Verschil in geloof verpest relatie

06-08-2014 20:22 76 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn verhaal is als volgt: ik en mijn vriendin (nu ex) waren 3,5 samen en we waren zielsgelukkig. We zijn allebei 19. We pasten perfect bij elkaar en vulden elkaar aan. Er was alleen 1 iets wat tussen ons in zat, en dat was het geloof. Zij en haar gezin zijn Christelijk en ik ben niet gelovig, mijn gezin ook niet trouwens. In die tijd dat we samen waren, ging ik ongeveer één keer in de maand mee naar de kerk, gewoon om haar bij te wonen en om zelf ook wat van het geloof mee te krijgen. Nu waren haar ouders altijd wel wat vrij over onze relatie, maar natuurlijk was het niet helemaal goed volgens hun omdat een gelovige geen relatie kan hebben met een niet-gelovige. Nu is het de laatste maanden wat uit de hand gelopen. De laatste maanden begonnen die ouders over dopen. Dat ze het goed idee vonden dat ik en mijn vriendin gingen dopen. Nu zei ik daar heel onbewust natuurlijk: 'Ja is goed' tegen, en dat heb ik ook een paar weken zo gehouden. Maar nadat ik even logisch nadacht, dacht ik.. Hmm het is eigenlijk niks voor mij. Ik wil soms wel is mee naar de kerk, maar daar blijft het bij. Ik zei dus uiteindelijk dat ik me toch niet wilde dopen tegen haar ouders en die waren er niet blij mee. Haar ouders zeiden zelfs dat het 'te lang heeft geduurd' dat ik als niet- Christen een relatie heb met haar. Dat het 'nu wel is tijd was om me te laten dopen'. Ze accepteerden dus ook geen nee. Ik stond hier echt versteld van en voelde mij machteloos. Zij stond hier trouwens ook deels achter: het werd eens tijd dat ik me ook is ga inzetten voor haar geloof. Ik zei dat ik het niet wilde omdat ik me er niet goed bij voelde, maar het moest alsnog van haar ouders. daarna heeft ze het uitgemaakt omdat ze vind dat ik het niet voor haar over heb en ik me niet genoeg verdiep in haar geloofsovertuigingen.. Daarnaast vermelde ik ook een keer dat ik niet in een hemel of hel geloofde en daarop kwam zij weer van: 'Dus elke keer in de kerk deed je nep en al die jaren loog je' etc etc.. Voel me verschrikkelijk daardoor. Ik zit nu serieus te twijfelen om het gewoon te doen, dat dopen, om haar terug te krijgen. Wat denken jullie hier van? Het lijkt erop dat ze al over me heen is. Het was een verschrikkelijk mooie en lieve meid.. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik haar hierdoor kwijt raak. Wat zouden jullie doen?

groetjes
Alle reacties Link kopieren
quote:vandale schreef op 06 augustus 2014 @ 20:33:

Joh, je bent 19!

Je vindt jezelf natuurlijk een hele vent maar als je al een relatie van 3,5 jaar achter de rug hebt, heb je je een groot deel van je jeugd gemist.



Ga uit, zoek nieuwe vrienden, geniet van het leven dan kom je vanzelf een leuk meisje tegen zonder deze issues!Dat is natuurlijk onzin. Hij heeft helemaal niet een deel van zijn jeugd gemist, hij heeft gewoon tijdens de laatste jaren van zijn jeugd een relatie gehad. Die nu over is. En waar hij veel van geleerd heeft, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:NummerZoveel schreef op 06 augustus 2014 @ 21:05:

Absoluut niet laten dopen! Je treedt alleen toe tot een geloof als je daar achter staat en jij je daar zelf prettig bij voelt. En bovendien zou ik dergelijke beslissingen niet nemen voordat je een jaar of 30 bent!Waarom een jaar of dertig? Het gaat er toch om waar je je goed bij voelt? Je kunt je op iedere leeftijd wel of niet goed voelen bij een geloof.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties!



Anyway, m'n ex voelt nu dat ik het niet 'voor haar over heb', en daardoor heeft ze het uitgemaakt. Ze voelt zich daardoor dan ook niet meer speciaal. Hoe kan ik haar nou terugkrijgen? Ik kan echt niet zonder haar leven merk ik nu. Moet ik met haar afspreken en over onze breakup praten? Of moet ik haar nu gewoon een paar maanden helemaal geen aandacht meer geven en alle wegen sluiten? Wat denken jullie dat de beste oplossing is?



Aleks
Alle reacties Link kopieren
Hoezo heb 'jij het niet voor haar over'? Dat is toch andersom ook zo? Als ze jou zo speciaal vond, dan zou ze zich wel over die geloofsverschillen heen zetten.

Dus ja, ik zou zeggen: geef haar een paar maanden geen aandacht. En ooit vind je wel een leuk meisje dat jou belangrijker vindt dan een of ander verhaaltje, dat weet ik zeker!
Alle reacties Link kopieren
Aleks, iets geloven doe je niet 'omdat je dat voor iemand over hebt'. Dat moet een persoonlijke overtuiging & keuze zijn. Je (ex) vriendin snapt zelf ook weinig van geloven als ze denkt dat je dat zomaar even kunt gaan doen om een ander te pleasen.
Alle reacties Link kopieren
Als haar geloof in een sprookjesboek groter is dan haar liefde voor jou is er echt iets mis. Heb je al eens geprobeerd haar uit te leggen dat het ongelooflijk schijnheilig zou zijn als jij je onder dwang laat dopen terwijl je niet gelovig bent? Haar god zal haar dat zo kwalijk nemen dat ze haar stoeltje in de hemel verliest. Zij zet jou voor het blok, doe jezelf geen geweld aan, je ziet nu dat geloof meer kapot maakt dan je lief is, véél meer.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
Precies wat zkotz zegt, je wordt niet gelovig omdat je dat voor iemand over hebt. En aangezien jij niet van plan bent om christen te worden, kun je beter iemand anders zoeken.
Alle reacties Link kopieren
quote:aleks schreef op 08 augustus 2014 @ 21:06:

Bedankt voor de reacties!



Anyway, m'n ex voelt nu dat ik het niet 'voor haar over heb', en daardoor heeft ze het uitgemaakt.



Niet voor haar over hebt?! Is ze wel helemaal lekker? Je kunt toch niet zomaar gelovig worden?



Nu ja, wat anderen ook al zeggen eigenlijk.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Aleks, realiseer je goed dat jij voor haar nooit op de eerste plaats zult staan (zoals zij dat wel voor jou doet). Op haar eerste plaats staat namelijk haar geloof, dat heeft ze nu ook laten blijken. Wil je dat wel?
Alle reacties Link kopieren
Als atheïst kom ik toch weleens in een kerk, bij een begrafenis of een trouwerij. Ik bid niet mee, zing niet mee en als het een RK dienst betreft blijf ik zitten als de chips worden uitgedeeld. Ik ben daar voor het bruidspaar of voor de nabestaanden van een overledene. Als kennissen het nodig vinden hun kind te laten dopen, iets waar het kind geen zeggenschap in heeft en waar ik om die reden zwaar op tegen ben, ben ik niet van de partij. Bovendien vind ik dat, net als de communie, een poppenkastvertoning.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
Aleks, zoals anderen ook al zeggen - geloven doe je voor jezelf, niet voor een ander, omdat jij gelooft in God (in dit geval). En als dat zo is, dan zou het eventueel een stap kunnen zijn om je te laten dopen. Maar je gelooft niet, dus dan is dopen ook niet logisch.

Hoe zie je de relatie overigens voor je - wetende dat het geloof in haar leven een belangrijke plek heeft en in jouw leven niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:ann3113 schreef op 08 augustus 2014 @ 21:48:

Aleks, zoals anderen ook al zeggen - geloven doe je voor jezelf, niet voor een ander, omdat jij gelooft in God (in dit geval). En als dat zo is, dan zou het eventueel een stap kunnen zijn om je te laten dopen. Maar je gelooft niet, dus dan is dopen ook niet logisch.

Hoe zie je de relatie overigens voor je - wetende dat het geloof in haar leven een belangrijke plek heeft en in jouw leven niet?Ik weet het niet.. Omdat het 3,5 jaar lang echt top ging tussen ons. Vandaar denk ik.
quote:aleks schreef op 08 augustus 2014 @ 21:06:

Bedankt voor de reacties!



Anyway, m'n ex voelt nu dat ik het niet 'voor haar over heb', en daardoor heeft ze het uitgemaakt. Ze voelt zich daardoor dan ook niet meer speciaal. Hoe kan ik haar nou terugkrijgen? Ik kan echt niet zonder haar leven merk ik nu. Moet ik met haar afspreken en over onze breakup praten? Of moet ik haar nu gewoon een paar maanden helemaal geen aandacht meer geven en alle wegen sluiten? Wat denken jullie dat de beste oplossing is?



Aleks

Zeg haar dat zij het evengoed voor jou over zou kunnen hebben haar geloof aan de wilgen te hangen of op z'n minst jou zou accepteren als ongelovige ipv je te willen indoctrineren met haar geloof in het grote sprookjesboek.

Maar het is gewoon 'n kansloze situatie. Als zij zo extreem aan 't geloof hangt, dan zal dit niet het laatste issue zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook gelovig. Maar ik ga niet altijd naar de kerk. Ik heb in het verleden wel vriendjes gehad die niet gelovig waren. Maar daar waren mn ouders niet zo moeilijk in. Ik heb een ex gehad die iets strenger gelovig was dan ik (hoewel we wel allebei christenen waren) en zijn ouders vonden zelfs dat ik maar bij hun geloof moest aansluiten, want anders pasten we niet bij elkaar. Je snapt waarschijnlijk wel waarom ik het uiteindelijk heb uitgemaakt.



Maar genoeg over mij. Ik vermoed dat je ex is omgepraat door haar ouders door er van overtuigd te zijn dan een relatie tussen een gelovige en een niet-gelovige gewoon simpelweg niet werkt. En dat blijkt dan weer dat jij je jezelf niet hebt willen laten dopen. Och, so what? Het kan altijd erger.

Het geloof is niet het allerbelangrijkste in een relatie. Geloof kan een bindmiddel zijn tussen twee mensen, maar daar is liefde ook voor bedoeld. Laat je niet gek maken en respecteer je eigen waarden en normen. Jouw waarden en normen passen niet bij die van haar en haar familie. Respecteer dat en laat haar los. Ik denk dat zelfs als je gedoopt zou zijn, dat haar ouders het nog niet voldoende vinden. Dan zou je nog meer van jezelf los moeten laten. Eenmaal als ze dit van je kunnen vragen, dan zouden de ouders wellicht zelfs nog meer van je vragen.



Ik ben dan wel gelovig, maar ik vind het vele malen belangrijker dat iemand zichzelf blijft. Dat zou jij ook moeten doen.

Bovendien ben je nog jong en heb je nog een leven voor je. Er zijn nog voldoende vissen in de zee waarvan er zeker 1 bij zit die beter bij je past! (een beetje cliché misschien)



Knuffel!
Alle reacties Link kopieren
Geloof hóeft niet tussenbeide te komen. Ik ben getrouwd met een hervormde man die zondags naar de kerk gaat en ook in de kerkraad zit. Zelf ben ik katholiek opgevoed maar niet gelovig. Ik ga nooit mee naar de kerk. Hoef ik niet.



Wij laten elkaar gewoon.



En als jouw vriendin dat niet bij jou kan, is ze toch niet zo heel lief. Want zij dringt het jou een beetje op met `als jij niet gelooft dan wil ik jou niet`. Dat riekt naar fanatisme. Mensen die zo fanatiek geloven, zijn vaak helemaal geen leuke mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Promethium schreef op 08 augustus 2014 @ 21:23:

Precies wat zkotz zegt, je wordt niet gelovig omdat je dat voor iemand over hebt. En aangezien jij niet van plan bent om christen te worden, kun je beter iemand anders zoeken.

Inderdaad! Ze begrijpt het concept geloven niet eens! Het is haar kennelijk niet bijgebracht maar opgelegd.



Maar echt geloven moet vanuit je hart en ziel komen. Niet doordat een ander zegt dat je moet geloven. Ze komt mij zo niet oprecht over.
Alle reacties Link kopieren
Je weet nu duidelijk waar je staat bij haar - en haar ouders.

Liefde is niet het belangrijkste voor hen, maar (opgelegd?) geloof.



Goed dat je bij jezelf bent gebleven. Het gaat niet werken om haar op die manier terug te krijgen. Het is jezelf voor de gek houden als je je laat dopen terwijl je er niets voor voelt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Ja inderdaad. Ik heb nu wel gemerkt dat het geloof boven de relatie ging bij haar. Zo hadden we een keer een discussie over de toekomst waarin ik vroeg dat als ik me niet ging dopen later, of ze mij dan nog als 'Man' wilde. Het antwoord was nee. Toen ik dit hoorde besefte ik pas dat ze vanaf dit punt aardig fanatiek begon te worden. Haar ouders trouwens ook, want die waren volgens haar de afgelopen 3,5 erg soepel geweest. Het moest nu echt is tijd worden. Het was 'de eindbestemming' voor hun om mij te laten dopen. Vriendin zegt uiteraard dat het daar bij blijft en dat ze daarna geen verwachtingen meer van mij hebben, maar dat leek mij sterk. Daarom deed ik het niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga iets dappers zeggen: Ik ben het met haar ouders gedeeltelijk eens. Dat wil zeggen, ik dnek inderdaad dat een relatie met verschillende gelovige overtuigingen moeilijk werkt. Ik heb dat bij mezelf gezien, en in mijn omgeving gezien. Het werkt gewoon niet lekker. Geloof is voor mij iets wat belangrijk is. En ik zal nooit(wat jou ex wel deed) van je vragen om je te dopen. Maar wel om te delen in mijn geloof. Mijn ex ging wel mee naar de kerk, maar altijd met commentaar. Altijd met ruzie eigenlijk, en dan erken je elkaar gewoon niet.



Hierin een basis vinden is voor iedereen heel moeilijk. Alle partijen moeten iemand vinden die bij hun past. En dat is echt heel lastig. Ik zou je alleen laten dopen als je daar zelf echt achter kan staan. Als jij oprecht vind dat wat je doet goed is. Dat jij hardop een geloofsbeleidenis kan lezen zonder dat je het gevoel heb dat je onzin staat te verkondigen.
Alle reacties Link kopieren
Dat het voor iemand die niet gelooft moeilijk is een relatie te hebben met iemand die dat wel doet wil ik wel geloven, als ongelovige. Achter geloof zit vrijwel altijd een dwang, van ouders, van de kerkgemeenschap, dat is niet goed, de mens is een individu en dat wordt ontkend. Geloof is niet aangeboren, ook al zijn er mensen die zeggen dat je wordt geboren met "godsbesef", dat is je reinste waanzin, het wordt je met de paplepel ingegoten of niet. Veel gelovigen weten gewoon niet beter, die staan een beetje buiten de wereld en de wetenschap. Het staat in de bijbel dus het is zo, punt. Dat het om metaforen gaat wordt niet begrepen.
verba volant, scripta manent.
quote:tringel schreef op 09 augustus 2014 @ 14:59:

Ik ga iets dappers zeggen: Ik ben het met haar ouders gedeeltelijk eens. Dat wil zeggen, ik dnek inderdaad dat een relatie met verschillende gelovige overtuigingen moeilijk werkt. Ik heb dat bij mezelf gezien, en in mijn omgeving gezien. Het werkt gewoon niet lekker. Geloof is voor mij iets wat belangrijk is. En ik zal nooit(wat jou ex wel deed) van je vragen om je te dopen. Maar wel om te delen in mijn geloof. Mijn ex ging wel mee naar de kerk, maar altijd met commentaar. Altijd met ruzie eigenlijk, en dan erken je elkaar gewoon niet.



Hierin een basis vinden is voor iedereen heel moeilijk. Alle partijen moeten iemand vinden die bij hun past. En dat is echt heel lastig. Ik zou je alleen laten dopen als je daar zelf echt achter kan staan. Als jij oprecht vind dat wat je doet goed is. Dat jij hardop een geloofsbeleidenis kan lezen zonder dat je het gevoel heb dat je onzin staat te verkondigen.Waarom moest jouw ex van jou mee naar de kerk dan? Dan liet je hem en zijn overtuiging toch ook niet bepaald in zijn waarde? Hij had blijkbaar meer voor jou over dan jij voor hem op het religievlak, of bleef je om de week 'n weekend thuis uit de kerk om iets leuks met hem te kunnen doen?
quote:elninjoo schreef op 09 augustus 2014 @ 15:35:

[...]



Waarom moest jouw ex van jou mee naar de kerk dan? Dan liet je hem en zijn overtuiging toch ook niet bepaald in zijn waarde? Hij had blijkbaar meer voor jou over dan jij voor hem op het religievlak, of bleef je om de week 'n weekend thuis uit de kerk om iets leuks met hem te kunnen doen?Hier ben ik het helemaal mee eens.
quote:aleks schreef op 08 augustus 2014 @ 22:21:

[...]





Ik weet het niet.. Omdat het 3,5 jaar lang echt top ging tussen ons. Vandaar denk ik.



Het ging alleen maar goed omdat zij zich vasthielden aan de gedachte dat jij je uiteindelijk zou bekeren.



Een gebroken hart is heel rot en doet flink pijn maar daar kom je echt wel overheen. Realiseer je dat het na het dopen niet klaar is. Je zal waarschijnlijk elke zondag naar de kerk moeten, in de kerk trouwen en een gelofte afleggen, jullie kinderen laten dopen en met het geloof opvoeden. Wil je dat de rest van je leven terwijl je er eigenlijk zelf niet achter staat?



Probeer het af te sluiten en ga op zoek naar een meisje waarvoor je je niet de rest van je leven heel erg voor moet aanpassen.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 09 augustus 2014 @ 15:35:

[...]



Waarom moest jouw ex van jou mee naar de kerk dan? Dan liet je hem en zijn overtuiging toch ook niet bepaald in zijn waarde? Hij had blijkbaar meer voor jou over dan jij voor hem op het religievlak, of bleef je om de week 'n weekend thuis uit de kerk om iets leuks met hem te kunnen doen?Ik ben vrijwilliger in de kerk. Ik vroeg hem alleen mee op mijlpaal dagen. Dagen dat ik nodig had dat iemand kritisch keek naar mij. Of dat ik wilde dat hij zag wat ik bereikte. Alleen vond hij het een te grote drempel om een kerk in te gaan.. Tjsa dan werkt het gewoon niet meer. Ik nam die moeite ook met zijn werk, al boeitde het mij geen flikker waar de verfkwasten stonden
quote:tringel schreef op 09 augustus 2014 @ 17:17:

[...]



Ik ben vrijwilliger in de kerk. Ik vroeg hem alleen mee op mijlpaal dagen. Dagen dat ik nodig had dat iemand kritisch keek naar mij. Of dat ik wilde dat hij zag wat ik bereikte. Alleen vond hij het een te grote drempel om een kerk in te gaan.. Tjsa dan werkt het gewoon niet meer.

Het is raar dat je hem vroeg als je wilde dat je op je werk werd beoordeeld. Dat kunnen mensen die zelf into religie zijn en regelmatig naar dat soort kerkelijke bijeenkomsten gaan toch beter? In zijn ogen sta je daar gewoon onzin te verkondigen.



Ik ga toch ook geen totaal ongeintereseerde mee naar 'n paardensportwedstrijd nemen en dan verwachten dat diegene mijn prestatie beter kan beoordelen dan mensen die er verstand van hebben?



Natuurlijk wil je dat je partner één keer komt kijken naar waar jij je regelmatig mee bezig houdt, maar meer dan die ene keer is onzin als hij er zelf niets aan vindt.



En heb jij de kerk wel 'ns laten schieten voor hem? Om naar bijv. zijn voetbalwedstrijd mee te gaan? Of om gewoon 'n romantisch weekendje weg te gaan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven