Stiefouder

13-04-2017 01:00 127 berichten
Alle reacties Link kopieren
Opgelost
anoniem_326379 wijzigde dit bericht op 07-07-2017 14:31
98.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Een beetje een gemiste kans voor je. Zoiets moet groeien en kan lang duren. Ikzelf ben ook stiefvader van een meid waar ik ontzettend veel van hou ware het mijn eigen dochter.
Alle reacties Link kopieren
quote:oomguust schreef op 13 april 2017 @ 01:15:

Een beetje een gemiste kans voor je. Zoiets moet groeien en kan lang duren. Ikzelf ben ook stiefvader van peen meid waar ik ontzettend veel van hou ware het mijn eigen dochter.Geen gemiste kans hoor, ik ben al heel lang samen met mijn man, 8 jaar, heb zelf 2 zoons die al lang het huis uit zijn maar ik kijk echt niet uit naar het weekend dat mijn stiefzonen bij ons zijn, is,erg, ik weet het, maar het voelt zo...
Alle reacties Link kopieren
Ik kan het me goed voorstellen.

Jij hebt je kinderen al opgevoed, en uit huis zien gaan, jij bent al "klaar".

Het zijn jouw kinderen niet, dus ben je ook niet zo blind verliefd op ze dat je irritant gedrag met de mantel der liefde kan bedekken.

Volgens mij doe je het prima, je bent lief voor die kinderen.

Dat je niet staat te juichen, tja...

Je kan niet altijd helpen hoe je je voelt.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
Je zult vast je best doen maar vergis je niet, kinderen hebben het heus door als je vriendelijkheid niet oprecht is.

Mijn ex z'n vriendin is net als jij (hoewel ze jongere kinderen heeft) en mijn dochter zegt ook altijd dat ze aardig dóet maar het niet echt is.



Balen dat je het zo voelt.

Ook voor de kinderen dus.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 13 april 2017 @ 02:28:

Je zult vast je best doen maar vergis je niet, kinderen hebben het heus door als je vriendelijkheid niet oprecht is.

Mijn ex z'n vriendin is net als jij (hoewel ze jongere kinderen heeft) en mijn dochter zegt ook altijd dat ze aardig dóet maar het niet echt is.



Balen dat je het zo voelt.

Ook voor de kinderen dus.Voor de kinderen is het echt niet 'balen' omdat ik echt heel lief voor ze ben en omdat ze me ook oprecht graag hebben, maar ik voel me schuldig omdat ik dat gevoel niet heb, ben gewoon blij dat ze terug naar huis gaan.
En dat voelen ze.

Haarfijn.
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud zijn je stiefkinderen? Duurt het nog lang denk je, voordat ze uitvliegen?



Dacht je bij het aangaan van de relatie dat het zou klikken? Of had je uberhaupt geen zin in stiefkominderen? Geen verwijten, gewoon wat vragen die misschien een oplossing en anders iniedergeval een oorzaak kunnen bieden. Wel vervelend.
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
Alle reacties Link kopieren
Als kind van gescheiden ouders, met nieuwe partners, sluit ik me aan bij Eleonora. Kinderen zijn niet gek, die hebben dat ontzettend in de gaten.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het heel normaal is dat je je zo voelt. Je hoeft je daar echt niet schuldig over te voelen. Ik raad je wel aan om geen andere topics over dit onderwerp te gaan lezen op dit forum. Over het algemeen is men hier over dit onderwerp heel stellig: je moet je mond houden of anders maar weggaan, want ze zijn altijd verschrikkelijk zielig, ze kunnen nooit ergens iets aan doen, jij doet het altijd fout, jouw gevoelens zijn volledig ondergeschikt aan die van hun en denk maar niet dat je er ook maar íets over mag zeggen.



Maar wees niet bang, kinderen zijn geen helderzienden. Als jij gewoon op een normale vriendelijke manier met ze omgaat dan kunnen ze heus niet ruiken dat jij blij bent als ze weer opgehoepeld zijn.
quote:humanista schreef op 13 april 2017 @ 07:09:

Ik denk dat het heel normaal is dat je je zo voelt. Je hoeft je daar echt niet schuldig over te voelen. Ik raad je wel aan om geen andere topics over dit onderwerp te gaan lezen op dit forum. Over het algemeen is men hier over dit onderwerp heel stellig: je moet je mond houden of anders maar weggaan, want ze zijn altijd verschrikkelijk zielig, ze kunnen nooit ergens iets aan doen, jij doet het altijd fout, jouw gevoelens zijn volledig ondergeschikt aan die van hun en denk maar niet dat je er ook maar íets over mag zeggen.



Maar wees niet bang, kinderen zijn geen helderzienden. Als jij gewoon op een normale vriendelijke manier met ze omgaat dan kunnen ze heus niet ruiken dat jij blij bent als ze weer opgehoepeld zijn.



Helaas, was het maar waar.

Helderziend hoeft niet, dat bestaat namelijk niet.

Aanvoelen of iemand werkelijk hartelijk en liefdevol is of niet bestaat wel.

Dat heeft niets met helderziend zijn te maken.



Onzin dat het altijd de 'fout' is van een stiefouder in het geval van geen diepe liefde voelen voor stiefkinderen.

Je voelt wat je voelt. Dat heeft dan weer niets met 'fout' zijn te maken.

Er is niemand fout namelijk in bijvoorbeeld dit geval. En tot nu toe zegt ook niemand dat.



Stellen dat een kind niks merkt van een bepaald gevoel of juist het ontbreken er van is niet correct, er staan al twee voorbeelden in dit topic die het tegendeel aangeven.



De vriendin van mijn ex doet haar best en is nooit onaardig en zelfs heel lief en attent tegen mijn dochter.

Zij gelooft het echter niet.

Want dat voelt ze.



Het is te hopen dat de stiefkinderen van TO dat gevoel niet hebben maar er vanuit gaan dát dat niet zo is ómdat TO zegt lief te zijn, hoeft niet te betekenen dat de kinderen dat ook zo ervaren.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 13 april 2017 @ 07:55:

[...]





De vriendin van mijn ex doet haar best en is nooit onaardig en zelfs heel lief en attent tegen mijn dochter.

Zij gelooft het echter niet.

Want dat voelt ze.

Maar hoe weet je dat het gevoel van je dochter juist is?
Omdat zij het zo ervaart.



Ze ziet haar vader en zijn gezin vier dagen per maand en het gevoel van afstand is dus best te begrijpen maar zo ervaart zij het ondanks dat er heel lief tegen haar gedaan wordt.



Ze heeft er overigens vrede mee maar daarom voelt ze het nog wel.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is het toch ook een ander "probleem".



Je geeft aan dat je 2 kinderen hebt die het huis al uit zijn. Je had je dus ingesteld dat je op deze leeftijd weer samen met een partner of alleen zou wonen. En nu heb zijn er structureel toch kinderen in huis die je zorg en aandacht nodig hebben. Je moet je leven daar toch aan aanpassen.



Dus waarom zou je niet van die kinderen houden, maar toch erg blij zijn wanneer jullie weer samen zijn?



Heel begrijpelijk en gewoon erg eerlijk.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 13 april 2017 @ 08:15:

Omdat zij het zo ervaart.



Ze ziet haar vader en zijn gezin vier dagen per maand en het gevoel van afstand is dus best te begrijpen maar zo ervaart zij het ondanks dat er heel lief tegen haar gedaan wordt.



Ze heeft er overigens vrede mee maar daarom voelt ze het nog wel.



Dat er minder vertrouwdheid is, is idd logisch.



Maar voelt zij dan dat stiefmoeder "niets met haar heeft"? (Zoals in het geval van to)

En zoja, hoe kan zij dat dan écht weten?
En als ze nou echt niet werkelijk van die kinderen houdt, dat mag/kan toch ook?

Het lijkt me rot, omdat ze overduidelijk een soort schuldgevoel heeft maar het kan natuurlijk best dat er niet zo veel warmte is om te geven.

Het zijn allemaal gevoelens tenslotte.
quote:aliva schreef op 13 april 2017 @ 08:25:

[...]





Dat er minder vertrouwdheid is, is idd logisch.



Maar voelt zij dan dat stiefmoeder "niets met haar heeft"? (Zoals in het geval van to)

En zoja, hoe kan zij dat dan écht weten?



Dat heb ik al uitgelegd.

Zij ervaart dat zo. Ze heeft het trouwens nooit over 'niets hebben met'. Het is meer dat ze zich duidelijk een logee voelt.



En ze heeft inmiddels drie jaar ervaring, is 13, heeft iedere week therapie, oa om de scheiding te verwerken, en weet dus prima wat ze voelt.
Alle reacties Link kopieren
Tja je doet er niks aan dat je er niks mee hebt. Je doet aardig tegen ze en meer kun je niet doen. Dat ze dat aanvoelen is jammer maar het is nou eenmaal zoals het is. Kunnen ze hier wel weer een schande vinden maar dat is het niet. Iedereen doet wel eens gemaakt aardig tegen mensen/ kinderen.
Ik voelde altijd prima dat mijn stiefouders niet op mij zat te wachten. En ze deed echt haar best, ze was lief en er werd om mij gedacht. Jaren later wel met haar er over gesproken. Ik snap haar wel.

