Relaties
alle pijlers
verwarrend
vrijdag 24 april 2015 22:03
Hoi,
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
vrijdag 24 april 2015 22:08
Omdat dit voor jou en je vriend nieuw is (dat je je open stelt), zal het voor jullie beiden even wennen en oefenen zijn in het vinden van de juiste balans hierin. Wat hier gebeurt is, is dus niet vreemd. Blijf proberen en bespreek het met je therapeut. Geef ook aan je vriend aan, dat je het moeilijk vindt en dat je nog zoekende bent. En vraag zijn hulp en begrip.
vrijdag 24 april 2015 22:08
mag ik vragen in hoeverre dit negatief is wat je hebt verteld? Mijn mama had ook borderline, en zij heeft uiteindelijk na vele jaren en vele tevergeefse pogingen zelfmoord gepleegd. Als je negatieve gedachten die kant op gaan zou ik je een andere therapeut aanbevelen.
Je kan gerust dingen delen die je dwars zitten, maar zoals je zelf al zegt denkt iemand met borderline idd zeer zwart-wit en niet het "grijze" ertussen. Daarom komt dit op mensen erg extreem over (terwijl dit voor jou zelfs gewoon normaal is)
Je kan gerust dingen delen die je dwars zitten, maar zoals je zelf al zegt denkt iemand met borderline idd zeer zwart-wit en niet het "grijze" ertussen. Daarom komt dit op mensen erg extreem over (terwijl dit voor jou zelfs gewoon normaal is)
vrijdag 24 april 2015 22:11
Zit het hem niet in dat het bij jouw alles of niets is en dat je nog moet leren wat en hoeveel je vertelt? Ik zou dat met je therapeut bespreken,als je dan beter kunt doseren is de communicatie met je vriend misschien ook wel makkelijker.
Je weer helemaal terugtrekken is denk een overreactie op het aangeven van de grenzen door je vriend.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nooit zware gedachtes/negatieve gevoelens heb, zo is mijn karakter niet. Dus dat kan ik niet met je delen.
Je weer helemaal terugtrekken is denk een overreactie op het aangeven van de grenzen door je vriend.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nooit zware gedachtes/negatieve gevoelens heb, zo is mijn karakter niet. Dus dat kan ik niet met je delen.
vrijdag 24 april 2015 22:19
Het ging niet over zelfmoordpogingen oid, ik ben blij dat ik leef en hoop dit ook nog heel lang te mogen blijven doen.
Het ging meer over een onderwerp waar ik me betrokken bij voel maar waar ik me ook heel verdrietig en machteloos bij kan voelen waardoor ik me afvraag in hoeverre die betrokkenheid een last is en wat voor nut het heeft. (verder qau inhoud niet heel erg van belang).
Waar het omgaat is dat ik inderdaad wat ver kan gaan in gedachte en me afvraag wat voor nut mijn bijdrage/betrokkenheid of whatever heeft en meestal uitkom op dat het niet zoveel nut heeft omdat ik weinig werkelijk kan betekenen. Denk aan wereldproblematieken etc. Meestal ga ik niet te diep hierop in met anderen omdat mijn gedachten daarin dus uiteindelijk aan het eind van de rit vrij negatief zijn. Maar omdat hij dichtbij me staat wilde ik me wel uitte hierin zoals ik werkelijk denk. Maar schijnbaar is het niet goed om mij daarover te uitten omdat men mij niet begrijpt en daarnaast aangeeft het als te belastend te ervaren om het aan te horen waardoor ze niet weten of ze het wel aankunnen. Dat is ook wat ik bedoel met afgestraft worden, mensen geven aan dat ik meer open moet zijn en aan moeten geven wat er in me speelt zodat ze me beter leren kennen maar als ik dat dan doe blijken ze het uiteindelijk niet aan te kunnen waardoor ik telkens weer er tegen aan loop dat als ik me echt open stel ik mensen verder van me verwijder. Vandaar dat het ook steeds fijner voelt om dan maar een soort van act op te voeren en me niet meer betrokken voel bij anderen zodat ik er ook geen last meer van heb en het dus ook niet hoef te uiten.
Het ging meer over een onderwerp waar ik me betrokken bij voel maar waar ik me ook heel verdrietig en machteloos bij kan voelen waardoor ik me afvraag in hoeverre die betrokkenheid een last is en wat voor nut het heeft. (verder qau inhoud niet heel erg van belang).
Waar het omgaat is dat ik inderdaad wat ver kan gaan in gedachte en me afvraag wat voor nut mijn bijdrage/betrokkenheid of whatever heeft en meestal uitkom op dat het niet zoveel nut heeft omdat ik weinig werkelijk kan betekenen. Denk aan wereldproblematieken etc. Meestal ga ik niet te diep hierop in met anderen omdat mijn gedachten daarin dus uiteindelijk aan het eind van de rit vrij negatief zijn. Maar omdat hij dichtbij me staat wilde ik me wel uitte hierin zoals ik werkelijk denk. Maar schijnbaar is het niet goed om mij daarover te uitten omdat men mij niet begrijpt en daarnaast aangeeft het als te belastend te ervaren om het aan te horen waardoor ze niet weten of ze het wel aankunnen. Dat is ook wat ik bedoel met afgestraft worden, mensen geven aan dat ik meer open moet zijn en aan moeten geven wat er in me speelt zodat ze me beter leren kennen maar als ik dat dan doe blijken ze het uiteindelijk niet aan te kunnen waardoor ik telkens weer er tegen aan loop dat als ik me echt open stel ik mensen verder van me verwijder. Vandaar dat het ook steeds fijner voelt om dan maar een soort van act op te voeren en me niet meer betrokken voel bij anderen zodat ik er ook geen last meer van heb en het dus ook niet hoef te uiten.
vrijdag 24 april 2015 22:21
Als je ver gaat in het delen van je gedachten, dan kan dat inderdaad een logische reactie zijn. Maar iedereen waar je je gedachten mee gaat delen heeft weer een andere grens. Misschien is het een kwestie van nog even zoeken wat je allemaal kunt delen met iemand. Aftasten. Balans vinden. Je therapeut kan hier vast tips in geven. En gewoon aan je vriend uitleggen dat dit onderdeel is van je therapie.
Ik denk wel dat deze reactie van die vriend ook weer bijdraagt aan jouw proces. Dit hoort erbij.
Heb je trouwens borderline, als in: is dat een officiële diagnose bij jou, of heb je "slechts" trekken? Want dat is een groot verschil.
Ik denk wel dat deze reactie van die vriend ook weer bijdraagt aan jouw proces. Dit hoort erbij.
Heb je trouwens borderline, als in: is dat een officiële diagnose bij jou, of heb je "slechts" trekken? Want dat is een groot verschil.
vrijdag 24 april 2015 22:23
@ bootje op de golven; het is toch ook alles of niets? Je open stellen naar anderen betekend ook om je diepste gevoelens en gedachte te laten zien, vooral bij je partner toch. Als het bij hem niet kan, kan het bij niemand.
het is toch niet half open stellen? Als je er voor gaat dan laat je toch ook alles zien, juist als er om gevraagd wordt om je open te stellen...
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.
het is toch niet half open stellen? Als je er voor gaat dan laat je toch ook alles zien, juist als er om gevraagd wordt om je open te stellen...
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.
vrijdag 24 april 2015 22:26
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:23:
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.Wat jij vindt wat je kan verwachten, is niet de universele waarheid. Zijn gelijk is net zoveel waard als jouw gelijk
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.Wat jij vindt wat je kan verwachten, is niet de universele waarheid. Zijn gelijk is net zoveel waard als jouw gelijk
vrijdag 24 april 2015 22:28
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:23:
@ bootje op de golven; het is toch ook alles of niets? Je open stellen naar anderen betekend ook om je diepste gevoelens en gedachte te laten zien, vooral bij je partner toch. Als het bij hem niet kan, kan het bij niemand.
het is toch niet half open stellen? Als je er voor gaat dan laat je toch ook alles zien, juist als er om gevraagd wordt om je open te stellen...
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.
Kijk, nu ga je weer in zwart-wit denken.
Jij denkt: ik moet de hele emmer met stront omkeren, want bij mijn partner moet dat kunnen. Maar als jouw emmer met stront nou pikzwart is, is dat voor een ander ook gewoon teveel en niet nodig.
Tijd, plaats, doseren en bedenken wat nut heeft om te delen en wat niet.
@ bootje op de golven; het is toch ook alles of niets? Je open stellen naar anderen betekend ook om je diepste gevoelens en gedachte te laten zien, vooral bij je partner toch. Als het bij hem niet kan, kan het bij niemand.
het is toch niet half open stellen? Als je er voor gaat dan laat je toch ook alles zien, juist als er om gevraagd wordt om je open te stellen...
Maar goed, schijnbaar is alles laten zien inderdaad teveel en moet ik toch een balans creeeren in wat ik wel van mezelf laat zien en wat niet. Ik vind dat maar raar. Normaal in algemeen contact met anderen maar bij mijn partner zou ik wat mij betreft mogen verwachten wanneer hij vraagt dat ik meer van mezelf laat zien dat dit ook geaccepteerd wordt en niet dat ik gelijk te horen krijg dat het teveel voor hem is.
Kijk, nu ga je weer in zwart-wit denken.
Jij denkt: ik moet de hele emmer met stront omkeren, want bij mijn partner moet dat kunnen. Maar als jouw emmer met stront nou pikzwart is, is dat voor een ander ook gewoon teveel en niet nodig.
Tijd, plaats, doseren en bedenken wat nut heeft om te delen en wat niet.
vrijdag 24 april 2015 22:30
quote:lilalinda schreef op 24 april 2015 @ 22:26:
[...]
Wat jij vindt wat je kan verwachten, is niet de universele waarheid. Zijn gelijk is net zoveel waard als jouw gelijkWie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. En als dat inderdaad normaal is waarom je dan uberhaupt nog moeite zal gaan doen om je open te stellen om daarna te horen te krijgen dat je dat eigenlijk toch maar beter niet kan doen.
[...]
Wat jij vindt wat je kan verwachten, is niet de universele waarheid. Zijn gelijk is net zoveel waard als jouw gelijkWie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. En als dat inderdaad normaal is waarom je dan uberhaupt nog moeite zal gaan doen om je open te stellen om daarna te horen te krijgen dat je dat eigenlijk toch maar beter niet kan doen.
vrijdag 24 april 2015 22:32
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:30:
[...]
Wie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. En als dat inderdaad normaal is waarom je dan uberhaupt nog moeite zal gaan doen om je open te stellen om daarna te horen te krijgen dat je dat eigenlijk toch maar beter niet kan doen.Nou, jij blijft erg hangen in jouw gelijk hoor. Probeer zijn kant eens te zien.
[...]
Wie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. En als dat inderdaad normaal is waarom je dan uberhaupt nog moeite zal gaan doen om je open te stellen om daarna te horen te krijgen dat je dat eigenlijk toch maar beter niet kan doen.Nou, jij blijft erg hangen in jouw gelijk hoor. Probeer zijn kant eens te zien.
vrijdag 24 april 2015 22:33
vrijdag 24 april 2015 22:35
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:30:
[...]
Wie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. De therapeut adviseerde jou om jezelf meer open te stellen hè? Jouw vriend was hier toch niet van op de hoogte?
[...]
Wie heeft het hier over gelijk? Ik vraag me af of het normaal is wanneer men aangeeft je open te stellen, je dit ook doet en daarna te horen krijgt dat het teveel gezeik is wat je verteld. De therapeut adviseerde jou om jezelf meer open te stellen hè? Jouw vriend was hier toch niet van op de hoogte?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 22:35
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:25:
@ fireflywentby: wat denk jij dat het grote verschil is in trekken van borderline of de diagnose borderline m.b.t. dit topic?Nou, je reageert op mij maar voegt er nu zelf iets aan toe... Ik zeg dat het verschil tussen de 2 groot is. Mbt jouw vraag hier maakt het wellicht niet uit, maar wel voor jouw dagelijks leven...
@ fireflywentby: wat denk jij dat het grote verschil is in trekken van borderline of de diagnose borderline m.b.t. dit topic?Nou, je reageert op mij maar voegt er nu zelf iets aan toe... Ik zeg dat het verschil tussen de 2 groot is. Mbt jouw vraag hier maakt het wellicht niet uit, maar wel voor jouw dagelijks leven...
vrijdag 24 april 2015 22:36
quote:lilalinda schreef op 24 april 2015 @ 22:32:
[...]
Nou, jij blijft erg hangen in jouw gelijk hoor. Probeer zijn kant eens te zien.
Ik begrijp echt wel dat de meeste mensen het niet aan kunnen om te horen wat ik werkelijk denk. Vandaar dat ik het ook niet uit.
Maar half uiten slaat ook nergens op dus is de beste oplossing inderdaad het gewoon niet uiten en het onderwerp vermijden. Ook bij mijn partner want zelfs hij kan het niet aan.
En het heeft niks met gelijk te maken het heeft te maken met wat ik voel, denk, dit niet laat zien aan anderen omdat ik weet dat het zwaar is. Er door mijn therapeut en mijn partner gezegd wordt dat ik dit wel moet doen om mensen dicht bij te laten komen en zo gauw ik het doe er aangegeven wordt dat ik toch wel erg ver ga en dit ten koste gaat van onze relatie omdat hij dit niet aan kan.
[...]
Nou, jij blijft erg hangen in jouw gelijk hoor. Probeer zijn kant eens te zien.
Ik begrijp echt wel dat de meeste mensen het niet aan kunnen om te horen wat ik werkelijk denk. Vandaar dat ik het ook niet uit.
Maar half uiten slaat ook nergens op dus is de beste oplossing inderdaad het gewoon niet uiten en het onderwerp vermijden. Ook bij mijn partner want zelfs hij kan het niet aan.
En het heeft niks met gelijk te maken het heeft te maken met wat ik voel, denk, dit niet laat zien aan anderen omdat ik weet dat het zwaar is. Er door mijn therapeut en mijn partner gezegd wordt dat ik dit wel moet doen om mensen dicht bij te laten komen en zo gauw ik het doe er aangegeven wordt dat ik toch wel erg ver ga en dit ten koste gaat van onze relatie omdat hij dit niet aan kan.
vrijdag 24 april 2015 22:38
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 22:35:
[...]
De therapeut adviseerde jou om jezelf meer open te stellen hè? Jouw vriend was hier toch niet van op de hoogte?Hij heeft meerdere keren aangegeven dat hij het belangrijk vindt dat ik vertel wat me bezig houdt. En afgestraft heeft te maken met dat ik vaker de ervaring heb dat wanneer ik echt laat zien wie ik ben, wat ik voel en wat ik denk dit ten gevolge heeft dat ik mensen verlies daardoor.
[...]
De therapeut adviseerde jou om jezelf meer open te stellen hè? Jouw vriend was hier toch niet van op de hoogte?Hij heeft meerdere keren aangegeven dat hij het belangrijk vindt dat ik vertel wat me bezig houdt. En afgestraft heeft te maken met dat ik vaker de ervaring heb dat wanneer ik echt laat zien wie ik ben, wat ik voel en wat ik denk dit ten gevolge heeft dat ik mensen verlies daardoor.
vrijdag 24 april 2015 22:40
quote:fireflywentby schreef op 24 april 2015 @ 22:35:
[...]
Nou, je reageert op mij maar voegt er nu zelf iets aan toe... Ik zeg dat het verschil tussen de 2 groot is. Mbt jouw vraag hier maakt het wellicht niet uit, maar wel voor jouw dagelijks leven...Ik denk dat je vraag op dit moment niet van belang is in dit topic.
[...]
Nou, je reageert op mij maar voegt er nu zelf iets aan toe... Ik zeg dat het verschil tussen de 2 groot is. Mbt jouw vraag hier maakt het wellicht niet uit, maar wel voor jouw dagelijks leven...Ik denk dat je vraag op dit moment niet van belang is in dit topic.
vrijdag 24 april 2015 22:40
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:36:
[...]
Er door mijn therapeut en mijn partner gezegd wordt dat ik dit wel moet doen om mensen dicht bij te laten komen en zo gauw ik het doe er aangegeven wordt dat ik toch wel erg ver ga en dit ten koste gaat van onze relatie omdat hij dit niet aan kan.Je kunt je ook afvragen (ik zeg niet, dat het zo is) of jij wel klaar bent voor een relatie. Misschien moet je eerst tijd voor jezelf hebben?
[...]
Er door mijn therapeut en mijn partner gezegd wordt dat ik dit wel moet doen om mensen dicht bij te laten komen en zo gauw ik het doe er aangegeven wordt dat ik toch wel erg ver ga en dit ten koste gaat van onze relatie omdat hij dit niet aan kan.Je kunt je ook afvragen (ik zeg niet, dat het zo is) of jij wel klaar bent voor een relatie. Misschien moet je eerst tijd voor jezelf hebben?
vrijdag 24 april 2015 22:41
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:36:
[...]
Ik begrijp echt wel dat de meeste mensen het niet aan kunnen om te horen wat ik werkelijk denk. Vandaar dat ik het ook niet uit.
Maar half uiten slaat ook nergens op dus is de beste oplossing inderdaad het gewoon niet uiten en het onderwerp vermijden. Ook bij mijn partner want zelfs hij kan het niet aan.
En ik geloof dat je daar de mist in gaat. Volgens mij kun je op de juiste manier heel veel delen, maar ik denk dat je nog niet weet wat de juiste manier is. Ik denk dat je in gesprek met partner en therapeut een stuk verder kunt komen.
[...]
Ik begrijp echt wel dat de meeste mensen het niet aan kunnen om te horen wat ik werkelijk denk. Vandaar dat ik het ook niet uit.
Maar half uiten slaat ook nergens op dus is de beste oplossing inderdaad het gewoon niet uiten en het onderwerp vermijden. Ook bij mijn partner want zelfs hij kan het niet aan.
En ik geloof dat je daar de mist in gaat. Volgens mij kun je op de juiste manier heel veel delen, maar ik denk dat je nog niet weet wat de juiste manier is. Ik denk dat je in gesprek met partner en therapeut een stuk verder kunt komen.
