Relaties
alle pijlers
Trauma: de buren, bijna voorbij! Wie ook?
donderdag 4 december 2014 14:59
Pfffff na zo een lange tijd al die ruzies met de bovenburen is het bijna voorbij, nog een klein weekje en dan kan ik in mijn nieuwe appartement!!!!
(zie onder het loepje voor alle ellende die ik heb meegemaakt met de bovenburen)
De betreffende buren hebben onlangs een pv voor opzettelijk slagen en verwondingen van een vrouw op straat (vanwege vies aankijken....) Er komt een rechtszaak binnenkort
Ik sprak gisteren een vriendin en ik gaf aan dat ik gewoon geschrokken was toen de nieuwe buren me welkom heetten, zo in shock was ik gewoon, dat er ook aardige lieve buren zijn.
Afgelopen weken nog politie geweest. Een buur uit de straat zag dat ik er aan onderdoor ging, hij belde de politie op dat er nu echt ingegrepen moest worden, dat de huisbaas niks deed (dan af en toe bellen naar ze).
De politie kwam, al de pesterijen ontkent natuurlijk, ik zag sproken....Totdat het telefoontje kwam waar ik op zat te wachten. Het nieuwe appartement is voor u! Een gat sprong ik in de lucht. Veel mooier dan mijn huidige appartement, rustige straat etc.
Sinds ze via de huisbaas weten dat ik ga verhuizen is de overlast trouwens verergerd ( slaan met stokken op de grond), bijna ondraaglijk, maar ik bijt op mijn tanden nu...bijna bijna bijna denk ik steeds.
Wie is er in het verleden ook eens in een zeer vervelende situatie geraakt met buren, zodanig dat verhuizen de enigste oplossing nog was?
Ik heb er nooit bij stilgestaan welke rol buren in het ervaren van je woongenot kunnen spelen totdat ik in zo een situatie terecht ben gekomen...helaas
(zie onder het loepje voor alle ellende die ik heb meegemaakt met de bovenburen)
De betreffende buren hebben onlangs een pv voor opzettelijk slagen en verwondingen van een vrouw op straat (vanwege vies aankijken....) Er komt een rechtszaak binnenkort
Ik sprak gisteren een vriendin en ik gaf aan dat ik gewoon geschrokken was toen de nieuwe buren me welkom heetten, zo in shock was ik gewoon, dat er ook aardige lieve buren zijn.
Afgelopen weken nog politie geweest. Een buur uit de straat zag dat ik er aan onderdoor ging, hij belde de politie op dat er nu echt ingegrepen moest worden, dat de huisbaas niks deed (dan af en toe bellen naar ze).
De politie kwam, al de pesterijen ontkent natuurlijk, ik zag sproken....Totdat het telefoontje kwam waar ik op zat te wachten. Het nieuwe appartement is voor u! Een gat sprong ik in de lucht. Veel mooier dan mijn huidige appartement, rustige straat etc.
Sinds ze via de huisbaas weten dat ik ga verhuizen is de overlast trouwens verergerd ( slaan met stokken op de grond), bijna ondraaglijk, maar ik bijt op mijn tanden nu...bijna bijna bijna denk ik steeds.
Wie is er in het verleden ook eens in een zeer vervelende situatie geraakt met buren, zodanig dat verhuizen de enigste oplossing nog was?
Ik heb er nooit bij stilgestaan welke rol buren in het ervaren van je woongenot kunnen spelen totdat ik in zo een situatie terecht ben gekomen...helaas
donderdag 4 december 2014 15:12
Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe appartement. Ik hoop dat het niet al te lang duurt eer je rust zult vinden.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.
donderdag 4 december 2014 15:13
Is natuurlijk helemaal niet te vergelijken met jouw situatie, maar tijdens mijn studentenperiode woonde ik in een kleine studio met dunne muren. Naast mij woonde een Duits koppel. Elke dag ruzie, gooien met voorwerpen, schreeuwen in het Duits,... Was blij toen ze weer naar Duitsland vertrokken (waren uitwisselingsstudenten).
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
donderdag 4 december 2014 15:14
quote:Cateautje schreef op 04 december 2014 @ 15:12:
Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe appartement. Ik hoop dat het niet al te lang duurt eer je rust zult vinden.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.Wat doet jouw buur dan?
Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe appartement. Ik hoop dat het niet al te lang duurt eer je rust zult vinden.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.Wat doet jouw buur dan?
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
donderdag 4 december 2014 15:16
quote:Cateautje schreef op 04 december 2014 @ 15:12:
Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe appartement. Ik hoop dat het niet al te lang duurt eer je rust zult vinden.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.Ik heb het al een paar jaar volgehouden, maar nu komt mijn veiligheid en die van de kinderen in gevaar. De betreffende buren hebben een vrouw op straat zo erg toegetakeld dat de wurgplekken nog in haar hals stonden. Ik ben op een punt gekomen dat ik als persoon gevaar loop door deze mensen, het intimideren en de overlast maken me ziek, maar nu konden we ook vrezen voor onze veiligheid. Dat nieuwe appartement komt als een geschenk nu, maar mam man wat heb ik hier een trauma opgelopen zeg!
Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe appartement. Ik hoop dat het niet al te lang duurt eer je rust zult vinden.
Ja, ik weet alles van neighbours from hell, alleen die van mij bezorgt niemand anders overlast, dus ik kan nergens terecht. Het raffinement is te groot. Mij krijgt ze niet weg. Toen ik dit appartement kreeg, bezwoer ik mezelf dat dit mijn laatste huisje is en daar laat ik me niet van af brengen. Er komt een moment dat ik met rust gelaten wordt, dat weet ik zeker. Tot dan hou ik het lekker vol.Ik heb het al een paar jaar volgehouden, maar nu komt mijn veiligheid en die van de kinderen in gevaar. De betreffende buren hebben een vrouw op straat zo erg toegetakeld dat de wurgplekken nog in haar hals stonden. Ik ben op een punt gekomen dat ik als persoon gevaar loop door deze mensen, het intimideren en de overlast maken me ziek, maar nu konden we ook vrezen voor onze veiligheid. Dat nieuwe appartement komt als een geschenk nu, maar mam man wat heb ik hier een trauma opgelopen zeg!
donderdag 4 december 2014 15:16
donderdag 4 december 2014 15:21
quote:Hanaa schreef op 04 december 2014 @ 15:16:
[...]
Ik heb het al een paar jaar volgehouden, maar nu komt mijn veiligheid en die van de kinderen in gevaar. De betreffende buren hebben een vrouw op straat zo erg toegetakeld dat de wurgplekken nog in haar hals stonden. Ik ben op een punt gekomen dat ik als persoon gevaar loop door deze mensen, het intimideren en de overlast maken me ziek, maar nu konden we ook vrezen voor onze veiligheid. Dat nieuwe appartement komt als een geschenk nu, maar mam man wat heb ik hier een trauma opgelopen zeg!
Ik kan het me voorstellen. Het trekt natuurlijk ook z'n spoor bij je kinderen en dat vind ik persoonlijk nog het ergst, want de hele kindertijd gaat eraan zo en dan ook nog een getraumatiseerde moeder. Heftig hoor.
Ik leef alleen, dus verder heeft er niemand last en zij durft niet zo ver te gaan om me te bedreigen of aan te raken en dat is maar goed ook, want ik heb maar één excuus nodig en ze kunnen haar uit de muur bikken. Maar goed, dat is een ander verhaal.
Zo fijn voor je, dat je nu opnieuw kunt beginnen.
Hier in Rotterdam gaan ze een asowijk neerzetten, was vanmorgen in het nieuws. Mij goed!
[...]
Ik heb het al een paar jaar volgehouden, maar nu komt mijn veiligheid en die van de kinderen in gevaar. De betreffende buren hebben een vrouw op straat zo erg toegetakeld dat de wurgplekken nog in haar hals stonden. Ik ben op een punt gekomen dat ik als persoon gevaar loop door deze mensen, het intimideren en de overlast maken me ziek, maar nu konden we ook vrezen voor onze veiligheid. Dat nieuwe appartement komt als een geschenk nu, maar mam man wat heb ik hier een trauma opgelopen zeg!
Ik kan het me voorstellen. Het trekt natuurlijk ook z'n spoor bij je kinderen en dat vind ik persoonlijk nog het ergst, want de hele kindertijd gaat eraan zo en dan ook nog een getraumatiseerde moeder. Heftig hoor.
Ik leef alleen, dus verder heeft er niemand last en zij durft niet zo ver te gaan om me te bedreigen of aan te raken en dat is maar goed ook, want ik heb maar één excuus nodig en ze kunnen haar uit de muur bikken. Maar goed, dat is een ander verhaal.
Zo fijn voor je, dat je nu opnieuw kunt beginnen.
Hier in Rotterdam gaan ze een asowijk neerzetten, was vanmorgen in het nieuws. Mij goed!
donderdag 4 december 2014 15:33
Hoi, wat fijn dat je een nieuw appartement krijgt, gefeliciteerd Ik geloof meteen dat je een gat in de lucht springt, helemaal gezien je nu dus niet eens meer veilig bent.
Ik heb het meegemaakt toen ik nog bij mijn moeder woonde. De eerste keer dat ik midden in de nacht wakker schrok dacht ik serieus dat de oorlog begonnen was of er iemand met containers aan het gooien was. Dit bleek de buurman te zijn die in zijn onderbroek -echt- zijn voordeur zo hard mogelijk achter elkaar dicht stond te klappen. Na een paar weken begon hij er ook ware oerkreten bij uit te slaan, met stokken op de muur (?) te slaan, muziek die voor heel het dorp bestemt was geloof ik, en de meest idiote scheldwoorden naar ik denk mijn moeder toe. Dit dan tussen 01.00 en 04.00 's nachts. Als we de volgende dag naar hem toe gingen om verhaal te halen wist hij nergens meer van. Heel apart. Op een gegeven moment gaf hij toe dat hij dit deed omdat dat mijn broertje en ik overdag te hard de trap op liepen. Wauw. Meerdere malen politie aan te pas gekomen, uiteindelijk ook ik weet niet hoeveel brieven naar de woningbouwvereniging. Uiteindelijk namen ze ons gelukkig serieus toen de politie hem een keer op heterdaad betrapte. Weer in zijn onderbroek . Hij heeft een nieuw appartement gekregen, waar hij nu vrijwel allemaal bejaarde boven-, onder-, en twee "zij"-buren heeft. Hij gaat trouwens gewoon lekker door, dus ook al zijn nieuwe buren zullen wel te hard de trap oplopen. Wat een kerel. Ik hoop echt voor de nieuwe buren dat ze hem een hutje op de hei geven.
Ik heb het meegemaakt toen ik nog bij mijn moeder woonde. De eerste keer dat ik midden in de nacht wakker schrok dacht ik serieus dat de oorlog begonnen was of er iemand met containers aan het gooien was. Dit bleek de buurman te zijn die in zijn onderbroek -echt- zijn voordeur zo hard mogelijk achter elkaar dicht stond te klappen. Na een paar weken begon hij er ook ware oerkreten bij uit te slaan, met stokken op de muur (?) te slaan, muziek die voor heel het dorp bestemt was geloof ik, en de meest idiote scheldwoorden naar ik denk mijn moeder toe. Dit dan tussen 01.00 en 04.00 's nachts. Als we de volgende dag naar hem toe gingen om verhaal te halen wist hij nergens meer van. Heel apart. Op een gegeven moment gaf hij toe dat hij dit deed omdat dat mijn broertje en ik overdag te hard de trap op liepen. Wauw. Meerdere malen politie aan te pas gekomen, uiteindelijk ook ik weet niet hoeveel brieven naar de woningbouwvereniging. Uiteindelijk namen ze ons gelukkig serieus toen de politie hem een keer op heterdaad betrapte. Weer in zijn onderbroek . Hij heeft een nieuw appartement gekregen, waar hij nu vrijwel allemaal bejaarde boven-, onder-, en twee "zij"-buren heeft. Hij gaat trouwens gewoon lekker door, dus ook al zijn nieuwe buren zullen wel te hard de trap oplopen. Wat een kerel. Ik hoop echt voor de nieuwe buren dat ze hem een hutje op de hei geven.
---
donderdag 4 december 2014 15:44
Gefeliciteerd met jullie nieuwe appartement! Nog even en dan eindelijk rust.
Ook hier ervaring, maar we zijn niet verhuisd.
Onze ex buurman heeft ik denk wel 3 gezinnen om zich heen weggepest.
Uiteindelijk is hij zelf gegaan.
Het was een stiekeme man, had een hele handelsonderneming aan huis, niet helemaal legaal. Sigaretten, vuurwerk. Maar hij wist precies hoe hij het moest doen voor als er een inval zou komen. (heeft hij naar zeggen een paar keer gehad)
En inderdaad ook zelf herrie produceren als wij of anderen iets te hard de deur dicht deden.
Nu hebben we Oostblokkers naast ons wonen, vrij luidruchtige mensen, maar nog altijd beter als de vorige bewoner..
Ook hier ervaring, maar we zijn niet verhuisd.
Onze ex buurman heeft ik denk wel 3 gezinnen om zich heen weggepest.
Uiteindelijk is hij zelf gegaan.
Het was een stiekeme man, had een hele handelsonderneming aan huis, niet helemaal legaal. Sigaretten, vuurwerk. Maar hij wist precies hoe hij het moest doen voor als er een inval zou komen. (heeft hij naar zeggen een paar keer gehad)
En inderdaad ook zelf herrie produceren als wij of anderen iets te hard de deur dicht deden.
Nu hebben we Oostblokkers naast ons wonen, vrij luidruchtige mensen, maar nog altijd beter als de vorige bewoner..
donderdag 4 december 2014 15:48
Wat fijn!
Ik ken je andere topics niet, maar het klinkt heftig.
Er lijkt me niets zo erg als treiterende buren. Gelukkig heb ik het nooit zo erg meegemaakt.
Rare buren heb ik wel. Ik heb ze al 2 keer in mijn tuin aangetroffen. Als je de poort niet afsluit lopen ze zonder pardon de tuin in om de takken van onze boom af te breken. Of onze klimop van de muur te trekken. Want daar ergerden ze zich blijkbaar aan (nooit geweten?). En niet dat ze eerst even aanbellen.
Maar goed. Als ik 'bonje met de buren' kijk knijp ik vooralsnog in m'n handjes.
Ik ken je andere topics niet, maar het klinkt heftig.
Er lijkt me niets zo erg als treiterende buren. Gelukkig heb ik het nooit zo erg meegemaakt.
Rare buren heb ik wel. Ik heb ze al 2 keer in mijn tuin aangetroffen. Als je de poort niet afsluit lopen ze zonder pardon de tuin in om de takken van onze boom af te breken. Of onze klimop van de muur te trekken. Want daar ergerden ze zich blijkbaar aan (nooit geweten?). En niet dat ze eerst even aanbellen.
Maar goed. Als ik 'bonje met de buren' kijk knijp ik vooralsnog in m'n handjes.
donderdag 4 december 2014 16:15
Wat ontzettend fijn Hanaa, ik zat laatst trouwens nog aan je te denken, wat een fantastisch nieuws!
Zou je misschien eens kunnen kijken naar dit topic, het is een forumster met problemen, ze heeft haar opening weggehaald in verband met herkenbaarheid maar misschien kan je haar helpen met raad en advies?
http://forum.viva.nl/foru ... land/list_messages/248075
Zou je misschien eens kunnen kijken naar dit topic, het is een forumster met problemen, ze heeft haar opening weggehaald in verband met herkenbaarheid maar misschien kan je haar helpen met raad en advies?
http://forum.viva.nl/foru ... land/list_messages/248075
donderdag 4 december 2014 16:15
Ja.. toen ik voor het eerst overdag in mijn nieuwe huis zat, zonder radio of wat dan ook aan , en het is helemaal ... stil was.. toen heb ik zitten janken van opluchting..Heb 9! jaar in de herrie gezeten .. Ik wilde echt voor de trein springen zo erg werd het op het laatst.. Toen mijn man mij huilend in de auto aantrof op weg naar huis van vakantie zijn we binnen een half jaar verhuisd
Geniet van je nieuwe huis TO
Geniet van je nieuwe huis TO
donderdag 4 december 2014 16:26
Hey Hanaa, nu je een nieuw huisje krijgt is het ook zaak om te bedenken wat je ermee gaat doen toch?
Heb je al kleuren in gedachte? Wat voor stijl wil je je huisje? Ga je ermee aan de slag en verhuis je dan of ga je verhuizen en dan aan de slag? Je kan daar maar weg zijn, lijkt me.
Hoeveel kamers heeft het en hoe groot is alles?
Ik wil wel graag met je meedenken, dan heb je tenminste iets anders aan je hoofd dan die mafklapperige randdebielen boven je.
Vertel!? Ik ben zo benieuwd!
Heb je al kleuren in gedachte? Wat voor stijl wil je je huisje? Ga je ermee aan de slag en verhuis je dan of ga je verhuizen en dan aan de slag? Je kan daar maar weg zijn, lijkt me.
Hoeveel kamers heeft het en hoe groot is alles?
Ik wil wel graag met je meedenken, dan heb je tenminste iets anders aan je hoofd dan die mafklapperige randdebielen boven je.
Vertel!? Ik ben zo benieuwd!
donderdag 4 december 2014 16:26
Wat fijn dat je bijna van deze buren bent verlost en binnenkort van je nieuwe huisje kan genieten.
Wij hadden ook verschrikkelijke buren, met name de bovenburen maar de rest was ook niet veel soeps. Doordeweeks tot minimaal 3 uur ’s nachts herrie maken, want ja ze hoefden zelf niet om half zeven ‘s ochtends op te staan. Werken deden ze namelijk niet, tenzij fulltime herrie maken ook een soort baan is. Verhuisplannen hadden we dan ook snel, maar door omstandigheden hebben we daar toch nog een paar jaar moeten wonen en het was verschrikkelijk. Jarenlang gebrek aan nachtrust had een behoorlijke impact op ons leven. Zodra we konden verhuizen hebben we dat dan ook in sneltrein vaart gedaan.
Wij hadden ook verschrikkelijke buren, met name de bovenburen maar de rest was ook niet veel soeps. Doordeweeks tot minimaal 3 uur ’s nachts herrie maken, want ja ze hoefden zelf niet om half zeven ‘s ochtends op te staan. Werken deden ze namelijk niet, tenzij fulltime herrie maken ook een soort baan is. Verhuisplannen hadden we dan ook snel, maar door omstandigheden hebben we daar toch nog een paar jaar moeten wonen en het was verschrikkelijk. Jarenlang gebrek aan nachtrust had een behoorlijke impact op ons leven. Zodra we konden verhuizen hebben we dat dan ook in sneltrein vaart gedaan.
Just when the caterpillar thought the world was over, it became a butterfly
donderdag 4 december 2014 16:29
quote:poldervrouw schreef op 04 december 2014 @ 16:15:
Ja.. toen ik voor het eerst overdag in mijn nieuwe huis zat, zonder radio of wat dan ook aan , en het is helemaal ... stil was.. toen heb ik zitten janken van opluchting..Heb 9! jaar in de herrie gezeten .. Ik wilde echt voor de trein springen zo erg werd het op het laatst.. Toen mijn man mij huilend in de auto aantrof op weg naar huis van vakantie zijn we binnen een half jaar verhuisd
Geniet van je nieuwe huis TO
Wow herkenbaar!!
Bij mij was het zo dat als ik mijn straat weer terug inreed ik begon te trillen en te beven gewoon. Voor rust moest ik buiten rondzwerven met mijn kids. Ik ben iemand die s´avonds graag een boek leest en de kids mogen van mij maar max 1 uur tv per dag, wat hakte dat overlast van boven op mijn hoofd zeg. Bijna elke dag hoofdpijn, gewekt worden met lawaai, gaan slapen met lawaai, compleet afhankelijk voor onze rust van de zin en gemoedstoestand van de buren. Mijn dochter die zich niet kon concentreren op haar huiswerk thuis...
Ik heb een keer huilend in het park gezeten omdat de herrie maar niet ophield. Bijna 5 jaar lang heb ik het volgehouden, echt jaren verspild in stress.
De week gaat trouwens enorm langzaam zeg, zeker nu ze expres meer overlast veroorzaken, als een laatste trap na. Als het goed is gaan we er woensdag/donderdag al slapen en hoef ik hier alleen nog maar terug te komen om wat op te ruimen..
Fijn om ook ervaringen van anderen te horen!
Ja.. toen ik voor het eerst overdag in mijn nieuwe huis zat, zonder radio of wat dan ook aan , en het is helemaal ... stil was.. toen heb ik zitten janken van opluchting..Heb 9! jaar in de herrie gezeten .. Ik wilde echt voor de trein springen zo erg werd het op het laatst.. Toen mijn man mij huilend in de auto aantrof op weg naar huis van vakantie zijn we binnen een half jaar verhuisd
Geniet van je nieuwe huis TO
Wow herkenbaar!!
Bij mij was het zo dat als ik mijn straat weer terug inreed ik begon te trillen en te beven gewoon. Voor rust moest ik buiten rondzwerven met mijn kids. Ik ben iemand die s´avonds graag een boek leest en de kids mogen van mij maar max 1 uur tv per dag, wat hakte dat overlast van boven op mijn hoofd zeg. Bijna elke dag hoofdpijn, gewekt worden met lawaai, gaan slapen met lawaai, compleet afhankelijk voor onze rust van de zin en gemoedstoestand van de buren. Mijn dochter die zich niet kon concentreren op haar huiswerk thuis...
Ik heb een keer huilend in het park gezeten omdat de herrie maar niet ophield. Bijna 5 jaar lang heb ik het volgehouden, echt jaren verspild in stress.
De week gaat trouwens enorm langzaam zeg, zeker nu ze expres meer overlast veroorzaken, als een laatste trap na. Als het goed is gaan we er woensdag/donderdag al slapen en hoef ik hier alleen nog maar terug te komen om wat op te ruimen..
Fijn om ook ervaringen van anderen te horen!
donderdag 4 december 2014 16:30
Gefeliciteerd to! Hoe lang moet je nog tot je mag verhuizen?
Hier ook overlast van buurman, maar ook hier komt licht aan het einde van de tunnel, wij gaan ook verhuizen!
En achteraf is het gebrek aan steun/doortastendheid van de woningbouw nog wel het ergste! Je zou denken dat die aan de kant van de slachtoffers staan! Helaas niet! Iedereen in soortgelijke situatie, zoek een oplossing voor je eraan onderdoor gaat!
Hier ook overlast van buurman, maar ook hier komt licht aan het einde van de tunnel, wij gaan ook verhuizen!
En achteraf is het gebrek aan steun/doortastendheid van de woningbouw nog wel het ergste! Je zou denken dat die aan de kant van de slachtoffers staan! Helaas niet! Iedereen in soortgelijke situatie, zoek een oplossing voor je eraan onderdoor gaat!
