Relaties
alle pijlers
Sterilisatie..vriend heeft zich bedacht
vrijdag 30 september 2016 13:59
Ik ben al jaren een stille meelezer en nu is er een situatie ontstaan in mijn relatie waar ik graag wat advies over wil of misschien een andere visie.
Ik ben 40 en vriend 37, wij zijn 5 jaar samen. Al in het begin van onze relatie is hij duidelijk geweest dat hij geen kinderen wilde, ik heb een volwassen dochter en ben ook al oma.
Vorig jaar kwam hij er zelf mee dat hij toch geen kinderen wilde en het handiger zou zijn als hij zich zou laten steriliseren. Hij gaf ook als argument dat ik dan geen anticonceptie meer hoefde te nemen, al die hormonen in je lijf...
Dit jaar, (ongeveer een half jaar geleden) heb ik het nog eens ter sprake gebracht. Hij wist het allemaal niet meer en wilde nog informatie uitzoeken wat dat met het lichaam van de man zou doen...nou prima. Ik heb het de tijd gegeven en 3 maanden geleden nog eens ter sprake gebracht. Nee, hij had nog niets uitgezocht.
Ik een beetje teleurgesteld en gevraagd of hij het wel belangrijk vond, want als hij bv iets wilt kopen gaat daar soms weken/maanden aan uitzoeken aan vooraf.
Nu had ik gisteren een afspraak bij de dokter en medicatie gekregen. Thuis gekomen ziet hij de medicijnen en is gelijk op internet aan het zoeken over wat voor slechte medicatie dat wel niet is en dat ik het niet moest nemen. Dus ik terloops gevraagd hoe het zat met het uitzoeken van de sterilisatie. Het hoge woord kwam eruit..hij wil het niet meer. Maar hij kwam er vorig jaar zelf mee en krabbelt nu dus terug. Alle positieve reacties van mannen op internet overtuigen hem niet op medisch vlak. Vinden jullie dat anticonceptie en/of sterilisatie alleen bij de vrouw moet liggen? Ik voel mij echt op m'n hart getrapt hierom. Net of ik er niet toe doe. Dus ik mag wel de hormonen blijven nemen. Weet niet zo goed wat ik hier mee moet.
Verder hebben wij een leuke relatie en weinig problemen...maar ben zo teleurgesteld en verdrietig hierom..
Ik ben 40 en vriend 37, wij zijn 5 jaar samen. Al in het begin van onze relatie is hij duidelijk geweest dat hij geen kinderen wilde, ik heb een volwassen dochter en ben ook al oma.
Vorig jaar kwam hij er zelf mee dat hij toch geen kinderen wilde en het handiger zou zijn als hij zich zou laten steriliseren. Hij gaf ook als argument dat ik dan geen anticonceptie meer hoefde te nemen, al die hormonen in je lijf...
Dit jaar, (ongeveer een half jaar geleden) heb ik het nog eens ter sprake gebracht. Hij wist het allemaal niet meer en wilde nog informatie uitzoeken wat dat met het lichaam van de man zou doen...nou prima. Ik heb het de tijd gegeven en 3 maanden geleden nog eens ter sprake gebracht. Nee, hij had nog niets uitgezocht.
Ik een beetje teleurgesteld en gevraagd of hij het wel belangrijk vond, want als hij bv iets wilt kopen gaat daar soms weken/maanden aan uitzoeken aan vooraf.
Nu had ik gisteren een afspraak bij de dokter en medicatie gekregen. Thuis gekomen ziet hij de medicijnen en is gelijk op internet aan het zoeken over wat voor slechte medicatie dat wel niet is en dat ik het niet moest nemen. Dus ik terloops gevraagd hoe het zat met het uitzoeken van de sterilisatie. Het hoge woord kwam eruit..hij wil het niet meer. Maar hij kwam er vorig jaar zelf mee en krabbelt nu dus terug. Alle positieve reacties van mannen op internet overtuigen hem niet op medisch vlak. Vinden jullie dat anticonceptie en/of sterilisatie alleen bij de vrouw moet liggen? Ik voel mij echt op m'n hart getrapt hierom. Net of ik er niet toe doe. Dus ik mag wel de hormonen blijven nemen. Weet niet zo goed wat ik hier mee moet.
Verder hebben wij een leuke relatie en weinig problemen...maar ben zo teleurgesteld en verdrietig hierom..
vrijdag 30 september 2016 14:02
Waarom op je hart getrapt? Zijn lijf, zijn keuze. Hij heeft zich bedacht, dat kan en mag. Ik zou het wel vervelend vinden dat hij niet met je praat, veel erger dan of hij wel of niet een knipje last zetten.
Met condooms ben je beide even verantwoordelijk en heb jij geen hormonen in je lijf, dat zou een oplossing kunnen zijn.
Met condooms ben je beide even verantwoordelijk en heb jij geen hormonen in je lijf, dat zou een oplossing kunnen zijn.
Hallo?!
vrijdag 30 september 2016 14:04
Heeft zijn twijfel echt te maken met de ingreep, of kan het zijn dat hij toch twijfelt of hij niet ooit, heeeeel misschien in zijn leven nog kinderen zou willen. Voor het eerste zijn vast logische argumenten aan te voeren waarom het wel/niet een goed idee is, het tweede is een gevoelskwestie en dus veel ingewikkelder...En om antwoord op je vraag te geven, nee ik vind dat dat net alleen bij de vrouw moet liggen.. Manlief en ik hebben ook afgesproken dat hij zich straks, na de geboorte van onze baby laat steriliseren.
vrijdag 30 september 2016 14:05
Ik vind het bedenken an sich niet zo heel vreselijk, hij vind het vast een beetje eng. Maar om dan tegelijkertijd te gaan zeiken over hoe gevaarlijk jouw medicijnen zijn, o.a. de hormonen die jij in je lichaam stopt zodat hij zonder gedoe kan neuken, dat vind ik dan wel weer stom.
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat
vrijdag 30 september 2016 14:06
Ik zou mijn man nooit dwingen om de keuze te maken waar hij niet achter staat. En of dat nou de angst voor de operatie is, of voor mijn part voelt hij zich in zijn mannelijkheid aangetast of vindt hij het idee van onvruchtbaarheid akelig.. Zijn lijf zijn beslissing.
Je teleursteling snap ik, ik zou ook wel in gesprek gaan om aan te geven wat het met je doet en vragen naar zijn beweegredenen, maar ik zou dan toch de keuze maken om mezelf te laten steriliseren. Ook gezien het feit dat hij geen kinderen heeft. Stel dat jij morgen onder een auto loopt en hij treft na verloop van tijd een andere liefde, dan komt hij misschien toch weer in de situatie dat hij alsnog kinderen wil.
Je teleursteling snap ik, ik zou ook wel in gesprek gaan om aan te geven wat het met je doet en vragen naar zijn beweegredenen, maar ik zou dan toch de keuze maken om mezelf te laten steriliseren. Ook gezien het feit dat hij geen kinderen heeft. Stel dat jij morgen onder een auto loopt en hij treft na verloop van tijd een andere liefde, dan komt hij misschien toch weer in de situatie dat hij alsnog kinderen wil.
vrijdag 30 september 2016 14:08
quote:Monatala schreef op 30 september 2016 @ 14:05:
Ik vind het bedenken an sich niet zo heel vreselijk, hij vind het vast een beetje eng. Maar om dan tegelijkertijd te gaan zeiken over hoe gevaarlijk jouw medicijnen zijn, o.a. de hormonen die jij in je lichaam stopt zodat hij zonder gedoe kan neuken, dat vind ik dan wel weer stom.
Dit!
En doe voor de grap binnenkort eens twee daagjes alsof je over tijd bent met menstrueren, kijken hoe hij dan met zijn angst voor sterilisatie omgaat.
Ik vind het bedenken an sich niet zo heel vreselijk, hij vind het vast een beetje eng. Maar om dan tegelijkertijd te gaan zeiken over hoe gevaarlijk jouw medicijnen zijn, o.a. de hormonen die jij in je lichaam stopt zodat hij zonder gedoe kan neuken, dat vind ik dan wel weer stom.
Dit!
En doe voor de grap binnenkort eens twee daagjes alsof je over tijd bent met menstrueren, kijken hoe hij dan met zijn angst voor sterilisatie omgaat.
vrijdag 30 september 2016 14:11
Vraag hem eens wat hij voor oplossing ziet voor de komende jaren. Want hij zoekt op internet wel op wat voor rotzooi jij mag slikken teneinde niet zwanger te raken, maar daar houdt het dan mee op.
Ik zou staan op condooms tot hij een gelijkwaardige gesprekspartner kan zijn in dit verhaal. Want jullie moeten beide zorgdragen voor het voorkomen van een zwangerschap, niet een alleen.
Ik zou staan op condooms tot hij een gelijkwaardige gesprekspartner kan zijn in dit verhaal. Want jullie moeten beide zorgdragen voor het voorkomen van een zwangerschap, niet een alleen.
vrijdag 30 september 2016 14:12
vrijdag 30 september 2016 14:14
Jullie kunnen toch condooms gebruiken? Dan heb je allebei geen hormonen en gedoe aan je lijf, alleen tijdens de seks even een onderbreking om het condoom om te doen. Ik vind verder dat jouw man het volste recht heeft om zich niet te steriliseren.
Hij heeft er te licht over gedacht, heeft zich erin verdiept en nu voelt hij zich er toch niet goed bij. Dat kan, dat mag.
Hij heeft er te licht over gedacht, heeft zich erin verdiept en nu voelt hij zich er toch niet goed bij. Dat kan, dat mag.
vrijdag 30 september 2016 14:18
