Relaties
alle pijlers
Verliefd op mijn beste vriend!
zondag 30 april 2017 08:14
Hallo, tja waar zal ik beginnen...
Heb al redelijk wat meegemaakt de laatste 8 jaar, van einzelganger naar ontdekker, van dakloze naar levensgenieter. Het is me allemaal wat. In het kort, ik heb in 2009 een Canadese vrouw leren kennen vanuit Nederland. Ben toen verhuisd naar Canada met al mijn hebben en houwen, ik was voor die tijd alleen en woonde op mezelf en kwam in een vol gezin (een vrouw met 5 kids) Dus ja, het was echt even wennen. Het wennen duurde lang maar het is alles wat ik wou. Zij leerde me wat leven is, ze was zeer enthousiast in haar doen en laten en positief. Ik heb er echt veel van geleerd.
Maar goed, ik kon niet wennen en haar geduld raakte op. Het was natuurlijk ook niet niks wat me allemaal overkwam daar, al die nieuwe dingetjes kwamen soms als een klap aan. Na een periode van 4 en een half jaar was de relatie op en ik moest maar weer gaan. Makkelijker gezegd dan gedaan achteraf, maar goed. Ik kon weer opnieuw beginnen, onderaan met niks. Geen geld, geen onderdak, niets. Ik kwam dus terug naar Nederland, vraag me niet hoe. Na wat heen en weer geslenter en geregel kwam ik in een daklozen centrum terecht, daar werd ik goed verzorgd.
Samen met hun heb ik geregeld dat ik nu weer alles redelijk op de rit heb , ik heb een baan, vrienden en weer geld op de bank. Ik mag best zeggen dat ik een ander leven lijdt nu, ik was werkloos, had weinig vrienden en leefde van een uitkering voor dat ik naar Canada vertrok. dus ja mischien had ik het avontuur in Canada stiekum wel nodig. Anyway, to the point nu! Ik heb nu dus ook meer vrienden, maar ben er niet echt blij mee. De meeste vrienden of kennissen die ik heb ken ik van het daklozen centrum en daarom heen. (Je zou ze niet echte vrienden kunnen noemen)
2 jaar geleden heb ik m'n maatje voor het leven ontmoet, ik kwam haar tegen bij een etentje waar ik wekelijks kom. Het klikte goed, en onze vriendschap groeide. Nu 2 jaar later doen we best wel veel dingen samen, zij komt met ideeen en ik kom met ideeen. Samen eten, uitgaan, fietsen, wandelen, enz, enz. Ze wil dit nog een keer doen samen en dat... het lijkt niet op te houden. Om eerlijk te zijn, ik heb nog nooit zoiets in mijn leven meegemaakt. Gewoon een echte vriend! Spontaan, eerlijk en veel humor. Gewoon lekker jezelf zijn.
We hebben diepgaande gesprekken, over van alles. En ja ook over relaties, ze is wel zoekende min of meer naar relaties. Want ja, ze wil wel graag huisje, boompje, beestje. Ik ben daar min of meer wel tevreden mee, denk ik. Ik bedoel, een relatie met mij ziet ze niet zitten, dat voelde ik wel aan in onze gesprekken. Ze ziet me als een echte 'close friend.'En dat streelt mij enorm. Toch heb ik zwaar het gevoel dat ik gevoelens heb voor haar, en dat doet pijn! Mijn wens? Ik wil haar niet kwijt als vriend, want dat staat bij mij op nummer 1.
Mijn gevoelens opzij schuiven zou een optie zijn, zeg maar 'het een plekje geven,' en doorgaan met haar als 'close friend.'Ik weet dat ik het kan, het is wat ik wil. Ik ben nu ook bezig met werken aan mezelf, ik heb 2 vrienden waar ik wel close mee ben, dat is dus 'zij,' en nog iemand waar ik af en toe wel eens mee omga. Voor mij is dit niet genoeg, ik wil graag meer vrienden, en niet alleen afhankelijk zijn van 'haar.' Sindskort begonnen met Fitness groepslessen, (erg leuk!) Dus ja. er wordt aan gewerkt.
Maar het wil nog niet zo vlotten, ik merk ook wel dat ik helemaal klaar ben voor het daten. Wat ik voorheen niet zo had. Een laatste dingetje, een week geleden vertelde mijn maatje dat ze al 3 weken aan het 'appen' was met een jongen, wij bespreken dat gewoon met elkaar, en dat is voor ons normaal. Maar toch schrok ik, want het was alweer een tijdje geleden dat ze iemand 'ontmoet' had. Gisteravond was ze uit met haar 'date' voor het eerst. Het vrat me op en voelde me zeer alleen en in de steek gelaten. Maar waarom eigenlijk... toch die gevoelens!?
Wat advies zou ik zeer op prijs stellen.
Heb al redelijk wat meegemaakt de laatste 8 jaar, van einzelganger naar ontdekker, van dakloze naar levensgenieter. Het is me allemaal wat. In het kort, ik heb in 2009 een Canadese vrouw leren kennen vanuit Nederland. Ben toen verhuisd naar Canada met al mijn hebben en houwen, ik was voor die tijd alleen en woonde op mezelf en kwam in een vol gezin (een vrouw met 5 kids) Dus ja, het was echt even wennen. Het wennen duurde lang maar het is alles wat ik wou. Zij leerde me wat leven is, ze was zeer enthousiast in haar doen en laten en positief. Ik heb er echt veel van geleerd.
Maar goed, ik kon niet wennen en haar geduld raakte op. Het was natuurlijk ook niet niks wat me allemaal overkwam daar, al die nieuwe dingetjes kwamen soms als een klap aan. Na een periode van 4 en een half jaar was de relatie op en ik moest maar weer gaan. Makkelijker gezegd dan gedaan achteraf, maar goed. Ik kon weer opnieuw beginnen, onderaan met niks. Geen geld, geen onderdak, niets. Ik kwam dus terug naar Nederland, vraag me niet hoe. Na wat heen en weer geslenter en geregel kwam ik in een daklozen centrum terecht, daar werd ik goed verzorgd.
Samen met hun heb ik geregeld dat ik nu weer alles redelijk op de rit heb , ik heb een baan, vrienden en weer geld op de bank. Ik mag best zeggen dat ik een ander leven lijdt nu, ik was werkloos, had weinig vrienden en leefde van een uitkering voor dat ik naar Canada vertrok. dus ja mischien had ik het avontuur in Canada stiekum wel nodig. Anyway, to the point nu! Ik heb nu dus ook meer vrienden, maar ben er niet echt blij mee. De meeste vrienden of kennissen die ik heb ken ik van het daklozen centrum en daarom heen. (Je zou ze niet echte vrienden kunnen noemen)
2 jaar geleden heb ik m'n maatje voor het leven ontmoet, ik kwam haar tegen bij een etentje waar ik wekelijks kom. Het klikte goed, en onze vriendschap groeide. Nu 2 jaar later doen we best wel veel dingen samen, zij komt met ideeen en ik kom met ideeen. Samen eten, uitgaan, fietsen, wandelen, enz, enz. Ze wil dit nog een keer doen samen en dat... het lijkt niet op te houden. Om eerlijk te zijn, ik heb nog nooit zoiets in mijn leven meegemaakt. Gewoon een echte vriend! Spontaan, eerlijk en veel humor. Gewoon lekker jezelf zijn.
We hebben diepgaande gesprekken, over van alles. En ja ook over relaties, ze is wel zoekende min of meer naar relaties. Want ja, ze wil wel graag huisje, boompje, beestje. Ik ben daar min of meer wel tevreden mee, denk ik. Ik bedoel, een relatie met mij ziet ze niet zitten, dat voelde ik wel aan in onze gesprekken. Ze ziet me als een echte 'close friend.'En dat streelt mij enorm. Toch heb ik zwaar het gevoel dat ik gevoelens heb voor haar, en dat doet pijn! Mijn wens? Ik wil haar niet kwijt als vriend, want dat staat bij mij op nummer 1.
Mijn gevoelens opzij schuiven zou een optie zijn, zeg maar 'het een plekje geven,' en doorgaan met haar als 'close friend.'Ik weet dat ik het kan, het is wat ik wil. Ik ben nu ook bezig met werken aan mezelf, ik heb 2 vrienden waar ik wel close mee ben, dat is dus 'zij,' en nog iemand waar ik af en toe wel eens mee omga. Voor mij is dit niet genoeg, ik wil graag meer vrienden, en niet alleen afhankelijk zijn van 'haar.' Sindskort begonnen met Fitness groepslessen, (erg leuk!) Dus ja. er wordt aan gewerkt.
Maar het wil nog niet zo vlotten, ik merk ook wel dat ik helemaal klaar ben voor het daten. Wat ik voorheen niet zo had. Een laatste dingetje, een week geleden vertelde mijn maatje dat ze al 3 weken aan het 'appen' was met een jongen, wij bespreken dat gewoon met elkaar, en dat is voor ons normaal. Maar toch schrok ik, want het was alweer een tijdje geleden dat ze iemand 'ontmoet' had. Gisteravond was ze uit met haar 'date' voor het eerst. Het vrat me op en voelde me zeer alleen en in de steek gelaten. Maar waarom eigenlijk... toch die gevoelens!?
Wat advies zou ik zeer op prijs stellen.
Pluk de dag!
zondag 30 april 2017 09:07
Ik denk omdat je met haar zo'n een diepe vriendschap/ band hebt.
Dat hebben jullie samen zo uitgediept en dat is fantastisch.
Maar dat in diepe staat delen van je intieme binnenwereld met haar en zij die met jou is tegelijkertijd een soort universele behoefte voor je (en voor elk mens)om elk moment te willen hebben en naar te hunkeren.
Dat is zo logisch.
Het symboliseert ahw het op diepste niveau kunnen delen van mens tot mens.
En die diepte van delen is eigenlijk hetgene waar je verliefd op raakt en zij representeert dat op dat moment voor je. Daarom doet je jou ook zeer als zij een date heeft en schrik je ervan.
Want je bent ergens van binnen bang dat dat 'speciale' gevoel in gevaar komt.
Ik vind het heel logisch en menselijk dat je het ervaart maar ik begrijp ook dat het vervelend voor jou is.
Je kan even niks aan dat gevoel doen. Ga gewoon zo fantastisch door zoals je nu doet.
Je hoeft je gevoelens niet opzij te schijven. Ik denk dat het belangrijk is dat je het voelt en ervaart.Laat het bestaan maar hou het wel voor jezelf.
Verteld je maatje niet van je gevoelens over haar daten.
Ga verder gewoon om met je maatje zoals je altijd al doet. Misschien dat je wat minder in staat bent om te luisteren naar haar date ervaringen maar dat is ok. Vraag er uit jezelf niet om. Luister er alleen naar als ze uit zichzelf vertelt. Het zal zeer doen maar je weet waardoor het komt en je weet ook dat je het aankan.
Dat je het een plekje kan geven.
En dan zullen jouw vervelende gevoelens uiteindelijk ook gaan vervagen en oplossen.
Ondertussen......je bent zelf helemaal klaar voor het daten.......go for it
Dat hebben jullie samen zo uitgediept en dat is fantastisch.
Maar dat in diepe staat delen van je intieme binnenwereld met haar en zij die met jou is tegelijkertijd een soort universele behoefte voor je (en voor elk mens)om elk moment te willen hebben en naar te hunkeren.
Dat is zo logisch.
Het symboliseert ahw het op diepste niveau kunnen delen van mens tot mens.
En die diepte van delen is eigenlijk hetgene waar je verliefd op raakt en zij representeert dat op dat moment voor je. Daarom doet je jou ook zeer als zij een date heeft en schrik je ervan.
Want je bent ergens van binnen bang dat dat 'speciale' gevoel in gevaar komt.
Ik vind het heel logisch en menselijk dat je het ervaart maar ik begrijp ook dat het vervelend voor jou is.
Je kan even niks aan dat gevoel doen. Ga gewoon zo fantastisch door zoals je nu doet.
Je hoeft je gevoelens niet opzij te schijven. Ik denk dat het belangrijk is dat je het voelt en ervaart.Laat het bestaan maar hou het wel voor jezelf.
Verteld je maatje niet van je gevoelens over haar daten.
Ga verder gewoon om met je maatje zoals je altijd al doet. Misschien dat je wat minder in staat bent om te luisteren naar haar date ervaringen maar dat is ok. Vraag er uit jezelf niet om. Luister er alleen naar als ze uit zichzelf vertelt. Het zal zeer doen maar je weet waardoor het komt en je weet ook dat je het aankan.
Dat je het een plekje kan geven.
En dan zullen jouw vervelende gevoelens uiteindelijk ook gaan vervagen en oplossen.
Ondertussen......je bent zelf helemaal klaar voor het daten.......go for it
zondag 30 april 2017 10:00
quote:badmeester schreef op 30 april 2017 @ 08:48:
Op de een of andere manier kom je niet heel stabiel over...Dit ging ook door mij heen, maar toch heb ik het idee dat TO zich wel redt. Hij heeft al veel voor zijn kiezen gehad en niets duidt erop dat hij daar zeg maar naar omstandigheden last van heeft (ondanks dat hij lijdt i.p.v. leid schreef ). TO komt op mij over als een avonturier tegen wil en dank, ook tamelijk rusteloos. Beste TO, kijk je wel uit dat je hoofd/hart niet te makkelijk op hol te jagen is? Liefde kent vele verschijningsvormen, toch? Vind dat je het redelijk goed doet, daar kan nog best een avondje speeddaten for fun bij e.d.. Houd het relaxt.
Op de een of andere manier kom je niet heel stabiel over...Dit ging ook door mij heen, maar toch heb ik het idee dat TO zich wel redt. Hij heeft al veel voor zijn kiezen gehad en niets duidt erop dat hij daar zeg maar naar omstandigheden last van heeft (ondanks dat hij lijdt i.p.v. leid schreef ). TO komt op mij over als een avonturier tegen wil en dank, ook tamelijk rusteloos. Beste TO, kijk je wel uit dat je hoofd/hart niet te makkelijk op hol te jagen is? Liefde kent vele verschijningsvormen, toch? Vind dat je het redelijk goed doet, daar kan nog best een avondje speeddaten for fun bij e.d.. Houd het relaxt.
maandag 1 mei 2017 06:48
Dank voor de reacties terug, doet me goed.
Ik heb 'haar'zaterdagmiddag even gesproken en haar date van vrijdagavond was een succes, het is laat geworden zei ze en ze voelde wel een click. Een tweede date is in de planning. Ik was blij voor haar vertelde ik, maar had tevens eenzame gevoelens. Maar toch kwam ik als een goede vriend over, ik gaf haar tips en stelde haar gerust, plus wat grapjes op het eind. Later op de middag kreeg ik nog even een bevestiging dat ik haar beste maatje ben.
Ik heb haar nooit verteld over mijn gevoelens, maar heb haar wel verteld de laatste paar weken dat ik bang ben haar kwijt te raken als een goede vriend, of zoals Verbinder het zo mooi vertelde dat 'speciale gevoel' kwijt te raken. Ze reageerde dat ik daar niet bang voor hoef te zijn. Ze heeft me altijd verteld dat haar vrienden altijd een speciaal plekje in haar hart hebben. Zonder vrienden, geen relatie, daar komt het op neer.
Verbinder formuleerde het goed, het is dat 'speciale gevoel' wat ik eigenlijk nooit ervaren heb. En mischien ook wel een 'verliefd' gevoel. Mijn doel is nu dat ik meerdere vrienden wil en opzoek ben naar dat, maar dat wil nog niet zo vlotten. Lijkt wel of ik op de een of andere manier haast heb..
Het daten ben ik helemaal klaar voor, laat ze maar komen. Maar ja dat gaat niet zo 1, 2, 3.. Dat 'verliefde' gevoel jegens mijn beste vriend wil ik een plekje geven, dat kost tijd. Gisteravond heb ik haar weer even gezien, en het ging goed, vlotjes en makkelijk. Ik voelde mij als een grote broer voor haar, gaf haar advies en ik vertelde haar mijn dingetjes en zij haar dingetjes. Het voelde goed.
Maar ja, soms wanneer je alleen bent ga je af en toe weer prakizeren en overdenken. Het zal goed komen maar het zal ook tijd kosten. Zou wel graag meer reacties willen, en ik zal jullie ook op de hoogte houden. Mijn dank is zeer groot.
Ik heb 'haar'zaterdagmiddag even gesproken en haar date van vrijdagavond was een succes, het is laat geworden zei ze en ze voelde wel een click. Een tweede date is in de planning. Ik was blij voor haar vertelde ik, maar had tevens eenzame gevoelens. Maar toch kwam ik als een goede vriend over, ik gaf haar tips en stelde haar gerust, plus wat grapjes op het eind. Later op de middag kreeg ik nog even een bevestiging dat ik haar beste maatje ben.
Ik heb haar nooit verteld over mijn gevoelens, maar heb haar wel verteld de laatste paar weken dat ik bang ben haar kwijt te raken als een goede vriend, of zoals Verbinder het zo mooi vertelde dat 'speciale gevoel' kwijt te raken. Ze reageerde dat ik daar niet bang voor hoef te zijn. Ze heeft me altijd verteld dat haar vrienden altijd een speciaal plekje in haar hart hebben. Zonder vrienden, geen relatie, daar komt het op neer.
Verbinder formuleerde het goed, het is dat 'speciale gevoel' wat ik eigenlijk nooit ervaren heb. En mischien ook wel een 'verliefd' gevoel. Mijn doel is nu dat ik meerdere vrienden wil en opzoek ben naar dat, maar dat wil nog niet zo vlotten. Lijkt wel of ik op de een of andere manier haast heb..
Het daten ben ik helemaal klaar voor, laat ze maar komen. Maar ja dat gaat niet zo 1, 2, 3.. Dat 'verliefde' gevoel jegens mijn beste vriend wil ik een plekje geven, dat kost tijd. Gisteravond heb ik haar weer even gezien, en het ging goed, vlotjes en makkelijk. Ik voelde mij als een grote broer voor haar, gaf haar advies en ik vertelde haar mijn dingetjes en zij haar dingetjes. Het voelde goed.
Maar ja, soms wanneer je alleen bent ga je af en toe weer prakizeren en overdenken. Het zal goed komen maar het zal ook tijd kosten. Zou wel graag meer reacties willen, en ik zal jullie ook op de hoogte houden. Mijn dank is zeer groot.
Pluk de dag!
maandag 1 mei 2017 13:08
Hoi Gerhardus!
Leuk weer even van je te horen.
Ik begrijp goed wat je zegt. Dat de dingen tijd nodig hebben en je het een plekje wil geven voor je voort kan gaan met stappen nemen.
Ik vind je heel sterk overkomen en je klinkt als een fijn persoon!!
Door hetgeen je allemaal hebt meegemaakt ben je volgens mij best wel uitgebalanceerd.
Je maatje heeft enorme mazzel dat ze jou als maatje heeft. Je bent goud waard.
En zo ook voor een toekomstige partner die je gaat krijgen.
Je hebt die persoon heel veel te bieden. Good Luck
Leuk weer even van je te horen.
Ik begrijp goed wat je zegt. Dat de dingen tijd nodig hebben en je het een plekje wil geven voor je voort kan gaan met stappen nemen.
Ik vind je heel sterk overkomen en je klinkt als een fijn persoon!!
Door hetgeen je allemaal hebt meegemaakt ben je volgens mij best wel uitgebalanceerd.
Je maatje heeft enorme mazzel dat ze jou als maatje heeft. Je bent goud waard.
En zo ook voor een toekomstige partner die je gaat krijgen.
Je hebt die persoon heel veel te bieden. Good Luck
maandag 1 mei 2017 15:12
Je moet denk toch proberen om 'haar aandacht te trekken op die andere manier'.
Doe iets aan je uiterlijk, je kleding (wat binnen je budget ligt).
Stel je anders op (niet te geforceerd), zodat ze je misschien als relatiemateriaal gaat zien.
Je weet niet of de gevoelens wederzijds zijn en zoiets is ook heel moeilijk in te schatten.
Vertel haar dat je je wilt inschrijven voor een datingsite, misschien wekt het jaloezie bij haar op?
Uit ervaring weet ik dat dit soort dingen erg moeilijk zijn.
Als je echt verliefd bent moet je je minder vriendschappelijk opstellen, omdat je dan in de friendzone geraakt.
Het feit dat ze met jou over al haar problemen en haar datingleven praat, zegt toch dat zij niet verliefd is.
Je moet met haar flirten, anders wordt het niks!
Misschien heb je hier iets aan: https://www.attractiongym.nl/friendzone/
Hoop dat je iets hebt aan mijn tips.
Doe iets aan je uiterlijk, je kleding (wat binnen je budget ligt).
Stel je anders op (niet te geforceerd), zodat ze je misschien als relatiemateriaal gaat zien.
Je weet niet of de gevoelens wederzijds zijn en zoiets is ook heel moeilijk in te schatten.
Vertel haar dat je je wilt inschrijven voor een datingsite, misschien wekt het jaloezie bij haar op?
Uit ervaring weet ik dat dit soort dingen erg moeilijk zijn.
Als je echt verliefd bent moet je je minder vriendschappelijk opstellen, omdat je dan in de friendzone geraakt.
Het feit dat ze met jou over al haar problemen en haar datingleven praat, zegt toch dat zij niet verliefd is.
Je moet met haar flirten, anders wordt het niks!
Misschien heb je hier iets aan: https://www.attractiongym.nl/friendzone/
Hoop dat je iets hebt aan mijn tips.
anoniem_63c133d68dbd4 wijzigde dit bericht op 01-05-2017 15:22
Reden: Wat aanvullende tips.
Reden: Wat aanvullende tips.
% gewijzigd
maandag 1 mei 2017 19:08
Bedankt Delhi23. Maar dat flirten en er voorgaan gaat dus echt niet lukken. Ik ken haar nu al een dik jaar, en een relatie zit er tpch echt niet in. En daar ben ik en wil ik ook tevreden mee zijn. Ik ben op de goede weg... Alleen het denken en de gedachten over haar met haar date en hoe dat verder zal lopen benauwd me. en maakt me soms eenzaam.
Ik denk ook dat een relatie met haar ook stuk kan lopen en dan ben ik alles kwijt. Verbinder formuleert het wel goed, ik heb veel meegemaakt. Ma overleden in 2001, daarna de zorg om mijn Pa, die 13 jaar geleden na mijn Ma ook overleed. Het maakt je kwetsbaar maar het kan je ook tevens sterk maken. Alleen dat sterke mag van mij wel wat meer.
Vandaag ben ik moe, en dan is het net iets makkelijker om het even aan de kant te zetten. In de trend van, 'nu even niet, nu eerst ik,'. Ik heb een super maatje, die ja, ....wel eens in de toekomst kan vertrekken met haar date.... een gezinnetje creëren, en mischien wel in een andere stad. In the meantime kan en wil ik aan mezelf werken, en genieten van mijn maatje. Ogen open houden maar ook genieten.
Er zullen wel ups en downs komen. En het zal ook misschien wel zwaar worden... Maar goed, dat zijn ook meestal maar gedachten. Soms wou ik dat ik die gedachten stop kon zetten, maar helaas. De tijd zal het leren.
Ik hou jullie op de hoogte als jullie het niet erg vinden...
Ik denk ook dat een relatie met haar ook stuk kan lopen en dan ben ik alles kwijt. Verbinder formuleert het wel goed, ik heb veel meegemaakt. Ma overleden in 2001, daarna de zorg om mijn Pa, die 13 jaar geleden na mijn Ma ook overleed. Het maakt je kwetsbaar maar het kan je ook tevens sterk maken. Alleen dat sterke mag van mij wel wat meer.
Vandaag ben ik moe, en dan is het net iets makkelijker om het even aan de kant te zetten. In de trend van, 'nu even niet, nu eerst ik,'. Ik heb een super maatje, die ja, ....wel eens in de toekomst kan vertrekken met haar date.... een gezinnetje creëren, en mischien wel in een andere stad. In the meantime kan en wil ik aan mezelf werken, en genieten van mijn maatje. Ogen open houden maar ook genieten.
Er zullen wel ups en downs komen. En het zal ook misschien wel zwaar worden... Maar goed, dat zijn ook meestal maar gedachten. Soms wou ik dat ik die gedachten stop kon zetten, maar helaas. De tijd zal het leren.
Ik hou jullie op de hoogte als jullie het niet erg vinden...
Pluk de dag!
dinsdag 2 mei 2017 05:58
Hoi Gerhardus,
Wat jou ook eventueel zou kunnen helpen 'to move on' en het snijdende plakkerige gevoel op te lossen naar haar, en ondertussen natuurlijk wel jullie kwaliteits vriendschap te behouden zoals ie is, is voor jezelf besluiten dat er 100% geen kans is op een relatie met haar. Dat is een inner job. Je moet zelf die beslissing nemen en voel het ook van binnen. Je weet nl wel dat het niet zal gebeuren maar of je gevoel daar ook in meegaat is een tweede.
Omdat je weet dat het er gewoon niet inzit kun je voor jezelf doortastender worden van binnen en tegen jezelf zeggen: ik zal nooit een relatie met haar krijgen. Punt uit. Dat weet ik en dat wil ik helemaal tot me door laten dringen en naar gaan leven. Ik wil het ook voelen.Zo ga ik beter voor mezelf zorgen en ga ik zorgen dat ik krachtiger word.Je moet je laatste beetje hoop wegnemen bij jezelf. (Dat is moeilijk maar je kunt het wel)
Tevens zeg je tegen jezelf: Wel houd ik onze fantastische vriendschap absoluut in stand.
Als je haar bezoekt en je ziet haar kan het goed zijn dat je normaal gesproken onbewust toch een beetje hoop blijft houden. Om jezelf te helpen en jezelf alle kansen voor jouw eigen mooie toekomst te geven moet je dat laatste beetje hoop bij jezelf wegnemen.
Zo word je krachtiger, en kun je vol powerend voortgaan en dat zul je uitstralen naar een potentiele partner als je geen gespleten energie focus in je hebt.
Wat jou ook eventueel zou kunnen helpen 'to move on' en het snijdende plakkerige gevoel op te lossen naar haar, en ondertussen natuurlijk wel jullie kwaliteits vriendschap te behouden zoals ie is, is voor jezelf besluiten dat er 100% geen kans is op een relatie met haar. Dat is een inner job. Je moet zelf die beslissing nemen en voel het ook van binnen. Je weet nl wel dat het niet zal gebeuren maar of je gevoel daar ook in meegaat is een tweede.
Omdat je weet dat het er gewoon niet inzit kun je voor jezelf doortastender worden van binnen en tegen jezelf zeggen: ik zal nooit een relatie met haar krijgen. Punt uit. Dat weet ik en dat wil ik helemaal tot me door laten dringen en naar gaan leven. Ik wil het ook voelen.Zo ga ik beter voor mezelf zorgen en ga ik zorgen dat ik krachtiger word.Je moet je laatste beetje hoop wegnemen bij jezelf. (Dat is moeilijk maar je kunt het wel)
Tevens zeg je tegen jezelf: Wel houd ik onze fantastische vriendschap absoluut in stand.
Als je haar bezoekt en je ziet haar kan het goed zijn dat je normaal gesproken onbewust toch een beetje hoop blijft houden. Om jezelf te helpen en jezelf alle kansen voor jouw eigen mooie toekomst te geven moet je dat laatste beetje hoop bij jezelf wegnemen.
Zo word je krachtiger, en kun je vol powerend voortgaan en dat zul je uitstralen naar een potentiele partner als je geen gespleten energie focus in je hebt.
dinsdag 2 mei 2017 08:57
De hoop dat wij een relatie krijgen is op de 1 of andere manier wel weg bij me, om het in procenten uit te drukken zou ik zeggen 95 procent. En dat is heel wat. Als ik er realistisch over nadenk en eerlijk tegen mezelf ben komt er geen relatie, dat kan hard klinken, maar voor mij is dat ook een beetje een rustpunt.
Het neemt de hoop ook een beetje weg, de vriendschap is voor mij goud waard. Toch... zie ik er niet echt naar uit in de toekomst om mijn 'maatje' te zien met haar date. Ik beeld me dan dingen in... onder andere om hun samen te zien hand in hand, of ze samen zien zoenen, enz... het is maar een inbeelding, dat weet ik. Voor het zelfde geld ga ik er wel goed mee om... wie weet.
Ik wil dus niet afhankelijk zijn van 1 persoon. We doen best wel veel leuke dingen samen door de weeks en in het weekend. Als dat weg valt is het makkelijk mischien om meerdere vrienden of contacten te hebben. Daar ben ik dus mee bezig, contacten te zoeken. Bijvoorbeeld kan mijn beste maatje een keer niet, dan zou ik een ander kunnen bellen of berichten.
Ik zit op het moment redelijk in mijn vel, maar ik kan ook wel weer een terug valletje krijgen. Liefde maakt blind he.' Tot nu toe ga ik met mijn probleempjes redelijk goed om. Alleen de datingsites werken niet goed mee... haha!
Het neemt de hoop ook een beetje weg, de vriendschap is voor mij goud waard. Toch... zie ik er niet echt naar uit in de toekomst om mijn 'maatje' te zien met haar date. Ik beeld me dan dingen in... onder andere om hun samen te zien hand in hand, of ze samen zien zoenen, enz... het is maar een inbeelding, dat weet ik. Voor het zelfde geld ga ik er wel goed mee om... wie weet.
Ik wil dus niet afhankelijk zijn van 1 persoon. We doen best wel veel leuke dingen samen door de weeks en in het weekend. Als dat weg valt is het makkelijk mischien om meerdere vrienden of contacten te hebben. Daar ben ik dus mee bezig, contacten te zoeken. Bijvoorbeeld kan mijn beste maatje een keer niet, dan zou ik een ander kunnen bellen of berichten.
Ik zit op het moment redelijk in mijn vel, maar ik kan ook wel weer een terug valletje krijgen. Liefde maakt blind he.' Tot nu toe ga ik met mijn probleempjes redelijk goed om. Alleen de datingsites werken niet goed mee... haha!
Pluk de dag!
