Relaties
alle pijlers
verwarrend
vrijdag 24 april 2015 22:03
Hoi,
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
vrijdag 24 april 2015 22:49
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 22:40:
Kan/wil je een voorbeeld van jouw denken geven dan?
Ik ga dit weer verwijderen dus graag niet quoten.
Een voorbeeld is bijvoorbeeld het nut van het leven, ik kan daar zover in over nadenken dat het leven geen enkel nut heeft uiteindelijk en het niet zoveel uitmaakt wat ik doe of dat ik hier ben. ( dit heb ik niet besproken met mijn vriend omdat ik niet suicidaal ben en hier ook niet over wil praten maar ik wel zover kan gaan in gedachte dat het lijkt op suicidaliteit terwijl het dat absoluut niet is).
Voor mij is het uitkomen op het nut of eigenlijk het onderwerp dat niks nut heeft en dat eigenlijk alles zinloos is een bevredigde gedachte. Ik kan daar mee omgaan en het helpt me.
Voor anderen is die gedachte heel erg zwaar en moeilijk om mee te dealen. In mijn hoofd kom ik heel vaak uit tot die conclusie bij een diversiteit aan onderwerpen. Het maakt me verdrietig maar het is ook een houvast. En iets wat ik voor mezelf hou dus.
Mijn therapeut en mensen in mijn omgeving geven aan dat ik me juist meer moet uiten vandaar dat ik dit dus ook deed bij hem. Maar het heeft dus averechts gewerkt.
Kan/wil je een voorbeeld van jouw denken geven dan?
Ik ga dit weer verwijderen dus graag niet quoten.
Een voorbeeld is bijvoorbeeld het nut van het leven, ik kan daar zover in over nadenken dat het leven geen enkel nut heeft uiteindelijk en het niet zoveel uitmaakt wat ik doe of dat ik hier ben. ( dit heb ik niet besproken met mijn vriend omdat ik niet suicidaal ben en hier ook niet over wil praten maar ik wel zover kan gaan in gedachte dat het lijkt op suicidaliteit terwijl het dat absoluut niet is).
Voor mij is het uitkomen op het nut of eigenlijk het onderwerp dat niks nut heeft en dat eigenlijk alles zinloos is een bevredigde gedachte. Ik kan daar mee omgaan en het helpt me.
Voor anderen is die gedachte heel erg zwaar en moeilijk om mee te dealen. In mijn hoofd kom ik heel vaak uit tot die conclusie bij een diversiteit aan onderwerpen. Het maakt me verdrietig maar het is ook een houvast. En iets wat ik voor mezelf hou dus.
Mijn therapeut en mensen in mijn omgeving geven aan dat ik me juist meer moet uiten vandaar dat ik dit dus ook deed bij hem. Maar het heeft dus averechts gewerkt.
vrijdag 24 april 2015 22:49
quote:lilalinda schreef op 24 april 2015 @ 22:45:
Waarom moet jij eigenlijk al je gedachtes vertellen van je therapeut? Sommige dingen kun je denken en lekker in je hoofd laten. Juist door ze uit te spreken, maar je ze te grootOok dat. Niet alles wat in de krochten van je hoofd zwerft hoeft naar buiten.
Waarom moet jij eigenlijk al je gedachtes vertellen van je therapeut? Sommige dingen kun je denken en lekker in je hoofd laten. Juist door ze uit te spreken, maar je ze te grootOok dat. Niet alles wat in de krochten van je hoofd zwerft hoeft naar buiten.
vrijdag 24 april 2015 22:49
Prima. Ik denk wel dat je mag beseffen dat je hier iets deelt, een vraag stelt, waardoor mensen de moeite nemen je verhaal te lezen en de moeite nemen om te reageren.. En zo nu en dan kunnen anderen een vraag stellen om iets meer beeld te krijgen bij jouw situatie. Dat. Maar het is jouw goedrecht om er niet op te antwoorden. Ik heb mijn oprechte en goedbedoelde 2 cent al aan je gegeven.
vrijdag 24 april 2015 22:54
quote:fireflywentby schreef op 24 april 2015 @ 22:49:
Prima. Ik denk wel dat je mag beseffen dat je hier iets deelt, een vraag stelt, waardoor mensen de moeite nemen je verhaal te lezen en de moeite nemen om te reageren.. En zo nu en dan kunnen anderen een vraag stellen om iets meer beeld te krijgen bij jouw situatie. Dat. Maar het is jouw goedrecht om er niet op te antwoorden. Ik heb mijn oprechte en goedbedoelde 2 cent al aan je gegeven.Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.
Prima. Ik denk wel dat je mag beseffen dat je hier iets deelt, een vraag stelt, waardoor mensen de moeite nemen je verhaal te lezen en de moeite nemen om te reageren.. En zo nu en dan kunnen anderen een vraag stellen om iets meer beeld te krijgen bij jouw situatie. Dat. Maar het is jouw goedrecht om er niet op te antwoorden. Ik heb mijn oprechte en goedbedoelde 2 cent al aan je gegeven.Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.
vrijdag 24 april 2015 22:59
Och ja, weet je? Je leest in mijn ogen niet echt heel bijzonder en vind persoonlijk niet dat jij verregaande gedachtes hebt hoor. Het zijn ook maar enkel jouw gedachten hè? Gedachten alleen kunnen niet maken wie jij wel bent hè? En waarom laat jij jouw gedachten trouwens jouw emoties bepalen? Je weet toch dat jij een denker als dit bent? Dan weet je ook dat jij net zo vlot weer uit de emotie kan stappen, als jouw denken je erin heeft gegooid? Je weet dan toch dat het kwestie van kiezen is wat je met jouw denken/emoties doet? Blijf je erin omdat het net als thuis voelt of word je thuis zat en stap je uit dit denken en voelen? Dat is voor iedereen een keuze en dus ook voor jou.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:00
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:54:
[...]
Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.Maar waarom heb je jezelf laten diagnosticeren dan?
[...]
Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.Maar waarom heb je jezelf laten diagnosticeren dan?
vrijdag 24 april 2015 23:04
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 22:59:
Och ja, weet je? Je leest in mijn ogen niet echt heel bijzonder en vind persoonlijk niet dat verregaande gedachtes hebt hoor. Het zijn ook maar enkel jouw gedachten hè? Gedachten alleen kunnen niet maken wie jij wel bent hè? En waarom laat jij jouw gedachten trouwens jouw emoties bepalen? Je weet toch dat jij een denker als dit bent? Dan weet je ook dat jij net zo vlot weer uit de emotie kan stappen, als jouw denken je erin heeft gegooid? Je weet dan toch dat het kwestie van kiezen is wat je met jouw denken/emoties doet? Blijf je erin omdat het net als thuis voelt of word je thuis zat en stap je uit dit denken en voelen? Dat is voor iedereen een keuze en dus ook voor jou.Inderdaad! ik vind ook niet dat mijn gedachte vergaand zijn. Ik vind ze vrij logisch en kan er heel goed mee omgaan Vind het ook natuurlijk en heb er zelf vrij weinig last van. Totdat ik ze deel met anderen. Dan krijg ik er last van want het is toch wel heel negatief, depressief etc. Terwijl dat voor mij totaal niet zo aan voelt. Voor mij voelt het juist iets als bevrijdends. Maar als ik ze deel dan krijg ik het gevoel dat ik heel fout denk. Ik kan prima omgaan met mijn gedachten, alleen. Maar er wordt nu veel druk op me gelegd om deze gedachten te delen met anderen door zowel mijn partner en mijn therapeut, en wanneer ik ze deel dan wordt dat beoordeeld als negatief, zwaar en een reden waarom ik de relatie in gevaar breng. Vandaar ook dat ik het niet wil delen, maar dat daar weer de consequentie tegenover staat dat ik mijn 'muur' te hoog houd naar anderen waardoor ik nooit echt contact zal maken.
Och ja, weet je? Je leest in mijn ogen niet echt heel bijzonder en vind persoonlijk niet dat verregaande gedachtes hebt hoor. Het zijn ook maar enkel jouw gedachten hè? Gedachten alleen kunnen niet maken wie jij wel bent hè? En waarom laat jij jouw gedachten trouwens jouw emoties bepalen? Je weet toch dat jij een denker als dit bent? Dan weet je ook dat jij net zo vlot weer uit de emotie kan stappen, als jouw denken je erin heeft gegooid? Je weet dan toch dat het kwestie van kiezen is wat je met jouw denken/emoties doet? Blijf je erin omdat het net als thuis voelt of word je thuis zat en stap je uit dit denken en voelen? Dat is voor iedereen een keuze en dus ook voor jou.Inderdaad! ik vind ook niet dat mijn gedachte vergaand zijn. Ik vind ze vrij logisch en kan er heel goed mee omgaan Vind het ook natuurlijk en heb er zelf vrij weinig last van. Totdat ik ze deel met anderen. Dan krijg ik er last van want het is toch wel heel negatief, depressief etc. Terwijl dat voor mij totaal niet zo aan voelt. Voor mij voelt het juist iets als bevrijdends. Maar als ik ze deel dan krijg ik het gevoel dat ik heel fout denk. Ik kan prima omgaan met mijn gedachten, alleen. Maar er wordt nu veel druk op me gelegd om deze gedachten te delen met anderen door zowel mijn partner en mijn therapeut, en wanneer ik ze deel dan wordt dat beoordeeld als negatief, zwaar en een reden waarom ik de relatie in gevaar breng. Vandaar ook dat ik het niet wil delen, maar dat daar weer de consequentie tegenover staat dat ik mijn 'muur' te hoog houd naar anderen waardoor ik nooit echt contact zal maken.
vrijdag 24 april 2015 23:07
En borderline of niet, je zal toch iets moeten doen aan je eigen gedrag. En ja een diagnose verklaart wellicht waarom bepaalde zaken wat lastiger te hanteren voor jou zijn. Het betekent denk ik alleen dat jij nog harder zult moeten werken om jezelf te leren aanpakken en voor de rest betekent het niets. Het kan en mag geen excuus voor antisociaal gedrag zijn.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:08
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:04:
[...]
Inderdaad! ik vind ook niet dat mijn gedachte vergaand zijn. Ik vind ze vrij logisch en kan er heel goed mee omgaan Vind het ook natuurlijk en heb er zelf vrij weinig last van. Totdat ik ze deel met anderen. Dan krijg ik er last van want het is toch wel heel negatief, depressief etc. Terwijl dat voor mij totaal niet zo aan voelt. Voor mij voelt het juist iets als bevrijdends. Maar als ik ze deel dan krijg ik het gevoel dat ik heel fout denk. Ik kan prima omgaan met mijn gedachten, alleen. Maar er wordt nu veel druk op me gelegd om deze gedachten te delen met anderen door zowel mijn partner en mijn therapeut, en wanneer ik ze deel dan wordt dat beoordeeld als negatief, zwaar en een reden waarom ik de relatie in gevaar breng. Vandaar ook dat ik het niet wil delen, maar dat daar weer de consequentie tegenover staat dat ik mijn 'muur' te hoog houd naar anderen waardoor ik nooit echt contact zal maken.Houdt in gedachten, dat mensen misschien je gedachtes niet raar vinden, maar wel dat je er over praat
[...]
Inderdaad! ik vind ook niet dat mijn gedachte vergaand zijn. Ik vind ze vrij logisch en kan er heel goed mee omgaan Vind het ook natuurlijk en heb er zelf vrij weinig last van. Totdat ik ze deel met anderen. Dan krijg ik er last van want het is toch wel heel negatief, depressief etc. Terwijl dat voor mij totaal niet zo aan voelt. Voor mij voelt het juist iets als bevrijdends. Maar als ik ze deel dan krijg ik het gevoel dat ik heel fout denk. Ik kan prima omgaan met mijn gedachten, alleen. Maar er wordt nu veel druk op me gelegd om deze gedachten te delen met anderen door zowel mijn partner en mijn therapeut, en wanneer ik ze deel dan wordt dat beoordeeld als negatief, zwaar en een reden waarom ik de relatie in gevaar breng. Vandaar ook dat ik het niet wil delen, maar dat daar weer de consequentie tegenover staat dat ik mijn 'muur' te hoog houd naar anderen waardoor ik nooit echt contact zal maken.Houdt in gedachten, dat mensen misschien je gedachtes niet raar vinden, maar wel dat je er over praat
vrijdag 24 april 2015 23:09
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 22:54:
[...]
Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.Snap ik. Etiketten zijn niet per se nuttig als ze alleen maar een etiket zijn. Maar ze helpen vaak wel om te bepalen hoe iemand geholpen kan worden. Ze zijn geen excuus, maar verklaren gedrag soms. En geven richting aan hoe je met iets om kunt gaan. Maar je weet dat jij het etiket "borderliner" niet BENT wanneer je het hebt, hè? Het geeft alleen duidelijkheid, maar je blijft tjengaz met eigen unieke kenmerken die niet in het borderline hokje hoeft te zitten.
[...]
Ik ben dit jaar gediagnosticeerd met borderline maar ik geloof zelf niet dat dit werkelijk zo is. Misschien dat ik inderdaad wat trekken er van heb of een paar van de 9 criteria vertoon maar werkelijk de diagnose niet. Maar over het algemeen snap ik niet waarom er nou precies een etiket aan moet hangen het gaat toch om welk gedrag ik vertoon en welke individuele problemen ik heb of dat nu wel of niet een etiket heeft. Dus je vraagt triggert me waardoor ik wat geïrriteerd raak erdoor maar dat ligt bij mij.Snap ik. Etiketten zijn niet per se nuttig als ze alleen maar een etiket zijn. Maar ze helpen vaak wel om te bepalen hoe iemand geholpen kan worden. Ze zijn geen excuus, maar verklaren gedrag soms. En geven richting aan hoe je met iets om kunt gaan. Maar je weet dat jij het etiket "borderliner" niet BENT wanneer je het hebt, hè? Het geeft alleen duidelijkheid, maar je blijft tjengaz met eigen unieke kenmerken die niet in het borderline hokje hoeft te zitten.
vrijdag 24 april 2015 23:12
quote:swifty schreef op 24 april 2015 @ 23:06:
ik zou het terugkoppelen bij de therapeut, je ervaring en aangeven dat het niet tot nabijheid en intimiteit leidt maar tot verwijdering. Dit
ik zou het terugkoppelen bij de therapeut, je ervaring en aangeven dat het niet tot nabijheid en intimiteit leidt maar tot verwijdering. Dit
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:15
Maar ik weet nog steeds niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Aan de ene kant moet ik open zijn aan de andere kant niet te ver open. Maar als ik een gesprek heb over een onderwerp dan kan ik dus niet alles zeggen wat ik denk omdat dit te ver gaat. waardoor ik dus of een farce op moet gaan voeren of het onderwerp gewoon afkappen. Aan de andere kant is het toch ook gewoon fijn om te kunnen zeggen wat je denkt zonder dat dit gelijk zeer schokkend beoordeeld wordt. En waar ligt de grens? Ik moet dus altijd rekening houden met wat de ander aan kan qua mening en denkwijze en in hoeverre ik dit kan uiten. Dat is geen doen. Waardoor het dus logischer is bepaalde onderwerpen te vermijden qua actualiteiten etc. Omdat dit me alleen maar in de problemen breng in relationele sfeer.
vrijdag 24 april 2015 23:20
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:15:
Maar ik weet nog steeds niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Aan de ene kant moet ik open zijn aan de andere kant niet te ver open. Maar als ik een gesprek heb over een onderwerp dan kan ik dus niet alles zeggen wat ik denk omdat dit te ver gaat. waardoor ik dus of een farce op moet gaan voeren of het onderwerp gewoon afkappen. Aan de andere kant is het toch ook gewoon fijn om te kunnen zeggen wat je denkt zonder dat dit gelijk zeer schokkend beoordeeld wordt. En waar ligt de grens? Ik moet dus altijd rekening houden met wat de ander aan kan qua mening en denkwijze en in hoeverre ik dit kan uiten. Dat is geen doen. Waardoor het dus logischer is bepaalde onderwerpen te vermijden qua actualiteiten etc. Omdat dit me alleen maar in de problemen breng in relationele sfeer.
Joehoe! Je bent er!
Dat is dus precies wat een mens moet leren. Waa ligt jouw grens en waar die van een ander?? En als je iemand vindt, waarvan de grenzen gelijk vallen.... Heb je een leuke relatie of vriendschap.
Maar ik weet nog steeds niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Aan de ene kant moet ik open zijn aan de andere kant niet te ver open. Maar als ik een gesprek heb over een onderwerp dan kan ik dus niet alles zeggen wat ik denk omdat dit te ver gaat. waardoor ik dus of een farce op moet gaan voeren of het onderwerp gewoon afkappen. Aan de andere kant is het toch ook gewoon fijn om te kunnen zeggen wat je denkt zonder dat dit gelijk zeer schokkend beoordeeld wordt. En waar ligt de grens? Ik moet dus altijd rekening houden met wat de ander aan kan qua mening en denkwijze en in hoeverre ik dit kan uiten. Dat is geen doen. Waardoor het dus logischer is bepaalde onderwerpen te vermijden qua actualiteiten etc. Omdat dit me alleen maar in de problemen breng in relationele sfeer.