Het is jammer, maar het is nu eenmaal zo. Ik denk wel dat kinderen het een beetje aanvoelen
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 13 april 2017 @ 08:34:

[...]





Dat heb ik al uitgelegd.

Zij ervaart dat zo. Ze heeft het trouwens nooit over 'niets hebben met'. Het is meer dat ze zich duidelijk een logee voelt.



En ze heeft inmiddels drie jaar ervaring, is 13, heeft iedere week therapie, oa om de scheiding te verwerken, en weet dus prima wat ze voelt.



Ik betwist niet wat je dochter voelt hoor.





Maar de stelling dat kinderen aanvoelen dat stiefouder "niks met hen heeft", ook al worden ze lief en attent behandeld, daar heb ik mijn vragen bij



Want niemand kan in het hoofd en hart van een ander kijken, ook kinderen niet. Dus dat gevoel (of beter gezegd die aanname) zou ook wel eens fout kunnen zijn.
quote:beetjegek schreef op 13 april 2017 @ 08:44:

Tja je doet er niks aan dat je er niks mee hebt. Je doet aardig tegen ze en meer kun je niet doen. Dat ze dat aanvoelen is jammer maar het is nou eenmaal zoals het is. Kunnen ze hier wel weer een schande vinden maar dat is het niet. Iedereen doet wel eens gemaakt aardig tegen mensen/ kinderen.



Waar staat dat dat een schande is?

Volgens mij wordt er veel begrip getoond juist en duidelijk gemaakt dat het géén schande is.

Of ik moet er overheen lezen, over uitspraken betreffende schandaligheid.
quote:aliva schreef op 13 april 2017 @ 08:51:

[...]





Ik betwist niet wat je dochter voelt hoor.





Maar de stelling dat kinderen aanvoelen dat stiefouder "niks met hen heeft", ook al worden ze lief en attent behandeld, daar heb ik mijn vragen bij



Want niemand kan in het hoofd en hart van een ander kijken, ook kinderen niet. Dus dat gevoel (of beter gezegd die aanname) zou ook wel eens fout kunnen zijn.



Er is geen fout als het gevoelens betreft vind ik.

Zoals TO voelt wat ze voelt, zo voelt mijn dochter dat ook.



En een aanname....ik snap wel wat je bedoelt maar nee, dat is juist het lastige als het over gevoelens gaat en juist dat wordt hier al een paar keer bevestigd, door verschillende forummers; je voelt wat je voelt.



Aannemen dat iemand iets anders voelt dan jij aanvoelt, ik weet het niet, volgens mij werkt het niet zo.

Het gaat niet om stellige aannames maar om gevoelens, dat maakt het juist zo ingewikkeld.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat heel veel stiefouders dit voelen, maar er rust een beetje een taboe op. Het zijn kinderen en kinderen zijn leuk. Maar het kan gewoon zo zijn dat je geen klik hebt. Dan krijg je die gevoelens ook niet. Als je in deze situatie het contact op een lieve manier kunt onderhouden, zonder te veel strijd, lijkt het mij meer dan voldoende toch?
Hebben ze dat niet allemaal? Mijn dochter heeft een heel goede band met haar stiefmoeder, al 15 jaar, maar sinds daar ook kleine kinderen zijn bemerkt ze wel het verschil. En als het niet van stiefmoeder zelf is, dan wel van de stiefgrootouders. Die hebben pontificaal een gezinsfoto hangen van het gezin met hun 'echte' kleinkinderen.
Misschien komt het ook wel omdat je te veel MOET van jezelf en daardoor hopeloos faalt in het liefhebben. Waarschijnlijk heb je ergens in het begin van de relatie met je stiefkinderen jezelf opgelegd dat je van hen MOEST houden (want verlengstuk van je partner, sociale druk, behoud van je relatie, etc.). En alles wat MOET is niet leuk. Je kunt jezelf niet dwingen van hen te houden.



Ik lees nergens dat er specifieke gedragingen of voorvallen zijn geweest waar je op bent afgeknapt, het is meer de situatie in zijn algemeenheid. Zou je je kunnen richten op het gewoon loslaten (ok, niet makkelijk) van het stukje MOETEN en gewoon kijken wat er gebeurt?



En als je er voor openstaat: je neemt nu een bepaalde ruimte in, je speelt een bepaalde rol. Hierdoor dwing je je stiefkinderen in een andere rol. Als het je lukt hier verandering in te brengen gaat er aan de kant van je stiefkinderen ook iets gebeuren. Iets met verschuivende energieen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven