Relaties
alle pijlers
Stiefouder
vrijdag 14 april 2017 08:29
Ik denk dat goed met elkaar overweg kunnen het belangrijkst is en voor veel stiefouders en kinderen het hoogst haalbare.
Respect voor elkaar hebben en dat je van elkaar voelt dat het niet 100 procent liefde is dat is niet anders,
Je kunt niet voelen wat er niet is. En of dat zielig is voor stiefkinderen?
Als ze liefhebbende ouders hebben, en daar ook 1 op 1 dingen mee doen en voorderest kan iedereen met elkaar opschieten dan is het prima, er zijn nou eenmaal gescheiden ouders.
Respect voor elkaar hebben en dat je van elkaar voelt dat het niet 100 procent liefde is dat is niet anders,
Je kunt niet voelen wat er niet is. En of dat zielig is voor stiefkinderen?
Als ze liefhebbende ouders hebben, en daar ook 1 op 1 dingen mee doen en voorderest kan iedereen met elkaar opschieten dan is het prima, er zijn nou eenmaal gescheiden ouders.
vrijdag 14 april 2017 08:38
Mijn stiefkinderen hebben een vader en moeder die veel van ze houdt. Als ze in mijn huis zijn gaat het prima, we respecteren elkaar en vinden elkaar aardig.
Ik hou echter niet van mijn stiefkinderen, nooit gedaan ook.
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
Ik hou echter niet van mijn stiefkinderen, nooit gedaan ook.
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
vrijdag 14 april 2017 10:44
quote:koko67 schreef op 14 april 2017 @ 08:38:
Mijn stiefkinderen hebben een vader en moeder die veel van ze houdt. Als ze in mijn huis zijn gaat het prima, we respecteren elkaar en vinden elkaar aardig.
Ik hou echter niet van mijn stiefkinderen, nooit gedaan ook.
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
Ik vind het juist lekker duidelijk, echte tantes en ooms kun je bijvoorbeeld tante of oom. noemen maar stiefvaders en moeders en kennissen ook.. vind ik ook al zo stom en verwarrend, er zijn voor familieleden heel duidelijke namen gegeven en nieuw aangetrouwd en bijgekomen kun je toch bij de naam noemen, lekker overzichtelijk.
Maar wel lief dat ze het voorstelde, misschien stond ze er zelf ook wel niet helemaal achter maar ze heeft het wel geopperd.
En ze vind koko dus duidelijk ook prima.
Mijn stiefkinderen hebben een vader en moeder die veel van ze houdt. Als ze in mijn huis zijn gaat het prima, we respecteren elkaar en vinden elkaar aardig.
Ik hou echter niet van mijn stiefkinderen, nooit gedaan ook.
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
Ik vind het juist lekker duidelijk, echte tantes en ooms kun je bijvoorbeeld tante of oom. noemen maar stiefvaders en moeders en kennissen ook.. vind ik ook al zo stom en verwarrend, er zijn voor familieleden heel duidelijke namen gegeven en nieuw aangetrouwd en bijgekomen kun je toch bij de naam noemen, lekker overzichtelijk.
Maar wel lief dat ze het voorstelde, misschien stond ze er zelf ook wel niet helemaal achter maar ze heeft het wel geopperd.
En ze vind koko dus duidelijk ook prima.
vrijdag 14 april 2017 12:09
quote:koko67 schreef op 14 april 2017 @ 08:38:
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
Goed dat je dat aangeeft, nu ik zelf zwanger ben wil ik mijn stiefouders ook Opa X en Oma Y gaan noemen. Ik denk juist dat zij het heel erg leuk zullen vinden.
Mocht mijn stiefkind later kinderen krijgen zou ik Oma Aankleefsjaan ook leuk vinden om zo genoemd te worden.
Nu is mijn oudste stiefkind zwanger en stelde voor dat ik oma Koko zou worden.
Dat ging mij te ver, ik word oma ooit van mijn eigen kinderen, ik wil geen oma genoemd worden door de kleinkinderen van mijn man. Mijn stiefkind vindt dat prima, mijn man had er wel een tijdje moeite mee.
Nu accepteert hij het, maar vindt het nog steeds niet leuk om voor zijn kleinkind als opa en Koko door het leven te gaan.
Goed dat je dat aangeeft, nu ik zelf zwanger ben wil ik mijn stiefouders ook Opa X en Oma Y gaan noemen. Ik denk juist dat zij het heel erg leuk zullen vinden.
Mocht mijn stiefkind later kinderen krijgen zou ik Oma Aankleefsjaan ook leuk vinden om zo genoemd te worden.
vrijdag 14 april 2017 23:10
Ik heb eigenlijk dit topic geopend omdat ik me echt schuldig voel vanwege het feit dat ik misschien liever op mijn leeftijd (52 jaar) niet meer de behoefte heb om kinderen, die niet van mezelf zijn, op te voeden. Het is nu paasvakantie (België) dus de kids zijn bij mij geweest voor 1 week. Ik werk nog fulltime, en als ik thuis kom is mijn huis echt een grote puinhoop. Maar ik zeg er niets van omdat ik wil dat de kids een warme thuis hebben bij ons. Maar ik word er echt heel moe van. Ik heb er natuurlijk zelf voor gekozen omdat ik onwaarschijnlijk veel van mijn man hou, dus de kids horen er gewoon ook bij, zover ben ik ook al.
vrijdag 14 april 2017 23:22
Maar ik vind de meeste reacties wel.heel eerlijk, dank daarvoor. Misschien nog een bijkomende info, mijn man is nu 70 jaar, maar heeft dus nog kleine kinderen, dit zal allicht verklaren waarom het merendeel van de zorgen van de kids op mijn schouders valt. We zijn ondertussen ook grootouders maar dat is anders omdat het mijn bloedeigen kleinkinderen zijn. Bedankt iedereen voor jullie gemeende en steunende reacties.
vrijdag 14 april 2017 23:37
quote:oomguust schreef op 14 april 2017 @ 00:05:
Misschien doet TO wel te veel haar best om haar stiefkinderen het naar hun zin te maken. Misschien moet ze een beetje afstand nemen. Het valt voor stiefkinderen ook niet mee. En de loyaliteit naar hun moeder blijft. TO staat dus op de 2e plaats. Vandaar dat wat afstand nemen zo gek nog niet is.Mijn situatie is enigzins anders, ik wil wel op de 2e plaats komen (graag zelfs) maar ik heb toch het idee dat de kinderen zich op één of andere manier aan me 'vastclampen', ze zeggen vaak dat ze bij mij 'tot rust' komen, omdat hun natuurlijke moeder met haar nieuwe partner ook co-ouderschap hebben en dat het daar een drukte is met de andere kinderen.
Misschien doet TO wel te veel haar best om haar stiefkinderen het naar hun zin te maken. Misschien moet ze een beetje afstand nemen. Het valt voor stiefkinderen ook niet mee. En de loyaliteit naar hun moeder blijft. TO staat dus op de 2e plaats. Vandaar dat wat afstand nemen zo gek nog niet is.Mijn situatie is enigzins anders, ik wil wel op de 2e plaats komen (graag zelfs) maar ik heb toch het idee dat de kinderen zich op één of andere manier aan me 'vastclampen', ze zeggen vaak dat ze bij mij 'tot rust' komen, omdat hun natuurlijke moeder met haar nieuwe partner ook co-ouderschap hebben en dat het daar een drukte is met de andere kinderen.
vrijdag 14 april 2017 23:41
quote:Lapooh schreef op 13 april 2017 @ 14:14:
[...]
Neen, niets gebeurd, ik maak eigenlijk nooit ruzie met mijn man, we zijn gelukkig samen. De 'trigger' is waarschijnlijk dat we weer volop de zomervakantie aan het plannen zijn. We gaan steeds naar een vakantiepark in het zuiden van Frankrijk met de kids. Ik weet dat dit heel lullig klinkt maar dan voel ik me weer 'assepoester'. Ik doe dan nog het huishouden op vakantie, boodschappen, wassen, plassen, koken, poetsen, activiteiten met de kids... En het begint me zwaar te worden. Ik kijk er echt niet naar uit. Maar ik doe het gewoon steeds op automatische piloot. Ik denk niet dat mijn man weet hoe zwaar het is, wil hem er ook niet mee belasten omdat hij echt een hele lieve man is. Ik zet een masker op en doe gewoon hetgeen ik moet doen, met een grote glimlach. Rond september gaan we wel steeds met ons beidjes met het vliegtuig ergens heen, daar kijk ik enorm naar uit.Dan zou ik, als ik jou was, hier maar eens mee stoppen. Zoals iemand anders al zei, je hoeft niet mee. Of is je man ouderwets in de zin van, de vrouw zorgt?
[...]
Neen, niets gebeurd, ik maak eigenlijk nooit ruzie met mijn man, we zijn gelukkig samen. De 'trigger' is waarschijnlijk dat we weer volop de zomervakantie aan het plannen zijn. We gaan steeds naar een vakantiepark in het zuiden van Frankrijk met de kids. Ik weet dat dit heel lullig klinkt maar dan voel ik me weer 'assepoester'. Ik doe dan nog het huishouden op vakantie, boodschappen, wassen, plassen, koken, poetsen, activiteiten met de kids... En het begint me zwaar te worden. Ik kijk er echt niet naar uit. Maar ik doe het gewoon steeds op automatische piloot. Ik denk niet dat mijn man weet hoe zwaar het is, wil hem er ook niet mee belasten omdat hij echt een hele lieve man is. Ik zet een masker op en doe gewoon hetgeen ik moet doen, met een grote glimlach. Rond september gaan we wel steeds met ons beidjes met het vliegtuig ergens heen, daar kijk ik enorm naar uit.Dan zou ik, als ik jou was, hier maar eens mee stoppen. Zoals iemand anders al zei, je hoeft niet mee. Of is je man ouderwets in de zin van, de vrouw zorgt?
vrijdag 14 april 2017 23:51
zaterdag 15 april 2017 01:18
quote:humanista schreef op 14 april 2017 @ 23:41:
[...]
Dan zou ik, als ik jou was, hier maar eens mee stoppen. Zoals iemand anders al zei, je hoeft niet mee. Of is je man ouderwets in de zin van, de vrouw zorgt?Denk het wel, hij is ondertussen 70, jammer genoeg nog met kinderen, dus de zorg komt op mij neer, maar kan het niet meer bolwerken op mijn 52e, wil rust, en dat kan niet... Maar ik blijf mijn uiterste best doen omdat ik ook weet dat de kinderen er niet de dupe van mogen zijn. Ze hebben er niet voor gekozen dat ze een wat oudere vader hebben en dat hun ouders gescheiden zijn.
[...]
Dan zou ik, als ik jou was, hier maar eens mee stoppen. Zoals iemand anders al zei, je hoeft niet mee. Of is je man ouderwets in de zin van, de vrouw zorgt?Denk het wel, hij is ondertussen 70, jammer genoeg nog met kinderen, dus de zorg komt op mij neer, maar kan het niet meer bolwerken op mijn 52e, wil rust, en dat kan niet... Maar ik blijf mijn uiterste best doen omdat ik ook weet dat de kinderen er niet de dupe van mogen zijn. Ze hebben er niet voor gekozen dat ze een wat oudere vader hebben en dat hun ouders gescheiden zijn.
zaterdag 15 april 2017 01:47
quote:hamerhaai schreef op 13 april 2017 @ 08:19:
Volgens mij is het toch ook een ander "probleem".
Je geeft aan dat je 2 kinderen hebt die het huis al uit zijn. Je had je dus ingesteld dat je op deze leeftijd weer samen met een partner of alleen zou wonen. En nu heb zijn er structureel toch kinderen in huis die je zorg en aandacht nodig hebben. Je moet je leven daar toch aan aanpassen.
Dus waarom zou je niet van die kinderen houden, maar toch erg blij zijn wanneer jullie weer samen zijn?
Heel begrijpelijk en gewoon erg eerlijk.Ik blijf er bij, ik wil het wel maar het voelt niet zo, ik hou niet van hen (heel eerlijk en ik denk dat de meeste dit zo ervaren). Maar dat wil niet zeggen dat ik niet voor ze zal zorgen omdat ze niet voor mij gekozen hebben, is moeiljk hoor..
Volgens mij is het toch ook een ander "probleem".
Je geeft aan dat je 2 kinderen hebt die het huis al uit zijn. Je had je dus ingesteld dat je op deze leeftijd weer samen met een partner of alleen zou wonen. En nu heb zijn er structureel toch kinderen in huis die je zorg en aandacht nodig hebben. Je moet je leven daar toch aan aanpassen.
Dus waarom zou je niet van die kinderen houden, maar toch erg blij zijn wanneer jullie weer samen zijn?
Heel begrijpelijk en gewoon erg eerlijk.Ik blijf er bij, ik wil het wel maar het voelt niet zo, ik hou niet van hen (heel eerlijk en ik denk dat de meeste dit zo ervaren). Maar dat wil niet zeggen dat ik niet voor ze zal zorgen omdat ze niet voor mij gekozen hebben, is moeiljk hoor..
zaterdag 15 april 2017 01:59
quote:forumdame2011 schreef op 14 april 2017 @ 00:14:
Zoals gebruikelijk weer mooie posts van Eleonora-1
Dat vond ik helemaal niet. Puur vanuit eigen situatie reageren.
To is eerlijk, is lief voor kinderen van een ander. En dan maar doorgaan op dat de stiefkinderen het wel voelen. Kom nou toch. Stiefouder zijn is zwaar! En volgens mij doet to het geweldig.
Zoals gebruikelijk weer mooie posts van Eleonora-1
Dat vond ik helemaal niet. Puur vanuit eigen situatie reageren.
To is eerlijk, is lief voor kinderen van een ander. En dan maar doorgaan op dat de stiefkinderen het wel voelen. Kom nou toch. Stiefouder zijn is zwaar! En volgens mij doet to het geweldig.
zaterdag 15 april 2017 02:14
quote:Haaz schreef op 15 april 2017 @ 01:59:
[...]
Dat vond ik helemaal niet. Puur vanuit eigen situatie reageren.
To is eerlijk, is lief voor kinderen van een ander. En dan maar doorgaan op dat de stiefkinderen het wel voelen. Kom nou toch. Stiefouder zijn is zwaar! En volgens mij doet to het geweldig.Dankjewel Haaz ik er weer tegenaan voor de volgende 15 jaar denk ik...
[...]
Dat vond ik helemaal niet. Puur vanuit eigen situatie reageren.
To is eerlijk, is lief voor kinderen van een ander. En dan maar doorgaan op dat de stiefkinderen het wel voelen. Kom nou toch. Stiefouder zijn is zwaar! En volgens mij doet to het geweldig.Dankjewel Haaz ik er weer tegenaan voor de volgende 15 jaar denk ik...
zaterdag 15 april 2017 11:28
quote:Lapooh schreef op 15 april 2017 @ 01:18:
[...]
Denk het wel, hij is ondertussen 70, jammer genoeg nog met kinderen, dus de zorg komt op mij neer, maar kan het niet meer bolwerken op mijn 52e, wil rust, en dat kan niet... Maar ik blijf mijn uiterste best doen omdat ik ook weet dat de kinderen er niet de dupe van mogen zijn. Ze hebben er niet voor gekozen dat ze een wat oudere vader hebben en dat hun ouders gescheiden zijn.
Ik vind het toch wel raar To.
Lief dat je je man van 70 zo uit de wind houdt, maar het zijn zijn kinderen.
De zorg zal dus in de eerste plaats bij hem moeten liggen. Niet bij jou.
Dat hij op zo'n late leeftijd nog kinderen heeft gekregen, was zijn keuze.
Ik zou toch echt wat meer afstand gaan nemen. Je man zal meer moeten gaan doen. Als hij dat niet meer kan i.v.m. leeftijd zullen de kinderen minder komen neem ik aan. Jij hoeft die verantwoordelijkheid niet over te nemen.
[...]
Denk het wel, hij is ondertussen 70, jammer genoeg nog met kinderen, dus de zorg komt op mij neer, maar kan het niet meer bolwerken op mijn 52e, wil rust, en dat kan niet... Maar ik blijf mijn uiterste best doen omdat ik ook weet dat de kinderen er niet de dupe van mogen zijn. Ze hebben er niet voor gekozen dat ze een wat oudere vader hebben en dat hun ouders gescheiden zijn.
Ik vind het toch wel raar To.
Lief dat je je man van 70 zo uit de wind houdt, maar het zijn zijn kinderen.
De zorg zal dus in de eerste plaats bij hem moeten liggen. Niet bij jou.
Dat hij op zo'n late leeftijd nog kinderen heeft gekregen, was zijn keuze.
Ik zou toch echt wat meer afstand gaan nemen. Je man zal meer moeten gaan doen. Als hij dat niet meer kan i.v.m. leeftijd zullen de kinderen minder komen neem ik aan. Jij hoeft die verantwoordelijkheid niet over te nemen.
zaterdag 15 april 2017 11:40
Daarom ben ik bewust nooit een relatie aangegaan met een man met kinderen. Mijn stoefmoeder was ontzettend gek op mijn vader, en zorgde ook wel voor mij,maar ik voelde prima aan dat ik eigenlijk alleen een last voor haar was en dat ze me voor lief nam omdat ze bij mijn vader wilde zijn.
Ik heb ook nooit de behoefte gevoeld voor andermans kinderen te zorgen, en daarom niet eens gaan daten met een man met kinderen.
Ik heb ook nooit de behoefte gevoeld voor andermans kinderen te zorgen, en daarom niet eens gaan daten met een man met kinderen.
zaterdag 15 april 2017 11:53
Mijn stiefkinderen voel ik niet als last. Maar ze zijn de verantwoordelijkheid van hem en zijn ex-vrouw.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.
zaterdag 15 april 2017 12:20
quote:koko67 schreef op 15 april 2017 @ 11:53:
Mijn stiefkinderen voel ik niet als last. Maar ze zijn de verantwoordelijkheid van hem en zijn ex-vrouw.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.Wij hebben hier afgesproken dat zijn kinderen hier niet meer zijn als hij er niet is. Na 3 vakanties alleen met zijn kinderen was ik er wel een beetje klaar mee. Ze komen hier duidelijk voor hun vader en dat is prima natuurlijk.
Mijn stiefkinderen voel ik niet als last. Maar ze zijn de verantwoordelijkheid van hem en zijn ex-vrouw.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.Wij hebben hier afgesproken dat zijn kinderen hier niet meer zijn als hij er niet is. Na 3 vakanties alleen met zijn kinderen was ik er wel een beetje klaar mee. Ze komen hier duidelijk voor hun vader en dat is prima natuurlijk.
zaterdag 15 april 2017 13:36
Misschien gaat het daarom wel zo vaak mis in samengestelde gezinnen.
Stiefmoeders of stiefvaders moeten zich in mijn ogen niet bemoeien met de opvoeding , het zijn niet hun kinderen. Als mijn man advies of mijn mening wil over een opvoedkundig dingetje praten we er natuurlijk over. Verder bemoei ik mij er niet mee, dat is aan papa en mama.
Opvoedkundige zaken m.b.t. tot mijn kinderen bespreek ik met hun vader. Soms daarna ook met mijn man.
Er zijn namelijk maar 2 mensen die zo verschrikkelijk onvoorwaardelijk van mijn kinderen houden, dat is mijn ex-man en dat ben ik.
Uiteraard bemoei ik me wel met zaken die bv. met ons huis te maken hebben, als mijn stiefkinderen een puinhoop maken bv.
Of als ik ergens last van heb.
Stiefmoeders of stiefvaders moeten zich in mijn ogen niet bemoeien met de opvoeding , het zijn niet hun kinderen. Als mijn man advies of mijn mening wil over een opvoedkundig dingetje praten we er natuurlijk over. Verder bemoei ik mij er niet mee, dat is aan papa en mama.
Opvoedkundige zaken m.b.t. tot mijn kinderen bespreek ik met hun vader. Soms daarna ook met mijn man.
Er zijn namelijk maar 2 mensen die zo verschrikkelijk onvoorwaardelijk van mijn kinderen houden, dat is mijn ex-man en dat ben ik.
Uiteraard bemoei ik me wel met zaken die bv. met ons huis te maken hebben, als mijn stiefkinderen een puinhoop maken bv.
Of als ik ergens last van heb.
zondag 16 april 2017 23:25
quote:koko67 schreef op 15 april 2017 @ 11:53:
Mijn stiefkinderen voel ik niet als last. Maar ze zijn de verantwoordelijkheid van hem en zijn ex-vrouw.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.Mijn stiefkinderen komen altijd, zelfs als hun pa gaan 'golfen' is, ze vinden het prima bij mij, omdat ik ze toelaat alles te doen wat ze willen....
Mijn stiefkinderen voel ik niet als last. Maar ze zijn de verantwoordelijkheid van hem en zijn ex-vrouw.
Ze zijn altijd welkom, maar ik voel wel dat ze voor hun vader komen en niet echt voor mij. Ze vinden het wel leuk als ik thuis ben, maar als mijn man niet thuis is en ik wel, zullen ze niet komen. En dat vind ik prima.
Ik vind stiefmoeder trouwens ook een raar iets, zeker als de moeder nog leeft. Ik ben hun moeder niet, wil ik ook niet zijn. Ik ben Koko, de vrouw van hun vader.Mijn stiefkinderen komen altijd, zelfs als hun pa gaan 'golfen' is, ze vinden het prima bij mij, omdat ik ze toelaat alles te doen wat ze willen....
zondag 16 april 2017 23:30
quote:Lapooh schreef op 14 april 2017 @ 23:22:
Maar ik vind de meeste reacties wel.heel eerlijk, dank daarvoor. Misschien nog een bijkomende info, mijn man is nu 70 jaar, maar heeft dus nog kleine kinderen, dit zal allicht verklaren waarom het merendeel van de zorgen van de kids op mijn schouders valt. We zijn ondertussen ook grootouders maar dat is anders omdat het mijn bloedeigen kleinkinderen zijn. Bedankt iedereen voor jullie gemeende en steunende reacties.
Wat een ingewikkelde gezinssamenstelling. Ik kan me voorstellen dat het lastig voor je is.
Gewoon aardig blijven (zonder over je grenzen te gaan, overleg met je man: opruimen kunnen ze best doen voor jij weer thuis bent) en dan worden ze gewoon vanzelf zelfstandig
Maar ik vind de meeste reacties wel.heel eerlijk, dank daarvoor. Misschien nog een bijkomende info, mijn man is nu 70 jaar, maar heeft dus nog kleine kinderen, dit zal allicht verklaren waarom het merendeel van de zorgen van de kids op mijn schouders valt. We zijn ondertussen ook grootouders maar dat is anders omdat het mijn bloedeigen kleinkinderen zijn. Bedankt iedereen voor jullie gemeende en steunende reacties.
Wat een ingewikkelde gezinssamenstelling. Ik kan me voorstellen dat het lastig voor je is.
Gewoon aardig blijven (zonder over je grenzen te gaan, overleg met je man: opruimen kunnen ze best doen voor jij weer thuis bent) en dan worden ze gewoon vanzelf zelfstandig
zondag 16 april 2017 23:31
quote:Lapooh schreef op 16 april 2017 @ 23:25:
[...]
Mijn stiefkinderen komen altijd, zelfs als hun pa gaan 'golfen' is, ze vinden het prima bij mij, omdat ik ze toelaat alles te doen wat ze willen....
Joh, ze zijn oud genoeg om grenzen aan te kunnen en ook te kunnen snappen dat jij die grenzen ook hebt.
Geen ruzie over maken, gewoon een open gesprek met je man erbij (die jou uiteraard volledig zal steunen).
[...]
Mijn stiefkinderen komen altijd, zelfs als hun pa gaan 'golfen' is, ze vinden het prima bij mij, omdat ik ze toelaat alles te doen wat ze willen....
Joh, ze zijn oud genoeg om grenzen aan te kunnen en ook te kunnen snappen dat jij die grenzen ook hebt.
Geen ruzie over maken, gewoon een open gesprek met je man erbij (die jou uiteraard volledig zal steunen).