Joehoe! Je bent er!
Dat is dus precies wat een mens moet leren. Waa ligt jouw grens en waar die van een ander?? En als je iemand vindt, waarvan de grenzen gelijk vallen.... Heb je een leuke relatie of vriendschap.
vrijdag 24 april 2015 23:26
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:15:
Ik moet dus altijd rekening houden met wat de ander aan kan qua mening en denkwijze en in hoeverre ik dit kan uiten. Dat is geen doen..Waarom niet? Je kan ook jezelf zijn zonder dat het hek wijdwagen open moet staan hoor. Het is niet perse zwart/wit he? En zodra je in gesprek bent met een ander neem je in mijn ogen ook de verantwoordelijkheid om af te tasten en te luisteren naar de grenzen van de ander. Net zo goed als de ander die verantwoordelijkheid als het goed is ook voor jou neemt.
Ik moet dus altijd rekening houden met wat de ander aan kan qua mening en denkwijze en in hoeverre ik dit kan uiten. Dat is geen doen..Waarom niet? Je kan ook jezelf zijn zonder dat het hek wijdwagen open moet staan hoor. Het is niet perse zwart/wit he? En zodra je in gesprek bent met een ander neem je in mijn ogen ook de verantwoordelijkheid om af te tasten en te luisteren naar de grenzen van de ander. Net zo goed als de ander die verantwoordelijkheid als het goed is ook voor jou neemt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:27
En als een ander dan aangeeft dat jij zijn/haar grenzen overgaat hoeft dat niet perse te betekenen dat zij jou ook persoonlijk afwijzen. Je hebt alleen hun grenzen bereikt en dat hoeft niets over jou als persoon te zeggen en kan alles over de grenzen van de ander zeggen. Maar het kan wel wat over jouw fijngevoeligheid om de grenzen van andere te snappen en herkennen zeggen, het hoeft niet maar kan wel.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:28
quote:lilalinda schreef op 24 april 2015 @ 23:20:
[...]
Joehoe! Je bent er!
Dat is dus precies wat een mens moet leren. Waa ligt jouw grens en waar die van een ander?? En als je iemand vindt, waarvan de grenzen gelijk vallen.... Heb je een leuke relatie of vriendschap.Dan ben ik dus net zover als voordat ik in therapie ging. Want mijn grens ligt heel ver en de grenzen van de mensen die ik meegemaakt heb liggen op een hele andere lijn. Is ook niet erg. Het verschaft juist duidelijkheid. Wat prima is!
[...]
Joehoe! Je bent er!
Dat is dus precies wat een mens moet leren. Waa ligt jouw grens en waar die van een ander?? En als je iemand vindt, waarvan de grenzen gelijk vallen.... Heb je een leuke relatie of vriendschap.Dan ben ik dus net zover als voordat ik in therapie ging. Want mijn grens ligt heel ver en de grenzen van de mensen die ik meegemaakt heb liggen op een hele andere lijn. Is ook niet erg. Het verschaft juist duidelijkheid. Wat prima is!
vrijdag 24 april 2015 23:30
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 23:26:
[...]
Waarom niet? Je kan ook jezelf zijn zonder dat het hek wijdwagen open moet staan hoor. Het is niet perse zwart/wit he? En zodra je in gesprek bent met een ander neem je in mijn ogen ook de verantwoordelijkheid om af te tasten en te luisteren naar de grenzen van de ander. Net zo goed als de ander die verantwoordelijkheid als het goed is ook voor jou neemt.Maar als iemand aangeeft dat ze graag willen weten wat je bezighoudt en je het verteld moeten ze toch ook niet achteraf gaan lopen janken dat het te ver gaat en ze het niet aan kunnen?? Vraag het dan niet.
[...]
Waarom niet? Je kan ook jezelf zijn zonder dat het hek wijdwagen open moet staan hoor. Het is niet perse zwart/wit he? En zodra je in gesprek bent met een ander neem je in mijn ogen ook de verantwoordelijkheid om af te tasten en te luisteren naar de grenzen van de ander. Net zo goed als de ander die verantwoordelijkheid als het goed is ook voor jou neemt.Maar als iemand aangeeft dat ze graag willen weten wat je bezighoudt en je het verteld moeten ze toch ook niet achteraf gaan lopen janken dat het te ver gaat en ze het niet aan kunnen?? Vraag het dan niet.
