No.
Ik zou er nog 1 normaal gesprek aan wagen (met je man erbij natuurlijk ook)



En zo niet, dan zou ik haar gewoon echt niet meer binnen willen hebben. Wat zij daar dan van vindt zou me geen ruk kunnen schelen.
Succes ermee. Door het bij jezelf te houden en positief in te steken, haal je inderdaad de angel eruit. En hoe veel leuker zou het worden als het gewoon wel gezellig zou zijn met schoonzus erbij? Als ze niet wil, heb jij in elk geval je best gedaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:spuit_111 schreef op 23 mei 2016 @ 16:18:

Wat zegt je broer er eigenlijk over? Jij vindt het naar als hij er opgelaten bij zit wanneer z'n vriendin zich zo misdraagt, maar vindt hij het ook naar voor jou dat je zo wordt behandeld door zijn vriendin?

Kijk, echt niet iedereen hoeft kinderen leuk te vinden, maar ik verwacht wel basisfatsoen van mijn vriend tegenover mijn zussen en hun kinderen als we daar op bezoek zijn. Hij hoeft het dus ook echt niet te proberen zo de sfeer te gaan zitten verzieken en kutopmerkingen te maken, want het is nog wel MIJN familie.

Nu is het helemaal jouw probleem terwijl een groot deel bij je broer zou moeten liggen. Het is zijn partner. Maak hem er maar verantwoordelijk voor.

Mijn broer begrijpt dat ik het niet leuk vind en vind haar opmerkingen zelf ook niet fijn. Maar heeft ook aangegeven het er met haar over te hebben gehad en het liever met haar alleen te bespreken ipv er op het moment zelf hard op in te gaan. Schoonzus heeft namelijk nogal een verleden en is daardoor erg onzeker wat hem erg beschermend maakt tegenover haar en haar gevoelens. An sich vind ik dat heel bewonderingswaardig dat hij zo lief voor haar is maar nu mag hij van mij toch wel wat harder zijn en zich niet (zoals zij zelf graag doet) achter haar verleden verschuilen.

Ik zal het ook bij hem nog een keer aankaarten, want je hebt inderdaad gelijk dat het ook (deels) zijn verantwoordelijkheid is als zij zich zo gedraagt, en dat hij er wat steviger op in/mee aan de slag zou kunnen gaan.



Ik verwacht ook heus geen wonderen ofzo, maar inderdaad wel dat fatsoen.
Alle reacties Link kopieren
quote:-NummerZoveel- schreef op 23 mei 2016 @ 16:21:

Succes ermee. Door het bij jezelf te houden en posithief in te steken, haal je inderdaad de angel eruit. En hoe veel leuker zou het worden als het gewoon wel gezellig zou zijn met schoonzus erbij? Als ze niet wil, heb jij in elk geval je best gedaan.

Het allerleukste zou zijn als ze gewoon verdween heb d'r vanaf het begin niet gemogen haha. Maar wel altijd beleefd en hartelijk gedaan en het zou inderdaad veel schelen als zij dat ook op kon brengen. Als ik zie hoe verliefd mijn broer nog steeds op haar is na een flink aantal jaar moet ze toch ergens een leuke kant hebben, zou fijn zijn als ik die ook zou vinden.



Iedereen overigens erg bedankt voor de reacties! Zit een hoop bruikbaars tussen
quote:Dormouse schreef op 23 mei 2016 @ 16:10:

[...]





Kan me heel goed voorstellen dat dat soms wat veel is! Ik heb geprobeerd me in haar te verplaatsen en voor een deel snap ik wel dat ze haar onvrede wil uiten. Het is het eerste en tot nu toe enige kleinkind dus als we met de familie bij elkaar zijn gaat er inderdaad erg veel aandacht naar uit en ik snap dat als je niks met kinderen hebt het je op geven moment best je neus uit komt dat het zoveel over het kind gaat. Zelf wordt ik daar soms ook een beetje dol van en dat probeer ik ook wat in te perken.Zijn er ook familie-uitjes met alleen de volwassenen? Dat zou welicht leuk zijn, voor het evenwicht.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven