Relaties
alle pijlers
Technisch gezien was het geen vreemdgaan, maar toch...
vrijdag 5 oktober 2012 09:39
Zo een lekker wazige titel.
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
woensdag 10 oktober 2012 12:01
woensdag 10 oktober 2012 12:10
Ziet hij wel in WAT hij verkeerd heeft gedaan, zoiets niet kan, heeft hij echt een "goed" antwoord op de waarom vraag en staat hij vast dat hij voor jou echt wilt gaan?
Hij zou toch even die schop onder z'n kont nodig hebben om moeite te doen voor je, jou tijd en ruimte ook geeft om dit te kunnen verwerken. Daarbij hoort dus niet alleen de ruimte, tijd, aandacht etc maar ook het praten en ja daar kan hij soms minder goed uitkomen / negatief uitpakken maar daar heeft hij het wel zelf naar gemaakt en moet nu wel door het stof
Hij zou toch even die schop onder z'n kont nodig hebben om moeite te doen voor je, jou tijd en ruimte ook geeft om dit te kunnen verwerken. Daarbij hoort dus niet alleen de ruimte, tijd, aandacht etc maar ook het praten en ja daar kan hij soms minder goed uitkomen / negatief uitpakken maar daar heeft hij het wel zelf naar gemaakt en moet nu wel door het stof
woensdag 10 oktober 2012 12:59
woensdag 10 oktober 2012 13:17
Neem idd even tijd voor jezelf Fiona. Ga inderdaad even erop uit om gedachten even naar wat anders te zetten. Ook wel even goed om er met vriendinnen o.i.d. over te praten. En misschien even de plus en min op een rij zetten om wel of niet een doorstart te maken?
Laat hem inderdaad maar even in z'n sop gaar koken, dat hij jou mag gaan missen nu en jij je punt even goed duidelijk maakt!
Laat hem inderdaad maar even in z'n sop gaar koken, dat hij jou mag gaan missen nu en jij je punt even goed duidelijk maakt!
woensdag 10 oktober 2012 13:17
Neem idd even tijd voor jezelf Fiona. Ga inderdaad even erop uit om gedachten even naar wat anders te zetten. Ook wel even goed om er met vriendinnen o.i.d. over te praten. En misschien even de plus en min op een rij zetten om wel of niet een doorstart te maken?
Laat hem inderdaad maar even in z'n sop gaar koken, dat hij jou mag gaan missen nu en jij je punt even goed duidelijk maakt!
Laat hem inderdaad maar even in z'n sop gaar koken, dat hij jou mag gaan missen nu en jij je punt even goed duidelijk maakt!
woensdag 10 oktober 2012 13:30
Ik zie beetje een situatie mannen van mars
vrouwen van venus.
Bepaalde dingen worden door mannen makkelijker naar achter geschoven of is uitgepraat dus klaar, (en niet nog 30 keer erover hebben want het veranders niks?)
vrouwen willen keer op keer dingen bepraten analiseren en bevestigd krijgen?
Terwijl het gebeurd is (in mijn ogen nog steeds niks fysieks vreemdgaan maar ok misschien de intentie (of heb ik iets gemiet?)
ok misschein is het i.p.v. over het verleden praten en over dat voorval praten meer de bedoeling is om vooruit te praten?
hoe zie jij, hij en e.v.t. jullie de toekomst
op welke manier en wat verwachten jullie dan van elkaar?
en spreek dit uit naar elkaar?
i.p.v. over het verleden, waar dus echt niks aan te verandere is hoevaak je er nog over praat?
Praat over de toekomst.(dat werkt bij mij altijd al beter, als al het geneuzel over iets wat al gebeurd is
Nee ben geen vreemganger,
(ben niet knap genoeg dus niemand wil me toch buiten mijn
vrouw) geintje
Maar ben wel een man en herken in vele andere dingen alleen die discussie al (verleden is geweest schrijf er een geschiedenis boek over)
Praat en denk over de toekomst?
Stefanie als man zijnde zou ik bij jouw laatste opmerking nog eerder denken dat de vrouw het niet meer ziet zitten en juist andere dingen gaan zoeken? (maar is maar mijn gekke gedachte kronkel?)
vrouwen van venus.
Bepaalde dingen worden door mannen makkelijker naar achter geschoven of is uitgepraat dus klaar, (en niet nog 30 keer erover hebben want het veranders niks?)
vrouwen willen keer op keer dingen bepraten analiseren en bevestigd krijgen?
Terwijl het gebeurd is (in mijn ogen nog steeds niks fysieks vreemdgaan maar ok misschien de intentie (of heb ik iets gemiet?)
ok misschein is het i.p.v. over het verleden praten en over dat voorval praten meer de bedoeling is om vooruit te praten?
hoe zie jij, hij en e.v.t. jullie de toekomst
op welke manier en wat verwachten jullie dan van elkaar?
en spreek dit uit naar elkaar?
i.p.v. over het verleden, waar dus echt niks aan te verandere is hoevaak je er nog over praat?
Praat over de toekomst.(dat werkt bij mij altijd al beter, als al het geneuzel over iets wat al gebeurd is
Nee ben geen vreemganger,
(ben niet knap genoeg dus niemand wil me toch buiten mijn
vrouw) geintje
Maar ben wel een man en herken in vele andere dingen alleen die discussie al (verleden is geweest schrijf er een geschiedenis boek over)
Praat en denk over de toekomst?
Stefanie als man zijnde zou ik bij jouw laatste opmerking nog eerder denken dat de vrouw het niet meer ziet zitten en juist andere dingen gaan zoeken? (maar is maar mijn gekke gedachte kronkel?)
woensdag 10 oktober 2012 14:53
Jur, wat vaak helpt is om dingen op een rijtje te kunnen zetten. Door toch steeds maar weer het gebeurde hier op te rakelen kon ik er zelfs meer begrip voor tonen ook al deed het tering zeer wat mijn man vertelde over zijn periode van ontrouw. Na ieder gesprek kon ik het een beetje verder verwerken. Probleem als je niet praat na zoiets is dat je zelf de gaten gaat invullen. Na tijden niet praten hadden mijn man en zijn stuk ongedierte al een kind gepland, de scheiding geregeld en een huis gekocht in mijn gedachte. Zoiets, terwijl het iets vrijblijvends was, misschien wel met een beetje gevoelens maar niet de soulmate liefde die ik erbij fantaseerde in al mijn tijd dat we niet praatten. Maar mijn man wilde er eerst ook niet over praten (iets over kijken naar de toekomst en niet hangen in het verleden.) Probleem is dat je in het reine moet komen met je verleden om door te kunnen gaan met je toekomst anders blijft het de kop opsteken als een vieze etterende puist.
woensdag 10 oktober 2012 20:24
Jur, ik snap wat je bedoelt. Het probleem is alleen dat ik wel wil en voor mijn gevoel moet praten over hoe en wat. Ik kan er niet overheen stappen en naar de toekomst gaan kijken. Het eroverheen stappen en doorgaan gaat domweg niet. Ik zit in een achtbaan aan emoties, die moeten er uit. En dat is op dit moment door er wel over te praten en wel boos te zijn en verdrietig en partner uit te leggen wat ik voel en waarom. Het was geen voorval, geen oeps. Het was willens en wetens tegen me liegen en me bedriegen en als waardeloos neerzetten (zowel ik als de relatie) met de bedoeling iets met een ander te beginnen. Daar stap ik niet zomaar overheen om naar de toekomst te gaan kijken. Dat gaat niet.
woensdag 10 oktober 2012 20:32
Hoe doen mannen dat dan eigenlijk? Je gaat zonder daar enige wroeging over te voelen alle grenzen over, walst over je partner heen, zet haar weg als een volslagen idioot, maakt je relatie tot niets meer waard en denkt dan met een keertje ruzie en erover praten dat je wel weer naar de toekomst kan gaan kijken? HALLO, je hebt iets kapot gemaakt. Grondig gesloopt. Er bewust voor gekozen degene van wie je zegt te houden tot op het bot gekwetst en belogen en bedrogen en dan mag diegene daar niet meer op terug komen ´omdat het toch niet veranderd´? Ik snap dat echt niet.
donderdag 11 oktober 2012 04:42
Ik weet niet of dit nou specifiek man-eigen is. Maar het is wel heel rot voor jou. Ik snap je frustratie en verdriet, maar blijkbaar kun je daarmee niet bij je man terecht. Daarom kun je volgens mij twee dingen doen: of je last nu een pauze in/stopt met de relatie. Of je neemt toch even afstand van je gevoel, gaat leuke dingen voor jezelf doen en zorgt dat je weer lekker in je vel zit en kijkt dan verder. Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar als je hier in blijft hangen, heb je alleen jezelf ermee. Want zoals jij het beschrijft kan het je man niks schelen.
donderdag 11 oktober 2012 11:36
quote:missfiona schreef op 10 oktober 2012 @ 20:32:
Hoe doen mannen dat dan eigenlijk? Je gaat zonder daar enige wroeging over te voelen alle grenzen over, walst over je partner heen, zet haar weg als een volslagen idioot, maakt je relatie tot niets meer waard en denkt dan met een keertje ruzie en erover praten dat je wel weer naar de toekomst kan gaan kijken? HALLO, je hebt iets kapot gemaakt. Grondig gesloopt. Er bewust voor gekozen degene van wie je zegt te houden tot op het bot gekwetst en belogen en bedrogen en dan mag diegene daar niet meer op terug komen ´omdat het toch niet veranderd´? Ik snap dat echt niet.
Hehe, heeft niets met geslacht te maken hoor. Bij ons was het andersom. Echt bijna letterlijk hetzelfde verhaal.
Ik snap na 6 maanden de hoe en waarom er ook nog niet van. Het is echt niet makkelijk en het doet pijn in zo'n situatie/gevoelens gedwongen te worden. Voor mij helpt het gewoon om nu duidelijk regels te stellen voor m'n eigen en naar haar toe. "Nog een keer en je mag vertrekken", "We gaan onze relatie anders aanpakken of het hoeft niet meer", "Er moet respect zijn voor elkaar".
Zij(en ik) houden ons hieraan of op naar anders en beter. Deze instelling geeft me een goed gevoel. Samen verder of anders en beter. Wij gaan wel samen naar therapeut. Helpt ook. Maar wil ook niet eindeloos doorbomen over wat er gebeurd is. Op een gegeven moment moet je verder. Er is iets geweest, de relatie wordt nooit meer als er voor. Daarom niet slechter, maar anders.
Ik ben wel van mening dat als er niets gebeurd was, we nu op weg waren naar een 40 jaar durende broer/zus kabbelende relatie. Alleen jammer dat "vreemdgaan" had moeten gebeuren ipv een goed gesprek.
Ik wens je veel sterkte en vooral duidelijkeid!
Hoe doen mannen dat dan eigenlijk? Je gaat zonder daar enige wroeging over te voelen alle grenzen over, walst over je partner heen, zet haar weg als een volslagen idioot, maakt je relatie tot niets meer waard en denkt dan met een keertje ruzie en erover praten dat je wel weer naar de toekomst kan gaan kijken? HALLO, je hebt iets kapot gemaakt. Grondig gesloopt. Er bewust voor gekozen degene van wie je zegt te houden tot op het bot gekwetst en belogen en bedrogen en dan mag diegene daar niet meer op terug komen ´omdat het toch niet veranderd´? Ik snap dat echt niet.
Hehe, heeft niets met geslacht te maken hoor. Bij ons was het andersom. Echt bijna letterlijk hetzelfde verhaal.
Ik snap na 6 maanden de hoe en waarom er ook nog niet van. Het is echt niet makkelijk en het doet pijn in zo'n situatie/gevoelens gedwongen te worden. Voor mij helpt het gewoon om nu duidelijk regels te stellen voor m'n eigen en naar haar toe. "Nog een keer en je mag vertrekken", "We gaan onze relatie anders aanpakken of het hoeft niet meer", "Er moet respect zijn voor elkaar".
Zij(en ik) houden ons hieraan of op naar anders en beter. Deze instelling geeft me een goed gevoel. Samen verder of anders en beter. Wij gaan wel samen naar therapeut. Helpt ook. Maar wil ook niet eindeloos doorbomen over wat er gebeurd is. Op een gegeven moment moet je verder. Er is iets geweest, de relatie wordt nooit meer als er voor. Daarom niet slechter, maar anders.
Ik ben wel van mening dat als er niets gebeurd was, we nu op weg waren naar een 40 jaar durende broer/zus kabbelende relatie. Alleen jammer dat "vreemdgaan" had moeten gebeuren ipv een goed gesprek.
Ik wens je veel sterkte en vooral duidelijkeid!
Don't cry because it's over, smile because it happened.
donderdag 11 oktober 2012 13:05
Gister nog een keer een stevig gesprek. Hij had bedacht dat hij zijn grenzen moest gaan aangeven en dat ik die moest respecteren omdat hij ´ook belangrijk´ is. En dat gaat dan over mijn behoefte om wel te praten over wat er gebeurd is en er vragen over te stellen. Ik heb hem nog net niet uitgelachen. Hij walst over mijn grenzen heen, behandeld me meer dan respectloos en wil dan gaan emmeren over grenzen stellen en zelf bepalen hoeveel hij over dit hele gebeuren wil horen? Dank je de koekoek. Hij hoeft van mij niet op zijn knieën, hij hoeft niet door het stof. Maar hij gaat me anderhalve week na het gebeuren echt niet vertellen wat ik wel en niet mag zeggen erover onder het motto van grenzen aangeven. Hij vond mij niet belangrijk genoeg om mij te respecteren, hoe haalt hij het in zijn botte kop om dat wel af te willen gaan dwingen voor zichzelf.
Ik heb hem gevraagd waar hij aan dacht toen dit allemaal speelde. Toen hij aan de telefoon tegen mij zei met mij verder te willen en van me te houden en met mij oud te willen worden en me verzekerde dat hij haar zou schrappen en blokken en geen andere contactgegevens van haar had om dan nog geen vijf minuten later ineens wel de nummers in zijn telefoon te zetten en met haar te bedenken hoe hij mij kan belazeren en me neerzet als een hysterische ex. Zijn antwoord: Aan mezelf. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat het voor hem nu tijd is om aan mij te denken in plaats van aan zichzelf. En dat als hij echt van me houdt en met me verder wil, hij nu maar gewoon even moet slikken dat ik afwisselend boos, verdrietig, teleurgesteld etc. ben. Oké, daar moet ene grens aanzitten. Het moet geen half jaar gaan duren. Maar hell, anderhalve week vind hij al te lang...
Ik heb hem gevraagd waar hij aan dacht toen dit allemaal speelde. Toen hij aan de telefoon tegen mij zei met mij verder te willen en van me te houden en met mij oud te willen worden en me verzekerde dat hij haar zou schrappen en blokken en geen andere contactgegevens van haar had om dan nog geen vijf minuten later ineens wel de nummers in zijn telefoon te zetten en met haar te bedenken hoe hij mij kan belazeren en me neerzet als een hysterische ex. Zijn antwoord: Aan mezelf. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat het voor hem nu tijd is om aan mij te denken in plaats van aan zichzelf. En dat als hij echt van me houdt en met me verder wil, hij nu maar gewoon even moet slikken dat ik afwisselend boos, verdrietig, teleurgesteld etc. ben. Oké, daar moet ene grens aanzitten. Het moet geen half jaar gaan duren. Maar hell, anderhalve week vind hij al te lang...
donderdag 11 oktober 2012 13:13
Hmm, ik vind hem nu meer een droplul dan na een eerste bericht. Ik had echt gedacht dat hij wel snel uit zijn roes zou komen en er voor zou gaan met jou, maar blijkbaar niet.
Ik denk dat je ik in jou situatie (maar dat ben ik, misschien is dat voor jou helemaal anders) zelf een psycholoog zou zoeken om mee te praten. Niet omdat het probleem bij jou zou liggen, maar omdat het nu zó moeilijk is om je strategie te bepalen en te bekijken waar je grenzen liggen en hoe die te handhaven.
Als hij mee zou willen om samen te praten, alleen maar beter. Maar iets zegt me dat hij dat nu niet wil. Het klinkt alsof hij nog helemaal in de verliefde roes zit. geen idee hoe je iemand daar uit krijgt, helaas.
Ik denk dat je ik in jou situatie (maar dat ben ik, misschien is dat voor jou helemaal anders) zelf een psycholoog zou zoeken om mee te praten. Niet omdat het probleem bij jou zou liggen, maar omdat het nu zó moeilijk is om je strategie te bepalen en te bekijken waar je grenzen liggen en hoe die te handhaven.
Als hij mee zou willen om samen te praten, alleen maar beter. Maar iets zegt me dat hij dat nu niet wil. Het klinkt alsof hij nog helemaal in de verliefde roes zit. geen idee hoe je iemand daar uit krijgt, helaas.
Het is zoals het is
donderdag 11 oktober 2012 13:27
Hij zegt dat hij niet verliefd is op haar, dat er geen contact mee ris geweest (voor zover ik kan nagaan is dat ook zo). Zijn visie is Ik heb sorry gezegd, mijn fouten erkent en nu zand erover en weer verder. Terwijl dat voor mij helemaal niet zo voelt. Hij legt een bom onder alles wat we hebben/hadden en verwacht dan gewoon door te kunnen gaan zonder die bom onschadelijk te maken. En het is niet leuk om te horen watje verkeerd hebt gedaan of als je partner daar meerdere keren over wil praten (vooral gericht op waarom en hoe te voorkomen dat het weer gebeuren kan). Dat zal best vervelend zijn enzo, maar vast niet zo vervelend als de chatgesprekken die ik heb gelezen...
donderdag 11 oktober 2012 13:32
Miss Fiona,
Bij mij was het technisch gezien (zegt hij) ook geen vreemd gaan. Ik wist dat hij contact had met andere vrouwen via de app, mail en telefoon, maar dit werd aan alle kanten ontkend en ik werd eigenlijk voor gek uit gemaakt. (Want ik vetrouwde hem niet).
Nadat ik de de 3e keer echt feiten had (lees screen shots en wat dingen op papier) ben ik bij hem weg gegaan. Vetrouwen was er niet meer. Ik kreeg zelfs geen excuses of opmerkingen dat hij voor onze relatie wilde vechten.
Mijn ex gooit het nu ook op het feit dat ik hem niet vertrouwde, onze relatie al in een dip zat, ik egocentrisch was, manisch en waarschijnlijk zelf ben vreemd gegaan.
Ik laat het maar zo, ik weet zelf beter. Mijn vertrouwen is geschaad, mijn leven stond op z'n kop. Inmiddels heb ik een eigen huis en gelukkig heel veel leuke lieve mensen om mij heen.
Het is heel erg simpel gedacht van jouw partner om jouw tekortkomingen de schuld te geven van zijn gedrag. Gemeen ook!
Bij mij was het technisch gezien (zegt hij) ook geen vreemd gaan. Ik wist dat hij contact had met andere vrouwen via de app, mail en telefoon, maar dit werd aan alle kanten ontkend en ik werd eigenlijk voor gek uit gemaakt. (Want ik vetrouwde hem niet).
Nadat ik de de 3e keer echt feiten had (lees screen shots en wat dingen op papier) ben ik bij hem weg gegaan. Vetrouwen was er niet meer. Ik kreeg zelfs geen excuses of opmerkingen dat hij voor onze relatie wilde vechten.
Mijn ex gooit het nu ook op het feit dat ik hem niet vertrouwde, onze relatie al in een dip zat, ik egocentrisch was, manisch en waarschijnlijk zelf ben vreemd gegaan.
Ik laat het maar zo, ik weet zelf beter. Mijn vertrouwen is geschaad, mijn leven stond op z'n kop. Inmiddels heb ik een eigen huis en gelukkig heel veel leuke lieve mensen om mij heen.
Het is heel erg simpel gedacht van jouw partner om jouw tekortkomingen de schuld te geven van zijn gedrag. Gemeen ook!
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 11 oktober 2012 13:37
Ik heb hem gister er aan helpen herinneren dat als hij iets miste in de relatie hij dat had moeten zeggen. En bovendien: er zijn er twee in een relatie. Hij heeft ook veel te weinig tijd, moeite en energie in het leuk en goed houden van onze relatie gestoken. Dus is het te makkelijk om te zeggen Ik miste de aandacht en dat is dat. Hij zal echt de hand in eigen boezem moeten steken. Ik heb ooit een uitje georganiseerd voor ons twee. Het zoveelste dat ik organiseerde. En ik kreeg er alleen maar gezeik over. Nog niet eens dankjewel. Toen heb ik hem gezegd dat ik er niet meer aan begon en dat als hij nog weg wilde, híj het mocht gaan regelen. En er is nooit meer iets geregeld voor ons tweeën. Wiens fout is dat? Hij stapt veel te makkelijk over zijn aandeel in het geheel heen. En daar kan ik niet mee leven. Dan maakt hij dit hele gebeuren nog mijn schuld en of probleem. Dan ben ik liever alleen!
donderdag 11 oktober 2012 14:22
quote:missfiona schreef op 11 oktober 2012 @ 13:37:
Ik heb hem gister er aan helpen herinneren dat als hij iets miste in de relatie hij dat had moeten zeggen. En bovendien: er zijn er twee in een relatie. Hij heeft ook veel te weinig tijd, moeite en energie in het leuk en goed houden van onze relatie gestoken. Dus is het te makkelijk om te zeggen Ik miste de aandacht en dat is dat. Hij zal echt de hand in eigen boezem moeten steken. Ik heb ooit een uitje georganiseerd voor ons twee. Het zoveelste dat ik organiseerde. En ik kreeg er alleen maar gezeik over. Nog niet eens dankjewel. Toen heb ik hem gezegd dat ik er niet meer aan begon en dat als hij nog weg wilde, híj het mocht gaan regelen. En er is nooit meer iets geregeld voor ons tweeën. Wiens fout is dat? Hij stapt veel te makkelijk over zijn aandeel in het geheel heen. En daar kan ik niet mee leven. Dan maakt hij dit hele gebeuren nog mijn schuld en of probleem. Dan ben ik liever alleen!Dit dus!
Ik heb hem gister er aan helpen herinneren dat als hij iets miste in de relatie hij dat had moeten zeggen. En bovendien: er zijn er twee in een relatie. Hij heeft ook veel te weinig tijd, moeite en energie in het leuk en goed houden van onze relatie gestoken. Dus is het te makkelijk om te zeggen Ik miste de aandacht en dat is dat. Hij zal echt de hand in eigen boezem moeten steken. Ik heb ooit een uitje georganiseerd voor ons twee. Het zoveelste dat ik organiseerde. En ik kreeg er alleen maar gezeik over. Nog niet eens dankjewel. Toen heb ik hem gezegd dat ik er niet meer aan begon en dat als hij nog weg wilde, híj het mocht gaan regelen. En er is nooit meer iets geregeld voor ons tweeën. Wiens fout is dat? Hij stapt veel te makkelijk over zijn aandeel in het geheel heen. En daar kan ik niet mee leven. Dan maakt hij dit hele gebeuren nog mijn schuld en of probleem. Dan ben ik liever alleen!Dit dus!
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 11 oktober 2012 14:59
Pff ik vind dit helemaal niet goed klinken hoor missfiona! Het klinkt helemaal niet alsof hij weer bij zinnen is en spijt heeft. Meer alsof hij jouw reactie maar irritant vindt. Zo van 'shit, betrapt, snel excuses aanbieden om van het gedoe af te zijn, en verdorie nu wel stoppen met zeuren ja!' Met in zijn achterhoofd een mental note: oeps, volgende keer beter opletten.
Ik vind het niet klinken alsof hij oprecht spijt heeft en ik zou ook absoluut niet erop vertrouwen dat hij dit nooit meer doet! Het klinkt meer alsof hij de volgende keer beter zijn best zal doen om alles te verbergen omdat er anders zo'n gezeik en gedoe van komt.
Ik hoop dat ik het mis heb. Maar ik vrees het ergste. En stel dat hij nu alleen zijn excuses aan wilde bieden omdat hij niet alleen wil zijn en wel aanvoelde dat hij anders dreigde jullie beiden te verliezen. Wat als hij nu nog steeds stiekem verder gaat zoeken, straks misschien weer iemand vindt en dan de relatie alsnog verbreekt als hij diegene leuker vindt. Wat zal dat doen met jouw zelfvertrouwen?
Ik vind het niet klinken alsof hij oprecht spijt heeft en ik zou ook absoluut niet erop vertrouwen dat hij dit nooit meer doet! Het klinkt meer alsof hij de volgende keer beter zijn best zal doen om alles te verbergen omdat er anders zo'n gezeik en gedoe van komt.
Ik hoop dat ik het mis heb. Maar ik vrees het ergste. En stel dat hij nu alleen zijn excuses aan wilde bieden omdat hij niet alleen wil zijn en wel aanvoelde dat hij anders dreigde jullie beiden te verliezen. Wat als hij nu nog steeds stiekem verder gaat zoeken, straks misschien weer iemand vindt en dan de relatie alsnog verbreekt als hij diegene leuker vindt. Wat zal dat doen met jouw zelfvertrouwen?
vrijdag 12 oktober 2012 08:32
Ach lieve Fiona, de ontwikkelingen in dit topic zijn niet echt positief. Wat een ontzettende klote reactie van je vent. Ik snap zo goed dat je gruwelijk kwaad bent over het 'mijn grenzen aangeven', ik zit hier plaatsvervangend kwaad te worden met je mee!!
Maar ja, daar heb je niks aan. Je moet uiteindelijk in je eentje beslissen wat je moet doen en of en hoe jullie verder kunnen. Hopelijk heb je er wat aan hier je hart te luchten, ik blijf in ieder geval meelezen en als je dat wil, uitdelen.
Maar ja, daar heb je niks aan. Je moet uiteindelijk in je eentje beslissen wat je moet doen en of en hoe jullie verder kunnen. Hopelijk heb je er wat aan hier je hart te luchten, ik blijf in ieder geval meelezen en als je dat wil, uitdelen.
vrijdag 12 oktober 2012 09:11
Even een van mij. In je eerste postings kwam het over als een lieve vent en hoopte ik dat hij je de tijd zou geven om het te verwerken op jouw tempo en jouw manier. Jammer zoals hij je nu dwingt erover te stappen en verder te gaan. Het lijkt wel alsof hij niet doorheeft hoeveel hij stuk heeft gemaakt tussen jullie.
Sterkte met je gevoelens en gedachten.
Sterkte met je gevoelens en gedachten.
vrijdag 12 oktober 2012 12:21
Lief dat jullie aan me denken. Ik vind het fijn om hier te schrijven, Kan ik mooi mijn gedachten ordenen en mijn ei kwijt. voor jullie.
Nu is het even rustig alhier. Na de best heftige gesprekken van de laatste paar dagen is even rust welkom. Ik weet niet of partner nu snapt dat ik meer tijd nodig heb of dat hij als ik er weer over begin opnieuw gaat emmeren over grenzen en weet ik wat. Ik kon hem echt wel slaan toen hij daarover begon. Of op zijn minst door elkaar rammelen om te vragen wat hij wel niet denkt. Maar dat heb ik maar niet gedaan.
Ik vraag me wel steeds (vaak) af waar hij eigenlijk is en wat hij doet. Of hij contact met haar heeft of niet en wat er zou gebeuren als er weer zoiets op zijn pad komt. Hij heeft het niet opgezocht, dat weet ik zeker. Maar wat als zij of iemand anders hem weer opzoekt. Wat dan? Hij zegt zijn lesje te hebben geleerd, maar aan de andere kant is er weinig begrip voor mijn gevoelens. Op het ene moment wil ik er vol voor gaan, op het andere moment wil ik zijn hoofd eraf trekken en op het volgende moment ben ik heel verdrietig en teleurgesteld. Bahbah, wat een achtbaan. Ik lijk wel een labiel balletje.
Nu is het even rustig alhier. Na de best heftige gesprekken van de laatste paar dagen is even rust welkom. Ik weet niet of partner nu snapt dat ik meer tijd nodig heb of dat hij als ik er weer over begin opnieuw gaat emmeren over grenzen en weet ik wat. Ik kon hem echt wel slaan toen hij daarover begon. Of op zijn minst door elkaar rammelen om te vragen wat hij wel niet denkt. Maar dat heb ik maar niet gedaan.
Ik vraag me wel steeds (vaak) af waar hij eigenlijk is en wat hij doet. Of hij contact met haar heeft of niet en wat er zou gebeuren als er weer zoiets op zijn pad komt. Hij heeft het niet opgezocht, dat weet ik zeker. Maar wat als zij of iemand anders hem weer opzoekt. Wat dan? Hij zegt zijn lesje te hebben geleerd, maar aan de andere kant is er weinig begrip voor mijn gevoelens. Op het ene moment wil ik er vol voor gaan, op het andere moment wil ik zijn hoofd eraf trekken en op het volgende moment ben ik heel verdrietig en teleurgesteld. Bahbah, wat een achtbaan. Ik lijk wel een labiel balletje.
vrijdag 12 oktober 2012 14:18
Fiona eerst een & voor jou.
Ik lees ook steeds mee.
Dat gezeik over zijn grenzen bewaken is misselijkmakend.
En in mijn ogen even respectloos als het jou omschrijven als hysterische ex.
Daarnaast ben je absoluut geen labiel balletje.
Je bent enorm gekwetst door de gene die zegt van je te houden.
Dat doet zeer, daarnaast kom je dan in een soort rouw.
Want de relatie zoals je die had is niet meer of je het nu een doorstart geeft of niet.
En bij rouw horen wisselende emoties.
( Acceptatie, woede, onbegrip en onzekerheid.)
Ik zou een wraak zijn en jij komt heel sterk en helder over.
Dus echt gemeend alle respect voor jou!!!
Ik lees ook steeds mee.
Dat gezeik over zijn grenzen bewaken is misselijkmakend.
En in mijn ogen even respectloos als het jou omschrijven als hysterische ex.
Daarnaast ben je absoluut geen labiel balletje.
Je bent enorm gekwetst door de gene die zegt van je te houden.
Dat doet zeer, daarnaast kom je dan in een soort rouw.
Want de relatie zoals je die had is niet meer of je het nu een doorstart geeft of niet.
En bij rouw horen wisselende emoties.
( Acceptatie, woede, onbegrip en onzekerheid.)
Ik zou een wraak zijn en jij komt heel sterk en helder over.
Dus echt gemeend alle respect voor jou!!!
vrijdag 12 oktober 2012 15:54
Een labiel balletje ben je zeker niet. Ik vind je heel rustig overkomen en je denkt zelfs rustig na voordat je acties onderneemt. Bij zo'n verhaal van hem over grenzen stellen was ik waarschijnlijk als een viswijf gaan schreeuwen
Mijn man heeft ook een keer iets geflikt waar ik niet heel blij mee was. Toen ik in de weken erna daar een keer (weer) over begin zei hij ook iets van dat het nu wel klaar moest zijn. Mijn geschreeuwde antwoord was zon ongeveer dat ik verdomme wel zou bepalen wanneer het klaar was. Geloof dat hij daarna goed besefte wat het met mij gedaan had.
Misschien is dat nog een optie voor jou: een keer de hysterica worden die hij in zijn berichten aan die ander omschreef Misschien dat dat hem wakker schudt? Misschien dat hij niet doorheeft wat het met jou heeft gedaan en doet, omdat je redelijk rustig blijft?
En moeilijk dat je vaak denkt of hij toch contact heeft en wat hij zou doen als ze contact zoekt. Heb je het idee dat hij eerlijk antwoord? Kan hij iets doen om te bewijzen dat hij eerlijk is?
Mijn man heeft ook een keer iets geflikt waar ik niet heel blij mee was. Toen ik in de weken erna daar een keer (weer) over begin zei hij ook iets van dat het nu wel klaar moest zijn. Mijn geschreeuwde antwoord was zon ongeveer dat ik verdomme wel zou bepalen wanneer het klaar was. Geloof dat hij daarna goed besefte wat het met mij gedaan had.
Misschien is dat nog een optie voor jou: een keer de hysterica worden die hij in zijn berichten aan die ander omschreef Misschien dat dat hem wakker schudt? Misschien dat hij niet doorheeft wat het met jou heeft gedaan en doet, omdat je redelijk rustig blijft?
En moeilijk dat je vaak denkt of hij toch contact heeft en wat hij zou doen als ze contact zoekt. Heb je het idee dat hij eerlijk antwoord? Kan hij iets doen om te bewijzen dat hij eerlijk is?
