Relaties
alle pijlers
Verwarrend, leven situatie goed zo of roer omgooien
vrijdag 22 juli 2016 23:20
Hallo allemaal,
De openingszin zegt het al, ik vraag mij af of ik mijn leven en de situatie zoals het nu is moet accepteren en ermee door moet gaan of het roer omgooien en het veranderen. Dit gaat dan over mijn relatie want op werkgebied ben ik hier al volop mee bezig.
Ik heb een aantal jaren een relatie, we wonen samen zijn niet getrouwd, hebben 2 kinderen. In de relatie mis ik een aantal dingen, eigenlijk heb ik niet eens het gevoel dat we echt een relatie hebben. We delen een huis, zijn vader en moeder en daar houdt het wel mee op.
Het is nu weekend en hij ging heel vroeg naar bed, dit doet hij vaker. Door de weeks snap ik dit wel i.v.m. werk maar in het weekend vind ik het best ongezellig. Verder liggen we nooit dubbel van het lachen, we lachen niet heel veel samen. Hij is redelijk serieus hoewel hij met andere mensen en drank oop wel grappig kan zijn. Die kant heb ik wel van hem gezien maar thuis is hij niet zo. Vaak is hij ook wat kortaf, chagerijnig en moe.
Mijn gedachten gaan heel erg heen en weer en ik denk er iedere dag over na. Aan de ene kant denk ik: ik ben begin dertig en is dit hoe ik een relatie met iemand zie en is dit hoe ik het wil? Het antwoord is nee. Vaak denk ik, het is beter als ik met de kinderen ga wonen. Maar aan de andere kant denk ik, misschien is dit gewoon hoe relaties zijn en moet ik gewoon verdergaan want er is altijd wel wat met wie je ook een relatie zal hebben of als je alleen bent.
Dit is iets waar ik eigenlijk al veel te lang over nadenk en waar ik ook niet uitkom. Er is dus geen sprake van een overhaaste beslissing maar meer een beslissing die ik maar niet lijk te kunnen nemen.
Herkenbaar of iemand advies? Ik hoor het graag!
De openingszin zegt het al, ik vraag mij af of ik mijn leven en de situatie zoals het nu is moet accepteren en ermee door moet gaan of het roer omgooien en het veranderen. Dit gaat dan over mijn relatie want op werkgebied ben ik hier al volop mee bezig.
Ik heb een aantal jaren een relatie, we wonen samen zijn niet getrouwd, hebben 2 kinderen. In de relatie mis ik een aantal dingen, eigenlijk heb ik niet eens het gevoel dat we echt een relatie hebben. We delen een huis, zijn vader en moeder en daar houdt het wel mee op.
Het is nu weekend en hij ging heel vroeg naar bed, dit doet hij vaker. Door de weeks snap ik dit wel i.v.m. werk maar in het weekend vind ik het best ongezellig. Verder liggen we nooit dubbel van het lachen, we lachen niet heel veel samen. Hij is redelijk serieus hoewel hij met andere mensen en drank oop wel grappig kan zijn. Die kant heb ik wel van hem gezien maar thuis is hij niet zo. Vaak is hij ook wat kortaf, chagerijnig en moe.
Mijn gedachten gaan heel erg heen en weer en ik denk er iedere dag over na. Aan de ene kant denk ik: ik ben begin dertig en is dit hoe ik een relatie met iemand zie en is dit hoe ik het wil? Het antwoord is nee. Vaak denk ik, het is beter als ik met de kinderen ga wonen. Maar aan de andere kant denk ik, misschien is dit gewoon hoe relaties zijn en moet ik gewoon verdergaan want er is altijd wel wat met wie je ook een relatie zal hebben of als je alleen bent.
Dit is iets waar ik eigenlijk al veel te lang over nadenk en waar ik ook niet uitkom. Er is dus geen sprake van een overhaaste beslissing maar meer een beslissing die ik maar niet lijk te kunnen nemen.
Herkenbaar of iemand advies? Ik hoor het graag!
vrijdag 22 juli 2016 23:29
quote:parbleumondieu schreef op 22 juli 2016 @ 23:26:
Waarom proberen jullie niet de situatie te veranderen? Plannen jullie wel eens iets leuks? Doen jullie ook afzonderlijk van elkaar wel eens leuks?We plannen weinig leuks, we zijn vooral aan het werk of thuis. Ik doe afzonderlijk van hem niets leuks en hij afzonderlijk van mij ook niet.
Waarom proberen jullie niet de situatie te veranderen? Plannen jullie wel eens iets leuks? Doen jullie ook afzonderlijk van elkaar wel eens leuks?We plannen weinig leuks, we zijn vooral aan het werk of thuis. Ik doe afzonderlijk van hem niets leuks en hij afzonderlijk van mij ook niet.
vrijdag 22 juli 2016 23:32
vrijdag 22 juli 2016 23:35
Voordat je grote stappen neemt, begin dan eens wat leuks te organiseren met z'n 2en. Of wacht je op hem?
Je zit kennelijk in een sleur, doe daar wat aan. Samen. Maak het leuk. Als je vanalles geprobeerd hebt en het nog een beetje 'mwoah' is, kun je altijd nog ingrijpende maatregelen nemen, maar misschien zijn een paar kleine aanpassingen al genoeg. Lekker een weekend samen weg, af en toe. Misschien allebei alleen een weekend weg, even tijd voor je zelf, doen wat je echt graag wilt.
Je zit kennelijk in een sleur, doe daar wat aan. Samen. Maak het leuk. Als je vanalles geprobeerd hebt en het nog een beetje 'mwoah' is, kun je altijd nog ingrijpende maatregelen nemen, maar misschien zijn een paar kleine aanpassingen al genoeg. Lekker een weekend samen weg, af en toe. Misschien allebei alleen een weekend weg, even tijd voor je zelf, doen wat je echt graag wilt.
Later is nu
vrijdag 22 juli 2016 23:38
Een paar dingen vallen op;
Je legt alle verantwoordelijkheid bij hem, geen bij jezelf.
Je denkt soms dat het beter is als jij met de kinderen gaat wonen, maar weggaan kan ook inhouden dat hij met de kinderen gaat wonen en jij alleen. Of is dat ineens een stom idee of rare ondenkbare gedachte? En waarom dan? Jij wil geen deel meer uitmaken van het gezin, je kinderen wel
Je zou je kunnen inzetten om er samen alles van te maken. Zonder gedachte aan een uitweg/opgeven/alleen gaan wonen of halfslachtige. Gewoon er vol voor gaan. Je hebt kinderen, je bent het ze verplicht.
En als er niets veranderd, kijk dan eerst eerlijk in hoeverre jij wel veranderd in je toenadering, in je tegemoetkoming richting hem.
Je nickname is wel opvallend. Bedonder jij hem of hij jou?
Je legt alle verantwoordelijkheid bij hem, geen bij jezelf.
Je denkt soms dat het beter is als jij met de kinderen gaat wonen, maar weggaan kan ook inhouden dat hij met de kinderen gaat wonen en jij alleen. Of is dat ineens een stom idee of rare ondenkbare gedachte? En waarom dan? Jij wil geen deel meer uitmaken van het gezin, je kinderen wel
Je zou je kunnen inzetten om er samen alles van te maken. Zonder gedachte aan een uitweg/opgeven/alleen gaan wonen of halfslachtige. Gewoon er vol voor gaan. Je hebt kinderen, je bent het ze verplicht.
En als er niets veranderd, kijk dan eerst eerlijk in hoeverre jij wel veranderd in je toenadering, in je tegemoetkoming richting hem.
Je nickname is wel opvallend. Bedonder jij hem of hij jou?
Can you remember who you were, before the world told you who you should be?
vrijdag 22 juli 2016 23:42
quote:ingel schreef op 22 juli 2016 @ 23:32:
Wat kun je zélf doen? Jij onderneemt zelf ook weinig actie. Je vertelt hem dat je niet tevreden bent en verwacht dat hij het oplost? Volgens mij moet je daar samen voor in actie komen. Is hij het trouwens wel met je eens of vindt hij het wel best zo?
Geen idee wat ik zelf kan doen. Ik zou niet weten wat voor actie ik moet ondernemen want het is niet zo dat ik bijzondere dingen wil gaan doen samen. Maar ik zou willen dat ik het hier thuis gewoon gezelliger met hem had en dat mijn gevoel beter zat. Maar ik denk dat dat dus ligt aan de persoon en dat er verder niet veel aan te doen valt.
Hij vindt het overigens wel best zo. Hij is geen prater en als het te diep gaat, over deze onderwerpen dan haakt hij liever af.
Wat kun je zélf doen? Jij onderneemt zelf ook weinig actie. Je vertelt hem dat je niet tevreden bent en verwacht dat hij het oplost? Volgens mij moet je daar samen voor in actie komen. Is hij het trouwens wel met je eens of vindt hij het wel best zo?
Geen idee wat ik zelf kan doen. Ik zou niet weten wat voor actie ik moet ondernemen want het is niet zo dat ik bijzondere dingen wil gaan doen samen. Maar ik zou willen dat ik het hier thuis gewoon gezelliger met hem had en dat mijn gevoel beter zat. Maar ik denk dat dat dus ligt aan de persoon en dat er verder niet veel aan te doen valt.
Hij vindt het overigens wel best zo. Hij is geen prater en als het te diep gaat, over deze onderwerpen dan haakt hij liever af.
vrijdag 22 juli 2016 23:43
quote:Dreamer schreef op 22 juli 2016 @ 23:35:
Voordat je grote stappen neemt, begin dan eens wat leuks te organiseren met z'n 2en. Of wacht je op hem?
Je zit kennelijk in een sleur, doe daar wat aan. Samen. Maak het leuk. Als je vanalles geprobeerd hebt en het nog een beetje 'mwoah' is, kun je altijd nog ingrijpende maatregelen nemen, maar misschien zijn een paar kleine aanpassingen al genoeg. Lekker een weekend samen weg, af en toe. Misschien allebei alleen een weekend weg, even tijd voor je zelf, doen wat je echt graag wilt.Een weekend samen weg hebben we gedaan en dat is dan ook wel leuk maar het verandert niet veel hoe het thuis daarna weer verdergaat. Misschien moet ik dan maar eens een weekend alleen weg.
Voordat je grote stappen neemt, begin dan eens wat leuks te organiseren met z'n 2en. Of wacht je op hem?
Je zit kennelijk in een sleur, doe daar wat aan. Samen. Maak het leuk. Als je vanalles geprobeerd hebt en het nog een beetje 'mwoah' is, kun je altijd nog ingrijpende maatregelen nemen, maar misschien zijn een paar kleine aanpassingen al genoeg. Lekker een weekend samen weg, af en toe. Misschien allebei alleen een weekend weg, even tijd voor je zelf, doen wat je echt graag wilt.Een weekend samen weg hebben we gedaan en dat is dan ook wel leuk maar het verandert niet veel hoe het thuis daarna weer verdergaat. Misschien moet ik dan maar eens een weekend alleen weg.
vrijdag 22 juli 2016 23:44
vrijdag 22 juli 2016 23:48
quote:Castle_Witch schreef op 22 juli 2016 @ 23:38:
Een paar dingen vallen op;
Je legt alle verantwoordelijkheid bij hem, geen bij jezelf.
Je denkt soms dat het beter is als jij met de kinderen gaat wonen, maar weggaan kan ook inhouden dat hij met de kinderen gaat wonen en jij alleen. Of is dat ineens een stom idee of rare ondenkbare gedachte? En waarom dan? Jij wil geen deel meer uitmaken van het gezin, je kinderen wel
Je zou je kunnen inzetten om er samen alles van te maken. Zonder gedachte aan een uitweg/opgeven/alleen gaan wonen of halfslachtige. Gewoon er vol voor gaan. Je hebt kinderen, je bent het ze verplicht.
En als er niets veranderd, kijk dan eerst eerlijk in hoeverre jij wel veranderd in je toenadering, in je tegemoetkoming richting hem.
Je nickname is wel opvallend. Bedonder jij hem of hij jou?
Om een illusie bij je weg te nemen, mijn nickname heeft niets met mijn relatie te maken.
Ik leg geen verantwoordelijkheid bij hem maar ik benoem de dingen waar ik tegenaan loop en waar ik mee zit. Ik kan wel zeggen dat hij geweldig is maar dan stond dit topic hier nu niet.
Wat betreft de kinderen dan zouden we een soort van co ouderschap doen dus ze wonen dan zowel bij mij als bij hem.
Misschien moet ik inderdaad de gedachte van opgeven loslaten....
Een paar dingen vallen op;
Je legt alle verantwoordelijkheid bij hem, geen bij jezelf.
Je denkt soms dat het beter is als jij met de kinderen gaat wonen, maar weggaan kan ook inhouden dat hij met de kinderen gaat wonen en jij alleen. Of is dat ineens een stom idee of rare ondenkbare gedachte? En waarom dan? Jij wil geen deel meer uitmaken van het gezin, je kinderen wel
Je zou je kunnen inzetten om er samen alles van te maken. Zonder gedachte aan een uitweg/opgeven/alleen gaan wonen of halfslachtige. Gewoon er vol voor gaan. Je hebt kinderen, je bent het ze verplicht.
En als er niets veranderd, kijk dan eerst eerlijk in hoeverre jij wel veranderd in je toenadering, in je tegemoetkoming richting hem.
Je nickname is wel opvallend. Bedonder jij hem of hij jou?
Om een illusie bij je weg te nemen, mijn nickname heeft niets met mijn relatie te maken.
Ik leg geen verantwoordelijkheid bij hem maar ik benoem de dingen waar ik tegenaan loop en waar ik mee zit. Ik kan wel zeggen dat hij geweldig is maar dan stond dit topic hier nu niet.
Wat betreft de kinderen dan zouden we een soort van co ouderschap doen dus ze wonen dan zowel bij mij als bij hem.
Misschien moet ik inderdaad de gedachte van opgeven loslaten....
vrijdag 22 juli 2016 23:51
quote:MazeBetrayal schreef op 22 juli 2016 @ 23:42:
[...]
Geen idee wat ik zelf kan doen. Ik zou niet weten wat voor actie ik moet ondernemen want het is niet zo dat ik bijzondere dingen wil gaan doen samen. Maar ik zou willen dat ik het hier thuis gewoon gezelliger met hem had en dat mijn gevoel beter zat. Maar ik denk dat dat dus ligt aan de persoon en dat er verder niet veel aan te doen valt.
Hij vindt het overigens wel best zo. Hij is geen prater en als het te diep gaat, over deze onderwerpen dan haakt hij liever af.Waarom zou je geen bijzondere dingen willen doen samen? Ik snap wel je het vooral thuis gezellig wil hebben, dat is je basis. Het klinkt ook niet alsof er veel intimiteit is of zie ik dat verkeerd? Thuis gezellig maken kan al heel eenvoudig beginnen. Eten jullie aan tafel? Nemen jullie dan de dag door? Maak eens een avondwandeling samen na het eten. Steek kaarsen aan en schenk een wijntje in. Pak eens een ouderwets bord- of kaartspel erbij als je man geen prater is. Kan ook heel leuk zijn. Nodigen jullie wel eens vrienden uit of gaan jullie wel eens uit eten, bij vrienden of in een restaurant? Je bent bezig met je werk over een andere boeg te gooien, dus jij ontwikkelt. Betrek je hem daarbij? Is hij daarin geïnteresseerd? Zijn er dingen waar jullie samen heel hard om kunnen lachen?
[...]
Geen idee wat ik zelf kan doen. Ik zou niet weten wat voor actie ik moet ondernemen want het is niet zo dat ik bijzondere dingen wil gaan doen samen. Maar ik zou willen dat ik het hier thuis gewoon gezelliger met hem had en dat mijn gevoel beter zat. Maar ik denk dat dat dus ligt aan de persoon en dat er verder niet veel aan te doen valt.
Hij vindt het overigens wel best zo. Hij is geen prater en als het te diep gaat, over deze onderwerpen dan haakt hij liever af.Waarom zou je geen bijzondere dingen willen doen samen? Ik snap wel je het vooral thuis gezellig wil hebben, dat is je basis. Het klinkt ook niet alsof er veel intimiteit is of zie ik dat verkeerd? Thuis gezellig maken kan al heel eenvoudig beginnen. Eten jullie aan tafel? Nemen jullie dan de dag door? Maak eens een avondwandeling samen na het eten. Steek kaarsen aan en schenk een wijntje in. Pak eens een ouderwets bord- of kaartspel erbij als je man geen prater is. Kan ook heel leuk zijn. Nodigen jullie wel eens vrienden uit of gaan jullie wel eens uit eten, bij vrienden of in een restaurant? Je bent bezig met je werk over een andere boeg te gooien, dus jij ontwikkelt. Betrek je hem daarbij? Is hij daarin geïnteresseerd? Zijn er dingen waar jullie samen heel hard om kunnen lachen?
vrijdag 22 juli 2016 23:52
Het valt me op dat jij alleen de dingen aan hém noemt die je niet bevallen of mist. Daarnaast noem je dat je anders zelf met de kinderen gaat wonen. Pardon? Misschien wil juist híj de kinderen wel. Of misschien wil hij Co-ouderschap. Hij kiest er niet voor om zijn kinderen te verliezen. Alleen zijn vrouw verliezen is wel voldoende toch. Even je ideeën bijstellen lijkt me.
vrijdag 22 juli 2016 23:57
Hoe oud zijn de kinderen, hoe was het voor de kinderen er waren? Hadden jullie toen wel lol samen? Kunnen het niet gewoon 'de tropenjaren' zijn? Kinderen kunnen een relatie belasten doordat er niet genoeg energie of tijd overblijft, soms is even doorbikkelen tot betere tijden (en die wens ook naar elkaar uitspreken) echt de moeite waard.
zaterdag 23 juli 2016 00:02
quote:ingel schreef op 22 juli 2016 @ 23:51:
[...]
Waarom zou je geen bijzondere dingen willen doen samen? Ik snap wel je het vooral thuis gezellig wil hebben, dat is je basis. Het klinkt ook niet alsof er veel intimiteit is of zie ik dat verkeerd? Thuis gezellig maken kan al heel eenvoudig beginnen. Eten jullie aan tafel? Nemen jullie dan de dag door? Maak eens een avondwandeling samen na het eten. Steek kaarsen aan en schenk een wijntje in. Pak eens een ouderwets bord- of kaartspel erbij als je man geen prater is. Kan ook heel leuk zijn. Nodigen jullie wel eens vrienden uit of gaan jullie wel eens uit eten, bij vrienden of in een restaurant? Je bent bezig met je werk over een andere boeg te gooien, dus jij ontwikkelt. Betrek je hem daarbij? Is hij daarin geïnteresseerd? Zijn er dingen waar jullie samen heel hard om kunnen lachen?
Ik bedoelde ermee te zeggen dat ik geen spectaculaire dingen hoef te doen maar ik zou alleen al blij zijn als ik het hier thuis gezellig met hem had. We kunnen nooit echt iets samen doen want we hebben geen oppas in de buurt wonen. We zijn laatst wel een weekend weggeweest maar dat moeten we dan echt plannen zodat de oppas hierheen kan komen. We doen dit dus niet heel vaak, 1 a 2 keer per jaar. Intimiteit, nee dat is er ook niet veel.
Wij hebben geen vrienden waar we mee afspreken. Hij is redelijk geinteresseerd in mijn verandering in werk. Heel hard lachen, daar is hij geen type voor. Ik kan dit wel maar hij doet dan niet mee.
[...]
Waarom zou je geen bijzondere dingen willen doen samen? Ik snap wel je het vooral thuis gezellig wil hebben, dat is je basis. Het klinkt ook niet alsof er veel intimiteit is of zie ik dat verkeerd? Thuis gezellig maken kan al heel eenvoudig beginnen. Eten jullie aan tafel? Nemen jullie dan de dag door? Maak eens een avondwandeling samen na het eten. Steek kaarsen aan en schenk een wijntje in. Pak eens een ouderwets bord- of kaartspel erbij als je man geen prater is. Kan ook heel leuk zijn. Nodigen jullie wel eens vrienden uit of gaan jullie wel eens uit eten, bij vrienden of in een restaurant? Je bent bezig met je werk over een andere boeg te gooien, dus jij ontwikkelt. Betrek je hem daarbij? Is hij daarin geïnteresseerd? Zijn er dingen waar jullie samen heel hard om kunnen lachen?
Ik bedoelde ermee te zeggen dat ik geen spectaculaire dingen hoef te doen maar ik zou alleen al blij zijn als ik het hier thuis gezellig met hem had. We kunnen nooit echt iets samen doen want we hebben geen oppas in de buurt wonen. We zijn laatst wel een weekend weggeweest maar dat moeten we dan echt plannen zodat de oppas hierheen kan komen. We doen dit dus niet heel vaak, 1 a 2 keer per jaar. Intimiteit, nee dat is er ook niet veel.
Wij hebben geen vrienden waar we mee afspreken. Hij is redelijk geinteresseerd in mijn verandering in werk. Heel hard lachen, daar is hij geen type voor. Ik kan dit wel maar hij doet dan niet mee.
